장음표시 사용
81쪽
aliquando suce su necessario , ut veraeiter velit & possit mandata servare , & ut ea in actu & effectu adimpleat. Quoad secundam propositionem: Iansenisue gratias bipartitinis tur in fortes & debiles. Fortes juxta ipses sunt , quae producunt
suos essectus in statu perfecto. V. G. conversionem, veram fidem &e. econtra debiles gratiae generant effectuS imperfectos V. G. remoria sum conscientiae , bona desideria &c. priores gratiae a Jansentania appellantur efiicaces, quia nunquam frustrantur consensi volunt iis , pro quo sunt concessae 1 Deo et posteriores verb vocantur sufficientes , quia voluntas illis nunquam assentitur, quamvis ex se forent satis capaces, & actu generarent consensum voluntatis, nisi fortior concupi scentia gratiam vinceret et non tamen destituuntur
effectu suo proximo, qui est. V. G. excitatio boni desiderii, salut ris remorssis &e. & hoe sensu semper sunt efficaces. Hoc supposito falsum est & haereticum juxta ipsis , dicere , in statu naturae lapsae interiori gratiae nunquam posse resisti , & hoc ajunt ex causssequentibus. Primb quia in praesenti Vita , in qua caro concupiscit adversus Spiritum , Spiritus adversus carnem , haec concupiscentia occulto quodam impetu continub se opponit motui gratiae quantumvis robustae , victoriosae, & efficaci. Secundb quia si debiles gratiae non
sertiantur suum effectum & actus persectos, hoc totum ex eo proinvenit, qubd succumbant concupiscentiae motibus muItb sortioribus nec frangere valeant validiorem resistentiam e nihiloseeius , dicunt ulterius, indubitatum est, nunquam nos gratiae posse resstere, ut imis pediamus ejus effectium 1 Deo intentum & in talibus circumstantiis ordinatum, & per talem gratiam producendum e elim enim
talis gratia sit vehementior quam res stentia con piscibilis, semper eam superat modo invineibili ; tametsi verb gratiae sint infirmiores, de consequenter eareant illo suo effectu ultimam & perfecto, necesi sarib tamen & semper gaudent sto effectu impersecto & proximo, quem Deus gratiae producendum injunxit ; hoe sensia quoque ratiocinantur de quarta propositione, quae ad hanc ipsam reducu
82쪽
moad tertiam ; dividunt necessitatem 1 eoactione liberam Mexemptam in duas species; primam Vocant necessitatem voluntariam sive inclinationis sed haec radicatur in ipsa natura humana tanquam ho principio,ae antecedit omnem reflexionem rationis. Talis necessitas est. U. G. aspirare beatitudinem, sibi ipsi velle bonum &e. Secuniada est, quam eoncomitatur reflexio, & cujus principium est causa quaedam exterior determinans voluntatem ad suum objectum vel pro semper vel tantum ad tempus. Sic E. G. lumen gloriae beatos necessitat invariabiliter ad amandum Deum 3 se etiam juxta ipsos gratia aut concupiscentia nos necessitant ad bonum aut malum, quamdiu haec vel illa intra nos dominatur. His positis Iibenter eoneedunt, necessitatem sue naturalem sue immutabiliter voluntariam oppositas esse Iibero arbitrio tantis opere variabili in statu viae , & ex hac sila ratione negant nos ne eessitari per gratiam uno Vel altero modo , non tamen exinde n gant , nos non necessitari per concupiscentiam vel gratiam ad age i dum absilui. & invincibiliter 3 Iicht enim haec necessitas absoluta fleinvincibilis excludat veram potentiam relativam ad actum oppositatum, non tamen excludit potentiam absilutam nee flexibilitatem ad bonum vel malum, quae flexibilitas secundum ipsis in hoe consistit,qubd etiam tunc, cum Voluntas bonum necessarib operatur per gratiam posset tam vehementiore cupiditate ad malum propelli, vel cum voluntas ex violentia cupiditatis malum necessarib petaeit, pocsit tamen per gratiam potentiorem ad bonum ferri. Et in hoc, i quiunt , comprehenditur tota de adaequata libertas hominis in st tu naturae eorruptae, ex qua etiam libertate conjicitur integrum iu tamentum meriti vel demeriti humani.
Quoad quintam propositionem Oeent Ianianistae, de fide
esse , Christum pro omnibus hominibus mortuum esse, partim, quia mortuus est ad destruendum originale peccatum omnibus commune ; partim quia morte sua reparavit naturam humanam rurissim omnibus communem I partim quia surguinem fudit pro quibusdam singularibus ex omni natione, statu , genere, dc conditions ,
83쪽
partim quia nullus salvatur nisi ex meritis Christi ; tandem quia
justis per gratiam inspiratur desiderium salutis omnium hominum. sed necdum satis e fatentur insiper eonstare de fide , Christum etiam pro ipsis reprobis in particulari mortuum essa , ac si guinem fudisse. Qumodo istud φ I. quia Chustus pretium o tulit plos quam sussiciens , & copiosissimum ad eorum redempti nem a. quia reprobi capaces sunt , ut salventur ex Christi meritis .ejusque gregi annumerentur 3. quia si non recipiant a Christo salutem aeternam , saltem recipiunt salutem temporalem , id est gratias transeuntes. 4. quia Christus habuit quandam inclinationem eos redimendi quatenus homines sente nolunt tamen his omnibus N vatores , Christum taliter pro reprobis mortem subiisse , qua veraciter illos salvare , gratiisque sussicientibus contra insultus concupiscentiae munire voluerit, ut inde servarent mandata Dei , ae a
prehenderent vitam aeternam 3 in hoc enim sensi , secundiun ipses . Christus duntaxat mortuus est pro praedestinatis. Hie est sensus alienus quinque propositionum , quem Jansenti fautores substituere satagunt senset proprio ac naturali ab Ecclesia condemnator haec suae
essugia, hi circuli , & circuitus , in quibus impii ambulant discipuIi ,
ut Μagistrum situm probent, & Ecclesiam reprobent, ejusque An themata declinent, Vel potius eludant. Sub hae interpretationum umbra suaviter requiescunt, his praemuniti artificiosis industriis non sine admiratione , & stupore omnium audiuntur se aperth declara tes contra quinque propositiones , & ad apparentiam id ipsim impugnantes , quod re ipsa accerrimἡ propugnant. Ecquis re ipsa non attonitus haereat , si ignoret mysterium audiens ex ore tot summὲ zelantium Ianianistariam , mandata diviana esse servatu possibilia 3 auxilio gratiae nos ea servare ciun Vol mus 3 nos gratiae interiori persaepe resistere ; gratiam non sempersium sortiri essectum , ad quam producendum tam oportuna fuisset; nos esse liberrimἡ indifferentes ad bonum & malum etiam seb ipsi, dominio efficacissimae gratiae ; hane indifferentiam esse prorsias necessariam ad merendum , vel demerendum 3 Christum pro omnibua
84쪽
erucifixum nullo excepto , eti/m pro reprobis, his quoque merita
sanguinis sui applicisse , plurima salutis media non solum sumete Ilia , sed εc efficacia procurasse ρ quis ad haee audita non obstupescat. . quis non laqueus istas manifeste orthodoxas jurasset y quid tanto--Pere oppositum quinque propesitionibus Jansenti ae ipsa doctrina Jansinii l vel maxime & ad speciem. Interim nihil horum Iansenio.& Jansentanis placet, vel melius dixerim , nihil horum Iansent sino
displicet, nam occulto faedere , & nexu secreto junguntur omnia haec eloquia apparenter orthodoxa cum per tersis eorum , & haereticis phantasnatibus: Vtique expressiones istae super mel, dc faviunsapiunt vero, & sincero Catholico , sed in ore Novatorum sunt seu Ie , & aceto pejores , sunt argutiae , technae, dc .sequi vocationes . quibus imponunt simplicibus venenum aspidum sub labiis eorum ,
Quapropter Amice suavissime; attende tibi, cauth ambula , cave ne supplanteris. ΑIta mente reconde . quae dico, nec satis umquam inculcavero : ne insimuler Jansenista, ne suspectus in fide se pipiar , dixisse non sussicis , justos cum auxilio gratiae posse manis
data servare , si velint ; oportet addere, Deum nulli recusare graistiam necessariam , ut ea in effectu , M opere compleat: dixisse non
lassicit, posse resisti gratiae, & frequenter actu resisti gratiae interiori, ut non assequatur quendam effectum quem potuisset assequi et oponis . tet addere , ita resisti gratiae, ut non semper cum illa fiat totum iIIud bonum, quod in nostra posuit potestite , & pro quo nobis con cessa est , 3e hoc quidem ex sola renitentia voluntatis nostrae : dixis se non sufficit ad meritum , vel demeritum necessarib requiri , ut simus indifferentes ad bonum , & malum sub motione gratiae , vel eone iscentiae , sed addidisse necesse est , hanc indifferentiam debere esse activam , qua possis tendere ad bonum , vel malum ex propria electione , Sc non tantum passivam , qua sis motus & ex citatus ad hanc , vel illam partem et dixisse non sufficit, Deum velle , dc desiderare salutem omnium sine exceptione 3 Christum non pro electis duntaxat , sed etiam pro reprobis mortuum effla etiam Para I. E
85쪽
reprobis morte sua vitam , media Llutis emeaeia , & sussieientis promeruisse ; verum fateri oportet , Deum velle suutem aeternam omnium hominum sine exceptione voluntate realissima , sineeris sma , & ex parte sita essiraeissima et Salvatorem reipsa , fle in es.fectu passum, & mortuum esse , ut mereretur Omnibus etiam reproia bis aeternam gloriam , onuies succiussis necessarios , & sussieientes , ut ad eam homo actu perveniat. I xe & talia sent dogmata de fide decisa per Eeelesiam inlato Anathemate contra Iansenium et talis est doctrina Catholita quinque damnatis propositionibus ex adverse opposita ; hane e degredere & ore confiteri tenemur sib poena damnationis aeternae; quicunque has veritates non credit firmiter , non confitetur simpliaeiter , & pure absque tergiversatione , seclusis effugiis, excepti nibus , & aequivocis ambagibus , talis , eb qubd Ecccsiam non a durit , sit tibi sicut Etheseus & Publicanus.
T E PRAETENSO PHANTASMAED Janserismi, ac de silentis reverentiali, seu respectuoso. ARTICULUS V.
HAud aegrὲ ex statim dictis eonjecturaveris , quid sentiandum de jure , & facto Iansenii; chm verb desideres dilucidam hujus rei delineationem , & ideam , observare te velim , Ianωnistas duplicem formare quaestionem cura negotium sv Iansinu τDisitirod by COOste
86쪽
unam vorant quaestionem juris , alteram quaestionem facti r Num P pa jusu damnavit quinque illas propositiones I num doctrina in illia complexa est verὲ haeretica, prout decidit Romanus Pontifex φ Eece , Hunt Ianianime , quaestionem de faeta: hae quinque proposit nes, de dogmata in illis contenta verene reperiuatur in libro Ians nil in quaestionem de facta.
Major pars Deseristarum necdum negare audet saltem ore, di clamore valido, propositiones illas non esse justo titulo condem natas , doctrinam ibi contentam non eme haereticam ; adeoquin
externὲ, & quoad speciem , & apparentiam inclinato capite se subia mittunt Bullis Pontificiis in quaestione juris : attamen constanter pernegant eas reperiri in libro Iansenii; abnuunt doctrinam his propositionibus involutam esse partum Episcopi, sive Augustini tensis, ideirco huic Bullae Innocentinae acquiesere nolunt in qua stione facti. Si ipsis ad enervandum hoc inane effagium respondeas , i negabile esse , quhd Papa & Episcopi aliud non intenderint nisi doctrinam Iansenti quasi in adulterio deprehensam accusare, de
condemnare I in hae causa aliud huc usque nec intentum nec alte latum fuisse ; Bullas adesse Mer sancte testantes , haereticum sensum
quinque propositionibus inditum esse ipsim , & propriἡ quaesitum Iansensi sensum ; ad haec & similia replicant, Papam, Episcopos ,
Leelesiam immutasse sententiam , ae interpretative tantasse Palim diam et Utique verum est , inquiunt , Ecclesiam esse inerrabilem, dum pronuntiat circa fidem, & dogmata, non tamen idem se tiendum , si deeidendo pronuntiet de facto, talem nempe doctrinam dogmatirari, vel non dogmatizari in & ab aliquo nominato Auth re, linb Ecclesiam actu errisse definiendo , quhd doctrina in libro Iansenti damnata se propria Iansenti doctrina. Ex hoc per sequelam quasi urgentem inserunt clamorosam illam propositionem. Da βοα phanta a est. Hujus propositionis Clero Gallicano censeratae petis a me dilucidationem. Igitur ac
87쪽
nam quinque propositionum damnatarum non esse doctrinam Di έenii , ejus librum non esse haereticum nisi in terebro & spatio im iaginativo quorundam , quos Molinime technis suis & versitiis in- fascinaverint, per consequens Jansenismum non nisi haeresin im ginariam , Ianianistas autem ab omni haeresis suspicione absilve eos esse : tale phantasma ab Armigeris Iansenti hodie spargitur in
capite & angulis omnium platearum , partim ut phantasmatis hujus noctumi favore tuti sint a fulgure & eoruscationibus censurarum Ecclesiae , partim ut virus suum haereticum inoffenso pede circuminferant & effundant.
Clim verb moderatiores inter ipsis simul & oeulatiores haud obscure perspexerint, per math sartum hoc effugium necdum se ex tra teli jactum constitutos , nec penitus ab omni haeresis nota abs Iutos esse, elim haud aegre divinaverint, Ecclesiam ne quidem in punerito facti argui velle de mendacio, idcirco ex consilio statuΦre, aliud sibi tutilisque extruere propugnaculum pro incuIpata sua tutela &defensione , quod appellant νηι- reverentMis sim resteminam, quasi dicerent lingu1 dolosa obstinati hypocritae. Legimus & relegimus codicem Jan senii, nec tamen vestigium deprehendimus ullum in
omnibus iis , in quibus eum accusatis r Absque vulnere conscientiae , sine proditione veritatis evidenter a nobis cognitae testari non possumus , doctrinam in Bulli damnatam reperibilem esse in Augustino Jprensi , elim verb Ecclesia contrarium deciderit , digitumori imponimus , Silentium reverentiale & respectuosum nobis deis super indicimus , ne turbaremus tranquillum Ecclosiae, aut respe tum illi debitum violaremus , vel disciplinam Ecclesiasticam imminueremus. Unde non dicimus Ecclesiam in hoc capite eaIeitrisise , interim tamen horrante Apostolo omnia probamus , quod bonum est tenemus , & assentimur intrinsecus iis, quae ratio suadet , cniae evidentia facti nos credere iubet: Clim enim Eccisa in rein bus iacti non sit infallibilis , ultra respectuosam sub monem ae silentium reverentiale in hoc proposito nihil potest exigere.
En ultimum en intimum Ians sint receptaulum i quid non Dipitiaco by Corale
88쪽
attentaverunt aut machinati sunt quem lapidem non moverunt, ut secuti Me suo silentio silentium frangerent, atque contra Ecclesiam vineulum linguae solverent, impuneq; mentirentur persiadendo fideia Iibus, silentium hoe reverentiale & submissonem respectuosam esse totum omne, quod Ecclesiae debeant, quodque Ecelesta jure ab ipsis postuletr pilis ultra ; eam ipsam summorum Pontificum aut inritatem, quam convellere incessanter mident improbo labore, & Iaboriosa versutia , hane ipsam, inquam, in testem ae judicem causae suae allegarunt e pro silentio reverentiali omnium Ora loquantur , etiam os Ecclesiae Romanus Pontifex non sileat. Clemens IX. die unt Ian senistae , ex patemi sui benignia late 8c benevolentia concessit , simul & testatus est, se esse contentum de quatuor Episcopis , constanter puram 8c simplicem soria mularis signaturam recusantibus , quique illud formulare aliter non subsignaverant nisi expressa restriuione , se quoad quaestionem facti nihil praestare praeter submissionem reverentialem ac silentium respectuosum ; exinde inserunt , Ecclesiam ultra hoc silentinm nihil
praetendere et addunt ulterius , Innocentium XII. non respondisse quidquam ad porrectum memoriale a quodam ex primatibus hujus sectae in Belgio , in quo sito suotamque confratrum n mine aperte protestabatur, qvbd per subsignationem sermularis quoad factum Jansenti non aliter se obligent adstringant , nisi ad silentium reverentiale respectas gratia I ad hoc , inquiunt , allelatus Papa non respondit quidquam 3 jam Verb, qui tacet , consentire Via detur : tale silantium supremi Capitis in loco & occasione , ubi I qui debuisset & potuisset, est consensus tacitus & approbatio declarationis sibi praesentata'. ' Valde debiles sunt rationes istae obsuscandis quὶm illustra
dis oeulis aptiores r nemo se his excaecari permittet praeter illos , qui sponte careutiunt, ne videant & convertantur , neve sentiant durum pungentis conscientiae stimulum. Verumtamen hae ipsae r tiunculae quamvis tenues & modicae facem tamen praeserunt, qua magis ac magis pessima fides Novatorum appareat; Qvis enim ex Vi-
89쪽
ris vel modieum sinsatis & oeulatis sbi persiisserit, Romanoa ponistifices sese invicem arguere mendaces in stateris suis ac judiciis , dc quidem in re tam ardua , tanti ponderis ac summi momenti, in qua Beatissimi Patres altissima prudentia ae profit issima circumspecti no omnes gresses suos dinumerabant , in qua nihil magis ageb rur quam ut selemnes & authenticae decisiones Ecclesiae in suo robore confirmentur φPraeterea , demus, non eo edamus, quM Clemens In& Innocentius XII. ehusque condesaenderint Novatoribus t de qua condescendentia fictilia magnopere gIoriantur & praevalenter triumphant) dato hoc non eoncesse , nunquid vel minimum praejudicaret aut derogaret hic actus Papalis Authoritati totius Ecclesiae adeo solemniter circa factum Iansenti pronuntiantis, ac de fide tenendum decernentis i absit; nisi velis in casu, quo Papa fieret haereticus , aut communicaret cum haeretico declarato, totam quoque Ecclesiam eredendam esse haereticam , & adoptasse errores sit Pontitacis, quod nullus unquam ex Catholicis dixerit, & multb minus ullus ex Iansenistis, qui propὲ nullam in Papa authoritatem suspiciunt nisi pendentem ab Authoritate Episcoporum. Verumtamen c ut reiterem jam toties decantata fusissimum est, qubd ullus ex Pontificibus in hoc negotio quid minimum rein tractaverit. Gallia novit universa & plenitus informata , quhd Clemens IX. non alia ex causa dixerit, se contentum esse cum quatuor Episcopis, nisi ex relatione, eos subsignasse formulam sine restrictione. Hoc patet & elucescit ex ipse Brevi Pontificis ad quatuor Episcopos misso , in quo praecish declarat ac protestatur, se immobiliter dc fortissimo nexu adhaerere constitutionibus seorum Pr ecessorum, nec unquam voluisse restrictioni consentire , aut ullam acceptare glossam. Huic Brevi iussi agatur aliud qu
dem Papae ad Regem Galliarum , in quo testatur , se intellexisse ingenti eum gaudio 1 Christianissima Majestate , quatuor Episcopos simpliciter purE debita submissione sormulam sissisPnasse. Disi tirod by Cooste
90쪽
Quod eoneernit Innocentium XII. pariter eonstat αIum Pontificem, quamvis ex justis & praegnantibus causis non st stim ad declarationem deputatorum ex Belgio responderit, jussisse pauid post publieare & expedire decretum pro Flandria, vi & t nore cujus serib prohibet , ne quisquam attentare praetanat, se mulari iubsignando alium assingere sensum, praeter eum , quem verba sinant & qui se fluidὲ ac naturaliter intellectui insinuat ; hane inhibitionem postliminib stabilivit binis Brevibus ad duos Flandriae Episcopos expeditis, quibus declarat, se exemplo praedecessorum i violabiliter alligari eonstitutionibus ab Innocentio X.&Alexandro VII. emanatis, in quibus nunquam jora vel apicem immutaverit aut reis formaverit , utpote quae hactenus retinuerint, de deinceps invari hiliter retenturae sint suam authoritatem & pristinum robur 3 qubd mutin sit permissurus fieri in sic dicto formulari vel minuti mam variationem , & qudd illi, quibus signatura incumbit, t Mantur signare simplieiter seclusa exceptione, rest ictione, distincti ne quamnque 3 Haec memorata sunt idc Facta publicae notoreutatis , adeoque nihil superest nisi sorsui enascens mapor 8c auonita admiratio de audentia ne dieam impudentia Novatorum, de ipsa sita clade triumphantiumr gloriantur nempe etiam dum cadunt, ac mutant clypeos Danaumque insignia, iis ipsis armis veritatem impugnando , quibus tam potenter veritati siecurritur. bd si euncta hueusque dicta nondum sussicienter MeIudant ora Novanthim , citanda est eonstitutio modemi Pontificis Cleme tis XL ratione famosi conscientiae easas Clermontani. Ra draginta Doctores vaferrimis Novatorum suggestionibus praeoccupati deciderant, quM Constitutus possit absiluere paenitentem, qui se si ieit Eeelesiae deessionibus eirea quinque propostiones quoad punetiim yWis , licὲt pro puncto facti non nisi submissionem respoctuosam ae silentium reverentiale promitteret. Hae decisone tem rana, cujus funestae sequelae mox advertebantur , commota est
universi Civitas, omnes excitati sunt zelos Catholici r ut praecluderetur simul dc repararetur scandalum , ad oraculum recuta