장음표시 사용
351쪽
Divini'is ejus Attriti th .sti ire atqui Christus ex dictis Tractatu de Inearn
tione, non meruit Incarnationem: Ergo.
Nego mai. Quia aeternum decretum Verbi Incarnandi est In gratiam omnium hominum , tam reprobOrum , quam praedestin8torum; processitque ex ilIa generali voIuntate salvandi omnes homines , quam diaximus pertinere ad providentiam supernaturalem, no vero ad praedestinationem, quae est deeretum efficaα eligendi unum prae alio tum ad glorIam , tum ais gratiam , idque per merIta ChristI .
Q. a, Tursu homo ornatus gratia potestne allexi e r um meνltoria praedestinationis R. Potest aliquos essectus p destinatI Is ahere mereri de eongruo, nullos de condigno. Prima pars probatur r. ex Scriptura, In qua iubemur orare pro aliis etiam inἰmIeis: orate pro perse- ρωentibus is e alumniantibus vos. Natth. s. Quod autem eiusmodi orationes aIiis prosint ad salutem, a Mfirmant duo Aposton, ne. 3. Orate pro invicem, ut salvemini I multum enim valet deprecatio iusi assidua Et Io: ep. r. cap. s. qui scit fratrem suum peccare pescatum non ad mortem , petat is dabitur ei vita peccanti non ad mortem, a. ex S. Augusti lib. de dono perseu. cap. 2 2. Sa quk nondum sunt vocati , inquit , pro .is oremus , ut vocentur et frtu ita praedestinati sunρωt ninris orationibus concedantυν , ω accipiant eandem
yatriam , qua velinς es, o estniantur electi . Ipsemee precibus & lacrymis plissimae matris donatus est, de de oratione S. Stephani sic pronuntIat, serm- y8i. Si Mart ν spephanus non sis Mactet, Ex uasa Paulum non
Dixi x. Eoctus, non ipsam praedemnationem , quia
Sanctorum preces, eorrectiones, & alIa caritatis officis erga proximum non illi prosunt, nisi sit e numero eorum, quos Deus ab aeterno efficaeiter decrevit vervoeare , vet salvare, ut docet S. Augustinus passim in Fb. de eorrem Se gr. Η ne s. Stephanus non est exaudimius pro omnibus lapidantibus se, quia non omnes era predestinati . Ergo intercesso Sanctorum non est caussa
Uritoria prindestinatioris aliuua , sed medium dum
352쪽
, ne Deo Uno taxat, quo Deus In tempore exequitur; quod ab aete
no praede finiit. U. Dixi a. Aliquos essectus, non omnes: quia nἰmis absurd uni soret alteri quam Chr sto, tribuere . omnes νεc singulas pias cogitationes & motiones, quibus Deus ipraedestinatos perducit ad gloriam is Secunda pars, nempe iustum alἐIs non posse mer ri de condigno, probatur: quia meritum de condi tuo, debet habere ordinem cum praemIo, sive ex natura sua. , sive ex Dei instituto. Hine Theologi docent se ubi de merito, iustuin posse mereri vitam aeternam de condIgno: bona vero temporalia, licet longe inse-xiora, nonnisi de congruo 3 quia gratia, per quam meretur, ex natura sua tendit ad vitam aeternam nullatenus ad temporalia , atqui gratia in 3ustis, sive ex natura sua, sive ex Dei instituto , non habet omdinem ad alἰorum sanctificationem , quemadmodum ha-Set in ChrIsto, utpote omnium hominum capite , caedustis Tractatu de Inearnatione . Unde s. Hieronymuxin Gas. Matth. Neque, Inquit, atrorum mirera es ρὐ- snnt aliorum mitia sublevare . Et S. Aug. Tract. zo a. in Jo: Gaudiisntur omnes Sancti pro se ipsis, nos an
Dices contra primam partem responsionis e si Sancti pro aliis merentur quosdam emctus praedem nati nis , sequeretur aliquos salvarἱ partim per . meritae Christi, partim per Sanctorum merita: falsum columquens, ergo di antecedens.
Nego sequelam may la iustἱ neque orant, neque exaudiuntur, nisi per merita Christi, quae in ipsis δe
per ipsos tanquam per instrumenta & organa operantur is Q. 3. une in hominibus aliqua prindo nati is cau)D. moralis 6s' meritoria in R. r. Si quaestio est de pνaedestinatione in executi ne, fide constat esse in praedestinatis caussam mertin-aἰam seeundae gratiae, seu augmenti gratiae & vitae aere nae. Ita enim idefinit Cone. Trid.. sess. c. can. 24. Sse quis diserit iustitiam aeceptam non conservari, atque et iam augeri soram Deo per bona opera , sed opera
353쪽
um arerem ipsius augendae cauJam , anathema set . E can. 3 a. de augmento grat Iae simul &de uita aeterna . quis diserit ... um jussiscatum bonis operibus, quin ab eo per Dei gratiam, is Pes. Chrisi meritum , es
jut uiuum membrum es, funi, non vere mereri aur montum gratiae , vitam aeternam . K. Mathema sit.
Probatur responsio simul & EeeIesiae definIlIo, i. eae Scriptura. De operibus quidem in gratiae factis habetur Prov. q. Tissiorum ... semita quasi luis splendens procedio, is crescist usque ad perfectam diem. P. Cor. 9 Augebit incrementa fimum iustitiae mesrae Apoc. ut .. vi Insus est , iusificetur adbise . Da vita vero aeterna.
Natth. S4 merces vestra copiosa est ineatis. Mattia. 2 Τα Possiste paratum vobis regn- a e stitutione mundi Σεsurivi enim , ω dedisti mibi mundueare . v. Timoth. 4 RσUta est miFι corona iustiae, quam reddet mihi Dominus in illa dio jusus Pudeκ, non Dium aurcm mirbi, sed Θ iis qui diligΜnt adventum ejus. Probatur a. ex Tradit Ione. S. Augustia in P . sedl-bit, ii sum auκilium in , quod isso ixibuitur. Lib. de dono perseverantiae e. s. me ergo donum perseveran
petraνi. Et e. I.s. Constat Deum , alia danda etiam nouoranti8ur, ut initiam. fidei, alia nonnisi orantibus praepam
ν se. Alii Patres tam frequentes sunt In illo argumen to , ut videatur supermium verba illorum referre. R. a. De fido quoque est, praedestinationem ad prῖ-mam gratiam esse prorsus gratuitam , nullamque effeteius ea ullam in praedes Inato; probaturque essicaciter iis Bmnibus momentIs , qu bus L quarto confutavimus oppositos errores Pelagianorum & Semipel Ionorum . R. 3. Eadem fide divina constat, praedestinationis totalis, & adaequatae sumptae nuIIam a I iam esse caussam praeter Deἱ miselleo diam; praedestriatio enim sic spectata Includit deeretum emean dandae primae gratiae , quae in praedestinato nullum praesupponit meritum s. nullamve dispositionem .. Unde ira e re Iponsio probatur iisdem momentis, quibus praecedens. Controventἰtur Itaque Iolum In Schol Is de praedestia
tione, intentione jectata, tum ad gloriam, tum
354쪽
33, De Deo molad gratiam seeundam, quam diximus In tempore eon
cedi ob praeeedentia merita. . Molinistae iuxta suum systema , & ordinem deeretorum a se constitutum, de quibus 9. 3. contendunt praedestinationem tum ad gloriam , tum ad gratiam
secundam, maxime vero ad perseverantiam, esse eupraevisis meritis, hoe est, caussam moralem, cur Deus ab aeterno efficacIter decrev t aliquibus dare donum PerseverantIae& gloriam, esse eorum merIta & rectum usum versatilis gratiae primo acceptae, ut ea ratione νinquit Mol Ina quaest. a 4. art. 3.' disp. Io dum
essemus in via, semper in manu liberi arbitrii nosνῶ posita esset salus nostra. . Contra novam eiusnaodI opinionem sit g. IV. Praedesinatio ad guxiam est gratuita, is ante
luntas . . . Patrit, At omne quoὰ dedit mibi , nomperdam eκ eo: Ied νesuscitem illud in novi ο die εEς cap. O. Ego vitam κρέrnam do eis ovibus a crnan peribunt in aetemum, oe non rapiet eas quisquam de manu mea. Pater meus, quod dedit inibi , -jus omnibus es , cr nemo poto rape e de mann Patrismi. Matth. 24. & Marc. II. Christus de tentati nibus, quae praecedent extremum Jud Iclum, sic loquitur : Mis brem alset Dominus dies, non fuisset fulva omnis caro, sed propteν electos, quoν eIuit, breviavist 'dies . . . . dabunt Ana , ω portenta ad I edadendos , si feri potest, etiam electos. Ex iis electis sane erant Apofioli, quibus rit Joz I . Non vos mr elegissis , sed ego elegi mos , is posni mos , ut eatis, Θ fructum asseratis , re fructus vester maneat . Fructum aliquando afferunt 1e probi; sed non manet , quia non acceperunt donum perseverantiae 2 Ideo autem non acceperunt tan rem donum, quod amitti non potest, quia non funa
χautecedenter ad gloriam electi: Ergo electis ad glom
355쪽
riam non est praevIsis merItis, sed contra est meritσ- eum & perseverantIae eaussa . Respondent Adversarii, In eiusmodi textIbus sermonem esse de praedestinatIone complata & adaequale sumpta, quae est ante praevisa merita; agItur enim de iis, qui credunt, qui vorem PastorIs audiunt, quIppe in eo quod acceperunt, perihorant, quae omnia pertinenllad gratiam et ii autem, qui praevidentur gratIae conse svri , & in ea usque In finem permansuri, consequen
ter eliguntur ad glorἰam, vitam aeternam do eis, in
quit Christus . Eis , Inquam , iam eredentibus, i in ovibus factis, & supplieiter promerentibus perseverantiae donum, nam ex s. Augustino supra Iaudato, ἰIIud donum supplicando Impetrari potest : Ergo , lnquiunt, in laudatis texi Ibus Is faeIIe deprehenditur decretorum ordo, nempe se eundum nostrum conelplendἔmodum, prius gratuito decernitur prima gratia, qua est rad ἐκ totius merIti, deinde donum perseverantiae ex recto gratiae usu praeulso, ae tandem vita aeternaω, Contra, Agitur in laudatis textibus de iis, qui vettentationibus eripiuntur, vel qui In tentationibus p siti nec pereunt, nec perIre possunt . Q ulnam autem sunt Illi Z An omnes ad primam gratiam efficaeiter voeatἰ & iusti fieat ἰ MInIme; eertum quippe est quois multi ex iis pereant. Sed illud est electorum privi
legium , quod perire non possint . Unde autem He-cti Z ex InvIcta anImi sertitudine eontra tentatione S, dc perseverantia In bonis operIbus. Immo ChrIstus I IAIam constantem & invictam fortitudinem manifeste repetit ex anteeedente IIIorum electione. Confirmatur exposit Io ex s. AugustIno , IIb. de coriae gr. cap. 9. ,, Nee nos moveat, inquit, quod filiis
is suis quibusdam Deus non dat istam perseverantIam; is absit enim ut ita esset, si de illis praedestinatis essetis & secundum propositum voeatis, qui vere sunt si- ,, lii promissionis. Nam isti eum pie vivunt, dicunis tur fit Il Dei; sed quoniam victuri sunt mple, &D in eadem impietate morituri, non eos dieit fit Iosis Dei praelatentia Dei . . . . . de quibus ait is Ioannes . o Ex nobIs exIerunt , sed non erant en
356쪽
nobis. Quod si suissent ex nobis, permansisset utIque nobIscum, ... Erant itaque in bono; sed quia in eos, non permanserunt ... non erant, inquit, ex no-
ω bis ... quoniam qui vere filii sunt, praeseIti S prae- ,, destituti sunt conformex imaginis Filii eius , & seis is eundum propositum vocati sunt, ut elem essent . M Hi ergo Christo intelliguntur darI , qui ordInati lana ,, in vitam aeternam. Ipsi sunt illi praede stinati, Ss
, , cundum propositum vocati; quorum nullus perit .is Ac per hoc nullus eorum ex bono ri malum mut tus sinit hane ullam, quoniam sic est ordinatus, deis ideo Christo datus, ut non pereat, sed habeat vim tam aeternam. Est infar propter hoc Apostoliis eum ,, dixissiet: scimus quoniam diligentibus Deum omnεa eo in ,, perantur in bonum, sciens nonnuIIos diligere Deum , ,, & in eo bono usque in finem non permanere, mox
se addidit; his qui secundum propostum vocati sunt ..isis ostendens autem quid sit secundum propositum v ,, cari, moae addidit ea, quae iam supra posui; quo
s, nivin quos ante praescimit O praedesinavit .... ia sis cir vocavit , scilieet secundum propositum . Talibus,, Deus diligentibus eum omnIa eooperatur in bonum , is usque adeo Drorsus omnia, ut etiamsi qui eorum
is deviant & exorbitant, hoc Ipsemeis faciat profice ,, re in bonum, quia humilIores redeunt 3e doctiores . Diceres S. Doctorem his verbis eκ prosesso refel Iere Molinistas: quid ita Quia textus a nobis Iaudati, quos hic manibus versat, eorum systema land tus subvertunt. Nunquid enim Iustus, qui a Iustitia
sua per peccatum cecidit, meretur perseverantiae donum, cum peccato eius debeatur foena aeterna Ace
plet tamen Illud donum, si praedestinatus sit , Imm illud ipsum peceatum, quod in altero est eaussa damnationis, Ipsi eooperatur in bonum. Ergo praedestIn tio in Intentione, sive ad gloriam, si e ad perseverantiam, non est ex praevisis meritis sed potius illa efficit, Ιἰeet in tempore Deus esscacIa sua decreta
Apostoliis eandem docti Iaam, quam a Ch mo non per hominem , sed per revelationem aeceperat, inge M tibus
357쪽
Dimmisique eius Attributia. Is τεIbin d;ssemῖnavIt, maxime In epistola ad Romanos ἰm qua totam praedestinationis oeconomiam ad gratuitam Dei voluntatem refert tanquam ad unieam eisse ausiam, cuius effectus sunt voratio , iusti Matio , &glorifieatio; Nam, Inquit, eap. 8. quo ν praescivit , γνω desinavit conformes μι imaginis fui μῆ , ut fovse primogenitus in multis fratribus , quos a tem praede- finamit, hoc Θ' voeati , ω quos moeamis , Mit, jussi cavit , quos autem infimavit; illos is glori ovit. ΗaeestrIbit Apostolus, ut probet quae praemiserat, nimirum omnia eooperari in bonum diligentibua Deum , non
quῖdem omnibus, sed iis qui seeundum propositum voeatl sunt sancti; quia quos Ita praeseIvli , id est, praedIIexit, seu praesciendo praedestInavIt, hos prἴmum efficaciter vocavit , ct iam iusti fieatos InvIctissime algloriam perduxit. Unde eoneludit in haee verba, quis orgo nos superabit a caritate Christi tribulatio 3 an anis gustia Z an fames t an nuditas. I an periculum an prese eistio an gladius Z. c. . sed in bis omnibus superamus Propter eum qui dilexis nos ; sed ieet speetali & efficieIlIIo modos
sed cum ista non omnes spectent , sed solos filios Promissionis, meritoque quaeri possit, quae sit huiusce
diseret Ionis caussa, Apostolus ea pIte sequens nemponono, muItis probat non esse volentIs neque currentis, sed miserentis Dei, qui, sient figulus ex eodem lutosaeit vasa , alla quidem In honorem , alia vero In contum et Iam di ita ex eadem massa generis humani per pe catum infecta. & ideo reprobatione digna , quos voluistsecundum divitias bonItatis suae , praeparavit in gloriam, quos & vocavlt non solum ex gentibus, sed etiam ex Iudaeis, quia, ue IoquItur c. I s. Non repulit pleiam suam, quam praeseisit, seu praedi Iexle. Cur autem non omnes, cum In omnem terram exlerit sonus Evangelii . nee ali ἔ aIIis sint digniores, permisepitque Deus omnes coneludi sub peccato & sub inere dulItate I ut omnlummIsereretur e. Io. ra. Respondet Apostolus exelamandorem esse InserutabIlem, satisque nobis esse , quod no- .verimus Deum nemInl quIdquam debere e O altitudo, inquit, divitiarum, sapisnuae is scientia Dei quam incommeri
358쪽
prehensibilia sunt iudicia ejus is inve gabiles viae 6M 3 quis prior dedit illi, c,' retribuetaer ei quoniam en imo , per i sum, oe in ipso sunt omnia. At non solum iu ta Pelagianos & Sem I pe Iagianos, sed etIam iuxta Molini stas, euilibet etiam Idiotae In promptu erat responsio, nempe salutem nostram esse in manu Iiberi nostri arbitrii , Deum voluntate anteeedente & eondIlIonata velle omnes homInes salvos fieri, Ipsorum esse efficacem reddere gratiam, quae com Itatur praedicationem Evangeli I, ae proinde cur alii saIventur, alii reprobentur, Eliam caussam , praeter liberum hominis arbitrium, non esse assignandam . Sed Apostolus non secus ac Augustinus ne- seivit eiusmodi systema, ideoque recurrῆt ad inserutabilia Dei iudicia; qui non similiter omnes vocat, sed quosdam quidam secundum propositum , hoc est em- cael ter , alios non ita; quia euius vuIt miseretur , &quem vult Indurat, non Inspirando malit am, ut blasphemat Calvinus, sed non impertiendo gratIam essica ineem. Ergo in mente Apostoli tota ce eonomIa salutis humanae pendet ex praedestinatIone antecedente. Duo respondent oppositae sententIae Patroni . I. Apostolum Ioqui de vocatione ad fidem EvangelII, vel ad summum de praedestInatione adaequale sumptas non vero de praedestinatione ad gloriam praecise . a. Laudatos textus ostendere duntaxat specialem Dei amorem respectu mediorum , qualem cernere est In principe, qui iter aggressurus aequaliter vult omnes domesticos subsequi: sed quosdam pedestres rei Inquit, aliis vero equos lappeditat, ut commodius viam eonfieIant. Si mi I iter Deus quibusdam singulari benevolentIa trIbuit auxIIIa commodiora & magis congrua, quae aliis denegat: quaerentem vero, quae sit huiusmodi discretIonis caussa , re vocat Apostolus ad Inserutabilla Dei iudicia , interprete S. August. lib. de Spiritu, & illi. e. 34. ,, Si ad illam, M inquit, profundItatem scrutandum quἰsquam me coarin ctet, cur IIII ita suadeatur, ut illi persuadeatur, illiis autem non Itar duo sola occurrunt interim , qtiae resinis pondere mihi placeat: o altitudo divitiarum l& nu is quid iniquitas apud Deum Cui responsio ista dI II-M cet, quaerat doctiores, sed eaveat, ne inveniat prae- ,, suln-
359쪽
Divini que evus Attributis. 3 fri, sumptIores. D At de uitlmo me non Ita est; eum enim omnibus proponatur ut merces, non potest ante-eedenter Intendi nisi condIllonate , nee proinde abso lute deeerni nisi praevisis meritis. Contra I. Apostolus loquitur etIam de lIs qui iam credunt & Deum dii Igunt, quorum alii In trIbulationibus defieiunt, alii virtutis & merIlI augmentum a eipiunt ex eo quod hi, non IIII, ad iustitiam voeati sint secundum propositum , seu anteeedens decretum efficax , nam quos sic praescIvlt, seu praedilexit de praedestinavἔt, hos vocavit, iusti fieavit , & glorificavit , adeo ut in electis omnis gratiarum ordo & connexio, in mento Apostoli, pendeat ex antecedenti Dei pro . posito S praedestinatione ad glorIam. Contra 2. Longe dispar est ratio principis In allato exemplo di Dei antecedenter volentis hominum salutem .' Princeps quippe certus est omnes domesticos se cuturos, sive habeant vehicula, sive non habeant. Unde benevolentia eius erga at quos spectat solum medIa. At de fide est, ut Insta dieitur, neminem sine specIalldono perseverantiae salutem esse eonseeuturum , & cum illo infallibiliter conseeuturum . Ut ergo sit omnimoda par7tas , supponatur neeesse est nullum e domestIeIs principem secuturum sine vehieuIor In ἔlla autem hypothesi concipi non potest principem velIe aequaliter omnes domestἱeos sequi, si aliquibus dumtaxat equos
praebeat , ceteris neglectis .. Atqui In prae sexti controversia haee duo eerta sunt , r. Donum perseverantiae non omnibus esse eoncessum. a. Neminem cum eiusmodi dono posse perire , sed omnIa In eius bonum cooperari; etiam peccata, ut supra doeebat s. August. Ergo Deus antecedenter vult specῖali mddo gloriam concedere iis , qui secundum propositουm vocati sunt sancti & quos perseverantes facit . Nee dieas donum perseverantIae decerni ex praevisis meritis, cum III ud, iuxta S. Augustinum , supplieiteremereri possimus: namque r. parvuli statim post susceptum bapti suta deeedentes, sine ullIs merItis perseverant Iae donum acet piunt; si quis autem eontendat Deum
eo ipso non velle caicaciter parvulo iamiam mor Itur
360쪽
m D DEO Uno, dare perseverantIam & gloriam; quo vult gratiam ba, ptismi eonferri, is quoque asserat eum , quἱ facem amdentem admovet paleae, non velle efficaciter paleam ecim burI , & risum audIentibus movebit ἡ in illis quippe parvulorum circumstantiis, In quibus superna Dei iudieia agnoscenda, non casus sortuitus, quemadmodum docet S. August. lib. de dono perseu. c. a. donum perseveran tiae & glorIa non minus neeessarIo connexi sunt eum gratia baptismi, quam Inflammatio paleae cum facis ardentis admotione , a. quod ex adultis dilIgentibus Deum, alii actu & de facto orent quantum necesse est, ut eis perseverantiae donum in tempore eoneedatur, tribuendum non est libero arbitrio In omnibus iustis gratia sufficient Is adiuto, sed emeaei auxilio; quo sit ut electiqndeclinabIliter & Inespectabit Iter usque In finem perseverent; Unde satis dilueide attendi ν, Inquit S. August. lib. de dono persem e. 13. - & Inchoandi & usque in m D nem perseverandi gratiam non seeundum merita nostra ,, dari; sed darI seeundum ipsius seeretissimam, eandem- ,, que iustissimam , sapientissimam , benefieentissimam 3, voluntatem , quoniam quos praedestinavit, ipsos des, Vocavit, vocatione Illa, de qua dIctum est , ,, mne paenitentia sunt dona oe moeatio Dei. Constat igitur ex SerIpturIs praedes Inallonem ad gloriam esse gratuitam ct ante praevisa merIta, nee obsta quod ex eisdem ScrIpturis gloria retribuatur titulo mercesis, quae supponit bona opera & merita; quia , ut ob ferrivimus g. 3. praedestinat Io duobus modis spectari debet, nimirum in executione 3 &In intent one. In exe cutione quidem vere est meritorIa r in Intentione vero est prorsus gratuita, & caussa efficax bonorum operum& meriti, adeout iuxta S. Auglist. Epist. I94. allas Io S. cap. S. D Cum Deus coronat merita nostra, nihil aliud , coronat quam munera sua... unde & Ipsa vita aeternaM etiam ipsa gratia nuneupatur, non ob aliud, nisi quias, graἐis datur, nee ideo quIa non merIlIs detur , sed is quia data sunt εe ipsa merita quibus datur. Probatur a. ex Sanctis Patribus.
De sancto AugustIno nullum potest este dubium , ut qui ex prolata scripserit libros de corr. & grat. de