장음표시 사용
161쪽
39έ. Animad. Eucharistiam esse, non solum unum ex septem Ecclesiae Sacramentis, sed verum etiam ac proprie dictum Novae Legis εacrificium , et Scripturae, et Patres, et Concilia manifestissime
demonstrant; Unde Tridentina Synodus, inquit Sess. 23. c. 24. 3: Si quis diaerit in Missa non erri
Deo verum, et Proprium Sacrisciam, anathema sit. Quod hic statuendum venit, est, in quo eonsistat essentia Sacrificii Eucharistiae , seu Missae. Pro cuius rei aliqua dilucidatione, praenotandum est, quid sit Sacrificium, quid Missa, quaeque actiones in Missae sacrificio interveniant. f. 395. Des: I. Sacriscium, stricte sumetum, est oblatio caterna rei sensibiata legiume μαιωta, et a legis o Ministro faeta Deo per realem ejus --mtitationem ad testandum ejus sUremum dominium in omnia , ac Proesertim in xstam , et ει mortem. 396. Sehol: Sacrificium , quod hic Spectat, duplex est; cruentum nempe, quod sanguinis effusione ; incnuentum vero, quod sine ea perficitur. g. 397. Des: et . Missa est Sacrificium incruentum comoris, et Sangiania Iesu Christi sub Nec e-bus panis et Ani. g. 398. Schol: In hoc sacrificio variae ait ones interveniunt, veluti oblatio Corporis Christi post con- Secrationem , quando Sacerdos dicit; Unde et ni moreS etc. specierum mixtio , Dactio . distributio ;Sacerdotis denique communio. Iu quanam ergo hujus Sacrificii . Eucharistici, seu 31issae actione consistit ejus essentiat Dissicilis quaestios attamen sit.
162쪽
: Aequata Saeri scia Eucharistici essentia in soti
consecratione consistit. q. 399. Prob. In nulla alἰa actione satri teli Eucharistici, praeterquam in Consecratione, eius es-εentia consistere potest; Ergo aeter Prob. ans. Ementia Sacrificii Μissae non potest consistere in prima oblatione panis et vini, quia tunc non est Christus non in secunda, quia nulla intervenit immutatio; non in specierum mixtione, quia haec non legitur a Christo usurpata , neque necesse est omnino a nobis usurpari; unde si accidit, ut hostia integra adcidat in calicem , omittitur fractio; non in distributione, quia plures sunt Sacrificii , in quibus solius Sacerdos communicat, quam Laici sacram Communionem accipiant; Ergo est. Prob consequentia. Consecrationi Conveniunt omnia quae ad stricte susceptum Sacriscum constituendum praerequiruntur; est enim oblatis, non quidem explicita , sed implicita; rei sensibilis, Cossoris nempe, et sanguinis Iesu Christi sub speciebus sensibilius panis et uini ; legitime instituta ab ipso Christo nempe : Hoc facile in meam commemorationem ι limo ministro , Sacerdote nempe g. 305. ; facta Deo; quia nulla actio tam competit fieri Deo, quam consecratio; ut proinde illi soli fieri debeat; per realem ejus immutationem, quia in Consecratione, vi verborum , Separatur corpus a sanguine, et Christus pouitur ut immolatus; unde et hostia destruitur; aa testifcandum ejus sumemum dominium Suer omnia ; ac praesertim O visam , et mortem , quod maxime verificatur in consecratione. Ea enim ostenditur Deus auctor vitae , quia Christus per Con*ecrationem accipit esse sacramentale nempe ),
quod antea non habebat i mortis vero , quatenus ibi
163쪽
- existit Christus modo quodam mortuo , et ad destructionem ordinato; Igitur etc. Quaeres. Utrum Sacerdotes teneantur ostierra Missae sacris clam pS. 4oo. R. omnes et singuli simplices Sacerdotes qui aliunde Missam celebrandi onus non habent, tenentur aliquando Missae sacrificium, Osserre. Nam Christus hoc Sacrificium instituens, iussit ut osseretur a Sacerdotibus Dixit enim : hoc facile in meam commemorationem ; Unde Tridentina Synodus i , ait: Curet Episcopus , ut Sacerdotes, saltem diebus D minitas , et festis'solemnibus . . . Missas celebrent. Ex quo concludit Angelicus Doctor P. 3. q. 82. ari: io. , dicens: u Unde Sacerdoti, etiamsi non.
ν habent curam animarum , non licet omnino a ce s lebratione cessare n.
Quaeres. Quoties debet Sacerdos celebrare uia eritet peccatum moriale ῖ 4oi . R. Certo per Theologos definiri non potest , tanta est Auctorum de hac re discrepantia. Ei enim volunt aliqui , illum tenori saltem,in anno, alii ter , alii pluries. Quid coneludendum , TeSolvat lector postquam mala quae agat Sacerdos , omittendo Missae celebrationem , perpenderit in Venerabili Beda in e . a. Λct: Apost ), qui sic ait o: Sacerdos le- v gitimo non impeditus , celebrare praetermittens, Priaη Vlit, quantum in se est, B. Trinitatem laude et glon ria , Angelos laetitia , Peccatores venia, iustos substii, dio et gratia ; in Purgatorio existens subsidio, et reii frigerio D. Quod si fuerint sacerdotes sanctitate Praediit, qui vix in vita aliquando celebraverint; dicem si Quae hic desiderantur , alia dicta jam sunt, in
Tractatu de Exteriori Dei Cultu; alia in illo de Presb3teratu explicabuntur. Qui sustus dicta perlegere cupit, consulat Auctores passim citato
164쪽
I66 dum id res veI secisse ex divina inspiratione, et eo Sensu ; vel quia sorsan putabant se esse vere indiagnos , atque hinc legitime impeditos
Sacramentis Poenitentiae, et Extremae melionis.
oet. Per Sacramenta Baptismi, Confirmaton et Eucharistiae , licet Christus Dominus de gratia, et mediis homini providisset, queis, et a culpis pra ea ere , et bona faciendo vitam aeternam consequi Posset ; recordatus tamen quoniam Pu is sumus;
Psal: Ioet. v. Q et homo sicut fenum dies ejus isomquom flos agri sic eae rebit , faciles, proinde , qui cupiditatibus illecti , vel tentationibus victi, vel infirmitatibus fracti, ab arcta via , quae ducit ad vutam discendentes , et latam peccatorum viam infir diamur quae ducit ad interitum, et peccatores it Tum propria culpa constituamur: miserator et miser,cors Pater, qui ut medicus, omnes infirmitates , atque languores nostros curare venerat, Sacramentum aliud instituit, Poenitentiam nempe, qua veluti Secunda post naufragium tabula, Tite utentes , si ne in profundum maris Infernalis demergamur. De hoc ergo Sacramento, sicuti et illo quoque Extremae V etionis agere volentes, Omni studio conabimuT , quae xile et catholice tenenda .unt, exponere fideliter, a que declaraTe.
165쪽
f. 4 33. Animassi Poenitentio, quidquid obgan aiant Helerodoxi , Lutherus maxime , et Calvinus oppellata ess, scribit S. Isidorus Lib: IV. Orig. Cap. ult. quasi Punientia , eo quod ipse homo se puniat Poenitendo, quod male admisit; nam aliud nihil agunt, quos veracitex poenitet, nisi ut id quod
male fecerunt, impunitum esse non sinant.
g. 4o . Schol: Poenitentia dupliciter considerari potest; et uti virtus , nempe , et uti Sacramentum 6. 4o5. Des: i. Poenuentia , uti Virtus, estiariuS, quia ea animo dolemtia de Reccatis commissis, quatenua sunt ostiensa Dei cum proposito est lanci ea non a litia committendi , et pro eis Divinae ivstitiae sacci Dcιendi. f. 4o6. Des: a. Poenitentia, uti Sacramentum M Est -- Leps Meramentum a Christo Domino intilausiam ad remalenda Peccata posι Baptismum commisaa , mr actus Henuentis , et legitimi Sacerdo lis absolutionem. Ita Theologi Calliolici. Verum
DAsidium adest inter mereticos. o . Nam Montanistae, teste Tertulliano U-hro de Pudicitia. , quaedam graviora peccata mortalia
in Deum admissa , ab Ecclesia condonari non posse docuerunt. Novaliani nullum omnino peccatum post Baptismum commissum per Ecclesiae auctoritatem re mitti posse dixerunt. Wiclessus , Ioannes Ilus, aliique eorum Sectatores, Sacerdotem vere non absolver inutierunt. Lutherus hac in re suit varius, aliquando scilicet admisit, at quando respuit Poenitentiae Sacramentum , cujus i constantiam sequutus est Melacthon. Calvinus laudem , ut alios brevitatis gratia iuuetute
166쪽
- mus, Sacramentum Poenitentiae, Cum Sacramento
Laptismi confundit; docuit namque dicens Lib. IV. Inst. Cap. 39 ) tissime dixeris, si Baptismum
ocaveris Poenitentiae Sacramentum , cum in confr- mationem gratis , et fiducis sigillum iis datum sit, qui Poenitentiam meditantur. Heu humanae perfidiae ' P0rleti tal
Ecclesim, Ῥιsque Pastoribus a Christo potestas data fuit , omnia , et co ιslibet generis mccuta
f. 408. Prob. ex Scripturis. Christus Dominus dixit Petro s Matili. Cap. XVI. v. 39. : Tibi dabo.
laxes regni Coelorum; et quodcumque ligaveris a Per ferriam , erit ligatum et in Coelis , et quodcumque solet eris S er terram erit solutum et in Coelia: Eamdemque se cultatem Petro confirmans, aliisque Apo
stolis promitiens , inquit Ibid. Cap. XVIII. v. 18. ) :
Amen dico Cohis, quaecumque alligaverilis svPer terram erunt ligata et in Corio; et quaecumque sOLe crisis super terram erunt soluta et in Coelo: ullam ergo distinctionem iacit Christus inter peccata levia, et ravia , graviora , et gravissima ; quaecumque , dixit, alliganeritis; quo mimque solverilis etc. Deinde quam indeterminatam potestatem promiserat Ainpostolis dimittendi peccata , eam et ipsis de facto concessit Ait namque illis Joann. Cap. XX. v. u. : Accipite viritum Sanctiam, quorum rem seritis me fa remittuntur eis: et quorum retinuertatis retenta sunt. Quo tam insigni facto, inquit Tri- donlina Synodus Sess. XIV. Cap. . X. , et tam verbis Aervicuis , potestatem remittendi, et retinendi Peccata , ad reconciliandos fideles Aost BUtismum lusos, Mostosis, eι eorum successoribus fui a cGIT L
167쪽
mum rerum , universorum Patrum consenSus semper intellexit: et Novalianos remittendi potestatem olim Pertinariter negantes, magna ratione Ecclesia C tholica tanquam ho reticos e lasIt, atquc condeminnanit : Ergo etc.
g. 4o9. Objic. Nullus peccata in Dominum com--SSa remittet e potest; legitur enim I. Reg. Cap. II. v. 25. : Si peccaverit vir in virum , placari ei Poleris Deus, si autem in Dominum Peccaverat vis, quis orabit pro eo 8 Ergo etc. io. n. dist. ans. Nullus qui a Domino poteStatem non habeat, peccata etc. remittere potest : ne. , secuS, II. Rns cum consa. Quidquid fuit de veteri Lege, videant Eruditi ; illud omnino ex fide
certum est, Christum Dominum Ecclesiae suae, ejusque Praelatis, et Pastoribus potestatem dedisse retinendi aut remittendi quaecumque peccata , et cujuscumque
generiS, et maliliae . ea suerint. Ad illud quod ex Scriptura adducitur, respondet S. Ambrosius, dicens Lib. I. de Poeni t . Cap. IX. scr*lum non SepAtilius orabis pro eo : sed quis orabit 8 Hoc est, quis sit ille qui in tali causa debet orare, quo Γιtur non
ea cluditur . . . . Nam singularia Ciloe aliquis debet Orare Pro eo qui Peccaxa in Domιnum: quo enim major a , eo morea sunt quoerenda Si rapa.
Et hoc quidem in Veteri Lege , in qua eX Upere
oderantis Sacramenta gratiam conserebant ἔ in nova autem Lege in qua ex opere opstrato Sacramen in gratiam conserunt f. ac, . ) ; et Deus, uti aiebat laudatus Ambrosius , inter peccata, distinctionem non secit, sed ibid. Cap. 3. alias et . misericordiam
Suam Promisit Omnibus , et relaxandi licentiam Sacerdotibus suis, sine ulla eo Plione conceSSit, non sic. Ad pedes sui Sacerdotis accedit poenitens cum de bitis dispositionibus ; confitetur peccata Sua , et audire meretur : Absolvo te ab omnibus peccatis tutS. Non solum proinde invenit, qui pro se orat, etsx
168쪽
37 Peccata innumera in Dominum commiserit, sed quῖ eum de sacto a peccatis absolvit. II. Confra. Alclui ctiam in Nova Lege dantur Peccata , quae remitti a quocumque non possunt; Ergo n. r. Prob. subfm. S Joannes Evangelista ait Epist. I. Cap. V. v. i6. qui scit friarem Suum Peccare Peccatum non ad mortem ,,Petat, et d-hisur.ei vita peccanti non ad mortem, Est Pecc tum ad m*tem , non pro illa dico ut roget quia ἰergo peccata ad mortem , hoc est mortalia, nequeunt remitti; Adeoque etc.
g. 412. R. cum S. Augustino Libro de Cor-xest. et gratia Cap. XII. i De peccato ad mortem
Uuoniam caP Ssum non est , Possunt multa , et ει--rSG Sentiri , ego autem dico , id esse peccatum , sidcotior Per dilectionem Ueratur deserere usque ad mortem ioe est impoenitentia simalis. Et sane. qui moritur imp nitens, remissionem poccatorum obii uere non, Pute4t , quia post hane vitam non datur locus PO
nitentiae, neque uti virtus est, neque ut Sacramen .
tum; frustraneam igitur esset orare pra illo. g. 4i3. Contra. Atqui non solum impoenitentia. si ualis dicitur peccatum irrenti sibile , sed alia quoque Peccata mortalia ; Ergo etc. Prob. subfm. Apostolus adilebraeos scribens, ait Cap. XI v. 26.): Volun- furis PeccanIibus nobis Post acre tam notitiam Nera tulis , jam non relinquitur sero peccatis hostia: te
ribilis autem quo dum ea eclatio judicii etc. Ergo
q. 434. R. dist. sensum auctoritatis: Voluntarie etc- , et Per peccantes hic intelligit Apostolus Judaeosdpostatas a noligione, quasi alius esset MesSias Venturus, et alia hostia pro peccatis osserenda, conc., Seeus, Π- ς Ergo etc., n. consua. Volens Apostolus, Judaeos iu suscepta Christiana noligione constabilire, ne desere- Tent collectiones, hoc ost Ecclesiam Christianam , sicut
consuetudinis erat quibusdam Ibid. v. 25. ), ait Pro
169쪽
dictis Hebraeis, qui post acceptam notitiam veritalis aposta larent a Fide , pro peccato non reliqui hostiam , hoc est aliam Christi mortem , et aliud Baptisma ; Una enim oblatione , Christus, in se uernum consum sit sancti calos Ibid v. ). Ante enim reParationem c Exposit . in hunc locὰ , ait Angelicus D ct0r , quin Iacta est per Christum, relinquebatur hostia
ista, quin expectabatur e sed nunc iam non eveci tur alia mors ejus: ita nec ρer Baptismum semel acceptum eapectatur alius ADPtismuS. Non ergo negatur peccatorum remissio laudato in textu ; Ade
In Pentia est merum Noxoe Legis Sacramentum. S. 415. Prob. Nam in Poenitentia, prout est descripta g. 4o6. , inveniuntur omnes conditiones ad
verum Sacramentum. Atque in primis adest signum sensibile tum ex parte poenitentis , qui sensibilibus signis peccata sua detegit, et internum animi dolorem mani sint , cum ex Paxte Sacerdotis ministrantis , quis r curia,' At Iiae determinata verba , illum absolvit; adest 3. institutio divina, et prcunissio aliae; ChriStus erit m , uti narrat S. Joannes Evangelista, Call. XX. v. 21. 9 Insi sinest in discipulos suos, ei Hait eis . Accpite Spiritum Sanctum : quorum rem seritis Peccialairemiliuntur eIS , quorum 1 IiΠΠΟΙ- tis relenta sunt. Ergo elc. Hinc Tridentina Synodus ita decrevit Sess XIX. Can. I Si quia diaeris, in Catholica Ecclesia , Poenitentiam nou
170쪽
t ta se rere, et Promis Meramentum pro Melibus , quoties Poti BUtismum M peccata labuntur, ipsi Deo reconciliandis , a Christo Domino institulum , anathemia HI. Et rursus. Si quis diaera, serba illa Domini Stili foris : Accipite Spiritum Sanctum etc enon esse intelligenda de Potestate remulendi, et relLnendi meentu in Sacramento Poenisentim, sisut Eces βιa Catholica ab initio semρer intellea se, dolorseruantem contra institutionem hujus Sacramenti ad ameth Palem praedicandi,Evangelium , anathema sit.
6 4, 6. Prob : II. Traditione Patrum Ecclesiae Tertullianus, antequam in Montani errores impigeret Lib: do Poenita Cap.-IV. de peccatis loquens
Post Baptismum commissis , inquit. ti Cum scias ad- VerSus gehennam , post prima illa iniinctionis D ri minicae monimenta esse adhuc in exomologesi s cunda subsidia; cur salutem tuam deseris 8 Cur in tessas aggredi , quod scias mederi tibi is 8 Origenes Hom: 2. in Lev. col. 6. , haec habet. v Non eru- bescit peccator Sacerdoti Domini indicare pec-n sal in suum, et quaerere medicinam D. S. Cyprianus Cap. i 2. de lapsis ): Confiteantur singuli , ait, . . . . dum satisfactio et remissio saeta Per Sacerdotes apud Dominum grata est u. Athanasius in Cap: Ia. Matth γ ,, . Si nondum, scribit, soluta Sunt vi γ .eula , tradas laipsum Discipulis Iesu : adsunt enim, v qui te solvunt pro Potestate ea, quam a Salvator γε acceperunt n. S. Joannes Chrysostomus Hom. 3o.
in Gen : Quia , inquit in magnam hanc hebdon madam scilicet Sanctam ) pervenimus, Dei gratia
η nunc maxime et jejuniis cursus intendendus. . . . sa-n eiendaque diligens et pura eonfessio peccatorum n.
S. Augustinus pariter Lib. de Adult: Conjug. Cap. 6. : u Eadem, scribit, est causa Baptismi et reco η ciliationis, sino quibus Sacramentis homineS Cr . v dunt se non debere exire do Corpore v. Tandem,