장음표시 사용
151쪽
processerint: H ,3 eos sit vitae lueunditas ab iniustis hominibus remim-
. tura Z In homine vero integro , N ineorrupto, uid animi suturum sit ad auden- dum, nisi sceleratorum fortunitae vita: eondieio immutata fuerit 'ae maius sit insontium, quam sontium robur Rectἡ huius rei in me eaeteris prodetur exem- plum, si superiorem talicitatem recuperaro , de qui iniuria alios violantibu- ies, abiectosque videro. Quae quidem iustus eunetis precatur : ira non pro se ipsi, tantummodo, sed oro uniuerso iustorum genere Deo preces adhibuit.
Prorsus, inquit, iis, quae a me dicta sunt, rursus stomaehamini, dc vos ipsi ad iniere nitendum comparatis, quasi in aciem progressuri, verbis instructi, atque altet alteri feri suppetias, ut, quod uni deest, praestetur ab altero. Confi tinatis jς-tur de eorroboratis nimis , eonfirmantibus istudiis, collectis viribus, re, quasi iacta testudine, uni concurrite. Quamuis enim cuncti consenseritis, quamuis mihi millies oratione aduersati fueritis; vos ni bilominus mendacii conuineam;
neque enim a vero vos stare animaduerto. inuo, or ti s in arii l. c. L mei. POLYc η. - .
- Rursus, quae sibi acciderunt, orditur exponere; ut ostendat, non sine ouisa i see i. mortem optari: dieit igitur, iam multum reir potis mihi abiit. c ad finem pro Gro: in maerore animi, atque aegritudine mihi dies consumpti sunt :acimi robur iam paene infractum eis, atque diuulsum. Quo si cor principim partem animi dicit, eommentari nobis ad hune modum licebit, vis doloris, atque itiititiae ad . insaniam me paene deduxit.
tr Lmio i. Y M P. Luci, inquit,ptet stolans, noctem omnem , non aliter, atque diem peruigilaui. id enim natura aegrotantibus euenit, xt, eum morbus cogit vigilias agete, diem exoptent. Verum, appetente die, non secus, quini in noct .rno silentio ingemiscebam, ne . dolorum ullum erat allevamentum. Denique , inquit, dies eum noctibus coniungebam, nee tempus ullum a lamentis do selibus vacuum in praeteritis relin-2uebam. ando ero ait, tre; af iis iis, brasem id fortasse significauit, tiam lux ipsa prae animi angore, atque mole ilia hiud procul mihi a tenebris videbatur. Quemadmodum alibi de maerentibus dictum uti, Occidet iii ibi ine-ridie; non occidente quidem astro, velum iis, qui maerore tabescunt, diem -ctem exitii mantibiis, nee lucem tu eunde excipientibus. Si enims tin. υ, in λι- I-- mea ; ia caligi te autem Ibatin s lea- u.
tumatis nil O L Y M P. Atqui sustinendum etiam nune est, ut etiain quid accedat. Quanquam eur sustineam' aut eur non ortem interitum an non mors oppressura esi Velinultum non commune est mortalium omnium mori' an non insernus e si omnium domicilium an non illic omnes suorum laborum eri, tum inueniunt 'id enim ostendunt verba illa, an calixi 'atin est lectu m - , ides , in regione, quae luce orbata est,molestiatum,quae sunt in hae vita susceptae, dat ut laxamentum: atque ea de cauilia pro patre est mihi interitus ; nee iniuria illius aduentum exopto: pro matre, corporis est tabes atque dissolutio, uae necessario poli mortem eontinget, illamque ipsam tanquam sororem cupio mihi esse dilectam, cunctisque amicitiae nominibus appello atque complector. Ideo autem haee di eo, quia iam eorpus propter luem, atque perniciem malὸ olet, disimile est cadaueris, ac mortui praebententis estgiem. Nec vero putetis illud mihi esse in optatis, i, his rebus des eratis, quae apud nos sunt, in inferorum re- sione fortunis locupleter. Vtrum contingo id aliquandi ut diuitias in Inser num suas quispiam dei dite: λ aut gloriam partam in vita illuc a ducat 7 An ve 'rbeum bonorum possessione ad tumulum, noeest, ad eos, aut degant sub terris
hinc possium demigrare 3 CerrE fieri id nulla ratione potes . Cui nam igitur ipse spei praestolor huic scilicet, quod condictiun est, non multo post decedenduini esse, atque humana haec omnia relinquenda. in his enim ego nil aliud praeiec
152쪽
morum expecto, eertamque mihi fore quietem mortem arbitror, quam eum fuero eomplexus, dolorum memoria mihi omnis evanescet. V t enim, qui extremum vitae diem morte consecerunt, praesentium rerum spem omnem abiecerunt, se ipse rerum, quac a me eripuerant, spem nullam sum adhue adeptus:
quod si in spem quam iam ingress is suero, Eine tamen emigrabo ,& quidem,
ut is, qui nulli rei stabili frustra inbi uerit, nee, vlla bonorum degustata voluptate , sucis huius usuram reddam. Quae eum ita sint, merito mortis tanquam patris aduentum oppetior. emadmodum enim filiis patres solatium prςnenti sic mihi in nulla te alia quies est, atque perfugium, nisi in morte , corporisque
dii lutione. Appositione autem exempli maiorum atrocitatem posuit in eon-0nctu, Quemadmodum enim, inqua es, inchoati partus in parentis utero vivere videntur,illieque eontinentur, patrem vero eum, a quo sati sunt, liabent, nondum autem in lucem suscepti, numore, tanteque plurima sunt ei reum fusi: siex mea est plan E condicio ; mors enim nondum aduenit, nec tamen extra ine- ipsum degit ; quinetiam tanquam pater mihi eoneiliata est, dc me quas ventre quodam malorum circumsepsit, neque ullam largitur solutionem malorum, neque spem aliquam salutis ostendit. Nee non illii A nos docuit, ab iis , quae in hac vita bona, de praeclara habeatur, cupiditatem esse avocandam; nec enim eorum quidquam nobis comitabitur.Ita non temerE a se, qui tot molestias ex baui erat, ortari interitum ido is rationibus confirmauit.
1 o , i longiori orationi indignatur Baldadus. Minimε deeet, inquit, mole
suarum eos, tu silent, prouocare. Deinde, quia id sic in sermone lobus iniecerat, mortis se esse sitientem; quid te, inquit, iactas insolenter 3 dicisque identidem, Iibenter exiremE corpore' tuaque ita ostentas , tanquam si homo ipse non ei es, tuaque solius mors huius totius uniuersitatis futurus esset interitus 3 Haec ubi Alcit,ad ea, quae eontingunt impiis, orationem conuellit; ac, licet uniuersὰ loquatur , iustum nihilominus impietatis insimulat. . tem Halaad ut ei, dixit, ri., C A P V T
rum tyrannus turannice disserit. Quousque , inquit, non cessabis i sustine , ne putes tibi eum bellitis fore se monem, neque a)eo verbosa utaris oratione , seὀnobis potius habendae orationis laeum tribue, tuae interim velis contractis P o L v c u R. Quamobrem non in ea cogitatione acquiescis, ob tua peccataeorpori plagas inflictas ipse autem, hac cogitatione abiecta, eontra Deu nivteris audacia, ae nos de industria silere cupientes inuitas ad loquendum. Nec enim sis est , nos tanquam homines nullius rationis eo inpotes nefariae tuae ad . uersus Deum obtrectati ni assentiti. C H κ v s. videas eos in illius causia iudi ees atq; disceptatores: videas eosdem hoc agere de cupere , ut eius os obstruant. Atque id non amplius consolatium, sed multo maximὰ irritantium, conuiciumque facientium est opus. Sustine, inquit, ut etiam ipsi loquamur. Quid eavisae fuit, cur accederetis 3 an non ut etiam vos loqueremini ε Cognoscessiominum ambitionem, ipsum silentium summam esse amentiam existimantium. Nempe non id eorum est, qui consolandi rationes adhibere conantu . Plus tibi, inquit, ut m nobis commodi partum erit, si victoria adepta, saperior nobis dis testeriς. Ae vide , quemadmodum omnes ei loquacitatem obiiciant: vide quemadmodum eum accusant ec criminentur. Pariter, inquit, ipsi ac ta, ratione utimur: noli putate ulla te re nobis esse superiorem. , Possunt haee verba eum interrogatione lesi ad hunc modum, utrum ira sua te Deus multauit nam dixerat Iobus, Ira sua usus, deiecit me Possunt etiam cum assirmatione ac nuda enunciatione intelligi, Heus tu, qui coatra teipsum, . tuumque animum excandescis, nimirum tuam iracundiam,
153쪽
quasi machinam eon ita te comparasti. 7 n Deum uacundia inestari . de silentem tanta verborum asperitate vii,3c iam vitae pertaesum, mortem ubique iri' euleare, nil est aliud, quam in tuam ipsius animam stomachum erumpere. Hane sententiam Theodotio sua interpretatione planε expressit; siceium illexit cerpens animam tuam in sutore suo. vim 3 fi i. m. t. - --,inhes ut situ rit, quas b cal. O'aursus insentur i,nio a socium Mis ' Adeon existi mas, inquit, te istant mundum consistere, ut adeo magnificἡ de te, tuisque rebus loditate Quas vero omnis haee rerum uniueo stas, te uno extin dio, damnum se ut a sit s optas interitum , tanquam si omni 1 hae regio, quae soli subiecta est, detrimentum tua morte capere debeat: tanquam communis suturus sit rerum omnium in te itus , sie sermocinaris; perinde quasi tua iustitia res humanae eonstitutae sint,tεque e medio sublato,bam quispiam sit futurus superites, qui diuinum nobis numen placatum e liciat. Ei symmachus autem, Profecto. Et neo continui ori m flamma. Pro quo Theodotio, Non lucebit, est ininie
ratu . ae eius tenebra in ta .rna M. : Mur avitem se er eum extim Muri EnimuerA,
in uit, sic habeto, quamuis lux suis a rimpiis, sublimeque provehantes id
enim fiamma ostendit; resi ibi ominus, rationesque eorum inclinationem passe suras ei se contrarias, omnique illorum vitae esse tenebras ossundendas, hoeest, ab in tiunio illorum istatum oecupatum iri. Ae, lieet exigui temporis faelieit te potiri videantur, poenas tamen dabunt omnino, domuit: ea: Iucis splendore amisso, ut non amplius eorum extent insignia. LiHeroa a MemAt reum, idest, si re cior ille nitor, de euilux, & quae eumque splendorem impio attulerunt, extinguentur: et enim illato supplicio, gloria illius concidet uniueisa. in quo ipso similitudine eii usus: siquidem qui in lumine ambulant, hi nequaquam essendo. c M R Y s. Attende auit in mihi improbum hominum it genium; cumcnim ma ia, quae in riis inseruntur , grauia esse confirment, eiusni odio dicunt ese, euiusmodi iobus oppii nubatur: di quidem vel bacum illius ealamitatibus implicant; ut seim hune ipsum demonstrate conentur. Nam, cuiusnodi sitit, quae I quantur, audi. H.Mntur in i s stantiam ei rea autem re H-. Pro quo Theodoso, praecipitabit eum eonsilium eius.
auibus & animalibus, quae venatu eapiuntur, transseti , ut doceat mala, quae in impium ineubuere, o ulla pol se ratione vitari Quemadmodum enim animalia, quae sese in laqueos, retiave induerunt, euadere non Dirint , se in ii neceGriis, E quibus eripere se nequeant, implicant ut aerumnis: ac, quod prius est, non solum a potetibus, sed ab infinis etiam saepe hominibus fortunarum suarum eo gunt eaersonem illatam suistinere; interim omni eorum consilio interuerso, atque in contrariam rartem abicito. Aesi diceret, Tu, qui in tuaiustitia flori iis, tuo scelere rem to am amisisti, ac malis, quae prohibere non potes, esur-ius; idquod laquei, totumque smilitudine declarauit. ut abit utra eumflii nos, Confirmabit, inquit, Deus eos, qui opibus impii expleri se via ot;&qui contra eum aliquid machinantur, illos ipsos impior bustiores cssiciet:ac ille quidem perpessioni malorum erit expostus, Deo sic de-
eernente : alii vero in eius annonam possessionemque inuolabunt. enim pson, - -, retas i. ei hoe per metat horam extulit, a retibus filo contextis transferens , quas in terra aueupes occultant, vi aves delapsas, ad aucto sitne, eontiactisque retibus, aueupentur. ut enim, inquit, qui eapiendis auibus insidiantur, retium sunt eulum Oeeultant in terra, eminunoue sedentes, num in retia praeda inciderit, speculantur; deinde, sunt culo adducto, praedam in8pinatam circumretitam capiunt , ipsaeque volucres ad par tam escam aduolantes, nec sentientes irretiuntur: ita prorsus impii, cum, omni metu posito, aint improb , imprad te: subim aenimnis, infortunii siue implicantur
154쪽
ua si eantur.ston iram hoc etiam laniculus impii si fieat, partem eius obrutam esse, vel etiam iuis ipsum Gestiis fore deuinciendum, atque in eunesta semitis suis eolligandum. Hac illud pertinet, In laqueo, quem absconderunt, comprebensus est pes eorum. Illud etiam , Captio ei- in semitis, eius sententiae expolitionem habet huiusmodi, Inuersones atque irruptiones in solitudinibus , i eisque desertis fieri solent: verum impius, inqui, non in deserta rmon sed in media via comprehenditur , hoeest, in summo sortunae splendore subitam com
uersionem cogitur sustinere. μιινι-t. γα --m Atirri. Hule, inquit , mala Eaud ad rirpessionum d taxat haerent metas, verum interitu quoque poenas persoluit. Vel etiam illud. se circiritu, pro hoc altero est, Ex omni 'arte malorum eum acerbitates attinget. Marti circa ias mi me angusta. Alii vero exscripti libri sie habent , γνω miniorum autem As eniat Idest, ad summam redigatur in oriam, ut afl multorum pedes abiecius, de supplex vi ctum precibus quaerat. At prioris lectionis haec sen tertia fuerit, M. ui erunt, inquit, Grium ptas et , id est, multi arcta fame, hoces , ea, quae in illum incidit, calamitate eum euertent.
si mo i inmerser Nato a t.' Lbus, tuo. . ei in sanit M Ruina impii mors est; quae eum videntibus irationi est, tum opes liberis ae posteris minimὰ transimittit. Ramos enim filios dicit, pedes veto actiones atque facinora: sati enim liberi parentes quodammodo sunt Ramos item ped9m itinerum progressiones licet interpretari, tanquam si diceret , Haud recta iter impio cor scietur, ruina ingenti opprimetur. Quin etiam j ii i idesti sobolem mors inexplebili cupiditate consultiet. 'Quod i sun ideo diciis idadus, ut liberorum orbiatem propter sua fac oora tulit se Iobum ostendat ut maior ex filiis extinct: s. quam e caeterarum rerum amissione dolor accidic; etsi in reliquorum bonorum dii e-rtione animum philosophia dignum praese tulit, tamen fuit idem in liberorum
morte illustrior. Illud vero, η.mpatur Abiaitaculo eiu inito, huic par est in perditis erit illi rerum abreptarum restitutio; illique eiusmodi euenient, ut nullam medicinam, curationem nullam queant admittere. Teneat e m - VI t- ea τε talia, idesi, supplicium Dei inexorabile.QAdd si humanam dixit animaduersionem, ideo dicit, ut ea, quae non Iobo contigerunt,
admiscens, xius causin haec eadem dicere minime videatur. Sed tamen, quoa lo quitur, est huiusmodi. Non solum impius ab inferioribus malς multabitur, sed etiam ab iis, qui dominantur, in aeriam naseoniicietur. Quanquam Aquila significantius interpretatus est, Et incidet ei osis a ωπα , idest, sortunarumipol latio a re se illi contingat. Axiatii intus rua is o suo Dinon. s. a. Alij eodires, pro illo, A noctuis, habent, incor .reseo. Ergo illud, in n. isse , pro hoc altero est , in ealigine, & in
tenebri eos a nocte ei omnis erit commoratio. Verba autem illa, Ince por6-,hoe
valent, Locum ingredietur,ubi eum summa deget inopia , nec quidquam praetexsuum ipsius corpus erit ei reliquum. Sententiam hanc Theodotio verbis his extulit, Habitabit in tabernaculo eius eunctatum rerum interitus , Hebraeus autem habet, Habitabit in tabernaculis non suis; dicitque aliquid amplius,li est, vagus in alienis commorabitur domiciliis. Dront ripeciosa ei in 'b se Theodotio autem,Triturabitur in speeios late sua. Sulphur dixit diuinam ultionem a Deo constitutam : ut enim, inquit, igni tertis illato, omnia extinguuntur, sic impiorum, quae videbatur,talicitas, delebitur uniuersa, cunctaque illius euadent: uctu earentia, sulphure propemodumi rL. Quod ipsum in regione sodomiti de Actum est quam Deus, immisso igni, redegit in cineres. Huius simile quiddam de improbis hominibus vaticinat est Dauid, Ignis &sulphur,& spiritus procellae pars calicis eorum. Dcors mra es eo rumfc utitur. Quinetiam, inquit, omnis eius securitas id est enim radix )refutabiriit; eum nidis conita divinum deeratum valere possit.
155쪽
nus euelletur, eiusque spectatus splendoreum bonorum omnium possessione in teribit. Haec vero dixit, ab obori Dux, quae exciduntur, transferens. Memoria ei- pereat δε terra laest , E cunctoriam mortalium memorix impius elabetur. Eius enim si iij, qui monimentum iuἡtrarentum, morientur. Eserit nimis sim scimii xi risu. O LYM p. Nomen, inquit, eius usqueadeo dirum erit atque erecrabile, ut, quicumque illud auditurus est , solius nomitiis odio sit ab eo, qui illud appellam, os suum auersutus. POL Y CHR. Symmaelius vero, re non erit nomen eius in saciem soli: aesi dicat, Nee in amicorum, nec in alienorum vertabitur memoria: siquidem sua quemque accusant facino Girua int eum delu: in ieri brM Hocest, de sat lieitate & splendore, quem erat in vita adeptus, ad insaelicitatem, atque ad eam, quae in faelicitatu comes est, animi aegritumnem detuibabitur. Noti sibi alo Π, domu εἰ-. Aquila autem, Nec parentes, nee posteri in populo eius. sententia est eiusmodi, h, qui tertim potiuntur, non prius desistent, quam extrema calamitate assiciant in Pinni: nee domus eius successio ad quempiam pertinebit, non ad filium, non ad nepote in omnes enim standitus interibunt. Sei in reb- vio ut a m Quod si ullae ei reliquiae fuerint haram possessio αὀalienos transferetur. Omnia haee, una excepta necessitate regali. Iobo euenere;
eis eiusmodi nece istas eo est a Baldado fortasse usurpata, Vt iobi eaussa haec di
cete ne videretur; etiamsi non, quemadmodum cum suo animo statutum Labebat Baldadus, xlli sua culpa lobus illa patiebatur.
ρον eo gemuerunt i simi. At illa autem,ln die eius intalices erunt stremi. Primo utem viavit ad ratio. Primos eos dixit, qui eius sim memoriae , atque
x iis sani seniores postremos vero , qui post eum suturi sunt. impii, inquit, admirabuntur ruinam, tum sui cernent oculis, tam ciui ab aliis postei au iii . ne ac trient: & formido quidem illata iuuenibus faciet, viij in rebus suis tr pident ; qui vero aetate suetini, dc usu ierum superiores , in rebus ipsis obstu
inquam, rerum, de quibus adhue dictum est, cerneni impii haereditaten .s animirum hie ipse saldadus errore lapsus est, euin pronunciauit, omni sublatori φerimine, impiis tui haec euenire praesertim eam iis non hie omino , sed in Mquod consequetur, uo sit prorsus reponendum.
A Micr quidem Iobum obiurgant, tanquam an laetus sua esserente reo ira Iobus eos accusat, ut homines iihi contumeliis infestos. Ae verbis utitur hu-fusmodi, Hoc unum vobis eurio esse perspectum, Deum solum esse, qui plagas mihi ha, insanabiles inflixit: Vt,eum id eognoueritis, timeatis, ne soli vos quo que is paribus irretiat malis. ideo autem iis suceEset; quod ei coram obtrectent. Demus, inquit, me secus, ae decebat, loqui; nihilominus a vobis , qui amicitiae iure mihi iuncti estis, non oportebat meas miserias assigi vehementius. Quae postquam ad amicos dixit, rursus ad malorum , quae illum circumsedent, eapse filonem ingreditur, sibique di illis persuadet, illata supplicia esse humanis cui- is grauiora,imm4 vero idiarum plagarum esse inimicum daemonem auctorem.
Nam reapse communis omnium nostis erat, qui illum tam improbEtractaba tametsi adueis alio permissae licentiae causam ignorabat. Deinde amicos orat, utili minus illum tanquam iustum verentur,saltem tanquam amici hominis mi sereantur, optatque verba sua scriptis man tali, i consequentis aetatis mem ita commendentur: quod ipsum sane euenit, nee Iusti vota irrita extiterunt
Illud item in amicis reprehendit, quid rationem sedulo inibant, quem se dum ipsum sermonibus lacerarent, eosdemque, i a conuiciis abstineam, hori . xui si quidem Dei iudicium revereantur.
156쪽
animam meam 'ORic EN. Quemadmodum onera gra- Cuia imposita animalibus serentibus lassitudinem adserunt, sic graues, in testique setin es nonnulli reperiuntur, cibus eum , qui audit, defatigari ne-eesse fit, de vi verboraim, quae eum conuicio aspere, eontumelioseque iaciantur, onere suas quodam opprimi. Ex hoc genere verba Baldadi sue int, quae ita sta- via loboaeciderunt, xt flaccescens iam animo dicat , uis . Me a m se: -- n imo r&veluti graui pondere , me kerbis onerabitis 3 vigen, ut sancta: o- ruris ty anni sermones' rannidem spirentὰ quos ubi Iobus audiuit libe visu sim reddit: nec enim quidquam sic hominis attingit animum , ut sermo duius. Nam i, numero, qui eorporis eruciamenta tolerauit Dion passus est 'erba: Contumeliam enim perferre, magni est viri. Ita Apostolus in m jorum sumtum facinorum commemoratione inquit, Contumeliis affecti , benedicimus; maledictis vexati, exhortamur. Sed lobus, qui haee dieit, est athletarum so tissimus , in cuius libro nihil ita eminet, ut eius sonitudo ae patientia ; labores tamen sentit, qdos ex eorum duro sermone, qui ad eum .isendi caussa venerant, auriebat. Et quoniam pondus orationis, quasi graue onus imbositum animi', dentigare eonitieuit; idcirco his paene loqui tui ei bis, Quamodrem, o amici, ad eorporis dol rem animi quoque molestiam adhibetis 3 dum me magis ver. bis, quam dolo es eo os, concioitis Z C H R Y s. Vide, ut non modo commodi nihil adserant, sed etiam Diabolo suppetias serant, illique armis auritientur, ae
Iusti robur euerta M Nam addit Et euertitu me venis. idest , iustas meas defensiones eontrariis serm nibus labefactare nitimini; Ac hostium more pio iaculis verba mittitis, quoad in tentum animi robur instingatis, de iniquam victoriam repvitetis. Nee vobis superiora satis sunt visa ; verum nune quas uno ore omnes tres eadem loquimini ; atque ut ab eodotio, di symmaehu, interpretati sunt decies confudistis me. statue soloni, Dominin i mitisse. o R i G L N. Haee,inquit, quae me malaeireum uali aut, ne putetis aliunde, quam a Deo mihi accidisse. Postquam igitur
calamitatem meam vestris animis informaueritis, & eogitatione magnitudinem aerumnae pertractaueritis, malorumque atrocitatem eiusmodi fui itie intellexeritis, ut anteactae beataeque vitae vestigium nullum reliquerit, necnon illud ratione lusi caueriti,; haud alia, atque mea est, vos natura constare, scilicet me-iuite; ne .etam in meis conuiciis maled:ctisque peccetis, pendatis poenas, paresque plagas acci fatis. Nam, qui mihi illa, tosti sit, peraequEpotest Vobis infligere. Hoe autem iis metum intere, quὁd nefas est in eos inuehi, in quos diuina animaduersio incubuit: imm5 vero decet potius eorundem sortem lusere, ac formidare. baee lobi vox esse , Nolite mihi laboranti imminere infesti; ne, si nulla vos aerumnota meae eondicionis miseratio tangat, si nullus comm
nil sensus doloris , similibus malis, quandoquidem eiusdem naturae consortes estis Pimplicemini
Maledituis miru, non merui nis; in D: nubi. Craue quidem est obtrectare ab sentibus; vos autem, omni abii cta verecundia , mihi eoram eonvicium Deicis, de aerius in statis, ex mea calamitate nullo miseri eordiae, nullo doloris sensu sui- o. O R i G EN.s et numeloquis agens sagitio ὀ obtrectat alteri : bi Veiol udoris lineas transilierit, coram iaciat triste ictum , quamuis nee quidquam nterim eerto probet, nee vera adserat, sed contumelia duntaxat atque conuicio assiciat. .
, mihi. probrio. Aquila autem dc Theodotio, Arguitis contra me opprobrium m m. Planἡ, inquit, istam vobis concedo hypothesm, me ob mea peccata, ut vos opinamini, haee mala perpeti. & illud detur vobis, me a tecta via declinasse; demus me a vero prorsus aberrasse, Ac me ipsum verbis, seu adeo rationibus sabss tueri, c, χἡm ii in i serius , iustitiae hibitum ementiri, neque opportunam a me orati em adhibesis reside a etiam apudine error, vel tui aliis placuit ib
157쪽
thesim latino sim , ut talis fuerim , ut nuu
is CATENA GRAECA IN IOP. tquietibus; ignoratio, nee quidqu
εχ η ruum utrubio, non prior. OLYMr. Multiplex ea his Vobis M,iecta sententia: aut enim Eoe dicit, vobiseunt probrum optio mi us o tius rideor, quam colloqui: ut vero hoc Hud, iramuis de rei, nisis ναὶ di eam ; meos tamen non prob buis sermones; immo v d i ad vestro osci-lendi artificio assequimini, xt r.ee ipse quidem dixisse ridear: Ut se, Praestati. haee vestra ridere conuicia, c t quam falsa contempere, Mim H 'μει iam respondere : quid enim diem qua oquidem nondum ex ulla sentent a tmesii gi potest, quis nostrum dictorum veritate nitatur. Q are ad iri bor, σ uam trudicium C M R Y s. Nullus, inquit, a iis, null*x 'λ- ex. nullum video, quo me vertam, nescio an non haec miseri idia ius ei ir
quanquam hane elim potes sacere horum rerborum interpr tauon , n in Deum inelamaro, ν tres meas cunctis faciat insignes, nM 'u m u seri supplieanti. Ira e symmachus dixit, si clamauero laesus iniuria, non a at, o A i o 1 Ni s. Nunc si clamauero, non tamen iudicium venies. nunc. Ee eerto: t quam si diceret, veluti quid in athlura in stadio tisi is voc iis, nee camen meum aliqua' instituitur iudicium: elim nunc pug o ac, similii fuerit ortamen contactum, de mea corona haudquaquam iudicim fiet. Hoe autem nos haee dieimus, quo Deum ab omni reprehensione vindicemus, quamuis nondum de Iobo tot malis oppresso pronunciarit, idest , nullam deberatione malorum, solutioneque mitellarum sententiam tulerit. Mij xet4 pio, Sure lemm am, super e les, dixerunt. E sinodi, inquit, mali sunt mea, ut oratione percurii non possint; t pili ues eircumsept*s ac innis, i prorsus nullum exitusi repetiam ut tum ij, qui muro sint aliquoque circumclusi, aut caec quadam oculorum caligi Hic sus, longius redi non possunt; sie mihi omnis est erepta facultas, peges E ealamitatibus
158쪽
verba, quae eonsequontur, non obscuri declarant.
ee sit, bonoriun, quae aderant , possessionem ademit, praeelaiae sobolis naenioriam deleuit; bonam i m meam omnem non aliter atque arborem excissit, non stetis quam hostis iracundia inflammatus, eontra me copias compar ic& corpori plagam infixit, meque grauiub quam si aduersarius essem, multauit. pG
elarἡ vero dixit, quam: neque enim aut hostili animo, aut etiam pertur toDeus si plicia irrogat. Haec autem ideo dieit, Vt tum amicis, tuni tibi Vrsu deret, humanis erratis
in symmachus vero, Asmina ad insidiis instructa, im pietatus est. Quod au- sese tem disit, esehuiusmodi, uno impetu eunctae eontra me aerumnae conspir runt. s.fribit, '. Partem scilieet bonorum ealamitoso eripi, partem relinqui, aliquid demum ad- b A. axm fert solatii: verum uno tempore ae repente omnibus spoliari, magnam ingen- te excer int,temqire habet acerbitatem. eximios ii se Vise in is ei Merum intrasti ei. Translatione ab hostibus ducta hoe dixit : is se. - senim, eum loea omnia insidiis oceupaueruiit, subit adoriuntur,atque eos, qui- secer utur 'bus comparatae erant insidiae, comprehendunt. Eius sermὸ lixe est oratio, Qui V m Hur. mihi auctores sunt malorum, me undique intereluserunt; dc qui priores fuerant, tum ira ad inuadendum eaeteris viam munierunt: aliusque alium insequebatur, &, nun is, i i ciis malorum non interruptis, animum opprimebant. autem sunt, δελ
ut dolis atque improbitati operam nauant, qui tendunt insidias, qui nocent, lasrum orae homines, siue adeo ij Daemones sunt. Viae autem ex sueiunt, quibus illi, a imopint i quibus fuerunt eius opes direptae, iter siserunt. 8 ἰγκά io. -- rarres mei rei runt, cogi trunt alieno,quam me: amici mei immisericoriosi us t : non mes um vindico runt roximi mei, o qui fluerunt nomen me , viiiij tmei; vicini rimis O an ira mea, ali monasia coram etsis. Haec ipsa magnus Dauid deplorans aiebat, Oblivioni datus sum, tanquam mortuus a eorde: factus sum tanquam vas perditum. Iobus item nunc dicit, Ne ue apud cognatos sol iij quidquam inueni. Fratres enim eos appellat , qui sibi erant comatione iuncti. Immo vero me, inquit, hi deser Tunt eamque ealamitatem quasi volu tatis flagitium oderunt, atque adeoeos, quibuscum nulla cognatione tenebar, ei, qua me attingunt, irati antetulerunt.illi, qui mihi ici saeueitate amici suerunt, nune in insaelieitate insidias ponunt. Illi, quibuscum maior milii ropin- uitas genetis propter necessitudinem esse vi Aebatur , hominem tot in s assi tum & perditum non modo misericordia nulla pro uuntur, sed etiam loco hostium habent. Et quidem dum res meae florerent, mihi cogniti erat ri proximos porro dicit, qui sibi erant genere propinqui nunc autem nemo Iobum nomuit: quinetiam necessariis atque domesticis i a calamitas eum ad commiserandum eos deberet adducere, odium in meipsum eonflauit: &qui me paulo amὰ verebantur , ac metuebant, nune foeci faciunt: de quibus suit antea meum n
men& gloria pospecta, ita nune sunt in me affecti animo , tanquam si potestaris meae fuissent ignari. Necnon illud eo Osee, domum quoque α familiam a
Diabolo in Iobum fuisse incitatam. Non seisim , inquit, gomestiet , ac propinqui, ver etiam serui, Ni quos imperium tenebam, sie nune me trinant, quasimillius unquam imperii mei sibi fierint consei , m Eque tanquam hospitem , de minem quempiam alienum praetereunt. C H κ Y s. sane miriseus fuit ille
eis ictus Diaboli, quandoquidem qui ei reliqui facti sunt domestici, calamitaten et mentius, quam qui emigrarant ἡ vita mplificabant. Nam quid citerant, nihil amplius faciebant; qui autem manebant in vita, eonviciis , ae probris cyntumeliosi erant, nee morem gerebant, di verbis illi obtrect bant , ne enon
alia pleoquo mittebant, quae ipse subiungit culpa sua aliqua, sed ad
159쪽
M--- - - ,σnon ivit. Ciun milii omne ereptum esset soliti iuri, seruoram meorum obsequium flagitabam, atque adeo precibus implorabam. voti tamen compos haudquaquam eram. id ero inagnam partem obtinet ad dolorem, ab aegrotante eum acorsri, qui debet obsequium; ac ab eo, quem ol sequi oporteret, imperium recusari. Et nos ergo, lobi exemplam hoc pectantes iis,qui obsequium impertiri nobis deberent, mini id debemus irascuuxorne ii an ieritus, an fi ius, qui dicto non sit audiens; nihil ad rem. oi memn or an sese m me . Sed & iosa. inquit, uxor mea me despiciebat; de quia eam audite cusabam , flagitiosa uadentem, conficite me molestiis adorie curi
ιε--. Theodotio vero, Et stulti expulerunt me. Filios eone, binarum eos boeioeo appellat, qui non sunt ex legitimis nupti ix: ita ex Agar Abiabam maelem suscepit, ex Balla Iacob Dan α Nephthalim am olim ad liberorum procre tionem pellicibus uti ad generis propagationem, haud vetitum erat. sed planiux Symmachus dixit, Inuocabam blandiens filios puerorum meorum: neque enim Diabolo in genus lobi uniuersam, sed in domum eius diitaxat factae si potestas. Itaque atrocior plaga videbatur, cum extera eius cognatio tranqui la iucunda que vita frueretur. Nam collatio italita est augere dolorem , maxim4 qudd, qui ei antei supplieabant, ilium ipsum ouae in aerumnis contemnunt, tu te Zι - , id est, omnino. Hae e vero non ad filios pertinere, quamuis secus vid Mur, illlud plane otundit, quod euncti filia in conuiuio fuerunt extincti. G in Cum tortasse de illi eum execrandum, impium, impurum ac suorum scelerum ioluentem poeitas die: bant. Aut,hαe quamuis non dierrent, illud fortasse, quod in diuturni otibus morbis usu vellit,im oret obesant, Quandiu hie non morituri quid pondus hoe graue, atque inutile haeret in tertis um otem is rex se, aut, ubi nox praeteriit, a somno sacro excit tus; aut istis disiunctus fuero, tune sic secum ies loquuntur, N. cdum cstmo
buscum mihi anteleonsuetudo erit, nune meum vitant adspectum; ac hostes habeo, a quibus nuper diligebaris miliares enim mei, eum me prodire viderent, ut ab iis solatium peterem, tanquam nefarium, numinique tui eos detesta bantur: dc qui antea domestici fuerant, meam opem implorantes, atque a me beneficiis anecti, nempe mala mihi reposuerunt. Tale quia David etiam otii Posuerunt mihi mala pro bonis, dc odium pro dilectione mea.
In cicli mea Iut . 6-ι ιarnes a , ossa mea in Δαι - μ-ntur. Postquam Ju-eommoda exposuit, quae ei sunt illata extrinsecus, mala corporis deincer' persequitur: nam euris id earnes sanie corruptae erant. Etenim, me vivo, carnes meae putruerunt, dc ossa mea dentibus propemodum belluarum absumuntur. Eodemque tempore cutis do carnium mentionem secit, ut doceret malum ael m. aa imos artus permanasse, ut prorsus nulla queat dolor consolatione leniri. Vertim Aquila se interpretatus est, Cuti meae, ad earni meae anaeserunt ossa mea; ut si diceret, Cutis mea, ae earnes extabuerunt, ut iam nudis ossibus adhaerese t. illud autem, Ossa mea in Ancb- te mur apertius Symmachus dixit, cu'rim meam dentibus meis vellicabam ; nempe, ubi iam tabe exaruerat, diuulsaque erat. Ad septuaginta autem interpretationem, qui dixerunt, sin de
tibin reuentur, illud dicere videtur, Quae patior ipse, eiusmodi sunt, ut ad ea n uitata reperiti possit inedicina siquidem eae corporis partes, equo genere sunt o si, uae sunt sensus experies,dolore minime vaeant; lad ipsa ossa quas dentibus quisti dam eonficiuntur. AD, ν mini in i, mi eminimes, οῦ amici manvi enim Demini est, qua tetigit me. Post
quam ab amicis, a cognatis, a filiis, ab uxore, necnon ab iis, quibus antei ipse pros eiebat ac prouid bar, suam dixit de seri calamitatem; nune, ab orationis coasequutione nihil tecedens, amico, qui aderaat, eiusque calisitates sine miseratione
160쪽
miseratione aliqua contuebantur, paenE compellat his verbis, si me iusta rose- tem non veremini, saltem bumanitatis miserationisque sensum suscipite , de ad misericordiam metiun adiungite, dum in meas miserias intuemini. Vobis enim ipsis metuendum est, ne similibus incommodis vos item assicia: Deus, qui non propter aliquod peccatum meum mihi plagas infiixit . sed sua duntaxat potestate usus, calamitatem inuexit. Domin- ' Dearni;- item --- nila --mitii Cur meas exagitatis aerumnas nee misericordia me Vlla complectimini idque cum malorum atrocitatem intueamini t Cur diuina comite ira in me in petum facitis 3 atque orationis contra me inexplebilem aeerbitatem compar
tis 3 in quo prosccio ex Dei decreto nequidquam agitis: nam,quamuis is puniat, in vobis tamen humanitatem vult residere. Etenim, si ab ipso castigamur, tamen mutuam a nobis inter nos exigit humanitatem. Illud autem , bule par est, Possit Deus forsitan culpam aliquam meam accusare; a me si in vos quidpiam peecatum est, docete. Vtrum vobis non est satis, quod ita sit meum corpus tabe eonsumptum ' hoc ernina valet, Ne combis me non se mi , praesertim cum probrosi iermones ad depascendos artus, satis per se ipsi valeant. Itaque contumesias ipsi rereti debemus, eum illis fratres nostros verberati intelligamus.
priE ad ipsius pertiriere potest aerumnas, ut undique, quidquid potest , commiserationis aucupetur; quandoquidem S soc ipsum aliquid adfert ad aegritudinem
leniendam. I. la etiam fortasse literarum eupit monimentis commendari,quae in communi vita, virtutisque veriantur, quarum rerum testimonium datum est illi diuinitus, cum eum Deus im robum ei se ne auit. Adeo .inquit, mihi certum est, neminem a me laesum esse iniuria, e maxime velim res meas scriptorum me
moriς prodi,ut posteritati haudquaquain sint ignotat .d: illas quidem stilo ser-
reo ad temporis diuturnitatem velim inuri, ut earum lectio eonsequentis aetatis eonstet hominibus. Hae e autem non quasi aut sua laude, aut sui amore elatus lo-
uitur; sed ideo, ut posteris extet patientiae scopus. Porro similitudinem ab iis
axit, qui, cum ea. quae mandant literis, magnopere cupiant ad longi issimi temporis memoriam permanere, soliti sunt illa ipsa , aut in plumbo, ferreo calamo exarata in columnis colloeare , aut vero in tabulis tu sculpta relinquere: quae enim sunt inseri ta in plumbo, aeste delentur. Ergo,quemadmodum natura Dei qui mibi supplicii est auctor. nulla est terminatione conclusa; se etiam rus meae, etiamsi veluti tetra dilabantur, Onem titia tamen hominum minime elabantur: ut euncti patientiam meam admirentur, eum intolerandam malorum atrocitatem, de auditionem acceperint, eorum inquam malorum, quorum ipsi adspectum sine ulla commiseratione eontemnitis. Neque enim mihi dubium illud est, quamuis ipse exolutus , resolutusque sueto;quamuis, inquam, me vita dele eelit, Deum tamen, qui se et est su rstes, ac manet, posse post meum interitum rata sua, constantique lententia res meas cunctis propalam collocare. id-
quod plane eonsequutum est, perinde ut lusti postulata suerunt, idque Morsis, salomonisue oreta, Deique decreto. itaque factam est, ut tantam exemplum in rebus aduersis ecclesiis non deesset,sed beati huius egregia facinora, adiuuante de afflante Deo, scriptis mandarenturi t iam quidam apostolus dixerit, Patientiam Iob audistis, ac finem Domini vidistis.Vbi autem ipsi aut audiuimus aut vidimus, nisi in hae ipsa scriptionar C HR Y s. Ecce scripta sunt haec non stilo idem serreo, sed tamen amplius, quam postulauit ipse,persectiun est. Nam, si iam mest illud, iam tempus tamen obliterauit: haec veto scripta multo magis
autem terra mea, bar. Vtinam, inquit, Deus resuscitet pellem meam,haec sustinentem. Docemur hoc loco ecclesianicum dogma,corpus ipsum