장음표시 사용
531쪽
Dε Deo Trisa. Matue ad FIIIum . 3. at enditur mutuus respectucvtriusqne personae, qui dieitur in Patre paternitas. aeta Filio filiatio . Equἰdem , secundum d vi sos Illoreoneeptus forma hypostatica prImum Iocum tenet, leobileitur ut siquid praesuppositum ceterIs ossetis, g ne ratio , seu productio, medium , & mutuus III e reΩpectus, ultῖmum , ae veluti a IIqu Id Tesultans r quamvis haee tr a unum sint a parte rei , ipsaque paterniatas terminet naturam divinam , generet, & referat. Urgebis r nullum est munus relationis , nisi reis
Distinguo 'r rerationis aecidentalis , Coneedo e subistantialis, Nego e Namque anima rationa Is non simis fles ter respicit eorpus ut terminum , sed insuper ut subiectum informandum. Dices relata sinu Gnul natura & eranIlIoner a qui persona producens prior est persona procedente . ergo non constitui rur persona per aliquid relativum. Dist. mai. Relata sunt simul cognit Ione , si spectentur adaequate , & se eundum triplex munus , de quo supra , Concedo : si inadaequate, subdistinguo, s cundum esse ad , Concedo I secundum esse in . Nego mai. prius enim concipimus personam constitui per sermam hypostaticam , quam aliam producere, & ad eam reserri, quamvis eadem relatio personam eonsti tuat & referat. Disti etiam min. Persona produeens prior est pes redente prioritate originis & instanti a quo, Coneeis dor prioritate temporis, aut naturae, seu instanti In quo, Nego min. Solii tio patet ex dictἰs. ees s. totum esse relati est ad aliud e atqui perso. na divina non est tota ad aliud ; Ergo. Dist. mai. Totum esse relati sermal Iter sumpti .& ut relatum est, Concedor totum esse relati materiaIiter sumpti , Nego mai. simile v. gri ut simile . est ad aliud et non vero res similis , puta album . quod est absolutum. Sic persona divina, ut Pater est , alium respieit, non vero ut mur est. Q, 1. Quomodo relatisnea dis ingωuntne eum a se minvicem, eum a natiara divina Haber . Tom. I. L Re
532쪽
3 a o De Trino . Respondeo I. Spiratio activa non distinguat : a pluternitate & filiatione , nisi virtualiter , quia in divInis nulla est distinctio realis , ubi non obviAt relationis oppositio e atqui nulla est relationis oppositio inter spirationem activam , paternitatem , ct filiasionem: Ergo . Diees r. nulla est oppositio Inter spirationem passivam, & fillationem & paternitatem , & tamen illae reIat ones realiter distinguuntur z Ergo. . , Dist. anteo NulIa est oppositio Immediata , Con- Cedo : mediata, , Nego antee. namque paternitas &saliatio mediante spiratione act va respiciunt spirationem passivam , quatenus a ex suo essendi modo spIrationem activam necessario eonnotant , dc per eam conserunt ad processionem SpIritus Sancti , adeo ut , sicut capite praecedenti diximus , filialIci non seret eadem quae nunc est , si Spiritus Sanctus a Filio non
. Dices a. relations s , quae habent diversos terminos , real Iter distinguuntur e atquἱ spiratio activa & ifillatio trabent diversos terminos , slla Spir tum Sanctum , haec. Patrem z. Ergo. Nego mar. Nam relationes simIII ludInis , & dIss- militudinis In pariete albo habent diversos terminos, . Prior parietem album , posterior parietem nigrum , ct tamen duae Illae relatἰones non distinguuntur rea liter , cum In eadem albedine fundentur tanquam infundamento . proximo , a quo relatio non distinguitur
Diees spiratio activa In FIlio habet Patrem proprἰncipio quod L Ergo realiter distinguitur a paterni
Dist. antee. pro principio quod communicationis , sicut & natura divina , quae . est in Filio , Concedo et Pro principio, quod productionis , Nego antecedens s spiratio enim activa non producitur , sed communivicatur I unde . sicut natura divina Filio communicata realiter non distinguitur a Paternitate , sic nec spi ri
Instabis : ergo tres sima tantum relationes , cum
533쪽
Respondeo I. . Nego sequeIam , ' namque ad 'distinctionem relationis sufficit distinctio virtualis , modo termini sint realiter distincti, ut patet ex allato exemplo similitudinis & dissimilitudinis . Porro spiratio activa virtualiter distinguitur a paternitate & filiati me, habetque terminum tum a se , tum ab . illis rea-II ter distinctum, scilicet Spiritum sanctum, quem ali modo respieit, quam paternitas. Respondeo a ι Paternitatem, fit Iallonem, ct OIrat Ionem passivam inter se realiter distingui sorma , quia quaelibet ex dictis est forma hypostatica , per quam unaquaeque persona ab altera realiter distinguitur; tum quia inter illas relationes est reaIis oppositio tergo & distInctio. ' - . Respondeo relatIones divinas ab essentia divIna non distingui rea Iter, sed solum virtualiter. .: Prima pars, quae est de distinctione reali, probatur x. auctoritate tum Concilii Remensis anno Ir 8. in quo Praeside Eugenio III. damnitae sunt lue propo tiones Gliberti PoretanI Epistopi Pictaviensis, quas ibi revocavit ψ Prima, Diminitas Deus non est, sed forma , qua Ueus es; secunda, Tres personae disin yae sunt tribus proprietatibus, quα non funt ipsae person e , sed odivina substantia in numero disserunt; tum Concilii Lateranensis Iri sub Innocentio Ill. anno Ia I Cap. Damnamus, extra, de summa TrῖnItate, ubi definiis tum est non esse In Deo quaternitatem, quae te vera Inessiet, si natura divina realiter distingueretur a reis lationibus divinis . Tum denIqne Concilii morentini anno x 439. in cu)us seg. I 8. Ioannes Teologus se
loquitur 3 dioina substantia oe persona re quidem sun
idem, secundum antem modum intellectionis disserunt . t Probatur a. ratione 3 tum quia: In divinis omnis sunt unum , ubi non obviat 'relationis oppositio, qua
certe nulla test inter essentiam divinam , & divinas reIationes e tum quia si relatio & essentia dIvIna rea Iiter distingueretur , Deus effex compositus, nempe est divinitate & relatione seu personalitate, quod repugnat Z x summ
534쪽
Sectanda pars probatur ; quia ibi est distinctIo virtualis , ubi unum simplieissimum aequIvalet duobus distinctisque conceptibus apprehenditure atqui relatio divina & essentin , quae sunt una simplicIssima entitas , duobus aequivalens , praestant quod duo realiter distincta pmstarent , apprehendunturque diversis concepti-
relat ones vero sunt propriae: illa concipitvr ut pri- ma radix: hae ut attributa , quae emanant: Ergo . Confirmatur ex sanctIs Patribus . Sanctus Hilarius lib. 8. de Trinitate sic seribit e non idem es natura quod naturae es, Juti non idem es εοmo quod hominis es . non ivem es Deus , quod Dei est . Et Sanctus Augustinus lib. 8. de Teinltate cap. 4. Sunt quidem unum is se, inquit , paternitas Θ essentia, nefas amen dictae Patrem patrenitate esse Deum , O patern stare sapientem . Quae eontra solent obitet, expende
Q. i. cri Uid ε' Misso in dimisi pM R. Desinitur , unius personae divinae ab
alta processio , adiunctum habens effectum temporalem aliquo modo pertinentem ad ordinem gratiae. Dἔcitur r. Unius personae divinae ab alia processio , iuxta illud S. August. lib. 3. contra MaximInum e. 14. non enim , Inqu7t , genitorem ab eo quem genuit , sed genitnm a genitore mitti oportebat . Veraem non es λα- qualiras subsanxiae , sed ordo natu- ρ non quod Hieresset prior altero , sed quod alter, esset eu altero . Et Iib. 4. de TrInItate cap. ao. de missione Filii a Patre
se loquitur: Non quia ille major est , ille minor, sed quia ille genisor , iue genitηι ι ἐπe , a quo es , θηεmittit s uis, qui es ab eo , επι mittitur ... quid eν
535쪽
Dε Doo ridio . fygo mirum, se miti tur , non quia inaequalis est Patνι ι. sed quia es emanatio quaedam claritatis omnipotentia Do sneera DieItur a. adFunctum habens effectum temporalem , auxta illud Gal. 4. at venis plenitudo temporis , sit Deus Filium suum factum ev muliere . Unde sis concludit S. Augustinus cit. c. ao. lib. 4. de Trinit. Non ergo , inquit , eo ipso , Patre natus est , mises ηι dieitur Filius , sed vel εχ eo quod apparuit huic mundo Verbum earo factum s ande disit ἐν Ex Ivl a P tre , & veni In mundum ἱ vel eu eo quod cujus nam mente percipitur , fient dictum ess , mitte illam sapientiam ut mecum sit & mecum laboret . Ergo missio est temporal Is , processio vero aeterna : ergo duae tantum personae proprIe mittuntur , scIlicet Fi- IIus, & 'spiritus sanΑus , quia solae procedunt e Pater non mittitur, sed se ipsum dat; Sanetiis tamen A
gustinus dicit Fillum misisse se, sed improprie.
Dieitur 3. aliquo modo pertinentem ad ordinem gram M a proprie enim persona divIna non dicitur mitti ad opera naturae.
Dices e qui mittit , debet determ Inare, si non imis perlo, saltem eonsilio , voluntatem eius , qui mitti ture atqui persona divina non potest se determin
Dist. mai. Qui mIttit , debet determinare In ere, iis , Concedo e in divinis , Nego Mai. Neque eae die is missio in divinis est processio sive Filἰὶ , sive
sp r; tus Sanes , In qua communicatur natura volens personae procedentis , ut explicatum est ubI de Pr cessionἰbus. DIees a. Isai. 48. FIIIus d Icitur m Issus a SpirItu Sanctor ergo missio non est processio. DI'. antee. Filius ut homo missius est a 'piritu sancto , quatenus accepἰt ab ipso gratiarum dona , quae Iicet sint a triLus personis, appropriantur tamen Spiritui Sancto, quia procedit ut terminus amoris diavin I, Concedo: Filius ut FIlIus , ct verbum Patris,
536쪽
ctu Invisibili, qualis est infusio gratiae. Q. 3. Quotvlem es missis mi ilia
R. Duplex, alia quae habet essectum permanentem , , ait missio Filii per unionem hypostalleam , quae in perpetunm manet I alia quae habet effectum transeuntem , ut missio Spiritus Sancti, in specἰe columbae, &Iinguarum Ignearum, quae cito evanuerunt.
uuotvisu misso invisibili,' R. Duplex distingui potest i alia praeeipna de simplieiter dicta , quae fit per infusionem, gratiae sanctimeantis r alia minus praecipua fle seeundum quid , quae sit per communicationem aliorum donorum. Probatur utraque responsionis pars, ri ex Scriptura, quae simpliciter δe constanter doeet tum SpirItum Sanctum ad nos venire, aut a nobis recedere , cum vehgratia sanctificans infunditur, vel grave peccatum committitur. Joann. I . Si quis diligit me .... ad eun veniemus , is mansonem apud eum faciemus. I. Jor qui manet in Oharitate , in Deo manest , is Deus in es. Rom. s. Charitas Dei di fa es in cordibus noris pre1piritum Sanctum, qui datus es nobis . Sap. I. di m Ievolam Mimam non introibit sapientia , nee babitalistm corpore 1μbdito peccatis s Spiritus enim Sanctus dis
plinae fugiet Ainum . Natth. I. Multi dieunt mihi imilia die , Domine, Domine , nonne in nomine rus 'O Ihetavimus ... is tunc confitebor itus o snia nunquam
vi mos. Ubi Christus DomInus testatur se abesse a Peccatoribus, quibus tamen IargItus est donum fidei L& aliarum gratiarum , quae secundum Patres Tridentinos sess. I 4. c. 4. sunt SpIruus SanctI impulsus non-4um inhabitantis, sed tantum moventis. . Probatur a. ratione. Missio fit, eum per na divina ineipit novo modo esse alieuhIr atqui Illud fit praeeipue per infusionem gratiae sanctificantis, quae est excellentissima unio Deum Inter 8e creaturam Intellectu
Iem, per quam, si in hypothesi impossibili Deus non eget ubique , seret tamen praesens homini iusto
537쪽
De Deo Trino . si Est dIctis eoiliges nunquam mitti unam personam ἐquin altera, quae mItti potest, simul mittatur ; & v niat prima persona , scilicet Pater, iuxta illud Ioann.
I . ad eum veniemus t tum quia tres personae sunt in se invieem per cicumlnsessionem , ut diximus ἱ tum quia effectus temporalis est omnIbus communis; cum omnῖ potentia procedat. NihIIominus ratione effectuum , quia appropriantur personae procedenti, dicItur una persona potius mitti, quam allia ; puta, FIlIus ratio ne donorum Intellectuallum, SpIritus vero Sanctus rattione eorum , quae voluntatem perficiunt.
Qi s. E e nreesse , ne quoties It Misso visebilis i ς quoque invisebilis R. Necesse non est, ut tune fiat e namque missio Spiritus Sancti In specie eoIumbae sepet christum bariptizatum non significabat tum infundi gratIam , euma conceptione fuerit gratIa plenissimus, nee postea eius augmentum aeeeperit. Semper denotat missionem InvisibIIem vel praecessisse, ust in Christo baptizato , vel tum fieri, ut in ApostolIs die Penteeostes .
Utrum existentia , mel pos tutas diu ria sanctisslina 'Trinitatis ratione naturali probari possis
AFfirmarunt , i. ClaudIanus Mammerius Presbyter Uiennensis quinto iseulo. Plato, inquit lib. 2. de statu animae e. 7. tom. 6. BIblIoth. Patrum , unum Deum , ω tres in diminitate Rrsonas , laudabili au. su, mirabili ingenio, inimitabili eloquio qMe it , invenit , prodidit. a. Αbai lardus duodeeImo laeuIo f, mosus , gloriatus est se una ingenii subtilItate ali Gsiina quaeque fidei mysteria evineere posse, ex Sancto Bernardo epist. ago. postremae edIlIonIs. 3. Idem sibi arrogavit decimo tertio saeeu Io Raymundus Lullus lib. de artIeulIs fidei, & lib. de demonstratione aequiparantiae , sed quam infausto conatu patebit ex o
538쪽
nctionum solutione . Quare ad propositam quaeae nem R. eum Theologorum turba . Nee exIstentIa , nec possibiIitas Mysterii Sanctissimae TrinitatIs ratione naturaIi , etiam supposita reveIatione , positive probar. potest, sed tantum negatIve Prima pars probatur I. ex SerἰpturID, Matth. II Nemo novit Filium, is Pater , neque Patrem quis no vii , ns Fiatus , ω euι mluarit Filisa νemeiare . Est capIte ac ubi eum Petrus Christum Dominum Filium Dei prosessius est, reponte Christus, Beatus es Simon; 4mν ona quia caro γ sanguis. choe est, humana ratio a non revelavit tibi , sed Patex meus, qui in σκ
Probatur a. ex Pistribu di Sanctus talarIus IIb. 3. d Trin7tate seriuIt; baee Pbilosophia non sapi/- , S. Am brosius IIb. de fide eap. ro. imposηbile est,. Inquit, gesnerationis Verbι dimini stare secretum, mens deficit, vo asilot. Sanctus Augustinus lib. rsia de Trinltate eapit
ni mdent, quomodo si Trinitas eadem tradunt L. stantius lib. 4. InstitutIonum capite ast. Sanctus Athaonassus epIst. I. ad SerapIonem. Probatur 3 ratione, qum urge e Sanctus Thomas , omnli demonstratio, vel est' a priori, seu per caussasque posteriorI, seu per effectus atqui Tein eatis ex sentia probarI non potest a prIori, eum nullam suὶ Caussam agnoseat ; neque etIam a posteriori , quia
creaturae non dependendi a Deo quatenus trinus est , sed quatenus omnIpotens :- omnipotentIa autem est a tributum, ad naturam divinam per Inens, , nee minimam distInctionis i inter personas suspicionem ingerit .. Ergo nequidem probabiliter huius mysterii. existentia ratione naturali astruἱ potest . Secund4 pars, quae est de possibIlitate , probatur ς quia tum positive probatur rem esse possibilem, eum suppetit aliquod medium , quod, necessariam cum illa,
habeat connexionemr atquὲ nullum est medium rati . Re natura I cognItum, quod sit necessarIoi connexumi
ςum Trinitatia possibilis te, immo quaecunque occeu:
539쪽
min, eum illa pugnare videntur; hἰne est quod ἱ Ino mysterium aerIores hostes non habuerit , quam quἔvatione audiendam esse eensuerunt . Tertia pars, nempe quod , supposita revelatione, hoe mysserIum negative astrui possit,. probatur . Quia illud mysterium probatur negative , quod asseritur ve Fum solvendo omnia momenta, quae contra proponun tur: atqui supposita revelatione soIvh poslunt quaecunaquae contrae mysterium Sanctἰssimae Trinitatis obiIeiuntur, ut patebit ex eapite sequenti: Ergo is Dices Iis ratione naturali InnotescIt Deum Intelligere & amare: ergo verbum & amorem producere. Respondeo r. negando consequentiam . Cum enImnamine naturali assequamur Deum este actum maxime necessarium, purIssimum ,- & Infinitum in omni genera perfectionIst; inde naturaliter colligeremus Deum i telligendo & amando , nec verbum, nee amorem Pro dueere, quia Iste Intelligendi & amandi modus videt uvadmodum imperfectus, eum denotet r. Intellectum &voluntatem esse meras potentias, quae repugnant actuῆ maxime necessario, a. terminos intellection Ix, & amois ris esse aceidentIa in Deo immanentia, ae proInde est In Deo compositIonem realem ex. substantIa & aecidentibus . inare PhIlosophus sibi derelli ius de Deo Intelligente & volente idipsum affirmaret , quod nos tu in Ine sidet illustrati de Spiritu sancto asserimus, nim rum quod intelligat & amet absque realἰ pioductione verbi & moris. Igitur intelligere & velle in Deo duplieiter sumi possunt, nimirum essentIMIter & notional ter. Si sumantur essent aliter, non solum sides, sedi etiam ratio natural Is docet , sie intelligere & velle imNeo esse Ipsiua esse, ut demonstravimus tractatu praeis cedenti , ubi de simplIcItate Dei . Unde distinguendae est sequens propositio, omnis substantiae cognoscens &volens producἰt Verbum, & pondus seu amovem, tan quam cognἰtionis de volitIonis termἔnost k omnis, In quam , substantia ereata j quae non est sum actu Coneedo e omnis substantia , etiam increata ,, Nego si
quia est actus purissimus omnim potentiae & composiationis expers. Si autem Intellἰgete & velle notionali-
540쪽
ter sumantur, revera produeunt terminos 3 Ae rationaturalis non eolligit ex creaturis, sed sola fide apis
prehendit, dari In Deo intellectionem dc volitionem
Respondeo ν. et Iamsr supponeretur Philosophum ratIocinando eo devenire posse , ut concludere te minos Intel Iectionis & volitIonis divInae esse substanistIas aeternas, Infinitas, & immutabiIes, non detegeret propterea TrInitatis mysterIa , sed in errorem conotrarium laberetur, existimans illas substantias esse plures Deos, nee unquam suspicari posset produeentem& productum esse quid realiter unum, solis subsisten- illa distinctum. DIees a. ea est boni natura , ut sese diffundat Rcommunicet, & quidem eo amplius, quo est bonum persectἰus r atqui Deus est bonum Infin Ilum ; Ergo infinite se communieat , avi proinde producit termis
Distinguo ma orem: bonum eo ampi Ius sese dImu dis , quo est perfectius , hoe sensu quod plura & miniora In ἔnfinitum ab eo emanent , adeo us nunquam exhaurirI pomi, Concedor hoe sensu , quod summum de Infinitum bonum Meessaelo producat sibi simi Ie , stillaet alἰum Deum , Nego maiorem , cum enim Philosophus eerto eolligat repugnare Deorum plurali tatem , consequenter eoacludet Deum non posse alium sibi sim Iem producere. Dices '. demonstrari potest Re IIgionem Christianam esse d v nam, Jc nonnIsi vera docere: Ergo, cum d ceat mysterIum Sanctissimae TrInitatis , certo conclum detur illud esse verissimum . Distinguo consequens, coneIudenter Theologice, 'ex principiis a Deo revelat Is, concedo: concludentes medio naturali, de evidentia Intrinseca. Nego conseq.. Dices '. non potest demonstrari Salictis nae Trinitatis Mysterium esse Impossibile: ergo demonstrari potest esse possibi Ie ; nam Inter possibile & impossibile
non datur med Ium . Nego consequens: quamvis enim non delue medium