장음표시 사용
61쪽
rnum a parte potiore Corporis pastoralis sive Episeopsis quando corpus suo capiti per fidem unitum pronuntiat unitim cum capite vel jam pronunciavit, quid de fide credendum sit clara opiniones h die controversas, in hoc casu omnes Doctores Catholici consentiunt Papae judicium tenendum esse non duntaxat pro cereo sed penitus infribbili & prorsus irresormabili ; tunc enim ipsa est Universalis Ecclesia, quae loquitur ex ore & organo Supremi Capitis: intellige saltem post acceptationem Busarum Papalium verificari praegrandia illa Docto rum Ecclesiae fiffragia de Pontificis Romani infallibilitate. Audi divum Thomam. a) Postquam asum essenι Rathnisau umersalis Edem nata, si quis rasi ordinatioi pertina ter repu-et , hamicus censere-rur, qua quidem Authoritas primipaliter restit is summν Pontifice Item sι qui potestati Z stolica derogant, insolam se ratis sid etiam heresis crimen in curruηt, quasi diceret Doctor Angelicus, qui Papam impugnat, ejus decisionibus obstrepit, sacrae Sedi recalcitrat, talis fidem violat, paretem suam ponit cum infidelibus, non stium prolabitur in errorem, sed haeresn detestabilem , hoc faciunt Novatores in diebus nostrinhine ad Iitteram eis convenit sequens Apostrophe Ivonis Cam: Mam-fM contra sitim apostolicam castar erigitis, si , quod ista adiscat, quantum ιn vobis est, deinuitis, ct quod ita des=im, vos ad care contenditis. Cujus judiciis ct constitutionibus obmre , piavi est baretica prostatis notam incurrere,
nam haretisum esse constat , ut Romana Ecclesa non concordati
Caveas proin Amice suavissime, ne sipplantEris fraudulentiis Jan senistarum, qui incessanter tibi suggerunt, nulla lege cautum esse. quin non tuta conscientia propugnare Iiceat opiniones hujus temporis contra pIacita Pontificia I qui mordicus praetendunt, non spectarenis ad comitia EccIesae generalia ultimatb decidere circa fidei dosemata. Hoc principio hac maxima haereticali nihil faIse proximius, nihil , vero remotius. Hoc principium s justifices, Ecclesiam condemnasti, sustulisti, exterminam: sic enim decoraChristi sponsa abcque omni macu la & rugi faedὲ deformabitur luto & pulvere platearum se structura spiritualis fundata sipra stinam Peuam paucis diebus
62쪽
ώilo aequabitur: quis elab mystiea & mysteriosa hare navicula Petri, cujus gubernaculum ipse Dominus m gratur , operietur fluctibus , ae precessis in praedam cedet i quis dubitat quaevis haeresis pro voriret quaevis impietas pro pietate triumphabit saltem usque ad generale concilium , cui celebrando persaepe plura saecula haud sumetunt.
Dieam plura , & quidem quae sensibilius sensibus pateant. Si
verum sit vel vemsimile , liberum esse , nec lege vetitum, contrair decisionibus Ecclesiae saltem usque ad concilium generale, nonne s quela est stringens & necessaria , olim lieitum & cuilibet integrum fuisse credere M sequi impietates, haereses, & blasphemias omnes a te primum Concilium Nicaenum EceIesiam Dei devastantes non enim aliud concilium generese filii a tempore Apostolorum usque ad illud) nonne sequitur, homines tune saer sanctὲ eredidisse, se tiendo eum falso propheta Elxat, Christum non nisi puram creaturam fuisse ξ Spiritum Sanctum sapra nubes inter duos montes tabernainculum suum erexisse ρ Matrimonium Virginitati dignitatis palmam praeripere nonne quis innocenter piὲ & Christianὲ tunc cum vale tino haeresiarcha triginta Deos admisisset quindecim masculos totide qua semellas i item norme quis sine eulpa eum eo sensisset Chistum non aliter suisse filium hominis nec aliter natum de Virgine, nisi inquanthm intravit ad eam tanquam per canalem ' nonne cum Gnosiaticis defendere licuisset , etiam summἡ abominabiles ramis pruinrientis spureitias non sollim licitas sed & laude dignas ac recomis mandabiles existere i nonne absque scrupulo doeere & eredere per mitam fuisset eum Cainitis, Iudam istariotem valdὲ honorandum esse, qubd Sa atorem tradiderit φ eum Cerdone duos existere Deos, bonum unum, alterum nralignum &c. ' quis praesumpserit haec & alia impietatis monstra , quae infernus ante initium tertii saeculi patulis
messius evomuit, ab haeresi absolvere ' quis patrocinabitur horum nutoribus, quasi illegitimὲ ut membra putrida ab Ecclesiae eorpore resectis i quis attentabit dicere, eos tunc temporis non fuisse serm Disit jr oste
63쪽
Ies haeretieos ex praetextu, qu)d Ecclesia Dei nee dum fuerit eomiliutiter & Oecumenich convegata pro solemni eorum condemnatione 'Hoc ipsum est invineibile illud rati inium, quo pellibenter usus est S. Augustinus contra Pelagium se Caelestinum , qui Romae , Paparasimo & Innocentio damnati pro ultimo desperationis refugio ad concilium generaIe appellarunt, tanquam siIum sit in potentia deta nitivὲpronuntiandi in quaestionibus fidei. QMd i exclamabat Magnus ille Doctor Ecelesae , a id I avi in, congregarimis Diisdi ροπι
Domino eu ressistente pervertere Metra inu ,saltem commovere cenam π οῦ cum p
rius vitiantia ct diligentia pastorati, postfactum illis competens β imgque ,
durum , ubicumqua isti lupi apparuerim , conterendi snt, sive ut sanentur, M.que murratur, sue at aι aliorem uisu arque integruare visentur.
Iam verb, si lieuit juxta S. Augustinum damnare haeresia in I eis illis particularibus, in quibus primδ apparuerunt, si fideles te
bantur taliter condemnatos per consequens devitare, quid ergo censendum , quid concludendum de Anathemate, non ab uno sed pluribus Christi vicariis exeunte , ab EcclesiaUniversi recepto, vel per tacitum vel expressum Episcoporum consensum auctorato 'quis me a guet de peccato, de indignatione nimia, de Tela exeedenter tumido, si tales contra-ululantea legitimis & authenticia Ecclesiae deeretia eum Augustino lupis rapacibus comparaverim, a Pastoriun Ecclesiae vigia Iantix reprimendos, ae baculo pastorali extra ovile expellendos Quis me arguet, si hos Novatores inclamaverim arrogantes haeret,cos ' qui elan orbem Orthodoxum resistente Domino pervertere n. queunt, saltem perturbant, ad concilium generese provocantM, s Ius oraculo aequὲ parebunt ae Musa Sedis constitutiombust.
64쪽
Pessime dispositus eorum stomaehus , identidem reboans con-m Tridentinum Concilium, manifeste probat ea, quae hactenus diximus : Nunquid enim ignorare poterunt Novatores , erroneas suas opiniones jam dudum proscriptas esse in ore & calamo Calvini tamquam proprio earum sonte & scaturigine ' an ergo nesciunt Anathemate perculiba omnes eos, qui dixerint, Delira hominibus quaedam praecepta dare servam impossibilia , nec hominem esse liberum se posti ae movente gratia ad bonum faciendum aut omittendum ' an ergb ignorant saer sancti hujusConcilii Canonem , quo declarat exis pressis terminis , Deum nunquam derelinquere hominem, nisi si prior derelictus ab homine ; Christum pro omnibus hominibus moria tuum , Iic t non omnes hujus Redemptionis fructum recipiant φ an ergo Magistri in lsrael haec ignorant IVel maximὲ noverunt, & quidὲm nimium; sed nunquid exinde aequiescunt Concilio' nonne ex diametro ejus decisiones eludere satagunt exceptionibus ac distinctionibus suis frivolis ' Quid dicam 'e4u ue temeritatis hontem induerunt , ut dicere non vereantiu aer sanctum illud Concilium, tot tiaris coruscans tot Mytris a gustum & Majestate plenum non fuisse nisi tumultuarium Monacho rum ae Scholasticorum consessum : adeb verum est, quod nee ipsi Oeeumentei Coneilii sententiis se submittant, ad quod tamen altavore appellant, provocant, ae Vix non Vociserantur. Adeo verum
est, eos seut Papam sie Concilia respuere, nisi Papa & Concilium, quod ipsi sentiunt, sentiant. Haec est Idea justo 3e vero eonsonans, quae tibi formanda i tumbit eum omnibus orthodoxis de summa Cathedra. Supra hane Petram firmissimam jam pergo exiguum illud excitare aedificium, quod mente volvo. Hare est Petra illa selidissima , eui eetvices Caucaso duriores assisae in Dusta dissilient; a J qui mideris siver ia-piam istum ranserietur, super eam ver uodnis, crateτοι ea .
65쪽
CUnctis retro saecuIis observatum est , Doctores Catholicos ab haereticis familiari sibi versutia haereticos proclamari, hic enim artificiosa retorsione ita infamiam suam , nota haereseos sibi attra- .ctam, detergi autumant, ut simul Doctores Catholicos de haeresi suspectos-exoses reddere non desistant, illi ipsimet , qui inter haeretia eos magis Spirituales & Asceticos se simulabant , infelice hac ast tia contraCatholicos praevalere conabantur, postquam nonnulli exinde tam insigne emolumentum reportavissent. Si stet penes ipsos fiades , jam nemini licet auo plaeet infestare Iansenium praeterquam Molinistis, id est Pelagianis moderni seculi juxta propriam eorum interpretationem. Si Jan senistis credendum, PeIagius sub Iarvi Μ Iinae patefactis inserni faucibus resurrexit, ut inficiat veneno suo pestifero credentium animas r juxta ipsos Papae, Episcopi, Doctores
propemodum omnes catervatim convolant, ut exterminent Iesu Chriasti gratiam, quae nos omnes Christianos fecit: in ipserum ore ae calamo Pelagianismus aeque ae Semiis Pelagianismus ex cinere su
gens inter Molinisus suos sibi triumphos, equos, & quadrigas constituit, ae denique ipsa Christi Ecelesia 1 pluribus saeculis doctrinae S. Augustini libellum repudii dedit, ut abiret retrorsum post figme ea Scholasticorum ; hinc meritb ingemiscens orbis miratur se Perusianum esse. In hune ipsiim tenorem loquebantur nuperrimis saeeulis haec tici , ut notat Stapleton r I sim ait celeberrimus ille verae fidei vindex insigne la missum notist nam hi, amur is τε ria o libres arsinis, atausim CHMMι δε nuturan . Subtilis est diec
66쪽
astutia , malitia tamen quam seliditate praegnantior 3 nihil toties recoctum usque ad nauseam in paginis Calvinistarum , s b) ac caecutiens illa aecusatioCatholicorum de Pelagianismor Calvinus ipse, ut taceam reliquos,intrepide asserit, ConciliumTridentinum non nisi ad oculum& apparentiam damnare Pelagium: audentius Ioquitur Romanenses,, & Sorbonenses Veros esse Pelagios, peiores PeIagianis, qui verit ,, tes praetensas de mandatas dominicis eorumque possibilitate, de gratii sitfficiente, de libertate indifferentiae , de morte Christi pro,, omnibus hominibus instar Pelagianorum propugnent, hos ipses,, articulos arma fuisse , quibus Pelagianis us Augustino insulta-
Ne mirεris adeoque, si recenter nati Calvinistae Iansentanos intelligo idem calleant idioma quod veteres; loquela vestra manse
estos vos facit, antiquos renoVantes errores antiquis utimini pri eipiis in cIypeum pertinaciae. Tu verb amice Charissime, attende tibi. ne cireumveniaris his fraudibus: en opportuna tibi praecautel 1 taIiter consulere statuo , ut ex dicendis protinus coniicias, quid Pelagiani quid Semi-Pelagiani docendo & credendo contra fidem peccaverint.
Praecipui errores Pelagianorum sunt sequentes.
I. Homo silis naturae viribus potest servare totam Iegem dc a temam eonsequi gloriam sine ulla gratia interiore. Ad hoc suffieiunt externa subsidia, lex, praedicatio, bona exempla. &αx. Deus si dat homini gratias interiores & supernaturales, id saeit ex intuitu meritorum liberi arbitrii hominis, quae tamen gratia interna absolute ad bonum exercendum non est necessaria , sed dumtaxat, ut id praestetur facilius & persectitis. 3. Peccatum Adami neminem nisi ipsem inquinavit Adamum,
nullatenus ejus posteros, unde consequitur nos omnes nasci sine peccato, nee magis ferri ad malum ex quodam praepondere conc piscentiae ac primus homo ante lapsum.
67쪽
Principales errores Semi - Telagianorum sunt
r. Principium fidei & meritorum radicatur in nobis ipsis , quamvis eorum persectio & consummatio ex Deo sit. od idem est ae dicere ; posse hominem ex se ipse habere bonam voluntatem ad bonum, lic t imperfectam , quam Deus postea perficit concessii gratia. 2. Gratia non est pure gratuita , diim non aliter datur nisi ex intuitu βc merito bonae voluntatis inchoantis. 3. Deus omnibus indifferenter tribuit emcaeem gratiam fidei secundum pondus & mensuram proprii humani meriti: item gratias justificationis, conversonis , perseverantiae finalis, sine ulla praedii ctione aut miseratione Speciali ex parte sui magis inclinante ad hos quam ad illos.' 4. Respectu parvulorum incapacium ad bonum & msum Deus concedit quibusdam gratiam baptismi intuitu bonorum operum sub conditione futurorum, s diutius vixissent ; econtra aliis hanc gratiam recusat propter demerita sub conditione futura, si vixissent, pr pter abusum gratiarum sub tali conditione praevisum. &c.
Contra errores hos unisessos sequentia sunt GDe tenenda.
I. Peccato Adami insecta est tota Massa humana , exeepti stata Virgine Deipara, quae speciali privilegio a comuni contagione peccati fuit praeservata; omnes reliqui nascuntur filii irae, filii vindictae, Deo rebelles, subjecti mille mistriis vitae & mortis, inclinantes ad ma- Ium ab adolescentia ex pondere concupiscentiae praedominantis, & per consequens valdὲ debiles ad bonum 3e perquam proclives ad ma
2. Nihil prorsus sumus & possumus in ordine ad vitam aeteris nam sine gratia interiore dc supernaturali, quae omnino necessaria est,
68쪽
ut nos praeveniat, eoneomitetur , 8c subseqtiatur, qui paulatim ex bonis cogitationibus ad bonam voluntatem dc inde ad bona opera
3. Ex nobis tanquam ex nobis mereri non possismus nee priamam gratiam actualem, id est, primam salutarem cogitationem, vel primum interiorem motum, qui te intrinsece ad Deum dirigat, nec etiam nos ipses postive ex propriis viribus ad talem motum & graiatiam disponere valemus. . Nunquam meremur de eondigno gratiam fidei, eonvers nis, aut perseverantiae finalis, seu quod idem est, gratiam, quae nos actu reddat fideles, justos,& perseVeranteS. s. In distributione gratiarum datur specialis electio & prae- dilectio animarum , quas Deus selegit, quae praedilectio videtur in hoc consistere , qubd Deus aliquibus valde eximias & praepotentes elargiatur gratias, clim econtra aliis non nisi simplices & communes ;quae praedilectio quoque in hoc praeponderat, qudd Deus efficacem gratiam fidei, conversionis, & perseverantiae finalis justo suo judicio multis deneget, quas tamen aliis forsitan gravius delinquentibus ex puro sto beneplacito tribuit, clim nemini sit debitor, sed Dominus bonorum suorum absolutus. Ex paucis his facilὲ colliges, quid te in muItis oporteat er dere contra inimicos gratiae. Cum verb timendum ut, ne forte in his ipsis orthodoxis dogmatibus sensum capias, quem Novatores ex assueta sua fallacia verbis affingunt, dum fidelisus non nisi uno ex latere veritates detegunt, econtra ex altero supprimunt , qub astutius incautos illaqueare valeant suis retibus, hinc acuratὲ obser vandum, quid Catholici doctores hac occasione dogmatizare consile
I. Liberum hominis arbitrium non eb usque per peccatum est debilitatum, ut licet homo sit sine fide & gratia habituali, omnes nostrae actiones sint peccaminosae r ita determinavit Τridentinum , a ) aded ut etiam sine auxilio gratiae actualis Valeamus elicere actioias a st Trid.MT6. eis. r. Pitu V. Urbanus VIII. Gregorius XIII. in dama. pror. Bai. Pars I. C
69쪽
nes quasdem faeissimas & moraliter bonas juxta eommunem quasi Theologiam Catholicam. Vide Gonethum & Suarem. a
a. Licet homo nec mereri valeat gratiam actualem primam,nec se se ad illam recipiendam disponere , nihilominus constat, Deum omnibus dare gratias sufficientes , cum quibus verὲ possumus, qua doquidem velimus , ex stam peecati nos ad Deum convertere , si fimus peccatores ; item eum quibus valemus evitare omnia mortalia, servare cuncta Dei mandata , si simus justi , prout definivit Cone. Triden. contra Lutherum, Calvinum, & Melanctonem his form
νmus justificari pater I, cum excuom Deo per paemuntia sicrinientum ma .rii. Christi amssam gratiam recuperare poter t. Item: c in nemo temeraria illa ct a Patri bis sub Anathemtiae probibita voce utatur, Dei praιepta homini
justificaιο ad oberrandum esse impossibilia. Tametsi quidem verum sit iuIud, de quo idem concilium loquitur, videlicet. H mmo I precarerit,
reditum sbi re siceatiam promittere debet, prout nec justas securus esse usque ad em in gratia O Asservantia perβν Murum , dum nec hoc nec istud is que Dccasu Jecialis gra tia uηquam cotirier. vatear ; quae quidem specillis gratia, elim nullis debeatur meritis, , sita Dei misericordia pendet tanquam effectus 1 eaus1 8e fructus ab arbore. 3. Quamvis non possimus mereri gratias emcaces fidei, eonis versionis, & perseverantiae, nec ex merito justitiae nec condignit iis, nihilominus nos ad eas disponere valemus, illasque saltem moreri de congruo , & ex eo venientia quadam ob bona opera, vigilias, mortificationes, & praecipuὲ propter preces. Unde ncit. Trid. ιθ rames in Dei aaxilio firmissimam stem colocare oe reponere omnes debent; Deus enim, vis ipsi istius gratia defuerimus, Aut capis opus bonum, ita peris sciet operans veste ct perficere: dummodb non deficiamus cooperando cum
grati I ; hine rursis Cone. Trident. π) Deus si gratia sed met justo
sicaros non deteris , nisi ab eis prias desierataert hominis enim , ut docet
70쪽
r tia necessa n. seu i assibiliter sequitur 3 proau maparatio a moente Deo est. Ex hae doctrina duplicem formalis conclusionem eum Dodi ribus Catholicis 3 maximὲ & speciatim cum D. Prospero, fideli S. Augustim Interprete : concludes primδ, qudd , si mali pereunt , excusationem non habeant de perditione dc peccato suo, quasi gratiis fuerint destitui Meessariis; nam solum eorum culpa haec acciderunt; goneludes secundb, qudd, si justi salvantur , gloriari nequeant de sua justitia, eum jure merito teste Apostolo fateantur , b)non ex opeis ritiis, is inis qua μ us nos, M secundum misieris ordiam μamsalis in feιit. Audiamus S. Prostrerum in haec verba. sc)urirestati haminam ita malis riplex at a messabitu iamras Dei consevit semper O co Uiuit . ut , iis uel pereuntiam excustio sunmt de abnuvio μ lamitu reritatis, neque cuiquam sis liberum ti Ja justuia gloriari. Dixi perversos perire propria culpa 3 ctim una ex parte D minus ipses providerit sufficientibus gratiis ad conversonem & fidelem in mandatis suis perseverantiam , altera ex parte potuerint obtinere speciales illas & particularissimas gratias fidei, eonversionis& perseverantiae finalis ex abysso divinae illius bonitatis , quae, elim vere & sncere desideret salutem omnium , tales gratias ut medium ad finem non denegasset facientibus quod est in se; dixi pariter justos salvari miserente Deo. Rationes accipe principaliores. i. Quia Dominus est, qui eos gratuitb praevenit, excitavit , elevavit , confortavit, quique ipsis sine ipsis x independenter ab ipsa dedit velle , posse & perficere bonum. s. Quia, licet gratia excitans justos relinquat in plena indita ferentia sui liberi arbitati, motionem gratiae sequendi vel fugiendi. aut resistendi , attamen VoIuntas eorum nunquam boni quid operari voluit nisi dependenter , motu gratiae praevenientis & actualis , quae tanquam causa principalis in ipsis ac simul cum ipsis produxit bonum illud velle & perficere.