장음표시 사용
281쪽
suum & improprium ' est concupiscentia ; respondet adhue claritis noster S. Doctor a) ,, quamvis iam non eo modo appetia is letur peccatum , quo facit reum , sed quδd sit reatu primi ,, hominis factum , & quod rebellando nos trahere nititur ad ,, peccatum. s. Si enim , ais alis Ma , illa concupiscentialis in-
,, obedientia absque cuIpa est in corpore dormientis quan is tb nrigis absque culpa est in corpore non consentientis φλVerum , inquies , ex qua ratione S. Augustinus ignora tiam & eone istentiam vocat peccatum , si tamen revera pec- earum non sint φ Respondeo, hoc fieri ex triplici causa benὶ notanda. I. Propter haereses Pelagianorum , quos acriter insectabatur , & qui nolebant agnoscere naturam humanam ullate uacorruptam , aut per peccatum Adami contra legem & regulas depravatam et quam fidei Veritatem nunquam S. Augustinus saeemeaeiter propugnasset simpliciter dicendo , ignorantiam , & eo eupiscentiam esse Blummodo paenas peccati , non verb peceata , hoe est , realea dc actuales desectus , seu vitia , cum sola paena peceati ut sic hominem, qui illam sustinet, non reddat defectui osum , aut irregulatum. II. Quia omne , quod est ditarme Ieridivinae, in se ipso vitiosum est & vituperabile, & omne quod tenemur vincere , supprimere , refraenare suo modo & sensu potest ae debet appellari peccatum , talia sunt ignorantia & cone pistentia hominis haereditaria , consequenter merentur in certa sua significatione nominari peccata. III. Quia tum ignorantia tum eoncupistentia sunt effectus & causa peccati sub disserenti respectu; ex peccato enim nascuntur , dc peccatum generant: sic enim Auis
Nam prout rursum & admirabiliter loquitur s Augustinus r 4ὶ si si linguam dicimus non silum linguam, quae movetur in
aὶ Lib. a. cam. Iul. cap. s. t δὲ Lib. I. 4e civita Dei cap. as.
282쪽
More , dum loquimur , sed etiam illud , quod huius membris, motum consequitur , id est , formam , tenoremque verborum ἔ, seeunddm quem modum dicitur alia lingua graeca , alia latina ,, se non soIum peecatum iIlud dicimus . quod propriE vocatur
,, peccatum , sed etiam quod jam de hujus supplicio consequatur,
Observes II. qubd necessitas peccandi , veI impossibilitas non peccandi dup iciter intelligi valeat , vel in occasionibus aut tentationibus singularibus alternatim , successi vh 3c quasi distributivὲ homini occurrentibus , vel in occasionibus aut tentationibus collective sumptis longo temporis tractu ac totius vitae decursu quasi in unam massam confluentibus. S. Augustinus dilucide mentem suam desuper explanat. a Aliud est , inquis , . recedere ab omni peccato , quod nunc in opere est 3 aliud re- ,, cessisse ab omni peccato , quod in illa perfectione tunc erit, , , hoc est in paradiso . Et quidem re ipsa ingens intercedit discrimen utrobique licet enim V. G. ineptus jaculator aut sciopetarius , vel visu Iustus , vel manu tremulus quolibet ictu particulari metam in grediatur , attamen impossibile est , quin non aliquoties a meta aberret , si frequentius aut diuturnius suos ictus & jaeulationes repetat, nisi forte a superiore manu dirigatur ; Ita pariter, Iicet homo pomit evitare peccata universa distributivὲ sumpta , nihilominus moraliter est impossibile tum respectu debilis & depravatae naturae , brum intuitu ubique se praesentantium & quasi ad offensam Dei invitantium & urgentium occasionum ut penitus omnia devitet absque specialissimo & extraordinario Dei auxilio.
In hoe maximὲ & principaliter eonsistit disserentia statos
naturae eorruptae, & integrae ; in natura integra homo faciliter abstinere poterat ab omni peccato , eum ejus intellectus fuerit ab que tenebris , ejus voluntas absque debilitate , ejus membra abs ta Lib. de pessi jussi, Is
283쪽
que vehementi motu eoncupiscentiae: Econtra in statu naturae eo ruptae protracto temporis spatio non erit homo sine peccato pro ter ingentes miserias , quibus subjacet , nisi opitulante specialis. fimo succursu ex alto.
, aeceptam remissionis gratiam ita jum Vivere posse , ut nullum ,, Miat omninb pecccatum , nec egeat oratione illa , dimitte a is bis Mira nam , quasi verb nunquam vel in lapsit linguae, is vel in oblectanda cogitatione concupiscentiae desideriis consen tiremus neque enim in bono sumus , dum in hoc saeculo
observes III. duas dari species necessiitatis , vel jmpossibilitatis , una vocatur necessitas, seu impossibilitas absiluta & re sea , quae nullo modo potest superara et altera dicitur moralis, quae stricth loquendo vinci potest , sed non absque dissicultate, de hae testatur S. Anselmus bin sapisumὸ aserere solimiu nobis imes , quod De dociarata perficera hou valemus. taIis est necessitas , in qua plerumque versamur , quae nihil aliud indieat nisi praegrandem dissicultatem non succumbendi tentationibus ;per quod tamen nolo defendere, gratiam ex Christo selum deservire , ut facilius agas , hoc enim dicere foret Pelagianum 3 sed quia Deus ex investigabilibus Sapientiae suae viis & judiciis gratias distribuens 'in numero , pondere & mensura saepe non adeo potentes. largu me , quae penitus tollant dissicultatem , clim etiam iis praese tibus adhuc notabilem sentias repugnantiam. Inde venit , qubd S. Augustinus tractans de impedime tis observantiae divinae legis a concupistentia interjectis sese sem per utatur hoc termino iscultas, &rarissime isto imposibilitas , etiam frequentissime excludit terminum illum necessitati prout passim via 'dere est in ejus libro tertio de Iibero arbitrio , ubi plus quam ulli bi de necessitata sermocinatur et is omni peccanti animae , i
Lib. de pers iust. cap. 1.sώὶ Lib. M e c. cap. 1 a
284쪽
,, quit sa) , ista paetrari sivit , ignorantia , & dissicestas .... ne,, autem de illo primo conjugio , & cum ignorantia , & cum ,, difficultate , & cum mortalitate nascamur et h- redem lacn ,, Quamquam in ignorantia , & difficultate nata sit , non tamindi, ad permanendum in eo , quod nata est , aliqua necessitate con ,, primitiar omnis anima intelligit enitendum ad evineti sedum rectὲ faciendi dissicultatem ,, . Observes IV. Necessitatem peceandi , sive impossibilitatem mandatorum posse considerari in homine vel tanquam roborato per gratiam , vel tanquam derelicto naturalibus Iiberi arbitrii viaribus et quando S. Augustinus loquitur de impossibilitate , numquam eam intelligit nisi de homine considerato in suis puris naiaturalibus ; nam de hoc selo disputabat eum Pelagianis praetenis dentibus , hominem silis naturae viribus posse operari bonum , di evitare mesum , si velit. Idetreo S. Do x paratus est Pelagio amicus fieri , dummodo fateatur qualemcunque illam possibilitatem 1 Deo esse. Sie loquitui r ,, Hane possibilitatem non peccandi, qua ,, tumeunque est vel erit in homine , non nisi Deo debere imp s,tari rhoe nos dieimus. Iungamus dexteras ,, : tb imo eodem
Deo eoncedit S. Pater , Pelagium justὲ asserere , quod homo pocst esse sine peecato , si velit, , sed hoc unde sit possibile fateatur, ,, & pax erit. Ipsa est enim gratia Dei per Iesum Christum , qu ,, omnino iste Pelagius nos orantes adjuvari , ut non pecce-
,, mus, nunquam dicere voluit, , .
Adhue apertilis se explicat S. Augustinus , quando responis
medetis. quo textu Pelagiani nitebantur evincere , solis arbitrii viribus nos posse bonum faeere. is Qiud eis prodest lis s. Pater ; sic enim volunt intelligi, quod dimim est , si volue- ,,ritis , 8c audieritis , tanquam in ipsa praecedente voluntate
285쪽
, eonsequentis meritum gratiae , ac se gratia iam hon si gratia. Si autem se intelligerent , quod dictum est , si volueritis &e.
M ut etiam ipsim bonam voluntatem illum praeparare confiterentur, is de quo talptum est , praeparatur voluntas , Domino, tanquam ,, Catholici uterentur hoe testimonio , & non sollim haeresim v ,, terem Manichaeorum , sed novam Pelagianorum contererent.
observes V. quoad loca , quae Ianseriistae afferunt ad proohandum . ignorantiam non excusare 1 peceato , lices in hac ignorantia praecepta divina nobi a sint impossibilia , observes , i quam , duas esse species ignorantiae r Una invincibilis & inv Iuniaria . altera vineibilis & voluntaria. Invincibilis est, qua do nunquam ne minimam Ideam aut ansam habuisti te informa di de re aliqua , vel si eam habuisti , omni rationabili coriatuquod verum est quaesivisti , nee tamen invenisti r Ignorantia vi eibilis est , quando non nisi ex te dependebat , ut scires , ac non nisi propria tua negligentia deceptua es. Datur adhue alia dupIex speetes ignorantiae sive vincibilis et sve invincibilis nimirum ignorantia juris , & ignorantia facti rlabroas ignorantia juris , si nescias mandata V. G. esse prohibitum vesci carnibusdie Veneris. Ignorantia facti teneris, quando nostia quidem prareeptum , sed ignoras te illud violare : V. G. ducando carnes putans esse pistra. Insuper distinguitur ignorantia juria in ignorantiam iuris naturalis , & positavi: per lus naturale intelligitur illud lumen rationis , quo discernis inter bonum & malum e per postivum intelligitur lex vel 1 Deo lata , vel ab hominibus , vicaria Dei authoritate praeditis. Conredunt Iansenistae ignorantiam invincibilem sive facti sis iuris divini aut humani ex sare a meeato , non tamen ignorantiam juris naturalis e quia ajunt , haec ignorantia est quid consequens necessarium ad peceatum originese , quae , ciun in Adamo nobis facta sit voluntaria , ideo est paena peceati , nec vinat in nobis esse verum & formale peccatum. Hoc principium
286쪽
. est dolosim & mendax, quod, eunti sthmium probet, ii disi probat. . Nam exinde non silum sequeretur, actiones in amentia & phr nes commissas esse vera peccata , sed etiam illas , quae fiunt in ignorantia invincibili Facti vel juris positivi, quod tamen nolunt
Novatores; ratio est , quia amentia , phrenesis & ignorantia cujus cunque naturae etiam sunt effectus peccati originalis , nobisque, dici possunt voluntariae aequὲ ae ignorantia juria naturalia: om
nibus his alta mente observatis. .
Resp. Ad quatuor priores S. Augustini textus , ubi dicit
I. , , Postquam primus homo libera voIuntate peccavit, nos in ne .s, cessirarem peccandi praeeipitati sumus. II. Paenalis vitiostas sub ,, secuta ex Iibertate fecit necessitatem. III. Non habet ii ob mo in potestate , ut bonus sit. IV. S. Petrus non potuit sequia, Christum passurus, plus promiserat , quam poterat. Respondetur , inquam , ad omnes has illationes. I. S. Α gustinum per impossibilitatem legis divinae aut necessitatem Pec candi frequentilis intelligere transgressiones materises legis , non sormales ; item peccata improprie dicta , quae nos reddant d sectuosis & immoderatos , non criminoses. II. per necessitatem peccandi formaliter & propriὲ vult necessitatem peccandi respectu icollectionis omnium occasonum ac tentationum longo temporisae vitae intervallo se praesentantium , non vero re ectu occasionum actualium & particularium distributive occurentium. III. etiam in his statim dictis occasionibus & tentationibus distria butiv. semptis non aliam astruit impossibilitatem nisi moralem , hoe est , ingentem dissicultatem , non verb impossibilitatem a solutam. IV. tandem , s de absiluta loquatur impossibilitate, non aliter eam vult asserere , nisi respectu actionum de obligationum supernaturalium sine suus u gratia. Haec ultima responsio videtur omnium optima & maximὲ naturalis , qua saepius uti possis secundum diversas species neres raris, quarum S. Augustinus meminit : Hoc unico , Me gratia . di parebunt omnes Ianianistarum objectiones tanquam fumus aut fuis
287쪽
Iium , quod vento rapitur. Prascipitati sumus in necessitatem peeeandi gratia: Vitiositas ex libertate peccandi fecit necessi talem Patia. S. Petrus plus promiserat, quam poterat fine gratia : ita de plerisque hujus generis di naturae expressionibus. Ad quintum : is Inexcusabilis est omnis peccator, sive qui no- vit, sive qui ignorat, sive qui judicat,sive qui non judicat,,. Respondetur,Non aliud hoc Ioco esse intentum S.Doctoris,nisi impetere erro rem Pelagianorum , qui negantes peccatum originale praetendebant , non solum parvulos sine baptismo mortuos ad gloriam aeternam perventuros , sed etiam ipsos Paganos excusabiles sora in divino judicio , dicendo aurivimus , ideo non credissimaru Hoc assertum Pelagianum exagitans Augustinus protestatur , etiam hane ignorantiam lichi invincibilem Paganos non posse coram Deo justificare , cum paena peccati, qualis est etiam haec ignorantia, non excuset ab ipso peccato et quod ita intelligendum est , non quasi S. Augustinus diceret , ignorantiam mysteriorum nostrae
fidei imputandam fore illis in peccatum , quibus nil possibile fuit ea addiscere ; sed quia , licEt non sint culpabiles peccato infide Iitatis , sunt saltem maculati peccato originali , ae omnibus aliis
contra legem naturae perpetratis , propter quae juste excludentur gloria aeterna , ae immergentur, flammis inlarnalibus.
Ut nullum tibi dubium remaneat , hane suisse mentem S. Augustini , attentius ruminare illud , quod eodem loco susilia prosequitur his verbis sa Non audivimus , ideo non credi is dimus , Des tamen judicium nec illis parcit , qui nonis audierunt; quicunque enim sine lege peccaverunt , sine lege peri
,, bunt. Et quamVis se ipsos excusare Videantur , non admittit ,, hanc excusationem e is & quare non admittit φ forte prout volunt haeretici non advertentes , quod sibi ipsis contradicant ) quia ignorantia invincibilis Evangelicae Iegis est formale peccatum minime sed ,, quia Deus scit se fecisse hominem rectum, eique is obedientiae dedisse praeceptum et nec rusi eju4 a quo male usus est, ain uita ros. Disitired by Cooste
288쪽
is libero arbitrio , etiam, quod transiret in posteros , inanisse precis earum et neque enim damnantur , qui non peccaverunt , Qua is doquidem illud ex uno in omnes pertransiit , in quo antὲ pr o pria in singulis quibusque peccata omnes eommuniter peccave , , runt, ae per hoc inexcusabilis est omnis peccator vel propter, , peceatum originale , Vel reatu originis , veI additamento etiam
,, propriae Voluntatis , sive qui novit , sive qui ignorat, sive quiis iudieat , sive qui non judicat: quia & ipsa ignorantia in his ,
is qui intelligere noluerunt , peccatum est ἔ in his autem , qui non ,, potuerunt , paena peccati est non Verb justificatio aut i missio peceatit ergo concludit S. Augustinus: Iu utrisique - ast j. M atis , sita , VH Propter ignorantiam vincibilem mystctiorum fidei nostrae , vel propter peccatum originale & alia
actualia eontra Iegem naturalem commissa. Ad sextum. is Illa ignorantia neminem se exeunt, , , ut sempiterno igne non ardeat , si Propterea non credidit, quia ,, non audivit omnino quod crederetis. Respondetur S. Doctorem
hie loci intelligere ignorantiam vincibilem mysteriorum nostrae Religionis. Hoe patet L ex IIIis verbis , qui νον- s ruiter rimante citium est enim invineibiliter ignorantes dici illos , qui nesciunt clim verb adjiciat adverbium ransuam , indubitatum est , eum loqui de alia ignorantia , qualis est eorum , qui non quidem positiva & assectata malitia respuerunt instructionem , ait
men eam neglexerunt , tales enim reputantur linquam simpliciter nescientes.
Hoe patet II. quM illi , qui laborant h1e ignorantia , fin
apis mitias ardram juxta Augustinum. Si enim Ioqueretur de ignorantia invineibili , nunquid adjunxisset hoc setasius y nequaquam. Est etenim evidens , qubd ille , qui ignoranter invincibiliter pe saret , minus rigorosὲ puniendus seret , ae ille , qui malitios. Peccat et idia manifestum est ex hoe sonasiis , S. Augustinum ver cari cisca ignorantiam vincibilem , non quidem assectatam , sed crassam sDisitirso by Coo le
289쪽
insum , . quae potesti esse talis conditionis Si naturae , ut pec- atorem excuset aliquo modo ,. non ii tam , sed ii ramo , juxta linguam Theologorum , & sic cons utive temperet rigorem sup
Ad septimum & octavum. , , Necesse est , ut peccet , qui ,, nesciendo , quid facere debeat, quod non debeat facere , facit. A Iim i si quis bonum putaverit esse ψ quod malum est , & λ- is ceris hoc , putando utique peccat. is Respondetur: Qubd , cum S. Pater expresia non intimet ,: de qua velit loqui ignorantia , mearith supponendum sit, eum intelligere ignorantiam in vincibilem Heb , quia in centum aliis locis suorum operam repetens repetit, omne peccatum necessarib debere liberum dc voluntarium esseis Usque adeo peccatum voluntarium est malum , ut nullo modo se sit peccatum , si non sit Voluntarium 3 & hoc quidem mania is festum est &e. a 3 Item: , , Quis enim peccat in eo , quod nullo modo caveri potest y peccatur autem l caveri igitur potest. δε
Sed quidquid sit , loquatur de quali velis ignorantia , semper tamen verum est in suo sensia , si dicas , eum . qui peccat per
ignorantiam sive vincibilem sive invincibilem, peccare necessarib. Nam in ignorantia vincibili peccat necessarib , quia cum homo agere non possit , nis con uenter ad stas cognitiones; hine si judicat malum , necessarib agit malum ; ejus actio malitiosa non obstante hac necessitate pergit esse peccatum proprium & soria male ; quamvis enim haec actio non sit libera in se ipsa, est tamen libera in sua causa , quae fuit voluntaria 3 non enim ignoravit , nisi quia voluit , estque in hoe similis Clerico voluntarie suum breviarium in mare mittenti , qui quamvis officium suum'
jam non amplius recitare valeat , peccat tamen.
. In ignorantia vera invincibili adhuc necessarib peccat certo suo modo et hoc .amen peccatum non est iIIius naturae , cujus sunt
ea peccata , quae Augustinus appellat peccata soIa , sed est pee- earum , M simul paena peccati ; id est, peccatum materiale, sue
cain Lib. de lib. aib. cap. IL '
290쪽
actio mala & vituperabilis in se ipsi , clim sit legi Des eontraria .
non tamen hominem coram Deo reum aut criminosiun constituis , eb qubd sit peccatum involuntariium. ,, Nam , ait S. augustiam c a & qui nesciens peccavit , B non incongruenter nolens peccare dici potest; quamvis de ipse, ,, quod nesciens fecit , volens tamen fecit: ita nec ipsus esse po- ,, ruit sine voluntate peccatum sed voluntate facti, nonis Voluntate peccati , quod tamen factum peccatum fuit; hoc enimis factum est , quod fieri non debuit: jam hoc ita peccatum est , ut sit etiam paena peccati. ,, hoc est , peccatum materiale : ca sim addit , eur id , quod ignoranter peccavimus , Vocet peccatum his verbis. b) is Illud quod ignorans quisque non recth facit, de ,, quod recth volens facere non potuit , ideo dicuntur peccata, , , quia de peccato illo liberae voluntatis originem ducunt i illudis enim praecedens meruit ista sequentia , &e. Respondetur etiam ad haec εc alia ejusnodi lora , ubi via detur , S. Augustinum velle hominem peccaro nece ara . qminia uescit , agere debrat, respondetur, inquam , S. Doctorem ita loqui in sensu extremὲ opposito errori Pelagianorum , qui docebant, ignorantiam exeusire 1 merato , si si talis, ut vinci nequeat i
dustria purὲ humana , lic t gratia Dei petita & impetrata superari
posset. Unde concludebant , neminem obligari , ut succursum ex alto petat pro vincenda hae ignorantia & evitando peccato , quia juxta ipsis potest homo sine gratia Dei sella naturae viribus a stinere 1 peceatis. Videtur Nee explicatio evidens ex iis , quae S. Augustinus dicit in citato eapite operis persecti , quod oportet integrum I gere , ut plenὲ ejus sensiam capias r postquam enim probasset per Iulianum eontra ipsem Iulianum, omnes actiones ex ignorantia factas non excusare 1 peceato , Iicis neeessarib fiant, tandem sieconcludit. is sed quod non vultis audite et a peccatis omnia