장음표시 사용
51쪽
52M rarcitiae, scilicet status fidei genitae, roborata, et Μ multiplicatae. Secundum primum sit distinctio filo
h liuin a ncredulis, per secundum si distinctio somis tium ab infirmis, et debilibus, secundum tertium ,, fit distinctio Clericorum a laicis , hinc est, quod n illa Sacramenta, quae respiciunt triplicem fidei 'n statum praedictum , characteres imprimunt, per quos 'ti indelebiliter impressos, semper distingunt, ac per 'Μ hoc numquam iterari possunt. Quoniam ergo Bap- ,, tismus respicit flatum sidet gentiae, in quo popu- 'n lus Dei distinguitur ab incredulis, ut Israelitae ab in AEgyptiis' et Confirmatio respicit staliam's dei rὁ- is horaiae, in quo distinguitur populus fortis ab in-Μ infrinis, sicut pugiles ab his qui ad pugnam non Τω Funt idonei; et ordo respicit statum fidei multipli-D Plicatae, in ano distinguitur Clorus a laicis, sicuti D Levitae ab aliis Tribubus , hinc est , quod in hisa, tantum iribus Sacramentis characteros imprimun- idi, tur. Quia vero distinctio populi a non populo priman est, et radicalis . hinc ost, quod character Bap-n tisma ita est tandamentum omnium aliorum charan clerum, et ideo illo non substrato, nihil poterit in Superaedificari , ac per hoc oportet de novo seri: n Si autem ille substernatur, alii imprimi possunt, u nec umquam ulterius iterandi sunt, nec Sacramenta in tria praedicta , quae hos imprimunt , ex cBUS N Bliqua iterantur, et gravis de facto ii orantibus d γ bet poena imponi , propter divini contumeliam Sa-n cramenti, licet alia quatuor ex caussis diversis pos D sint sine sui contumelia iterari n. Adversariorum aromensa so Nntur.
52쪽
men sola Scriptura seret Fidei nostrae regula , eone tsi praeter Scripturam sit etiam traditio, nego maj t, et dist: min : Atqui eice colligitur autem traditione ,
Esto ex X erbo Dei scripto expresse non habeatur , tria Iaudata Sacramenta characterem in Primere , DX- presse tamen habetur ex Traditione Divina , quae
altera est insallibilis fidei nostrae regula. Et sane Patres fere Omnes tam Graeci , quam Latini loquentes do verbis illis Apostoli ad Ephesios ap: I. v. I 3. In quo et credentes signati estis Spiritu Promissio-ma Sancto , qui est pignus horreditatis nostra', illa accipiunt de signo, sive charactere Baptismi; i):
g. 129. Contra. Atqui nec etiam traditione oX- presse habetur , quod in laudatis Sacramentis char iter imprimatur; Ergo n. r. Prob : subsita. Vel Pres Ecclesiae Patres, et Augustinus pracSertim, characlerem sacramentalem ab exteriori sensibili signo non distinguunt. Ergo nulla est charactoris existentia. Prob: anS. S. Augustinus ut alios omittamus simili modo
loquutos in lib: de gestis cum Emerito Donalisla , docet , characterem exterius cognosci, et agnitum approbari ; id autem exteriori sensibili signo dumtaxat convenit; Ergo Augustinus characterem sacramentalem ab cxteriori etc. g. i 3 s. n. dist: mai: S. Augustinus docet, characterem exterius cognosci in sua causa , concedo ; tu seipso , nego maj r, et eodem sensu admissa mi Π , nego consain. Miror quomodo ab adversariis victoria decantetur, si tam clara sunt Augustini Verba , ut in aliud sensum non valeant ab adversariis extorque i.
Etenim Lib : a. contra optas Parmenia: cap I3. Non minus, inquit, haerent Sacramenta ChriStiana, i in Vid: Tournoly de Sacram: in Genere q. IV. Art: II. Prima Concir
53쪽
quum Nola corporalis , eum videamus nec apostalax ca-xere illis, quae propterea illis resipiscentibus non Stituuntur , quia amitti non Potuerunt. Quod coxie de exteriori signo dici non potest. Cum ego Augustinus, et alii fortasse Patres asseruere , characterem exterius ivideri , at liνe cognosci , non de charactere in se con- isiderato , sed de characteris causa locuti sunt, quatenus inimirum , cum aliquem rite baptizatum cognoscimus , i simul deprehendimus, illi infixum chaxacterem qui tan- iquam essectus Semper, ac necessario caussam illam OnSequitur . . l*. 131. Contra. Atqui S. Augustinus alium non ognovit in Baptismo characterem , nisi ritum exter Num ς ergo etc : Prob : subs: eodem in Ioco S. Din ictor ait, quod si Donatus in suo nomine baptizasset, iSuum characiorem impressisset; atqui Doriatus in suo Nomine baptizans , nonnisi externum ritum colarret, ni
hilque aliud imprimeret; Ergo S. Augustinus alium cle. ig. 332. n. dist: maj: S. Augustinus eodem in lIoco etc. ; idque ex hypothesi affirmat, cone , absolute,
nego mai admitto mine, et nego consam. S. Doctor, non absolute loquitur, sed ex sacta hypothesi, nempe ut ostendat, Sacramentum vim suam et efficaciam a Christo unico habere, seclusa ministri probitate , aut malitia , ait , quod si Donatus in suo propriss Domine baptismum conferret, suum characterem eo in casu imprimorol. Hanc vero hypothesim nec admittit , nec Irubal , eum optime agnoscat, haptismum in Domine onali collatum , nec etiam sacramentum esse ; ex illa tamen intentum suum deducit, nempe, Sacramentum quitur, illisque verbis vult, characterem in Solo CX-teriori ritu positum; Ergo etc. Prob. subsin: Augustinus eodem in loco haec habet: st attendo fidem in nomine
Μ Patris, et Filii, et Spiritus Sancti: iste est character
54쪽
,. Imperatoris mei: de isto charactere militibus suis ,ri seu potius comitibus suis , ut hunc imprimerent Disu cl los On ruebant castris ejus , praecepit dicens : Ite
v baptizate gentes ta nomine Patris, et Filιι, et birian fus Sancti. is unc sic: Qui docet , invocationem Tri- Dilatis esse charaeterem , quem milites Christi bapti naum suscipiendo recipiunt, atque aliis inierimunt, quos baptizant, is procul dubio praeter ex ei inalem iiiiiiiii, aliud in baptismo characterem non agnoscit; ita Augustinus ἰ ergo etc. S. 134. R. Aist: mair, qui docet invocationem Trinitatis esse characterem impressum , is proculdubio. C., conc: mri , characterem i primentem, Seu cauSam characturis nego mai , et in eodem sensu nego min. ol consam. S. Doctor loquitur de causa imprimente characterem , non de charactere ipso , alioquin Sibi conta Arius esset, Cum characterem perpetuum , atque In
dolebilem iudicaverit, ut observavimus , quod de fri- nilatis invocatione dici non potest. Invocatio itaque Trinitatis, et ipsum exlernum symbolum, dici potest dracter, non quidem impressus, sed imprimens. Ut opposite Beliarminus eadem imago est et in Sigillo, et in cera , sed imago sigilli ost character Im Primens, in cera character impressus; ita Sacramentum eXlernum , ac praecipue ipsius sorina , est choracter imprimens , cum ad eius collationem mOX Sequa- ut character indelebilis in anima.
135. Objic : Characteris lanquam essecluSa gratia distincti nulla est necessitas. Ergo etc. Pr
an S. Munus characteris esset distinguere signatum a non signato : at hujusmodi distinctio neque Deo , qui Omilia novit per se se, neque Beatis qui omnia V1- dent in Deo, neque hominibus qui exteriora vident, 1nservit; Ergo characteris nullum est modius. g. 336. R. concessa mai: , et min , nego eοΠSam. Quemadmodum Deus, etsi alia via, quam per Sa Tamen in suam nobis gratiam communicare posset, ad id tameri
55쪽
s6 - muneris Sacramenta instituere voluit; ita quamvis ipsae Per se se; et Beati in verbo omnia noscant, atque adeo , eum etiam qui tali signo notatur , voluit tamen ut Icl a charactere praestaretur. In hisce siquidem , Et consibilibus rebus, tota ratio facti, ut aiebat D. Augustinus , est voluntas facientis. Ceterum etsi nos ch racterem huiusmodi non intueamur , videmus tamen quemadmodum in sua caussa et cum certi sumus, ipsum per Sacramentum , rite Susceptum, animae ineSSe , Ve- Tam rationem reddimus , quare Sacramentum illud remti denuo non possit, cuius profecto Veram CauSSam1 ovatores assignare non pomunt. f. I 37. Contra. Atqui charaetere secluso, adhuc Vera redditur ratio quare Sacramenta aliqua repeti non P0ssint; ergo elc. Prob subfm: Secluso charactere, OPtime salvatur, baptismum rite susceptum repeti non
Posse , tum quia au Ecclesiae ingressum ianua est, qua Semel aperta , necesse non est ut denuo aperiatur; tum etiam quia ad originale peccatum delendum , quod unicum est, ordinatur ; Ergo etc. I 38. nego ans. Adductae siquidem rationes, quas Calvinus , et Keinnitius tanti faciunt, ineptae sunt id probandam impossibilem baptismi iterationem. Et ad primam quod attinet, verum quidem est, baptismum ianuam esse ad Ecclesiam ; at ianua isthaec baptizatis aperta , clauditur , cum desertores , et apostatae sunt: psis propterea redeuntibus, aperienda iterum est, non quidem per baptismum , sed per poenitentiam. Ex quo ergo baptismus sit ianua ad Ecclesiam, non sequitur quod repeti non possit, imo si recte consideretur , sequitur oppositum ; nam ianua ista claudi, et ape-Tira pluries potest, sicque requireretur renovar: ha-Ρtismum . pluries posse , quod temen salsum eςt. Alia ratio non minus levis est ; nam qui scius ad Laplasmum accedit, sictione durante , a labe originali nou mundatur , nec tamen rebaptizatur cum resipia Scit. Quod sane argumento est, ut in probationibus
56쪽
dicebamus , baptismum in illo, per impressum char caerem jugiter durare.
De Sacra Mentorum Ministro. et 39. Animad. Cum Sacrosancta Florentina nodus ad Sacramenta perficienda , praeter materiam et formam , requirat etiam Ministrum; compertum prosecto est, Ministrum quoque insuere ut caussam
Instrumentalem in consectione Meramenti.
f. 140. Def. I. domine ministri ille solum He-nis, qui ea Dei solantiae Sacramenta instituentis, sim habes Sacramenta consciendi. f. ini. Schol. Duplex autem distinguitur Minister Saeramentorum; principalis scilicet, et secundarisa. .g. a 2. Def. 2. Minister principalis, seu Pr marsua , est ροι Sacramenta instituit, ut rius nomina Ferent, et per cujus solius merita operantur; talis est Christus, ut homo. f. 143. Def. 3. Μinister secundarius est ille, qui aub Christo, et eius nomine potest salida con cere Sacramenta. Et hic quidem Minister secundarius duplex pariter est; ordinarius nemPe, atque ea traordina rius. g. 344. Def. 4. MAAfer ordinarius est ille, Pus aecundum legem a Christo praescriptum Potenviaside Satramenta con cre. g. 145. Def. 5. Minister eas ordinarius ille disitur, qui praeter legem Christi ordinariam, ad cramenta conficienda assumitur. At quinam Sunt Sacramentorum Ministri sive ordinarii , sive extrao dinarii y Non conveniunt inter Se
57쪽
Haeretitorum et Catholicorum Sententiae. f. I 6. Lulberus, omnes baptizatos putat haber Iolestatem conficiendi, ac ministrandi Sacramenta ', ain Sacerdos Libro de instituendis Ecclesiae Ministris. ait, A novo praesertim Tralamcnto , NON fit, Sed naScitur : non Ordiniatur , sed creatur ' Πα- scitur autem in Bulsamo, Suntque Prorsus OmΠe Christiani Sacerdotes: Imo Angelos quoque , tam b0D0s , quam malos, potestatem conficiendi Sacramenta habere , contendit in libro de Missa privata . . Calvinus vero: In Antidoto ad Can. Sess. 7. Trid. 9 , Eos solos potestatem Sacramenta consciendi habere a seruit , qui singulari Christi mandato ad eam rem Ordinantur Ministri. Wiclesus tandem , Ministrum tit valide consciat Sacramentum , in gratia esse de- herebasserit. His adversantur Catholici. dos brevitati consulentes , quae catholice tenenda sunt, subjectiS. Propositionibus constabilire conabimur.
Solus Homo stator est ordinarsus Sacramentoruma Minister; non tamen omnia resPectu omnium.
I47. Prob. I. p. Ille solus potestatem habet Sacramenta consciendi ; qui talem potestatem a Clixi-ε to accepit; Atqui, uti patet ex Scripturis, solus bOmo viator talem a Christo obtinuit potestalem , et Non alius; Ergo etc. Prob. min. Christus Sacramenta instituens, solis hominibus viatoribus dixit s Matth. p. XXVAl. v. i9. 9 : Docete omnes gentes butia zantes eos etc. Hoc Lacile in meam commemorialιο- Mem Lucae Cap. XXll. v. I9. : Quorum reΠUS russpeccata remittuntur eis c Joan. Cap. XX. v. 23.
g. 148. Prob. II. P. ex Concilio Tridentino
58쪽
omnes An verbo , et omnibus Sacramentis admanistrandis potestatem habere , anathema Sit. Ergo ete . . Dices contra i. P. Angelus potest esse Minister Sacramentorum ἰ Ergo eice Prob: anlec. s. Amphilochius fuit ordinatus Episcopus ab Angelis, ut reseri Nicephorus Lib. n. Hist: c. 2.9 , et eius o dinario a caeteris Episcopis rata habita fuit; Ergo etc. ς. R. Admissa S. Amphilochid per manus Angelorum ordinatio, id solum probat. Angelos, S
eramentorum ministros eXlraordinarios esse posse, non vero ordinarios. dec mirum. Nam sicut Deus , scribit
η obligavit Sacramentis, quin possit sine Sacramentis η essectum Sacramentorum conferre: Ita etiam virtutem suam non alligavit Ecclesiae Ministris , quin F, etiam Angelis possit virtutem attribuere ministrandin in Sacramentis. Et quia boni Angeli sunt nuntiis veritatis, si aliquod Sacramentale ministerium a bo- η nis Angelis perficeretur, esset ratum habendum , i, ouia haberet constare hoe fieri voluntate DivIna n. Dices contra 2. p. In pluribus Sacrae Scripturae Iocis, omnes Christiani vocantur Sacerdotes ergo Omnes sunt omnium Sacramentorum ministri. ς 15o. R. Ubi in Sacris litteris Christiani omneς vocantur Sacerdotes, ibi non loquitur Scriptura de Sacerdotio vero, et reali, sed de mystico et spirituali : quatenus nempe fideles omnes, hoStias SΡI-xiluales , opera scilicet bona , preces , et laudes Dilerunt Deo Epist. l. Petri Cap. I. V. b. - i) consul. quae Tomo hujus operis cap: V
59쪽
Ad palorem Sacramenti non requisitar A MAAtro Sanctitas, et fides. 51. Prob. I. P. ex Concilio Tridenti no s Sess. ll. Can. 12. ; in quo haec I utitur: Si quis diaxerit , Ministrum in ρeccato mortali existentem , modo Omnia essenilalia, quae ad Sacramentum conficiendum , aut conferendum pertinent , servaveris, non confremini non conferre Sacramentum , anathema sis. R tio huius decisionis clara est. Nam I. PotestnS. CO sciendi Sacramentum est gratia gratis data , quae Sta
Iicet datur ad aliorum utilitatem ; atqui haec gratia Per peccatum non tollitur; unde et legitur quod Caiphas, licet impius, de CLristo prophetaverit; Ergo etc. 1Ι. Qui Sacramentum conficit non agit nomine proprio sed Christi g. 5. , et minister secundarius
est; Ergo valor Sacramentorum sicuti est; ab opere hono ex Christi institutione ministrato; ita a 1anctitate ministri non pendet. III. tandem nemo de sua Sametitate sibi conscius est, multoque minus de aliena Si ergo a sanctitato Ministri Sacramentorum Valor PeΠ-deret , nullus de suscepto Sacramento posset eSSe S eurm. Ouomodo enim securi erunt, scribit S. Augustinus Lib. I. contra Epist. Petilia. , si conscientia danIis attendistar, quae latet oculos accePluri. Aderi. etc. 152. Prob. II. R ex Conciliis, praesertim Lateranense IV., ct Tridentino. Ac illud quidem haec
habet Cap. l. Sacramentum Baptismi, quod ad
invocationem individuae Trinualis, fidelicet Patris et Filsi, et bissetis Sancti consecratur in aqua , tam invulis , quam adustis in forma Ecclesiae , a quo- mque , rise collatum, poscis ad salutem. Tridentina
vero Synodus hunh add1dit Canonem Sess. 7. e. 4. ) . Si quis dixerit Baptismum , qui etiam datur ab tim
60쪽
esse verum BVtismum, anathema suo Ergo etc.
g. i53. Objic. C. I. P. Neria o dat cluod non habet : Sod minister scelestus gratiam non habet; Ergo nequit aliis per Sacramenta impertiri; Unde in E clesiastico habetur Eccl. Cap. XXXIV. v. 4. ab immundo quid mundabilis pq. i54. n. Argumentum hoc, maximi foret roboris, si grμlia, quae in Sacramentis imperti lur foret gratia ministri. erum ita non est. Auctor namque gratiae est Christus, et gratia ipsius, salvos nos sa-eiunt Sacramenta. Parum itaque reseri, an ministerhab at gratiam , nec ne , quia ipse non dat, quod non habet, sed est instrumentum, et dispensator multiformis gratiae Dei.
g. i55. Contra. Atqui Minister licet dispensator
gratiae, si est reprobus, Sacramentum non conscit; Igitur n. r. Prob. SuhSm. Deus non consentit, quoties Sacramenta a malis ministris conficiuntur; imo comi radicit, eisque maledicit; per Malachiam namque ait impiis ministris Cap. ll. v. 2. : Maledicam h nedictionibus Cestria. Ergo Elc. f. i56. R. Deo utique displicet quod Sacramentan malis ministris consciantur , non quia Sacramenta vero, et realiter non consciantur, Sed quia sancta turpilor, et indigne tractantur, et Ministri novo scelere , sacrilegii nempe, Se Obstrigunt. Quod autem Dous dicat impiis Sacerdotibus per Malachiam : -- lericam benedictionem vestria, non loquitur de Saa ramontis novae legis, quae gratiam conserunt ex
opere operato g. io . ); sed ste actionibus, quae vim
S. I 57. Contra. Λlqui Deo displicet quod Sacramenta.a malis Sacerdotibus administrentur , non quia indigne administrantur, sed quia non consciuntur ; Ergo stat argum : Prob: subfm. Ad Sacramenta