장음표시 사용
291쪽
. Divinisque 'Hm infitributis . age dectrinam esse haereticam , & ut talem damnatam a Cone lio Tridentino, & Summis Pontificibus Innoceniatio X. & Alexandro VII. Reiectis ergo erroribus , quatuor sunt In Schola celebres sentent Iar . Prima est Caietani & aliorum , qui docent Deum Oognoscere futura libera in reali eorum eoexistentia
cum aeternitate; nempe, inquiunt, in aeternitate non
est prius & posterius , praeteritum & futurum , sed
omnia sunt praesentia ; cum enim ex supra allata deinfinitione aeternitas sit. vitae interminabilis tota simul possessio, & prorsus indivisibilis, rerum omnium tam praeteritarum quam futurarum actualem existentIam eomplectitur ,r quis hominum , inquit S. August. I. a s. de TrIn. c. 7. habere potes illam Sapientiam , qua novit
Dem omnia , ita ut nec ea Pae dicuntur futura, quae
desnt, expectentur ut veniant f sed praeterita Θ' futuis ris enm praesentibM sint cuncta pr entia i Ergo. vidis Deus v. g. futuram Petri negationem cum aeternitate coeκI sentem Rese Iluntur r. quia sutura non existunt ab aetemno , Ergo cum aeternitate non coexistunt ; prius est
enim existere quam coexistere et coexistentia qu7ppe est relatio accidentalis, quae pro fundamento existentiam neees arIo supponit . a. licet aeternitas sit dura tio realiter indivisibilis , vIrtualiter tamen est exten 'sa , non secus ac immensitas in Ergo siout human Itas Christi non ubique correspondet immensitate Uerbi divIni , cum realiter unita est , sin, liter ne et sutura libera cunctis virtualibus partibus aeternitatis. Praete-rIta Itaque & futura Deo sunt praesentia obiective , non vero realiter , anteqμam res ferent, inquit Sanetus Augustinus lib. de Gen. ad liti. c. I 8. erant in Dei solentia, non erant in sua natκνα .
Secunda sententia est ThomIstarum , qui medium scientiae dIvinae statuunt decreta physice praedetermIinnandi. caussas liberas positIs enim illis decretis, necessar o necessitate ' hypothetica de consequentiae sequuntur eu)usmodi futura . ,
Refelluntur , tum quia non datur eiusmodi decretum , ut communἰ ter docent Philosophi , tum maxin Laberi, Tom. I. me i
292쪽
me, quia illud decretum se eundum Thom Istas est ne eessarium ad et Ietendos quosl bet actus liberos , sive naturalis ordinis, sive supernata ratis, sive in statu naturae lapis, sive in statu innocentiae: atqui iuxta S. Augu-sInum Deus In statu naturae Iapsae non eo modo dein cernit futura libera ordinIs supernaturalis, quo ea de erevit in statu naturae innocentis, ut probamus tractis de Gratia e. s. g. 6. Ergo Deus sutura libera lauius status in alto decreto praescit, quam in decreto Physicae praedestinatIonis e tum denique quia Deus ab aeterno non decrevit physice promovere in tempore , nisi ad exigentiam caussae liberae , ut salvetur eius IIbertas , atqui proposita quaestio recurrit, in quo medio Deus praevidet illam futuram exἰgent Iam , quae est prorsus contingens: Ergo decretum physice praedeterminandi non est medἰum lassiciens cognoescendi futura libera . Tertia sententia est Ludoviel Molinae lib. de Co cordia , & Sectatorum eius , qui definiunt scIentiam mediam esse medIum , In quo Deus videt futura libera , sive absoluta , sive conditionata , tam In satunaturae lapis , quam in statu naturae Innocent; s. Ut autem suam stabit Ians opInlonem , nonnulIa cIrea Dei decreta & statum naturae lapsae observant. Ac I. quidem, Deus, Inquiunt, non potest cre turas , IJIaesa earum libertate , e Reaei ter determIn re , ac proinde nul Ium est absolutum anteeedens Dei decretum, in quo vIdeat IIberos earum actus futuros. a. Est in Deo voluntas plena & Integra saIvandi omnes & singulos homInes e sed ab eorum voluntate quoad effectum suspensa. 3. Ex ἱlla generali Dei voluntate sequitur eius de-ere tum praebendἱ omnibus gratIam ad actus supernaturales & ad perseverandum ne eetar a , sicut in ordine naturali decreverit singulis caussis exhibere suum coneu lam , quoties essent ad agendum paratae. Ita Molina in sua Concordia q. r . art. a 3. d Isp. Io. Sicut Deus, In-qRIt , semper praesto est peν conenssum reneralem libero
arbitrio, ut naturaliter velit aut nolit , prout placue
293쪽
'uinis uε ejus Attributἰs . a taeiquod εχ iis , quae ad jini'ationem spectant , illuδYκequatur prout ad falutem oportet . Ne autem videacitur Idem sentire cum semipelagianis , addit, non quirim quin eo , conatu dignus essistatur talibus auχiliis , ' MItaque ratissie ea promereatur . Ad quid igitur in se vlunt ut ea ratione, ibidem explicata, semper in mitianis lib/ri arbitrii nostri poseta esset salus nostra , per noseque ipsos flaret , qηod ad Deum non converteremur. . peccatum origῖnale in hac sententia voIuntatem quidem spoliavit gratuitis donis , sed naturales eius vires non minuit e sic enim striuit Mol Ina cIt. artItai disp. 3. Peccatum primi parentis fotum in gratuitis nobis noeuit, eΥ ob id naturalia in nobis oe in Ania
gelis pia peccatum integra remanserunt , quuta essent. suapte natura , se nullo dono fuernaturali fuissent asse- .
s. Cum liberum arbitrium in hoc statu non sit na-χural bus viribus imminutum , Juxta huiusce sententiae patronos non eget alia gratia, quam quae Angelis &primo Parenti concessa est, quamque S. Augustinus voeat auxilium, me quo Angeli , ct Adamus velle , &agere non poterant , dc eum quo poterant, non autem quo actu vellent & agerent. Uno verbo gratia utriusique status est duntaxat sufficiens, &, ut aiunt, versatilis ad nutum voluntatis, ut quae eius IIberae determi natIoni subiiciatur, dicendaque sit effieax, si voluntas et eonsensat, susciens vero, si voluntas dissentiat. Deus per scientiam mediam In caussis IIberis praeis
vIdet pro sua inteli gendi vi Infinita , dc ut loquuntur , supercomprehensione, ad quid se determ Inaturae sine in hypothesi, quod gratia illa versatills osteratur . 3 Deus praeviis recto dc perseveranti gratiae usu ad vitae finem, absolute deeernit dare gloriam in debitam mercedem .
8. ΗIc modus conelliandae' grat ae eum IIbero arbia trio Nol Inae videtur extendendus ad omnes, etiam ad sanctἰssimaου Christi & matrἰs eius anImas ; sic enim scribit q. 23. art. q. ct 3. disp. s. membr. s. ad erealtatationem , laudem, Θ honorem Chrisi is sanctis ae illius matris spectat , oe mihi etidetur admodum oesi iis ,
294쪽
iantiora dona Deum conferre decrevisis s sed etiam e dem praemidigo melius quam ceteras pro sera innata liabertate Uuras suo arbitrio , eaque ratione in tantam disgnitatem potius quam ceteras electas fui e .
Ex hIs colligere licet , cur ceteri Theologi adversus seIent Iam mediam tam aerIter hactenus In surrexe rInt : quia nempe illius usus emcael gratiae derogat , mysterium praedestInationIs labefactat , & voIuntati humanae per peccatum orIginale debilitatae , plus quam par sit, vIrium tribuit. Usum dIκI : si enIm sententIa media iuxta propriam not Ionem philosophice spectetur , non magni refert, sive admittatur, sive reiicIatur tanquam tertia species scientiae divinae, quin ex apertis Molin Istarum adversariis non desunt 3 qui eius ope explicent Dei praescientiam libere suturorum ordinis naturalis , aeetIam supernaturalis in statu Innocentiae. Quid autem in hac parte sentiendum nilbis videatur , breviter dicemus ultimo riragrapho; nunc vero , Resellitur haec tertia seientia , eo quod druimus , modo , explicata a MolinistIs r quIa nova est , ante Molinam in Seholis inaud ta, & doctrInae S. Augustἱ-nl eontraria . Illud non semel eonfitetur MoIIna citi
IIb. de Coneord. q. 23. art. 4. disp. I. mee nostra ra tio , Inquit, conciliandi libeνtatem eum ditina priedes naά ne a nemine , crem viderim , bue usque tradita .
Et paulo ante eonuerens suam eum S. Augustini sententia , ait e suae s data eviana eaque semper fusissent,
forte neque Pelagiana faeresis fuisset Morta .... neque εχ Augustui opinione concertationibusque cum Telagia.
ni, tot fideles fuissent turbati. Ex quibus sic argumentari IIeet. Ii Ia sententIa In Religione non debet ad . mitti, quae est nova & contraria reeeptae S. Augustini doctrIn r atqui ex eoneessis sententia MolInae est eiusmodi: Ergo. Maior probatur I. quia doctrIna In IIs, quae ad R Iigione in pertinent, eo ipsa faIsa censetur , quo pr batur nova, ut observat TertuIIIanus lib. de praescrip t. cap. , r. id . . . verum quod prius tradutum , id fa sum
295쪽
dem S. AugustIni doctrinam de gratia & Ithero arbitrIo , suam esse agnovit , teste Hormisda Summo Pomtifice, in epist. ad Possessorem tom. 4. Conci l. in qua sic scribIt , de libero tamen arbitris is gratia Dei , quid Rotnaha , hoe es , Catbouea sequatur cre adsevere Eciae sis , licet in mariis itisse beati Augustini , ω m Mime ad Hilarium oe Prosperum pust cognosci , oec, Simile testimonium iam praebuerat S. caelestInus In sua epistola ad Episcopos Galliae tona. 4. Concit. ubi de S. Augustino sic habet: suom tantae scientiae olim θέρ
se meminimus , ut inter Massiros optimos etiam anun meis deeessoribus haberetur . Bene ergo de eo omnes incommMne senserunt , utpote qui ubique cunctis ει amori fuerit Θ honori. Denique ex Petavio inter insigne S cIetatis Iesu Theologos celeberrimo , Augustini de gra sia sententiam quotquot deinceps conseeuti sunt Patres is Doctores , tum mero Ecclesia Romanae Traesulas , Praesu-Lumque conventus aliorum ratam oe catholieam judic νunt , ut hoc satis magnum putarent veritatis argumen tum , quod ab Augustino positum ae decretum esse co- Raret; tom. r. Theol. dogm. lib. 9. cap. 6. num. I. Quam autem Molinae sententia adversetur S. Augum .
. nini doctrinae, amplius patebIt ex dieendis in confirmationem quartae sententiae .
Dices et Molinae doctrina Iongo & dilIgenti exani 'nἰ subiecta coram Summis Pontificibus Clemente Oct vo & Paulo U. ire famosis Congregationibus . de Au-Miliis , nulla censura est perstricta. Ergo ab Apostoli- ea Sede est approbata. - Dist. ant. Nulla censura est perstricta , quia de ea nondum est prolatum, vel saltem promulgatum iudicium , Conc, nulla censura est perstricta , dc iudieatum est censuram non mereri , Nego anteri caussa
quippe adhuc sub l Ite pendet. Dixi, vel saltem promulgatum i quIi si .fides habeatur actis eiusmodi Congregationum , quae paucis abhine annis evulgata sunt , communibus vot s ae suffragiis damnata est Molinae doctrina , nee aIiud desideratur,
296쪽
Ia authentiee & sumeIenti auctoritate evuIgata non fuerInt, variaque eIrcumserantur , MoIinae caussa flutata diei non potest . - Confirmatur ex Rescripto Pauli V. dato anno Igo ἀpost absolutas Congregationes de AuΜiliis , quo II- . .em omnem In suspenso posuit , declaravitque se ορ-
euuno Iempore promulga rum deuarationem , ae δε-rerminationem suam , cavens ne quis interim partem alteram nota aliqua, vel censura notare audeat .
Instabis 'r IlIa. opinio Improbabilis censeri non debet, quam Ecelesia, vel sedes Apostolica non eorr7git: atqui ex concessis tal Is est Molinae opinio et Ergo . Nego mai. Haee enim 'opositis proscripta est a Clero Gallicano anno I oo. Quia quod tolerat Ecclesia, vel Sedes Apostollea, illud continuo non approbat, sed, discutiendum permittit, salva pace & caritatis vincuIo, quo domestici fidei . inter se vineIri debent , quodquesblIeIte servare, di aliIs pro virili suadere proponimus. Quarta sententia , cui adhaeremus , est SanctI Angustini & in Sehola eommunis , de qua Paragrapho. sequenti
Deus actus ubere futuros oνdinis super naturalis m fatui naturae lapsae videt in absoluto suo decreto , 'essisac
quidem ει positim, , se boni futuri Di s permissim autem , si mali .
P Rima pars , quae est de actibus bonis , probatur
1. ex Scrἰptura . Ephes. I. Megito nos in 'so riso ante mundi eo'stitutionem, ut- essemus San m ω immaculati in conspectu ejus in caritate . de 3 raedesinavit nos . . . . fecundum propositum. volMntatis surae, is laudem gloriae gratiae suae ... in quo etium re
nas forte mNati sumus , ω praedestinati secundum proposi-
νum ejus , qui operatisr omnia secundum consilium volun talis suae . Et e. 2. Gratia enim estis salvati per fidem ,.θ' bος non ev vobis , Dei enim donum eis di non ex ope ribWs os ne qnis glorietur S usus enim sumac famra, , creati
297쪽
Diminisque ejus Attributis. 29ς io Christo Iesu in operibus bonis, quae praeparavit Deus. ut in il lis ambulemus . Singula verba sunt ponderanda .. I. Elegit nos , non quia futuri eramus sancti, sed uaesiemus sancti. a. Iuxta propositum voluntatis suae , non secundum praelalentiani voluntatis humanae. 3. Iolaudem gloriae gratiae suae, quae autem gratiae gloria in si ex nutu voluntatis pendeat Z q. Ista electio sors appellatur, ut palam fiat nullum prae alio habere in secur eligatur. s. Deus omnἔλ, operatur secundum coirsilium voluntatis suae , non secundum dispositione in voluntatis at enae . Timet Apustolus , ne quis in se pso glorietur prae alio i at qui sese determinarea ad opus , non parum glorῖae sibi tribuere posset
T. Creati sumus In operibus bonis: creatio autem e si eae mero nihilo , nec quidquam praesupponit. 8. Bona opera. Praeparavit Deus , ut in illis ambulemus: ergo non pra vidit nos in illis ambuIaturos antequam praepstraret. Probatur ex S. Augustino lib. de praedest. Sanctorum c. so. Praedestinatione , InquIt , ea Deus praescivit ν θηκfuerat i e facturus . Et cap. I . haee s immobilia meritas praedesinationis oe gratia ..... ait Apostolus. Elegit nos In Ipso ante mundi constitutionem ut esse-
uius Sancti , quod profecto, s propterea dictum es 3η ,
Pr ciuit Deus credituros , non quia facturus fuerat ipse credentes , contra istam praestaentiam loquitur Filiηs dAcaeus non vos me elegistis , sed ego elegi vos. Medyι sunt itaque ρυedesinatione , in qua Deus sua jutura ,-cta praescivit . . . . . elegit ..... non quia per nos sanctiis immaculati futuri eramus , sed elegit praedesinami que ut essemus . Probat IbIdem & cap. seq. quoties in Scriptura & libris Sanctorum Patrum occurrit nomen praescientiae Dei, se n. per Intelligendam esse praedestinationem, si agatur de vocatione electorum, si id ergo, inquit c. I sis nos prqbibet , quando apud aliquos verbis. tractatores legimus Dei pr entiam , is agitur de voca sisne electorum , eandem praedesinationem intelligere pobii elentibus autem Sem Ipelagianis Ipsum meu Sanctum Doctorem lib. de sex quaestionibus contra Faganos , Christum tum voluisse hominibus apparere , quando sitabat qui erant in eum credituri, relaondet cap.
298쪽
xisse salvo latente Dei consilio, & aliarum caussarum , Quid autem sit latens IlIud consit Ium exponit: Miraem, inquit, tantummodo eos prasciverit, an etiam praedea
naverit 'Deus credituros , quaerere, ac disserere tunc non
putavi ... posset etiam diei non moluisse hominib- αρ- parere Christum, oe apud eos praeditari suam doctrinam , quando sciebat, fis' ubi sciebat, qui electi fuerant in ipso ante mundi consitutionem . Ergo, iuxta S. Aug. prior est electio , quam praescientia futuri eonsensus . Nee dicas S. Augustinum . hisce in Iocis Impugnare duntaxat errorem, quo Sem; pesagiant docebant natu .rales liber; arbitrii conatus & merita conditionale fu-
tura esse, caussam cur Deus allos aliis praeserret , ae proInde scient Iam mediam absolute non reiicere, sed. soluin eius abusuna. Namque Sem I pelagiani scientiam inediam duplici de caussa excogItatunt, I. ne v Ider tust Deus iniquus personarum acceptor , si e duobu
parvulis peccato originali paryter Infectis pro benepla ' cIto unum alteri praeserret; atque adeo, ut salvaretur Dei aequitas, finxerunt alterum propterea Baptismo regenerari , alterum vero sine Baptismo decedere, quia Deus praescivit primi merita, secundi demer Ita cons. t Ionate futura ; st nempe ambo ad matem adultam per venirent: est abusus scἰentiae med ae, contra quam In surgit S. Doctor , ostendens longe absurd Issim tim emparvulos praemio, aut poena aeterna actu assici propter
mer Ita ac demerita, quae nec extant, nec futura sunt α.
Sed alia fuit ratio Sem pelag anis eudendi scient Iam . mediam , nimirum ex Istlinabant illi praedestinatione a tecedenter essicaci, quam adstruebat S. August. destrui Iiberum arbitrium . induci fatalem ne eessitatem , tollἰ' saluiis sollieitudinem , hominum industrIain, nec sup resse Iocum exhortationibus, & increpationibus, ct aliae id genus Incommoda opponebans, quae hodie obtra dunt scientiae mediae Patron I r atqui S. Αligustinus in Iaudato .libro de praedem Sanctorum , ct in sequenti et de dono perseverantiae, ex quibus Hormisdas supra d inebat potissimum petendanti doctrinam Romanae Eccle
, de ubi S. Doctor hujusinos Se pelagi 2norum.
299쪽
Divinisque eius Atreis ti6 1ν obiectiones expendit, nedum in eorum opinio em sata Um quoad hane partem inclinet , & suam doctrinam temperet, illos totis viribus refellit, docetque Deum nihil futurum praescire , nisi quod facturus est , ubi
agitur de voeat lone Electorum . Ergo futura eorum bona opera videt In decretis antecedenter efficacibus .
Probatur Iἰs omnibus momentis, quibus In Traetide Gratia cap. g. q. s. s. & 7. probamus dari Iuhoe statu gratiam per se essicacem , essectum eius non illa repetendum ex voluntatis consensu , aut emeIrcumstantiis per scientiam mediam praevisis , sed ipsam per se dare velle , & Operari. . . Secunda pars , quae est de actibus malis , quost Deus praescit indire Ae in suo decreto permissi vo , pr batur ; qu a illud est medium cognoscendi indirecta situros aetas malos, quo posito, in fallibiliter, quam . vis libere sequuntur aetas mali I atqui In statu natu
rae Iapsae posito decreto Dei perm Issivo, infallibiliteis
sequuntur aetiis mali: Ergo . x Minor probatur et Quἰa decretum peccatI permissivum excludio voluntatem conserendae gratiae efficacis Vincludit vero decretum concurrendI ad materiale peceati , peecatum quippe est actus voluntatis creatae a sua reguIa deficientis , Ita ut actus secundum entitatem spectatus sit materIale peccati , ct desectus sor- male et aetas autem non pote ae poni sine Dei concursu, ut diximus ubi de Immensitate Dei , ac proindet In decreto peccati permissi vo necessar O IntellIgitur decretum concurrendi ad materiale . peccati ; alioquin Deus peccatum non permitteret, sed Impediret . At, qui posito decreto peccati permissi vo sic explicato . Deus praescit futuros aetas malos, v. g. eo ipso, qu 'decrevit permittere Petri negationem, & ad eam concurrere , vidit Petrum negaturum . Ergo decretum peccati permissivum, est medium cognoscendi futuros,
actus malos . Quomodo vero Deus praesciat volu tatem creatam se determinaturam ad peccatum, , eum
Ipse eam non determinet, exponemus paragrapho sequenti , qui erat de med lo cognoscendi aetas natur 'iis ordinia, qualet sunt actus moraliter mali .. . .
300쪽
Dises x. Effectus , qui est a duabus causis , In ea-- sum ahera videri nequit. L atqui actus liberi pendenea Deo simul, & a voluntate creata, non ego, inquill Apo stolus, sed gratia Dei mecum ergo In Deo videri nequeunt . DI mai. si altera noni ponat secundam In actu .. Concedo: secus, Nego ma 1.. Porro Deus In hoc sa- tu dat voluntati libere velle & operari. Unde S. Augustinus lib. I. ad Simplic an.. q.. a.. expendens illud
Apostoli Rom. q. non igitur volentis nec currentis
sed insierentia est Dei , ait , si propterea solum dictum es cc. quia voluntas. hominis sola ' non fusscit . . . po-r st 6 π boe modat dici , igitur non miserentis es Dei ,.sed' volentis. es hominis , qnia misericordia Dei. sola non s fuit , nisi consensus noster addisruν , sed reiecta paritate , sie concludit 2 non igitur, ideo. dictum putandum est , non volentis. neque currentii, sed miserentis. es Dei , quia nisse eju1 adjutorio non lusumus adsibet quod molumus: sed ideo potius , quians ejus vocatione non volAmus. DIces a. Med Ium scIent ae divinae , utpote perse Olismae . debet esse metaphysice certum e quae autem novimus. cert Itudo duntaxat morali , illa scimus, imperfecter atqui decretum De I essiuax nota est medIumi metaphysice certum , nam posito illo efficaci decreto , liberum est voluntati consentire vel dissentire m
tioni diu Inae: Ergo .. 'Nego min. Cum enIm Deu& per gratiam emeacem det velle Se operari libere ,. certum est etiam meta- physice aetiim illum essicae ter praede finitiun libere su turum . Consule quae In hanc rem dἰκimus e. I S. I. M. Ins ab Is. Saltem praeselentIa futuri, peecat; in deere
to perna ,ssivo, . non est nisi morat Iter certa cum voluntas , posito decreto permἰssivo , absolute' pomo non
peccare , nec repugnet possibile reduci ad actum 2 Ergo . Co firma ur . D: ves certo certitudIne morali pr2- videt mendicum In fallibiliter accepturum pinguem eleemosynam. ipsi. oblatam , nihilominus continget aliquan-. do quod illam ex quadam, morositate respuat , Re proinde nori repugnat. non poni quae in fallibill ter sufiura praevidentur