장음표시 사용
251쪽
Beele regnaι. Lib. 'de diligendo Deo e. Io. de an ma. hus Martyrum , immersas m toto eredimus immenso i ιι ρεIago aeterni Iuminis oe luminose aeternitatis . Serm. I.
de omnibus Sanctis , receperunt, inquit, Iam singulas solas ; sed non vestentur dupIuibus , donec vestiamur , O nos Stola prima ; ipsa es felicitas animarum . Secuκ-da , immortalitas oe gloria corporum . Et Sem. 4. de Iisdem distinguit sinum Abrahae, quo olim Piorum an I-mae deserebantur, ab eo, quo iam abeunt Ioco. Iur, 'Inquit, in tenebris, hie in Iuce multar in inferno ille , his in caelo . NIs praemissis , quae nullum relinquunt dubitandi loeum de sana S. Bernardi doctrIna cIrca st
tum animarum plene purgatarum . Respondeo a ad textus in oblemone laudatos , S. Bernardum Ibi vel le duntaxat beat tudinem animae Mon sere completam , sive extensive , ut omnes satentur , sive intensive , ut aliqui opinati sunt ex supra laudato S. AugustInl textu lib. ra. de Gen. ad littericap. 3 s. nisi resumpto corpore . Adeo, inquIt Serm. 3. de omnibus Sanct s , miget in iis desiderium hoc natu-- uale resumendI corporἰs ut necdum tota eorum ΗΡ-His ubere pergat in Deum . Et Serm. de diversis, mλοι flatu positi sancti bibere quidem pusunt , sed ιπει
briari non possunt , qisoniam a perfectissima contempla tione divinitatis quodammodo retardantur , dum adbres
fui coForis resurrectionem in me faeenu praesolantur . iErgo interim divinitatem, JΦeet m Inus persecte, con- templantur . Ergo animae sanctae sive dieantur In simi Abrahae , fiete in atriis domus Dei, sive sub altare , revera sunt In caelo, nam ex S. Bernardo, sin us Abrahae a Christi passione, ea Ium est, & atrium In eius mente , quia in eo propinquant ad persectissimam Dei Isionem , quam voeat domum Del. Ergo sub altari Piorum animae humanitatem ChrIsti non contemptantunnude de secundum se praee se spectatam , sed ut subsistentem in verbo , quo sensu Ipsi etiam Angeli demderant in eam prospicere, ut ibIdem loquituν S. Bem nardus: haec autem contemplatio non est Iine Intuitlva Dei vIsione, licet minus persecta ad mentem Sa
cti Doctorti , quam futura sit post resurrectionem .. '
252쪽
Dietunisque e ius Attributis . a gobiteles c. In veteribus Liturgiis Sanctorum Maret , Basilii, Chrysostomi, Epiphanii, Syrorum, & aethiopum , praescribuntur preces pro omnibus defunctis etiam Patriarchis, Apostolis, & Martyribus; quin & in Laiatina hodierna fiunt orationes , ut Deus eruat animas de ore Ieonis , nec absorbeat eas tartarus , quod signum est eas hactenus non subiisse Dei iudieium , sed
sortem earum adhue esse suspensam. Ergo Ecelasia nul- Iibi eredidis animas separatas frui visione beatifica . Resp. a. dissi ante c. praescribuntur preees , ut sacrifieium Apostolis , Martyribus , & ceteris SanctIs proficiat ad honorem & celebrem memoriam 9 allis ad requiem , Concedo e ut omnibus & singulis profi- cIat ad requiem , Subdistinguo et ad requIem compleram & Integram , Transeat: ad requiem essentialem , Nego, antec. nam ex S. Augustino Sernis Is 9. alias I . de verbis Apostoli , injuria es pro Martyre orare ,
cujus nos debemus orationibus commendare . Et tract. 84. 'aen Ioannis ad imam mensam Mar res non so commemo-νamus , Pemadmodum alios defunctos , mr etiam pro
i is oremus , sed magis ut orent ipsi pro nobis . Saactus quoque Chrysostomus. hom. ai. in Acta Apost Iorum, sic interpretatur illas preces, quae pro Mart
xibus in ta turgiis fundebantur et Quid putas, inquit,
Pro Martνribus, offerre 2 . . . Ingens gloris in memoriarunς baberi s sicut quando Regum trophaea Iatuuntur di tunc celebrantur is quia unque victoriae socii balint. Similia habent S. Cyrillus Ierosolymitanua catechesi Τωδ S. Epiphanius haeresi 7s. Resp. a. in Liturgia nostra Lat Ina , ubi Ecclesiaeommemorat de functorum depositionem, seu diem obitus , exhibet eos quasi adhuc animas exhalantes δε in periculo subet indi Iudicli , quemadmodum In festo Nativitatis subiicit oculis Christum nascensem , & in Adventu quasi iam nasciturum :. Rorate , InquId , caledejuper, Θ nubes pluant tui sum ω obiicies ultimo; Ochamus e familia MInorum,
Ioannis XXII. coaetaneus testatur eum libellis de Conm- tutionibus definῖ Isse animas ante re1urrectionem non do V
253쪽
De Deo, Ins, demia Parisiensi gradum Magisteril eonsequeretur . nisi prius Sacramento se obstrinxisset, eiusmodi do ma se defensurum . Idem resert Adrianus VI. ira, tract. de Sacramento Confirmationis. Ergo. Respondeo, ochamum Joannis XXII. Insensissimum i hostem hae in parte non esse audiendum , praesertim cum in Dial. p. a. tracti a. seribat se Id. reseivisse ex aliorum narratione, cui omnimodam fidem non adhibet , fateaturque Ioannem XXII. potestatem se nihil defini Isse. Adrianus autem, qui ducentis circiter pom Ioannem annis vixit, videtur deceptus serIptis Ocha mi , falsis rumoribus dc libellis de Ioanne disseminatis .
se e quot requiruntur, ut Deus in live videatur λR.' Ria . . Utrum ex parte subieeti sev intellectura ereati, alterum exb parte obiecti, terιTum ex parte ipsiusinet actus, sive v sionἰsEx. parte quidem subiecti requἰritur Iumen gloriae, iuxta ilsud Psalm. 3I. apud te est fons vitae, scilicet spirἱtualis, continuo dimanans in nos , hist per gramtiam , in caelo per gloriam, O in lumina tuo videbinmus lumen .. Non in lumine soluti aut lumine. natural intellectus nostrI, vel scientiae humanae, ut Nim docuerunt Beguardi, R ideo damnati In Concilio vie nensi ) ; sed in lumine tuo, supernaturali, seu a te supernaturali ted infuso v Idebimus lumen, id est ε.Ige tem faelem tuam . Et ratIo est quia si ad credendum quod Deus promittit, necessarIum est lumen supernatural fidei & gratiar, & fortiorI ad illud Intuendum requi ritur supranaturale lumen gloriae, quo mens humana
elevetur supra omnem ordinem creatum, &roboretur,
ad substinendum tantum divinati Maiestatis fulgorem . . Consule quae in hanc rem fusius tradimus. Tractis de .ratia c. l . p. 3Iq. dc seq. Q. a. Lumea gloriae Uyno habitus γ' R, Nonnulli negant , sed raeologorum turba, Esse .
254쪽
anz V quia lumen gloriar non minus est In BeatIs permanens, quam fides , spes , & caritas In viatoribus : Ergo sicut eiusmodi vIrtutes sunt habitus , liaci lumen gloriae. DesinItur enim lumen gloriae , habitus supernatuvat is, quo mens creata elevatur, & ultimo disponitur ad Deum IntuitIve videndum.
Ex parte etiam obiecti, nempe Dei, requiritur , ut istellectui lumine glorIae instructo coniugatur ἱ dccum eo' obiective concurrat sive per se , sive per sui speciem ad eliciendam vIsionem ἱ namque ex S. Augustino lib. s.. de Trin. c. ia. & alibi passim cognἰtio gignitur a cognoscente & obiecto cognito . Hinc est quod homo viator. Deum , licet. ubique praesentissimum D intuitive non videat; quia in r3tipne obiecti non conjungitur eius intellectui, nec oculus etiam persecte sanus pereipit In tenebris obiecta , quae cim cumstant ; quia sine lumine ab iis non afficitur, neo movetur. Cum autem obiectum sit alἱquando distans, aut crassius quam ut facultati per se' conjungatur stune conjungitur per vicariam sui specIem, quae ideo
dicitur Impressa , quod imprimatur sive ab obiecto
sive a Deo immediate , ut ideae primorum principiorum. Unde Aristoteles lib. 3..de anima cap. 8. ait , non lapis in anima est,i sed eius species . Et haec ad mentem Sanctorum Augustini & Τhomae , a quibus recedere nefas est' viro Theologo , quamvis illa uamera commenta habeant' recentiores philosophi . Ex parte denique ipsi uiset visionis requiritur secundum communiorem Theologorum sententia in expressae obiecti similitudo, seu verbum mentis tanquam Visito nis terminus, ad quem se habet visio , sicut illuminatio ad lumen, caleactio ad calorem . 9uemadmodumν enim, inquit S. Augustinus lib. s. de Trin. c. II. cismper sensum corporis midemus' corpora , Iit eorum aliquas ιlitudo in animo nosero .... ita cum D um Hsυimus ...... si aliqua. D i similitudo' illa . notitia . Et S. Anselmus in Monologio c. 3I. nulla νatione, inquit Mpotest negari , cum mens seipsam intelligit , imaginem i ηι hi in sua, cogitatione, , additque quamcunquo
255쪽
asa De mo mo , rem anisus Intelligat , eius sim Ilitudinem quantum valet, in seipso exprimere. Denique Facultas Parisien- fis anno I 3 7. hune Ioannis de Mercuria articulum decimumquintum proscripsit , probabiis es cognitionem vel molitionem non esse dis in Atas ah anima . Haec autem similitudo vocatur species expressa , quIa a men te exprimitur , estque formalis obiectI repraesentatio. Cum contra spectes quam appellavimus impressam, quῖa menti ImprImitur sive ab obiecto, si e a Deo mediate , sit virtualis duntaxat obiecti repraesentatio , quatenus nempe cum Intellectu eoncurrit ad formandum verbum mentis , seu Rrmalem obiecti. Imaginem. Sed ista Phllosophos magIs spectant quam Theologos, ut quae nee ex Striptura, nec ex Tradiis Ione lassicienter probentur. . Unε admittenda heries impressa in 'intuitivo. Dei visione, fient admittitur evrese e R. Possibilis quidem est; sed non debet ad mlti . Prima pars, responsionis probatur 3 qudi ev mondIct Is datur species expressa: Ergo a sortiori dari potest impressa, ut quae sit expressae ignobilior; expres fa enIm est sorin 1lIs divinae essentiae repraesentatio , impressa vero est duntaxat semen huiusce repraest
DIees di Res finIta infinitum repraesentari nequit vatqui utraque, Illa specles finita est ἴ utpote creata , Deus vero est infinitus: Ergo. Dist. mai. Repraesentare nequit Infinito modo , Conredor finito modo, Nego mas alioquin visio Dei intuitiva esse e tis possibriis. ; est en Im quaed Dii Dei repraesentati
InstabIsr aequi res fin ta nequἰdein finito modo re presentare potest obiectum Infinἔtum ; res enim ii Iavel haberet omnes obiecti Infinῖti persectiones , si que esset infinIta In omni genere persect7onis , quod inani seste repugnat di vel non haberet , & Ita reprae sentare non posset persectiones obiecti, quas non hamberet . Ergo nulla speetes sive Impressa sive expressa divinam essentia n repraesentare potest. Distinsuo subsumptum et, res. snita, nequidem filiat
256쪽
Dimisssque sim xyrmodo obiectum Infinitum repraesentare potest tanquam medium , in quo Deus Intuli ve videatur, Concedo di propter rattonem in obiectoone allatam, tanquam me detum , quo videatur Deus, Nego subsumptum . Faten aum itaque est nullam speciem , nullamvst creaturam Pome esse medium, In quo tanquam In obiecto vIdeatur Deus sicut In se est: qu a pila ereatura deberet Iala continere omnes Dei persectiones, quod est impossibile. Unde qui videret speesem expressam, qua be a tus Intuit ve cognoscit Deum , aut Angelum , non pro pterea Deum, aut Angelum videret, nIsi abstramve; quia speeIes illa est quid, etiam Angelo Impesectius cum Illa sit merum Meldens, Angelus vero substantia, sed videret duntaxat eiusmodi spe elem esse medium, quo mens Beatἰ Deo aut Angelo, tanquam obiecto Im- mediate coniungitur, ut, non In illa, sed per illam Deum aut Angelum Intueatur. Denique sie ut oculusis firmus non in perspIcili Is , quibus iuvatur, sed per perspicilia obiectum attingit: ita Beatus non in specie , quaecunque tandem lla. sit, seiu per speciem Deum videt ut in se est. Secunda pars responsionIs probatur ι Quia species Impressa non admittitur, nisi ad supplendam vel obtem absentiam, vel mater Ialitatem nimiam et atqui essentia divina est intime praesens intellectui Beatorum, de maxime sp ritalἔs ae inteli gibΠIs, utpote actus pu-rIssimus: Ergo species Impressa est prorsus inutIlis. Dices: Vox est 'eripturarum & 9anctorum Patrum Deum in cae As vIder; per propriam speciem. Ergo . Distinguo antecedens , per proprIam speciem , ut excludantur figurae ct speetes alien , In quibus visus est a Sanct Is Patriaret, Is ct Prophetis, Concedo: ut asseratur specIes at qua menti Impressa, qua mediante Deus videatur, Nego antecedens.
R. Potest I.: quia peecatores, qvi se disponunt adium fieatqonem , sine habilibus infusis elle uni actus suin pernatiira Ies per actualla De auxἰIIa : Ergo a pari
Beati sine habituali lumine forIae visionem beam Iscam
257쪽
τ p . De Deo IMPelicere possent actuali Dei auxillo adiutἱ . a. qiii
Deus per seipsum potest supplere caussaIitatem cauia sarum secundarum modo non sint caussae formales aut materiaIes, v. gr. sine MIe potest producere lumen , & siue igne calorem: qu ai Sol & Ign s se habent ad IlIos effectus ut caussae effeἰentes ; sed non potest e e re lucidum & calidum sine Iumine At calore ,- quia IucIdum esse aut calidum sunt effectus formales, hoe est, resultant ex ipsa forma , puta luminis & cal
Tis communicatione, adeo ut lucidum esse aut calidum idem sit, ac habere lumen aut calorem ἱ cam autem Deus non possit quod repugnat, repugnetque habere lumen aut caIorem, S non habere ι sequitur quod Deus non possit supplere caussa litatem caussae sermalis, V. gr. facere Iuc dum sine Iumine, aut. ealidum sine calore: atqui habituale lumen gloriae concurrit ad visionem intuitivam per modnm caussae essicientis, non vero caussae formalis: Ergo Deus potest supplere cause salitatem habitual Is luminis gloriae. Dices: Non aqua igni admota δe Caniuneta calefacit corpora adiacentia , sed solus Ignis assistens , si III, maneat frigIda, neo calore prius informetur: Ergoa parἱ intellectus beatorum, quantumcunque Deo asinsistenti coniunctus, nunquam visionem beatificam et ei et, nἰ si formam Iumicis gloriae in se recipiat. Distinguo antecedens .. Si aqux maneat frigida, nec calefacIendi virtutem a Deo accipiat, Cone or si ca- Iesaetendi virtutem a Deo accipiat. Nego antecedens .. Porro Deus aquam formalὶ ter frigidam potest reddero virtualIter calefactivam ratione potentiae obedientialis quas unieulque creaturae inest ad quoslibet effectus , qui non repugnant; quin piper sor maliter frigidum tempore hyemis est ex natura. niae virtualiter calidum sine calore formali. Dis in suo similiter consequens. Intellectus beato rom visionem beatificam non elicἰet, nisi formam, Iuminis gloriae, aut eius vIrtutem recipiat per actualem Dei mot Ionem, Concedo ιν nisi ipsum habitum luminis gloriae sormal Item rec piat, Nego consequent Iamaolutio patet exemplo. allLIO acutam supernaturail iuri quos
258쪽
Ditinisque ejus Attriἴutis . . D mqvos elleiunt peccatores sine habit Ibhu Infusis, .sed pinsolam Dei almstentiam & mot Ionem; nam habItus noni producunt actus suos In genere caussae formalis, Idast, quatenus informant potentiam , sedi In genere Caussae effieIentis, & quatenus cum potentia efficientellad Illos concurrunt. Q. f. Lumen gloria potes ne, ego comasturale alienἐ, creatura possibili pR. Non potest, I .. quia gratia, ex cItato iam c. I . Tract. de Grat Ia pag. 3 l . & seq. excedit omnem ordi nem creaturae possibilem , constituitque ereaturam, Ita esse dῖvino; adeo ut sieut iuxta IC Thomam ibidem laudatum , esse Ignitum non potest esse conuaturale . . nisi habenti naturam Ignis , ita nec esse divinum naturaliter competere. queat, n si habenti naturam dἰ vianam atqui lumen gloriae in ordine gratiae excellit , . de In eo loeum termini, ac uItimae persectionJs obtῖ-net: Ergo. a. quIa nulla creatura potest. esse sibi summum bonum, Rus ultimus finIs, sua beati tu , in deo fectibilis ae impeeeaialis atqui eiusnod I attributa et Kompeterent, si Inmen Moriae & visio Dei intultiva. essent quid Illi eonnaturale , . ut per se patet . Ergo a. Diees. Datur accidens supernaturale: Ergo potest
etIam esse substantia. supernuuralis ,- . Nego conseq. quἰω eontradictorium' est silpernat a
lem dari substantum creatam. Supernaturale quippe, ex dictis ellato eap. r. de Gratia, definitur quod est super omnem ordinem creatum & creabilem; unde Illai substantia creata, quae fingitur supernaturalis, s In I esset supernatural ps ct non esset; esset, ut suppo nitur, revera tamen non esset , eum foret In ordine creato. At vero sine ulla contradictione potest dati accidens supernaturale; quἰa aecidens est alterIus, &ut loquuntur Philosophἰ, entis ens ; id est , proprietas Et appendix alleuius substantiae: non repugnat autem substantiam Inferiorem supra naturam suam moveri, &aifiei a substantIa superiore, v. g.serrum ignoscere per participationem Ignis, crystaIlum radios emittere Solis. virtute & essitaeIa, Sp ritum creatum Dei sormem fierL-1ἰone divini c. si autem connatui ale es et serro si
259쪽
creato De Isormem esse; consequens foret serrum esse natura sua Ignem , erystalluin Solem , ct Spiritumereatum, Deum, quae absurda nemo non sentit.. g. VIII.
Utrum visio beatifiea in Angelii γ hominibui sit κ quilis persemonis pDUplex hie persectio distingui debet ρ alla est es..
sentialis P specifica , ut persectio caritat 7s re pectu fidei di spei, majον εονμm es caritas, inqui Apostolus i. Coν. 13. 2lia accidentalis aut In aegratis, quomodo caritas, quae est ejusdem speciei & essentiae in omvibus iustis, persectἰor dicitur in ita, In qui-hus est intensior st magis ardens Quaestio non e de perfectione speeifica 3t essent7an; certum quippe videtur visionem beati fieam In om nἰbus esse eiusdem speciei. Nam ex reeepto PIulosophoriun effato, illi actus sunt ejusdem spee ei, quia bus est idem obiectum sormale, & Idem prIncipium Iatqui visionis beatificae est idem obiectum sormale , nempe Deus Intultive videndus , idem quoque princ, plum, scilicet lumen gloriae, quod In omnibus Beatly idem est, sicuti lumen fidei In omnibut fidelibus : Ergo visio beati sica tum in Angelis, tuin in homi-nIbus est eiusdem specieiis Nee refert quod mentes', quae in Angelἰs & homἰ-nibus ad visionem beausicam concurrunt, sint diversae speelei et ad eam enim non conserunt secundum ratio nes speel fieas, sed ut elevatae, & quatenus sunt soneraturi ocultates Intelligentia praeditae, sub qua con sideratione specie non differunt se ut infra amplius e plicabitur in Et vero si intuitἱva visio Angel Iea specie discreparet ab humana, vIsio humana nunquam posset ad viasionis Angelicae persectionem pervenire ἱ infimum enim superIoris ordinis superae suprenaum inserIoris ordinIa Vsed illud repugnae Faununi fidelium sententiae.
260쪽
controversia itaque versatur duntaxat ei rea gradum di intensionem visionis beatificae , an scit Icet bextisruantur Dei visione In gradu aequaIl vel inaequas. Jovinianus afferust quarto Saeculo, aequalia esse recte factorum merIta di praemIa, ut refert S. meronymus lib. a. eontra Illum Haerellaum. Eundem erroremiam pridem prostratum restituerunt PseudoresormatISaeculo Mur . contra quos ad propositam quaestionem. R. De fide est inaequaIem esse visionem beatificam sita enim definiit Cone. Trid. sessi s. eam 3 a. Si quis
diserit hominis Ioificati bona opera .... non vere me.
reri augmentum gratiae vitam aeternam . . . atque etiam
gloriae augmentum; anatbema sit . Praeiverat anno 3 8o, Concilium Med Iolanense, In quo damnatus est Iovῖ-nIanus, ex S. Ambrosio epist. 4 a. Probatur i. ex Serῖptura, Io: c. x . su domo Patris mei mangiones multae sunt. In quem lacum Tertuli. sic scribit in SeorpIaeo: Quomοδο multae manseones ops Patrem , si non pro varietate meritorum 3 I. r. I S. alia claritas Solis, alia eIaritas Lunae, cre alia uaritas ste Iarum . Stella enim a sella dissert in elaritate: sic is remfurremo mortuorum . Quae expendens s. August. Iib. de sancta Virginitate, alte bine sunt mεrita dimersa sanctor , a, Cor. c. '. qui parce seminat, parce γ metet . Probatur a. ex Traditione. S. Polycarpus in actis Passionis suae e Merito mea, Inquit, dolaris aestimatione pensabo et quanto graviora peνtulero , tanto prκmia ma jora percipiam . S. Irenaeus lib. t. c. 72. Ss plus dileκ' rimus, curiores erimus apud Deum . Iam laudavimus verba Tertulliani, & S. Augustini. Probatur ratione . Debet eme eadem ratio mem dis pro varistate meritorum , quae supplicii pro varietate crim num et atqui pro varietate erImInum V ria decernuntur supplIcla , Apoc. I . V. 7. Θαηtηm
glorificavit se , oe in dElielii fuit , tantum illi date
tribuitur omnibus, qui In vinea sunt operati , Iicet alii plus, alii minus laboraverint. Ergo par omnibus decernitur gloria. μ