장음표시 사용
331쪽
Dividiisque Hus Attribuεἰ 1. 3 zj contemptum Dei loquitur . Quare 2 quia superbus est . Quare 2 quia pinguis est . Quare quia devotus ad misy mam est. Ergo provIdentia tum zmaxime vigilat, ubIdormire videtur, ut unicuique pro meritis rependat . Nec movere debet, quod ImpII iust ores se concul-Cent: nonne en Im pater pie saevIens la filium delinquentem , anquando Ilum flagellat per vIle manc pium Z Quis vero In iustos de lavIret, nisi Implus tquomodo autem it Iud auderet, nisi esset potentior Z IReo itaque mali & eorum prosperitas serviunt divinae providentiar, quod per Illos boni exerceantur. Unde in Seripturis voeantur flagellum Dei, virga In m Inu eius sed suo tempore in ignem aeternum proiicienda .
In ordine ergo divInae providentiae, quamvἴs non nuIIa oceurrant, unde sensus carnalis offendatur . ni hil tamen est quod ratio non miretur, amet, is sum-nsis laudibus extollat. Quae autem adversus illam Pro- Phetarum expostulationes quandoque Ieguntur , eas non In propria, sed In Infirmorum persona figurate Proferri, patet ex Ipsa IectIone. Dices A. multa casu eoni Ingunt: atqui nihil emet ea- state , si providentia ad finguIa se extenderet: Ergo, Distinguo mai. Multa casu contingunt respectu no stri & cautarum feeundarum, Concedor respectu De I, Nego maiorem δε nam easuale dicitur, quod est impraevisum ct praeter Intentionem agent se atqui nihil accidere potest, quost Deus non praeutaerit, quod ab aeterno non decreverit, & ad quod in tempore pro sapientIa sua non concurrat; sed si Illud praeter inistentionem nostram consngat, casu aIe est respectu nostri. Solutionem elueIdat s. Thomas exemplo duorum famulorum , quibus diversam peregrinationem Dominus separatim demandat, & Ita uniuscuiusque viam dirigit, ut ambo ne seIentes αἱ occurrant, Oeeursus ille est casualis respectu famulorum, non respectu Domini, qui illum intendIt & praevId t. sim I-Iέter tegula e tecto cadens constangit cervices transeuntis; lapsus Ille utpote nec praevisus nec intentu va transeunte, est Ipsi ea malIs, non autem Deo, quuillum ordinavit & praevidit.
332쪽
33o . De Deo Uno i Q. s. Τνο videntia sne idem quod fatum Nota, fatum tripliciter. sumi posse: r. pro dispotutione siderum, sub qua quisque conceptus vel natus est; a. pro primo principio singula ad suos fines ordinante: 3. & magis proprie, pro ipsa ordInatione Aedispoηtione creaturarum, definiturque ordinatio cauia sarum secundarum ad effectus divinitus praedefinitos , ve I. saltem praevisos. His praenotatis . R. I. Fatum I. modo sumptum nihil esse , quia tadera nullam imponunt necessitatem voluntatibus hum nis, pec directe agunt nisi in eorpora, quorum passionibus voluntas resistere potest , dc nonnunquam de facto resistit. De fato sie sumpto Intelligendus est S. Greg. h m. Io. - Evangelia, In qua sic habet , absita fdelium cordibus, ut fatum esse aliquid dicant. R. a. Fatum a. modo acceptum est Ipsamet divIna providentia. Ita S. Aug. lib. s. de Civ. Dei cap. Ici.
si propterea , inquit, quisquam res humanas fatupribuit, quia ipsam Dei mIuntatem , mei potesatem Dei nomine appellat, sententiam teneat, is linguam core gat . Ideo autem S. Doctor vult Christianus ab hoe nomine abstinere, quia veteres fatum I. modo usurpabant, se Id homines, inquit S. Doctor, quando audIunt, is usitata loquendi consuetudine, non intelligunt nisi ,, vim position Is siderum, qualis est quando quis nais scitur, sive concipItur: quod aliqui alienant a De voluntate, aliqui ex illa etiam hoc pendere confir-s, mant. Sed illi, qui sine Dei voluntate decernere opi-ὴ, nantur sidera quid agamus, vel quid bonorum ha-ν, beamus, malorumve patiamur, ab auribus omnium, , repellendi sunt .... haec enim opinio quid agit aliud, nisi ut nullus omnino colatur, aut rogeturis Deus . . . illi Vero , qui positionem stellarum quo- dammodo decernentium qualis quisque sit ... Dei voluntate suspendunt . . . magnam eaelo faciundis iniuriam, In cuius velut elarissimo senatu, a splen- ,, didissima curia opinantur scelera facienda deeernp, is qualia, si aliqua terrena civitas decrevisset, gener
, , humano deeernente, fuerat evertenda.
Fatum s. modo est effectum divinae provide i
333쪽
Diminiyque ejus Atreibutis. 3 3 cae , quIa ordinatio causiarum feeundarum est a Deo
Q. s. Cuncta 'bdun inne fato ER. Si fatum I. modo aeelpiatur, nihII eἰ subditur: eum Ipsum nihil sit. Si a. omnia et subduntur, quia omnia subsunt divInae provIdentiae . Si 3. non omnia ei subiacent; multa enis fiune, & dirIguntur Immediate a Deo, & independenter a eaussis secundis. Ea inqui ι Boetius I. . de Consolatione , quae sunt divinita νε propisqma, fatalis ordinem nobilitatis Meedunt. Unde S. Thomas I. p. q. M ς. art. 4. eoneludit In haec verba , quando aliquid longius a prima mente discedit, ne inbus fatι majoribus implicatis. , quIa magis subjicitur necessitati secundarum ea*sarum. Huiusce rei exemplum habes in avaro, qui recedens a Deo adhaeret rebus I fimis, puta pecuniae I pecunia enim, quam prosequitur , pendet ab ampIa messe: messis vero a temperie aeris 2 temperies autem aeris ab influxu syderum. Sed hane caussarum secundarum serIem superat iustus, quatenus fi miter adhaeret Deo , nee alIud, IntendIt , quam ejus voluntatem adImpIere. Q. T. Quotvlεχ es Providensia
est o InatIO eaussarum secundarum ad finem naturalem per media naturalia. Supernaturalis est ordinatio creaturae spiritualis, sive rationalis ad) finem supernatura-lam per gratiae auxiIia Q. 8. Providentia supereaturalis., έν pradestinaticaesentae unum oe irim R. MinIme e nam provIdemIa se habet ut genus I praedestinatIo autem de reprobatIo ut quaedam elux species. 9. In quo. d rex Praedestinatio a Tromtilentia supernatura R. In eo, quod praedestInatio respletat solos electos νstque efficax Dei decretum Illos perdueendi ad beatitudinem supernaturalem I providentIa vero supereatura lis se extendat etiam ad reprobos, sitque respeetii Illo Tum v Iunias dumtaxat anteeedens IlIos salvandi pedmedia, quae IIcet sint sufficientIa , tamen effectu e rent ob cordis eorum durisiem. Ergo a
334쪽
ii D/ T εο Uno i . . Ergo , inquies ; providentia supernaturalis In soldispositione fallitur.
Nego consequentIam; quamvIs enim finem partim Iarem euiuslibet rei , non semper assequatur . nunquam tamen frustratur sine suo generali, qui est gloria Dei, ad quam omnia dirigit. Sic in ordine naturali flores arboris v. gr. non semper producunt fructus , ad quos tanquam ad finem particuIarem, qui etiam dici potest finis rei, per providentiam proxime ordinantur , sed
semper subserviunt fini universali, qui & finis Dei dicendus est.
VIam Ingredimur admodum lubricam , de tenebris
. obsitam, nee in ea deest Angelus Satanae , qui contrariis tentationum procellis incautos hinc persuasio, ne, quod sint a Deo reprobati, in desperationem agit i III ne falsa eredulitate, quod absolutum Dei decretum, 'praeseIentla omnem salutis solicitudinem excludant, Iavan m praesumptionem de secur talem extollit . Quapropter caute hic gradiendum inter spem & tὶ morem, maximeque attendendum fidei tanquam lucernae lucenti In hoe caliginoso Ioeo, de doeenti neminem nisi sua culpa perire; Deum vel omnes salvos fier; , ct ad poenitent; am reverti, ae cuilibet satagendum, ut per bona ope ra certam faciat suam voeationem Ac electionem. Haec autem erit huius Capitis di siribusto, i. dicemus de nomine praedestinationis. 2. de eius definitione& existentia. de variis modis , quibus Praedestinaso spectari potest . 4. expendemus quaenam possis tesse praedestinationis caussae . s. denique agemus de eius effectibus, inter quos elucet perseverantiae donum Sed priusquam rem aggrediamur, moneamus necesse est, hic prae manibus habendum Tractatum nostrum de Crat a , cum gratia effieax sit necessarium praedestinatio uix consediarium, nee unum sine altero plene expoοῖ
335쪽
Dimini que ejus Attributis. 3I3 possie . Praedestinatio quippe, in mente s. AugustinIest bene sietorum Dei praeparatIo, & gratia, Ipsa benefletorum donatIo . Hine est quod In hae dissertatione multa ad Tractatum de Gratia remittere cogantur. . I.
De nomine Praedesinationis. I. r Uid observandum eirea Praedesinationis novimen ZR. Duo, scilicet propositio prae, & nomen desinam ris , ex quibus coalescit nomen praedestinationis . Q. a. Quid bis segni at particula prae tR. Potest duo significare , nempe anteeessionem dignitatis & excellentiae , Ita gi praedestinati dicuntur prae allis destinati; & temporis, quάsi praedestinati ita
Ocentur, quia ante omnia tempora sunt destinatI.
Q. 3 . quid significat destinatio .
R. Tria significare potest . I. Iuxta Saninum Thomam, destinatio Idem est ac transmissio ; quia , inquit , Deus Angelos & hom Ines transmittit ad beati . tudinem , ad quam naturalibus viribus moverI non possunt, quemadmodum Sagittarius emittit sagIt tam in scopum , quem vi sua non attigeret . a. Destinati id ipsum sonat, ae deputatio seu designatio ad aliquid. Civis .v. gr. designatus ad capessenduin Magistratum , dicItur destinatus ad Illud munus, 3. destinare usurpa tur pro statuere, proponere, & In animo decernere, ut a. Cor. 9. v. 7. unusquisque prout desinamit in corde sus , id est prout proposuit & decrevit. Hoc tertio sensu Theologi communiter nomen desinat IonIs h e accipiunt, & quidem ad mentem Ap soli , qui saepius praedestinationem vocat propositum selectionem , Rom. 8. v. 18. Rom. 9. v. l I. At secun dum elemonem propositum Dei maneret. Ephes. I. V. 4squi praedesinavit nos secundum propositum το
tantatis suae. Eodem quoque sensu S. Aug. passim a eIpit illud nomen, elegit ergo, Inquit lib. de praedest. εanctorum c. I . prκdestinans nos , fecit autem BQς 1
336쪽
ndum placitum voltantaris suae . . . . praedesinati s cundum propositum non nostrum, sed ejus qui universa os
Ergo praedestinatio est actus voluntatis; propositum enim , decretum , electio pertinent ad voluntatem.Ηabet tamen adiunctum actum intelIectus, scit Icet praest Ientiam , secundum quam Deus utpote agens Intelleis ctuale , dirigit sua decreta , & inlli consilia voIuntatIs suae , quoniam , inquit S August. lib. I a. de civit. c. ao. Deus non aliquid nesciens fecit , quod nec de quoli et homine artφee recte dici potes : Porro se sciens fecit
omnia , ea utique fecit , quae noverat . .
Ergo praestientia , quae in praedestinatIone concIpitur , est scientia visionis, non vero simpIIcIs inteIlIgeatiae, quia scientia, visionis est rerum in aliqua temporis differentIa exIstemium et atqui praeseIentia, sine qua praedestInatio esse non potest , ex S. August. lib. de praedest. Sanctorum c. ro. est rerum suturarum e praedesinatione quippe , ait S. Doctor ibid. Deus ea praescivit , quae fuerAt ipse fuctnrus . Ergo . Q. 6. Praedestinatio e e de malo aeque ae de bono R. l. Non ea de malo. Ipae, eum Deus non sit 4llius auctor . a. est de malo poenae , quia Deus ab aeterno illam decrevit, de In tempore est illius caussa efficiense Fidenter fatemur , inquit ConciIIum VaIent
nuin can. 3, ρνκdesinationem electorum ad vitam , is praedestinationem impiormm ad mortem . Et S. FuIgentius lib. ad Monimum ali r non ergo praedesinati sunt ma- .li , ad Me quod made verantur a concupiscentia frea ab-
tur inviti . Usus tamen obtinuie ut praede stination is nomen semper In bonam partem usurparetur.
Q. I. modo de itur praedesinatio. R. Triplieiter definiri potest, iuxta tri-llicem interiretationem supra allatam nominIs, ἀσμ
337쪽
natio . Unde a S. Thoma, qui primam amplexus est .
definitur q. a I. art. I. ratio transmissionis creaturaerat Ionalis in finem vitae aetereae.
Definitur vero a Sancto Augustino , qu tertiae interpretationi adhaesit, utpote magis conformi textibus sacrae Scripturae , lib. de Dono perseu. c. I . prae scientia & praepaνatIo beneficiorum , quibus certissime liberantur , quicunque liberantur . Haec definitio reIpsa est plane eadem cum praecedenti , nee ab ea disseranἰ si in modo Ioquendi . DIcitur I. praescientia, non quidem speculativa , ut nonnulli contendunt, qua Deus praescit, quae facturus non est , ut peccatum; sed praetica; id est, coniuneta cum VoIuntate aliquos perducendi ad gloriam , a qna praedestinati in Scripturis dieuntur a Deo cogniti , dc
praecogniti, scilicet amorἰs cognIlIone, ut Ioann. IO. v. x q. Ego suin Pastor bonus oe cognoseo oves meas cognoscunt me meae . Rom. 8. v. 2 9. quospraescivit Θ' pr
destina et it . Rom. II. v.' a. non repulit Deus plebem suam , quam praescivιt . a. Tim. a. c. a. v. I9. cognovit Dominus qui sunt ejus. I. Petr. c. I. v. I9. pr.ecogniti
quidem ante mundi consitutionem . Secundum hanc not tiam ChrIstus Matth. 7. v. a a. dicit se non nosse r probos , numquam novi vos, discedite a me . . Dicitur a. praeparatio, qua voce significatur firmum
dandi propositum ἱ solemus enim habere apud nos parata & seposita , quae dilecto dare essicaciter decrevimus . Inter gratiam porro, inquit Sanetiis Augustinus lib. de praedes. Sanctorum c. Io. praedesinationem hoc tantum ἀnteres, quod praedesinatio es gratia praeparatio , gratia vero jam ipsa donatio . Dicitur beneficiorum . Quid autem illa voce Ino.
gunt ad efficacia gratiae auxilia; alii , & qu dem me IIus, ad mentem S. Augustini, extendunt ad gratiam simul & gloriam; namque sanctus Doctor vult per hu- ausimodi beneficia praedestinatos eertissime liberari; atqui sine gloria non liberantur a servItute corruptionis. Ergo . De de lib. de corrept. & gr. c. '. glorificat Ionem
ex Apostolo Rom. c. l. recensit inur emedia praedest
338쪽
rationis; quicumque , inquit, iis Dei providentisma di positione praesciti, praedestinati , vocati , jus cati , orifcati sunt . . . iam filii Uei sunt , is omnino peis
rare non possunt. Ergo praeparatione beneficiorum inisclud Itur gloria. Dicitur 4. quibus certissme, quae denotant auxilla es.seacia ; namque omnibus Angelis adhue viatoribus praeparata sunt auxilia sufficientia , quibus certissime non sunt salvati complures enim ex iis perierunt e cum bene seἰIs vero, de quibus h Ie agitur, nullum ex iis, quibus praeparantur , perire potest : Ergo . Dicitur liberantur, quo vocabulo patet hic non definiri praedestInationem Angelorum , sed hominum dumtaxat, quia Angeli nulli fuerunt miseriae obnoxii, a quo opus esset ut liberarentur.
DicItur L quicunque liberantur ,' ut ostendatur ne
minem actu & de facto salvari, nisi certissime , id est, nisi adjutum auxillo essi caci; quamvis enim possit quis
cum gratIa lassicienti saluti. suae consu Iere , nunquam tamen actu consulet, quia gratἰa suffciens in hoc statu. semper caret effectu, ut muli Is probavimus tractatu
de Gratia toto c. VIL quod est de gratia sufficienti . Atque veI ex hac definitione refellitur Ambrosius
Catharinus, qui ex illo Matth. textu c. a G. erunt novio
simi primi, o primi novusini, distinguit duplicem salvandorum classem , alii, Inquit, sunt eximie Sancti , ut
Virgo Dei para, Apostoli , & hi electἱ &praedestinati
per essicacia gratiae auxilla: alii sunt minoris persectionis, qui sine praedestinatione , sed per provIdentiam supe naturalem omnIbus med Ia ad salutem sufficientis suppeditantem, erunt in regno caesorum minimi . Sed perabsurdum est ex verbis figuratis & parabolicis , qnae in varios sensus trahi possunt, quidquam, concludere adve sus aperta , di sine aenigmate prolata Scripturae verba'. uid enim intelligendum per regnum caesorum in Illa parabola Matth. ao. an Ecclesia trIumphans , an militans ri si triumphans, quomodo in ea locum habent invidi ct murmuratores Z SI pares cum allis In mercede, quomodo novissimi NovIssimi e golite vel Intelliguntur reprobI , qui quidem vocati sunt, sed minime electi,
339쪽
sti post peractam poenItentiam , & ipsi sunt electi &
praedestinati: nam Matth. q. v. II. quotquot ad Chri Rum eongregantur, eIecti dicuntur . Et Matth. 22. v. 3 3. 2 r . qui non sunt electi , mittuntur In tenebras exteriores, nec usquam Scriptura meminit quorumdam , qui sint medii Inter electos & reprobos . Firmissime ergo tene , inquit S. Fulgentius lib. de fide cap. nec quemquam eorum , qηρο non praedesinavit ad vitam , silla pus ratione fiamari . Confirmatur . Nullus salvabitur sine perseverantIae donor atqui perseverantiae donum solis electis & prae destinatis eonceditur e ergo soli electi & praedestinati salvabuntur . Maior es de fide , ut infra probatur. Minor per se constat ἔ qui enim donum persevera tIae aecepit, Is certissime liberatur, cum illud donum tale sit, ut cum fuerit acceptum, contumacIter amitinti non possit, ex S, August. lib. de dono persem c. s. Q. a. Datume praedesinatis ZR. In confessio est apud omnes CathoIIeos dar; praedestinat Ionem. Et vero IIIam tam diserte afferunt Seri . plura & Traditio , ut nullum dubitandi locum relInquant. anor praescivit is praedestinavit . . . Inquit postolus Rom. 8. has is vocavit: cr qnos vocavit, hos
eamia . Et ChrIstus Matth. a s. Venite benedicti Faeriamei , pupiste paratum vobis regnum a constitntione mundi r
qui praedestinatio est praeparatio beneficiorum : Ergo . III.
De variis modis, quibus praedestinatio spectari potes.
α I. ommodo praedestinatis spectaνι isbet ZR. In primis spectanda est ratione dIve si eius subiecti , quia aliter sentiendum de praedestinatione Angelorum, aliter de praede stinatIone hominum in statu naturae lapsae. De posteriure agimus in hoc capite, non de priore. '. uaberi, Tom. I. Ei Dixi ,
340쪽
Dixi , hominum in Iain. naturae lapsae et quia nulla suit praedestinatio respectu status innocentiae, eum priis mi parentes ab eo ceciderunt, nee liberati fuerint nisi praedestinatione, quae est propria status naeturae lapsae. Q. a. Quid sentiendum de praedesinatione Angelorum R. Theologi communiter docent post S. Aug. lib. de eorr. & gr. c. I . Deum antecedenter non decrevisse aliquos AngeIos prae aliis eligere & salvare ; sed omnes aequaliter per gratiam versatilem fuisse vocatos , in qua alii per liberum arbitrium absque speciali per severantiae dono steterunt ; eaeteris per idem liberum arbitrium cadentibus: ex quo sequitur Angelos boso non fuisse praedestinatos nisi ex praevisia meritis . At gravis est controversia, an homines post Iapsum pri mi parentis aliter sint elem & praedestinati . Dices et media necessario praesupponunt Intentionem finis et atqui auxIlia Angelis concessa sunt media ad beatitudinem et ergo Deus antecedenter voluit eorum beatitudinem , ae proinde Angeli praedestinati sua
ante praevisa merIta . Dist. may Media necessario praesupponunt intea tionem finIs, vel absolutam vel condItionatam, cas cedo: absolutam , Nego maj. Deus itaque anteceden ter voluit omnes Angelos salvari , modo recte ut rentur auxit IIs concessis: cum autem per liberum ar
bitrium alii gratiae assenserint, alii dissenserint, Deu ex praescientia eiusmodi eonsensus ct dissensus. alio praedestinavit, alios reprobarit.
Praedestinauo In IahentIone , est absoluta Dei VΠ' untas salvand I quosdam prae aliis per auxilia Om ria: Praedestinatio vero In executione , est tu sin Hae retributio ob praecedentia merita φ . . De praedestInat ne in executione Intel luenda in illi Scripturae textus, Matth. a s. v. 34. Uen te bessi cti Patris mei , plἰdete paνatum vobis regnum stitnuone mundit esuriis enim ρο daeisis mihi in '