장음표시 사용
311쪽
gratia vel proxima , vel essicaei , quas Deus aliquoties r susat propter peccata Ec infidelitates praeteritas. . - . Qubd si reipsa concludendum solet ex dictis s. Augustini I εο citato , qubd Apostolus Petrus nulla prorsus gratia fuerit m nitus ad resistendum tentationi , cui erat expositus , etiam foret Loncludendum , Dbd Adam omni caruerit gratia tentatus 1 strinpente, ut de mictu prohibito eomederet. Nam S. Augustinus idem testatur de Adamo , quod de Petro r nimirum gratiam ipsi defuisse. Sic loquitur saὶ : is Quid enim valeat Iiberum arbitrium Mnon adjutum , in ipso Adam demonstratum est r ad malum sun,, sicit sibi liberum arbitrium , ad bonum non , nisi adjuvetur a Deo ,, Irm, b) qivi adiurηi- , I hina ista adam pre Iiberi tim Mininder arbitrism . semper in bomu , M vis is, ct iasium est. Cer te hi textus S. Augustini sunt ad minimum tam elari & decisivi tui probes, Adam cecidisse ex desectu gratiae sumetentis , ac textus hoc Ioco citatus , ut probes, S. Petrum ex desectu gratiae sincie tis Christum negasse. . uapropter, cum juxta ipses Iansenistas non sit sipponendum , quasi Augustinus locis mox citatis voluerit insinuare, Ada mum fuisse orbatum omni gratia , quando fructum in paradi comedit , sic neque credendum est, quasi in alio textu illis citatis omnino simili fle ferme Synonimo voluerit intimare , S. Petriuntotaliter fuisse derelictum ab omni gratia , esim Christum nega
Ut veritatem hane enucleatius penetres , observa terminos , quibus alibi S. Doctor utitur ad exprimendam derelictionem P
tri Apostoli, & David Regis r de Davide sic loquitur Quia ,, David filius erat promissionis , non perditionis , expertus , Deois paululum deserente, quid esset ipse: - ι) : is Ideo Bea
312쪽
D rauri Petrum Dominus paulultun subdeseruit , ut Io-lii ,, minum genus posset agnoscere , nihil sne gratia Dei praevalere Nonne I e meridiana clarius 'patet , has expressiones , parinam ἐμν latam se eperam , nequaquam attestari integram & a solutam derelictionem , qualem Jansentani in suis Ideis fabricant, sed derelictionem brevem & modicam , quae nequit consstere, nisi in subtractione quarundam gratiarum smisium. Quam ob rem dicendum est , David & S. Petrum habuisse adhue in periculosa sitis oecisionibus & tentationibus sussicientes gratias non sollim rein
motas , verum etiam proximas , quibus potuissent vincere , si voluissente proximae quidem gratiae erant adeb infirmae & debiles, in difficulter eum illis triumphare potuerint , attamen per preces Ee instantias supplices , quae erant quasi succursus gratiae remotae , potuissent opportunE , Deo victoriam de tentatione impetrare. Ad Undecimum ut Mim ,-ιsta iram sentis , insastuu ηδε μιρύε ν 1. Paucis mutatis priori , re eodem modo : nimirum S. Doctorem non dicere , nos nullam penitus habere gratiam adservanda praecepta , sed qubd gratiae , quas habemus , cepe non sint satis validae & sortes , ut mandata Dei impleamus faciliter ,εe absque reluctatione 3 ad quidem , ut tunc divina mandata nobis accidant moraliter impossibilia , id est perquam dissicilia seru
Hine est , qubd S. Doctor de hae impossibilitate disserens, se admoneat r a ubi ἐσφην - η uam potis r , fribsimis, o
3resonavit simis prus . . ct --ic dia promptis operibas facilitat- ὰ impatrara pn istant. Ex quo evincuntur duo innegabilia Minvineibiliter vera. I. Hoc textu non esse quaestionem , nisi de impossibilitate morali , id est , grandi dissicultate. L. Nos saltem semper habere gratiam orandi pro gratiis , & per gemitus cordis id obtinendi , quod non est in corde. Ex Ioeis & textibus , ubi S. Augustinus Christianos horiatatur ad orationes & petitiones gratiarum , & qubd debeamus i
s. Lib. de nati ει grati c. G.
313쪽
rassanter preeindo urgere , ut largiatur gratiis benὲ vivendi, paenitendi &e. Ex his , inquam , locis & textibus eoncludunt Iansenistae , homines non habere semcientes & necessarias gratias ad conversionem , paenitentiam & virtutes e dant rationem , quia, Munt , notabilis dementia est illud , Deo petere , quod est in nostra potestate. Sed Respondetur. bd si sic precari sit insania & dementia , consequenter stulti essent & quidem non medioeris tonstrae omnes Sacerdotes , qui sub nusiae sacrifieio iapraefatione Apostolorum cantando postulant , ut gregem suum Pastor aeternus non deserat r imb qubd ipsi Ecclesia insania Iaboret , quando in Concilio generali ad Sponsum orat pro lumine & radiis , quibus indiget r Est enim de fide credendum,qubd Pastor aeternus nunquam deserat gregem suum , & qubdSponsiis divinus nunquam sponsae sitae Ecclesiae lumen necessarium subtrahat: Unde quilibet libenter fateatur, non nisi prudentes debere de insania judicium ferre , quod judicium minis. convenit haereticis , qui etiam primam Sapientiam stultitiae insimulant , docentes , Deum praecepta dare impossibilia. Pro his non
pro Orthodoxis stat extravagantia.
Nos autem, qui plenἡ perstasi sumus, Iong. maximam esse amentiam, nolle sequi decisiones Ecclesiae, quae k divino suo Sponse recepit Spiritum Sapientiae , Respondemus ad uitia mam illationem , Dbd per orationes non selum postulemus simpli. cem potentiam operandi bonum , sed abundantiorem facilius de opportunius operandi bonum , imb certius & infassibilius id exe eendi r humilitas enim Christiana nos instruit , qubd nihil possimus Magni aut parvi praesumere de nostra voluntate absque adjutorio altissimi, ejusque speciali gratia, quae nobis tribuit actu lissimum & infallibile velle bonum , prout articulo sequente via
314쪽
Deus dicat, Ite in ignem aeternum, eis, qui ejus misericordiam' per liberum arbitrium re spuerunt : & dicat . percipite regnum , eis , qui per liberum arbitrium fidem ejus susceperunt,
paenitentiam egerunt. Lia. a. ia . cam HL Mam cap. 8.
manere, profecth ejus ces Pa est, cujus meritum fuisset, si permanere voluisset; sicut fecerunt Angeli sancti, qui cade libus aliis per liberum arbitrium steterunt ipsi. lib. ιεπv. O traue
315쪽
ad me. Quis non videt , & veni re quemquam ad Patrem , dc non venire ex arbitrio pendere V
Utrumque nostrum est pro 'ter arbitrium voluntatis , dc utrumque tamen datum per spiritum fidei , de Charitatis. Etesdem reguII , & utrumque ipsius est , quia ipse praeparat voluntatem e & utrumque noctrum, quia non fit nifi volentibus nobis. Db. ti retria. cap. II.
Nam & quosdam nimia sua voluntatis fidueia extulit in fruperbiam, & quosdam nimia suae voluntatis dissidentia dejecit in negligentiam. Illi dicunt , ut
quid rogamus Deum , ne Vinca mur tentatione , quod in nostra
in potestate i Isti dicunt, ut Lo CA APP AREN TER
nere cum Deo omninh in viriabus liberi arbitrii , quales nunc sunt , dc fuerant in Adam , anis tequam caderet. IR de δε- perosεν. - . D
Quae tamen Iibertas volunt iis in illius primae conditionis praestantia quantum valuerit, apparuit in Angelis, qui Diabolo eum suis cadente in Verita te steterunt: Post cassim autem hominis non nisi ad gratiam suam Deus voluit pertinere. Db. de doris perstri rara cap. r.
Ipsa adjutoria distinguenda sunt: Aliud est adjutorium sine quo aliquid non si , & aliud est adjutorium, quo aliquid fit. Primo itaque homini , qui in eo bono , in quo factus fuerat rectus , aeceperat posse ipsum bonum non deserere , datum
316쪽
quid conamur bene vivere, quod in Dei est potestate φ .... Audi mus minum dicentem: Rogavi pro te Petre, ut non deficiat fides tua. Ne se existememus fidem nostram esse in libero arbitrio , ut divino non egeat adjutorio. Audiamus & Evangelistam dicentem ; dedit eis potestatem filios Dei fieri, ne omninb existumemus in nostra potestate non esse , quod credimus. trast
Ut velimus , sine nobis operatur. Cum autem volumus,& se volumus , ut faciamus, nobiscum cooperatur. Lib. da . st b, arbiti μ' IT.
me vacua non fuit, sed plus Sce. Subjungit, non ego autem, sed gratia Dei mecum. Id est non ego solus , sed gratia Dei mecum rac per hoc nec gratia Dei sila, nee ipse selus, sed gratia Dei cum illo. Lib. de Irati O M. arbiti c. i
est adjutorium perseverantiae snon quo fieret, ut perseveraret, sed sine quo per Iiberum arbia trium perseverare non posset. Nune verb sanctis in regnum Dei per gratiam Dei praedestinatis non tantlim tale adjut rium perseverantiae datur, sed tale, ut ipsa perseverantia donetur. Lib. de correpti θ rati cap. 13.
Prima gratia est, qui fit, ut habeat homo justitiam, si v Iit 3 secunda plus potest , qua
etiam fit , ut velit. Lib. com rvt. o grati cap. u.
Quae sutura erat homini, se facta est Angelis sanctis , me ces meriti, Nunc per peccatum perdito bono merito in his, qui liberantur, factum est donum gratiae , quae merces m riti futura erat. Lib. de corru. ωροι. μ' II.
317쪽
cou F ORMI Α, Re. Ut velimus enim, & suum esse voluit & nostrum: suum voca do, nostrum sequendo. L. I. MLimp. q. a.
trahat ad filium homines, quos in libero dimisit arbitrio I se lassis eam difficile soluturua es. 1omodo enim attrahit, si dimisit, ut quis, quod voluerit, eligat & tamen utriamque V rum est , sed intellectu penetra re pauci valenti M. lith Tetu. 8.
Seunt et ut quid nobis praedicatur , & praeeipitur , ut declinemus 1 malo , & faetamus bonum , si hoe non agimus , sed id velle , 3c operari Diaus ope- .ratur in nobis 3 sed potius im
Humana hie merita eontieeneant, quae perterunt per Adam;& regnet, quae regnat, Dei gratia. Lib. prad. n. cv. 13.
Subventum est infirmitati v luntatis humanae, ut divina gratia indeclinabiliter, εe insuperabiliter ageretur , dc ideo, quamvis infirma , non tamen 'deficeret Fortissino quidipe dimisi, atque permist facere, quod vellet 3 infirmis se vavit, ut ipso donante , quod bonum est vellent, & hoe deserere invictissmh nollent. υλιι coe grat. cv la.
Plus est agi, quὶm regi. Qui enim regitur , aliquid agita& a Deo regitur, ut recte agat et qui autem agitur , agere aliquid vix ipse intelligitur. Et tamen tantum praestat voluntatibus nostris gratia Salvatoris, ut non
318쪽
telligant , si filii Dei sunt, spicritu Dei se agi , ut quod age
dum est , agant .... aguntur enim , ut agant , non ut ipsi nihil agant. Db. vi cerrep. σ PM. c.
Trahit sita quemque VoIupistas , non necessitas , sed volu tas. .... Videte quomodo tr hie Pater r docendo delectat , non necessitatem imponendo. Ecce quomodo trahit. naia.
Hoe enim liberum arbitrIum hominis exhortatur ,& in aliis, quibus dicit: Rogamus , ne in vacuum gratiam Dei recipiatis. Ut quid enim eos rogat si gratiam sie susceperunt , ut Pr priam perderent voIuntatem lLib. δε a M. O lib. arbiti cap. s.
Nemo habet in potestate , quod ei venit in mentem , sed
Hare itaque gratia , quae Ο cultὲ humanis cordibus divina largitate tribuitur , ὲ nullo cor de respuitur , jdebque tribuutur . ut cordis duritia primitus ausiaratur. Lib. de pria. M. v. L
Nud dictum r frustra Deus miseretur , nisi velimus , reseu Iens ait : si enim Deus miser tur, ergδ jam volumus , ad ea dem quippe misisicordiam per tinet , ut velimus. Deus enim est, qui operatur in nobis vel Ie ,& secere. Lib. I. adsimp. q. 1.
Ienti salvum facere , nuti Ium hominis resistit albitrium. Disitire
319쪽
CONFORMI Α, consentire , vel dissentire proin priae voluntatis est. His ergbmodis , quando Deus agit eum anima rationali , ut ei credat neque enim credere potest quonbet liberum arbitrium , si nulla sit stasio , vel vocatio
velle credere Deus operatur in homine, & in omnibus miseri eordia ejus praevenit nos. CO sentire autem vocationi Dei, vel
ab ea dissentire , sicut dixi, pr priae voluntatis est. Quae res non solum non infirmat , quod
dictum est. Quid enim habes, quod non accepisti I verum
etiam eonfirmat, accipere quippe, & habere anima non potest dona, de quibus hoc audit, nisi consentiendo. ias. ia viris. Otim cap. 3 ,
quam prorsus nihil delectat iulicitum ; ratio vera nihil minus docet, etiam illam bonam esse,
sie enim velle , & nolle in v lentis , aut nolentis est potestate , ut divinam voluntatem non impediat, nec superet potest rem. De his enim, qui faciunt, quae non vult, facit ipse , quae est ..... Non utique dubitandum est voluntati Dei, qui in caelo , & in terra , quaecunque voluit, secit , humanas Voluntates non posse resistere, qubminus faciat ipse, quae vult. . . Deus tamen hoe non facit nisi per ipsorum hominum volunta tes, sine dubio habens hum norum eordium, qub placeret, inclinandorum omnipotentissis mam voluntatem Magis habet Deus in potestate volun tales hominum, quam ipsi suas. LV. de correp. o PM. c. I
Quod enim amplius nos deis Iectat , secundum id operemur, necesse est : V. G. occurrit forismi speciosi saemina , & movet ad fornicationis delectationem.
320쪽
CONFORMIA, dici quae habet in potestate illicitam delectationem , si extiterit ita cohibere , ut non sillim de caeteris licitis , verum etiam de ipsus pravae delectationis cohibitione laetetur. De Iu
Sed si plus desectat pulchritu illa intima , & sincera species castitatis per gratiam , quae est in fide Christi , saeundiim hanc vivimus A secundlim hanc op ramur. is Epist. M Gaur.
OBserves I. Quod tam Angeli quam homines in statu i
nocentiae , quantumcunque Perfecti in natura , semper i diguerint gratia supernaturali ad exercendum bonum superia naturale , aeque ac illa indiget homo in statu naturae corruptae; quae gratia ipsis tribuebat bonum cogitare , bonum velle , b num perficere , eratque causa principalis omnium cogitationum& operum supernaturalium , quatenus talium , sicut in moderna corrupta conditione. Nullus ex illis Angelis , aut hominibus erat,
cui non potuisset adaptari Verbum Apostoli r Quis ta discernis Evel eui non suggerenda fuisset ea ipsa admonitio , quae facta est illi impio in Deuteronomio , qui gloriabatur , quasi virtus & foristitudo brachii sui ipsi procuraverit hane felicitatem . qua frue
S. Augustinus ad hoe propositum terminis se patentibus explicat : a) is qui gloriatur , non nisi in Domino glorietur , cum cognoscit non suum , sed illius esse, non silum, ut si, ve- rum etiam ut non nisi ab illo benὲ sibi sit, a quo habet, ut sit. Quae verba indifferenter protulit tam de Angelis quam de homi