장음표시 사용
111쪽
Adde per peccatum abstractivam Dei Visonem poenali carcitate , quae mentis aciem retardat, aliqualiter obnubilari. Fuit enim Adamo ante lapsum vis intelligentiae splendidior. PκoposiΥio II. Nequit a Deo produci creatura , qua Deum naturaliter intueri possit.
Constat ex distis, & prob. Ad intuitivam Dei yisi
nem requiritur , ut Deus sit praesens per modum obiecti; sed nulla creatura, quantumvis perfecta , essicere potest , ut Deus sibi praesens ut per modum objecti, & ejus intellectum moveat, nisi velit ; ergo &c. Opp. Dari potest accidens supernaturale , ut gratia, &habitus Tlaeologalium virtutum; ergo dari etiam potest supernaturalis 1ubstantiae sed haec pollet vi sua Deum videro intuitive ergo &c. Neg. conseq. Accidens enim alteri inhaeret, substa tia vero est per se ; illud ergo, licet 1 upernaturale sit , creatum est , quidquid enim in alio recipitur creatum est : In creatum enim, cum esse habeat a se, nullo indiget, in quo recipi debeat. Substantia autem, quae supernaturalis foret, non haberet esse supernaturale in te receptum, & per cons. per suum else a iubstantia increata non distingueretur, quod est absurdum; ergo &c. CAPUT II. An creatura supernatκrali Dei lumine post videre Deum, eumque comprehendere NOt. In oppositum Eunomianis errorem VII. Ecclesiae saeculo Armeni abiere , qui creaturam , neque superno lumine , De i visione frui posse amrmarunt. His addi posisunt Μonachi Palamitae, qui divinam essentiam, utpote i accessibilem videri putabant a beatis tantum in quodam lumine increato, & a divinitate diffulb, ipsis etiam corporeis oculis aspectabili, ut sol i in quem aciem figere non v lemus , in radiis ab eo emisiis conspicitur. Quod commet
tum sequenti capite refutabimus. Sit itaque . ΡROPOSITIO I. Intelleξtus creatus potest supernaturali lumine Deum intuitive videre. Prob. I. Scripturis. Mati. 3. 8. Beati mundo corde, quoniam ipse Deum videbunt. I. ad Cor. Videmus nunc per neculum in aenigmate, tunc autem facie ad faciem. Nunc cognosco ex parte , tunc autem scut cognitus sum Videb:mus etim
112쪽
Prob. II. ex PP. Iren Eua l. . 37. Homin f, inquit,hunt Deum , ille autem Uidetur , a quibus υκis , qua etκo et Alpes' quomodo υult. Clemens Alex. l. 3 Stroin. Muuui corde D-um videbunt , postquam extremam perfectio rem ait Istr ut . N: Zia Π- Tenus Or. 2o ait : A beatis Triuitatem υiueri purius , ac ρ2rse
sbilem else nrtur et , videri aut 'm crem vult quaredo Uultis Jure ergo a Patribus Florentinae Sunodi ieis. 26 , & a Benedicto LII. in Extravag. Ben dictus Deus, definitum est :Justorum animas, exutas corporibus , diυinam esentiam fa-oie ad faciem intueri; ergo dcc. Prob. III. ratione . Poteli homo per gratiam consequi finem suum, Sc beatitudinem repromissam , t ed haec eit vilio intuitiva: ergo Ac. Coniseli Augustini l. 22 de C. D. 29. Pra inium Faei vobis viso isa sematur . Et Ι. Conf. I. Fecis . nos Domine ad te, inquietum es cor nostrum , douec requiescat in te : eraci &c. Ob. I. Ap. l. ad Tim. I ait: Deum esse Inυ sibilem , naccessbilem, a nullo visum esse, nec videri pol se ; ergo Ac. II. Jo. I. 18. habetur e Deum nemo vidit unquam , & Matth. II. N mo noυit filium, nisi Pater , neque Patrem quis uot it i nisi lius. I. Petr. I, In quem desidera ut Angeli prospicere ;non vident ergo, quod cupiunt; ergo &c. N. Ad I. diit. ant. Ait este invisibilem vel corporeis oculis, vel naturae vi, aut comprehensiva vilione, cync.,absolute, nego. Cum enim falsa esse nequeant haec teνὶ:mouia; beati mundo corde circ. Et p υidebimus eum scuti est pn ρare non possumus. filios Dei visuros Deum , ait S. t Aug. Ep.
3, ubi probat , Deum invisibilem , & inaccessibilem dici,
quod non videatur , nonnisi oculis cordis. Ad II. dist. ant Nemo vidit aut novit cognitione persedia, aut comprehen li-Va, nc. , nulli mode , neg. Reapse soli filio illa cohnitio tribuitur , quia solus in paterno sinu consistens, perfectissime Deum novit; vel forte Iudaeos pedilrin 'unt Ioannes,& Mat- haeus, qui Christum de coelo descendii te negabant iis verbis: nonne hic es filius Ioseph i suomodo ergo dicit , de coeti descendii Ad III. neg. cons. Nam si verba Petri referan
113쪽
L r R. III. Drs. I. C A P. II. ur ad Christum , aut Spiritum sanctum, si nificant angelos de Cliristi glorificatione gaudere, neque anxietatis desiderio,
sed completa satietate, qu'semper accenditur Trinitatem intueri, ut exponit Gregorius sa). Si vero referantur ad fide facramenta , quod graca, & lyriaca lectio habeat, P , n quae , non ἀς ον , in JUXta latinas aliquas b , tunc senius est, an actos optare fidei incrementum, quod masenuis pietatis sacramentum , eX I. ad Tim. 3 , πρaruit angelis , prae uication est geutibus, assumptum est in gloria. Ob. 1 ΙΙ. Deus , tum te infinitus, nequit esse obiectum finitae potenti e : non est enim inter finitum , & infinitum Proportio ergo &c. fr. Dist. maj. Nequit esse obiectum potentiae finitar n turaliter operantis, Conc., si pernaturaliter , neg. Deus ergo non est objoestum intellectus naturaliter percipientis , sed . ut mens videat intuiti ye, divino indiget lumine, nedum illustrante, ut fit in visione abstractiva, sed etiam per modum objecti specialiter concurrente, & intellectum vivide excitante. Potest autem naturalis potentia auxilio fratiae extra. naturae sphaeram exire, sicuti potest credere, diligere, & vitam aeternam pronae reri, quae Omnia excedunt naturae ordinem,
Inst. Maeti d stat Deus ab intelle4tu creato, quam Oc Ius corporeus ab angelo sed oculus corporeus elevari nequit
ad videndum Deum, imo nec Angelum ; ergo nec intellestus
I. Dist. Min. Non potest elevari &c. ratione distantiae, seu finitatis, nego, ratione modi , quo objedium attingit, conc. Oculus enim elevari nequit , non quod sit potentia finita, aut distans a Deo, vel angelo; sed quia visus per is est sensus ac perceptio in sola imagine, ac simulacro corporalis objecti, radiorum ordinata incidentia depicto , nervo rumque motione ad mentem delato. Fit enim visio incisone, & re traditone radiorum, per quam retinat capillamenta,
motuumque excitationes Oriuntur, quarum occasione perficitur animae sensus. At vero spiritalia, non ope fimulacrorum, sed in seipsis, si ad lint, conspiciuntur. Censet tamen Maignanus,& Le-Grand , posse Deum , Vel angelum corporei 3 oculis cerni, si illi omnes motus exerceant, quoq oculi exercent, dum Iubstantia corporea movetur , idest si Deus, vel
114쪽
angelus organum moveat, & lucem inflectat, ut saceret co
Pus assumptum. In quorum sententia.
II. Non repugnare, quin Deus videatur ab intellectui finito, licet sit infinitus, quia finito modo conspicitur, sicut
videtur ab oculo, licet si incorporeus , quia videtur modo corporeo. Neque ex hoc sequitur , Deum corporeis oculis videri posse, ut est in se; nam videre modo corporeo, ΠΟΙ
est in 1e videre, sed in simulacro imagine in retina d picta, ut dictum est.
ΡRoposiTIO II. Intellectus creatus Deum videns intui- ive, nequit illum perfecte comprehendere. Not. Comprehensionis nomine plenissimam cognitionem intelligi. es enim videre S. Ρ.ep. I Ia , es tO- .stim videndo comprehendere. Id videtur, cuia praesens uictim que fentitur. Comprehenditur autem, quo ἱ ita videtur, urni-kit ejus lateat videntem: scut te nisi latet praefentis vota satis tuae, circumspicere autem potes sines annuli tui. Et serm-38 de Verb. Dom. addit exemplum hominis, cujus videmus aciem, non dorsum , nec alia membra. Qui autem com- Prehendit , praeter essentiam, omnes effectus inde manantes agnoscit, idest ea omnia, crate formaliter, & eminenter in a continentur, ex. gr. in 1ole, ne dum lucem, sed aurum,
lapides, & alia corpora , quorum habet vim effectricem , Cognoscit. Ut itaque Deum quis comprehendat, opuS est, ut Praeter naturam, ea omnia cognoscat , quae ab eo intelligi , .ut produci possunt. Sic enim comprehensionem explicant Praeter nostrates, Vasquesius, Petavius a &c. Prob. I. Scripturis. Iob. II. 7. Forsitan υsigia. Dei com- rehemles, edi i que aἀ perfectum omnipotentem reperies Romia
1 3. Incomprehensibilia sunt iudicia e As oec. Ubi nota nulli-hi Deum comprehensibilem dici, ut passim vocatur visibilis, qui alibi dicitur invisibilis; ergo Deus est natura invisibilis,
visibilis gratiar comprehensibilis autem , nec natura, nec gratia. Rinc Lateranense Concilium cap. Damnamus statuit, Deum e se rem quandam incomprehensbilem . Prob. II. ex Patribus. Epipnanius Haer. o. Cum infinitum s mens aspicit , non quatenus infinitum intuetur , sed quantum suius natura capere potes . Quod probat exemplo hominis , qui coelum per foramen aspiciens , nec altitudinem Videt, nec extensionem. Chri stomus hom. . contra Anom. ait: Dei
115쪽
exquisitam comprehen ionem habere non potest ansellis , alatilia creatura. S. P.Aug.Ser. III. de Verb. D m. Sidis, non est Deus e comprehendere enim omnino imposibile sergo &c.
Prob. III. ratione. Objectum comprehenditur, quando nihil latet mi lentem a) percipitur quidquid in re ccmtinetur, aut ab ea essici potest b), sed mens nn ita 'nequit percipere , qnod in Deo continetur, aut ab eo fieri, potest , cum nullus sit divinae potentiae terminus; ergo &c. Deinde Ambrosius e), Hilarius d) &c. Verbi divinitatem demonstrant, . quia in eo est omnis. sapientiae plenitudo; qui ergo ad hanci plenitudinem perveniret, eum Deum esse probari posset. Ob. I. Beati . ex scripturis, Deum vident ut es in se, non ex parte , sed sicut cognit sunt. Implentur n omnem Dia, plenitudinem Scrutantur quae sit latituko ongitudo &c. ;ergo &c. Neg. cons. Potest enim objectum videri in se, licet tota eius latitudo non videatur, sicut potest coelum per foramen videri. Potest etiam totum,& non ex parte videri objectum,. nec tamen comprehendi, si videantur tantum, quae sunt in eo formaliter, non quae eminenter , ut in Sole videtur lux, non aurum, plantae &c. Potest etiam anima plenitudine sellia citatis expleri , licet divinitatem non comprehendat, sicut Vas potest impleri, licet minimam capiat aquae partem; ergo &cob. II. Beati ita vident Deum, ut nihil eos lateat ergo comprehendunt. Prob. ant. Deus enim est res simplicissima remo videri nequit. quin tota videatur . R. dist. ant. Nihil eos latet , quod est in Deo formaliter , con , eminenter.
neg. R. patet ex distis Dices. Beati vident omnipotentiam Dei, sed haec connintat possibilia omnia, quae sunt in Deo eminenter: ergo & R. dist. ant. Vident omnipotentiam in se, & so aliter. idest vim effectricem creaturarum , conc., emiuenter , idest omnes persedtiones, quae a Deo produci possunt, subdistinguor in communi, &confuse, conc., in specie, & distincte, neg. Nam ut videas sapientiam, & providentiam , sat est intueri divinitatem, quae intelligit, & operatur quidquid Verum , aut bonum est: ut autem divinitatem comprehendas, opus est, ut clare percipias etiam objecta ipsa, Messe tus, qui ad dia
116쪽
De lumine gloriae , quo creatura rationalis Deum intuἰttae vikere potest. SUpemo lumine indigere creaturam, ut Deum videre possit, expresse docuit Viennense Concilium contra Boguta dos, & Beguinas dicentes, quod creatura in s j a naturaliteres beata , quodque non indiget lumine gloriae aia Deum viden--δum. De natura ergo hujus luminis quod Concilium caute omist, ne fidei dogma icholarum placitis immisceret agendum est. Not. I.Gregqrius Palamas, aliique Graeci putabant, lumen gloriae esse lucem increatam, a divinitate diffusam, ab eaque distinctam, & corporeis oculis aspeEtabilem , idque probare nitebantur Ι. ex Alit. 4. ByZantinae Syn. contra Barlaamum,& Acindinum celebratae , ubi de unitur , lumen transfigurationis dominicae increatum esse , & a Dei substantia distinctum: quod monachi Thessalonicae tam aperte monstrarunt, lut Barlaamus suam ignorantiam consessus, caussae cesserit
II. Deus est invisibilis ; ergo videtur in lumine increato , quod a Deo emanat, sed ab ipso distinguitur. ΙΙΙ. Nequit i ab oculo videri , nisi in radiis ab eo effusis , qui enim propius accedit , exuritur ergo nequit videri Deus , nisi in lumine a te fluente, & distincto. IV. Lumen gloriae est regnum Patris; i ed hoc est aeternum , & increatum ; ergo& lumen gloriae.
Cum fictilium hoc lumen supra fuerit explosum ca) ,
reliquum est , ut Graecorum argumentis occurramus .f t. ad Ι. Bygantinam Syn., utpote a Graecis schismaticis habitam, non esse cecumenicam O , Neque eam constat , praesente Barlaamo , quidpiam de increato lumine statuisse rsallitur ergo Cantacuetenus dicens, Baria amum a Palam a con- . victum , suam ignorantiam consessum esse: Gregoriuς enim scribit, Imperatorem vetasse, ne de rebus dogmaticis agere
lux, & Barlaamum, absoluta Synodo, in Italiam rediisse .
co Qui probe novit quanta eL intelliget, quo in pretio illius de
sit apud Graeeos morum, doctri- finitiones habendae sint. Pites ertimnaeque corruptio, quo tempore haec cum constet ex dictis, eas S saetis
Pseudosynodus coacta est , faeile literis , di rationi ipsi ad vel fari . - Prop. III. cap. IV. Lib. u.
117쪽
Ad II. R. argumentum nimis probare , nempe divinitatem in se uideri non poste, quod Propos. I. cap. praec. rejecimus. Ad ΙΙΙ. neg. suppositum; non enim operationes Dei a divina substantia realiter distinguuntur, ut splendor Solis a Sole.
Ad IV. conc. argumentum nam regnum aeternum est Deus ipse, qui Abrahae dixit : Ego ero merces tua magna nimis.
Nol. ΙΙ. Communior icholarum lententia est, lumen gloriae esse qualitatem , & habitum supernaturalem a Deo i 'fusum intellectui Beatorum , quo elevatur ad intuitive vide dum Deum. Quod sic probant. I. Lumen gloriae ita permanet in Beatis, ut fides, spes &c. in riatoribus; sed hae sunt habitus, & qualitates creatae a Deo infular: ergo & illae . II. Lumen gloriae requiritur ex parte potentiae , quae perfici d het , & ad actum visionis expediri r sed intellestus a Deo
perficitur per creatam qualitatem; ergo &c. III. Lumen gloriae ncc Deus est, nec ipsa visio; non Ι., non enim nega- bant Beguardi , ad beatam visionem Deum intervenire rnon II. , quia Viennensis Synodus lumen exigit ad visi nem Dei, proinde 'e hanc ab illo secernit; ergo &c.
Creatum hoc lumen adeo necessarium putant Thomustae , & aegidiani , ut sine illo divinam substantiam neque
divinitus videri posse arbitrentur. Ajunt enim I.: Non potest corporeus oculus Solem absque eius lumine videre ; emaeo nec mens potest sine lumine gloriae videre Devin . ΙΙ. Uberior con ursus a Scotistis inductus , nihil ponit in potentia , sed tantum influit in actum; ergo praeter ipsum re-lairitur superinfusa aliqua virtus creata : sed hoc est lumentioriae; ergo &c. III. Licet Deus supplere possit efficientiam secundae caussae, v. g. Lucem sine Sole producere non potest tamen efficere , ut Sol illuminet sine intrinseca virtute
illuminandi ; ergo nec potest efficere , ut intellectus Deum
videat sine virtute Iuminis gloriae. rNol. III. Maignanus a , aliique, quibus persuasum est, a D.Thoma claram imaginem, aut similitudinem Dei, quaesit creata, nullibi admitti per hanc enim, utpote inferi ris ordinis, nequeunt superiora cognosci, sicuti per speciem corporis, aut hominis spiritus, aut Angelus nequit intelligi Putant, lumen gloriae esse eandem speciem Dei impres am, nempe divinam essentiam conjunctam cum intellectu creato obieetive. Si enim species coloris est lux suis radiis retinam feriens , quod dicitur oecies intentionalis ; erit ergo lumen Tom. I. G gl
118쪽
ς8 DE THEOLOGICIs DisCIPLINI gloriae ipsa lux divinitatis menti beatorum coniuncta . Siacenset, oppositas conciliari doctorum sententias, quorum alii docent , lumen gloriae se tenere ex parte objecti , alii ex parte potentiae , cum enim sit coniunctio divinae essentiae cum intellectu, objestum & potentiam simul importat Ab hac sententia non multum abest Petavius i. 7 c. 8 , ubi notat Ι. , a nemine demonstratum, qualis sit haec actu sa facultas , q- ad videndum Deum spiritalis natura sulcitur. II. ex veterum doctrina ad objectum poclus, quam al. intellenum illam referri . Nam veteres lucem illam Deum
ipsum intelligunt, ut Plotinus Gn. 3 l. 3 His verus est , in- Suit , animarinis, lumen illud attingere, per imum, ipsum
intueri, non alterius lumine contueri &c. Idem habet S.Ρ.d Pec. mor. I9. Petavius ergo non aliud lumen agnoscit, nisi Deum. Hoc tamen inquirendo, non definiendo scribit.
Not. IV. Thomastinus a) opinatur lumen gloriae ipsam esse Spiritus sancti perlonam, beatorum mentes illustrantem, quod probat ex Basilio b), α Nysseno c , qui docent, Spi- xitum sanctum esse lumen illud Ps. 33. Da lumine tuo &c. t Addit ex laudatis Patribus, quod sicuti Patrem videre non pol sumus, nisi per Filium, ita nec Filium, nisi per Spiritum sanctum, quem Filii imaginem vocat Athanasus d , &Cyrillus Alexandrinus e . Sic patet, cur Beati Deum videant, cum Deus nonnisi a seipso videri possit ; quia nempe Vis qua videtur, est Spiritus sancti species.; in qua Videtur , eul Filius. Μens autem sub hac specie , & in hoc lumine d
litescens, Deum videt. Haec ille tom. I. Th. dogm. p. 392. Not. V. Nullam ex laudatis sententiis dissicultate car re. I. in eo vera est, quod lumen gloriae constituit in habii tu , & qualitate supernaturali potentiam elevante , sed in eo, quod naturam hujus habitus statuit in entitate a mentedii tincta, mihi non probatur . Nulla est enim entitas adeo essicax , suae inter creaturam , & Deum adaequationem inducat . Si enim nunc eget mens increato lumine ad iudicandum ), quanto magis superno, & increato indigebit, ut in se videat incommutabilem veritatem ὶ Μaignani opinio in eo placet, quod lumen gloriae a Dei natura non secernitri sed luminis gloriae munus non satis exponit, sicut enim gra-l tia non est sola unio deitatis per modum speciei intelligibi- lis hanc enim gratiam non negavit Pelagius ) , ted opus
119쪽
L 3 H. III. D i s s. I. C A pr III. ς' est etiam qualitate supernaturali elevante intellectum , &
voluntatem ; ita ad Dei visionem non sat eit unio objecti ad potentiam , nisi addatur Oualitas , & habitus supernat ratis . Deinde etiam Beguardi dicentes , naturaliter videri Deum, hanc unionem necelsario admittebant, & tamen lumen gloriae negabant ; ergo &c. Idem dicimus de Petavit sententia, qui lumen gloriae ad rem lubjectam, non ad potentiam admisit . Thomassini opinio talia eii : nam tota Trinitas est unum inaccessibile lumen , neque de Patris splendore separari debet Filius , aut Spiritus lanctus , ut docet S.Ρ.Aug. a) ; si ergo Pater proprio lumine non videtur , nec videbitur lumine Spiritus sancti, cum sint unum,& idem. His praenotatis sit . PROPOSITIO . Lumen gloriae est ipse Deus, sive divinum,& increatum lumen Beatorum menti affulgens, suoque ful
gore imprimens illi qualitatem , & habitum , qui non estentitas realiter ab anima distincta, sed ejus ordo, affectio,& modificatio I .
Prob. I. pars Scripturis. Ps. 33. habetur : In lumine tuo v deb mus lumen. Isa. 6o. Non erit tibi amplius sol, sed erit
tibi Dominus in lucem fempiternam. Apoc. 2I 2'. CiUιtas non eget sis , nam claritas Dei illuminavit eam, , lucerna eius
es unus e quibus verbis lumen gloriae desgnari , fatentur omnes. Atqui non aliud ibi lumen innuitur, nis Deus, &agnus, idest Uerbum Ρatris; ergo ipse Deus est lumen gloriae.
Prob. II. ex Patribus. Augustinus de Mor. Eccl. II ait: Ille namque ipsum lumen es , nobis autem ab eodem illuminari licet. Et de Gen. ad Lit. Aliud es autem ipsum lu-
13 Hane thesim in schola aegidiana propugnari non posse, scribit ei. Auctor in schol. c. 3 l. 3 Venet. edit. , ubi latet alia hoc argumentum profert e Iux increata est objectum visionis beatificae; lumen vero gloriae ejus fulcrum , di adiumentum et atqui obiectum ab ejus medio secerni debet, alias ad Dei visionem necessarium non esset lumen gloriae, quod a Viennensi Synodo proseriptum est; ergo die. Hoc tamen non secus ac alia,
quae ibi protei untur, quaeque L On
tra Maignani placita urgeri possunt,
assertionem nostram, non evertunt,
ut ex infra dicendis pilabatione II. ad M. adversariorum , ct in M. ad ob. ult. planum fiet, ubi lucem objectivam ab ea, quae ρο-
tentiam attingit , re non secerni ostendemus, atque eaticem esse divinam lucem, quae videtur, di in qua videtur , peti picue decla rabimus . Vide M. ad Insi. a ob.
120쪽
1ω DE THEOLOGICIs DIsCIptringmen, quo illi Iratur anima, ut omnia vel in se, mi in IIIo conspiciat . Nam illud ipse Deus es, , hoc autem creatura Ps. 33. lumen e se , oculos meos parem. Lib. I. de Decc. m. I9. Si percepto baptίfmo , de hac vita migraυerit , perficietur in illo lumine veritatis , quod immutabiliter manet in aeter
num. Ubi frustra Petavius scribit a i aliquod a divina ota sentia divertum intelligi, quod enim immutabiliter manet , est ipse Deus ; erὐo &C. Patroni luminis creati loca laudata de luce objectiva
esse exponenda, non de ea , quae perficit potentiam. Sectconstat ex ditiis, utramque esse eandem divinam lucem , quarvidetur, & in qua videtur, quae conspicitur, & illuminat ; ergo non diiseri lux objestiva ab ea , quae potentiam attingit. Prob. III. ratione. Lumine gloriae opus est, ut mens creata , & fiuita elevetur ad objeituin supernaturale, & infinitum . Sed hoc fieri nequit creato lumine ; Deus enim omnem creatam potentiam stipergreditur; ergo &c. II. Ex quo per
similitudines rerum inferiorum nequeant superiora repraesentari, recte probat S. Thomas b), impossibilem esse speciem
impressam creatam, Deum exhibentem ut est in se; ergo ex quo lumine inferioris ordinis superiora Videri. nequeant, OX- r. candelae lumine coelum aut angelus, sequitur, impossibi e esse lumen creatum, quo Deus videatur ut est in te ΙΙΙ- Lumen gloriae mentem illustrat, movet, ac perficit; sed haec omnia praestat solum lumen divinum , cum omnem in savirtutem, & perfectionem contineat; et o &c. Non sumete tamen sola praesentia increati luminis, sed requiritur etiam ualitas,& habitus: I. quia ex definitione Mnodi Viennenis debet potentia elevari. II. Cum Deus ubique si, nobi que intimior intimo nostro ex Augustino, quilibet viator, Metiam damnatus videret Deum , si sola praesentia visonem efficeret. III. Mens Deum videndo perficitur, & moVetur, sed neutrum praestat sola praesentia; ergo &c.' Ad I. argumentum communis sententiae , habitum fidei &c. esse qualitatem creatam , & infusam, non quod sit,
entitas distincta ab anima , sed affectio , & quasi intressio
divinae virtutis, ut imago sigilli e t cerae dispositio, & affectio. Est ergo lumen gloriae, es lumen increatum,& qualitas. Primum , prout mentem illustrat; secundum, prout est mentis affectio, quam efficit divinum lumen . Sic Solis radii sunt si niui, lumen & species intentionatisi lumen , prout illumi