Jansenius exarmatus in epistolis instructivis et AntiHexaplis seu scriptis sex columnarum adm. r.p. Pauli Lugdunensis ... contra modernos jansenismi errores, & præsertim contra centum & unam propositiones patris Quenelli damnatas à d.n. papa Clemente

발행: 1720년

분량: 409페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

εo Epistola Prima.

Catholicae praedicari propositiones aequivocas , scandolosas plebi , . injuriosas Deo , Ecclesiae perniciosas : Domine Deus Salvator omnium hominum , qui non vis perire quenquam illorum , sana colly-xio gratiae tuae oculos caecorum non ex necessitate aut nativitate ,

sed voluntaria pravitate caecutientium et vel sutem occlude sortit dine brachii tui ora ipserum in sempiternum , ne postquam posuerunt in caelum os suum blasphemando miserationes tuas, lingua eorum pertranseat in terra ue avertas Domine, ne veneno suo exitiali inficiant corda credentium, & ne devastent erroribus suis Ecclesiam

tuam

Nunc, amice , ad te revertor, simul ad decisiones Ecclesiae. Ad quaestum respondeo, qubd , licet propositiones in titulo praesentis artieuli positae, si benὲ explices , non aberrent a vero & sensa orthodoxo, nihilominus sint perquam periculosie, captiosae , & in extremo gradu malignae in sensu , quem naturaliter , & obviὲ instil- Iant menti fidelium ; sensus Catholicus ibi reconditus videtur omnia aio impervius , & inaccessibilis plebi, nisi speciali cura & silertia simplicibus explanetur. Sed quod maximum est, in sensu Novat τum & prout illas suaviter praecantant intelligendas , sunt propositiones falsae , haereticae, impiae, blasphemae. Enucleatius singulas per ordinem explicabimus. BM ... siemper Misanias rariam, placet

Catholicis, si intendas. I. non omnes homines obtinere gratias ensicaees conversonis, paenitentiae & perseverantiae, quoniam non omisates actu convertuntur , ac perseverant, & quidem ex propria culpa

juxta jam dicta, adhuc dicenda. a. si velis non omnes habere gratias electas, speciales, extraordinarias, elevantes ad emine rem gradum sublimis persectionis. 3. si intelligas, qubd deserentes gratiam deseramur a gratia, hoc est, s recedamus 1 Deo per nostram incredulitatem , praesumptionem , seditionem, Deus quoque rec dat 1 nobis, retrahendo dexteram particularis suae protectionis, sine

qua nec evitabimus malum, nec operabimur bonum, quamvis a solute Ioquendo unum vitare, & alterum exercere videamus. Qubds econtra hac propositione praetendas, aliquando ex nostra parte, Diqitigod by Cooste

112쪽

εc seclusa omni eulpi deesse siccursum necessaritim , 8c sufficientem ad servanda mandata , operandam salutem, tunc enim verbest haeretica , blasphema , insupportabiliter Deo injuriosa. ρ- Deas irremabiliter eual bas, deserat rursum potest ineludere sensum Catholicum, si per illam derelictionem intelligas reprobationem , quam scholae Thomistarum appellant purὲ negativam, seu permissivam , quae nihil est aliud, quam pura, & simplex negatio efficacis electionis ad gloriam. Qubd si verb hae d

relictione subaudias reprobationem expressam & positivam, quae non sit nisi aeterna disposito Dei antecedens , independens ex praeis visis demeritis , excludens majorem partem hominum a Caeli glorii,& destinans aeternis seppliciis , talis propositio non duntaxat Janse-nirat, sed Calvinietat , Lucteranizat. stati verteri mittera serus β ι in mu- Domini, involvit senissum insigniter Catholicum , si per hoc velis humilem , & charitate plenam in Deum, ejusque miserationes fiduciam , quam fiduciam Iischi comitetur heroica reselutio cum auxilio gratiae arduos quosque subeundi labores, dissidimus tamen propriis viribus , n6sque brachiis divini adjutorii amoroso affectu committimus, ex qua sola Dei mus ratione exspectamus beatam spem particularis sibsidii ad perseverandum usque in finem. Econtra senes fias mittere in manus D mini , ut absiluta ejus voluntate salveris, aut damneris, desper hundam sapit dejectionem , non amorosam , aut fiducialem resignationem et neque enim ad hanc facile disponitur animus sine jactura spei, ae desiderii collium aeternorum. Talis remissio sertis nostrae propius accedit ad arrogantem seditionem, quam ad humilem in manus Domini resignationem. Quis enim dubitet, istos sertium se rum resignatores signatos esse infausto charactere illorum, qui et dunt eontra decisiones Ecclesiae, Deum nolle silvare omnes homines,& ad agnitionem veritatis pervenire Quia satas uastra de addas antri ex Diumata inferentis Dei. 8equbd non si currentis, nec voIentis hominis I hoc iterum concoria

dat cum doctrina orthodoxa . s & in quantum opponitur Pelagia-

113쪽

1 o Epistola Prima.

nis , & Semi-PeIagranis , qui docvtie hominem posse silvari , si velit , selis liberi arbitrii viribus , absque succursu ullius gratiae

praevenientis, concomitantis , aut subsequentis: attamen eadem pro

positio falsa est, & Ianianismum sapit, si velis Iongὲ majorem hominum partem damnari ex necessitata inevitabili, vel si hae propotatione cum Jansenistis neges , & perneges , qubd etiam praesente Dei gratia sit in manibus nostris vita, & mors , bonum & malum , s lus & damnatio. Dices : si allatae propositiones includant sensum Catholicum, nonne temeritas est , illum de haeres sispectum habere, qui eas proponit I Respondeo : nulla temeritas in tali si1spicione ; est etenim

suspicio violenta cum fundamento in re, praesertim si nec ante, nespost hujusmodi eloquium quidquam adjungas, quod senium omthodoxum insnuet. Q se , si fatali tempore , quo tunica Christi

inconsutilis Ariano furore proscindebatur, quispiam Concinator ex selemni suggestu Excellentias Christi depraedicando tandem procla masset 3 Christus est primogenitus inter creaturas , Deo Patre ins rior , Iicὲt saperior caeteris ; non apponendo illud ex Athanasii symbolo: η υινε mundum tam statem, omittendo Patri mundum divinitatem ; nonne omnis plebs dedisset laudem Deo , aVem agno Visset eX cantu, contra talem tanquam Arianum, blasphemum , ha reticum , seditiosem conclamasset y eeeur non aequa ratione diras jactes , haeresin elames in illos, qui, dum fideles colorato praetextu

ad Virtutes invitant ex pulpito , interim mysteria sua Iansenistica pandunt, incircumcish docent , gratiam Dei saepe nobis deesse, hos ηligi, illos a Deo irrevoeabiliter derelinqui frustra tergiversatur talis Concionaror se excusando , milliesque repetendo , se prae iura propositiones in sensi Catholico sumere , nee aliud unquam siV publice , sue privatim similibus loquendi formulis intendisse , nisi ut inspiraret suis Auditoribus latitum si linia iumvirm -ini, fumdamentum perfectionis, prokndam humilitatem ex eonsideratione abysms divinorum judiciorum i fidenter huie tali sic responderis 3 cum praesumptus iste sensus Catholicus --imh appareat , & post Diqitigod by Coos e

114쪽

Epistola Prima. O

velum Templi tanquam in Area faederis quasi intra sancta Sanctorum lateat, ideo similes nudae & impolitae expressiones , tametsi sensum Catholicum implicit. involventes ad minimum sunt captiosae , periaculosae , fidelium mentes magis ducentes ad barathrum desperati nis & esstaenem vivendi licentiam , quὶm ad salutarem Dei tim rem , humi que sui ipsius agnitionem, Hae occasione duplicem mihi quaestionem moves , forsan 1 nemine alio motam . ex cujus prompta selutione Novatoriun uis queos , quos absconderunt , apertilis deprehendes.

sUID VEL VUALE SIT FUNDAE

mentum Humilitatis PARTICULUS IM

S Hi ronymus voeat Pelagium haeresiarcham superbium immis' camia naricatorem optandum , ut insignis hic Pater EceIesiae , terror iste & malleus haereticorum nostro aevo viveret, fortassis N vatores solemni titulo salutaret liserbas hamilitatis Christiana nadis rares , nihil enim , quod toties repetunt, inculcant ac ipsam humilitatem ; nihil eontra quod altilis vociferentiu , ac conua stiperbiam Pelagianam.

Haec est via regia , qua splendide ineedebant haeretici deeimo quinto saeculo: hos h vestigio premunt Novatores currentis sieculi:, utpote filii Fc Nepotes eorum , ergo & haeredes sicut doctrinae, si etiam humilitatis: Nonne Lutherus , Calvinus , Melancton sub hae ipsa humilitatis larva auctorabant , & Canonizabant arrogantiam suam I nόnne stib hae ovina pelle tegebantur lupi rapaces ' n6nne hoe favo , 8c melle eondiebant sel , dc venenum haereseos , qub dulcius morerentur fideles I De hoc , si convinci desideres ; inspice librum CaIvini e. s. de institutionibus , ubi , postquam augustissi-laὶ Epist. M c. respia Dipitigod by Cooste

115쪽

mam Catholicae Religionis striicturam , quantum in se est , fundiis tus susque deque evertit , postquam impii mima sua dogmata tanquam calcem , ligna , & lapides pro novo extruendo aedificio colia Iegit , tunc enim verb in lapidem angularem erigit , vel potius profundamento altissimὲ fosso ponit humilitarem. Quidquid decoris, Melegantiae sancti Patres huic virtuti contribuebant , hoc Calvinus ampliori encomio exornare studet. Vilissimam humanae massae mat riem infra id deprimit, quod pedibus calcas, ita loquitur de tenui hominis ingenio, de vaga ejus vanitate, & inconstantia, ut Hieronymum, vel Augustinum crederes, ut Calvinum ipsam esse humilitatem peierasses. Semper μηὸ mibi Nbemnun illud CH sostomi ptiuum, tum no ba Philostma et humilitatem , ait Calvinus a mao etiamnum istud augustim 3 quιmadmodum , iηquit iste Metor rogatus, quid primum oeci Vertum quis non excandescat contra haec spectra humilitatis quis non indignetur filiis saperbiae veram virtutem mendaci fuco adumbrantibus i fateor , talem videns , 8c audiens non me contiis neo : furore Domini plenus sum , laboravi sustinens : nam rece , postquam larvatus humilitatis histrio , filius perditionis , qui adve satur , & extollitur supra omn/ bo quod dicis- D- , aut colitur; postquam omnia supra se contempsit , euncta infra se explosit . fulmina Vaticana , Ecclesiae Anathemata risit, ripas temeritatis, Regem Tyrannidis , Episcopos illusionis , Doctores Sorbonae timiditatis , P stores regni ignaviae accusavit, postquam Dominicanos extra vagan tes , Franciscanos ignorantes , Jesultas Pelagianos proclamavit tunc enim verb tanquam novum humilitatis spectaculum , ae infimae submissilonis prodigium ex Cathedra contra arrogantiam fulmi nat , opportune importune homines elationis arguit, deflet, ululat,

ingemiscit, quia nolit superba hominum progenies proprias intueri miserias, qudd se demulceat inani adulatione suarum virium ; quddhomo imbecillis praesumat esse arbiter & Dominus sitae salutis , qubd non se humiliet sub potenti nianu Dei, qui his miseretur, A

cώθ a. ad Thessalo et M

116쪽

Epistola Prima.

Ios Indurat ex despolieo voluntatis suae beneplacito , & imperio.

Fateor ad haee audita in fermento stim totus , vix cohibeo justae indignationis motus, quibus agitor. Quos ego i sed motos praestat componere fluctus ut sim mitius Dei jubente Apostolo 3 vix enim Deus ὀc patentius , & potentius praebet argumuntum sincerae sua voluntatis salvandi omnes homines , quam admirabili longanimitate & patientia , qua sustinet calvam Novatorum hypocrita, hi que personatis ec umbraticis humilitatis praeconibus concedit sp

tium paenitentiae.

Quis miretur postea , hos humiIitatis panegyristas adia stet Ies in persuadendo dicunt enim & non faciunt': circumeunt mare& aridam, ut faciant unum proselytum , & filium gehennae dup- Io , quIm ipsi , dupliciter obstinatum , & seditiosum, dupliciter a

rogantem.

Prima , 8c quidem potissima ratio, tam paucos ex audit ribus praeconum Jansmizantium ad humilitatis normam componi , ea est , qubd opportuna in hunc finem non proponant media peris suasores fictitiae humilitatis : genuinum hujus virtutis motivum non extra sed intra nos est , non in Deo , qui se ipsum exinanivit , ut nos exaltaret , sed in propriis Visceribus inquirendum: domestica perversi cordis nostri malitia , quae spiritui sancto episque inspira tionibus semper resistit , ad humilitatis exercitium nos permoveat et Humiliatio in medio im inquit Micheas Propheta ; Non ergo in Deo investiganda , cdm ipse si principium 8c radix humanae Celsitudinis , sed in proprio nihilo , tanquam in scaturigine totius miseriar humani generis ; vel f placeat eam indagare in illo Divinitatis P Iago , non id fiat, nisi in ordine ad finem altius perscrutandi nostrae abjectionis abyssum, eam comparando cum altitudine inscrutabili

sapientiae & scientiae Dei: Humilitώ , ait S. Bemardus , ta) est vinae , qua quis veri aflia cuniiDM sibi ipsi vilescit: adeoque se ipsum nosse est eficax motia vum , ilhidque essentiale humilitatis , non Verbs praecise forissa in de ra. gradibus humil. Pars I.

117쪽

maliter Ioquendo decretorum divinorum perscrutatior figuretur mihi Deus , sub qua velis formidabili Idea ; vivis coloribus mihi

repraesentetur Deus ut abalute eligens , & reprobans , vocans , &deserens irrevocabiliter hos & illos, decernens ab annis aeternis hos morte sua redimendos, illos in massa damnationis relinque dos , pusillum gregem 1 dextris , majorem cumulum humani gen ris ex absoluta , & pura sua voluntate a sinistris statuens , exinde in veritate turbabor, contremiscam , desperabundo similis dicam montibus , eadate super me, & collibus operite me , non tamen exinde humiliabor , nunquam haec decreta dictabunt mihi humilem de me ipso sententiam.

Econtra si orihodoxὲ instruar , qubd nihil sim ex me , nisi corruptio, qudd gratia Dei sim id , quod sum , inutilis ex me tanquam ex me ad operandam salutem , colendum Deum , quod mihi dissisiis , Deo confisus debeam jactare curam meam in Domino, qui me enutriet alimento suae gratiae , qui licEt non teneatur salvare me , velit tamen me salvare ex abundantia Miserationum saarum, quamia vis non sine me , meaque cooperatione &c. Haec sunt illa dogmata , quae hominem ad humilitatem informant, ex his humiliatus sum numis in conspectu ejus , nec tamen inter scopulos ae syrtes desperationis aut perturbationis periclitor. Haec sunt genuina ad Christi nam demissionem incitamenta , haec meliora charismara infinitum

distant , Iugubri illa & tragica derelictione, quae instar Cometae prae nuncii calamitatum crudeli praesagio perterret fidelium conscien

Ita sanε. Vera & fundata humilitas , lichi vallata miseriis, tametsi in pulvere sedens , conspersa cinere , vilis , dejecta, & eonia temptibilis ad apparentiam , hilari tamen facie , heroica fronte i ter agmina virtutum eminet , decorem induit, dulcedine pascitur , fiducia viget , animo erigitur, his stipata circumstantiis genuina est; his orbata non humilitas , sed phantasma est, & spectrum humilia talia , cujus vel ipsi daemones sunt capaces. Nonne & hi immundi spiritus stὶ cognoscunt Filium Dei non pro diabolo , sed homi Disitirco by GOos le

118쪽

ne mortuum , nullas pro ipsis praeparatas esse gratias I nόnne terri bilis haee cogitatio daemones turbat, affligit , Iancinat φ nonne ideireo eredunt , & contremistant i quis dubitet i nee tamen idebhumiliantur : Et si dieas , Angelos Apostatas hac cognitione humiles reddi , nonne fictilia est haec humilitas I nonne loco suavissimae pacis, & tranquillitatis , loco fiducialis amoris , de amorose fiduciae , Ioeo heroicae generositatis & re lutionis , quae sunt verae hujus vi tutis pedissequae , est circumvallata terribili tremore , inconsolabilideret ictione , amara desperatione ' humi Iitas haec diabolica nonne est illi simillima , quam sib speciose velamine verae humilitatis N vatores adumbrant , , ae mentibus fidelium intrudunt , quasi crueniatam conscientiae pavidae carnificinam

IN uUO CONSISTAT SPES PARTICULUS M

PRoeul dubio frequenter audiεris , haereticos non credentes Deo seue fide earent , sic etiam spe , & Charitate destitui, eum hae necessarib fidei tanquam basi & fundamento innitantur; n scio utrum aliquando adverteris , qubd omnibus haereticis communis illa pertinacia apprime sit familiaris Ian seni sint fautoribus, qui desperatis suis opinionibus spem & fiduciam in De.m adebeonvellunt, ut sit moraliter impossibile Iansenisticὲ credere,&Cath lieὲ sperare , impossibile, ut vel superficialiter & leviter Iansenires, quin simul graviter pecces contra praeceptum sperandi positivum,

aut negativum.

Ut rem ex sente rapias , notandum est , quid sit spes haee est juxta D. Thomam post Μagistrum sententiarum sa expiariis certa futura beatitudinis promui s ex Puta, o meritis prindotum: di citur expectatis certa, quae certitudo sit adEo firma , inalterabiliasa Mat. sent. 3. d. 1 a

119쪽

propter ordinem ad Deum dico propter ordinem ad Deum nei

in illa titubare, aut haesitare veseat is i ur divisis pota uia. θ D-mtatis, quibMI miras stra nostra tini ram duabus columms mcitur, dicit S. Thomas ; & haec injuria his divinis attributis illata est tantae enormitatis , ut nulla materiae levitas illam pure venialem reddat. Nam , ut docent Theologi, nunquam praeVaticaris contra virtutes Theologales tantum leviter , aut venialiter, nisi praevaricatio fiat ex indeliberatione voluntatis, aut ex praeventione vel subreptione intellectos.

Sed quo medio sperabo nisi per fidem ' quae spei est ante

signana necessaria, ut testatur D. Thomas. a) Fides o sim per itum nobis iη testat , pod possumus vitam adipisti aternam , θεώ d ad hae divinum auxilium nobis est paratam, si proinde rejecta post tergum , & repudiata Veritate fidei aded consistitoria amplector dogmata Novantium 3 quod Christus non sit mortuus pro omitibus, nunquam intenderit veraciter mereri majori hominum parti sumiacientes gratias , ut salventur , quod forsan & ego sim ex infausto hoc numero ; nunquid non comovebit firmitatem meam in sperando hoste infidelitas Iansenizans ' nunquid non vacillantem, perplexam , desolatam reddot spem meam in sinu meo φ utique hoe naufragium fidei me exponet periculo submersionis in profundum ;se naufragus sine tabula fidei facilὶ involvor contra spem non dumtaxat procellis desperarionis & peccati mortalia sed ipsius, quam

ereor , damnationis aetemae fluctibus.

Nec tamen quisquam sibi perstradeat , quasi dicta firmitas nostrae s i & fiduciae praejudicet timori, eumque expellat, elantamen Apostolus moneat , ut cum timore & tremore operemur

salutem nostram. Nemo , inquam, hoc sibi persuadeat; clim enim spes & timor objecta habeant toto Caelo distantia, hine non . ita opponuntur , ut se invicem destruant & expellant: sicut objectum Φei in ordine ad salutem est Dei bonitas, & potentia, sic econtra jectum timoris in ordine ad salutem non est Deus, vel ejus jus

120쪽

Epistola Prima.

tis, aut Meretim, vest enim Deus infinit. bonus 'per propheta Osee, ut semper in eo speremus, quia vult & in ereatione Voluit, ut semper eum ipse essemus. Qiodnam est ergo objectum timoris Iest propria nostra infirmitas & malitia , est inimicus domesticus, proditor animae ipsemet homo , cui nimium fidere Deus prohibet

brachium sis m. Si gloria promitteretur per solam gratiam, quae se cundum s.ffetentiam nemini defuit, utique plana tranquillitate se- Iussi timore cuilibet sperare liceret, elim verb nemo sit coronan dus, nisi qui legitime certaverit fideliter cooperando cum gratia, cum praeterea tali cooperatione non rarb destituamur , hinc jure meis rito salutariter pertimescimus, nee tamen hoc salutari timore D mini quantumvis intense unquam spes nostra de Dei bonitate &potentia potest imminui; in hae Dei bonitate & potentia diffidentiam ponere est nobis ipsis, ut loquitur Augustinus , janiam misericordia euadere. m. num Desta ratis misereri , quias bous est, ct-qηis ipse contra si rima pietatis janatam Gadit, qui mam sius

D E LIBRIS FROHIBITIS ARTICULUS XL

MUltorum ea est crassissima illusio, qua opinantur , nullos p- hiberi libros praeter illos , quos interdicit Ecclesia aut Potestas politica. Sciendum proinde plurimos proscribi libros authoritate immensum aIliore , id est , jure dirina ct naturali , & hoe quidem independenter ab omni interdictione exteriori , quae tanquam humana semper praesupponit prohibitionem juris divini & natur iis , vel ut melius laquar , quae prohibitio externa ab homine Iata

SEARCH

MENU NAVIGATION