장음표시 사용
131쪽
L r n. III. D I s s. I. C A P. V. IIIant. Caussat gratiam physice, neg., moraliter, conc. R. II. neg. cons. Oculus enim est caussa princeps , & vitalis , quae Virtute tha operatur , aqua vero bapti imi , & ignis inferni sunt caussae instrumentales , nec propria virtute Operantur , sed Dei omnipotentia, cujus sunt instrumenta. Ob. U.S.Ρ. 22 de C.D. 2' ait, quod oculi Arar alterius uni potentiae , se per eos Sidebitur incorporea natura e Et infra: Vis itaque praepollentior o lorum erit illorum, ut Uideant f incorporalia ; ergo censet S. P. Deum oculis corporeis videri posse. dist. ant. Censet absolute, neg. , in hypotesi quod compus spiritus fiat, subdistinguo: Et eam hypothesim probat,nes. , in suspenso relinquit, conc. a . Nam quod aiunt aliqui, Aug. ibi quaestionem dirimere, ut in II. Retrast. 6I, id plane nihil est: isthie enim quae scripsit in lib. De υideu-do Deo, ceviet quidem, non retractat. De spiritali corpore in lib. de C. D. egisse fatetur; sed hanc suaestionem a prima direrilam, ait se explicasse, non definisse. Explicuit a tem hinc inde disputans acutissime ; ergo ex lib. Retrae . sententia nostra non evertitur , sed firmatur . De videndo Deo ait, scripsi libram tibi de spiritali corpore inquisitionem disiuit , utrum , Fel quomodo Deus per eo tis videatur 9 sed eam pestea quaesionem ina a de C. D. fatis explicaυi ci .
De actuali exissentia intuitisae visonis. DE hoc argumento agemus hoc loco V ΙΙΙ. Capitibus. Ac I. quaeremuς, an aliqui in hac mortali vita Deum reapse viderint intuitive II. An saltem Elias, & Henoc ΙΙΙ. An visio ista ad extremum iudicii diem sit protrahenda IV. an vero ad minimum tempus V. Quid ea de re senserint Ambrosius , Augustinus, & Bernardus UΙ. Quid etiam
Joa 1 Cum ex dictis hucusque sa- eorpora beatorum, quae aliquo se iis corviet, omnia fere theologo- su spiritalia futura scribit Apostorum momenta fuisse ab Augustino lus I. ad Cor. Is . Ubi autem S. D. in praemonst ata , concludendum est propria sententia loquitur , scho-
132쪽
til DE THEOLOGICH DiscipLrNI Joannes XXII. P. M. VII. De inaequalitate. VIII. ta hem de objecto intuitivae visionis sermo erit. An aliqui in hae mortali vita Deum viderInt intuhiseZ Contendtini nonnulli, Μoysi, Paulo, aliisque sanctissimis viris in hac vita mortali Dei visionem ex privilegio
1u; te concessam . Alii autem negant. Libratis ergo utriuique partis hinc inde momentis, videtur haec quiestio ambigua, M in utramque partem disputabilis . Agitur enim de facto, cujus neque aperta sunt scripturarum oracula , neque constanς Patrum traditio. Utriuique partis momenta suppe ditabimus , liberam cuique dantes arenam , dc quomodo in advertarios irruere possit, aut eorum tela refellere. PROΡosi Tio I. Non desunt momenta , quibus evinci
potest, Moysi, aliisque sanctissimis viris Dei visionem fuis
Prob. I. Scripturis de Moyse. Num Ia legitur, Si quis
fuerit inter vos propheta Domini, in υsone apparebo ei, vel per fomulum loquar ad illum: at non talis fervus meus in Ies , ore enim ad os loquor ei: palam , o non 'er aenigmata Dominum videt. Exod. Loquebatur Dominus M
s facie ad faciem. Et v. 18. Osendam tibi onaue bonum. De Paulo a ad Cor. 12 habetur es in paradisum, audivit arcana verba , quae non licet homini loqui e sed ex his verbis aperte innuitur manifestatio divinitatis, de qua Ιs. 6 Oculas non υidit, quae praeparasi diligentibus te ς ergo &α Prob. II. ex patribus. Augustiuus l. II de Gen. ad Lit. ΣΝ haec habet de Μoyse i Concupiverat enim videre Deum: non scutviderat in monte &c., sed in ea subsantia , qua Deus es , nulla
assumpta corporea creatura. Eadem habet ep. IV. Hilarius
Iudaeis occisum , quod 1cripserit o Mai Dominum sedentem y per folium; unde Hilarius ait, Deum propheta υidit , ω gloriam eius usque ad invidiam propheticae dignitatis aspexit. Basilius h . I in Exam. de Μoyse ait o sint octogesemum agens aetatis' annum υidit Deum , ut erat homiui videre pos- . Ambrosius i. 2 c. a ait : His itaque neque tu sperie , Neque per aeu Ama , fed clara , atque perspicua praesentio divinae cognitione diguatus. Prob. G De Trin. s. Ibi L. Verbi mi sel De Vita .
133쪽
L r s. III. D I s p. II. C A p. I. II Prob. III. ratione. Negar; non potest hoc privilegium
B.V.M., quae creaturas Omnes gratiarum donis antecellit, collatum suille. ut scribunt Rupertus, Albertus Magnus, D.Thomas de Villanova, aliique. De Μoyse vero , & Paulo ait S. Thomas 2. 2. qu. III, congruenter manifestatam illis esse divinam essentiam. Nam sicut Myses. fuit primus risiorum Judaeorum, sc Paulus primus doctor gentium ; ergo &c. PRO PosiTio II. Non desunt momenta , quibus suaderi Potest, nemini in hac vita visonem Intultivam fuisse concessam. Prob. I. Scripturis Exod. 33 Moysi optanti divinam essentiam videre respondit Dominuis: Non videolt me homo , ω υἰ-υet ; & v. ult. Videbis posteriora mea . faciem autem meam via dere uou poterἰs . Quibus. verbis vel humanitas Christi , aut visio imperfecta, aut Dei effectus significantur. Nam Jo. I. 18 habetur : Deum nemo vidit unquam . Et ad Tim. 6: em nullus hominum vidit. Quae verba a Ioanne, & Paulo scripta sunt post ep. et ad Cor. , ubi Apostolus narrat raptum suum. Prob. II. ex Patribus. Μissis enim Irenaeo, Origene, alii: que de Millenariorum errore suspectis, Naetianetenus sa), S.
senior factus) huic sententiae accestere Nam de Tr. 3 in Io. ait: suid vidit Mostfυὶ Vidit nubem, υidit. angelum , vidit ignem:
omnis illa creatura es . Typum Domini gerebat , non praesentiam exhibebat. L. et de Trin. I 6. Cum demonstretur nec desideranti hoc fuisse consessum, quis auἀeat dicere, per similes fommas , non creaturam, sed quod Deus est , oculis apparuis emortalium e Ex quibus constat, ait Sylvius, Augustinum non iudicasse Moysen & Paulum vidisse Deum. Prob. III. ex conjecturis. Nam in Dei visone beatitudo sita est, quae neque amitti potest, neque a Deo subtrahi sine culpa; ergo Moyses , & Paulus fuissent in hac
vita beati, nec prituissent a beatitudine excidere. II. Fui Lsent viatores, nec per fidem ambulassent, haec enim tollitur TeVelatione eorum, quae creduntur; ergo haec sententia scripturis, Patribus, & rationi nititur. Utriusque partis momenta hucusque retulimus: nunc qua via singula dilui possint in opposita sententia aperiemus. Ita-iue scripturarum momenta , quibus innititur I. sententia, praecipue illud Num. I 2, exponi debent de summo inter m. I. Η Moy-
134쪽
& obscure Dominus locutus est ; Moysi vero famuliariter, an 1-que internuncio,& manifesta legis. rituumque signincatione idaue nec per momenta, ut Abranae iacued laepe, & summa conluetudine. Si dicas, Moysen vidisse Dominum tecum loquentem, respondetur illum fuisse angelum , non Deum ex Adt 7. Unde S. Ρ. de Tr. bin Jo. Mo es nubem υν- Ita etiam explicatur locus Exod. V ni nota quod comatinante Domino, se non ultra alcenturum actpopulum durae cervicis, ait Moyses: praecipis, ut educam papulum, o non indicas, quym missurus es me ism: δε etas inveni erat am , ostende mihi faciem tuam , idest, iis , quaelo , ut futtii h Actenus. dux itineris nostri &c., quae terito obUIR est , & cohaeret heuraicae , quae laabet, ol endemι ι Utam tuam. Petiit quidem Μoyses audita promissione Domini, qui ait, facies mea praecedet te visionem beatificam, dicens: osenae mihi gloriam tuam ; sed respondit Dominus e non poteraS UI-dere faciem 'meam: non enim Didebit me homo , . Utvet ergo denegata est viso illa. Paulus vero non ait , is Vidi 1- se Deum, sed audivisse Greainia verba, quae, illo enim Dei, utpote vivida & clara, omnem a se dubitationern, at que ignorantiam remoVisset , nec ita ancipitem reliquillet,
ut nesciret, an in corpore, aua extra corpus esset. Reapte poli hunc raptum ad Timotheum scribit, Deum nemo ututi unquam: ted hoc fallum esset, si ipse ridisset ergo dic. . Ad Patres '.non opus esse in quaestione adlaphora omnium Patrum consensu. Ceterum Augustini mens non ex lib. de Gen. ad lit. haurienda est, ubi plura quaesita, quam3 mUenta esse , ait S. P. II Retri et , sed in suis postremis operibus lupra laudatis, in quibus satis constat, ait Sylvius, eum a priorisisse sententia. Potest etiam intelligi S. D. de vividiori , ' iu-blimiori contemplatione, non de plena, intuiti a illoneis Quod aiunt de Isaia, veriun est: sed Iudaei ex verbis liane supra laudati ansam arripuerunt, ut de eo vindictam lumerent, qui eos principes appellaverat Sodomorum, ut Icribit cl-tato loco Isidoriis. Constat enim , e. 6 narrari ab Isai a Villonem Per extatim, quam habuit in templo, ubi iudicium de rege,& populo vaticinatur; Ambrosius autem l .ue de fide ait,OPPO-stum evinci ex scripturi q. Vel ergo dubiuq fuit, vel eXPOnen dus est,ut Augustinue. Basilio,quem frustra ad se trahit Estius
135쪽
L I R. III. Dis. II. C A P. I. II sopponimus Narianetenum, Hieronymum, Cyrillum a .
Coniecturis productis , convenientius fuisse, ut nemo ante Christum Visione Dei frueretur, neve ullus in via esset simul viator, & comprehensor , nec beatitudo ad mommentum, sed perpetuo impartiretur . Excipe tamen B. V. 'Mariam, cui plus contulit gratiarum Deus quam ulli mo talium e licet id etiam , t alva fide, & pietate, negari possiit. Ad momenta vero negativae sententiae , locum Exod. 33 id unum probare, nempe denegatam ibidem Moysi visi nem beatificam: sed eam postea concessam esse, evincitur ex Ia Num. , ubi non solum Dei familiaritas, & arcanorum manifestatio innuitur iis verbis: ore ad os loquor ei ς sed etiam gloriae participatio ex sequentibus ; palam , nomper aenigma Dominum videt , quod 7o . reddunt κου τψν
Κυνῖκ ώδι , gloriam Domini vidit. Ubi Hebraeus utitur nomine tetragrammaton , ut innuat non angelum ibi visum, sed verum Deum . Act. 7, & Hebr. 2 per manus angelorum legem datam
esse constat, non solos angelos Μoysi apparuisse. Nam Deuta 3 r. habetur: Dominus de Sinai venit, , cum eo sanctiorum millia , idest cum angelorum exercitu . Ex Hilario etiam 1 de Trin. 3. Dei Deus est. Angelus enim qui Act. Tin rubo apparuit, Exod. 3 ait: Ego fi m Deus Abraham &e. Quod vero dicitur b): non videbit me homo &c., explicat S. P. c), Nemo videbit me vita tua , niis quodammodo
moriatur , sive exiens e corpore , Me alienatus a senisibus, ut nesciat , an in corpore , an extra sit . Locus Io. I , & 1
ad 6-visione comprehensiva, quam habet Filius Dei, accipi debet . Alias nec angeli Deum viderent. Nec obstat in generalibus sententiis quosdam excipi ex privilegio, ut
B. U. ab ea, quae extat ad Rom. 3, omues in Adam peccaberuuti Ad Patres , eos non convenire in quaestione adlaphora. NaZiangenus, & Graeci Patres, nec non Ambrosius, dovisione comprehensiva sunt exponendi : agunt enim contra Eunomianos. Alii generi ce, S: cum exceptione loquuntur,
ac Moysi quidem breves , & ephim eras visiones tribuunt , non singularem illam, & permanentem, de qua Num. I 2. Ita sibi constat ubique Augustinus. Moyses enim vidit angelum in rubo, sed vidit etiam ρloriam Domini in Sina. Ad I. Sylvii rationem , inamissibilem esse beatitudinem sanctis collatam post mortem, & permanenter, u merces, α
136쪽
-i6 Dp THEOLOGICIs DisCIPLD semona non quae datur transeunter, velut specimen laturae 'loriae. Neque eius iubtractio poena est, cum non sit corona
justitiae, ted quasi raptus praeteriens. Ad II. R., habitum non destrui, nisi contrario habitu ; sed actus visionis est moment neus ergo non tollit habitum fidei stabilem,& permanentem 1 .c Ap UT II. Au Uias, e, Enoch actuali fruantur Dei misione. Et iam , & Enochum adhue vivere, & contra Antichristum in fine mundi venturos, tenet, inquit Rabanus a) fides L nrhtianorum. Quaeriturereto an ii saltem Dei visione fruuntur. PROPOMTio. Fnoch, & Elias probabilius Dei visione,
nisi forte momentanὸa, non s Intur'.
Prob. Eliam, & Enoch nondum vita sunctoq esse, tenent Vetere; Rabbini & traditio est discipulorum Domini ex Ireneo c), quam sequuntur Gregorius Magnus γ), Augustinus e), aliique tam multi , ut Aretas asserat, id
credi a tota Ecclesia . Videtur etiam id evinci ex Apoς. II. q. Dabo duobus testibus meis &e. quem locum de Elia, & Enoch eUonunt interpretes: atqui permanens beatitudo non dati , nis post mortem ; ergo &c. Ob. I. Eccl.44 habetur: Enoch placuit Deo, ει transatus est in parod fum; & Reg. Ascendit Elias per turbinem incisum, idest in paradisum sanctorum,& coelum empyreum, ut interpretatur Calmetus ca)'; ergo in
I Moysi , ae Paulo saltem tentia r quae iraque ab adversa- transeunter , Dei visionem fuisse riis opponuntur ex Augustino , ea concessam satis liquet ex Augusti- vel de aenigmatica, vel de visono , qui ep. tra scribir , Moysem ne Dei per oculos eorporis acetinvidisse Deum ea contemplatione , pi debent . Idem de Paulo iudi qua eoncupierat videre Deum F- cium esto. Cur enim non eνώaetiti est quae eontemplatio cunctis mur, ait S. P ia de Gen. ad I it. filiis in 3ne repromittitur . Sed 28, quod tanto apostolo viatieris naee est ipsa Dei viso intuitiva; Deus manifestare vitam, in qtia ergo Se. Ubi nota. S. D. non du- post hane Diram υλendum ess imhiranter , aut inquirendo , sed aeternum ' Sed haee est visio be
137쪽
ter vivitur; sicut coelum est superior aeris pars: unde voL-cres caeci pt. 8. & Luc. 8 d hodie mecum eris in paradiso, artChristus latroni, nondum reser tis coeli ianuis . Grma , Hebraica lectio non. habet in paradisum . Adjecit Arabs interpres, & retinuit Uulgata, eo quod Enoch ab aerumnis hujus vitae fuerit iublatus. Si enim de patria sanctorum ea
loca exponantur , Christus non omnium primus in coeturqalcendit ergo &c. Dices. Athanasius serm. de Assumpt. Domini ait: Eno-ahum immortalitatis, terminos accepisse. Τertullianus de res. Car. c. s8 ait: De orbe translati am aetemitatis candidat . Hieronymus ep. ad Pamm. Nondum mortui , s para .disi jam coloni . Bernardus ser. 6. de Ascens. Soli iam Deo. vivunt , sali vacant intelligendo , diligendo, fruendo. Avi tus l. 4 Carm. 6 canit: .s D amquam, qua Me proavus conscenderat Enoch ,
Elias cursu p. te ora longa secutus , Scribitur ignitis scandens penetrasse quadrigis. R., has Patrum phrases id unum evincere, nempe Eliar'& Enosti a mortalitatis contagione Dei providentia seryari,& t li grati confirmatos esse , ut nulla terrena cupiditate
premantur. Nam omnes occasiones abi tae simi, quae eorum
intellectum impediant, vel assessum, ut ait Bernardus loeo citato i Deo ergo fruutitur ut animae viatorum, sui Deum specialiter diligentes, angelicis dignantur conspectibus , nec caemonum tentationibus, nec sensuum puliantur illecebris ;aliquanda etiam divina apparitione recreari verissimile est . Si autem pum Hieronymo velis , illos in coelum ascendisse cum Christo , quod tamen negat cum aliis Patribus Augustinus, nullus erit disputationi locus.
Io Paradisus, ad quem Enoch translatus est, non est ille , quem Adamo plantavit Dominus ; hunc enim aquis diluvii periisse valde probabile est ; ergo est paradisus Ianctorum ubi Deo fruimur. R., Enoch , & Eliam ad ignotam terrae regionem fuisse asportatos, ubi quiete viventes expellant mundi interitum , ut & ipsi , soluto natu ae debito , resurgant . An vero sit hortus Eden, vel alius quilibet locus , nolirum non est divinare. Ceterum nullus Veterum, ait Bellarminus a) , tradidit, quod paradisus terrestris perierit; nec est improbabile
lad L. de gratia primi tominis c. I .
138쪽
i 18 DA TAEOLOGICIs Drs CIPLINIs adhuc Glare , ibique mundi finem praestolari sancto; illogpatriarchas, ut scribit S. P. Au . , qui de loco quidem alicubi, de vita mortali autem nutquam dubitat. Nam lib. de pecc. orig. 23 inter conjesturas statuit, cum quaerisuri ubi si nunc Elias , o Euoch, quos tam n Nou dubitassus tu quibus nati sunt , corporibus UiUere ς ergo &c. Ob.II. Elias, & Enosa non sunt viatores, alias in dies
eorum meritum augeretur , sicque omnium sanctorum , &eriam B. U.M. ianctitatem excederent; ergo iunt in patria. R., non unam esse ea de re theologorum sententiam. Ne
qui aiunt , illos quidem confirmatos in gratia , este tamen extra hominum consertium , nec refici Sacramentis , nec plus mereri, quam ianctos Patres j n limbo , ut ait Eslius , aut in purgatorio defuncti , ut scribit Vasquestus . Status enim officit, ne mereantur, non gratiae defectus. Affirmant Abulensis, de la Haje, aliique e) . Nec tamen sequitur , eos plus mereri , quam B. V. Μ. Non enim ex diutina tantum
exercitatione virtutum meritum comparatur , sed e L caritate , qua sane majorem nemo habiturus est B. U. Μ.: neque in iis tollitur ratio meriti, ex quo extra communem Ut Uendi ordinem existant; ut Catharinae Senensi , aliisque conti- fit , qui longo temporis spatio in extasim raeti , ampliori-uet meritis lunt cumulati . Quod sane de animabus corpore solutis dici nequit: cum enim non sint amplius in via , dare poenas utique possimi per ignem , mereri autem , Vel demereri, omnino non pollunt. Ob. III. Carmelitae Romanorum Pontificum auctoritate
festum celebrant fandiorum Eliae, & Enoch. Et Ecclesia in
exitu animarum illas commendat per eomm merita: ergo &c. - . Neg. cons. Invocantur enim religioso cultu, quia confirmati sunt in gratia , & creduntur amici Dei , quia eorum virtus constat Ecclesiae indicio, quae sane aliis viatoribus non conveniunt i iis proinde caritatis officium exhibendum est, non apotheosis triumphus . Est tamen inter hos , aliosque sanctos discrimen aliquod nam & iis reservatur magni aloria certaminis , & forte in particulari saltem preces nostras ignorant, ut Eslio visum est
139쪽
LIR. III. Dis s. ΙΙ. CAP. III. II 'CAPUT III. An sanctorum animabus p Z Ji diciti diem clara Dei viso sit d Uθrenda βNOl. I., errasse in hac parte I. Cerinthum haereticum ,
II. Papiam Hieropolitanum Episcopum, III. aliquos etiam Patres priorum saeculorum , ut Irenaeus , Justinus , Nepos, Lactantius, aliique Cerinthus circa an . Christi 8o inter alios errores docuit , post rethrrectionem futurum interris Christi regnum apud initauratam Hierosolymam , justis inter carnales voluptates versantibus . .Quod cum nam
rent Cajus sa) , Dionystas Alexandrinus , aliique , conliat Cerinthum Chiliastis ortum dedisse.
Nor. II., circa an. II 6 Papiam vixisse, quem Irenaeus
auditorem Joannis appellat, & Polycarpi sodalem . Perexigui iudicii hominem eum vocat Eulebius i. c. q9. Qia a dere ejus elogiam, quo, c a ejusdem hi istoriae, vir disertissimus, & eruditissimus dicitur, cum δessit in vetustissimis MS., adscititium , & spurium clim, doctis limo Valesio dicendum est. A Cerintho autem in eo di fieri Papias, quod ille carnales , hic vero spiritales delicias in Christi regnum invexit. Not. III. Patres tertio loco laudati , licet expresse non
meminerint reqni mille annorum , censent tamen ad eXtre
mum iudisti diem differri beatitudinem animarum . Quod etiam docuit 1iec. V. Vigilantius, & in Florentina Synodo
Graecorum nonnulli, nec non C alvinus, & Lutherus: co tra quos sit ΡROPos ITIo Ι. Mille annorum regnum a Cerintho, &Papia excogitatum, futile eit, & anile figmentum. Prob. l. Scripturis. Mati. 22 habetur : In resurrectione neque nubent , neque nubentur ; sed erunt sicut angeli Dyi r NeqΗe enim ultra mori poterunt ; ergo sunt inutiles nuptiae & connubia, quae humani generis conservationi deIerviunt. II. ad Rom. Iq. II. Nou es regnum Dei e Ica potus, in lquibus , ut Apbliolus ait , non es pax , neque gaudium in Spiritu sancto . Qtite duo loca urgent Cerinthum : Papiam Vero quod sequitur Ι .ad Thess. Nos, viwmus, rapiemur iebviam Chri sio in aera , sic jemper cum Domiuo erimus. 1Ubi. non mille annorum , sed sempiternum Christi regnum
140쪽
Iro . DE THEOLOGI Is DiscRL inspost Christi descensum repromittitur, juxta illud Luc. I. 33. Regni eius non erat finis. Quae verba Synodus Constantinopolitana symbolo inseruit contra Apollinaristas Millenariis addictos ergo iure Millenariorum haeresis, ut scripturis cori-traria , in Concilio Romano an. 37 a Damaso proicripta est. Prob. II. ex Patribus. Auctor libri de coelorum Hierarichia , Hieronymus ep. ad Hedibiam , eam fabulam vocant . Origenes ca) scribit , exortam este ex intellectis iudaico sensu icripturis. S. Ephrem b) stultam appellat insaniam . Caius loco citato narrat , Cerinthum , qui portenta finxerat, veluti ab angelis sbi seno, intromisse hanc doctrinam , mist resurrestionem regnum Chrsi in terris futurum, o in nuptialibus festis mille annorum spatium transaflumisi. Eusebius ibid. hujus opinionis auctorem facit Nepotem quemdam aegypti Episcopum , qui nemo quod mille annorum spatium corporalibus refertum deliciis in hac terra forea Firmabat. Hunc ergo Dionsus in libris de promiis, acriter impugnat. Vuae opinio, ait S P. 2O de C.D.7, ei et utcumquae tolerabilis, s uiritales deliciae affuturae fans lis crederentur ἐnam etiam nos hoc opinati fuimus aliquando . Nunc autem
Ecclesiae judicio haec Papiae, aliorumque opinio proscripta est. Prob. III. ratione. I. Absurdum est, post expletas Μ Dicte legis figuras , & Danielis de perpetua abominatione prophetiam , expectare instaurationem Jerusalem , templi , dc 1acrificiorum , dc a legis servitute liberatos rursus legalium vetustati subjicere; ergo &c. II. Nullo modo pol uut , nis incarnalibus credi, ait S. P. ibidem, in Christi regno ciborum luxus, gulae, ac ventris ingluvies ; ergo &c. III. Spiritales deliciae in terreno Christi regno nullae sunt , quidquid Papias , aliique somniaverint i ibi enim 1ancti inebriabuntur
ab ubertate domus Dei; cujus visio unica erit, & Vera UO luptas, nam apud eum es fons vitae, est in lumine eius vi
Ob. I. Christus Mati. I9 ait: Centuplum occipiet &c. ergo , praeter vitam aeternam , linctis reddendum est centuplum divitiarum, voluptatum, &c., ouae pro Christo dimiserunt . Neg. cons. Sensus enim. eu , ait Hieronymus l. 3. in Mati. c. I9 , spiritalia recipiet, quae merito Aui ita erunt ,
quas se parvo numero centenarius comparetur ; nempe superabundantia gaudii in tribui tionibus , affluentia bonorum in