장음표시 사용
401쪽
Dλλἰ qu. ejus Attributἰ3. 339 Itia vocantur reprobi, ut a. Cor. r3. v. v. Nis. ta refobi estis. .. Maledicti, Matth as. v. 4 I. Disteia te AE me maledicti in ignem, aternum , Filii perdItionis ,, I DF. v. I a. Vasa irae, Rom. 9. v. aa.. odio liabiti,ib d. v. I I. Despecti, EceL 7.. v. I A. Consedera . . . quod nemo possit corrigero quem ille De despexerit. Αppellantur quoque a Ss, Patribus praeseIti ut dist Inguantur a. praedestinatis, quorum. Opera Deus non. soli nIi praescἱvit, sed etiam praede finiIt, & In. tempore Ope ratur, ill Ibata, eorum libertate, ue vitam aeternam in-nt IIbiliter consequantur, cum, eontra. reproborum: mala opera , quibus obnoxios se reddunt damnationi aeternae, so Iummodo praescIat, & ordInet.. Α Concilio tamen Valentino reprobi dicuntue praedestInati ad mortem e. Fidenter fatemur, inquiunc Patres can. 3. . Praedestinationem. Hectorum ad vitam, is praedestinationem im- Forum. ad molem.. In electiondi tamen salvandornm misericordiam Dei praecedere meritum: bonum I In damnatio ne vero Periinrorum meritum praecedere jussum Dei iudicium α.Q. 3. Datume Reprobatis R. In consesso est apud omnes. tum Catholicos ,. xum Ηeteradoxos dari reprobationem, probaturque exl datis Seripturae textibus, in quibus sit expressa mentio reproborum,. maledictorum , filiorum perdim
De. maνia acceptione x oe de Dione Reprobationis .
Reprobatio adaequato sum pix duci. IneIudit, nempe' reiectionem: a gloria, . & destinationem. ad- supplicium.
Et us se habest ut term nust a quo ,. & posterius . v tem Inus ad quem, iuxta illud Matthia as. Discedite g. me maledicti in un- .eternum. Per verbum disse
402쪽
d te, denotatur reeessus, & per sequentes vocis, Munem aeternum, signifieatur accessus . Reprobatio in adaequale spectata dicit dumtaxat alterutrum ex duobus terminis in reprobatione adaequata comprehensis, estque via reiectio a gloria, vel destinatio ad supplicium aeternum. Ergo reprobatio in aequale sumpta duplex est, alia negativa, quae est exclusio a perseverant:a finali, revioria aeternar alia positiva, nimirum destinatio ad Poenam aeternam. Quanquam reprobatio positiva plarumque confunditur eum adaequata & totali, quia nullus damnatiar ad poenam aeternam, quia simul excIu
Hae e divisio reprobationis In negativam & positivameelebris est In Schol Is, & prae oeulis habenda , eum
infra quaeretur, quae sit reprobationis caussa. a. Quomodo definitur reprobatio adaequata is totalis R. Desinitur, aeternum de essicax Dei deeretum prI-vandi aliquos grasia finali , & gloria caelesti, illosque
addicendi poenis aeternis. Dicitur r. aeternum oe esseau Dei decretum , quia existimandum non est, Illam exelusionem esse in Deo meram negationem alicuius actus positivi, quae possiudici non electio ; quae enim Deus in, tempore exequitur , haec ab aetemo facienda decrevIt .. Reprobatio itque est In Deo actus positivus. Confirmatur. Si reprobatio et Iam negativa esset aedis negatio, infiniti Angeli & homines possibiles, nun quam tamen suturi, dici possent reprobati, quia sicut in Deo nullum est decretum Illos cseandi ,. Itae nulla voluntas, nul us actus gloriae iii Is eonserendae, sed Deus repecta Inorum mere negative se habet ..
ditionata dicἱ nequit reprobatio, alloquin Angeli vIatores , etἰam qui in bono permanserunt, dicendi serene veprobaai r quia cum Deus in manu liberi eorum arbitrI , reliquisset vel in gratia permanere, vel ab ea excidere , voluit conditionate IIlos a gloria excludere , & poenis aeternis addicere , nempe si a bono deficerent. Repr
batio, Iove est: decretam inh vicax puniendi inobe
403쪽
Diminisi aε Hur Attributis . ΑΟΙἀIentes experturos In RipplIeIIs eius poto statem, eu ius bonitatem In don s contempserunt , sapientiari enim non vIneit maIItia. DIeitur 3. Privandi, ut significetur exelusionem agrat Ia sinaII & a glorIa non dieI reprobationem , nisi habeat rationem prIvationIs. IlIud autem Interest ne gationem Inter & prIvationem, quod ina sit absentia formae Indebitae, ista vero absentIa semae debltae r sie absentia vIsus v. gr. In Iapide est mera negatio ; in homIne autem privatIo, quia lapis non est institutus ad vIdendum sieut homo. ΗIne exeIusio a glorIa in statu possibili naturae purae , de quo Tract. de GratIa, non fore privatio, nee proinde reprobatio , quia , eum status ille non esset ordInatus ad finem supernaturalem, homines in lIIo degentes, 3 a glor a exelusi non dicerentur re probati et Illa quippe exclusio esset In ἰpfis mera negatIo. Dicitur 4. a gratia Inali, cr gloria I Quia nulluς positive reprobaturni fi propter peccatum finale, Reum morte coniunctum, In quo lateIJIgItur excIusio a gratia finalt, quae In hoe statu est semper donum eiasseax . David v. gr. permissus est Iabi Tn adulterInm. Petrus In negatIonem, &S. Thomas In incredulita- tem, nec propteres reprobati sunt, quia exclusi non fuere a gloria finaII, nee proinde a gloria . Dicitur s. Illosque addisendi mnis aeternis. Quia im e statu non datur medius focus inter beatitudinem supernaturalem, δe poenam aeternam; in hypothesi etiam quod parvuli, qui sine baptismo exeune, ignae non crucientur: quod expendetur, ubi de peeeato originali 'Q. I. Quomodo definitur reprobatio negativa R. Definitur essicax Des decretum non praeparandi quibusdam benefieta, quibus certissime liberentur. D Itur I. meretum; Quia reprobatio est In Deo actus positivus. Dicitur 2. Non praeparandi quibusdam beneficia , εce.
Quia reprobatio negativa coutrarIe oppon Irur praede RInat Ioni e contrariorum autem eontrariae sunt ratlanes.
Cum ergo praedestinatio sit decretum praeparandi eiusmodi beneficia; reprobatἰo negat;va necessario Intelli- debet decretum e dem non praeparandi.
404쪽
ηoa De Deo μοι Dices: ReprobatIo negativa est exclusio a gloria tatqui decretum non praeparandi eiusmodi beneficia non est exclusio a gloria , cum illam consequi possint ii, quibus non praeparantur; Deus en Im vult illos salvos fieri . Negoe mim Nam ex dictis qaecunque non est praedestinatus, est reprobus: nee fa Ivabitur, quamvis salinvari possit per auxilia sufficientia . Quomodo definitur reprobatio positiva R. Definitur efficax De I decretum addIeendi quosdam poen7s aeternIs. Haec definῖtio ex dictis perspieua est. Superest iam ua investigemus quod caput est in hae materia, nimirum quae sit eaus a formalis, seu ratio cur Deus aliquos reprobet 3 Dico, causa formalis, nam de allis caussis nullum potest esse dubium: non quidem de materIaII ; eonstat Angelos de homInes reprobos esse reprobationis eau Diam materIesem seu subiectum . Neque etiam de causa assiciente; quis enim praeter Deum excIudere potest a glorIa eaelesti, & poenis aeterni addiceret Nee denique de eiussa finalle iniversa enim propter semetiAnm me
ratus es Dominus , imium quoque ad diem malum , Prorix L nempe ad manifestationem divinae iustitiae. Tot Igἰtur dissicultas & eontroversia est circa eaustam so x-'malem, & rationem cur Deus aliquos reprobet ..
R. Tu vinglius de Ciavinus non aliam statuunt, Praeter voluntatem DeI, quae ex Angelis & ho minibur alios antecedenter praedestinavit ad plenas aeternas, alios ad seIIcItatem aeternam ; docentque Deum Vi illius decreti ,& ex potestate, qua dominatur creatis V Iuntatibus, reprobos ad maIε opera, Ad electos ad bona efficac Iter movere ι adeo ut traditio Iudae non minus si opus Dei, quam consessio Sia Petri , neque propterea. Deum dicendum auctorem peeeath; quIa omnia opera. Lux voluntate recta , scII. propter gloriam suam Unu
405쪽
Dimis Rufi ejus Attributis . 4e fu ἔgῖtur , . isquit Zuvin ius Se . de promidis atqueti idem facinus, puta adulterium , aut homleidium Lis quantum Dei auctoris, motoris, Impulsoris opus est
crimen. non est; quantum. autem hominIs est, crimeri ,, ac scelus est . Calvinus quoque, lib. 3. Incliti c. 2I. ,, num, s. sic scribit: aIIIx vita a terna, alii damnaticis, aeterna praeordinatur. Lib. I. e. I 8. n. s. a Deo Ipso is manat efficacia erroris . Lib. de praedestinati quae sceis Ierate ab omnibus maleficia perpetrantur etiamsi priis ma. caussa sit eius Dei voluntas, peeeati tameα,, eum esse auctorem nego. is IbIdem refellit Catholi- eos , definientes maIa fieri permIO,. non. voluntate αEt lib.. Instit. c. 22. g. '. ,, Decretum quidem horribi-B Ie, fateor, InficIari tamen nemo potest, quin prae is sciverit Deus quem exitum habIturus esset homo, ante , quam ipsum conderet, & ideo praestiverit, quIa decre- ,, to suo sie ord narat . ,, Quam doctrinam Ipsimet Calitini sectatores adeo exhorruerunt,ut plures Magistrum hac in parte deseruerine, assentianturque Concillo Tride tino sie definienti, sessi. c. ean. 6. si si quis dIxerit sic 3s mala. Opera, ita ut bonae, Deum operari, non permissive,,. solum , sed etiam proprie M per se , adeout fit pro
s, prium eius opus non minux proditio. Iudae , . quam 3, vocatio Pauli, anathema sit. Et IT si qui .. α,, dixerit reliquos . . . omnes, qui vorantuF, vocarie
. quidem, sed gratiam non aecipere , utpote divin D potestate praedem natos ad. malum, anathema sit. Quare ad propositam qiuestionem QR.. Reprobatio. positiva. non est ante, sed post prae-: visa demerita, hoe est , peeratum est reprobationis positivae caussa formalis, non vero eius effectus.
Probatur I .. ex Seriptura tum veteris, tum novi Testac menti .. oste I 3. v. '. , , Perditio tuae Israeel teκ te, ta B tummodo in me Ru κἰllum tuum. Sap. I. v. II. γ 14. is nec laetatur Deus, ἔα perditione vivorum , ereavit ,, enim, ut essent omnia .. Ete. M. v. a 3 Diligis . Om-
,, nia, quae sunt, & nihil odisti eorum , quae secisti. D Ff. s. non Deus volens. iniquitatem tu. es. Facsbi l. 3, v. 13. ω ΙΑ. nemo , cum tentatur , dicat quoniam aiη Deo tentaιur, Deus enim intentator malorum est: lpinis autem.
406쪽
o De Deo Ins ν q. tu autem nemInem tentat. Unusquisque vero tentatur a concupiscentIa sua , I. Tim. a. v. q. Omnes homines,, vult salvos fierI. Et v. C. de Christo ait : dedIt re- , , demptionem semetipsum pro omnibus. DProbatur a. ex Traditione. Concilium Arausiean. anno sa9. sic decernit can. ais Aliquos ad malum divina potestate esse praedestinatos b, non solum non credimus I sed etiam, si sunt, qui ,, tantum malum crederent , eum omni detestatione, , anathema ἱlli dicimus. ει Conellium UalentInum III. anno 8 33. Can. 3. haec hE-bet : Fatemur praedestinationem electorum ad ullam , &,, praedestἰ nationem impiorum ad mortem; In electIone,, tamen se Ivandorum miserIcordiam praeeedere meritum ,, bonum e in damnatione vero perItur rum mer; tum
is malum praecedere iustum Dei iudicium. Et infra addit , ,, In malis Deum Illorum malitiam: quae ex ipsis est D praescisse, non praedestinasse, quia ex illo non est rM poenam vero malum eorum sequentem, & praestiis.,, se, & praedestinasse, quia instus est.
TertuIlianus lib. a. contra Marelon. e. II. is Usque ad se delictum hominis, inquit; Deus a prImordio tantum b is nus, exinde iudex & severus ... Ita prior bonitas Dei is secundum naturam , severitas posterior secundum causi,, sam; illa ingenita, haec accedens: illa propria, haeα,, commodata: IlIa edita, haec adhibita et alteram sibI, is alteram reis Deus praestitit. is S. Augustinus l. 3. eontra Iulian. c. 18. is Bonus ests, Deus, inquit, iustus est Deus: potest aliquos sine bo- nis meritis IIberare , quia bonus est : non potest quen- ,, quam sine malis meritis damnare, quia iustus est. S. Prosper de reprobis sic loquitur e. 7. ad capita GaIlorum, is Horum lapsum Deo ascrIbere Immodi eaeis pravitatis est, quasi ideo ruinae Ipsorum impulsonis atque auctor esset, quIa eos ruituros propria I p rum voluntate praestivIt; & ob hoe filiis perditio- ,, nis nulla praede 'Inatione discrevIt. - , Diees r. Prov. x s. habetur: Universa propter semetipsum operatus est Dominus, impium quoque ad diem malum o Ergo Deus aliquot creavit ad aeternam damnationem .
407쪽
DIstInguo antecedens, implum quoque ereavit , m ter Iallter, hoc est, naturam eius condidIt. Coneedo. Formaliter, quasi sit auctor Be Impulsor huius maliistiae, Nego antee. Deus enim nihil odit eorum, quae fecit, Sap. II. Atqui odio sunt Deo impius, oe impietas, eius , Sap. I . Ergo Deus non feeit impium ut impiusi est. Sensus itaque est unum esse rerum omnium auct i rem, qui omnia in suam glorIam convertIt, etiam Im-i pium; quamvis enim a lege aeterna recedat, nyn effugit tamen omnipotentem Dei iustitiam , quae illum servat In diem malum. Unde Chaldaeus vertit, impium: quoque , qui servatur ad diem malum .i Instabis I. Amos 3. v. s. dicitur: Si pris maIum ini eiu tate , quod Dominus non fecerit . Ergo Deus noni implorum dumtaxat , sed & impietatis illorum au , ctor est. i Distinguo antee. MaIum poenae , Cone. Cum enim si iustum, absolute bonum est: malum culpae, Nego antee. Legatur integrum eaput , Se palam fiet in eo agi de malo poenae. Instabis a. Atqui In malo poenae Intelligitur etiam malum eulpae, cuius Deus seeaussam dicit, quatenus Impios impellit ad pallentiam iustorum exercendam, S peceatorum praevaricationes puniendas. Nam Genes. I. a Ie Ioseph ad fratres, qui illum iniuste vendiderant, non vestro eo et filio , sed Dei moluntate buc migyius faem, a. Reg. e. I s. Dominus praecepit Semel , ut malediceret David , 3. Reg. c. 12. ait Dominus ad Sathan , qui promiserat se decepturum Acab , Decipies, cr praevalebis , egredere, e fac ita, Iob I. Dominus dedit, Dominus absentit, inquit vir Innocens de rapina iniusta Chaldeorum , quam tribuit Deo, Jerein. 3 r. suseitavit Dominus spiritum .re gum Medorum , ad vastandam Babulonem , quod erat in Ipsis Iniustum , Act. e. a. S. Petrus Iniustam &erudeIem Christi mortem aeterno Dei deereto tribuit: Hunc , Inquit, definito consilio , is praestentia Dei tra ditum . . . interimisis , Ergo Deus aeque est auctor mali eulpae, ae mali poenae.
Distinguo minor. Deus impIos ImpellIt, eiusque praecipit improprie, vel permissive, quatenus pravis Vo-
408쪽
Juntatibus dat nocendi potestatem , me gratia sua Π a refraenat, sed habenas ve Iuli Iaxat, quemadmodum venator eo ipso, quo soIvit canem , dicitur illum Immittere in leporem , Concedo e impellἱι positive, Ze proprie praeeipit, Nego minor. Itaque Deus quod ab aete no definierat, nempe exaltare Ioseph , salvare mundum per mortem Filii, punire David, Achab, Bais IonIos , & IdentIdem I aeos idololatras factos, marer xii gloria coronara electos, Illud ipsum In tempore exe cutus est per pravas iniquorum voluntates, quas quἰdem non excitavit , sed non Impedivit ; ordinavIt tamen eas ad finem a se Intentum. Unde opus ipsum scit.
patientIa Ioseph, Iobi, Martyrum, & Domini nostri, poena David , Aeliab , BabylonIorum , & Iudaeorum , sanctum est, ct iustum, & a Deo praedefinitum , Ipsa
vero operis exeeutio Iniusta, credulis , Deo Invisa , sed ab Ipso ora nata ad meritum Iustorum , ct vindictam reproborum; Deus enim Ita honus & potens est, ut malis nostris bene utatur ad gloriam suam, & s
Urgebis, Atqui Deus postἰve Indueit hominum vo-Iuntatem ad malum: Ergo nulla sol ullo. Probatur antec. ex scriptura , Psal. I 4. Conmertit eor eorum
t AEgyptiorum ut odirent populum eius , ω dotam
facerent in sermos eius. Exodi c. A. Ego indurabo eor6u 1, Pharaonis. Rom. s. quem vuIt, .ndurat a Nego subsumptum , euius confirmationem dἱstinguor convertit in malum corda improborum , & Indurat permissiue , IndIrecte & occasionaliter, Cone dor positive, & directe, Nego. I. Itaque Deus obdurat, non Infundendo malitiam, ut doeet S. Augustinus epist. 196. alias , IO S. sed non Impertiendo gratiam ι nam sicut aqua , recedente Sole , frigore constringitur , se . Deo deserente corda congelaseunt; & duriora plerumque evadunt rein petitis admonitionibus & castigationibus, quod cera re est in Pharaone . a. Deus oeeasionaliter & per aecidens eorda In ma Ium convertit, quatenus bona temporalῖa , quae inordinate eoneupiscunt,sunt ipsis plurium peccatorum occasio λ ei
409쪽
vel enim Deus ad eorum votum illa plenἰus Iargitue& Inde. superbiunt, luxurianturque et vel denegat, eum interim alios, ipsis cernentibus, copiose amplificet I &Inde impii odio ac Invidia exardescunt, quemadmodum dicitur Ps. III. Cornu ejus exaltabitur in gloria, peccator videbit iraqcetur: sic ad libitum Deus eon vertit corda AEgyptiorum , ut odirent populum eius, quatenus rerum copia, qua Deus Israelitas In terra alie na solabatur, fuit Hguptiis invidendἱ necasio. 4. Deus indirecte inclinat malas voluntates ad Iroe potius , quam ad aliud malum , cum vel per se Ininterius, vel per hominis mIn sterium extrinsecus viam obstruit, ne iis noceant, quos servare decrevit , quo fit, ut naala voluntas In malum ruat ea , qua patet, via . Stadiceretur quis aquam in pratum deducere eo Ipso , quo alveum, in quo concludebatur , rumperet, eum hoet
men duplici diserImine , quod aqua In illa hypothesi
neeessario & ex Intentione viam aperientis In pratum defluere te contra vero reprobI, cum nocere non permi
tuntur iis, quos Deus protegit, libere & eontra Dei voIuntatem ad alla scelera Ipsis IIbera sese eonvertunt, ut Absalom ad horrendum incestum, a. Reg. c. I 6. At
tamen Deus sunm opus affirmat, a. Reg. c. I a. Tu. . . feeisi aseondite , a: t David, ego autem faciam . . a sin eo pectu Solis . Facturum se dicit, non positive &in directe , sed permissiue, substrahendo scilicet gratiam , quae horrorem tantἱ crIminis iniiceret , occasionalitea inspirando Davidi, satius esse relinquere mulieres ad cuin Rodiendam domum, quam viros armatos, quia minus videbatur periculi, ne Absalom in illas desaeviret, quam an istos. Indirecte etiam, permittendo nefandum illud Achitoplielis consilium, potius, quam alia, quae in mentem eius venire poterant. Hoc providentiae & iustitiae divinae mysterium praeclare exposuit Hugo a S Victore lib. I. de Sacran . p. s. e. 29. ubi sic scribit, ,, de illo se autem modo divinae moderationis , quo mayas volun ,, tales , praesidens occulta & invisibili operatione , ad ,, suum arbitrium temperat & Inclinat, hoc sentiendum
,, est ut credatur malis voluntatibus Deus non dare cori ruptionem , sed ordi em , in voluntate vitium est,
410쪽
,, & ex Ipso voIuntas mala est: & ordo est, In quatis, , tum ad hoe vel ad hoe ex disponente est . Potens, ergo maIa voluntas In se eorrumpi, quod ei aliunde ν, non datur; sed non potest per se vel Ie extra se prae M cipitari, nisi qua ei via aperi yur, cui praecipiti quaa, vult, ad Tuinam viam aperit quodammodo ipsa' i is clinat, non impellendo, sed hermittendo, de non te ι, nendo; nec aluctor Illi est ruendi. sed ineedens ordiis , nator. ει opus itaque Dei est Injusta Chaldaeorum depraedatio, ineestus Absalon s , deceptio Achab, nota
quatenus horum Impulsor, sed quatenus ordinator. Dices a. Rom. 9. vers. O.& I 3. de Iacob & Esau , cum nondum nati fuissent, aut aliquod boni egissent, aut mali, scriptum est, Iacob dilexi, EDω autem odio habui, v. I 8. cujus vult, mberetur, is quem muIr , -- durat, v. a I. annon babet potestatem figulus Iuli , eueadem massa farere aliud quidem vas in honorem, aliud mero in eontumeliam λ Ergo Deus in Apostolo antecedenter praedestinat aeque ad damnationem ae ad vitam
Nego eon seq. MIe enim ApostoIut de hominibus peccato orIginali Insecti , de massa eorrupta, de vasis irae; ae proInde In eius mente reproballo est ex praevisione peecati, saltem orIgInal Is. Ita S. Aug. ep. x8ς alias ros. nulla , Inquit, in Iacob is Esau opera ρropria bona veι
mala I sed uterque tui uni obnoΜius erat , in quo P nes peccaversint . Et IIb. a. ad Bonifacium cap. 7. ubi dicitur et Ergo cujus mula, miyeretur , O quem vult, in durat, qui facit aliud vas in honorem , aliud in contκ-meliam I bonum quidem immerito ει gratis datur, quia in eadem massa es eni datur ρ muum vero merito erdebitum redditur, quia in massa perditionis malum mala
Instabis r atqui Apostolus reprobat Ionem refundIt non in peccatum origInale . sed in solam Dei voluntatem . Cum enim reproborum nomine sibi obiicIat , v. 39. quid adhuc conqueritur Deus quod peccatores ad Ipsum noli convertantur, si quos vult, eligit, & quos vult, indurat ae reprobat voluntati enim eius quis resistit i In promptu oeeurreret alIata sancti Augustini