Jansenius exarmatus in epistolis instructivis et AntiHexaplis seu scriptis sex columnarum adm. r.p. Pauli Lugdunensis ... contra modernos jansenismi errores, & præsertim contra centum & unam propositiones patris Quenelli damnatas à d.n. papa Clemente

발행: 1720년

분량: 409페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

Epistola Tertia. et . 3

ribus sive otiginalibus , sive moralibus , veI quae facta sunt, velis ne fiant , non liberat nisi gratia Dei per Iesum Christum Dorim, minum nostrum. In quo regenerati sumus , & a quo didicimus orando dicere , non seltun dimitte nobis debita nostra , id est ,, quia peccavimus , vertim etiam, ne nos inferas in tentationem, ,, id est, ne peccemus e non est igitur , - cap. storali , impunia ,, talis securitas in necessitate peccandi ; sed ut non obsit ista n . moestitas , donat ille , cui dicitur , is ne simitita meis mis me,, donat autem duobus modis , 8c praeteritam dimittendo iniquia,,tatem , dc opitulando, ne intretis in. tentationem r is Ex his manifeste perspicitur , in disputatione Augustini cum Iuliano nota disputari de aliqua necessitate omnino inevitabili , vel de ignorantia ab Iuth invincibili sue divivis sive humanis viribus, sed de ignorantia , quae lichi sit invincibilis intitudine naturali, se tamen superabilis sertitudine gratiae 'divinae , quam implorare debeamus , ut eruamur 'I nostris necessitatibus, ne peccemus.

Illud quod S. Augustinus saὶ de Pelagio elaea hoc ipsum

propositum dicit . evidentius nos convincit , eum non negare ,q.od ignorantia excuset a peccato, nisi In sensu erroneo Pelagi norum , non verb in sensu Catholicorum e B Etiam Pelagius, tractat de meeatis ignorantiae , & dicit hominem prae- . Avigilare debere , ne ignoret , .ide ue esse culpandam ignora tiam, quia id homo nescit ex negligentia , quod adhibita dia is ligentix scire debuisset i dum iramen omnia potius disputet , quὶm ut oret , 8c dicat: da mihi intellectum , & discam' mania ' data tua. is ' Ex quo conjicitur, S. Augustinum ideb tantlim reprehendere Pelagium . quhd iste non velit orationem esse necessariam ad vincendam ignorantiam & viranda peccata. Idcitch S. . Do tar sic prosequitur: Aliud est enim non curata seire is quae negligentiae Peccata etiam per sacrificia quaedam legis viridebantur expiarit aliud intelligere velle , nec posse , de facere

H Lib. de natura di gratia α π.

292쪽

,, contra Iegem , non intelligendo , quid fieri velit. Unde ad.

,, monemur 1 Deo petere sapientiam , qui dat omnibus assium. ister . Interea Pelagius divinitus esse expianda peccata conse , missa , & pro eis Dominum exorandum esse fatetur , , propter ,, scilicet veniam promerendam Ut autem adjuvetur volun is tas humana per gratiam , ne peccet , nusquam aicita is Conis stat igitur inter Pelagium & Augustinum hoc loco aliam non essedissensionem , quam de necessitate petendi a Deo gratiam , ut evi. tetur peccatum ignorantiae , non verb de aliqua ignorantia aiasiluth invincibili , aut de totali impotentia sciendi, prout prae. simunt Iansentani. Caeterum etiam ad rem pertinet, si observes allata S. A

gustini testimonia non minus adversari Iansenistis , quam Catho. Iacis , chm doceant ignorantiam invincibilem facti & juris positivi excusare a peccato : Est enim evidens in Ioeo quinto dc sexto, S. Augustinum non loqui nisi de ignorantia Iegis Evangelicae , quae certὲ est juris positivi r in palla verb octavo particulariter agit de simplici ignorantia facti , prout ex Verbis immediat. antecedentibus patet , quae sic senant: ,, Si quis dubitet de alia

qua carne , utriun immolatilia sit: si eam cognitionem tenuerit , is quδd immolatilia non sit , & ea vescatur , non utique peccat , is quia non est , nec jam putatur immolatilia , etsi antea Put verat: fi quis bonum. is &c. Ouantum ad septimum Ioeum e ex quo sente , aut ex quo

Augustini eloquio pr abunt Iansent, , eum ibi pIus tractare' ignorantia in vincibili juris naturalis , quam de quodam si jure nullo sanὲς ade6que di meuItates iliae , quas ex Augustino movent , sunt ipsis nobistam communes , aequὲ ipsa ae nobia enodandae. . Quid ergo de illis gloriantur ' Quid erigunt troisphaea l certe canunt victoriam ante praelium.

293쪽

Epistola Tertia.

ΑΚΤΙCUL US SECUNDUS i DE

GRATIA SUFFICIENTE:

dare sium lucem nobis, non visibilem , sed intelligibulem , & spiritualem. IB. δε prus.

rum in monte. cap. 3.

ianthm in medieo est, san re venit aegrotium via. m. i.

. . Loc A APPARENTER CONTRARIA Ec-CLESIAE DECISI

NI Bus. I. Scimus gratiam non omnibus dari ; & quibus datur, non secundiun merita dari. si iὀr.

Cominis est omnibus natura . non gratia. . Serra. II. de νεώ.c p. 4

294쪽

LOCA EUIDENTER

III.

M omnes homines pesint , si velint c Deo credere , & ad ejus praecepta servanda se convertere quia illud lumen illuminat omnem hominem venia entem in hunc mundum. L I. ἐν ιm. adreri minio. I. 3. .

Solus autem ille non voratura Domino , qui non laborat inline saeculo ; sed quis in hM viata non laborat in peceatis suis si autem omnes Iaborant , --nibus dictum est : Venite ad me omnes , qui laboratis : Si autem omnibus dictum. est , quare culpam tuam tribuis im

Nulla est anima tam perversa, quae tamen nullo modo ratiocinari potest , in eujus eonsti e tia non loquatur Deus. Lib. 2. ιι serm. Domin. - - t.

LOCA APPARENTER

CONTRARIA dici

Et hie quia sit nisi sit justu

tiae , quem sibi non ortum plangent impii in die judicii. dicentes et ergo erravimus a viaveritatis , & justitiae lumen non luxit nobis , 8c sit non ortus est nobis In Psia ros. -.

Nihil huie sensit , scilicet Apostoli dicentis et inis ta dis

cernit &c. i tam , contrarium

est , quam de suis meritis siequemquam gloriari , tanquam ipse sibi ea fecerit , non gratia Dei ; sed grati , quae discernit

honos a malis. , non quae com munis est 'sonis malis. Lib. d. naias'. sanct cap. . . ' V. - : .

Cur ilIum Deus adjuvet , iLIum non adjμvet et illum tam tum , illum non tantum r istum illo , siIum isto modo 7 penes ipsi- est'. 6c aequitatis tant

295쪽

LOCA EVIDENTER

CONFORMI Λ, dici Deus non cessit intus praedia care pacem. cim δε me

Non permisit ullum mori sum se exeusare de umbra moristis , & ipsam enim penetravit verbi calor. Iu UM 13.

Clim verb ubique sit praesens,

qui multis modis. ..... a Uer sum vocet , doceat credentem. tonsetetur sperantem , dilige rem exhortetur , conantem ad

juvet , exaudiat deprecantem Inon tibi deputantur ad culpam, quod invitus ignoras , sed quod negligis quaerere, quod igno ras. Neque illud , quod vulnerata membra non colligis, sed quod volentem sanare contem nis , ista tua peccata sunt uti Ii enim homini ablatum est scire utiliter quaerere , quod i utiliter ignorat , di humiliter eonfitendum esse imbeeillitatem, ut quaerenti , dc eonfitenti ille

Tertia

LOCA APPARENTER

secretae ratio , & excessentia potestatis. ω. da arat. θ ι

Quoniam ut crederent, non eis erat datum, etiam unde Creaderent , est negatum. ιει- ραμ. σου. Iε.

VII.

Quid est omnis qui audivit1 Patre didicit , venit ad me ' nisi nullus est , qui a diae , 8e distat 1 Patre , & non 'veniat ad me : si enim omnis , qui audivit a Patre , & didieit, venit ad me ; profectb omnis,' qui non venit , non audivit 1 Patre , nee didicit, nam si a disset, de didicisset veniret. ne ciun igitur Evangelium

praedicatur , quidam credunt, , quidam non eredunt 3 sed qui credunt praedicante forinsecus , intonante intus 1 Patre audiunt,& distunt e Qui autem non credunt , soris audiunt , intus non

audiunt , neque discunt et hoc Disitirso by Corale

296쪽

LOCA EVIDENTER LOCA APPPARENTER

CONF MI R. λα C O NTR Λ R. IΛ. subveniat, qui nee errat, dum est , illis datur , ne credant , iusubvenit, nec laborat. Iob. 3. lis non datur. Iob. ia nari Lia libis. arbiti cap. 13. 8.

VIII. VIII.

. Firmiter credat dilectio vestra, obduratio est , nolle mis quia Deus nunquam prius dese- reri . . . ob hoc dicitur obd xit hominem , nisi prius ab eo rare peccantes quosdam , quia deseratur. Ierm. 88. da re p. non eorum miseretur. Lia. I. M

IX. IX.

Justior videtur exeusatio diis Si hoe adjutorium vel Atia .eentium e non accepimus ' au- gelo , vel homini , clim primiundientiam , quam dicentium et facti sunt, defuisset quoniam non accepimus perseverantiam. non talis natura facta erat, ut Quoniam dici potest : homo in sne divino auxilio posset re- eo , quod audieras , & tenu manem , si vellet non utiqueras , in eo perseverares , si vel- sui culpa cecidissent et adjut Ies , nullo modo autem dici po- rium quippe defuisset, sine quotest : 1d quod non audieras , manere non possent: nune auia crederes , si velles. Lib. δε ιμ- tem , quibus deest tale adjut rep. O grat. sq. Ilum, paena peccati est. ML da cura . θ vati μ' II. Nam si post baptismum vix Quid homo sine gratia Deirit , atque ad aetatem capacem possit, timor B. Apostos osten-

297쪽

Praecepti pervenire potuerit ; ibi habet , cum qua pugnet con- piscentiam) iamque adjuvante Deo superet , si non in vanum gratiam ejus susceperit, si reprobus esse noluerit. Db. . da puc. -m. θ -. cap. 32.

Dubitare non possum , nee Deum aliquid impossit biIe praecepisse , nec Deo ad opitulaniadum , & adjuvandum , quo fiat , quod jubet, impossibile aliquid esse t ac per hoc potest homo , si velit , esse sine peccato adjutus a Deo. Lib. DP c. meti ct remis. cq. s.

CONTRARI Λ, dia

dit et per silum enim liberum arbitrium non addito Dei adisjutorio , promiserat se pro D mIno moriturum. Sed quid est

homo sine gratia Dei, nisi quod

fuit Petrus , cum negaret Chrisstum. Sem. Ia um' Non aliam ob eausam Sta

tura commemorat , non esse

gravia praecepta , nisi ut anima, quae illa gravia sentit , intelis ligat nondum accepisse vires,& oret gemitu voluntatis , ut impetret donum facultatis. Lib. D 'U. I . cv. IO.

EXPLICATIO.

- serves I. Quod in doctrina S. Augustini distinguenda sit duplex gratia. Prima , quam appellat propriε gratiam, est et , qui homo fit verὲ in effectu justus & fidelis , filius & amieuatiei Secunda, quam vocat initium gratiae , quamvis etiam sit Vera gratia , est ea, qui homo incipit ad Deum dirigere gressiis sios , desiderare ejus gratiam dc amicitiam. a, Qui autem conis es Para I. I iDissiligod by Cooste

298쪽

is minis dirigantur, & viam ejus volet , ac per hoc & desiderare,, auxilium gratiae , initium gratiae est , , Ad primam gratiae sp ciem pertinent singulariter gratiae essicaces fidei, conversionis, severantiae. Reliquae quibus Dominus incipit quasi funieulis nos attrahere , & quae dant potentiam sve proximam , sive remotam ad Deum veniendi , possunt reduci ad secundam gratiae speciem. Iam verb cum nemo negare audeat, nisi velit & fidei de rationi nuntium dare , primam illam gratiae speciem non omniabus hominibus concedi , eum. reipsa non omnes credant , non omnes convertantur , non omnes legem adimpleant , non omnis

perseverent finaliter ue hinc nemo quoque negaverit , nullum effrhominem , eui Dominus non praeparaverit , aut actu praesentet gratias sussicientes dc necessarias, quibus homo procurare valeat negotium suae salutis 3 nemo negaverit , qudd , cum Deus reiseu sit aliquibus gratias illas emcaces , quas Augustinus vocat gratias proprie dictas , praesertim gratiam fidei , conversionis, de perseverantiae finalis, id fiat ex justo Dei judicio 3 quae denegatio non sundatur nisi in demeritis illius , eui denegantur gratiae , sociis enim non foret justum judicium c , Sctaeau ris , pu- - ι 1aν , justo 'udicis non dari. In parvulis sine baptismo mortuis haec meusatio gratiae enfieacis fit propter peccatum originis , cujus facti sunt rei in per anis primorum parentum : in adultis verb haec recusatio fit , quia se indignos secerunt gratiae emcaeis per peceata actualia 3c per a usunt vel repulsam initii gratiae, seu gratiarum sussicientium sal-

tem remotarum, quibus praevenit eos Dominus. S. Augustinus in tot occurrentiis totque cIarissimis & expressissimis terminis se deis super declarat , ut nemo eontradixerit , aut hanc fuisse mentem.

S. Augustini negaverit , nisi si percussus caeca de desperata per

299쪽

.; Ista situs Religionis huius , au . sa) per quam solam

,, veram mus vera veraciterque promittitur , nulli unquam defuit ;,, dc cui defuit, dignus non fuit. Item. tb Multi dicunt ,& scire,. volunt, quare illum vocat ad se Donunus , & illum non vocat l,, uni subvenit, & uni non ' hune dignum habet , & illum ii, ,, dignum ' istum honorat , 8c illum cruciat , & amigie audi,, o homo et hunc dignum habet pro bonis operibus suis , & iuis tum habet indignum pro operibus suis malis , quia debitor est ,, Dominus , reddet bonis bona & malis mala. Dicturus es foris sitan quare ille sic respondet tibi Dominus Deus tuus , quia , ,, bonum non negavi 3 sed dixi prius , lavamini , & mundi est iste. Quid volebas , quid quaerebaa , quid cupiebas i gratiam

is Deir ergo si gratiam Dui quaeris , aufer primitin nequitiam ab is anima tua, & ii conspectu oculorum meorum 3 jam cessa a m ,, Io , & fac bonum, inquire pacem , & sequere eam totis viribus ri tuis. Et tam haec feceris , gratiam meam percipies , & oculiis mei super te erunt , & aures meae ad preces tuas , dc priu ,, quam me inquisieris diem , adsum. Nihil magis validum , ut reor , nec magis decisivum diei queat eontra haereticos : nihilominus id quod sequitur , videtur adhue multb efficacius. ,, Hic fortasse c) eonturbatus ad illam quaestionem, redis r eujus vult miseretur , & quem Vult indurat. Sed haec volun- istas Dei injusta esse non potest , Venit enim de occultissimis

de ipsi peccatores , cum propter generale peccatum unam maciam fecerint , non tamen nulla est inter illos diversitas. Prariari cedit ergo aliquid in peccatoribus , quo , quamvis nondum sint ,, justificati , digni efiiciantur justificatione , & item praecedit inrisiis peccatoribus , quo digni sunt obtusione. M pauis post addiι ris ad illam caenam nec omnes , qui vocati sunt, venire voluerunt I

300쪽

as et , Epipola Tertia.

,, neque illi , qui venerunt , venire possent, nisi voeati ,, &e.

Itaque nee illi debent sibi attribuere qubd venerint , nec illi , qui non venerunt , alium accusare debent quam se ipsos , Q qubd vocati potuissent venire , si voluissent. Dominus enim suffieientibus gratiis eos providit, quibus tamen restiterunt. observes II. duas dari species sive genera gratiae fuimetentis: nimirum sufficiens proxima , & remota. Proxima est ea , qua possumus exercere bonum , si velimus seclusi succursu alterius gratiae : remota est ea , quae non dat immediate & seipsi potentiam faciendi bonum , sed mediante succursia alterius gratiae , quam Deus infallibiliter donaret , si fideliter uteremur prima. Hoc τ tum insinuat S. Augustinus his formalibus. ,, sa) Quod ergo ig- is norat , quid sibi agendum sir , ex eo est , quod nondum a D cepit , sed hoc quoque accipiet , si hoc , quod accepit, bene,, usa suerit , accepit autem , ut piἡ & diligenter quaerat, si v ,, Ier. is Ulterius mentem suam declarat circa idem propositum r

fis , re puero , quod ustu p. sis , . quae tamen petitio fieri nequit sine gratia precandi , quae est sitfficiens remota ad servanda mandata. Observes III. inter gratias tam sufficientes , quam efficaces dari alias aliis majores , fassicientiores , efficaciores , vel ab intrinseca sua virtute & ex se ipsis , vel propter tempus & ci cumstantias magis vel minus favorabiles, in quibus concessae sunt. Haec veritas rurium illustratur S. Augustini segragio e ,, Cur ,, Deus illum adjuvet , illum non adjuvet y illum tantum , illum

non tantum I istum illo , illum isto modo φ penes ipsem est: ,, effectus est secretae rationis suae justitiae , 8c excellentia suae potentiae. His iterum maturὲ consideratis respondetur. Ad. primum & secundum locum e scimu , pariam nou --mhu iari &c. Comunis omnibus amura non ratia. Respondotur ,

inquam , S. Doctorem in his locis laqui de gratia ficti, adori

Lib. 3. de lib. arbita c. 22.

SEARCH

MENU NAVIGATION