장음표시 사용
391쪽
e eemosynam retrIbui ut mercedem pellitonis illius operanti, non supplicanti merces Imputatur: tum ex Conc. Trid. sessi s. can. 32. ubI Ita definit augmentum gratiae , & vitam aeternam cadere sub meritum , ut vIdeatur excludere donum perseverantiae; sic enim habet. Sι
quis diserit. . . Iustificatum bonis Uevibus . . . non vere me
reri augmentum gratiae , vitam aeternam , is ipsus mitae aetemae , s tamen ingratia decesserit , consecutionem , atque etiam gloriae augmentum; anathema sit. Quibus verbis sancta Synodus non modo non affirmat Iustum bonis operibus mereri in gratia decedere, quemadmodum & vitam aeternam consequi, sed contra non obscure significat magnum illud donum ex sola Dei misericordia esse exin pectandum ; quid enim aliud est , s tamen in gratia decesserit, quam, si Deus perseverantIam Indulserit Diee se Iustus eo ipso, quo potest mereri de conindigno maiorem gloriam, potest similiter mereri auris mentum gratiae sanctificantIs , sine quo maior gloris obtineri nequit . Ergo a pari potest mereri de con-dIgno donum perseverantIae, eum ad gloriam ordinetur , nec sine illo ad eam in hoc statu perven7atur. Nego conseq. DisparItas est quod Deus nunquam bonis operibus Iusti promiserit perseverantiam , sicut
promiserit vitam aeternam , & iustis Incrementum . Porro una ex conditionibus ad meritum de condἰgno requisitis, est Dei promissio, ut dicemus ubi de Merito. Instabis r. atqui Deus promisit perseverantiam; alt
enim Ier. 3I. Timorem meum dabo in corde eorum, up non recedant a me r Ergo .
Dist. ant. Promisit generatim Eeclesiae , in qua existunt electi, Cone. iam enim diximus gratiam efficacem de perseverantIam esse dona huius status propria: promtis sit unicuique Iusto in particulari, Nego antec. Instabis a. atqui promisit uni euique Iusto , non radeseram , neque derelinquamst ait Heb. . v. s. Ergo. Dist. ant. Promisit auxilla suffieientia, eum quibus potest vitare peceatum , facere bona opera, & In b no perseverare , Conci promisit auxilla effieacta, quae dant vIctorIam , ipsum bonum opus , & ipsam pers verantiam, Nebo Rutee.
392쪽
, o De Deo' Urio, Insabia 3. Maius est crescere In gratia , quam ΦειτratIa perisverare et atqui ex eoncessis Iustus potest mereri de condigno gratiae incrementum I ergo &. perseverantiam in gr tia i Dist. mai. Maius e st crescere in gratia usque ad mortem , quam simpliciter perseverare , Coneedo: se enim crescere Includit perseverare: maius. est crescere
aliquandiu , ct postea deficere, Nego mai. Dist. quoque min. Iustus potest mereri de eo gno iustitiae incrementum , nec tamen actu merebitur nisi essicaei auxilio adiutus , quod ipsi non debetur , alioquin nunquam peccaret, Coneedo: Iustus. quilibet actu meretur usque In finem. iustitiae incrementum Nego min. & eon seq. De fide quidem es Iustum nota. deserἰ a Deo, nisi ipse prius Deum deserat; sed quia voluntas Iusti sempen est infirma. , inconstans, ct fi x ibi l Is In bonum & in malum, nisi bono, firmetur pexa Illum effeax, Deum In t IIbiliter deseret, quam v a. per auxit Ium sus iens, quod S. Augustinus voeat iussum adiutorIum, possit non deserere . Porro Dens nemin iusto in particulari promisit se ei daturum. essicaeImmum perseverantiae donum , ae proinde illud mererὲ non potest de condigno . Unde S. August. In caussa
duorum Iustorum, quorum alter verseverat, alter ver , deficit, non recurrit ad praeeedentia eorum merita vel de
merita, sed ad praedestinationem & inserui illa Dei iudi- .ala: is Ex duobus autem piis , inquit Lib. de dona perseu.m e. θ. cur huic donetur perseverantia usque in finem , IL, li non donetur, inscrutabilia sunt iudieia DeI. . Et his D fa . Quae est tandem. Ista discretio Patent Iibri Dei
M non avertamus aspectum ... non erant ex II s.c qui ρε- is manseνunt quia non erant secundum proposition voe is tir non erant in Cliristo electi ante mundi constituti is nem I non erant in eo sortem consecutI, non erant
,, praedestinati secundum propositum eius, quἰ universa, ,, operatur, Et c. I a. Quare illos potius, quam IlIos - ,, Iterum atque iterum dicῖmus , nec nos piget . Ois b*mo , in quis es , qui respondeas. Deοῖ inscrusabilia is sunt judicia ejus, Θ mvestigia iter. viae ejus . . Cur autem non promiserit Deus perstueranti . do L
393쪽
D In ae eius Attributis. 391num, sicut vham aeternam & iustitIae Inerementum ἶnon videbimur temerarii Iussietorum Dei serutatores, si De I consilium ex Scripturis eolligImus Ideo nempe non promisit, ne eiusmodi promissio foveret socord Iam,
quae ex peccato originis Auodammodo naturaIIs nobis est, essetque nobIs occasio respIeiendi retro , de numerandi plura bona opera , serte etIam heroice fa4cta , propter quae iam secure quiescendum arbitrare, mur , cum perseverantia vlatoris sit semper proficere,& ad patriam caelestem eontInuo a elare , quemadmodum exemplo suo docet nos Apostolus Phi I. e. 3. Quae quidem retro sunt , inquit, alliviseens, ad ea mero quae sunt priora extendens meipsum , od desinatum persequor , ad bravitum superme voeationis Dei in cissa Issis Imitatores mei sate ει obstruate eos, quι ita aisulant, sunt habetia formam nostram. Α4 eiusmodi autem contentiunem urgemur calearibus timoris , iuxta illud Ierem. 3 a. iam laudatum : Timorem meum dabo in cor eorum , ni non reeedant a me γ & Illud Psal. a. apprebendite discipliram, nequando ἐraseatnν Do minus , c pereatis de mia iusta . Unde R. a. Donum perseverantiae de eongruo mererI possumus orationIbus, bonis operibus, & eontinua vigilantia , ne quid excidat, quod Deo displIeeat . Probatur I. Ex Scriptura, Matth. as. v. I. Vigilateis orate , rei non intretis intentationem, Lue. 21. V. s. mygitate itaque , omni tempore orantes , ut dignι habeamini fugere isa omnia , quae futuina sunt, cinflaνe ante Filium hominis. a. Petri I. v. Io. Magis fatagite, ut per
bona opera certam vestram moeationem Θ alectionem faciatis s haec enim facientes non peecabitis aliquando . Certamd I cIt. fieri nostram vocationem & electionem , non qu dem In se & respectu Dei; nam praedestinatio & prae paratio beneficiorum , quibus eertissime liberantur squIcumque liberantur, sed certam aia fieri quoad nos squatenus vigIIantes in orationibus , & Insuper bonis operIbus ineumbentes, moralἰ ter de eoniecturaliter cer lsumus nos esse electos , & usque Ire finem perseveraturos Deus quippe praedestinatos elegit ante mundi constit conem , ut suit sancti di immaeulati , Eph. i.&In tem-
394쪽
. '' De Dεο Uno pore timorem suum dat in eorda eorum , ne re eedant sJer. c. 3 a. Ergo qui sollicite se custod Iunt tamaeu latos ab hoc laeeulo , & minimam Dei ostensam form dant , signum praeseserunt morat Iter certum , quod perseveraturi sint tanquam e numero eIectorum . Probatur a. ex Patribus. S. Aug. c. s. saepIus cptat.
Iib. de dono perseu. me donum , inquit , supplicito emereri potes. ει tres Arausican can. supra laudato, Illud ipsum satis dilucide deeIarant, eum definiunt ad-3utorium Dei a renatIs ae sanctis semper esse impIorandum , ut ad finem bonum pervenire possint. Ex his eoiliges , donum perseverantIae non Insill ἐ-hil Iter obtineri per unum , aut alterum actum , styper Indefessam sol ieitudinem , & eontinuam v IgIIantiam , praesertim di orat onibus. Unde nonnulli Theologi contendunt justum posse Impetrare , non vero mereri perseverantiam , cum ad eam non pervenῖatur , nIsi assiduis orationibus . Uerum S; AugustInus agnose It vigilantiam In orationibus em congruum per foverantiae meritum , cum ait, suppliciter emereri Fo rs , eumque adversus Semipelagianos coneludit initium fideἱ non fore gratiam , sed debitum , si iuxta
eorum errorem petentibus daretur ..
. T. ati,sit nonnullis di Gratibus circa Praedestinationem. Q. s. o Ossumusno esse ereti de nostra Praedesinatione PA R. Absque speetali Dei revelat one non ponsumus esse certi certitudine fidei , sed' tantum coniecturaII quae formidinem non eκcludit nos esse praedest Inatos & perseveraturos . Ita definiit Cone. TrIssi contra Pseudoreformatos sest . s. can. I S. Si quis diκerit hominam renat- ω justimatum teneri ev fide oae eradendum , se certo esse in numero praedestinatorum , anathema se. Et can. 16. Si quis magnum illud usquo in finem perseverantiae donum se eerto habiturum , abfο- xta 6ν in uibili eertitudine diaerit , nisi hoc ex spe fitali revelatione, anathema βρ. Pr
395쪽
Probatur Coneilii desinitio. r. ex ScrIpturae texiliabus, quibus g. praee. ostendimus Iustum de eondignoe non mererI perseverantiam . a. ex S. Aug. Ib. D. de Civ. Del cap. I a. licet sancti , inquit, de Iuae preseverantiae praemio certi sent, de ima tamen perseverantia sua reperiuntur increti s quis enim hominum perseveratu. rum se esse sciat , nis aliqu arevelatione 3 3. Huc revocanda sunt quae tradimus de ineertitudine praesentIs iustitiae tract. de Grai. cap. 4. toto g. 8. Si' enim iustus nestit, an odio, Eut amore dignus sit, muli minus seire potest, an sit salvandus de In bono perseveraturus . ConsuIe quae ibi dicta sunt. Dices a Apostolus Rom. 8. ait, certus sum, . . , νισ
πε ne mors, neque vita ... neque creatura alia poteris
nos θρarare a caritate Dei: Ergo. - Dist. ant. Certus sum firmissima spe, quam omnes in Dei miserIcordia, de Christi merito eollocare S re.. ponere debent, Cone. Certus sum absoluta certit Mne, quae exeludat omnem formidinem, spectata propria infirmἰtate, de voluntatis Inconstantia, Nego an Nam ipse Apostolus r. Cor. 9. testatur se castigare corpus suum, ne reprobus emceretur: sicut nemo pius νinquiunt Patres TridentIn. seis. s. cap. 9. de Dei mise-
re is esseacia dubitare debet I βο qailibet, dum seipsum Damque propriam infirmitatem ρο indispositionem νευicri , de sua gratia formidare Θ timere potes .
. a. Numerus praedestinatorum sne major numeus
R. l. Certum est Ionge maiorem esse numerum re- lproborum, si In eo comprehendantur Infideles . Di
cultas solum esse potest , si qua stIo ad solos fideles ,
praesertἱm adultos, restrIngatur. R. a. Plures sunt fideles reprobs, quam praedesti nati . - . Probatur I. ex Scriptura, Matth. a G. v. IL M Ipsent vocati , pauco vero electi . Haec dicuntur de iisquI vocatἰ venerant & laboraveranti, Matth. I. V. ra. in Ecelesia permixti sunt eum bonis, sient in area mlicen
396쪽
proborum quam praedetan torum .. ProbatuP ac ex PaIribus 4.
S. Chrysost. ho m. 4 , Pot,. InquIt , putatis esse in hac civilia te, qui fatui fiant2 Non possunt inveniri in tot millibus. centum , qui Disantur .. sinis oe de bis. dubita a S. Aug. IIb. 3. eontra Creseon. e. I s. se seribit .. Boni verique cbrisiani , qui per seipsos muI i. μην , in.
εοmρaratione malorum falsorumque, sedem pauci. sunν. S. Greg. ho m. Iq. Multi, inquit, ac Mem perve- .niunt , ct ad caelestem regnum Panec perducuntur . Ecce enim ad bodiernam finivitatem quam multi conveniunt X parietes. Ecelsae implemus I sed tamen. quis . sciat quom. Pauci in. tuo electorum grege nnmerantur 3Probatur 3. Ratione, quIa ex fidelibus Ionge pauciores sunt qui mandMa. Dei custodiant, pactum cum, Deo initum, In: baptismo servent, . & ea praestent, Per quae diximus perveniri ad perseverantiam atqui praede-sInati vitam aeternam nom ingredἰuntun nisi. Observa-tione mandatorum Dei, iuxta i IIud Matth. I9. Si vis ad vitam ingredi, serva mandata I elem sum ante mundi constitutionem vi. sint sancti de Immaculati , Epla. a. de eonsormes Imag In Is filii suI , Rom. 8. quia nouintrabit in eam eivIιatem caeIestem . aliquid coinqui
Dices: Plerique ac fere omnes fideles, IIeet nequis
sime vixerint, In exitu tamen reconciliantur Deo per. Saeramenta: Ergo. Nego conseq.. a. vera eonversio,. qua ad mortem. differtur, admodum. rarae est propter rationes, quas EDserimus tradi. de Grai. e. 4. g. 4. dc g. Pecca. quidem etiam nequ minus. Iri, illis extremis cor, suum, .& omnia Deo iacile devovet, sed quemaedmodum vIator latronibus. mortem. m Iollant bus erum enam libenter os
fert, pellem enim ρνα ρelis en Ialan e babet homo , . dabit pro anima. sua , Job a. Unde saneti Patres illam. paenitentiam habent ad. minimum, . ut valde dubiam. De ea S. Caesarius, vel quIvis avictor Serm. xt s. Im PPendic tom. F.. operum. S. Augustiat sic. loquitur ,.
397쪽
I Loinisque egus AttriFutis .. minitentἰa quae ab infirmo petiων , infirma es spinnitentia , quae a morientst tantum petitur , timeo ne ima moriatur H Et S. Aug Serm. 393. alias hom. I. ex hom.. so. Si quisis inquit, postus, im ultima neces aletudinis suae , volnerit occipere Foenitentiam , is accipit , is mou reconciliatur , ω hinc redita fateor vobis , non illi tragamus quod petit, sed non pν.esumimus, quia bene hinc exit. Non praegums o non vos fauo , non r umo .
Porro ex propositione dubia nihil probabiliter eoncludi potest , maxime cum habeamus ex scrIptura , Matia. 7. arctam esse viam, quae ducit ad vitam ; Iatam vero & a multis frequentatam, quae ducit ad perditi nem , & ad, perseverantiam finaelem perveniri vigilant;a In orationibus, aet bonis operibus .. Q. a. Quid es liber milae ZR. Liber Dei dicitur per metaphoram dis iam ex more hominum, qui , ne eert L quaedam e memorIa eineidant , In libris stribere solent. ProprIe autem liber Dei generatim est firma & perfecta Dei notitia praedestinatorum, reproborum, rerumque omnium. , iuxta illud Ps i 3 L in libro tuo, omnes seribentur. Unde notit Ia reproborum diei posset libet mortis , sed Scriptura absti-
nev ab. hac loquendi ratione L eontra vero saepIus testatur Deum nescire reprobos , ut Mati. T. v. 2 3. dc c. asa, ct nominae eorum scripta. esse in. terrIγ, Jer. I9. V. I 3. recedentes: a. te im tora. scribantur. Scilicet Iegetur iiv saeculorum comentariis de histori Is ipsos filisse: reges, duces, retulisse victoriar, &e. Et haec pars il
Gaudete ... quod nomina vesis 1scripta sunt in caelis . . Ergo liber vitae est notitix iu storum, de quibus dicitur Ps. I. Novir Dominus miam issorum . Duplex autem est eiusmodi liben, alius simplic te TdIetus, alius secundum quid . In primσseribuntur Praedestinati adi vitam aeternam , & est ipsi mex praedBRI-
natio ζ. ini secundo vero rustii, qui temporales, ianv ω nec perseverant usque In finem .. . Q. q. Totesne quis. deleri de libro mitae R. r. De libro, vitae secundum qi id, iustos, qui noni
398쪽
do libro . entium , Θ' eam jussis non feribantur , tan ultas solum est de libro ultae simpIIc Iter. Semipelagiani, ut resere S. Ρrosper in ep. ad S. August. contendebant adversus S. Doctfrem, librum vitae simpliciter dictum , seu praedest Inationem non esse ima mutabilem, adeo ut praedestiuas possint fieri reprobi , & vicissim reprobi praedestinati, at Ioquin , aiebant ii ii, ev utraque parte superfluus est labor , s neque re jectui ulla indust ia posse latrare , neque electus ulla negligentia pust excidere . sed euntra R. a. Liber vitae sinapilistedi dictus est immutabsilis , nee praedestinati possunt fieri reprobI. QuamvIs hae responsio perspicue colligatur eκ d Ictis nihIIominus
Probatur i. ex Scriptura, Io o. v. a 8. Ego vitam aeternam do eri ovibus is non peribunt em aetem mio non, rapiet eas quisquam de manu mea . Probatur a. ex S. Augustino, lib. de Cor. 3e Gracap. Horum , inquit , se quisquam perit , mitio humo no vincitur Deus e sed. nemo illorum perit, quia nuda
. Nec sequItur superfluum sere laborem sive In pr*destinatis, sivo in reprobis; namque r. Deus praede sinatos perducit ad regnum inter pericula , ct tenta sones 3t bona opera, in quibus vlgilant Ia, labore, ωῶndustria opus est. a. Λd omnIum salutem utitur ministrorum suorum exhortationibus d correctionIbus , quas si neglexerint reprobi, eorum culpa est: Deus enim impossibilia non iubet, sed iubendo omnes mO not & iacere quod possint, &ρ adiuvat ut possint. Dices: Moyses Rit praedestinatus, de nil hilominus ait Exodl 3 a. . vers. 32- Dele me de libbo tuo, quem. se ipsisti : Ergo praede si inatio non est immutabi
Distinguo. anteced. . Et id dix It Moyses In hypothesi, quam sciebat impossibilem , Concedo: In hypothese possibili, Nego anteced. Moyses Itaque vel ba Illa pro tulit ex ardenti zelo pro salute populi Israelitici, qui Deum gravIter ossenderat, ct ex singularI fiduoia, qua
apud Deum audebat, eo modo, quo carissinis Prin ripis conjux , ut veniam et , pro quo inte cedit a
399쪽
nis usque eius Attrouus . Demus & certius Impetret, hane apponit conditi nem , quam probe scit esse Impossibilem, aut dImitte II i hane noxam, aut me eum IIIo simul Interfice. Instabis; Apoc. 3. v. o. praedestinato dicItur, tendi
quod Fabes, ut nemo accipiat eoronam tuam: Ergo prae
destInatus potest deleri de libro vitae s p IeIter dicto a
Distinguo antee. PraedestInato , qui praecedentibuτmeritis coronam vitae meruerat, set cum Ipse nescIret mm perseveraturus seret, merἰto tImendum et erat,
ne, quemadmodum iusti temporales, amitteret iusti ἰae suae meritum, Concedo: Sic Apostolus post multos
exantIatos labores timebat ne-reprobus emeretur ι Cor. 9. Praedestinato , qui noverat ex speciali revela-tIone coronam pracedentibus merith esse praeparatam voluntate absoluta & consequente, Nego anteced. ω
Q. F. Unde desumitur eertitudo γ immutabilitas er destinationi , ad gloriam 2'Molini sis, qui reiiciunt deerata, antecedenter ab M Iuta & emeacta, consequenter docent repetendam ex Dei praescientia , seu stientia, media , quae Deus ab aeterno praevidit quid actura esset humana voluntas auxilio lassicienti praeventa & adiuta, an gratiae Ver satili eonsensura, & usque In finem esset persever tura . Uerum , posito illo systemate , nulla Msset Augustino cum Semipelagianis controversia circa propo
si tam quaestionem , illi quippe haeretici agnoscebane In Deo futurorum liberorum praescientIam , quae falli non possit, & ex eorum concessis S. Augustinus ut
supra retulimus probat adversus illos oecreta e T. Cacia non, majs nocere libertati, adhortationibus, Meorrectionibus , quam praescientiam; cum aeque ex DεhPraescientia, atque ex absolut eius decreto oriatur
necessitas hypothetlea & consequentiae. Ergo in senistentia S. Augustini certitudo praede stinationis non enpraescIentia solunt , sed, di ex docretorum immutabilitate repetitur. Quare R. Certitudo & immobilitas praedestInat;onis ad gloriam oritud ex decreti divini essicacia . v Obatur I .. ea. ScrIptura, quae certitudinem p e
400쪽
contra nos PProbatur a. ex S. Aug. IIb. de corr. & gr. cap. a..tibi sie habet: Deo molenti salvium facere, nullum Misminis resisti libεrum arbitrium a se enim melia cr nou in volentis, aut nolentis es potestate, ut divinam vo-Iunsatem non. imediat, nec superet potesatem.
P. Reprobatione. O Uaeremus sub, hoe tit. I. Quae sint nominai reproabationis, S reproborum. T. Utrum existat re probatio . 3.. Quotuplie; modo spectari & definiri possit. 4.. Quae sint e.ussae.. s. mi effectus .
Da nomine , ω ess entia reprobationis. br. C Uid signiscat νυν, bationis nomen R. Reprobatio, secuntam vim nomInis , est reiectio,. quaecunque tandem illa. sit. Unde Apo- Rotiis de veteri Testa in ento per novum excluso, aἰς, Hebr. 7.. Reprobatio quidem fit praecedenti, mandati pro pter infirmitatem Uns., ω inutiIitatem . Ex communἰ autem Christianorum usu nom Ine re probationis InteIligitur rei ctio , seu exellisto a glor a caelestI , reprobatio quippe opponitur praedem nation cum ergo praedestinatio sit electio ad gloriam & selieItatem aeternam , sequῖtur nomen reprobationi, acti pἰendum esse pro eiectione a glorIa, de se licitate aeterna. Q. a. Quomodat vocorur in Icruturis, quos Deus e