장음표시 사용
301쪽
ν Alii vero circa virum unum , tempusque duntaxat viati versantur: D sed actionem ipsam multi membrem constituunt: quemadmodum,
qui Cyprica,& Iliadem paruam conscripsit.
Alii non in*lligentes rationem & artificium Epici poematis, unius viri res gestas
2 Iam versus aliquot recenset ex eo poemate;quos legat illic,qui volet :perlepidi enim sunt,& elvantes. Iliados paruae auiliorem nominat Pausanias in Laconicis . ubi ait..A ὐτὸ a mna. τῆ Ἀλίφου τι Π.5ά ς. ό U ilia 1-ρὰν iuάδα. Her dotus quidem in Homeri vita est, ab ipso Homero Iliadem paruam coscriptam,priusquam alteram magnam scriberet, his verbis. λ ταμ ποῶ tiara Eta ἰλία -- ἀίδ α & vae sequuntur ' y ulo post ,auti auliciis ei ut Rc, οἰ ο χρυ--Met ποῖ . quod si verum est, nimirum non videtur artificii poetici peritus ab initio suis le Homerus; cum haec scriberet Paulo post idem Herodotus ait, A H. λια ει τω stin αλ -μ-
Uerum enim uero Ilias simul, atque Odyssea a tantum Tragoe-V dia, duabus ad summum claudi possunt aeontra Cyprica, non nisi plu ' ribus,tum parva Ilias ex octo amplius constat: ut sunt Armorum iudi cium, Philoctetes, NeoptolemuS, Eurypylus, Emendicatio, Lacaena, Ilii excidium,Reditus,Sinon,Troiades.
Haec ita vertit Paecius. Verumenimuero Bias simul, atque Odyssea una tanti)mtraecedia duabus ad summum constat. Verba Graeca ita sonant apertius conuersa. Quare ex Iliade,& Odys Iea una tragoedia ex alterutra ipsarum separatim conficitur, vel duo ad summum. Rursiis Paceius illa ita vertit. Contri Cytrica no nisi pluribus, tum parva Ilias ex octo amplius constat. Ego autem sic. ex Cypriacis multae, & ex parva Iliade plures octo.v aimorum iudicium,& quae sequuntur, Laudauit Homerum
302쪽
hactentis Aristoteles,tanquam silmmu artificem poematis Epici,alios vero reprehendit,qui Cypriam scripserunt,& Iliadem paruam;ille enim unam actionem sibi proposuit, hi vero plures. Haec autem comprotiat huiusmodi ratione. Si quis velit Epicum poema Iliados Homeri redigere ad formam tragicam; is sane possit pro sito iure nam eum in tragoedia simplex,& una actio conditui debeat;&in Iliade idipsum sit ab Homero factum;non dissicile fuerit id essicere;sublatis v lique Epi diis, quae multa au-gent Iliadem;item sublato interuallo,& sipatio multorum dierum atque annoru, qui . illic visuntur inserti, opter magnitudinem poematis,quibus sublatis manebivn
da ipsa actio primaria,quam sibi in eo poemate proponit Homerus; luoioco perspici potest, ex singulis Epopoeiae Episciduis singulta confici posse tra pedias. Quoin ' te
autem id fieri possit,demonstrarem pluribus,nisi nutarem satis esse notum. Sumenda enim una particula est actionis Epicae, ut pote si uicas . T v R N i necem apud Vergilium. Patrocli caedem apud Homerum ; postea vero prologus,chorus, epifodium, aliaque sunt apte excogitanda, nomina praeterea personis imponenda ; seruanda deciose connexa. Idem neri poteli in Odyssea Homeri ut si tragoedi:
nelope, vel Vlysses reuersus ;& sat instar Electrae Sophocleae, in qua Orestes. perismit Argisthum, & Clytemnestram; sic in hae Vlisses procvs. Agnitio vero erga .
Penelopen lugentem . necesse igiWr ellet 'volenti inde draimata tragica desumere, partiri in octo aut in nouem aretumenta. Dicat aliquis fortasse At nonne eadem quoque nouem,&multo plura desiimi possunt ex Iliade Homeri , seu Odyssea; &Leneide Vergil.Respondeo tamen , posse quidem; sed non ex ipsa primaria actio. ne,quae una est,&simplex; at ex Epis odiis ipsis quae inseruiunt&eohaerent actioni 1 ut amplior', maiorque fiat; In Iliade verδ paru a;patet nullam esse adiremem prima .... riam authori propositam; neque ullam rem Epii ii loco poni ; sed, omnia locum . obtinere primariae actionis. Enumerat Aristoteles Armoru iudicium. Philoctetem, Illa trafoedia adhuc extat a Sophocle seri ra. Neoptolemuni, quam citat Athenaeus Tneophili. libro decimolertib & refert twidi sisimum hunc versum. Mia ὀλο-
Vlylles se mendicum simulauit,& ingrestias est Troiano m urbemide qua re Homerus libro quarto Odyss
quo loco etiam,atque etiam poetae artificium considerandum est,qui eam rem In Ilia . de praetermisit;quoniam non omnia coplexus est,sed unam tantlim uti diximus actionem,ad quam adaptauit Episodia,quae ipsi maxime cohaerere posse cum dignitate aliqua videnantur.I.acaenam; Cui similis extat Euripidis Helena. Ilii excidium, quam tragoedia citat Athenaeus ex Acato Argivo libro decimo quarto,vocatque tam η' peditum. At orioinscribit in contextu Aristoteles,de 'uo etiam superius mentio saeta est. Eiusdem argumenti fabula scripsit Euiasdes Iphigeniam in Aulide, quae extati sinone,quam fabulam a nemire adhuc scriptam legi.Troades,quae tragoedia extat apud Euripidem. - Em ὀχ in c&-Σδῶ εχιν ἀυε in taura si παγι . .: H αciem is metracis ἡρm tam ita δει οἶν,uisses εἱωρον πιας,Yοψ ταώ se H D SQ, γ πια αἱμων LMu.ταγματων,-ό-οἱM, Gu Eas λε'
303쪽
,, Iisde praeterea generibus Epopoeia, quibus Tragoedia constet, est
es necesse: etenim vel simplicem, vel complicitam, vel moralem, vel pa- theticam hac esse oportet. Cui totide, eaedemque partes, praeter hardi, moniam, & apparatum respondent: ut quae peripetiis, agnitionibus, assectibus, adhuc etiam sententia &dictione, egregiis quidem omni- bus indigere videatur.
Postquam Aristoteles ostedit Epopoeiam hoc comune habere cum tragoedia, quod una constat actione; persequitur alia, quae communia utrique sunt,dictum est ante, tragoediam aliam esse sinplicem, aliam este perplicitam ex agnitione,& peripetia praeterea aliam esse morata, aliam παρδενὶ . has omnes qualitates habet etiam Epopoeia.
Partes quoque quantitatis caedem in Epopoeia su nt, quae in tragoedia, praeter harmoniam,& apparatum.Posti emo perihetiam continet, agnitionem, & perturbationem, Horum omnici rerum exempla facile inuenias in Odyssi Homeri,& nos cum de agnitione, ac peripetia loqueremur,satis multa protulimus. Neque vero minus requirit sententiarum, ac versorum ornatum epopoeia, quam tragoedia . Quod ad ornatum spectat sententiarum, & verborum;apte dixit Aristoteles oportere, ut bene sese habeant ; & accommodata sint ad rem. kα σἰχ νδε inquit non autem eundem est Foportere,qui in tragoedia nam alio quodam modo ornari debet Heroicum poema, quam Tragicum:aliudque requirit sententiarum genus,et s no valde diuersum: concinnas requirit sententias Epopoeia, & s no semper graues,scuti tragoedia. Grandis& ornata inquit Cic.in Otatore vox est poetarum; atque maiorem licentiam habent faciendorum, iungendorumque verborum;voluptati enim inseruiunt aliquando masis,quam rebus.Est aute videdum poetae Epico,ut non in sententiis sellim,sed etiam
in verbis elimatus si,nec Omnem authoritatem,nec omne honorem, nec omnem sertunam,nec omnem aetatem,eodem genere verborum,& sententiarum tractet; quamquam haec illi communia sunt cu tragico. Habent sane singula genera poematum suus, peculiare dicendi genus.Hinc Cicer.in libro de Optimo genere Orat. ait.s in tragoedia dia comicum verbum ponatur,esse vitiosum,& in comoedia turpe elle tragicum 1 e ra demque modo in caeteris,situm esse cuiusque certum senum,& quandam intellige dira tibus notam vocem. Idem Cic.explicat quales sententiae,qualiaque verba in oratione poni debeant, & quamuis ad Oratorem illa accommodarit, possunt tamen etiam addi, Epicum poema trans Serri.Verba sunt haec .Quoniam Eloquentia constat ex verbis,&m sententiis,perficiedum est,ut pure,& emendate loquetes,quod est Latine; verborumor praeterea&propriora,&translatorum elegantia persequamurian propriis ut apti si i-di, maeligamus; In translatis,ut similitudinem secuti,verecunde utamur alienis .senten- ,, tiarum totidem sunt genera, quot diximus esse laudum. Sunt enim docendi acutae;
di, delectandi quasi argutae, comouendi graues,sed & verborum est structura quaedam
is Quibus sane cuctis & ante alios, & plenissime Homerus vates uti se tur. ii quidem utroque poemate haec omnia complexus est. Vt enim Ilias simplex, atque patheticum continet genus, sic Odyssea compli- se citum: ut quae agnitionibus costet, & per totu morata sit .ad haec quo- is que dictione,atque sentetia, caeteris miru in modii vatibus antecellit.
304쪽
Omnia,que superius enumerata sunt,demostrat Arist esse in poemate viroq. Homeri,Iliade & Odyss dignissimu vero ostendit Homerii, qui ab Omnibus extollatum,habeatur l. plane admirabilis,ac diuinus;qubd primus id quod simini suit ingenii tale excogitarit artificiu,Mq. ita excogitarit, ut cum nihil in eo praetermisisset;a polleris nihil potuerit postea unqua addi;id quod raro cotingere solei;no enim facile pos Iulit primi artium inuentores eas absolutas ab omni parte tradere sed paulatim absoluunt tir,&expoliuntur.Nullus vero suit qui artificio Homeri ne tantillum quidem addiderit:at quam plurimi postea suerunt poetae,qui cum artiscium illud summum no perspicerent,iau dem in scribendo non fuerunt assecuti; uantis enim quisque ab institu to,& formaHomerici poematis longius discedit;tanto ille longius abest a summo artificio;Atque ego sine fatis mirari non possum antiquorum ignauiam, & socordiam, qui cum Epicum poema scriberent,Homeri artificium,de quo loquor,non considerarint,quale esset,omniu certe diligentisiimus in eo perpendedo , & exprimendo mit Vergilius; tametsi neque is est omnia fortasse assecutus .Ilias simplex est, quia nullam habet agnitionem; peripetiam tantum;& multis quidem in locis; sepe enim Troiani victores; Graeci victi; rursus Graeci victores,Troiani victi demonstramuri, hoc vero quid aliud est,quam peripetis,& commutatio felicitatis in infelicitatem & infelicitata tis in selicitatem Est praeterea Bias pathetica,ubique enim caedes,vulnera,certamina; bella narrantur Odystea vero non simplex est;sed complicita; prserenim quam quod eadem in se habet;habet etiam agnitionem; lualis est libro decimosexto,ubi Telemachus patrem Virssem agnoscit;& libro insequenti altera; ubi canis herum agnoscit; mox alio libro altera cum illum ex cicatrice agnoscit Euryclea,dum pedes ipsius lauaret, itidem alia lib. x xii I. cum illum Penelope uxor agnoscit, ultimo quo s.libro alia ubi a Laerte patre agnoscitur. Mirum sane,quantum hae agnitiones pocinata exomat, suauiaque reddunt;Nec dubitarim ego hoc costanter allerere,quantδ tragoedia, quae pori petiam habet,& agnitionem,ceteris praestat,que patheticae tantummodo sunt; tantis Epicum poema esse prςstantius altero,quod nullam habet agnitionem; habet enim in se agnitio multum admirationis,& voluptatis;atque quod sit minum est ex ea magna animorum,& fortunae commutatio pendet. Morata vero sunt poemata Homerica,quod facile unusquisque perspicere potest; de nos de hac re paulo post aliquid di ia
Dissert autem Epopoeiae contextus a Tragico longitudine,metro , que itaque longitudinis praefinitio sit: te qua a nobis satis est dictum. ut principium,simulque finis conspici queat .lloc autem fuerit, si conatextus ipsi, veteribus quidem minores erunt. plures vero Tragoedias ad unam auditionem dispostas complectentur.
Postquam enumerauit Aristoteles ea omnia,quae communia Epopoeii esse videban .
305쪽
IN A R I s T. D E POETICA. 7s vir cum tragoedia;recenset nunc e quibus disserunt,sunt autem duo: longitudo &metrum Et quatenus ad longitudinem sipectat,sciendum Epicum poema multo longius esse tragico, quia non habet praescriptum temporis spatium tam breue . Quod liquis quaerat,quanta demuni debeat esse Epici poematis magnitudo:respondet Aristoteles tantam esse debere,ut uno intuitu tota actio percipi possit;simulque conspici principium,& exitus,non secus,ac solet in pictorum imaginibus,quae si paulo mai res fuerint,quam conueniat,vno intuitu simul comprehendi nequeunt; ec quia incerta,& obscura ratio haec praecipiendi videbatur rem aliquanto apertius declarat Aristet eles, ingenio se , uti selet, & acute.sc. Si poematis constitutio, ac consectio, breuior sumatur, quina 1 veteribus sumi solebat, qui plurimum in hac re peccarunt unum Homerum semper excipio sicile erit ilistam poemati assignare magnitudinem;huc referri debent ea, quae superius de longitudine tragoediae dicta suerunt; ubi antiquos poetas, qui Heracleidem, & Theseidem ignorato omni artificio, scripserunt; reprehendit.Alia quoque ratione longitudinem praescribi Heroico poemati potest quod apertius,& crassiore quadam, ac magis vulgari m odo explicat Aristot les;ait enim; Si constitutio poematis Heroici eo usque producatur,ut pertinga per ueniatque ad longitudinem multarum tragoediarum, quae smul eodem tempore,altera post alteram recitatae fuerint hanc eius iustam sere longitudinem; dictum vero est superius ad clepsydram recitari olim tragoedias multas consueuisse. Colligi igitur potest ex hoc loco uno heroico poemati adequari multas tragoedias;& sane id valde probabile est; nam losiore spatio cotinetur epopoeia, quam tragoedia, quae egredi non potest periodum unius Solis,uti ante est dictum copiose.
di, Quippe proprium Epopoeia est poste plurimu in magnitudinem
di, excrescere. id quod assequi Tragoedia non potest, quandoquide haeci, plura simul facta imitari nequit, sed id solumodo, quod in scena tunc,
,, atque adeo penes histriones est. contra in Epopcm,ut quae mera enar
is ratio sit, plures veluti partes transactas conglutinari permissum est;
quibus sane, perinde ac sibi propriis, poematis ipsius quasi grauidus
Illa verba se protulit Paccius. Quippe proprium Epopoeiae est posse plurimu in magnitudinem excrescere. At ego ita veterem. Habet autem Epopoeia in se proprium
quiddam; ex quo longitudinem maiore accipere potest. Explicat Aristoteles in Epopoeia inesse quiddam innatum ac peculiare, ex quo longius magnitudo ipsius producaturinequis Brte putaret aliude augeri, quam ex seipsa nam si extrinsecum aliquod assumeret incrementum; absurdum id quidem esset;& praeter rem, de qua agitur,misi meque conueniens poemat s arti scio; ex iisdem enim rebus apte compactum esse oportet.Hoc vero in trascedia estici non potest; quae non habet tam multa insta,vnde produci,et amplificari possit; neque enim in tragoedia imitatio si multarum rersi, quae simul,eodemque tempore in diuersis fiant locis, sed tantum earii, quae ab histri nibus aguntur in scena; histriones autem; cum imitetur agentes voce, vultu, habitu, quas illi ipsi aserent; actionem totam in scena reserant oportet; sicuti Ni solet inter homines; Sed Epopoeia cum narrationem longam habeat, aut ipsius poetae, aut est xius cuiusuis multa complectatur necesse est,& ab una narratione ad alteram se transserat;quare ea verba are sit,ut totii poema magnopere augeatur. Adnotanda vero diligenter sunt,ac perpendenda, quae sant ab Aristotele prolata αμα προ sit , significauit
306쪽
enim Aristoteles quiddam, quod plane summum est in artificio Epopoeiae: at ii revi facilius res tota perspiciatur; exemplo Homerici poematis patefaciam. videre est in Odyssea libro primo.narrari procorii insolentiam, atque intemperantiam, T lemachique calamitatem, cuius bona a procis absumebantur. mox libro secundo cum persiuadere illis non posset, ut e domo sua abirent, aggreditur iter, suadet te Minerua,ad Nestorem,ut ab eo siciscitetur de reditu patris ibi longa habetur collocutio postea lib.I I I.&.r Il l suadente Nestore,contendit Telemachus ad Menelaum, eadem de causa; ibi rursiis longus sermo inter eos habetur, quem summo artificio pertexuit Homerus, ut explicaret partes quasda belli Troiani, qualis est illa lib. i ii Lubi de Durat eo,& Troiano equo mentio sit; nam & si nihil praetermittendum putabat doctus & ingeniosus poeta,quod ad Troianum bellum spectaret; vidit tame postulare poematis artificium, ut per Episodia opportune multa etiam alio in poemate explicaret Cum in serie poematis Iliados longa inseri non possent,ne videretur hisoriam potius,quam poesin seribere, quod summum est vitium; debet enim ut ante diximus poeta unam complecti actione tantum,& simplicem;Sed redeo,unde diagressus sum. Ide Homerus postquam multa Episodia deduxit ex itinere,& collocutionibus Telemachi;mox ab eo digrediens narrationem suam transfert ad Vlyssem,que inducit;dum apud Alcinoum regem esset;multa narrantem, quae ante gesta suerant. Hoc vero artificium unum ραυγηλιαν belle est imitatus Vergilius; rursus ab Vlystedigrediens se transfert ad procos Penelopen, & Telemachum; Haec αμα s msse βια, de quibus loquitur Aristoteles; illa enim simul fiebant,at diuersis in locis:dum igitur poeta animum, modo ad haec, modo ad illa exprimenda appulit: miras modis totum sium poema amplificauit; Hoc vero non est in poemate Virgiliano; nam nunquam a assio discedit AEnea; neque certe omnia Vergilius est assecutus; Perpendenda illa dicti ογψ,quq translate ponituri ro grauitate orationis;& sublimitate. Aristoteles lib. Rhetoric. tertio ἐα, μετέ-ὼ εὐγων, - δε--τεῖ strΠλά. mpis r. Plu- tarchus quoque in Hom. πω- ωσλ- τροχιάτια, - Mγridia is . Rursiis per- νγ pendenda illa verba , quae sunt in contextu; πολλα με' ni NMναμα Dunb t. In Ep poeta enim multae partes simul actionis conficiunturi Episodia partes actionis sunt;&singula actionem per se persectam,integramque habent; ut patet in Odysi de Polyphemo, de procis,de Menelai Nestorisque eollocutione. Singula enim horti integra dici possunt, quia exitum habent;& consem sunt. Secus vero in tragoedia nam Epis dia imperfecta sunt, α antequam conficiantur, sese coniunSunt cum primaria acti ne quae sola integra est;& conficitur; scuti satis etiam me tacente, ac non proserente exempla,attentὲ intuenti patere poterit.,, Ω Gτ' - - αγαθονεις μαγαλος mera, κω - μετα2-b ἀν-ε - didoli, Muislρις ετ αν Σου. o γαι ομιον πληρων,2 CamiBν cruci ς
Quapropter hac praerogatiua cum polleat:tum facilem ad magni-- ficentiam aditum habet, tum ad auditorem subinde leuadum, neque is non dissimilibus Episodiis cuncta ad peragendum, Etenim Epasodiose rum uniformitas, ut quae cito satietate afferre soleat,in causa est,curri Tragoedia ad finem festinet.
Tria recenset commoda,& ornamenta Aristoteles poematis Heroici:Primo decestius videtur esse,& maius, uam caetera; praeseserique dignitatem quandam admirabilem,& plurimum in se habet decoris,& maiestatis. Deinde propter plurimarum rerum varietate, tuae in eo inest,fatietate fastidiumq.tolli t; relaxat 3. saepe,ac renouat mi mos audientiu;seu legentium postremὁ pro suo iure uti potest dissimilibus Episodiis, quae res facit,ut magis,nugisq. semper excrescatri enim milia essent ubiq. Episodia, non suppetentibus rebus subinde nouis, properaret ad exitum, & quam celerrime
clauderetur totum Pocma,quod licet intueri in tragoedia,quae quia dissimilia habere
307쪽
non potest epi odia, euis ut si necesse est,& cito ad Epitasin deducatur, potest hoc
aperte demonstrari tum rationibus , tum exemplis; nam tragoedia imitatur homines ,
ut sepissime est a nobis dictum quasi tunc agentes;necesse est igitur omnia confici eircuitu unius Solis; sicuti ante declarat uni fuit; Quare logio i ibus Epi diis actione agicam amplis re non licet quia longe repeti non possi inti. Sed sumenda sunt e proximis rebus,quae ad finem ipsius actionis respici int, Exemplum esto, quod superius retulimus ex Sophocleo Oedipode, na& prologum & epis odia omnia illic videre es coniuncta cum ipsa actione,neque longius repetita; praeterea similia es & pauca neque iis plura esse potuiste; satis enim erat rem deducere ad agnitione, & peripetiam. ἡ ' τὸ ge αγρον Ni Filia, Gynruerat; m. ci γαρπις γα aemul μγ μα- Μ νών si irra et i v , ζω oc Vzaς φρυν Id. H ήγιών σε - πνη, ,, poci δέ ποντε τρωνε H. Nil γ ῆMAlia et M A χτρυμ ιτα. α
ὐ Heroicum verb carmen ex ipsa quidem experientia congruens esse te apparuit. Etenim,siquis alio quoliuet metri genere, pluribus ue in-
ter se mixtis, enarrativam facere imitationem aggrellus fuerit, prae-M ter ipsum decens , factum videri poterit. qua quidem numerorum t
es omnium stabilissimum, atque turgidissimum Heroicum est. quo sa es ne fit, ut linguas , atque transtationes potissimum admittat.
' Α το υσπίμπ ait Aristoteles;Sic etiam Cicero in eo libro qui inscri bitur Oratoricu,, est. Ut igitur poetica, & versus inuentus est terminatione aurium , & obseruatione prudentium; sic in oratione animaduersum multo quidem serius , sed eidem natura es admonente,esse quosdam certos cursus,confusionesque verborum. Haec ille. Experientia igitur magistra didicerunt homines, vel boe,vel illud metrorum genus ad diuersa poemata accommodam,sic quoque intellexerunt non alio metro melius res se istas tractari posse, quam hexametro; siquis igitur aut iambico, aut trimetro, aut ele-go,aut aliis inter semistis versibus id genus rerum complectatur, plane perperam saeia praeterque omnem constretudinem,& obseruationem prudentum. Aristoteles libro Rhetorica a Mit iambum couenire orationi humili, 'li': smilis est sermoni, quo inter se colloquuntur homines;Trochaeum vero saltationibus; versatilis enim est, ct ideo olim in terrametris locum habebat; Heroum autem amplum esse, & grandem; ideoque non conuenire oratoribus; quos paeane uti vult in sua oratione: claudenda.
Si igitur labiis humilior est,patet non potuiste adaptari ad hoc poematis genus; quod
i nus libro nono licet enim paeonem sequatur Ephorus in entum a Thrasymacho robatum etiam ab Aristotele,dactylumque ut Wmperatiorem breuibus; stat si Meu, & Trocheus alterius tarditate, sterius celeritate damnata;& Herous, qui idem est dactylus,Aristoteli amplior, Iambus humilior videatur, Trochaeum ut nimis cur .rentem damnet,eique Cordacis nomen imponat. Ex quibus Quintiliani verbis licet perspicere Heroum, quoniam an ius est, ideo reiici ab oratoribus, & accipi a Poetis Epicis; κόρδd ut superius est declaratum) Saltationis erat nomen. Trochaeus autem propter mobilitatem saltationi illi aptus. hincque ita vocatus & ipse.de qua re etiam Cic. in Oratore meminit his verbis. Longὸ Aristoteli videtur secus,qui iudicat Heroum numerum grandiorem,quam desideret sbluta oratio.Iambum autem nimis eL se e vulgari sermone lita neque humilem,neque abiectam oratione; nec nimis altum,
308쪽
Μ maiorem admirationem possit traducere. Trochaeum autem,qui est eode spatio quo M Choreus,Cordacem appellanquia contractio,& breuitas dignitatem non liabeat ta,, paeana probat. Haec ille. Peropportunum igitur fuit res gestas eo genere metrorum enarrare,quoniam grauitatem celeritati mitam habet propter spondeu,& Heroum pedes,quos recipit; Hinc Quintilianus lib.I x.verilsime ait. Plurimum igitur auth ritatis ut dixi & poderis habent longae,celeritatis breues,quae si miscentur quibus. dam longis, currant; si continuantur,exultant acres, quae ex breuibus ad longas in- Rrgunti eniores, quae a longis in breues descendunt. Quatenus vero ab experientiam id homines didicisse ait Aristiteles; videre quoque est Ciceronem non dissimili ra- αγ tione idem dixisse in Oratore. his verbis. Esse ergo in oratione numera quenda non αν est dissicile cosnoscere,iudicat enim sensus,in quo iniquis est,quod accidit no am γγ scere, si cur id accidat, reperire nequiamus neque enim ipse versus ratione en e D gnitus, sed natura atque sensu, que dimensa ratio docuit, quid acciderit, ita notationaturae,& animaduersio peperit artem. Duplex igitur ratio esse videtur, quare Heroo versu scribant Epici poetae res gestas.Prima est,qua expostamus. Altera est quia nullum genus metri magis recipit varietatem linguarum,& translationes quam H roum.cognosci vero hoc potest ex Homero,qui ubique varietatem veterum lingua- rum apte miscuit . de hac re Pluxarchus ita ait. λ μ δε σικλου rix FGψῆου- ,, Minav d δἰ ίων Duraripiar - καλ-ων ι P ὶ 3. M τῆλε Gἰμ G -MA. Munto. . Pauld postidem. M o κωμῶν sig4-π--σωσάσ OGM πια - rγαθῖm τ λογαν, καχῆα --ἰ μυ
orationi quiuis intelligit conueniunt autem Heroico poemati, quia grande quiddam praeseserunt & magnam afferunt dignitatem rebus, dum vitant vulgaria. Hinc Quintilianus libro inau transsatio, in qua vel maximus est omatus verba, non siris rebus accomodat Ideb Plutarchus Homerici poematis artificium perpendes,ait, μειρι- μυρία προ mx- , λουον τῆσ ampas xαυγυε-Tσωπο ἱ κωποαλε- M,' . Nec ero pauciores, aut minus illustres habet translationes Vergilius apud Latinos in sua AEneide,quod alibi nos commodius,Ver ilianum ornatum cum Homerico conserentes, considerabimus, atq. explicabimus. e translationum generibus,& earum usu,qui plura legere volet; videat apud Aristotelem libro tertio Rhetoric.& Plutarchum in loco superius prolato,& Ciceronem libro tertio delorat.& in eo libro,qui inscribitur Orator. c
M Nam motus ipse enarrativus prae cunctis aliis excellens est. iambiis verb,atque octonarii mobiles quide sunt: verum, ut hi saltationibus, si sic agendis rebus illi aptissimi sunt. Ad haec illud etiam magis absumis dum siquis,ut ipse Chaeremon, hos miscuerit. Quare longum contexes tum alio,praeter quam Heroico metro rite panget nemo. nimirum id is congruere scut diximus) Natura docet.
Prima illa verba hanc mihi videntur praese ferre sententiam abundat enim Ep peeia, enarrati ua poesis, etiam aliis; nam ait Aristoteles; non mirum est, si Ep reia,& Heroicum carmen recipit varietatem linguam, & metaphoras magis quam alia poemata,& alii versus, quia aliis etiam multis rebus abundat epicum poema quq reliquis desunt,ut si enumerare velis imagirubus,seu collationibus; civi graeci V
309쪽
cant,quales multae apud Homerum sunt;huperbole,epithetis,ab is innumerabilibus,
quae in alio poematis genere apte non inseruntur. Et quoniam posset aliquis quaerere,cur iamsico versu aut tetrametris scribatur heroicum poema; respondet Aristote
les'. utrunque optima ratione genus se iste reiectum, nam iambi sunt v -ι, idest potius apti sunt sermonibus, qui inter homines quotidie habetur,dum inter se de aliqua re agunt,& colloquunturi, vel, ut breuius,& apertius dicam, iambi sunt apti comoediae,& tragoediae,& aliis generibus poematum,in quibus homines agentes exprimuntur,& negotiantes. Tetrametra autem sunt serasrus idest apta ad caltationem, de qua re dictum est copiose superiores uoda loco. ubi Aristoteles ex Tetrametris I ri-inetra facta esse asserebat,qubd poesis minus caltatione uti caepit,atque eadem de causido se tetrametra idem Aristoteles vocat in Rhet. libro tertio; quae verba superius retulimiis,uti sese habent Patet igitur, Cur Epici poetae neque iambico , neque tetrametro utantur versu. Quod squis adhuc putaret multis versitu generibus nullis. heroicum poema recte posse contexi, respondet Aristoteles hoc multo magis absit . dum sere; ac ridiculum, &si Chaeremon id fecisse narratur apud veteres de qua retquia superius copiose egimus,nihil est necesse,ut repetamus. Nimirum autem misti versus multi ridiculi sint oportetimultumque praeses erant leuitatis;Adde quod legentes nunquam satis eodem velligio mentem sistere possunt.Quid quod cum alii mobi
liores,alia tardiores sint,alii rotundiores,alu minus volubiles,existat necesse est ex tali verium varietate si imma conssisio. Concludit igitur Aristoteles, longi poematis constitutionK Epopoeiam intelligit non alio debere genere versutura scribi,quam
heroo; ipsa natura monstrante quam hoc deceat,monstrat quippe natura ex seno numerorum, qui tu di auribus sunt. Adnotanda vero illa verba in contextu es αριο Τοσ
Proin vates Homerus in hoc quoque quemadmodum S in ca te- ris, praecipua laude dignus est, quandoquidem omnium unus, quidis ipsum deceat poetam, minime ignorat. Decet autem hunc ex perso-M na sua pauca dicere: quod in eo imitator no sit . itaque vates alii, dum ,, hoc studio semper certant, pauca interim paucisque in locis imitatio m ne assequuntur. contra Homerus pauca admodum praefatus, modo ον frum,modo mulierem, interdum mores aliquos inducit. nihil enim ,, unquam non moratum: at semper moribus praepollens, quodcun- que confingit.
Homerus multis de causis laudandus, extollendusqiae est;nam quiςquid in Epico poemate artificii requiritur,id totum ipse primus demonstrauit caeteris;rationemque recte seribendi. Quatenus ad Heroicum, hexametrumque versum, de quo paulo ante loquebamur, etiam Horatius in Epistola ad Pisones, Homerum primu illius
generis metrorum authorem sitisse ait.
Res gestae regumque,ducumque,& tristia bella ' Quo stribi possent numero monstrauit Homerus.ae subinde idem Horatius oste
' dens,quomodo Λ αγ Zmis fuerit in lingula genera secta distributio,statim addit.
310쪽
IN A R I s T. Da pon τ i c A. iu sttragicorum; sint eiusmodi,ut admirabiles videri possint,tum propter res,quae ria i rantur,tum propter amplificatione quae grandiores ipsas faciat,ac sublimiores ; no enim scuti res gesta est, semper est explicanda breuiteri, sed quaerendae delitia: omnes, & fuci, quibus res exornari possint:Ac sane magis recipit epicum poema huiusmodi amplificationes,quam tragicum,quia non exprimuntur agentes homines in eo,sicuti in tragoedi adicetque poetae praeter imitatione loquentium personarum,etiam ex suo inemo addere multa,quae ad acitionem exprimendam ,&exornatam pertinent; atque oc significauit Aristoteles, per illam dictionem M ααλπιον. quia alio modo admirabilem facit suum sermonem tragCedia; quam Epopoeia; pluresque rationes suppetunt amplificandi rem,& admirationis mouendae in epopoeia;quia multa profert ipse poe ta;atque id exemplo statim declarat.
x, Porro, siquis illa, quae de persecutione in Hectorem sunt in scena se asserat, utique ridicula apparere fecerit. nam & illos flare , ct huc ab - ,, nuere videre esset,id quod prorsus in ipsis carminibus latet.
Exemplum sumitur ex Iliados Home libro vigesimosecundo, ubi Achillem descri bit insectantem Hectorem fugientem.Versus Homeri tu sunt;qui sub persona nuru .
a Mari . . τοῦ Παν udi a se. & qui sequuntur. In his versibus,uti satis patet fugies Hector, fugiente insequens Achilles miro quo- da artificio describiturivi intueri utrunque, legens Homeri versus tibi videaris;adcoapte rem ob oculos ponit. Graeci,dum Achilles Hectorem insequebatur fugientem;
iacula,telaque contorquebant in Hectorem. Achilles vero veritus, ne,si illi telis Hectorem oppressissent,sibi iam magna laus praeriperetur, nutu capitis significauit Gret cis,ne tela coniicerent.Haec siquis in scenam adducere velit;currentemque Ae hillem exprimere,& fiagientem Hectorem rursus Graecos tela coniicientes,& nutu signis- ecantem Achillem;ne coniicerent;ridicula plane tota fuerit actionis huius imitatio,et representatio.commodius igiturnarratur ab ipso Poeta; qui singula ob oculos ponit, 'edum rem exacte maleque explicat Sententus,verbisque in medium allatis,quae euidenter omnia exprimant; Tragoedia isitur hanc vim non habet; quia agentes homines cum Dramaticum sit poema imitatur ;facit tamen aliquando etiam ipsa huius. modi narrationes quae a Nuncio proseruntur; qualis illa est apud Sophoclem in Electra; ubi quadrigarum cursus in Pythiis, & Orestae mors narraturi,omnia enim ornamenta ac lenocinia,sucosque verborum in huiusnodi narrationibus effingedis quΘrere solent tragici Poetae,ut rem ob oculos ponat, amplificentque,& admirabiliorem reddant. nullum autem locum commodiorem suae artis, & cloquentiae ostentadae habent tragici Poetae,quam in Nunciorum sermone exprimendo;reserunt enim Num recti aliunde venientes ea, quae acta sunt; nee multum disserunt a persona Poetae,qui in Epico pocinare,ipse quoque narrat res gestas; modumque omnem exponit,qtio gestae fuerunt. Quis vero iam non videt xx u το πιλο γω Epopoeiam multis in locis; imo viaque hanc amplificandi,narrandique facultatem habe quanto igitur maior haecia,tanto magis exprimit in rebus τὸ Συμαο1Locus est Homeri in o uib. v.ubi na