장음표시 사용
91쪽
dinis suae eiussam aperit, quod vereatur, ne Deus illum planὶ abiecerit, nee non
suas enumerat ealamitates, suadetque diuitiis ae holeuati, nequaquam confidere oportere. Accusat etiam amicos, quod verbis illius molestias amplificarist, iisque suadet, ut in alienas aerumnas intuentes metuant: optimumque eunctis hominibus statuit doeumentum, tentationum esse vitam hane resertam. Ac t sus tras eὸ suas persequitur calamitates,contenditque a Deo obnixe, ut sui re cordetur, Eque inuisat. Ac denuo suos purpit sermones, & humauae naturae nihilum adhibet ad precationem , petitque a Deo ut, si quid fuerit ab illo pth - .rum, perpetua velit obliuione delere. SUI. ipi m autem In enim et, in appen is tram meam, go es auum mea, fimia surriareit in stateram, tofecta a emi maritima grauior erit. OLYMP. Cum ex prostando dixisset Iobo Eliphazus, si enim tu commonefecisti multos, nune autem venit in te dolor, & perturbatus es: cumque eum tanquam aphil sophia abborrentem nee eonsolan gritudinis rationes ae vias tenentem eriminatus esset docet nunc lustus eiusmodi suam esse aegritudinem , ut nullam solatii admittat medicinam. Vtinam, literet inquit, quam in me Deus exercet iram, meaque animi atque eorporis cruciamenta in eandem libram imponi, paribusque examinari ponderibus, ut euiuis perspicuum fieret, inuecta mihi mala, di quae me confici ut aegritudines, esse vel ipsa arena maris longe ponderosiora. CHRYsos T. M oram qui , sumit pro, utinam; iram, pro aegritudine ac maerore animi, 'ut m ciebant aerumnae, Dolores eos dicit, o uos corporis . vicera adserebant. Ad augendam autem vim mali insentem, addit, Simia. Quod vero ait, est huiusmodi, Vos in alienis aerumnis phidosophiam ostentatis:& cum a meis lon-ςE absitis malis, multa fiducia, mentisque securitate, admonita mibi traditis. od utina fieri posset, ut cunctae acerbitates meae, eunctique dolores in unum
congererentur aceruum, atque hic in unam, maris autem arena in alteram elusidem staterae lancem imponeretur; nimirum meorum lanx illa malorum multo
maiore pondere deprimeretur. Maris autem sumpsit arenam, ut quae sit magis humida.
sed, ut vilitur, vota mona sunt. Simmachus vero, Propterea verba mea
domini in invore meo, quar m fror ipsarum ebibit sanguinem meum: si Dido pero liqui, Mngunt me. CHRYsos T. Vide pondus calamitatis ob ea,
quae ad misericordiam mihi tribuendam caeteros deberent impellere , ipse inuisus sum ae eondemnatus. O LYM p. & P ocvc H R. Ipsi qui eoniolandi studio estis adducti, eontra quam vobis antea eonstitutum, certumque erat, nsic agitis, dum probrosam usurpatis orationem, idque mea spectantes vulnera:qux inimicorum etiam mentes miseratione saeit E permoverent. Sed nimirum ipsi, qui nihil in vobis grauioris mali sitis adhue experti, meorum sermonum despicientes in alienis calamitatibus philosophamini; neque in ista ve stra animi remissione ad poenas mihi inflictas diuinitus meditamini, quae acri quodam mose su sanguinem meum absumunt,id est, vires elidunt, vitalemque facultatem concidunt , neque me sine erueiatu loqui permittunt: sed, eum loqui vulnero, tune demum perfodiunt. Ita mihi dicenti merito fides habetur nulla, eu morbi atrocitatem nullo verborum genere consequi possim. illi etiam, qui audiunt, ad verborum meorum iudicium non meas ealamitates, sed suam animi mollitiem de otium adserui. Itaque nulla mihi a quopiam misericordia impartituri quae a medicuntur, eontemnuntur. Mala, quae nunquam antea audita in me incursarunt. solus ipse noui.Ipse inquam, qui plagas a Deo inflictas meo excepi eorpore. sagittas enim supplicia dicit. Earum autem sutore , permolestam ac paracerba incursionem, itemque dolorem, qui acutis quasi sti mulis confodiens, haud ei or tionis potestatem iaciebat. Eid --'uens Datur bis asa Motu Π ν, , iam cito PH 1 3 symmachus autem, Nunquid gemit onager praefame, praesente herba3. O in m rumpit voco Mout se ut ni titis ro YMoov. Naturalibusrsus
92쪽
vbato, minimε paruerit, euius eonatum omnem ad refellendi studium in eum vere plan E cognouerit. Po L Y CH R. Qui tandem de illud , inquit, non consideratis,inopiam nec mutis quidem esse tolerabilem 3 Asinus enim, cum cibus desecerit eum; bos etiam , nisi eopiosum suppeditetur pabulum , verturbati nem atque dolorem voce testantur. D I o v Mi. Haud frustra annus fluet et
vocem edit, sed eum ei bi indiset. Neque ad praes e bos mugit, esea proposita, Quare nee vitio mihi dare debes, quod ego ut ipse eoistimas, molestia coactus vocifere cum natura sit ipsa perinfirma. iusti vero verba ad hane spectant sententiam , sicut non frustra bos vociferatur, sed tune vocem emittit, eam alimenta defuerint ; sic ego haud ita maererem, nisi extrema implicitus essem aerumna. In quo persuadere nititur Eliphazo,ut ei minimὰ indignetur, qui in dolore exclamet. Neque enim eum qui iustus est, sensum omnem exuisse humanitatis neeesse est; quamuis is constanter easus serat aduersos. Nam, acerbarum rerum sensu suscepto, eum quis in cruciatu proptet Deum exelamat,ea demum latus es LM commietur anu sne sit symmaehus autem,Nunquid comeditur aliquid insulsum, eum, sal non habeat 3 si etiam est sapor in verbis inanibus. O . v M P. Qui seri potest, inquit, tuestrae morem geram hortationi eum nee quidquam a t et u i probabilis rationis praeseserat, nee sit ad Luadam aegritudinem eomparata3Fe-- ' M enim quemadmodum panis, eui nihil est suis adspedum, edi nequit; se ieiuni, inanesque sermones a ratione Et probabilitate remoti persuasionem audientium d est, animis admouere non possunt. Saporem enim vim persuadendi appellauit, nihil interim a tropo diseedens.Quamobrem ait bat Apostolus, sermo vester semper in gratia sale conditus, quasi dulcisae iucundus qui eodem tempore perstringat ' νώ&delectet eos, qui audiunt. Is i D OR t. Superioribus verbis duas res quasdamsgnifieari erediderim, aut quod falsum conuitium ab auribus longius non digreditur : neque enim auditorum pellit intelligentiam, aut quod est tempera ter in oratione sal adhibendum,ut & grata, dc ad cibum idonea aecidat audientibus, atque ut in eorum influat animos. Sales ver6, quibus sunt paraeneti ei se mones aspergendi, testimonia sunt E diuinis deprompta voluminibus cum vel Iudicii terrorem, vel de caelesti regno orationem inlueimus, quae tum robur, tum esticaeitatemaddunt hortationi, tum etiam eandem quas gratam parant escam, non iis solum, qui valent ston incho; versim etiain illis,qui,quod cibi suntiastidiosiores, opportuna de accommodata optant esculenta. D r o v Mi. Quoa autem ad intelligentiam periinet, quiuis sermo inanis est ae stolidus, qui irrutis eatet actione. Id ipsum planἡ illa verba comprobant, Non enim in sermone est regnum Dei, sed in virtute, non in pollicitationibus inanibus, veram in ses
mone essicaei salutis nostrae eaussaeonsistit. Non meΠ anim- --: fiorem enim C HR Y s. Tanquam incommuni orbis terrae theatro hic vir praestanti degenerosa virtute contistat, sieeunctis hominibus ex suis ipsus calamitatibus comparata oratione loquituri eosque ad illa sortiter serenda hortatur, quae in vita contingunt, nEue in malis atque aerumnis eontrahant animos, atque demittat. Nulla est enim, nulla in humanis rebus atrocitas, ad quam non peruenire hinc possit me diramentum. Quae enim in omni terrarum orbe sunt sparsae aerumnae,nae conspirantes uniuersae uno impetu in unius corpus incubuere. Quaenam igitur ei venia reliqua fuerit, qui earum aeerbitatum , quas passus in ille grato animo, partem nullam ferre voluerit, illo ipso interim artem aliquam, sed
genus omne malorum, quae talia videntur nominibus dirente j id enim
in fictum est unquam egentius qui de illis, qui proiiciuntur in t i eum, de qui in camini ei nexibus dormiunt, ae eun his deniq; hominibus spoliatior eratὶ Hi enim habuerint forsitan vestem laceratam, hie autem nudus residebat; doquam a natura vestemaeeeperat, quaceorporis esset operimentum k hane dia
bolus putida Marulet da ue rhuequaque coaceunt. Et hi quidem paleis ac
93쪽
stinuit, se sonan eontexerint, ille vero pernoctabat sub dio, nee pusillum eictim dabitur ad solatium. Et quod maius est, hi millia habuerint bus iolorum conscientia exulceraretur: id quod tudinem leniendam , quanao is, qui poenas luit, iuste se niuictari eorotae- Cium haee etiam illi erepta erat consolatio. Is enim, te cumulata enitebat, sustinuit ea, quae iacinorosissimis Obentur homini
Et hi quidem principio sua cogitatione ili:
nec praemeditatam tulit inopsam, summam illam quidem,& evi haud paremtieeat reperire. Quid enim homine nudo dc tecto carente paxinerius excom possit, eui nee fruendi pauimento erat ulla potestas 3 em non humi erat, in uvii eote sessio una igitur haec aerumna cunctorum malorum materies videritur, inued eius emporis membris sentes undique vermibus redundabant, atque vermium fluxio illi perpetua, ε grauis odor comi lens omnia , dc in pus paulatim discerpebatur, tantaque lue tabescens cibos effetebat minues: ta, nee opinabili fame cruciabatur, eum nee eius, quiu cundi daretur facultas. Friorem , inquit, cibos aliae fieti potest acerbius 3 non somnus ei ciuietem adferebat . non in alebat, Hor, imuit, lismi. Nam nritandum in modum tetri est o rohaee bellua. Cum enim sit natura insatiabilis, ilia quadam Deus caetetis bestiis flagitiosiorem. Ferunt etiam huius ipsius bestiae cibi renculas a exteris animantibus respui omnino; idque ob grauem in eas inspiratum . dorem, qui ex illius corpore exhalatur. Quis igitur inusitatam illam atqiu inexplicabilam famem unquam oratione pros' i e em in eoactam Nam quo eam appellem nomine, haud inuenis , nee voca lum o
cogebat, setor autein illi occursios, ei bi cupiditatem omnem. tui ebat, ac nausea mens in Itbat infestam: quod ipsum significare eam vesset, dixit, 'etorem Move saniis necessitas manus in mensun porrigere planἡeogebat; fetor ai tolerabilis, qui mittebatur E eorpore, vim famis famia superabat. Ergo idiosum, ut diti famem illam voluntariam coactamue appellem, haud est mi satis eonstitutum. Nam qui voluntaria videri possit, eum cibos paratos dinustate 3 qua etiam coacta, quando cibaria aderant, nec quisquam proham. , IV ii , Mi. Huiusce vero rei caussi non in morbos.lum, sed in im obii
: ua moni, operaeonsistebat. Hic enim Deo inuidus odoris tapenumero
non. m civ ris, sed, mittens manum suam, interpretati sunt. C H R vhaee petitio ac spes, quam optat non esse inanem, vitae exitus est atque intuine diuturniores sint cruciatus. Hue enim pertinet illud,
m. Id vero, quod ait, est eiusmodi, Vnum mihi reliquum est remedium: orum, mors Hequies: nempe me lyse educere inum igitur imploro, dc obsecro, ut, cum mihi manum iniecerit stram, merie, rris eeciderit, kne velit abducere, nee me sinat in finem excindi id est sit ei uni esse diuturnius. Ita mortem tanquam beneficium sibi dari postulat, Vt ex dotio dixerunt, Et ad . erit consolatio mo. Huius autem Hrsus haee est tentia, Illud mihi ad solatium aegritudinis i medicamentum uitate mori ue humari eontioris. C H R I s. illud xeris , sis' misi
94쪽
voluptate versabar. Nan otiini: mu enim minutu I. merias lilia Dei mei. otv M p. vos, inquit, ipsos refellendi studio minime paream, nee temisia sed libera Har oratione; cum praecepti alicuius diuini violati nulla me eonscientia aguat, quae me existimare cogat hanc tu stam esse vexationemmeque a me ipse impetrate possum ut contra quae sentio, loquar. Vertim illa ipsa, quae eredit animus, verbis lingua exprimit.
Quam eius mentem, libertatemque orationis minime mentientis cum eOmmendaret scriptura dixit, Et erat homo ille verus, irreprehensibilis. Intuere Abrahamaeam emnationem, istae Iaeob filii contemplare sucossionem,illi non tam conditione sanguinis quam genere pietatis succedentem. De illis testatus erat his verbis Deus, Ego sum Deus illorum. At hic est eorumdem prolei te
tima. Nam quod inquit, Neque enim Hrba Des m i , vidistin qua is erga Deum eatitate exardescat quemadmodum sibi quovis loco vendiacet Deum 3 Ergo eius laudibus prosequere veritatem, quae elucet ubique, ac quanto erga Deum studio formet orationem cognosce.
sed Aquila, Et qui finis meus, ut patienter agam.
de O LYM p. siquis mihi, inquit, homini one ato xtumnis grauiter iaceenseat, scilicet hominem me esse cogitet, acalingua vi cogente aegritudinis huiusmodi verba dimitti ; ideo quod sne dolore ullo lixe ipsa mali ferre non possum. Nam corporis imbecillitas morbo planἡ eoncedit. Num ego, inquit, aut doloris sensum amisi, aut vero lapideus, aeneusve sum, an non humana earne conuestitust An breuis mea haee est calamitas Nemo igitur mihi maerenti& liberationem malorum postulanti indignetur. CARusos T. Quibus tandem egomet viribus polleo, ut tantis serendis malis par sim 3 Erso tolerantia illa non a robore eorporis. Sed pietatis ae timoris Dei manabat. Alioqui sibi ipse manus attulisisti. Nune vero rem omnem non suae audaciae, sed preeationi permittit. non in ipso con ebam' adiutorium autem mihi ases, d 'Mit vis mi cmba: vi tatis autem omini LI exit m/. Et eorporis quidem ealamitas est huiusmodi. Quod
autem animum aegritudine lacerat maximὸ, illud est videlicet, Quod ex bis malis sacere coniecturam licet, me a Deo, qui mihi praeeipuὸ eordi erat, in quo spes
meas omnes collocatas habebam, prorsus esse derelictum eiusdemque vi ut tione ae miserationibus plane nudatum. Atque ea re Iustus angebatur vehementissime. Id enim secum ipse expendat unusquisque,quantus eius hominis sit maeror,qui eum diuino sit amore sauciatus, a Deo, quem unum optat, desertum se tamen esse suspicet ur. Etenim, si nec vivendum sibi ei Ie amplius putant ii, qui mulierum amoribus exulcerati, ab illis ipsis contemni se animaduertunt, quae res amatoribus aestitudine m adfert intolerabilem: animae, quae erga Deum caritate vulnerata eu, quanta fuerit aegritudo, si non amplius eum sibi adesse a
bitretur 3 M ox suas subiunetit acerbitates, ex quibus a Deo se despectum esse
suspicabatur. Non rupexerunt me proximi mei 7. ut torrens J fici ni, auisicut Πm tranferi ηι ηα-- P o LY C H. & O L Y M p. Primum me Deus, inquit, deseruit:deinde in eam sumeoniectus aerumnam,ut ope etiam spoliatus sim amicorum, nee me ulla cognati ae propinqui humanitate eomprehendant. A me namque deiici sit oculos, ne oue me ob ea, quae peccaui; sed ob ea, quae patior , execrantur. At vero torrentire eomparat propter superioris vitae statum asiluentem. Nam torrentis ea est natura,vt hieme quidem fluat, de aquis modo redundet, modo exinaniatur, ut alveus tantummodo squalidus relinquatur: stuchus etiam talis est, ut nunquam maneat idem, sed interdum sublimis efferatur, atque turgescat, nonnunquam vero deprimatur, abeatque in spumam. D i DYM i. Et vero qui amici duntaxat videntur nee sunt, dubiis temporibus saeti E declaratur, eosdem, ac mentitos ess r, ae specie tantum amieitiam ostentasse. Propter inconstantiam vero atquepe
95쪽
ut, ac perennis fluuii speciem diabet, aescuis iactum, eum sublinae se tollit,
nunquam deiecti mi iri rudes aio trantur: sed tamen ac torrentem s ualor ac sceitas aperte indicat, ac fluctum tranquillitas : si e qui assiimulatae a citiae speeie fallunt, hos temporis procella facit ius ignes, dc quantopere velis amicis ad- uel sentur pior ius ostendit. Nam qui amicitiae ac virtutis tuentur iura,constantiam & perpetuitatern seruant in eorum, quos diligunt amore. Hanc in utraque retinent fortuna,amieitiae definitionem nequaquam perue tentes. Quod ipsum haud mirum videli debet, quandoquidem ipsis inimicis officia praeuaut eatiis iis, cum iis, quibus odio iunt, 'accin habent. At improbi ad ce itum quoddam tempus, id quod lant, occulunt, in rebus autem a d .ctis amicorum Palamee nuntur, amicitiae larua detracta. Nempe igitur hoc ipsum tunc Lbor: magis eius probaretur viatus , euenit Aut eam etiam ob rem fortasse quia is, qui ad poenam Iobum depoposcerat, id subii eicbat, suadcbatque amicis, ut commoti Vehementius ipsum despicerent. Tristibus reio tempoιibus amicorum absentia, pei quam solet ei se acerba quam cum David serre cogeretur, canebat, Considerabam a dextris, & respiciebam, α non erat , qui agnosceret me , ac ruisus glaurier lamentans aiebat, Oblivioni traditus sum, tanquam mortuus a cordotalitiis sum tanquam vas perditum. C H R v s. Et id quidem diuinae derelicti otiis ei opus, eum ii qui vivunt xlumnosius, a domui licis ac necet solis negliguntur. Vbi enim a quopiam Deus recci serit , eumque suo auxilio spoliarit, cuncta tesin illum miserum, arma atque odia conuertunt. Qua demum isitur ipsi ratione eiusmodi exprobratis homini, cuius vita tantis est oppressa malis 3 cui a te nulla quidquam praebetur solatii 3 qui idcirco aegritudine creditur ac contabescit, quia rerum omnium status aduersus eum necopinantem obsedit'
aut merebantur me,n ravi'. . Minoi . Hoc certe multo atrocius insultare iacenti. CH Ax os T. M Pol YcH. Sed quid di eo me a proximis habeti ludibrior nempe :i meas aerumnas cruentarunt, quibus paulo ante erat nonae meum terribile & horrificum. D i ou M i FortassE nis vel bis accusit amicos.Nimirum cauilae ignari ipsi malorum, ilia vestra oratione mihi imminetis audacius, qua eum me antea veneraremini, plan E abstinuistis. Eii illud quoque vcrisimile a: ios item complures in eiusdem calamitate insultesse. s. utn x cygia sermocreta, i i. aicta .rto calore, senes agnita Musceto AN 'ictu Iam ab omni ; 'r' autem tr exul D Amo iniis fu i j m C HRYso, Id est, superioris saetieitatis nec monimeta ulla, nee vlla: extat reliquiae. O L YMr. D i DYM i. Vetum quemadmodum nix de glacies, sum calore liquefacta dilabitur, ancipitE locum relinouit, nullo facto vestigio. itaque qui mihi ob genetis propinquitatem misericoratam tribuere dei, bant, ii me pro nihilo putatunt,d quod antea latebat, calamitas patefecit,tos scilicet adumbratam, simulatamque amicitiam eoluisse. Ist etiam quid asperius. Nam qui me antea rcuciebantur, eultuque &obseruantia dignabantur, in meas nune iidem nil serias insaltant. Illu3 autem, Per P ad vulgi ai ctum est opinionem, eutactarum rerum amissionem exitium existimantis. illud quoque, Latu sesui uis, huic par est, Cain omni domo landitus interii. Qidue via. Thamanorum, semita beerum intuemin; ,'con findent rustii bino confit --. O L Y MP. Alius quidam interpres eadem his verbis pressi, Respiciunt in vias Thaeman: itinera Saba expectant tibi ipsis. Eos itur, qui diuitiis ac potentia gloriantur, hortatur ut in earum ierum natura ne sperent incerta. animum, inquit, inteniunt in vias Thaem nti in semitas Aethiopum: Saba enim Aethiopes sunt. Ergo hoc dicit, aut eum hoc hominum genere mercaturam ac commercia exercetis, atque indς compendia cxpectatis,peeuntis atque opibas ne eonfidite. Nam qui rebus huiusmodi spe atque animo incubarint, turpitudinem ae dedeeus vitare non poterunt. Ponit autem loca in conspectu ac resiones, uae quondam beat e suerunt,tunc veto deseria , ac ruina collapsae. Hue igitat aamonet eonuertendum aspecti: ira, nec fugacibus
dissiliis esse fidendum. Sive igitur hoc iue illo istic rςs modo habeat,nemree V,
96쪽
qui intuentur, ae eernunt, id est, qui res intelligentia ac eo latione exquirunt, commonefacit, tin fortunarum possessione , atque potestate spem minime ponant. Hate autem eo dieit, ut suggerat amicis, ne praesentibus bonis insolentet elati, illum despicatui habeant, quod ad summam inopiam deuotarit. Vestrarum
rerum vobis veniat in mentem. Cumque sit ratio temporis consequentis incerta omnium par est conditio.
eum, qui suae ulpa est irretitus aerumnis, uis iamonendo obiurget, idque non absque ratione consilii. Neque enim ut o turget, hortanti propositum est, sed multo maximὰ ut ad virtutem, sortiterque ferendum cohortetur. Id enim dicere, Qu3mobrem peceat ii auget potius quam leuet aegritudinem. verum enim omni miseratione abiem, idco amici Iobo actitet imminebant, quia totius mali eatissam ignotabant. Ita, qui nulla erat reprehensione dignus, reprehendere conabantur. O LY M p. Elio, inquit,suerint me illi ipsi sane aspernati, quid tandem fuit,euc amici mei eum illis propinquis conspiraretis 'ae me tanquam impium idcirco condemnaretis,quia eorporis luem eliis intuiti Nam ob id ipsum εἰ ma verbis male aecepistis, de immanitet ineessi istis. CHRYsos T. Id est,nullo communis doloris sensit suscepto, refellendi studio accusatorie, quae me urunt, mala conuiciis vehementius inflammastis, cum eonsolatione a vobis eadem leniri oporteret. O L, M p i on. Ad haec Iobus irae stantissimum ac philosophoeoque bomine, qui Deo earus est,dignum consilium explicat, oportere eos, qui
alienas calamitates contuentur, vereri ac pertimescere. Addit enim inruiti meum πιλιμ tismi ir7M CHRYsos T. Videte inquit, ne istius immanitatis a vobis poenae repetantur. Nam, si nihil aliud, si non amicitia, si non mea in omnes beneficentia, si nil il vos denique aliud ad facilitatem traducti; vel ipse vulnerum meorum aspectus lenitate atque ςquitate ve stros animos imbuiti t. D i o Y M i. A suis rebus sumpto arsumento, litigentissime sanctus hie suos nece illarios eurat, atque ad saniora consilia deducit; idque molitur ex anti-eipata in eorum mentibus notione, si asionis ducto principio. Nam, si omnis, qui peccat,vexatur aerumnis atque ob scelera illas sustinet, neque est quisquam
mundus a solde : igitur Sc vobis metuedum est, ex nostro vulnere illato terrore. uide rim' numquid ahquiά mos gaui, aut v si 'rtitudine inJigeo, ut fatuetu me de mani. , aut D manu potentium liberetis me CHRYsos T. Vtrum ullam
vobis, inquit, aliquando molestiam exbibuli aut vos leuiter unquam offendi, ut me tam crudeliter tractaretis' aut etiam suasi vobis, ut aduersus hostes meos suppetias mihi serretisὶ aut vero vobis ipsis supplex sui, ut ad meam solandam inopiam vestras opes conferretis 3 Verumenimuero nec vestra prius opera indi sui, neque nune egeo. ipsi vestra sponte consolandi caussa venistis . cur ergo inimicorum ossicia usurpatis Do. et e me, o. ursam : si quia inaui, Alite mihi. P o L Y c H R. Si in iis, quae
adhuc a me dicta iunt, quidquam mendaci j residet, ostendite, nimirum sile :measque i pie contumelias, olb quas prauis alicui fortasse sui, mente perita ia-bo, arguite me, Ac ego tacebo: si opinionis errore inductas mortem expeto , ipsi docete. An non acerbae, minimeque serendae ipsae calamitates3 An non optabile cruciatibus liberari Τ C H Rus. Quod si quippiam a me peccatum videtur, id mihi prorsus subiicite. Neque enim i poterant aperta Iobo erimina ulla obiicere; coniectura illa tantum quaerebant. Nam de vita, quam virius comme dabat, dubitati non poterat. Eanctem nihilominus e virtute non agi, e sut pliciis ars illi coniecturam capiebant. Di DYMi. Ac nimirum summa animi lenitate rationem eos docet, quemadmodum apud maerentes, de in soritibus iacentes, uti
taceat oratione. Do te, inquit, me, id est, locere debetis, non arguere importune; nisi siquando est increpatio adhibenda, in quo illud Apostoli custodiendum
est, Argue, inelepa, hortare, in omni longanimitate & doctrina. sil ut viaetur, v rba meratu maiasiis,t. O L v M P. Tanquam si diceret, Gravis
multis accidit xeruas; hoc tysum vobis euenit. Ideuco mea ir si uriba, quamuis
97쪽
vera sint, tanquam fagitiosi, ac nullius precii tam repluliatis. Iuxi AN r. Aut etiam ad nune modum commentati licet, Quando auxilium eunctatur di uinum, licet vera quis dix erit, nulla ei tame fides habebitur ab auditoribus. Neque vero mihi vobiscum par potest esse contentio, ipsa me resutate calamitate-
amicum me Ara m. CHRYs. Haud vestrae opis, inquit, indigeo, ne mihi obieeundetis, nee ad me confirmandum gratia: caussa quidquam loquamini. Immo vero libera mihi oratione obsistite, neque enim vestras es' renitationes reformido, neque in vestra oratione aequiescam ; praesertim cum omni me eulpa eon
scientia liberet. Sinsulis igitur verbis vestris restiam : nee quidquam desperoniihi adiudieatum iri victoriam . illud etiam mihi intellectum est, idcirco me a
vobis nullam interim amieitiae, nullam calamitatis rationem ducentibus, asperε probris vexari ; quoniam omni me diuina ope orbatum esse arbitramini ; nee mentes vestras aut amicitia, aut ipsa instexit aerumna. sed tamen ego, quamuis
ipsi in aduersariorum meorum eastris consistatis, haud pugna detrectabo; quin
etiam pedem contra conseram, & meam caussam tuebor: nee enim cuiusquam
mihi rei sumesi scius. D i DYM i. Et hoe fortitudinis est. Plerique enim eorum, in quos incurrunt aerumnae, molestis auditis sermonibus, deiecti sunt. Hic vero sanctus neque reprehensonem amicorum, neque eos, qui per intuitam ab illis iactabantur sermones, aequo sibi animo serendos putauit. Nee vero haee ideo 1 primo pati noluit, quod ad eius mentem eommouendam vim ullam haberent;
sed ea re potissimum, ut in imam illorum inerepationem, ae stultam reprehensionem, quam aduersus eum meditati fuerant, palam ei mprobaret. Dicit enim. m. me cesto fui i sedara uisio , sma sermo enim, qui sine opere prosertur, nec
eonstans est, nee fide dignus. Quod si temere nee verὰ promatur, est item imb eillis. Quamobrem cum eiusmodi sit a vobis usurpata reprehensio, haud veros meos sermones prohibebitis, neque offendetis hominem vestrae orationi libe
ii animo assientientem. ne aut/m inrisum inficies , 'a n m Mi M. O t Y M p. Id est, ingenue, quod
verum est,eloquar, nihil subueritus, nullo rubore lassus . D i o Y M i. idipsunt uod dicitur, doctrinam habet, absentium famae nequaquam esse obtrectanum; sed eoram, quae opus stant, diei oportere. Dictum est enim, Ne detrahas, nec libenter audias detrahentem illud vero libertatem quanda orationis ostendit egregiam, Non m Miar. Nam & huius est illud Pauli simile,veritatem di
,. Lai. is controuersia iudices sumo; vestra iusta suffragia imploro. Nee enim quid-c aua. iniusti dicturos esse confido, nee vestros puto, aut stultos aut suillea . - ia . suturos sermones. Haec autem dicit, ut ad diligenter inquirendum illo, ipso,
' prouocet. P o L Y c H R. o N.Perinde vi s diceret, sermonum,qui a me vobiseum habebuntur, iudices ipsi adestote; dummodo ius calculo moderetur. A vobis sit initium; ad te latandum deseendite; ad verborum meorum reprehendendam veritatem aggredimini. D i D Y ιι r.Elegantiam haee quandam habent pari malorum tolerantia conluctam, docentque ad sermocinandum vacuum , attentumque animum, & inquirendi cupidum adserti oportere. Hue enim illud , sed is, refertur. Dictumque est alibi, Priusquam exquisieris, ne conqueraris. Magnum vero si id, quod attexuit, ne fit Haud enim paruum est, in sermone minime labi. Postquam vero cohortatus est amicos ut in illum inquirerent diligenter quod ipsum verbis illis apertὰ significauit, Segrediam, di non sit iniustum. verba libertatis 5 grauitatis plena usurpat. Nories e ri in tim a mea iniis se . In quo taeit E illorum quam de ipso animo imbiberant opinionem, labefactat: se enim opinabatur, ob sua scelera Iobum in illis malis volutari; illudque subialeat, non cum homine stulto ita agendum esse. Hae enim ratione ad ebis cauta
98쪽
eaustan ptrudenter, sapienterque eognoscendam illos erigit. O L Y M p. Quasi turillis iam pro tribunali sedentibus, verborum suorum Iobus instituit defensionem, suamque ex hae vita migrandi eupiditat vacare culpa, duplici r fione eonfirmat. primum quod vita naee fragilis undique est obvalista periculis. Deinde, quod communibus periculis, eontentionibusque sepositis, ipse praeeipuis quibusdam est irretitus aerumnis, quem interim huius communis vitae exercet improbitas, dieitque;
diurnum mereenarium,qui totius diei labore eonficitur, t exiguum quid serat. habere similitudinem 3 aut eum imitari famulum, qui herum veretur, ac vix pusillum nancisci potest laxamentir aut denique eius mercenarii similis, qui tametsi diurnam mini E locarit operam , mercede nihilominus ita conductus est, ut nisi post multos labores, nulla ei metera persoluatur.' P o L Y c m. Angoribus Sc dissieultatibus vitam hane esse eonfertam ac tanquam eum mer--Γ eondactum de vita sua laborare unumquemque dubitari non potest. Aliter enim agricola cibum sibi quaerit; se sis, qui in sordibus versatur artifieiis, alia item ratione ij, quorum ei la dignitas. Nullus est denique mortalium, rui vitae neeessitatibus non inserviat. Quinetiam dum vitam cum timore tr uel mut, nequidquam i seruis differimus. Siquidem pauper potentiorum timet rapinas, ii ver6, quorum est eonditio honestior, maiorum e 'piditatem verentur , & hi dominantium publicationes, proscriptionesque bonorum. Reses vero partim tyrannidem, alii insidias pertimenti ut igitur seruo adue sus Domini morositatem , est in unanocte perfagium, sic seriarum, quibus
humana vita affiigitur, est in unica morte liberatio. Nam, cum dixit, im amem fletu Muc, pro umbra, mortem ac requietem intellexit. C Hκ vs. Nititur his vrerbis ostendere, tum laboriosam,.tum breuem esse hominum vitam, dicitque,
Num laboribus tantum , non item perieulis est hominum vita circumuallatar Nepe videtur is mihi de seruo fusili uo prae formidine ob sugam semper aestua- te induxtiue sermonem. Id enim declarat illud, umbram assequutus, id est,qui non praesentia tanquam praesentia propter metum opinatur, quaeritque tenebras ad oblitescendum. Ae utentationum locus est isthaee vita, qui fieri potest, ut, qui intentationum loco versetur, sita tentationibus immunis r Quoeitea in iis, quibus ego asiligor, malis esse,non iniustitiae tantum culpa,sed naturae etiam neees state eontingit. Sic, inqua, in xNamna, in metu. Hoc autem non 'de uniuersis hominibus, sed de seipso loquitur. O LY M P. Hoeeoncluso, vitam hane improbam, & aerumnosam esse, ad ea, quae illius propria sunt , delabitur oratione,aedicit Ego de iis sum unus, qui spiritum huius vitae anxium hauri sit, ac perdiu tabesco aerumnis. Nam id significat, Menses ms. D. 1es autem Aiamin Liae mihi sunt: cum Drmiera, Aio et ando erit dies 3 Aquila
autem & Theodotio. Quango surgamr
si mea,inquit, mala aueti, scire, haec sunt, Noctes,quae sant ad quietem tributae mortalibus, hi sunt videliset peracobae. ipsumque solem intueri peropto, ut ac aliquid mihi sorte solatii adse eam.versim,xbi dies illuxit, paribus affectus
cruciatibus, nocti rursus praestolor: ua ipsi appetente, in lucem vique dolori bus exedor. C H a Y s. Et noctis intolerandam perpexisti acerbitatem , nouam illam quidem Ec insolentem, atque hominum opinione longe superiorem. Hominibus enim reliquis omni bas,etia risi in sinitis premantur aerumnis, quamuis vinclis teneantur eonstricti, licet lue eorporis eontabescant, licet alta: etentur inopia, liere morbo laboret, miseriisque excrucientur; nox nihilominus aduentans medici an asscita lorum, de corpus quidem a laborum molestia vinci
99쪽
eat, animum vero relaxat i euris. Iobo vero nox ipsa erat pro portu scopulos
pro medicamento ulcus , pro solatio eruciamentorum adattamentum. Nam,
Quo tempore exteri mortales itaquillitate fruuntur,tune in ipsum tempestates formidolosissimae eoncitabantur, nitebaturque ad summos eruciatus diei quasi fiuctus subteila re sed tamen in noctis proeellas turbulentissimas, in turbi res in demersa laxa ae petras abditas incidebat. Aerursus , cum se ad lueis Euctos reeiperet,atque id quod aderat, illi mole iliam exhiberet, eius, quod aberat cupiditate fastabat. Ita e sectus doloribus temporis interualla urgebat. Quapropter in huius recentis mali narratione, se ille exclamabat, um dormiem is, qWando aser eris; ti , meia si 'ex ra. mu reu 3 quid ita, abo πὶ Nam, eum luce noctem expectas me tu recte saeis; eum ille det eunctis mortalibus diurnorum laborum immunitatem. verum, eum ad noctem peruenisti, quae .
tranquillitas, quae molestiarum solutio, qua Orarum solet esse relaxatio quid rursus diei expectatione torqueris scilicet huiusce rei mihi caussam expone. Quia die est mihi nox ipsa atrocior. Tantum enim abest, ut ullam milii immo nitatem tribuat molestiarum, ipsas iritat asperius, ad eam rem terroribus quoque ac perturbationibus ineitatis. Q odi pium est ab eo his verbis expositum,. Terres me insomniis, et in Visonibus timore pereellis. Perterrefiebat enim, te tibilibus sibi secundum quietem Visis obiectis: & in metu quidem versabatur maximo, stuporeque pereulsus ineredibili , estebat;&, quae exteris nox data est ad requietem, bule amplificatrix erat Arbitatum.
ra deson e vi us. O L x M p. V linam, in uit, ad doloris metas haesiisset aerumna. Nunc sator de procreator ipse sum vermium, qui meum eorpus absumunt: quem autem tabificum profundo emorem, adeo vim habet immanem, ut, si quando
me fortE testa defecit, ad excipiendam saniem terrae glebas adhibere volu ro, vel ipsas glebas liqueficiat. CARYs Dum ait glebas sanie deliquescere, hoc
lysum mea quidem sententia ostendit, tanta se inopia atque aerumna laborare, ut non amplius testa sed gleba abstergere saniem cogeretur, omnique conariuloco amicis suis iunx sortitudinis atque eonstantiae exemplum edere, tam eam opinionem eripere, quae illorum animum Oeeuparat, quod ob suum scelus in e lamitatem illam ineutrisset, vultque eos hoc plane intelligere, haud eius tantam esse nequitiam,vi tato foret multanda supplicio. Etenim oportebat eos, suarum
rerum & actionsi cogitatione suscepta, de Iobi vita iudicate. Illi enim. qui numquam intermittebant dolores,illa lanies, illi vermes nempe inuicti animi viri tem testifieabantur. P o L v c H R. Nimirum igitur,&ut simpliciter dieam, aue est exulcerari; grauius autem, vermes E vivo corpore redsidare, & calamitosi corpore pasci. Ergo, eum exempla subiicit, cum odoris foeditatem , eum vitae ix num, ae satietatem, nihil quod magnum iit, praetermittit. Quanquam est illud maius, quod corpus suum non solum a vermibus exedi cernebat, verum
etiam illud ipse sumpta testa perfricabat, sibique erat ipse carnifex, α flebas imquabat,neque yoterat terra de siue tem tabem sustinere , verum tanta tales erat,
corporis uniuersi eorruptio,vi multa sanie glebas molliret,atque di lueret, quae quidem humore illo perfusae eoenum imitabatur: ita non aegrotanti modis, sed spectantibus etiam erat morbus ipse intolerabilis. - - - .iis est Iovis a. Alij, Cursore, interpretati sunt,
l . . Per Mimni ua symmachus autem, dies mei consumpti sunt, eum nodist spes o x v M r. Cum suas interim commemorasset calamitates, anit ad e tremum,ipsius vitam tanquam cursorem properare ad metam, nee ad spem meliorem quidquam inerre. Id enim valet, CH avsos T. Sed fortasse illud, imita mina meumr fluxam vitae conditionem potest pertinere, quae
minime consistat, sed quaedam quasi loquutio dilabatur, Ac evanescat. Qua suam ad aegritudinis etiam referri potest vim incredibilem , atque ad praue dis-ncultates, quae propius aberant ab interitu. Illudque m .ior in sin, hanc eo
motam hanet expositionem. Vt enim cutister,antequata insistunt, testiuo sie
100쪽
sic & gloria non ante accessit, quam auolauit. P riit autem, inquit , vita me ius m a. Cur tandem 3 quoniam miserEsum labore vexatus, nee ullam tamen mercedem tuli. Quia sum in aerumnis, nee probabilε ullum exitum video. Postea ab amicorum disputatione ad precationem traducens orationem, ait,
num. O L v M P. Eiusmodi precationem David adnibuit, eum dueret, Dimitte mihi, ut refrigerer, priusquam abeam , & amplius non ero. CHR Y s. dc POL Y c H R o N. vile, quemadmodum nunquam iustus e recte factis sibi salutem quaerat; sed quo viam est eius vita breui spa io ei reum scripta. Hoc enim loco, cum dicit, Dirit , respirationem hane, quae sensu perci Hur, Sc spiritum hunc, quem respirando ducimus, intelligit. Simile huius est illud apud salomonem Quia spiritus in naribus vita noti a Quod velo lobus dicit, est eiusmodi, Memineris esse vitam hominum dissolubilem,aqua cum nos mors ipsa abstraxerit, illius reuocandae omnis est nobis praecisas acultas, nec datur,ut huius vitae bona intueri, atque ut iis frui possimus.
me : oculi tui in me, ultra non Iram, ta 'iram nubes ex rarat ad in o. POLYCHR. de OLYMP. Subitos mortis casus his vcr-
bis declarat. saepenumero, inquit, acciderit, ut, tum in me fortὰ quispiam tigit obtutum, abeam ipse atque decedam : estque ita vitae nostrae volucris exitus, ut qui nos hodie viderunt, eras non sint vi Iuri omnino. Siquidem solo tuae voluntatis nutu, uno oculorum coniectu, cum me non amplian in vita morari xolueris. statim interimes. Haec enim est his verbis; oculi tui tu me, Er iitra uosum,
subiecta tententio; disiectaeque nubis, Ze quae nusquam coiisistit amplius, umilis sum. Id symmachus aptioribus verbis illustrauit ad hunc modum, siciat con
sumpta nubes recedit. enim hom a IZenderit io in risum, fimi ampli in ascendet, neque re e tetur ampli in il mum fisam, neque cognoscit am itin imis, Idem eiu . C HRYsos T In hoc maxime iustum hunc admirari debemus, quod, cum nihil de resurrectione percepti haberet, tantum nihilominus roboris . atque virtutis ad eruciatus perserendos adhiberet. Nam nihil eum de resenerationis mysterio enucleate didicisse, vel hinc constat. Negat enim ei, qui semel ad infernas ledes descenderit, in vitam redeundi, domumque suam reuertendi datum iri aliquando facultatem; sed neque eum consequentis temporis excipiet memoria, iam e vinorum cceta ab reptum. Nec vero fieri potest, vi , qui semel extinctus est, reuiuiscat. D i D Y MI. Alii quidem sentiunt naudouaquam tolli bis verbis a Iobo resurrectione mortuorum, sed hoc doceri, esse vitam hominum ea ducam: adhaec eum, qui te ei est hae vita sunctus, ad illam ipsam mortalem non amplius rediturum, ne uetvsitata cius munera exequuturum. Quare illa verba, Non an ridet ex in- serno, cum iis connectunt, In domum isam; ae si diceret , Reuoe bis tr quidem
ad vitam, sed tamen domum suam minimὸ retierietur. Vertim , licet naec se probabilis interpretatio, est nihilominus prior illa verior. Quod reipsa resurrectionis arcana Iustus ignorarit. Quo admirabilior is etiam videri debet, quandoquidem cum nihil elusino si speraret, virtutis tamen numeros omnes tam e. γ , persecte absoluerit. m. Dixi, quia con elabitur mel eZ-m -. Symmachus, ' Mitigabit. Verum Theo. αδελισχ. Adotio Congestabit me in meditatione mea lectus meus. insae is lite- Extimes me ιαμ motu , min v fion hus C H R Y s. Quod Iobo eonti- rum artatur ii, nulli id piaetcrea euenit, ut non solum , nullum a nocte diuti x calamitatis nonnuq a aberet allevamentum:verum etiam terribilia noctis spectra vim malis nouam pio a ri io'i- aifferrent. Nam de malis grauioribus, quae illi oriebantur e soniti iis, vel ipsium tali se, μι paudi, Cur me, inquit, exterres in omniis , o misi. iii in meu 3 Quis ita meditatione:
ferreus, ita sit adamantinus, ut tantis tolerandis acerbitatibus, par esse possit a tam is otio Nam si per se singulae sint intolerabiles in unum coeuntes uniuersae tute cogita, si 'i- quantam vim habeant ad perturbandum. Sed tamen haec ille sustinuit omnia, nu rc MI Rςς quidquam in iis,quae acciderunt ei, peccauit labiis suis: quamuis malorum n-tio.