장음표시 사용
221쪽
sionibus,deque variis AEthiopiae acceptionibus nouus . auctor tradit, itu e potuisset omittere,clim in isto ma- iathematico puluere parum videatur exercitatus. De
tertia causa, quae dicitur in falso vulgi rumore consi
siere, nonnihil dicendum est. Ait nouus auctor conti
gisse Abassinis,quod Armeniis, Iacobitis, Maronitis, Nestorianis, & gentibus aliis Christi fidem profiten- tibus , quae quod ab Vi longe absint, nec suasad 'eam causas deferant , vulgi opinione a Romana Ec clesia creduntur diuisae cum re ipsa non sint. Deinde , varios earumdem gentium Patitarchas diuersis tem - poribus Pontifici Romano, ut superiori, suum delim 'lisse obsequium. Praeterea,eosdem,quos recensui, pO- pulos legatis, literis modἱique aliis Romanae sedis auctoritatem saepe fuiste consesses. Ruthenos demum,& Moscouitas non ita pridem , abiuratis coram Cle mente VIII. Graecorum erroribus, ad sinceram maiorum suoru fidem rediisse. Quod de Patriarchis quibusdam asserit, libenter admitto. Verum quoque est Clementis VIII. tempore aliquot ex Ruthenis &Mosco litis Romam venisIe, ut de illis populis ad rectam fidem reducendis cum Pontifice agerent. Imbde eadem re eiusdem Pontificis iussu coacta. in Lit nia est Brestensis synodus,in qua quid actum sit,apud Thoma a Iesu copiose leges. Hoc certum,adhuc Ruthenos & Moscouitas a Romana Ecclesia diffidere; atque inde volo colligatur, quod dixeram supra, non propterea credendum esse, Abassinos Romanam suscepisse relisionem , qudd aliqui eorum Imperatores eam professi sint, suosque ad eam pertrahere curauerint. Etsi enim aliqui ex his Christianis , qui a nouo auct ore catholici, & Apostolico imperio obedientes praedicantur, priuatim tales sint, gentem tamen uni
222쪽
uersam a Romana sede esse communiter alienam, non est in dubiis ponendum. Armeniorum pars magna recta fide caret. Iacobitae,Nestoriani ,Georgiani, eiusdem generis alij uniuersim schismatici sunt, de variis inuoluti erroribus , quamquam inter istos aliqui reperiantur,qui veritatem agnoscant, & priuatim teneant. Ex quo tam absurde insertur, gentem uniuersam colere Romanam fidem,quam si ex eo, quod inter Anglos & Graecos non pauci sunt egregie catholici,inferre qnis vellet, Angliam & Graeciam sub Romani Pontificis obedientia veram Christi religionem sectari. Quod tandem de Graecis Genebrardusseribit , solere ipsos haeresis notam catholicis per calumniam inurere, verum ne,an falsum sit, non curo. Abassinos esset haereticos.& a Romano capite praeci- sex, etsi nihil ea de re Graeci dicant, certissimum est. Sed iam ad rςliqua.
Sintne ulli in Abastia scrorum Antiuites.
TRadiderunt aliqui , centum viginti septem in
Abassia elle Archiepiscopos; unicuique eorum viginti subiici Episcopos,Suffraganeos appellat. Hoc salsum est, verissimum est,& statim constabit.Nouus ille auctor affirmat, Preteiannem data sibi ab Euge- .nio I U. & a sequentibus Pontificibus iacultate, creare posse Patriarchas, Archiepiscopos, & Episcopos, quos sui supremi Senatusconsiliarios constituat. Hos& patriarchalibus & pontificiis ornari titulis, ut praeter nudos titulos nihil aliud in consecratione accipe-N a ret
223쪽
xe:neque enim aut ullus dioecesis appellationem, aut ullam habere curam animarum. Solitos primum suis se quibusdam indui vestimentis male compositis, Scad pontificiam dignitatem parum aptis ; sed Gregotium XIII. confiitiatione sanxisse, ut habitu uterentur', quali Romae & in Latina Ecclesia vii Episcopi eonsuescunt ; Ioannem Balthasarem Abassinum diploma Gregorianum in Abassiam portasse. Haec ille, quae ficta esle,perspicuum est.Vbi umquam auditum, ullum Patriarcham aut Episcopum esse , qui nullius loci Patriarcha, aut Episcopus sit ' Quos titulares v cant,non qudd loco sed qubdadministratione careat, tales dicuntur, ut nemini ignotum. At Patriarchae isti& Episcopi quemadmodum ficti sunt,ita nullius loci pastores sunt.Ait deinde idem auctor in uniuerso Imperio duodecim esse Archiepiscopos, septuaginta duos Episcopos, atque hunc virorumque numerum ab ipso Christian Religionis exordio firmum hucus. que & constantem perititisse, neque Abassi nos vin- quam pallos,ut vel plures essent,vel pauciores, semper ut Apostolorum ac discipulorum Christi memoria eo numero retento apud ipsos vigeret. In quolibet cathedrali, ut vocant, Ecclesia duodecim tantum esse canonicos, Abassino idiomate De teras appellatos;eum esse ab Episcopo secundum, quem lingua sua nominant Nobretem,quasi dicas Decanum. Hos habere statuta,& more vivere regularium, simul cum Episcopo vel Archiepiscopo in eodem communi tria clinio & communi mensa cibum sumere. Etatis Pr rogatiua ab dignitatem euehi. Cum enim aliquis ex canonicis diem obit, in eius locum sussici sacerdote, qui in ea urbe, penes quam tunc eligendi ius est , cc teris antiquitate prςit:canonicorum enim electionem ad
224쪽
ad vi bes dioecesis vicissim pertinere, ac modb unam, imo id alia decedenti canonico subrogare solitam quetite habet sacerdotem caeteris anteriorem. Episcoporuelectiones ita fieri Archiepiscopo mortuo ex iis Episcopis , qui illi subdebantur, antiquiorem succedere: mortuo Episc0po ex eius canonicis eum similiter substitui, qui reliquos superat antiquitate: qui autem inter Archiepiscopos tempore est prior, cum Clemetis VII. & Pauli III. auctoritate esse in AEthiopia nuntium Apostolicum, & summi Pontificis gerere vices. Ad hunc spectare Episcoporum & canonic
rum electiones habere ratas; patentesque electis d - re confirmationis literas.Hos antistites semel tantum es, annis senis dioeceses suas lustrare. Archiepiscopos ex ob metropolitanis urbibus , quas incolunt, numquam. Tredi, cum nullas alibi habeant oves :singulos veroicit Episcopos varias peragrare ciuitates , c m singuli multis sint praefecti. Talem ait hac in re seruari modum. Cum ad dioecesim lustrandam Episcopus profi-D ciscitur,praetor ipsius familiares ac domesticos, a col- , legio Canonicorum duo Canonici,ab urbe metropoli viginti nobiles,a militari Abbate sancti Antonij, qui
ea est in urbe,ex qua discedit Episcopus, viginti equites ad comitatum ipsi assignantur. Hac stipatus fimminum caterua in viam se dat. Vbi propinquat loco, quem it inuisum,quotquot ibi Ecclesiastici,& pallitii ordinis sunt cum famulis & ingenti alia hominum
multitudine obuiam exeunt venienti. Episcopus cum suis caeterisque,quos in comitatu habet, erectis ante urbem recipitur tentoriis, quanto opus est tempore,
vt Ques recognoscat. Interim ipsi &comitibus quae ad victum pertinent,abundantissime suppeditantur. Ecclesiastici urbis illius, ad quam deuetum,expensis suis
225쪽
Episcopo & canonicis comitantibus, atque horum& illius familiaribus ministrant necesIaria.Vrbis eiusdem nobiles idem praestant nobilibus Episcopi sociis. Coenobium denique S. Antonij. qtiod eadem in urbe est , ordinis sui equites cum Episcopo venientes suis alunt sumptibus. Ingreditur quidem Episcopus in v bem,dum & templa inuisi ,& inquirit in incolas cum tamen aut sumendus cibus, aut quiescendum est, ad papilionem reuerti. Archiepiscopos ait bis annis singulis,primo ad serias Pentecostes, iterum sexto Idus Octobris prouincialium Episcoporum ac paroch rum conuocare Concilia, ut quae videbuntur ad rectam Ecclesiae administrationem conducere, in commune constituant. Haec omnia & huiusmodi plura nouus auctor, quae ficta haud dubie sunt , & inania. Unum habent Abastini, qui aliquo modo sacris praeest;Abuna dicitur dest, Pater;nomine alio Macus ap- . pellatur, Penes Alexandrinum Patriarcham eius et chio & creatio est.Monachis & clericis confert ordines; vix praestat aliud , in quo ullam in ipsos videatur habere potestatem. Praeter societatis religiosos in AEthiopia degentes , qui hoc saepius scripsere , testis est Ioannes a Sanctis Dominicani profestar instituti, quesupra laudaui. Is in octauo capite libri quarti operis siti ista scribit. Qui Sacrorum est in his locis pr ses,ab Alexandrino mittitur Patriarcha. Praeter hunc nemo alius munera exercet Pontificalia. Abuna ab incolis vocatur; monachis & clericis confert ordinet. Cum defungitur vita, ab eodem Patriarcha deposcitur alius,qui defuncto succedat. Haec ille. Testes etiam rei eiusdem sunt Abassini, qui Romae,qui Olisipone,quέ-que alibi apud nos reperiuntur , veritatis amatores. Omnes firmissime alleverant non esse in Abassia, qui
226쪽
dioeceses lustret , qui in aliorum mores Ecclesiastica potestate inquirat , aut eorum peccata puniat , qui quo quisque modo uiuat , quidquam ad se pertinere arbitretur. Falsum quoque est, de ab ipsis AEthiopibus reprobatum , quod nouus auctor ait , Abunam Hierosolymis eligi a religiosis Abastinis ibi co- . morantibus;electionem deinde ad Alexandrinum P
triarcham mitti, ut eam prius examinatam auctoritate sua confirmet. integra enim, ut dixi, penes Patriarcham electio estiis quem vult, mittita; nec is, quem mittit, umquam reiicitur. Falsum item, quod asserit, Abunam,idem quodammodo esse,yci visitatorem;os scio enim & significationi Abunae ea interpretatio repugnat,quod Abasi ini, atque externi, qui linguam callent,aperte te stantur.
Sintne viti apud Ab nos religiosorum
ex suis facultatibus assignas te redditui , quibus laut & liberaliter,q' i tum ordinis fer conditio,alerentur. Atiliat coenobi se onmnia, vel in altissimis rupi bus,vel in prosendi j esse costructa vallibus,ipso quo situ iudicare , qu una a secularium hominum confisrtio rei noti eo religiosi debeata , quorum munus sit. Ac xle 'i a Miseopinq respic se, ae tςrnas Inferoram js Vi Udu
227쪽
scrutari ut hinc ispliciis deterriti, illinc allecti prae, . αmiis rectum semper teneant virtutis iter. Nouus auctor scribit in Anconae prouincia unum esse coeno bium , ubi separatis in locis,ac prorsiis discretis mi unachi simul & moniales degant ἱ quod ait,consuetum olim fuisse tota in Graecia in qua sancti Basilij mona-
steria una ex parte viros,ex altera continebant foemia rinas; hodieque in .sanctς Brigittae coenobiis idem ob- seruati. Hanc verb Anconitanam utriusque sexus d mum . hiopica lingua nomen habere Iconoameca' et Jem, hoc eis, Deus prouidet.Totam simul aedem cum b. templo,quod est peramplum,& in modum crucis c sermatum,eumque caeteris, quae ad fabricam pertiment ,. in sola una esse excisam rupe, supra quam in- genti aquarum copia decurrit amnis. Hoc commune
virorum & Qeminarum coenobium, si quod est, su- spicor haud elle ab eo diuersum, de quo ex literis G etali Roderici altero libro dicam. In eo ut Gonetalus diicribit, licet in parte una monachi, in altera essent moniales,locis dillinctis; non erat tamen tanta inter lipsos diuisio, quin ex tali vicinitate noua soboles pul- lularet. Quaenam haec sit Anconitana prouincia, a, que hoc monasterium , si ab illo est diuersum, mihi luotum est:auctor enim iste , quemadmodum alia, &. prouincias & regna pro suo fingit arbitratu. Sta primum ab eo quaeramus, ubi legerit, per totam 4
olim Graeciam in iisdem sancti Basli, monasteriis vi-
tos simul & tammas fuisse, eo modo quo nianc ait fiesse in illo suo Anconitano coenobio' Risere quidam
Graeci veterum & recentiorum Graeciae morum peritissimi,esim hac de re ellent rogati. Monialium Mndem monasteria, quae sub monachorum administratione sunt,aliquos habere eiusdem professionis viros,
228쪽
separatis domiciliis,qui sint a consessionibus, qui mini tent sacra,qui res monasteriorum curent ; id non
suit olim sancti Basilij monasteriis peculiare , sed Molim re nunc in omnibus Christianorum prouinciis frequentissimum. Nec apte inde inseras, monasteria in Hispania esse,separatis quamquam domiciliis , vitis &foeminis communia. Qii eramus deinde, ubinam gentium sint illa,quae memorata anctae Brigittae coenobia Z Quaesita a nobis per totam Europam dilia genter datisquam tamen reperta non in Italia , non in Gallia, non in Hispania,non in Germania, non in Polonia, iusque prouinciis,non in Britania, non etiam, ubi maxime pollent esse a Suetia in Gothia, in Dania,non in alia orbis parte. Et verb quamuis aliquando absque incommodo id fieri potuerit, quod auctor iste non solum defendere , sed etiam laudare videtur; non dubium , quin hoc tempore in Ecclesia neque usitatum sit,iaeque probatum. Quid Antonius hac de rescripserit,paulo pdst reseram. Plerosque religiosoru otus sub magni Antonij nomine in Abassia vivere haud est: ambiguum. Dubitatum scio, an ordines alii sint. Apud aliquos legi, canonicos esse, quorum sub
cura & administratione sunt templa maxima: eos certis sib statutis vivere, ut apud nos , qui Regulares Canonici nuncupantur. Nihil ausim de his asserere, quia nihil mihi certum. An canonici liiiiusmodi aliis quando in Abassia fuerint,dubitari potes modδ non elle, magis taedo, quia nulla de his in literis nostr rum mentio. Scribit idem auctor multos illic este religiosorum ordines modo vivendi de pro sessione di. uersos. Esse Anachoretas,quorum institutor quidam
extiterit Ethiops,vir sanctus, Moses nomine, ex nequissimo nebulone in sanctissimum virum commu-
229쪽
tatus: alios,qui Paulum primum Eremitam ; alios, qui Hilarionem , alios, qui Macarium; alios , qui Onu-phrium sui instituti sequantur ducem. Ex unoquoque anachoretarum genere in desertis illis AEthiopiae saltibus innumeros elle gr*ges , partim per agros sub aperto vagantes coelo, partim abditos specus & latebras sub terra habitantes partim sylvestribus tuguriis
a temporum iniuriis corpora tuentes, partim dCnique coenobitarum more in communi quadam vitae secretate, nullis tamen obstrictos votorum laqueis,
degentes. Nullum hisce eremitis peculiare esse indu- i, menti genus iberum cuique, quibus velit, uti vesti- bus. Plerosque pellibus aut coriis, paucos goispinis tegi amiculis crocei coloris. Nonnullos inter eos esse ius acerdotij exornatos dignitate,qui sacra caeteris m, .nistrant. Reperiri aliquos sub Augustini vexillo militantes, sed hos,& paucos esse,& egenos, & Eremitarum more deserta loca incolere. Eorum apud Abas. sinos originem idem auctor ita fere narrat. Superioribus inquit, annis ex Thebaide, Egypti regione,quae . 'est AEthiopiae contermina,magna hominum vis exiit, vitam ab omni humano consortio separatam. sub Augustini nomine ducentium. Hi multarum haere sem corrupti erant erroribus , quippe qui dicerent, neque Spiritum sanctum procedere a Filio;neque ullum esse in mundo purgatorii locum; neque ullam crucem praeter illam ipsam , cui aflixus Christus fuit,
esse adoradam;neque desunctorum animas ab omni peccati labe puras nullique obnoxias poenae ante extremi Iudicij diem videre Deum 1, neque Romanam Ecclesam reliquarum esse Ecclesiarum matrem , &magistram; multaque alia impie crederent a vera re
ligione dissidentia,eaque Abassinis inculcarent. Cum
230쪽
id ad Imperatorem Claudium esset delatum, conse stim in carceres , & vincula nefarios proditores iniicipi iussit,& a fidei censoribus eorum haereses examinari; quos pertinaces reperit, partim leonibus exponi, par- a tim vivos in terram defodi imperauit:qui contra faciles veritati praebuerunt aures,statuit, ut certum re- ciperentur in locum , ibique catholicis praeceptionisbus instruerentur. Interim nuntium Romam misit,
qui a Tadaeo Perusino Eremitarum sancti Augustinin per id tempus moderatori generali, Augustiniani o
dinis constitutiones peteret, ut ipsas anachoretae illi ad fidem conuersi profiteri & seruare possent. Missisum statim ab Generali omne Augustinianum ius, Mir: in AEthiopicum idioma ex Latino traductum. Tum Claudius Imperator decreuit, ut qui ex illis dare Aulos gustino nomen vellent,& eius legibus uiuere,coramis iisdem illis fidei iudicibus religionis vota nuncupa-i rent simulque Romano Pontifici,tamquam commu- e ni Christianorum pastori,& uniuersalis Ecclesiae capiti,iureiurando obedientiam promitterent: qui reli- ι giosam profiteri vitam nolent, tota quam primum αἰ AEthiopia abscederent. Haec nouus auctor,copiosusI, ut solensed ficta omnia,& illud magis quod de sancti Augustini eremitis scriptum proxime. Huiusmodi enim religiosi in Abassia nulli sunt, nulli etiam fidei
iudices ad quos religionis causae deserantur.Claudius praererea haeresiam fuit non oppugnator, sed propus gnator,& Romanae Ecclesar insignis hostis, ut sepe
dictum, & sepius dicendum. Qui sub Antonij Abbatis nomine religiosam in Asthiopia vitam degant,l etiam nunc multos esse;& ante haeresis ingressum varia eorum per totam Abassiam suisse coenobia, omni-ὶ bus pietatis & virtutum opetibus florentia,pro com