장음표시 사용
351쪽
inquit, neque mei sancto Petro obedientiam nega mus. In eadem nunc sumus fide, in qua suimus ab initio: ea si tecta non erat,cur per tot aetates ac saecula nemo repertus est,qui nos errantes commoneretὶ Hic ego,non potuisIe Romanum Pontificem,qui titius Christi Ecclesiae pastor est, praeteritis retro annis Doctores in Abassiam mittere,eo quod Mahum et ni oninia circumdarent, nec ullum ad ipsos aditum relinquerent. Nunc Vero aperta iam maritima ad AEthiopiam via,id praestare, quod nequiuit prius. Sciret Christi Rempublicam,ubicumque terrarum sit, unicum esse mysticu corpus,quod in coelo habeat Chii stum caput;in terra Christi Vicarium qui Christiano rum omnium caput est. Dubitari non posse,quin me-bra capiti debeant subiici, atque ab eo dirigi & Ῥ-betnari. A condita Christi Ecclesia usque ad annum quadri gentesimum octogesimum octauum apud Abassilitis, & in toto Aleiandriae patitarchatiit recte reni habuisse; exinde coepille in interitum ruere. Si allequi saltitem vellene, iterum se cum suo legitimo capite coniungerent;& vnbm cum eo corpus es licerentii pstim enim Chi istum voce sua asseruille, unum tam usti in Ecclesia esse ovile,& vnum tantum pasto-Wm:at corpus unum, nisi valde monstrosum sit.vnum dumtaxat caput habere rei se autem Christi corpus persectissimii,atque ab omni alienum foeditate .Tunc illa,Tantum,inquit,opus,quantum istud est, ut nimirum cum 'Romano capite membra caetera coniungantur,nihil ad te,neque etiam ad me pertinet, ne- cellum est, ut alij Patriarchae cum Romano congregati de re tanta deliberent,& quid faciendum sit, auectoritate sua decernant veteres enim mores ac ritus
priuato consilio deserere,ia 6sque suscipere, res est pericu
352쪽
periculi 3c offensionis plena. Ego contra, perantiqua ei se quae vera fides docet, neque in iis noui quidquareperiri, propterea tollere potius ossensiones debere, quam concitare ,quidquid ex fidei p scripto fiat. Post haec , Jc huiusmodi alia, sic deinde in eadem epistola
Gonetalus Paucos post dies castra mouit imperator ad locum bidui itinere distantem. Secuti euntem sumus. Clim in quodam campo et Icmus , tros ad me monachi venere, ex iis unus literatus habebatur, ni gnoque mei videndi Sc alloquendi tenebatur desiderio,ut de religione ageret. In ipso sermonis exordio fassus est . omnia nostra sibi mirificE placere; probare tamen non polle,qubd neque sabbatum servaremus, neque a porcina carne dc leporina abstineremus. Cu-que ad haec adderet alia, magnam euomuit veneni copiam. Asseruit enim iustorum hominum ex hac vita decedentium animas, cis nihil purgandum habeant,no ideo tamen statim in coelo recipi, ut Deum videant,sed ad terrestrem duci paradisum, mundi finem expectaturas. Spiritum Lanctum a solo Patre procedere. Filium esse Patri quoad humanitatem aequalem. Mahumetanos tantum dc Ethnicos post
mortem detrudi ad Inseros,ut ibi perpetud sint Ghristianae legis pro sibi es,qui flagitios vi uuat, tamdiu
gehennae igne torquendos, donec peccata purgent: omnes enim qui Baptismatis charactere erunt signati,ad beatitudinem tandem rapiendos;atque id aperte constare ex illis Christi verbis; quii creuideritis' ba- fuerit aluus erit. Verum hos ego errores tum rationibus,tum Scripturae testimoniis ita coargui, ut propius accedens signis carit factum sibi satistae verb eius socii qui idiotae erant, quidquam audirent,ita mihi insusurrauit: Vera sunt,quae doces ,ea ego Omnia X
353쪽
animo seruabo meo. His dictis abiit. Inter haec exactus est mensis,quem Imperator ad parandam resposionem petierat. Eum ad ij, simulque responsum &facultatem peiij ad discedendum. Liberum, inquit, tibi sit,cum libuerit,discedere. Quod attinet ad religiosos , quos Ioannes Rex tuus ad me mittit, cum Mazuam peruenerint, praestb ibi erit, qui venientes excipiat,& conducat ad me: lubenter eos audiam de
fide disterentes. T um ab eo discessi, meque statim invi m dedi. Ex itinere aliqua inuisi Lusitanorum orpida. In iis multorum excepi consessiori es; quosdam pellicatu ad legitima traduxi coniugia,pellicibus primum,quae genere & secta Abasiirue erant, Romana doctrina instructis, & ad fidem reuocatis. Quoniam huius regionis fana schismaticorum sacris dicata
sunt, neque aras habent nostris usibus accommoda-Ls; aliare nobiscum portabamus ad rem diuinam sa-ciendam. Cum in uno essem ex hisce oppidis, quidam illuc me salutatum venit. Millus hic erat ab insigni quodam Archimandrita, qui ad sex circiter mi liaria duobus magnis praeerat coenobiis, quorum in uno Monachi, in altero moniales morabantur. Illi Belibanos seu Plurimanos nomen , per ea loca satis celebre. Ab eo enim exit quidquid est in tota Abassia credendum;quoniam ibi putatur este regula fidei:& ob hanc causam Coenobiarcha ipse summo apud omnes in honore est. Congruum iudicaui, haec inui sere coenobia. Prosectus ad ea sum simul cum Lusitanis itineris sociis. Aberat Archimandrita.Coenobia
breuiter lustraui. Tam ipsa, quam Monachi longe aiiostris disserunt. Suam quisque habet aediculam ab aliis seiunctam ι suam habet agri partem , quam sibi colit. Sic omnes & habitatione de occupatione diuisis ta
354쪽
sunt,ut non coenobium unum, sed pagum exiguum te videre credas. Quamquam vero ex parte una Monachi , ex alia habitent Moniales, non adeb tamen se. parati sunt, quin multi inter eos fili, dicantur gigni. Horum familia nec Franciscana est,nec Dominicana. Tecleay Manot vocatur. Hoc inititutoris nome fuit; quod apud eam gentem fidei columnam sonat. Magnam hic habet inter Abassinos sanctitatis opini rem. Multa dicitur patra se miracula. Illud prae caeteris celebratur,quod occiderit serpentem ab Ethnicis habitum pro Deo; atque ipsos deinde Ethnicos ad Christi primum fidem ; ad hanc deinde vivendi formam multos eorum conuerterit. Haec omnia in suis literis Gonetalus. Lubet nunc alia in hanc eadem sententiam seorsim addere.
Eualis fuerit Imperatoris Claudi, in Romanam Ecclesiam, se ad recipiendum Patria
AI sensus de Francia homo fuit Lusitanus honesto natus loco, qui inter imperatorem & Gon-Zalum egerat interpretem. Is a Gonetali diseessi de uidem rebus longam habuit cum eodem Claudio disputationem. Quid in ea sit actam. in epistola collegit , quam ad ipsum postea Gonetaliam Goam misi. Sic orditur. Imperator eadem mihi,quae tibi,Gom le,tetendit retia, ut quia te non p ituit, me saltem ca- petet istiusmodi rerum minus sciententi Coram o-
355쪽
mnibus Lusitanis mihi inprimis obiecit,quod ego Mipstim , ct Dioscorum , Sc totam Ab assinorum gentem haereseos damnarem. Respondi libere , ab annis plusquam mille sic enim a doctis audieram in Abasii- nos Dioscolo auctore ac duce a Romana Ecclesa ae proinde a vera fide desecuie. Eos vero a recto aberrare, ex Scriptura sacra & Sanctorum auctoritate, Conciliorum optime probari poste. Ad baec ille: Si vestra, inquit,scriptura ita sentit de nobis nouit Deus quid de vob s sentiat nostra.Cerib inquam, scio Romanae fidei sectatores in haereticorum numero a tuis Abais nis reponi,& Nestorianos haberi, quasi duas in Christo admittamus personas Dicut duas admittimus naturas ; id enim mihi stequenter ab ipsis salso&cum probro obiecto m. Si ut nobiscum c edas,qκα credimus, satis ea non sunt quae de fidei veritate sunt a Gonetalo docte & copiose scripta, coniice oculos, Imperator, in tot reges ac principes potentissimos &maximos per uniuersam Europam unius fidei vinculo contulictos. Intellige facilius esse te unum , quam tot alios a vero deflectere. Iterum ille ad haec, hu usque se cum Europetis regibus ac principibus Christum agnoscentibus pacem & Societatem conseruansa; me cvisam esse,cur iam inciperet aduersum ab eis animum habere. Atqui ego. inquam,ὲ Romano Po-tifice & Lusi ano Rege ad se missis sim, ut hanc tibi vitiam proposui,veritatem patefacerem. Nihil est, quod pro ea confitenda non seram libenter; mortem quoque si oporteat alacriter oppetam. Neque committam umquam, Deo iuuante,ut quod legi Cliristianae,quam sequor, quod resti meo, a quo sum missus, me debere sentio,vllo metu aut vitae periculo omi tam. Questus praeterea de me est,qubd dixerim, so-
356쪽
s tum Abunam a Turcarum imperatore ad haec locat mitti. Ad quod respondi , certum cste , non mitti illum a Poncifice Romano , qui omnium est maxi-- mus,& solus habet iiis mittendi. Si adeo,inquit, Ro- ' in no nomini ad Romane fidei addictus es quamobrem hominem huc misisti, qui verbis tuis a me petem rct, ut curam alicui demandarem Baptismi de Eucha- ristiae sacramenta tibi mini lirandi i Negaui constani tissime,umqtiam me ab eo aut ab ullo alio Baptisma petiisse, cum octauo ab ortu die, Christiano more sa- cra unda suerim lotus Seiamque nefas esse hoc sacramentum,semel rite collatum,iterum conferri aut succipi. Eucharistiae quidem pabulum postulasse, cum vicinus morti essem;quod a peritis didiciiIem,talibi sin mentis, si Catholici desiderentur ministri, haud es-ὰ te illicitum hoc diuino pane ab haereticis cibari atqueo ex hac doctrina iterum me id facturum, si ad idem
deuenerim vitae discrimen nec catholicum ii ibeant sacerdotem, qui eo me viatico ad instantcm mortem
queat praeparare. Tum ille, ideo noluiste se Euchari, stiae ministrum mihi peteti concedere , quia scriptum i a Paulo est, na fides,unum Bapti a. Si ita, inquam,
Paulus scripsit. quae obsecro,causa est, cur annis sim sulis baptizaris 3 Haec illi interrogatio vehementer stomachum mouit. Verba igitur iactans plena furo- ris, gladium minaciter arripuit. Perilo immotus Ac. animo intrepido i quod ,inquam, supplicium merui, ne inferre disseras, Imperator: quaelibet aduersa pati paratus sum. Nullae me ullius terreni regis minae, nul-bi terrent cruciatus ; quominus summi Regis Chri i
praedicem veritatem. Nec alium metuo legem, pra:- ter eum,cui cum Propheta dicimus,Domine n in ἀ=o re tuo a gum me, neque in ira ma comptas me ; quique
357쪽
potest animam & corpus perdere in gehennam. Tu, si placet,saevi torque, occide, rem mihi seceris gratis
sinam. Haetc ego magna vocis contentione oc vultu imperterrito. Cum talem in me animum esse cerneret,qualem numquam antea fuerat expertus, dispu
tatione relictabatio secessit. Ego Gonetale, sic existimo, Imperatorem huc mul o libentius sub durissimo Saracenorum iugo, quam sub Romani Pontificis lenim itaque imperio futurum. Et haec semper mihi suit de ipso opinio: nolui tamen prius mentem meam tbbi apei e,ne aliquomodo vota tua retardarem. Hactenus Alsonitis. Ex his verb quali, fuerit,qualis hidie sit Abassinorvum religio perspicuum est. Sed iam ad Patriarchae profectionem.
TErtio Caledas Apriles,anno salutis nostrae quin gentesimo quinquagesimo sex o supra millesimum Ioannes Nonius Barretus AEthiopiae Patriar cha, Andreas Ouiedus Episcopus Hierapolitanus ,&alij societatis religiosi Olisi pone soluentes varia sertuna in Orientem nauigarunt. Patriarcha vehebatur illa ipsa naui, qua Ioannes Menesus Classis praesectus , nomen ipsi nam Flos maris. Cum extanti viricosortio plurima commoda Menesius percepit; tum inprimis illud , qudd cum foeda tempestas derepente excitata , perque dies aliquot furiose saeuiens , navim ipsam atque omnium viti in summum discrimen adduxi
358쪽
duxistet, Patriarchet precibus absque ullius damno se- data est. Acceptam enim in vase aquam , solitis E clesi et verbis linteatus benedicens,& partim in tumetes maris fluctus, partim in vela ac rudentes, aliasque nauis Partes certa precationis forma iniiciens,edecit, ad ut positis ventis quiescerent maria , pacemque naui-: gantibos & laetitiam restituerent. Reliqua usque in Indiam nauigatio nec citatior cursu, nec successi selicior este poterat. Post menses enim quatuor & dies decem, quod paene inauditum est,cum dies etiam duo de triginta, iactis anctioris in Mos ambico morati essent, Goam incolumes tenuere. Inter nauigandum aegrotos, qui semper in hisce Indicis nauibus solent este permulti, frequentissime Patriarcha invisebat; eorumque non verbo magis,quam opere, labores, molestias, indigentiam , allevabat. Si quid enim sue ad
j recuperandam sanitatem, siue ad leniendum dolorem, siue ad moestitiam depellendam , cuiquam opus erat, id nullo modo ei deestet , impigrὸ procurabat. Con- fessionibus vectorum audiendis, tam eorum, qui pro 'spera, quam qiii aduersa utebantur valetudine sic erat intentus , ut mercede magis ad id munus conductus, ὸ quam illud sponte obire videretur. Saepius omnium, quotquot illa naui vehebantur, qui & numero plurimi, de consilientiae ac vitae ratione erat valde dispares, magno quidem labore, sed non minore utilitate, cum ltero Societatis sacerdote excepit consessiones. Is eis: rat Franciscus Rodericus Lusitanus, qui tum propter singularia animi ornamenta , quibus mirifice excel- luit; tum quia in eadem nauigatione operam suam cu Patriarchae opera conliingens illustrem fecit Societa- ιν iis caritatem iure me adstringit,ut aliquam ipsus hocs loco memoriam telinquam. Vii suit notae apud Di mnes
359쪽
33 o Def. IV onio Tarreto Patre.
potest animam & corpus perdere in gehennam. Tu, si placet,saevi torque, occide, rem mihi feceris gratis
simam. Hatc ego magna vocis contentione de vultu imperterrito. Cum talem in me animum esse cerneret, qualem numquam antea fuerat expertus, disputatione relicta,alio secessit. Ego Gontale, sic existimo, imperatorem huc multo libentius sub durissimo Saracenorum iugo, quam seb Romani Pontificis leni mitique imperio futurum. Et haec semper mihi fuit de ipso opinio: nolui tamen prius mentem meam tibi apei se,ne ali quomodo vota tua retardarem. Hactenus Alsensus. Ex his verb quali, fuerit,qualis hidie sit Abassi noruum religio perspicuum est. Sed iam ad Patriarchae profectionem.
Patriarcha cum Ouieri Episcopo Er aliis scio stilone in Indiam soluit. C A p v T XX.
Sitio Caledas Apriles,anno salutis nostrae quin gentesimo quinquagesimo sex o supra milles-mum Ioannes Nonius Barretus AEthiopiae Patriar cha, Andreas Ouiedus Episcopus Hierapolitanus ,&alij Societatis religiosi Olisi pone soluentes varia sertuna in Orientem nauigarunt. Patriarcha vehebatur illa ipsa naui, qua Ioannes Menesius Classis praesectus , nomen ipsi naui Flos maris. Cum extanti viricosortio plurima commoda Menesius percepit; tum inprimis illud , qudd cum foeda tempestas derepente e citata , perque dies aliquot suriose saeuiens, navim ipsam atque omnium viti in summum discrimen adduxi
360쪽
duxisset, Patitarchet precibus absque ullius damno sedata est. Acceptam enim in vase aquam , solitis Ecclesii; verbis linteatus benedicens,& partim in tumetes malis fluctus partim in vela ac rudentes, aliasque nauis partes certa precationis soliva miiciens,ea ecit, ut politis ventis quiescerent maria, pacemque nauigantibus & laetitiam restituerent. Reliqua usque in Indiam nauigatio nec citatior cursu, nec successii selicior este poterat. Post menses enim quatuor & dies decem,quod paene inauditum est,cum dies etiam duo de triginta, iactis anchoris in Mosambico morati essent,Goam incolumes tenuere. Inter nauigandum aegrotos,qui semper in hisce Indicis nauibus solent elle permulti , frequentissime Patriarcha invisebat; eorumque non verbo magis,quam opere, labores, molestias, indigentiam , allevabat. Si quid enim sue ad
recuperandam sanitatem, siue ad leniendum dolorem, sue ad moestitiam depellendam , cuiquam Opus erat, id nullo modo ei deestet, impigrὸ procurabat. Consessionibus vectorum audiendis, tam eorum, qui pro spera, quam qui aduersa utebantur valetudine sic erat intentus , ut mercede magis ad id munus conductus, quam illud sponte obire videretur. Saepius Omnium, quotquot illa naui vehebantur, qui & numero pluri- consstientiae ac vitae ratione erat valde dispares, 'δgno quidem labore, sed non minore utilitate,cum utero Societatis sacerdote excepit consessiones. Is ex t Franciscus Rodericus Lusitanus, qui tum propteri gularia animi ornamenta , quibus mirifice excel-ivit; tum quia in eadem nauigatione operam suam cui' triarcha: opera coniung ms illustrem fecit Societa- caritatem iure me adstringit, ut aliquam ipsus hoc ψς memoriam telinquam. Vir fuit notae apud O