장음표시 사용
201쪽
rati rebar. in his demum eius, qui infirmis atque imbecillis oraesto fuit, voedisper inae num di ni nurum quanto post interuallo haec loquatur, attende. B A-s r L. Tempus taeendi, do tempus loquendi; est in oratione Eeelesastae Post duam igitur maenus Iobus ealamitates ii tio perdiu tulit, atque in eo ipso robur amnii praese tui: t, quod tes ad tolerandum dissicillimas constanter pertuliti imouam i mpus silentio satisfecit, ae diu dolorem eoidis latebris occultauitii innedemum lixe, reserato ore, loquitur. C H R v s O s T. Nequaquam sese oloria, praedicationeque efferendi ea visa, veri in necessario adductus studio, dedi ui . ris i 'ςn ra aedicandi, nec non se ut ob qua res Delia abiecerit, di indui bii, Me Neque vero eo oribus tantummodo mutilatis Irari, κνυ- curationem adferebat nee miseriam tantum pupi lorum ri sciebari quando illis
C H Rus o s r. Hoe quidem ceria maius ea quam esse iudicem. igi exercent iudicia, sedentes illi quidem eos etpectan
qui acceperunt inauriam , atque, cum illi adierunt, tune praesto sunt. Eruero biminime probabiles habentur iudices, cum plerique ne id quidem satiant. At hae noster,vel praestantissimos lodices soperauit, ac multis partibus atteolluit. Neque enim expetet, at,dum ad eum ij, quibus facta erat iniuria, acredereor. neque post eorum aduentum, atque congressum suppetiasserebat, mum ipse praeuertina lustrabat omnia, eos quaerens, qui laesi essent iniuria, nec quoquomodo quaerebat, sed multa adhibita vigilantia, magna cura. Quod tota ea ipsis verbis platie pons intellifer et, nee enim hoc dixit, Quaesiui; versim , is a scrutatus sum, studiosus discuisiui, curiosEsem
rei perspexi omnia moui, ut ealamitosos reperirem, neve quispiam violatus iniuria vi iam lateret. Genus praefecturae vides, quae non insonis spectatur ver- s , non in cibis lautum , non solum in ipsis indumentis, sed etiam in perie Ii , quae alienis etiam iudiciis praestat, e praeest. O A r c ε N. Hinc doeet, quemadmodum nos iudicare conueniat, eum a natribus ad ipsorum controrersias nostro arbitrio dirimendas 'oeamur. O L Y M p. Ad iudieandum, inquit, nihil ex cuiuiquam querimonia praeiudicati, nihil corruptae auris attuli: verum, postquam sed: ilam ad inquirendum & persei utandum studium contuli, id, quod ionum erat, perspexi. Ni mpe haec ad eos dici oportet, qui temere iudicant, atque eon innant. Iobus enim inquit, Vidistine
vigilantem animum 3 virtutem nune atque studiuin intuere. mali tui orum. C HRY s o s T. Id quod si apte natura mordere solet, potentiam eneruaui; i ta, ut poteres ipsi a noua inserenda iniuria arcerentur on
nino. Quare utrisque bono erat, cum & laesos iniuria ab accipiendo, iniuriam
inferentes a saetendo auocaret,atque ad meliorem mentem conuerteret.in quo
illi Apostoli eo monito satisfaciebat, Qui praeest,in sollicitudice. lam vero animi
contentionem ae sortitudinem cerne.
Cuxus. Rei dissieultatem animaduerte. Rem inquit,iam plane obrutam, iudicioque praereptam in integrum restitui mee oesperabam, animove si agebar, quamuis res esset praeiudieata; vetam α deuoratum negotium more optimi, vigilatisque pastoris eruebam, erga me coni cmos prouidelia usus, quas ab O:e leonis ovis cruribus abstractis, que auribus auulsis.
dus Syri,inachus, Dixi autem, Cum meo nido senescan. gloria autem mea renovabitur praesens mihi Haec, inquit, mecum ipse ratiocinando pertractabam , a sue in eam spem ingrediebar sore ut qui iuste viverem, florerem atque ad muru tum tempus vitam rrodueerem. Huius in odi est enim palma. Vt s diceret, Cum fuiusmodi mea essent facinora, prorsus speraui usque ad extremum spiritum metuturum esse in bonis, ac diuina ope perpetuo fruiturum. in se mea. Tr narto usus ea seu
202쪽
sermone,& quidem sumpto a plantis,quae talicibus humorem atque agmentum hauriunt, irogationeqMube in fructum serunt, illumque messis tempore moturum red lunt. madmodum enim, inquit, arbores, quae radices habent in aquis, ac propter decursus eatum sitae sunt, sic ipse me florentem ac fructu ν rem esse sperabam; Sr, quemadmodum Ductus rore atque imbribus laetificati xt-que eompleti, suo tempore demetuntur, sic ego, in bonorum copia aetate exacta, putabam ex hac me vita migraturum. - c . . in i num wm, erum, spes,inatus mihi ostiisti; quandoquidem rei mihi ipsae contra ceciderunt. tis, v am OrEt art- meus in manu ei- Duplieiter id potest intelligi; vel, quia in me in--htentus arcus Dei quasi manu tenetur, atque ab eo tentationum sagittae t tela in quitur, hia, eme eontorquentur,vel, quia rationes meas a diuina manu se diligi ,α ad meam voluntatem,atque ex animi sententia se mihi omnia proeessura existimabam, ve jhi ab ingenioso sagittario ad seopum fertur sagitta. verum me spes sesellit. Postquam autem Exe interposuit , ad superio rein se rursus refert orationem, atque i/e unctis, eum sermonem haberet, verendum se , iucundumque suisse doeetnis i Boo; eri verbis; ρε- -- mia eruuit,ammifuemunt remne aurem in meo consio ,super me vertam turimo a cera Q. Ad ea, quae dicebam, attendebant; in quo libenti se animo audire restabantur: tacebant autem ideo , quoJ quid opponerent, contiaue dicerent, non habebant. Ideo autem nil addiderunt, quia verba mea legem, eanonem aepondus esse arbitrabantur, ut nihil aut detrahere, aut vero addere iam illi ipsi possent: usque eo sententiae ineae euncti concedebant. Q si enim areus, se eormeum manu tenebatur diuina, eaque re a recto scopo mente nequaquam ab
alile laetis sarit, quoss. iii I f. ut toras risor, qua se fias t iam, sic Mnet amussu: D. m. C H R Y s. Attende quid hie dicat. Non propter diuitias is inuidiosiis erat; non ideo, quod iis,qui assecti erant iniuria, praeerat, nihil denique ex eodem genere. verum libenter illum omnes audiebant. O L Y M P. Frusi ieri illius erant sermones, atque in audientium animis vim strenuam, ae robur habebant; nam primum faciebat; deinde docebat. Dicentis autem in eo sita laus est, eum emeaces ad seri sermones audientis autem in eo ipso, quod eum siti, atque eum auiditate audit. Si risero ad ret, ore siderint. symmaelius autem, Atridebam iis ; ipsi vero non eredebant. Cur autem non ered anis iteo, quia de morum grauitate de eon stantia Iobi minime dubitarent; quod per risum eo fiebat, perielitandi alterius cauisa seri arbitrabantur. Quo quidem loe aut mos sit ad docendum idoneus, indicauit. Adeo enim grauem, atque eonstantem magistrum decet esse diuinum, ut ei aut ar identi, aut salibus utenti fides non habeatur. Lux mali-m in ca . Quinetiam diuina,inquit, gratia ἡ mea facie elueebat; nam illa ipsi cratia pacem animi ostendebat ἡ genis. Aut hoe etiam dieit, Nibit obseuri, tenebrieosue in meis sermonibus inerat , immis vero euncti vi rem lucem, perspicuitatemque tuebantur.Vultus autem doctorum, eorum ipsorum est doctiina: animorum enim simul aelita sermones sunt, atque ex charactere sermonis parentem agnoscimus non minus, quam Efiliorum forma, eos, a quibus sunt procreati. a reasse etiam, quia suam grauitatem, de in Dei notosis obiurgandis aerimoniam demonstrauit:qui auton ex hoe genere sunt,tristes, atque a risu abhorrentes esse solent ;ieci reo addidit, Adspecio mei hilaritas non concidebat; sed grauitati splendor iungebatur. viam habitabamficut rex inter Symma-ebus autem,pro, Eisai Haim eorum, Si voIui progredi ad eos, ea interpretatus; Zepto, Interim domos, In meret tu,dixit. Sententia vero est huiusmodi, Ego,i,quit, unus ex iis videri volebam, nee secus. quain unus e multis ad eos adibam ratilli principem me deligebant. Nee enim aut per impetium,aut adeo per tyrannidem
principatum occupabam; sed, qui rerum Hilium adhibito delectu,cum iis eolioque
203쪽
loqueb r, virtutis e vim monstrabam ; iecirco me priareipem renuntiabant, nee aliter illi issi mihi , atque milites imperatori patebant. Tanquam si dicerer, Vel ab hospitibus , α peregrinis regii di itatem accepi. Sunt autem monoeto, ni, qui in militibus honore excellunt qui non idem,qeod omnes caeteri , einni tum gestant; vel, qui in nullum ordinem redacti, latronum more vitam tradu eunt. I s ID. Quoniam monotoni militaria asmina signifieant, anet euneos barbarorum , aut latronse conuentus ; tale quidpiam iobum dixisse opinor, Vel
quod militibus legitimὸ praeeram, de imperabam, vel quod barbaros strenue iuperabam, vel quod terrorem latronibus inserebam , eosdemque a suis moribu, prohibebam. od ni paruissent, ipsos testum retibus induebam. j o,, Qq m ' pasa' U- ictis c. statur. Verum eos, qui animi, inquit, miseriis, externisue premebantur aerumnis, re atque oratione consolabar,atque eri' gebam. At Symmachus, emadmodum deducit eos dux via, interpretatus est, aliam sonaste sententiam indieant. Consolabat, inquit, eos, ct ad ea, quae erant agenda, impellebam , miti ae satili adhibita cohortatione, atque humeris eos propemodum gestabam , eorundemque imbecillitates ferebam, perinde : qui calamitoss, aegrotantibusque hominibus dux est itineris. Vt enim, qui corpore aegrotant, cura quadam , dc commoda egent opera ; se & qui animo haud rectε surtassecti, sed eorrupti, atque odioso vitiositatis morbo impe8iti. N autem a risi M m. in m. Theodotio autem & Aquila sie, ille quidem, Iuniores diebus ue hie autem, Breues prae me diebus. Sane graue est,sedem,
qui multos antea eommonefeeitia iunioribus admoneri.
-c ara tem moret me in parte, quem m contem bain patres it Dum ; et ei iisn γυ- iam Axiis, cim, aream meo. Caeteri autem, Cum canibus pecorum meorum.
Illud autem his veri s fgoifieatur, Antea quidem praeclare res meae sese habe bant, ae mihi verba facienti eun hi eoncede ni, & quasi regi morem gerebant:
nunc autem tanta rerum mearum sacta est mutatio , ut intimi. ac propterim bilitatem, egestatem, adolescentiamque contempti.& qui nullius frugis nul iun xe propter improbitatem preti j sunt, in parte me moneant: neque enim re- um via batur,ut eum nonnulli temper inhortarentur; sed ut a quibusdam moneretur ex parte, quo illi eius cohortationis, qua suerat apud alios usus , est et inere spersoluta. Iam vero quoὰ illos ne in eanum quidem numerum a grem-rit, ad nullum insolentiae veroum pertineti, sed illud tantum elarum est a ios nil l lo numero prcs5ue homines extitisse ; aesi diceret, si mei hi honoris. ae a. ritatis ratio habita esset prorsus indignum purassem, eorum.qui me nune tribent, patres intueri, quibus non perinde ut eanibus meis, rerum copia suppeditabat. C A R Y s. Cois: Mnsebam dixit, quo is verbo hauῆ per eontemptum est usus. sed ea re tantum, udd illoram ei aperta,&manifesta erat iniqiritasmimi tum rectὸ ad illud, Contemptus est inconstectu eius, qui malignatur:hoe enim homi num genus pro nihilo ipse putabat. Illud autem, Monent me in parte,ut mea quidem fert sententia, non eo spectat, quasi ei illi pro beneseio accepto monendo reponerent,sed ideo, quod is, sui alios monuerat, ab his hoc tempore monetur. Itaque illo etiam, quod addidit, eos minime eatibus suis dignos esse, non eo retulit, i d latrante hac animante deteriores illos ipsos dueeret ; sed ob eam rem dixit, qu5d haud dignos eos existimabat,qui canes ipsus euraret Indignos, inquit, putabam, qui gresis mei emes agerent. Horum igitur is monitar diabat, ut quorum necesset aetas verenda, nee ipsi virtute verendi. Admonebant in tui, Quinam 3 dc quemZIuniores superiorem,ssagitiosi eum, qui elarus quondam & ins s extititareuiter deinceps eorundem innuit imia illitatem, dum
prsae. or . Seter os per o, mist M. Aut hoe dieir, ij, qui poenas quondam suae impet pro vita: Me bitatis debebant, repente sunt erepti supplicior aut, quia ob summam inopiam se fit expetebant interitum, nec eius ni compotes erant et aut, quia udita unquam ribo
204쪽
boni gesserunt. Ego vero, cum sim machi interpretationem atterulet quae ipsa. est huiusmodi. Periit iis omne, quod est ad Vitam, Synteliam dici puto, quaecumque vitae praebeEt utilitatem ; uorum penuria Iobi premebantur aduersuti su per ipsos enim petiit Sintelia; id est, rerum ad vitam Hilium abundantia. Id ea,
quae sequuntur, confirmant; nam addit;
Quod dieit est huius modi, Quisque eorum sterilis
erat, idest, inops, nihilque frugis, fructuumve habens,& nimirum egestate fame magnopere considiabantur. Vel illud, Sserilis, pro hoe altero est , Nec te-Perire, nec parere rationem quampiam vitae sustinensae poterat. heri inaei jam angustiam, m. Qui nesterno, inquit, ite aenuper angustiis de miseriis premebantur, suamq; regionem ut ineuitum agrum, ae sterilem ut solum derelictum, ac desertum reliquerant, eos, ut minime ingenuos accusare videtu obscuris locis ae parentibus essent. Haec autem eo
Peatus persequitur, quo , a sordibns eontemptisque hominibus iniuria asse ii, ne quasi soli ipsi hae e patiamur, animo seramus iniquo; quando is, cuius virtutis tanta erat auctoritas, qui copiis Ec honoribus asiluentibus erat,eadem, quae ipsi, atque adeo, quam nos, grauiora dicitur esse perpessiis. anz bant maius me. symmael ut autem, Vellicantes eortiees plantatum. Alima herba est quaedam, ut aiunt, quae celeriter explet comedentem, g gnit ue satietatem. in irante autem , idest, in vallibus, locisque saxoss. Ei uiarii odi enim loca aptὸ personant, loquentibusque respondent. Aut adeo, ne in ribus consitum locum, qui Ventis perstatur, lonantem dieit. Dicit igitur, siluas atque convalles huiusmodi homines obiter, atque ea lustrare loca, propter quae labentes aquae sonitum ac murmur edunt, ut, praui inopia coacti , inuentis herbis, . tque ex arboribus detractis, rasisque corticibus, Vitam iiistineant.
Quorum alimen a Gaur alima. Inheuorali aut m contempli, egentes omni
o radicra arborum manducabant prae manu 'me. Symmachus autem, Et radia lignorum agrestium comestio eorum. Duarum rerum illis dat testimonium, tua. Liminae egestatis, tum nequitiae singularis illam significauit, eum dixit, Cortices deradices arborum mandebant. Hane vero ostendit, eum eos a quouis bono inopes appellauit. Nisi siquis Loe item loco boni nomen ad ea, qua ad victum reseruntur. velit pertinere. Est illa altera etiam improbitas, in egestate hosce homi
n.senantium cum suot. Symmachus autem, Inter plantas agrestes, sonantes sa melici. Lui subsiccis , Culi. eommerabantur. Insipientium Ai, O insonoatm N, noni an cr oria extin tu trera. Hi, inquit, ad latrocinia conuolabant, quibus in petris domicilia erant, qui ea uernas, & solitudines colebant, quibus in petris domicilia erant, qui cauernas, & solitudines colebant, aridisque ad latendum atque ad fallendos eos, qui praeteribant, virgultis tegebantur; ex insipientibus insipientes, x turpibus atque despectis, turpes atque despecti, ex in gloriis atque obscuris, in o ij atque obscuri.
Igaue autem cithara ego sum ipsorum , o me prouerbium habent. Cantio, inquit, &earmetieisectus sum eorum, measque calamitates pro quouis alio sermone habent in ore. CH R et s. Viden, quaenam praecipuam ei molestiam adser Ea re ab illis, maledictis, quibus iidem laedebantur, verberari.
-hominati autemseunt me, recedentes Ionia: a s te autem mea non pepere r. πιθα-
να Vbi, inquit, ad me propius aceetierint putisque foedauerint, longἡ recedunt: Proptereaquod rem me plan E detestabilem atque odiosam ducunt. γ' ri ni enim pharetram se am, si xii me, fenum scini mea emi Hoc item loco a Iusto Diabolus vulneratur, eum illum nestat quidquam aduersus se posse, a Deo sibi Uno plagas esse in ilictas. Dieit autem, Frenum, uo mea propemodum acies vinciretur, mihi iniecit; ut illud significet, silenti; vinclis os meum astrinxit, cum mihi libertatem orationis ademix. Luer euactis meas alumnas ad
205쪽
impietatis exemplum usurpantibus, mihique obiicientibus. - Lxtri a mininis in xe mi. Aut hoc dixit, Quando rerum copia x v r- te ego florebi,in me illi inuagebant. Authoe signi at,laudabiles in eas actiones, ac iusta facinora iniectantur, cum me incorrupta mente pietati operam nauesse inficiantur. Pritisse i diuisui mm. Postquam i se, inquit, Deus in me sese incitauit, iis est ad irruptionem via patefacta, Deo clivis siseedente, atque ad me Hi vadendum semitam propemodum muniente Aqui-- la pio, semitit ait o , Colluuionis dixit, quali enim aqua, quae impetu ter loquacitatibus atque audacibus uatibus multorum impctum Deus, 'i' quasi viam complanavit
nost mea. Meae, inquit , saetieitatis viae sublatae sunt omnes; vestem fae est tisa in Duo, idest, opem m, auferente. Iac, MI dit Mit m ias vim erueiatii atque acerbitatem docet. Illud autem, hoc valet, Caussa mih Frorsus ei hi morata. Oiliae, ibin coneret u s r almistes mea ,sint si ut nubes, s --a. Rebus, inquit, aduersis circumualiacus sum; atque e cruciatibus.& poenis concretus sum , inesque dolores instaurantur, atque ex teditu
elucior Eocest; multo vehementius alta: hor. Quicquid autem mihi relictum erat ad spem meliorem, omne eo uit , seu, quemadmodum est Symmachus intςrpretatus, desideria mea, instat venti, qui prae traiit, α nubis, quae dii
luta est. Finane dissoluetur u me anima re basset autem m/ dies dubrum 3 necta autemni a comb abon n risi i ι mei sol sum illud, ni soluetur anima mea, huie r spondet, Non habet, ubi consistat. alii dicat, Ratiocinando aestuo; quandoquidem nec Deum iniustitiae mihi condemnaxe fas est, nec mihi ipse euiusquam tei sum conscius. Sic autem die, nocteque e ructor ,Vt & ossa sint mea exusta, de animi nerui Vi doloris plane sbluti, atque opprimentium, urentiumque eraebatuum magnitudinc prorsus elisi. ε's polo in molioribu hodii,stim utum Mum mi peri mirum circumplexu es m et M or , Translata ,sus est oratione, Nam, qui re omio cuiuspiam collum constrin. ος diet: sunt, suffocant illum, α Arangulant. Dicit igitur , Quia me arctius complexu cio, μή est, ii nde me coprimit.& strangulit sicut cum anguli a vestis ora iugula ast i in
ia premitque vehementius. isimis Mauremm sicut lutum in terra Oin cinere ins mea. Clamavi autem ad te,
Mis aeuuarinis. Vt filius apud patrem, sic ille apud Deum opplorat, naturaeque humilitatem ad precationem adhibet. Cogita, inquit, o Domine, me tetram es
se,& inibi rursus in terram abeundum esse ; Sc ne avertas orationem meam. Iblud vero, A M, exaudM m , eximiam quandam erga Deum caritatem ostendit. Sie
enim loquitur, quia ab eo se credit audiri. Vt autem mea fert opinio, illa, si it tum me . pio, si, dc quae sequuntur, non ideo a Iob. dicuntur, ut despectam naturae praescierat condicionem 3 sed quasi affectu cruodam, ac indignatione com motus,se loquitur: siquidem eontenarium qaoddam est lutum , nec ullius pretii est homo; quod illi est a Deo pars non in rebus pretiosis, sed vilissimis,in cinere, inquam, dc puluere, quae pedibus obteruntur, constituta atque ob id ipsum lon
runt, ρο ι siderauerum me. Vel cum me irriderent, vel cummeae ea amitatis pondus admirarentur. In ortasti rem mihi absit e nsese oraba, manu isti Hiberasti m tonsito autem mei in Duribu , serasti meas . . Norunt viaelicet sancti magnam atque adeo
inexplicabilem Dei esse misericordiam. Ita Dauid misericordiam sibi postulat
tribui. Huc ergo eam Iobus spectaret, dicit ad Deum, insultissimilla se .eim ruordia. Etenim, si tua magna usus essem misericordi ,his ego aerumnis haudquaquam exerccreta Ergo hoi ius cum gemita obtestatuis, dimisericordiam quaerentis
206쪽
ontis illa verba sint, non arrogantis, aut verit indignantis, grauiterque serentis.
14 Scio enim, crura mors me moreret . Dom- autem omni mortalis serra. Vii iam possem
nis esse, ac planὰ petiturum: cuilibet enim huiusmodi domus pro isepulchro ipsa , ... terra est constituta. Libenter igitur ae breui tempore ex harum clamita fluctibus emergerem; si aut meae caedis isse essem auctor, dummod id siae iste ' lere mihi facere lieeret, aut alium quempiam ad meam eaedem precibus solicitarem. Vtinam mihi id licitum esset. sane quidem secissem. Nunc autem, eius rei est mihi erepta potestas: sibi enim ipsi manum coscisceo,vetitum est. GHR sosi. video, ut illud, mitis in non ad vitium imbecillitate dicit; sed ideo, quia prohibetur nefas enim est, atque scelestum , seipsum de vita subducere. ne oc plagam intolerabilem esse comprobabatur, Sc mentis pietas seruabatur incolumis. In eos enim, qui sibi ipsi necem consciscunt, homicidii poena est con-
stituta. Q. ara tem super omni impetentis ui : aurem missos hominem in Oresitatibus. Eo tres tu semiani ,ecce obuia.'una. et x Arum. Postquam multa sua rectἡfa-
αι narrauit, quemadmodum, inquam, varie ealamitosis subuenerit: quemadmodum, necessariis rebus largiendis, egentium inopiam subleuatit; quemadmodum iis, qui per iniuriam oppugnabantur, fuerit opitulatus,quemadmodum aegrotantibus curationem pro viribus adhibuerit: quoniam g nus quoddam reliquum erat hominum, quorum haud sinabile erat malum; eui nullum Eum num reperie batur remedium; huiusmodi etiam hominibus se id, quod suum erat, hocest, communem sensum doloris, tributile testatur, dum ait, iis , quibus ipse auxiliati non poteram , quibus unius Dei manus praestoc ne poterat, communem sensim doloris praebat, laetymas & gemitum. Atque ipse, pro laiussi bonis, hoeest, cum eis m beatus; tanquam si diceret, Non voluptatum illecebris delinitus, non deceptus diuitiis, de alienis calamitatibus oculos deiiciebam; immo vero eas meas esse, ac proprias ducebam ; atque ii , quae in manibus habebam, bonis anteferebam. Nunc autem ipse mi ei e perditus parem doloris communionem nusquam reperio: nec enim quenquam habeo, qui necessaria atque calamitos aliaeem a tempora doleat C H RYs. Nimirum,cum store rem ipse diuitiis, nil feci eiusmodi , non alienis aerumnis laetatus sum: eontra quam mihi nunc accidit, cuius aerumnae multorum obi ctant animum contra potius ego
in alienis malis sevi, atque ingemui. Atqui, o amice, haud leue hoc est, mentem habete ad condole seendum idoneam. Ego vero illud, ero rapetiimsum boni cerua obuiauerunt diei in Arum, sic interpretor, Ego quide ob tartem alieni mali sponte susceptam, bona expectabam: verum me spes longὰ sesellit. Symmachus au
tem se extulit, Bona expectabam: nerunt autem mala. Gntermem ess suit, neu tacebit. Idest, mea utuntur praecordia,ae tacere non
possum. Vis enim eruciamentorum incredibilis exclamare me, ε eiulare eosit: nec vocem comprimere utcumque permittit. Caussam porro, cur suas ita μὰ exagitet miserias, Ec praeclara enumeret facinora, eam eic docet, quod animum gerat malis consertum; animum enim ventrem appellauit. Essemescere autem est, cum aqua igni concalefacta seruet atque ebullit. Sic mihi, inquit, cor seruet&ardet; nee fieri potest, xt sileam. Simmachus quidem pro eo, tacebiit, cum dixit, Non euilauit, quandam aliam a nobis interpretationem requirit,nimi tum perpetuum esse, nec unquam intermittentem colorem; quia enim verisimile erat esseruescentem animum iterum deseruescere, atque consistere, ut doceret, etiam nunc eordis aestum manere, addidit, Non cessauit.
Caussam adfert,cur eordis eius aestus minimἡ eesset. summa, me, inqui oppressit inopi . iccirco siste freno, inquit, ingemisco, hoe est pia patientia quac sce
no quodam fletus magnitudinem atque perpetuitatem nequeo cohibere. v , ,rsim intemperanter, enuse, ae denique estimate ploro Ecgemo, nee coetus
in erim nequentiam reuerens, coram multis, qui circumsist*nt,vociferans. Aa x Fra
207쪽
salutarem , idoneamque medicinam adbibente. Etenim hominem' mulier Exemplar sum, voluptatumque illecebris,ie deliciis di siluentem,rebusque ludieris studen hc, item iure optimo quis in aduersam, atque contra iam vitae condicionem conie-eerit, vitaeque acerbi di luctuosae addixerit eum vero, qui comessationes vitarit, φιλο-- qui homines ioculares id mouentes risus repudiarit, qua tandem ratione quis in hane tetram, maestamque vitam praecipitauerit ri a re timini ui Z abaliet tis facientibin Non propter peccata perpeti illa se Iobus arbitrabatur : nee opinione fallebatur. Prodatio enim erae illa irtutis, non malorum remuneratio. Eos vero, qui secus de illo existimabat, non in numerum impiorum adscribit; sed vae, Deique dissidium illi, ipsi, denun- ans, deplorat. Fortasse etiam hie versus cum superiore ad hune modum eobaeret: dixit enim , ' id mihi partitus est Deust ut planum faceret, haud se illo dignum esse supplicio, neque suae virtuti cruciatus, dolores , gemitus atque in statem pro mercede deberi. Quare attexit, i prestria: longius a Deo amandati ae pro Rigari, in homines iniustos eo nuenire. Nonne ipsi videbit viam meam, γ- ονψ-mus Dium rabi Neque enim meas vitae rationes Deus ignorat ; leuissima quaeque tene: momenta ; ut, quemadmodum me percusserit, prorsus ignorem. C is it Y s. Nec quispiam dixerit, me quidem vitam socordem effeminatam ae lubri eam refugii in postquam autem morbo, fameque eontabui, vitamque acerbam, ae duram expertus sum, ad vitia vitae priori eontraria demigraste, ad improbitatem inquam ec sta dem defexisse. Quin ab Hriusque Vitaei celere peraequd docti naui.
Symmachus autem, Cum vanitate,idest, neque hominum risum facientium sum consuetudinem, eongressioneinde sequu- tas. Iv xt AN. videtur hoe superiori orationi contrarium. Nam dixerat, Euasit in luctum cithara mea. Verum longe res set, betaliter; neque enim organorum usu prohibitus erat quandoquidem hoc ipsam eum pietate fieri poten: in templis enim sunt illic iosis vii. Iriis ore: igitur dicit eos, qui eomes rationibus, atque ebrietatibus indulgent. OL Y M P. Et hoc quemadmodum culpa vacare nolit,cum scuttis, atque irrisoribus congredi. Quamobrem diuinus Apostolus scurrilem iocum nobis abiiciendum eis uadet. Ita nee festiuitates sunt ad- ea .
Si autem ρο f mmmitρ s m Mail olum. Pes inquam, animae meae. Nempe hoc dicit, Nunquam aduersas quempiam flaude sum usus. Meti mimi patera ius Ea. Et Aquila, Appendit me in statera iusta, ae si dicat Inhonesto atque in virtutis medio constiti, atque utriusque itio ae partis diuer
titula peraequE itaui pol terque exuperantiam, desectionemque susi, aequa ibtatem ipsam adamavi & colui. Quantum vero ex Aquilae interpretatione latet ii si potest, videtur quidem Iustus Deo virtutem suam adscribere.
invocentiam meam C H R. v s. Harum ipse rerum testem non hominem, qui & gratificari potest, dc multa ignorat, appello,sed nimirum eum, sabaita, tarcanaque persecta quadam scientia comprehensa habet, qui Acmea uiustitiam aequi sponderibus examinauit,atque innocentiam meam perspexit. O L et M p. Haec ipsa de I bo Seriptura testata est, elim eum innocentem , iustum , & erga Deum pium praedicauit. Si Glinauit unum I ria. De via, inqua, pietatis atque virtutis; sicut dixerat, steti in statera iusta, nee de recta via destexi. CHRus. Quod nunc leue est , ad illorum temporum rationem videlicet magnum erat, fortasse etiam ad nostro- tum non ex inium. Etenim non concupiscere, ipsum quidem magnum est; illud vero nihilo minus, conceptam eupiditatem reipsa minimὰ explere. Qq quam totaius progressus, maius etiam aliquid adscit, eum nil eiusmodi suos oculos pallos esse dieit: ait enim
G equorum est cor meum. Hozest,nequaquam earum rerum, quas oculis
hauriebam,cupiditate inflammabat; neque vitiosi propterea in animo meo ciebantur assectus. Nec dixit, Otulus meus; sed, cir meum, ne mentem quidem eo
208쪽
rumpi sum passus, ine lumeorpiu. O LYM r. Diuinus ait Ioannes, omne quod est in mundo, aut concupiscentia carnis est, aut concupiseentia oculorum , 'aut superbia vitae. Dicit igitur Iobus, Nil unquani, aut cum animum adiecissem, autinum laudassem, concupiui . Atqui a3 allectus hoe pertinet vacuitatem, ea quidem, quae digna sunt in hae rerum uniuersitate, laudare, ut corporum symmetriam atque proportionem,ut colorum varias temperationes, ut lapidum splendorem , ae nitorem , nec tamen rerum huiusnodi capi eupiditate.
Si alaem mani in m is religi donum, peram viniu , radices αμιν tereram. Symmachus autem apertius, Et progenies mea eradicetur. Nempenaee Iobus dicere nequit, qui inops sit, libet isque orbatus. Q id igitur dice dum Z aut ipsum haec ante calamitatis tempus loquutum esse, aut tanquam iustum rursus vitae lς tae spe niti. Quantum vero ad nostram pertinet institutionemae disciplinam,haee ipsa Dei permissit ideo dixit, ut, cum inaee ipsi legerimus, atque animos tumidos, sublatosque habuerimus, dicamus, si munera accepimus, ii tale quidpiam admisimus,liaee item perseiamus. S. - siquinum scor meum miri: s etiam io tutor fA um
uianui, rim Alri pro ἰγκαλ γ,Insidiatus sum,dixerunt. Placeat liqueta maeor mea a teri: amuli m/ihi inibotur. Onia concupiscentia, bi conceperit, parit peeeatum. Ideo ipsum, inquit, peccatum ex corae radicitus euellcbam, ne via sceleri teret. Illud autem, Placeat viiq.ecyxormo lieri, aequalitatis studio dixit. Etenim se mihi ante aerumnas suasor eram, ut, sicui malum molitus essem, illis ipsis egomet rinplicarer atque iis,qua gesseram, paria acciperem. Haec vero ad ea pertinere, quae morbi calamitati antecesserunt, velit. ud non obscure declarat, Par a tem thisinu emur. Iam enim illi erant morte erepti. verum quo pacto paruuli humiliantur 3 nempe quando adulterae iiiij nuneupantur, atque ea re sese abdunt Demittit enim filius animum,dc libertate spoliatur, eum in matris scelera oculos conuertit.
1 ror nim ira G, qui retineri non potes, tolluese miri ixorem. Adulterium enim,
inquit, Deum irritat, atque adultero supplicum irrogat , quod vitari non potest. Iortasse etiam non illud, quod illi e futurum est, supplicium dicit , verum eam, uae in hanc vita eontingere solet, viri zelo piam, quam salomon his x et bis in proueibiis indicauit, oniam neque donis su stinet inimicitias vir dissoluere, qui in uxore suit affectus iniuria ; cuius totum alius maculauit. Rem hane, quae mox sequuntur, claram facient. tu argens Oso romnis partes. Hoc scelus est, haec est immanis iniquita Qui enim torum violat alienum, ingens hie incendium excitat malorum.Nam viro iniuriam facit uxorem contaminat ; suspectos liberos, incertosque reddit; eum Prouidentiaeertat habitudinem diuidit; viro struit insidias. Tantum examen malorum ex intemperantia adulteri; existit. Cui in cutem luperueneritia aditi to t. C Hsi v s. Neque enim, inquit,iniuriae masnitudinem nesciebam Eam enim domum, quam ingressa fuerit, extirpat radicitus. Temperantiam xidiiti ; humilitatem nunc intuere ; ae quanta ea sit, tende. Si e utemisi tiam is tum Iamuli ,seu famul m η, cum tu i carenti- apud me. Luta vim fui , cum inquisiienem mei feceri: Domin se Si autem miserati Om, quia r 'nunquid non,quemadmodum P fati sum in mero, σι E sunt adii buimus autem in eodem utre. Contritam mentem, quae hominum naturam eon fide rarit, Si quid seruus, quid homo liber valeat,perspexerit,animaduertisti. Eam e Rim, quae iaci tur a multis, piens inaequalitatem de aequalitate, quae a eominum sumitur ortu, philosophia digna inducit orationem. Atque hoc in eo suit admirabile; quod cum Uxe agetet, non ideo indignum animo suo quidpiam se facere existimabat, erum necessario se muneri suo talis facere aibitrabatur. uocirca rationem attulit, 'ua cunctis hominibus persuaderet, eur nihilo de se uam de suis seruis magnificentius sentiant, quamuis millies sint domini haec enim nomina, Seruus , α Dominus, nuda sunt nomina, te carentia: seruitus enim in peccato,libertas iniustitia.
209쪽
iustitia sita est Vide etiam quemadmodum suam xbique laudationem concidati atque egregia facinora remoueat aud 'aridpiam inquit, ampliun seci ; id enim
natura ipsa exigit communione enim id ii sumtu uniuersi. Iple enim ortus, ipse in vitam introitus,euncta sunt denique communia. Ego illis haudquaquam sum natura praestantior In eodem utero procreati sumus, idest, simili modo,xt interpretatus est Symmachus. Ita nee liber nec se tuus vlla est a me iniuria lae iis . O L v M p. Immo vero seruis meis liberae orationis atque suae eaussae tuendae 'o testatem taciebam ; ut, sit quid sorte a me per iniuriam in eos committi suspicarentur,audacter dicerent.Et non Aquilae est explanatio abieci,sue despexi tuticium eorum, id est, ius Ideo autem, ut id sacerem, animum indueebam, quoniam a mea ipse natura argumentabar homines, siue ij serui siue liberi sint,omnes esse una quadam ratione generatos, numque in caelo Dominum obtinere; qui, cum omne discrimen respuat personarum, id ab unoquoque sagitat,
ut iuris aequitatem alteri tribaal. O mi torinil sit te .cerit, vel, ut Symma,
clius, ii requirat, quisset pondebo. Inquisitionem enim, ipsim di uisitionem, ubsitationem autem diuinam castigationes ipsas dicit. Hac aequalitate commotus, Dei aequitate fletus, ab eo postulat, expetitque iudicium. Aliam eius quandam aequabilem condicionem, admirabilemque iustitiam vidisti. Nunc quo sensu commiserationis, qu6ue studio pauperes prosequatur, cognosce.
Vides quemadmodum bullius despiciens erat ' ut erat modestor ut communis omnium medicus ut portus communis 3 ut calamitosorum atque egentium omnium commune perfugium uana cumque necessitatem, inquit, habebant. non illam quidem certE, hane vero minime. Sed quamcumque tandem, nulla ex cepta, quamuis ea periculis esset reserta, quamuis iumstus exigeret, quamuis poticulosa. Ac vide quemadmodum iis opitulabatur, a quibus patem beneficii gratiam minimε expectabat, viduis, inquam, pupillis, omni ue ope destitutis hominibus. idue autem Murum nonias j M. De Deo cum e netet Modulato dixit, partis orphanorum,&iudicis viduatum: aerursus, Orphano tu fuisti adiutor.Ergo, eum imaginem quasi integram atque incorrui tam iobus seruaret, imitabatur exemplar. illud autem, Nou tus Iri, aut hoc valet, Non sum pallius egestate, aut laetymis, aut assi quo oculorum coniectu , in tentioneque eout eicere quod ipsum accidi set, si nee rerum, quas optabant, compotes fuissent, necnon despectae
sui uent. Si autem ροἶ- meam comed οἰ- , non e t AE m eiu participem fici θ.ia a suentute enutrivis ut pater ex ventre matri rus i Vide, quanta haec sit misericordia , qui vel peieriguam panis raiticulam partiatur egentibus. Illud velo,
Ementre ejus, huic par est, Infantes admodum,orbatos parentibus suscipiebam ipse ; & quoad eorroborata essent aetate, alebam atque caucabam, artiumque disciplinis erudiebam.Denique eos tandiu manu duxi, sum mea opera haud magnopere egerent. E v A G R ir. Hi ne intelliges, ab eo a colescentes,priusquam ad eos vitium arreperet, ad irtutis disciplinam suis se institutos. sic enim verumetit, quempiam ex utero recta via deduci. Hic autem iterantium est , quod antei
diximus;iniuriam facere, ae beneficio non assicere, apud Iobum par esse. Atqui non solum i peeeato abstinendum est, verum etiam virtus est arctius e plectenda. Nec enim hoc tantum dixit, Non coatumvlia affeci pupillos , idquod imalo est abstinere rerum patris more illos euiaui , idquod ad virtutis munus, defunctionem im pertinet.
Si aut indultae, nudum pereuntem, oenon er7im; impotentes autems nam oesi, --,t . Non modo alui,inquit, egentes, sed etiam, cum nudi essent, indui reum a
frigore illorum vitae periculum crearetur ii vero, in quibus nil opis erat, de me praedicabant egregie, quod sibi sedulo consulebam.
gnificauit uniuersu' tota enim restis ex iis est apta. Videntur aut ni humeri ga
210쪽
sque lueentia, vicissitudini tamen sunt obnoxia sel enim descit,3: luna minebrii anpn extremae hoe sierit dementiae , qvie terrena sunt, ea stabilia ae firma putare t Haee nimirum caussa erat, eui illum humana ec bona nec oblectarent praesentia, nee absentia an rent. Neque enim erat naturae illorum ignatus. Haec quae splendescit lux, intem, obscuratur, nec usquam apparet. Vid ne, quam is usum esse dieat eius, quae inluminaribus mitur, mutationis An non ipsa rerum condicio ae Vis satis est nobis ad philosophandum ' An non ad Dei ad ru- pandam notitiam satis 3 Cum solis eoni eris magnitudinem , opificem admisrare; tam defieere illum videris, mortalem rer' 'Fumanarum eodicionem re duce. si enim,quod splendore rebus omnibus sunt in terris, anteeellit, id tamen deficit, minuitur, di interit; multo magis eaetera omnis. si etiam id,quod
usque adeo utile ae necessarium est, quo sublato,vita est erepta mortalibus, eoni mutationem tamen admittit; multo magis ea admittent , quae idni superuae nea sunt; tum' nullam nobis neeessitatem adserentia. Enimuer4haee Iobus com- - mentabatur. Ot v sa r. Ratiocinabar, inquit, egomet ad hune modum, si ma- , t ,
Mahaee, illustriaque elementa diuino imperio atque decreto defieiunt: ecquid ipse ex adeditis diuitiis assequar utilitatis. Dicitiae enim a nobis discedent omni- - isti no, seu quod eaen friuos deserent; seu quda mortuos relinquenti ut enim soldesest; α diem nox exeipit; ae luna diuino iussit eonsenes eit; ac denique magnaliaee luminaria interitus atque mutationes vitare non possunt, opiscis ue nurui s. -- ant obsequuntur; neque enim lito, sed eius, qui ordinis est princeps, bitrio regun- is si, --.tur sic ego quoque de diuitiis tanquam de re, quae nusquam eonsistit, eo itabam: illudque didiei, nequaquam esse mentis aciem in incertas opes intenden- .- αν dam, verum illas in sumptus neeessarios erogandas. DF deceptum es clam in meum. Symmactus autem, si dilatatum est. sententia vero est huiusmodi, Neque cor meum inquit, latitudinem ullam multitudinem . . que diuitiarum, neque aliquam, quae ex ea re existere solet , finxit voluptatem: ne ue eiusmodi eupiditati mens mea spatiosas regiones conressit. Cum autem,
Clam dicit, significare visus est, eiusnodi morbum ne surtiuis quidem itineribus ad illius animum obrepsisse. plerosque enim inuenias , qui palam eontemῖtum praeses erant diuitiarum : in mentis autem latebris atque reeessibus cupiditatem pecuniae sunt atque occultant. Eam igitur ob rem dixit, Neque elam scedum
nunc amorem peperi. etia mamm, meam im nos se . Symmachus autem, si ad
rauit manus mea circa or meum.
tur suas. Dicit igitur, si ego aliquando in mea potius dominatione, atque in meis egregiis Honoribus, quam in Deo spem atque fidueiam eollocaui, planἡ
mentitus uni veritatem;eum non a nobis ipsis,sed a diuina gratia omne sit auxilium. Ergo,s deeeptus tale quid passus sum, in scelere id mini ponatur grauis
mo. Alij mero ad hunemo gum tu, quod dictum est, interpretati sint,si tolemae Iunam, eorum deceptus fulgoribus,adoraui; ae non potius illud meeum ipse reputaui,illa ipsa sidera deficere atque desinere, Dominique imperiis parere: si inquam, isthaee admiratus, manum sum oleulatus, erimini id mihi sei licet detur maximo. C M Ita haee nonnulli in idolorum euitum dicta esse eonfirmant quod iecirco mihi minime fit veritimile, quoniam nunquam id in summis virtutis ossietis posuisset. verum haec mihi ad amantium similitudinem sumpta via dentur,qui, dum ii, quos diligunt, absunt, illorum diuitias ae res gestas eum ad ione usurpantes, manus saas suauiantur. N iti. Cur igitur spe a Deo se-i eii , orae brachii sustentamur 3 diuinamque prouidentiam opstris manibus di timur Et id ipsum quod Iobus maxime eriminosum sibi sere precatus est, ora manum suam impostam osculari, mere ipsi haud quaquam veremur ρ ι ultorum enim hic mos est manibus suis suauium date, H, qtuequid in iis opis, s
culiari lac est, . seipsis haberetestentur. Qisseum obscuris quibusdam Lexin Fb dicaret.