De Abassinorum rebus, déque Aethiopiae patriarchis Ioanne Nonio Barreto, & Andrea Ouiedo, libri tres P. Nicolao Godigno Societatis Iesu auctore

발행: 1615년

분량: 449페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

perto traditur.Huius ibi ordinis instituendi talem uus auctor rationem proponit. Mortuo,inquit, Antnio Archimandrita,anno Christi quinquagesimo septimo supra trecentesimum cum Magni Constantini filius Conlbintius orbis haberet I mperium , multi Antonij discipuli inter quos Macarius , Hilarion, &alij erant, religionis & sanctimoniae fama notissimi, ex Thebaide in AEthiopiam se conferentes, abditas speluncas,& loca deserta coepere separatim incolere; tamdiuque eum vitae modum tenuere onec Basilius Caesareae Episcopus diuino actus instinctu, dispersos ac dissipatos per sylvas & solitudines homines in s cietatem vitae conuocauit, & domiciliis legumque communione coniunxit. Tum primum multa inthiopia erecta coenobia sunt,quq sub eius I in Anto-o ij nomine vivendi formam & instituta a magno Basilio accepere. Addit idem auctor, per id tempus I nem Abassae Imperatorem, vulgo Sanctum' nominatum,aduersus Arianam haeresim,quae tunc auctis mirum in modum viribus bEthiopiam inuadebat, indu-xisIe in animum militarem Equitum ordinem instituere,& suum hac de re cum Basilio consilium communicasse;eo autem approbato peculiares condidule leges,& nigram vestem, cum caerulei coloris Crucem modum , Graeca litera,etsermata , cquitibus az-gnalle. Hoc insigne discipulis suis dedisse Antonium, ut tamquam Israelis primogeniti, hac salutis nota a reliquis discriminarentur. Addit praeterea, eumdem Imperatorem stabili decreto firmasIe, ut quicumque tres haberet filios,ni medicus esset, ut iam dictum sit pra,vnum ex iis huic adscriberet militiae a decretum aded stricte seruati,ut ne Reges quidem ab eo absoluantur. In unaquaque urbe unam bine horum equi

232쪽

t tum domum,in qua separatis distinciisque locis duola eorum sint genera ; quosdam militaribus incumbere exercitationibus,& ad bellicos usus, quoties est opus, a paratos esse;alios donatos rude,quos diu multumque: in militia exercitos plenior annis aetas grauat, habitue viuere in ritu monachorum , sacerdotio initiatos;nec J posse hoc de numero plures esse quam viginti; quoi rum, qui natu est grandior, caeteris emeritis praeest, ii spiritualis Abbas nominatur. Alterius generis equis tes nullo certo archari numero;ad quingentos, ad mil- ω le,ad duo millia,& ulterius procedere. Istos militari

subiici Abbati , ab seipsis inter se suis agiis creato.

Ei Tunc autem in equitum ordinem cooptari,&in eo- rum collegium recipi, cum primum decimum sex-

i tum , decimumve octauam attingunt aetatis annum.

- Moxque ubi recepti sunt,ad bellum mitti, & nouem, integros annos dare militiae,sub nomine tyrocinij; ea ii, diuit os ratione , ut primos tres ad Erythrarum mare transigant, & maritimam AEthiopiae oram defendant ab Arabicis praedonibus. Tres alios in insula Meroe, ut esse praestd queant, si quid Turca ab AEgypto mo- liatur. Tres ultimos in locis Borno finitimis, ne eius regni tyrannus,genere Saracenus,opibusque&copiis ρ potens, qui perpetuas cum Abassino gerit inimicii tias, quidquam mali ab ea parte valeat inferre. Haec L & mille alia, quae a nouo auctore de his commentitiis equitibus scribuntur , eo magis absunt a vero , quo

sunt speciosius composita. Militarem enim ordinem in Abassia nullum este,& ipsi fatentur Abassini, quia bus,ut dixi, haud leue est quidquam fateri, quod sibI putent minus honorificum; & idem ipse huius falsi ordinis sabricator apertissime fassus est, fabulam est e. quod ea de re tradidit in libello a me antea memora

233쪽

1o ς De Abal nomm rebus

to.Caetera quoqste partim falsa, partim suspecta ; sed nihil opus,ea singulatim refellere. Qualis nuc AEthio pum monachorum vivendi ratio sit,ad finem sequem ni

iis capitis ex Antonio reseram.

An praeter religiosum Magni Antonis ordinem aliquis alius in Massa sit.

Nouus auctor,& quidam alius eo anterior litera arum monumentis tradiderunt, multa est. Do- in minicani ordinis per totam Abassiam coenobia. Illa duo maxime celebrant, quae de plurimanis & Alle-ltria vocant. In primo nouem religio sorum millia, in secundo millia septem aiunt vivere. Addunt Monsalium eiusdem instituti tertium, Bedenagli dictu . quod quinque complectitur millia sceminarum.Huius rei, glose familiae in Abassia fundandae causam nouus auctor proponit. Ait ab his Europae locis ex praedicatorum ordine tapius aliquos in AEthiopiam iisse,ibique diuinum verbum dilleminasse ; anno tamen salutis millesimo trecentesimo decimo sexto, & a condita sancti Dominici religione centesimo , sub finem A- ωprilis,cum post obitum Clementis V. vacaret Roma- n lina sedes,& Berengarius de Longorra esset generalis ii magistor ordinis Praedicatorij, prosectos Roma reli

giosos octo, quorum unus Pantaleo dicebatur, reliquorum ignorantur nomina: & in eorum comitatu unam ex iis, quae de tertio dicuntur esse Poenitentiae ordine, probatam aetate, virtute , & religione taminam. Hos primum Hierosolymam accessisse,ibi alb- quot

234쪽

quot consumptis diebus cum ellent dubij, qud ulterius se serrent, piis precationibus consuluisse Numen; du eam ab ipso iniectam omnibus mentem ut ad 2Ethiopes tenderent, Idque magna fecisse animorum concordia. Dein AEthiopiam ingressos, gentis lingua breuissime didicisse,& palam ac publice de rebus diuinis coepisse disserere;ad amorem pietatis omne genus hominum exhortari, doctrinae suae veritatem signis stabilire. Continub commotos rei fama AEthiopes oppidis & domibus relictis, ad nouos homines de facie noscendos,audiendosque undique confluxisse. Ipsum quoque Imperatorem,cum id , quod erat, agnollet, pro tam singulari beneficio actis Deo gratiis,nuntium ad eos misisse de aduentu gratulatum, de potestatem sectile, non libere tantum ac sine impedimento,ubicumque vellent, praedicandi, sed monasteria quoque aedesque per uniuersos Imperij temras erigendi, in quibus & censorum fidei exercerent munus,& omnibus iis uterentur facultatibus,quibus in Latina Ecclesia solerent uti. Hac illos principis beneuolentia vehementer laetos,& animatos perrexistevlterius, subiectas AEquatori plagas,&Cafatis lacum, hoc est,ipsos Nili fontes, tanta olim a natura occultatos industria, tantaque plurimorum regum ac dynastarum quaesitos diligentia , tandem penetraste. Multa in regnis Goyamar, Cantis, & Sabae coenobia aedificasse, &immensam hominum multitudinem sancti Dominici signis adiunxisse. Nec illam interim mulierem,quae pios comitabatur praedicatores , desidia aut otio languisle ; verum pro parte sua laboraste strenue, & clarissimam inprimis sub eadem sancti Dominici vivendi forma extruxisse s minis aedem,t nc de Bedenagli, a sanctae Clarae nomine postea

nuncu

235쪽

Σo8 De Em morum rebus

nuncupatam,quinque,ut dictum est , & plura complectentem millia monialium. Mulieres deinde plurimas vitae exemplo & sanctimonia notas, qui barardens erat ad persectionem tendendi desiderium ad tertium Poenitentiae ordinem adscivisse. Ex fabricatis tunc coenobiis quaedam non mediocri hucusque habitantium frequentia integra perseuerare,alia partim infidelium armis esse destructa, parti m ob aeris incle mentiam,& causas similes ab ipsis religiosis ultro de serta. Illos egregios praedicatores,Pantaleone exceptriqui solus erat notus ex nomine,ab ipsis AEthiopi bus Argal Grima, Luanos,Sama, Aleph,Agaloa, ALsen fuisse appellatos. Argat apud Abassinos ait senem significare 1, Grima concionatorem terribilem; Luanos de Deo placide loquentem;Sama eum , apud quem deponitur seruanda pecunia; Aleph, qui panem ministrat; Agaloa cui victus & vestitus aliis suppeditandi cura incumbit; Assen superiorem , vel domi num. Impositum quoque sermina: nomen Imata,

quδd sue Dei mulierem , siue Dei seruam designat. Addit,in peristyliis celeberrimi illius coenobij de Plu.

rimanis totam sere hanc praedicatorum patrum histo riam multis cum miraculis,quae patrarunt, per ipsorparietes etiam nunc depictam conspici. Haec douus ille auctor. Quae de coenobiorum fabrica, aedificiorum magnitudine, rma,dispositione,deque uniue fa gubernandi ratione adiungit, hand lubet referre. Ex his autem , quae rotuli, multa ut a veritate, sic ab humana fide sunt aliena,& tenebris magis,quam luce digna. Optandum quidem esset,ut in aliqua Christiapi orbis parte, nedum in asperrimis illis AEthio-

.piae dumetis,tam celebres,actam copiose modδ re

236쪽

Liber I. cap. XXXIV. Lo'

At nullos in Abassa esle sue virorum, siue foeminarum coetus, qui sancti Dominici legibus regantur, omnino certum est. Credatur illi ipsi Abasiino,cuius fidem nouus auctor in coelum effert, quique has sor- stan sabulas, ab alio primum fictas, auctoritate sua firmauit. Is nobis asseruit,dubitare se, an ullum ut quam in Abassia viderit Dominicanae familiae religiosum;coenobium quidem eius ordinis esse nullum.

Idem Abassini ij, qui Romam veniunt, cum quibus sumus collocuti,idem qui Olis ponem appellunt, abGque haesitatione affirmant. Multis id quoque no strorum literis saepe inculcatum ,cum enim scribant,illos, qui in Abassia sunt,religiosos,paucis exceptis,quibus Romanae veritatis lux fulsit, plurimis inuolui erroribus,& Catholicae fidei prae caeteris obsistere, atque

omnium pessime viuere ; statim monent, eos neque Dominicani ordinis esse,neque Franciscant.Tales vero illi monachi sunt,qui in illis de Plurimanis sue Bilibanis sic etiam appellant & de Alleluia coenobiis habitant quod non solum ex Francisco Aluaro antiquiore teste, sed etiam ex Gonzalo Roderico, qui anno millesimo quingentesimo quinquagesimo quinta in Abassia fuit,atque ex iis, qui modo ibidem degunt, . agnoscimus)vt iudicare facile si , indignissimos esse, i tam sanctae piaeque familiae credantur alumni.s Yt quidem illud eiusdem rei magno esse argumento bet,quod societatis religiosi, qui annis iam propε . sexaginta AEthiopicas incolunt regiones, nihil uspia petere,unde colligere possent,aut nominata coeno- his,aut alia,quae apud Abassinos sunt, Dominicanislζgibus gubernari, vel ad Dominicanam familiam' idquam pertinere ; quod & ipsa quoque indicat edificiorum vetustas, c.m sint omnia multo anti-O quiora,

237쪽

Go De Abassimorum rebiu

quiora , quam vi cum sancti Dominici ordine incoeperint. Est quidem in Regno Tigri monasterium, Abbagitarima appellatum n eo sepultum esse virum sanctitate insignem cum aliis octo iociis illuc Roma prosechiam fama fert. Haud est improbabile,hunc,&socios ex sancti Dominici ordine fuisse ; quamquam id apud Abassinos non dicitur. Certe qui illud nunc habent monasterium , institutis vivunt a Dominic nis longe diuersis. Quare cumi nulla in Abastia Do-ihinicariae militiae castra sint,perspicue colligitur eius ordinis religiosos, neqile fidei censorum oricio ibi sungi, neque Imperatoribu esse a consessionibus indeque alia habere,quq nouus auctor tam soli cith acta in saepe,quas magni intersit,ipsis attritulit. Haberi pro certo volumus,quicumque apud Aballinos sunt, qui religiosam profiteantur vitam , eos Magni Antoni j, Macari j Basilij, non aliorum Patrum aetate posteri rum,leges & instituta profiteri. De Religiosis Soci tatis ex Europa aut India profectis nihil attinet hoc Ioco dicere. De Abassinis dumtaxat, deque propriis eorum coenobiis sermo nobis in praesentia est. Si quisaamon aliquid obiter de nostris scire velit, quinqDeesse sciat, qui hoc tempore illis degunt in locis. . ii sunt Pettus Pari Castellanus , caeteris praepositus; Franciscus Antonius de Angelis, & Laurentius Romanus,Itali, Antonius Fernandius, & Ludovicus Meteiledius,Lusiani. Duo tenent loca. Partim in re- .gno Tigri sunt,ibi pagum incolunt,cui Fremona nomen; partim Imperatoris castra sequuntur, & oppidum communiter habitant, quod vocat Gorgorram.

Alia de his nunc dicere,ad rem praesentem nihil. Dicam quae supra pollicitus sum de Abastinis monachis

ex Antonio Fernandio me dicturum. Monachorum,

inquit,

238쪽

Liber L Cap. XXA IV. in

inquit,coenobia patentia sunt,& nullis prorsus obs pia claustiis. Suam quisque ad habitandum spelucam magis, quam aedem habet;quae sibi opus , quaerit per se,nulla donandi vel accipiendi prohibitus lege.Multis locis simul cum monialibus monachi habitant. Αquibus iam virorum coenobiis arcentur sceminae, sed prope domos habent, a quas monachi pro libito vetitant, Mundi loca vocant ipsi. Multi secum ancillas

habent,quibus cum coniugatorum more vivunt. Sunt

etiam inter ipsos,qui palam ac publice uxores ducat; tanta in miseris hominibus mentis caligo est. Ne ipsuquidem obedientiae nomen inter eos notum. vadunt quo volunt siue interdiu, sitiae noctu; nullum illis dis

crimen temporis. Per oppida vagantiari, nundinas frequentant, & institorum more negotia exercent.

Indumenta ipsis ad libitum. Qui vitam profitentuxi asperiorem daris praecincti Zonis corpora tegunt corio,& prolixam demittunt ad humeros comam. Non pauci solo victitant legumine,& summam in ieiunio putant esse sanctit m. Quae tamen frequenter in ipsis deprehenduntur scelera satis demonstrant, haec eos facere non amore virtutis,sed inanis gloriae cupiditate. Haec una non paucos eorum in solitudinem abripit,vi sanctimoniae fama noti, & in pretio habiti vocentur in aulam, ubi ad fiammum deueniunt nequitiae fastigium. Omnes cucullum portant, nec alio indicio religiosi esse noscuntur, ac si tota religiose vitae ratio in toto cucullo posita sit. Eadem,quae in monachis,iri monialibus est vivendi licentia. Hic est modus, quo se.utrique religiose adlcribunt disciplinae. Ad coenobia accedunt;ibi primum baptizantur;deinde certae supra ipsos recitantur preces , postiemo imponitur illis cucullus. His perabis Religiosi evadunt;

239쪽

1u . De Abassinori m rebus

neque apud Abassinos valet, quod apud nos prouer, bio teritur,Monachum non cucullus, sed vivendi ra

tio facit.

secramenta, quali que eorum Uus apud Ab nossit.

INter argumenta,quibus nouus auctor suadere nititur, numquam Abasanos a vera fide, & Romani Pontifieis obedientia recessisse, illud unum est, quod Religionis Christianae sacramenta non secus atque Romana Ecclesia,pure sincereque usurpent,semper que usurpatini. A Baptismate rem inchoat , caetera deinde mysteria singulatim percurrens, quid in unoquoque nobiscum commune, quid peculiare habeat, ac proprium, multo pluribus, quam ego reseram verbis,ling ia sua exponit. Quod igiter attinet ad coeleste lauacrum , ait credere Abassinos, quemlibet hominem, quo primum puncto temporis, efformato intra maternam aluum corpusculo animus a Deo infunditur,originali,vt Theologi loquutur, comaculari labe; hanc verb aquae deleri Baptismo,qui more apud ipsos peruetusto,die ab ortu quadragesimo mastulis, octiγ-gesimo foeminis ministratur, nisi quid interueniat, quod anteire cogat praescriptos dies. Hoc vltimum falsum esse,iam supra ex Antonij literis constitit ; ex iis dixi,ne mortis quidem periculo interueniete anteuerti delignatum Baptismi tempus , motique illotos insantes, quibus ante illud accidit mors. Ait deinde nouus auctor illum adhuc vigere morem, si qua de ι causa

ad arara

240쪽

causa ante constitutum diem sacra unda tingatur infans, non porrigi ipsi a matre mammam,donec praefixus ille dierum numerus adueniat matrem enim nondum purificatione expurgatam,non reputari dignam,

quae toto iam puello,& ab omni purgato peccati macula lac suum sugendum dedat. Nam quae masculum peperit, ante diem quadragesimum; quae verb sceminana, ante octogesimum censeri immundam. Olim baptizatis infantibus , Graecorum more dari solitam Eucharistiam,nunc ab hoc ritu cessatum, summorum Pontificum iussu. Quotannis ipso sacro Epiphaniae die in memoriam ac reuerentiam baptizati Christi corpora in lacubus , aut fluminibus tolere abluere, multis pr sentibus,& preces quasdam recitatibus.In- de ait occasionem aliquos accepisse falsδ existimandi, solere Abassinos Baptisma iterare. Haec ille. Sed iam suprὲ ostensum est, Abassinos Baptismum modis pluribus repetere , & hunc cum aliis tenere errorem. Apud antiquiores historicos reperio, ex veterum Imperatorum instituto esse apud hanc gentem positum in more, baptizati pueruli in fronte quaedam inurere stigmataud verb adeo stricte obseruari, ut si quis absque huiusmodi fgno deprehendatur, in poenam violatae consuetudinis libertatem amittat, fiatque Imperatoris mancipium. Quid ea indicarit frontis nota apud eius auctores in ambiguo est. Tria potissimum dicuntur. Quidam assirmant,AEthiopes istos, eo signo, quod igne fit, credere , illud se Baptisma suscipere, quod a Christo conserendum eius Praecursor videtursgnificasse,cum apud Mathaeum dixit, Ille vos bapti a.

bii in Spiritu sanctu, O igne. Alij,voluisse primos illor Ethiopiae Imperatores,qui fidem Christi sequebatur, ut aliquod externum signum in Christianis esset, quo

SEARCH

MENU NAVIGATION