Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

t. Distinguo 1ntee. Una merces obiectIve ' spees fice sumpta , Concedo; una merces formaliter & In eodem gradu, Nego ant. Itaque unus Deus erἱt omnium merces, ab omnibus possidebitur una specie visionis; quemis admodum omnibus convivIIs iidem cibi apponuntur Psed alii plus, alii minus inde sumunt, ita tamen ullomnes saturentur , non aliquid amplius desiderent, nec Iovideant pIus sumentibus; id etiam, Inquit S. Aug.

se videbit, quod nulti superiori Milus inferior invid bit , scut nunc non invident Archangelis Angeli eεteri ιηοuet enim esse nn quisque quod non accepit: scuι nesse eorpore vult oculus esse, qui es digitn , nec minor hater vestem ma)oris Iongiorem appetit; sua breviorieontentus, ut quae sill Ipsi convenientior.

R. Caussa moralis est merItorum inaequalitatis e phy-fica vero est lumen gloriar, quod pro meritorum diversitate maius aut mInus consertur.

Prima pars responsionis probatur; quIa caussa moralis est ea, quae essicientem movet aut determinat ad agendum ; sie fides data moraliter movet ad praestandum quod promissium est: atqui Deus ex praecedensi responsione gloriam in mercedem retrIbuit secundum uniustulusque laborem, I. Cor. 3. v. 8. Tantum a alius, inquit S. Fulgent. lib. de Trinitate, alius alia is,lla vita Deum lidebit, quantum amplius in hac vita eum dilevit. Secunda pars probatur it quia mussa physica dἰ eitur, quae vi sua effectum producit, famulus v. g. est caussa physica operis, praeceptum vero dom Ini caussa mor iis ; famulus enim propria virtute & essicacia opus ped-ficit, praeceptum vero domini vIrtute alienae atqui Iu men gloriae, quod pro meritorum diversitate Inaequaliter datur, vI sua inaequalitatem visionis beatificae ita essicit, ut naturales vires perspieaciorix Iutellectus puta Angeliei, nihil ad eam conserant: Ergo, Minor Probatur i. auctoritate Academiae Parisiensis; quae, agente Guillelmo Parisiensi Antistite anno x 24o..h ac propositionem proscripsit, cndu ι miaiora fuerint

262쪽

DIυini ais eius Attνibutis . a. synaeeuralia, meessario major erit gratia , ω gἰο- . Eiu dem propositionis censuram confirmavit stephanus P rIsiensis anno a Q. Probatur a. eadem mInor ratIone duplis . Prima ,

quia homo In natu viae, quantuineunque Ingenii acu mine & excelIentiorἱ seientIa praepolleat, seipsum non discern It ab Idiota, qui aequaIi gratia movetur, iuxta illud Apostoli . r. Cor. 4. Quis eo diseernit δν Ergo nec in natu patriae naturaIIs mentis perspiraeia se d sternit ab homine respectu visionis Dei intuliivae in hypothesi, quod ambo aequalI Iumine gloriae donentur. Seeunda, quia gloria non redditur n si meritIs: atqui si AngeIur, propter naturales vires Deum persectius vIderet, malo rem glorIam obtineret sine maioribus merItis quod es absurdum & eontra eommunem fidelium sensum , Ergo . DIees I. E duobus fidelibus alter eum aequali gratia intensius operarἱ potest , alter vero remissius e erg a pari e duobus Beatis alter cum aequali lumine gloriae Deum persectius vIdere poterit. Nego conseq. & parItatem. Ideo en Im fidelis vἰatoreum aequali grat Ia Deum Intensius dilIgere potest , quam alter, non quod supra motIonem div Inim dilῖ-gere queat; sed quod bene utatur gratia, quam altes pro libertate sua ot Iosam ex parte rei Inquere potest. At Iumen gloriae non subest libero arbItrio beatorum.

sed mentes eorum. necessario rapit, ac determinat, a

prestae nec plus nec minus videre possunt , quEm moventur Iumine glorἰae. Dices a. Quando affectu pendet a duabus caussis , quarum una est efficacior, perfectiorem prodire necesse est , rheda v. g veloeIus trahetur a duobus equis, si Iter eorum sit generosior atqui visio beatifica producitur ab intellectu Beatorum , & lum Ine gloriae simul concurrentibus: Ergo erIt Intensior & persectior , si cum aequali lumine glorIae ad eam e eurrat spirItus Angelieus spiritu rationali per Icacior. Distinguo mai. si ambae illae eatissae per naturales vi

ves concurrunt, Concedo e si supernaturaliter , & ut divinItus eIevatae concurrant, Negat mai. Distinguo tamiIIter minor. R. nego conseq. Iesum

263쪽

Instabis: grat a non destruit naturam , sed eam neee sario supponit ae persieIe; nam posse habere fidem &Iumen gloriar, naturae humanae e st & Angelieae, non autem pecorInae: atqui sive gratia sive lumen gloriae xideretur destruere naturam Angelieam , si sub aequali gratia luminis gloriae totas vires, qu bus mentem humanam praecellit, exercere non posse te Ergo. Nego mIn. Immo Iumen gloriae mentem AngeIIeam naturae impersectionibus exuit , illamque transfert addIvInum Intelligentiae modum e quod ut intellIgas, Advertes gradum differentiae, qui est uItima rei perfectio essentialis, In ereaturis semper habere al7quid imperfectionis admixtum , quatenus nempe pugnat cum maiori persectione; rationalitas v. gr. ita est homIn Ispersectio , qua iuperat omnia corporea , ut respeetiiῆΑngeliei Spiritus sit imperfectio, nee possit pervenire ad sublimiorem illum intelligentiae modum, qui Angelorum proprIus est, nisi elevetur supra eonnaturalem ratioel nandi modum. Iam vero sublimior Inteli gentiae modus, quo Angeli nos praecellunt, Imperfectus est rquia pugnat cum divino illo modo, quo Deus intur. tIve videtur: at gradus genericus substantiae intellectua. IIs, qui est eommunis Angelis & hominibus, nullam habet oppositionem eum majori persectione, quaecunque ἱlla sit , nee proInde admixtam involvit Imperfectionem . Unde mirum non est , si Intelligendi modus , quo mens AngeItea superat humanam, nihil eonferat ad visionem Dei Intuit ream, eum contra exuendus sit beneficio luminis gloriae; repugnat enitiineum IntuIlIve videri humano, vel AngeIico modo . Trasserenda est ergo creatura inteIlectualis ad ordinem divinum, quod sit per lumen gloriae; transfertur autem ratione grae dus generici , utpote qui nullam maiorem perfecti nem excludat. Sed eum sit communis & aequalis homini , & Angelo , sequitur non posse esse caussam inaequalitatIs visionis beat I fieae. UrgebIs: Gradus generἱcus de speelseus In AngeIosunt realiter quid unum: Ergo gradus genericus nodi elevatur per lumen gloriae sine specifico , ae proinde uterque gradus concurrit ad visionem beatifieam , di

264쪽

Ita reddit Illam in Angelo persectiorem quam tri

Disting. conseq. Sine speelfico entitative , & ut ItadIcam , materialiter sumpto , Concedo: sine syeci fieo formaliter sumpto , quasi mens Angelica tendat in Deum modo Ipsi proprio & specifico , Nego eons . quentiam .

s. IX.

De objecto misionis beatiscae .

Q. i. 'mtuleru es objectum misionis beati ap I R. Duplex et aliud primarium , quod per

se primo videtur, & in quo cetera conspiciuntur, ta-IIa est Deus, quem S Augustinus alloquens lib. DConfessi cap. 4. ait: Beatus es, qui te nomit, es Alia nesciat ; qui autem te oe alia novit , non est propterea beatior , sed propter te solum . Aliud secundarium , quod in alio videtur , nec confert ad beatitudinem nisi accidentaliter, cuiusmodi sunt creaturae . Q, a. Quotvlici modo crearmae videri possunt a Maaiis P . R. DuplicI. Primo namque alias vident in Uerbo seu In Deo, inuidem per visionem Dei Intuitivam, tanquam arte facta in arte ; & In caussa exemplari: Videst Beatus Verbum, Inquit S. Bernardus lib. s. de Consid. c. I. cre in Verbo facta per Verbum , nec opus babet euhis , quae facta sunt, factoris notitiam mendicare s .n que enim , ut vel ipsa noverit , ad i a d scendit i quippe ibi illa videt , ubi longe melius sunt , quam in jedras . . Secundo res nonnullas vident 'eb in Ipsismet , per species sibi inditas, vel per speciales &. novas re velationes, quomodo Angei I Inferiores dicuntur illumi nari a superioribus, ct hi immediate a Deo . SIc ex Apostolo Eph. 3. innotuit PrincIpatibus & Potestatibus. In caelestibus per Ecclesiam multiformis sapientia Dei circa quaedam eonsessurIa Incarnationis, quae scribit ab

scondita fuisse a iaculis In Deo . Dico constelam λ

265쪽

nam futuram Incarnationem ab Inflanti beatitudinia suae noveranr. Porro eiusmodi notitia non habetur per visionem Dei intuitIvam , ut quae lacundum communem Theologorum sententiam nec augeatur progressu temporis, nee minuatur: sicut nee beatorum merIta, quibus IIIa respondet. PrIor notitis appelIatur a S. Auagustino lib. 4. de Genes. ad Ilit. e. za. visio matutina, quIa est clarior et posterior vero vIsio vespertIna, quia est obscurior, quem loquendi morem retiment Theologi. Q. 3. 2 Menam beati mident in Deo per misionem in

R. Primo, vident omnia , quae sunt forma IIter in Deo, nempe essentIam divinam dc eius attrIbuta tum ablaIuta, tum relativa, ac proInde tres Personas, Ioannor . Qui midet me , inquIt Christus, videt oe Patrem, atque adeo ipsum etiam Spiritum Sanctum: una enim eademque est omnium ratio, quam ill Ico iubilcit Chrisu , non creditis , quia ego in Parre oe Pater in me

os i stilicet per Identitatem naturae, quae est commu-n;s tribus person Is, & ab iIs uraliter indistincta ; res enim simplIeIssima videri non potest, sicuti est, quin videatur .tota, alioquIn videretur sicuti In se est , Senon videretur , quod est contradictorium . Unde S. Aug. in Ps. 's. Patris, Inquit, ει Filii separari non porcse visis , ubi non separatur natura oe subsantia . Dices pro Seoto & nonnullis aIris Theolagis , qui oppositam sententiam propugnant: Potuli. una persona incarnari sine aIIa; potest natura divina cummimirari alio sine paternitate: Ergo ab inute & extraordinaria Dei virtute potest una perlana videri sieuti est sine

Nego con . DisparItas est , quod vIsio Intuitiva terminetur ad obiectum sicuti est i cum autem divinae stentia, & omnia eius attributa fini una simplicissima ent: taS, repugnat ea separatim videri sie ut I fi se sunt; quia revera sunt unum quId. At vero de Incarnatione , licet ident Ioe , & iit Ita dicam, materIaliter totus Deus

humanitat II unlatur, non tamen unItur omni modo s

mc strinaliter ut natura est, ct ut Pater est, sed u

266쪽

Diuinisque ejus Attributis. 22ς verbum. stalliter in memitate Pater eommunicat nis euram divinam Filio, non secundum Omnem modum , quo se habet, idest, ut formaliter subsistentem paterniis late , quamvis identice Pater neeessario sit In fit Io pr 'pter naturae identitatem , quae realiter est paternitas is

Instabis r quae virtualiter distinguuntur , pollunt se . paratim cognosci r atqui essentia divIna ct attributa distinguntur virtual Iter et Ergo. Distinguo maiorem, potant f 3arat Im cognosci a stractive, Concedor intuitive & ut in se sunt, Nego

maiorem , propter rationes at Iatas.

Instabis iterum: Paternitas & filiatio realiter distI guuntur et ergo possunt separatim videri. Distinguo antecedens , realirer distinguuntur Inter se . Concedo: In essentia divina, Nego anteced. In ea quippe sunt unum, & idem, ac proinde videri nequeunt aut in se sunt, sine essentia divina, nec vicissim essentia divIna sine IlII s. secundo, quilibet Beatus videt ereatura secundum esse eminentiale, quod habent in Deo; quIa Illud esse nihil aliud e st, quam divina essentia, quae eminenter

. complectitur omnes creaturarum persectiones. At illas non necessarIo videt secundum esse formale, quod ha.

bent in se; quia ut sie sunt quid a Deo realiter di- sinctum , ac proinde non ImplIcat Deum vIderi sine ill Is hoc posteriori modo spectatis. Dices I Visa caussa, videntur effectus ad quos Illa se

extendit; atqui Deus est caussa rerum omnium e Ergo .

DIRInguo ma7. Videntur effectus confiise δe abstractἰ-ve , Concedo: VIdentur cIare & in partIculari , Nego maior. Quἱ enIm arborem frugiferam plene nΟ-vit, propterea non cognoscit nisi generatIm & consula fructus, quos olim produxIt , ct deinceps productu

. InstabIs: Qui Deum videt, videt eius decreta, consita & omnimodam selentIam ; eum illa sint quid inum cum eius essentIae atqui non possunt videri Dei decreta, consilla , & Infinita eius scientia , quin vim deantur omnes creaturae, praeteritae, praesentes, ct fu

267쪽

ecIῖ. I . exea υit illis sitientiam otii rus , sensis imis μεbit eor illorum , a fortiori consequItur beat; tudinem ieta testem , ut quae sit ultima hominis persectio , ad quain tendebat status- InnocentIae . 3. Ex rebus contingentibus norunt Beati , qtiae ad Ipsos spectant; preces, v. g. percipiunt , quae ad Il-Ios diriguntur: norunt Angeli, quae ad eos pertinent, quos in custodiam acceperunt ; sancti Parentes, quae ad familiam Episcopi, quae ad dioecesim i Reges, quae ad regna, quae, dum viverent, administrarim t. Sic ab Elia iam translato , qui prophetaverat in regno ID .rael , allatae sunt litterae , a. Paral. c. al. . v. a. Stai Jerem as & Onias orare dῖcuntur pro populo suo In magnis calamitat bus constituto, a. Maca b. cap. ISic S. Petrus epIst. a. c. r. sollicitudinem discipulis poIlicetur post suum obitum: Dobo, isqvit . . . . Veram ει frequentεr habere mos ρω obitum meum , ut borum memoriam faciatis . His & aliis exempIis fretus S. Ambrosius in oratione de obitu Theodosi; , docet I plum n eael Is curam habiturum Honorii & Arcadii liberorum . Et S. Gregor us lib. I 2. Mora I. cap. I . id Ipsum de omnἰbus sanctim asserit, an, inquit , farrea tuos per

eIitantes non videant , non curent 3 an qui Deum tot ετ potum sapiunt, eum Deus caritas sit , eriritatis euor

ire fune P Sine mutua eiusmodi sollicἰtudine non staret communio , quam Chr stus instituit S praecepte inter membra corporis sui, quod es Eee Iesia in caelis regnans, In terris militans, & in Purgator o patiens. Nee dubium est, quin Deus annuat Sanctorum votis o dini a se praescrIpto prorsus consentaneis. Et ita docent S. Thomas I. p. q. Io. art. a. & omnes Theologi. . Denique Beati sese Invicem suosque In patria cO- gnoscunt; alloquin socῖetas, ad quam homo natus est , stare non pollet e In meIiorem sta eum desinamur Inquit Tertuli. lib. de Monogamia c. I o. resurrecturi sust iritu Me confortium , Unituri tam nosmetimus , quam nostros. Et S. Cyprianus lib. de mortat; tate magnas

illic nos e barorum numerus euessat, parentum, fratrum smiorum . . . ad horum conisectum ετ eo telaum veni

268쪽

a fg De Deo Uno, Ex h7s eolliges 1. FIeri posse ut Beatus meritIs. & gloria inferior pIura cognoscat, quia IIIIus condiatio extensiorem illam vIsionem exigit , propter qua tamen felicior existimandus non est , ut supra m nult S. August Inus. r. Turpiter hallucinari eos, quἱ elueIdandis Religionis nostrae mysteriis, & ceterIs r hus Theologicis ita se dedunt, ut propterea pietatIsomcIa remIttant, rarius sacrIficium offerant , ipsumque orationis munus quam minimum pendant ; cum in ex dictis eiusmodi bona opera sint merita , quibus iumercedem retribuitur amplior & clarior rerum diu, narum perceptἰO . Frustra opponunt illi trItum adagium , qui studet, orat s Id enim eo sensu dicitur , quo dicimus eum orare , qui iniunctum opus perficit , qui agrum C Iῖt, aut mercaturam exereet, si nempe orationis spi- Titus in eo saltem v Irtualiter perseveret; alioquIn si ista ex eupIdItate, ambitione, aut alio quovis terre-- .no assiectu procedant , quomodo etIam dici queunt , cum ipsum oratIonIs spiritum ext Inguant Unde S. Augustinus epist. Is o. alias Iai. Ideo , inquit, ab aliis suris atqise negotiis , quibus ipsum desiderium quodammodo tepescit , certis horis ad negotium orandi mentem revocamus, verbis orationis nos ipsos admonentes in id, quod desideramus, intendere , ne quod tepescere coeperat, omnino frigescat , oe penitus Glinguarur , nis erebrires inflammetur.

Q. s. Beati possuntne eunoscere Omnia pol illa R. Cum neque Scriptura , neque Traditio Laeem h epraceant , proposita quaestio minus Theologos spe- eat, quam Philosophos, quorum est scrutari naturam , di expendere quid mens creata possit, aut non possit, Duae autem sunt hie oppositae opiniones, & teri a in er utramque media . Prima negat absolute InteIIectum creatum videre posse omnia possibῖlia; quia qui videt quidquid Deus potest , Is sane cognosc t omnipotentiam Dei, quantum cognoscibilis est: atquἱ nu I-ia creatura potest cognostere omnIpotentiam divinam quantum cognostibilis est , eum sit infinite cognosci-Mlis, ac proinde incompreheasibilis: Ergo.

269쪽

Divinisque usis Attributis, cet. Aliena contra affirmav omnes creaturas possibiles

rab intellectu ereato videri posse; quia qui videt m . ius, potest videre minus e atqui Beati vident Deum, qui est aliquid longe maius , quam omnes creaturae possibi Ies: Deus enim ea Intensive , idest , in omni genere persectionis Infinitus ἱ creaturae vero possibIIes extensive, hoc est numero duntaxat sunt infinitae r ad cognoscendum autem numerum infinitum, non requietitur Intellectus Infinlaus, sicut ad cognoscendam sub nantiam Infinite persectam eo omni modo , quo co gnostibilis est . Unde concludunt Patron I huius sententIae , Beatum , qui videret omnia possibilia , non propterea comprehensurum Omnipotentiam. divinam , quae, ut Infinita est, insnite etiam est cognoscibil Is; Ied visurum duntaxat infinita creabilia, ad quae se extendere potes Tertia opinio concit Iat duas oppositas. PrImo eon-eed It om n a possibilia non posse videri In verbo, seu n omnIpotentIa d IvIna propter rationem pro sententia negarne allatam, scilicet, quIa IIIa visione comprehenderetur omnipotentia divina ἰ qu Id est enIm comprehendere etiam Intensive aliquam caussam , nisi cIarect distincte videre omnem eius vIrtutem & emcaelam Secundo, definit non 'repugnare, quominus mens erea ta per specialem revelationem omnia possibilia in se . ipsis videat, cum non simi nisi numero infinita ; nee proinde dici possit eiusmodi divisionem esse comprehensivam Omnipotentiae; quIa visis omnibus effectIbus In essentIa finitis , non comprehenditur eorum causis, cuius essent Ia est infinita. Plausibilis quidem haeeratIO , verisimilemque admodum reddit tertiam opinionem

Atque haec de attributis transcendentibus, seu mo-dἱficativis dicta sunt . Sequuntur adiuncta , quae in Scholis appellantur magna attributa, non quod cete xis sint majora, eum omnia In Deo realiter sint unum

& Idem I sed quod fusius tractari soleant propter graviores ν quae occurrunt, dissicultates.c Α-

270쪽

De Seientia Dei .

CIrca Dei scientiam tr a quaeruntur . I. Utrum existat , & quaenam sint eius proprietates . a. Quomodo dividatur secundum nostrum concipiendi modum. Quodnam sit illius medium , seu quonam modo Deus cuncta cognoscat. g. I. De exsentia scientiae Dei, oe eius prο-prietatibus . Q.

Scientia olae DA attributum p R. Est .

Probatur I. ex SerIptura, r. Reg. cap. a. Deus scientiarum Dominus es . Job 1 r. Apud ipsum est fa-pientia oe fortitudo ipse habet consilium is intestigentiam . Prov. 3. Dominus sapientia fundavit te ram , sabilivit Gelas prudentia. Esther I . qui habes omnium scientiam . Rom. II. O altitudo divitiarum sapientiae

r sei/ntiae Dei. Probatur a. ratIone . Deus est Id quo nihil melius esse & concipi potest et atqui scient a est eximia pedifectio ς & melius est eam habere quam non habere: Ergo In Deo est solentia , non tamen discursivat hare quippe imperfectionem importat. Q. a. Quaenam sunt proprietates divinae essentiae PAntequam respondeam , hue revocanda sunt , quusupra diximus de vita Dei, de eius simplIcitate , Immutabilitate, ae infinitIs persect Ionibus I nempe Deus est vivens Intellectuale , sed non eo modo, quo An se Iur, aut anima rationalis. v Ita quIppe Angeli, sive animae rational Is spectari debet vel In radice , vel in potentIa proxima, vel in actu. Rad x est ipsemet natura Angelica aut humana, quae est capax intelligentiae , selentiae , de visionis seu intellectIonis. Potenti

SEARCH

MENU NAVIGATION