장음표시 사용
181쪽
LIB. IV. DIss. II. CAP. II. Isti eum exponit Caietanus ; & D. Thomas q. I de Potentiat art 4 ah : Quod licet caussa prima maxime influat ἱu effe-s ctum, tamen eius infuentia per caussam proximam determiat natur. II. D. Thomas l. c. Gent. c. 28 duplicem indifferens tiam distinguit e prima est, quando potentia nondum confel cuta es fuam perJellionem , per quam ad unum determinari posit . Giod explicat exemplo intellestus dubitantis , quil nondum Oecutus est principia, ex quibus ad alterum determinetur. Astera est indifferentia ad utrumlibet, cum operansi peclesiam habet virtutem, sed a neutro dependet, ut artifex, . Gui pro tabitu diverss utitur instrumentis . Docet autem D. i et homas, primam indifferentiam esse ab altera caussit dete minandam, non secundam, adeoque Deum, licet sit indifferens , & liber , non determinari ab alia caussa, quia habet in se plenam virtutem ; atqui per D. Thomam habet homo sumcientiam operativam virtutis ad astus naturales; ergo &c.
Hinc Ferrariensis ait , quod se aliquid sit indeterminatum per modum agentis liberi, ipsum se ratione fuae libertatis d
terminare potes. ΙΙΙ. D. Thomas I p. q. I 4 docet, contingentiam effethuum in sua caussa certo praesciri non posse, 1ed tantum coniecturaliter ; Deum vero ideo cognoscere in sua caussa, non quia praemovet, sed quia Dei contuitus se tur super omnia, prout sunt ei ab aeterno praesentia. Omnia, inquit, quae sunt in tempore , funt Deo ab aeterno praesutia , nou solum ea ratione , qua habet rationes rerum apud se praesentes , sed quia eius initi tus fertur ab aeterno super omnia ,
prout sunt in sua praesentialitate . Ubi ne 3 erbum quidem 13abet de adjuncto decreto de illis producendis , ut volunt Thom istae. Plana est ergo huius loci ex sitio, si dicas, Deo rati
ne aeternitatis omnia esse praesentia, nedum rationes rerum,
es ideas, 1ed liberas etiam voluntatis determinationes . Uidet proinde contingentia in illis rationibus, ut i upra dictum est . Nullibi tamen decreta praedeterminantia commemorat. Cum ergo asserit S. Τhomas , Deum futura cognoscere, eo 3uod sit eorum prima caussa ; tripliciter hoc potest intelligi:. Quia omnes causi e se se movent virtute universalis in tioni S , in qua novit Deus liberam illarum motionem. II. ia aliquando praedeterininat per gratiam. III. Quia omnia sunt ei ab aeterno praesentia. Ob. I. S. P. Aug. l. de Ρraed. SS. c. Io. ait e Prae istuctione ea prae civit , Deus , quae fuerat ipse fa cturus o atqui Deus omnia operatur in nobis ; ergo omnia novit in efficaci Torin. I. L de-
182쪽
16r DE THEOLOGICIs Drs Crata insdecreto. II. L. de Corrept. & Gr. I scribit, Deus mag/s fa-het in potesare voluntates hominum, quam ipse nostras ; potest ergo Deus determinare astus nostros, sicut &nos. III.
L. M. c. Faulti ait, illud est e sine dubio futurum , quod Deus Cult ; ergo &c. IV. Electio Saul & David fuit altus nat ratis ; atqui S. P. ait , Deum inclinaste ad eam Israelitas omnipotentissima potestate ; ergo &c. R. ad I. diit. min. Operatur Vel physica, vel generali praemotione, conc., temper i peciali neg. ; quae enim Iula indigent praemotione generali, ut opera naturalia , a Deo non determinantur, nisi prout fiunt : adeoque caustae necestariae ad unum determinantur , liberae virtute sibi a Deo collata. Hinc patet R. ad secundum . Ad tertium neg. coni .non enim omnis voluntas eii praedeterminans. Ad quartum neg. conleq. Aliud eit enim polle Deum , lalva libertate creaturae , praedeterminare caussas secundas etiam ad actum naturalem , ut de IIraelitis fatentur noltraleg licet id fieri negent in omnibus indiscriminatim ) , aliud , has ita a Deo
pendere, ut nequeant sine praedeterminatione in actum prodire. R. II. neg. maj. Deus enim inclinavit corda Ilraelitarum , ut se subderent Regi cum bona voluntate, quae a Deo praeparatur. Subdit enim S. P., Israelitas ex bona voluntate sectile, quod fecerunt corde pacisco e ad hoc autem praerin
Ub. II. Deus est prima caussa cujusvis effectus; sed talis non est, nisi per efficacem praemotionem ; ergo &c. Primin. Exigit enim ratio primae cavise , ut sit primum movens; ergo exigit etiam , ut sit primum 4eterminans . ΙΙ. Ablque ea praemotione non lalvatur Ierfectissima dependentia , cum magis dependeat , quod specialiter , quam quod generaliter determinatur. III Ιd etiam exigit ratio supremi dominii , quo Deus specialem in creaturis potestatem exercet. IV. Cum generalis praemotio determinetur a voluntate, voluntas erit prima caussa hujus determinationis , relate admotionem divinam : sed hoc est absurdum ergo&c. V. Caussae secundae sunt instrumenta primae , sed initrumenta a primo agente determinantur; ergo caussae secundae determinan-
N. Deg. min. Salvatur enim in Deo ratio primae caussae lper solam prae Inotionem generalem, quia per hanc Deus in- lcessanter creaturam illuminat, ad bonum inclinat, & simulianeo concursu illam adiuvat. Ad I. Prob. min. R., etiam lper nos Deum esse primum praedetema inans; eo quod Volun
183쪽
tatem ante omnem ipsus motionem inclinet ad bonum incommuni, cujus vi rationalis creatura seipsam ad bonum in particulari determinat. Ad secundum neg. antec. Salvatur
enim perfectissima dependentia caussae secundae , si liri ne queat in actum prodire , nisi a prima facultatem recipiat;
hoc tamen ordine, ut caussa necessaria ad unum determinetur, libera si indifferens ad utrumlibet: quae libertas, cum
sit a Voluntate creatoris, eaque possit creatura spoliari, non
tollit dependentiam, sed adstruit. Ad ΙΙΙ. neg. antec. Nullum enim infertur praejudicium supremo Dei dominio , si caussae liberae sola universali motione indigeant ', alioquin, si
eodem pacto Deo subjiciantur, erunt omnes necessariae: nam harc est major dependentia, quam si ponantur in manu consiliai fui. Ad ΙU. neg. maj. Nam caussa secunda eo sensu determinat Dei concursum, quatenus eo utitur , vel abutitur, prout lubet, nec ipsa emcacem reddit Dei concursum , sed cum eo suam evicaciam exercet. Ad ultimum dist. maj. Sunt instrumentum activum, & vitale, conc., passivum, & in nime , neg. Creaturae enim non opus habent , ut determinentur, quemadmodum malleus, & serra, sed propria libertate se se determinant.
Ob. III. D. Thomas a docet Ι., omneς caussas secundas a prima moveri , & voluntates nostras cognqsci a Deo . per hoc, quod sit nobis caussa volendi. ΙΙ. h) asserit , Deum caussaς secundas inclinare. III. c) ait, caussam contin Entem determinari ad essedium ab aliquo exteriori . IV. Dei
Voluntate, nedum res produci, sed etiam modum, quo producuntur, decerni d). ad primum neg. cons. Deus enim est caussa effectuum contingentium I. per ejus praemotionem generalem, ΙΙ. quia omnis operatio tribuitur Deo, qui dedit ipsi virtutem . Adiecundum dist. ant. Ait , caussas secundas inclinare , prout inclinatio naturalis est indita ab auctore naturae, non ex fatali necessitate, conc., prout omneς indiscriminatim ad unum determinat, neg. e) . Ad tertium neg. conseq. Uult enim ibi D. Thomas , caussam contingentem determinari ad differentiam caussae primae, quae ab alia non inclinatur ad bonum in communi. Ad quartum dist. ant. Modum determinavit , quia Deus alias decrevit liberas condere , aliaS ne ' L 1 ce D
184쪽
f61 DE TAEOLOGICIs DisCIPLINIS celsarias, conc. , quia ad unum omnes determinaVit . neg. Haec malumuq reipondere , quam D Thomam, ut Vulgarem scriptorem, dimittere. Olb. I f. In principio inἀi flerenti videri nequeunt certo& infallibiliter res futurae ; ergo &c. dist. ant. In principio indisserenti pastive, conc., active, subdist. Videri nequeunt a creaturis, quibus praetens non est determinatio causiae liberae, conc., a Deo , cujus oculi S omnia patent, nera
An Deus praeυιdeat mala culpa m decreto praede terminante ad materiale peccati.
THomissae , ne Deum faciant auctorem peccati , dis inguunt in opere malo adtionem , ac deficientiam caussae secundae. Quod enim peccatum sat factis m. d Hum, aut con cupitum contra legem Dei, pertinet ad subitantiam actus, &dicitur materiale peccati ; quod vero sit dissonum a lege rete na, est ejus formale . Cum ergo ex doctrina physicae praemotionis cogantur alserere, praefiniri peccatum , prout astio est, ut a Calvino declinent, nesant, a Deo praedetermiciari
illius actionis malitiam a). Alii b) negant , a Deo praemniri substantiam actus mali, licet Dei concursum immediatum ad illum admittant . Alii c) media incedunt via , &docent , Deum praedeterminare aestum malum sufficienter . non postive efficaciter . Non omnes ergo Thom istae hac de re, neque de mente D. Thomae conveniunt. Extra Thomustarum castra nemo est, qui hanc ad materiale peccati praemotionem admittat , de mente D. Thomae parum solliciti. Nos vero, licet a Thomistis etiam in hac parte recedamus, sumus tamen in D. Thomam obsequentissimi PROJosi TIo Ι. Deus non videt mala culpae in decreto emcaci illius actus, cui adnem tur peccati malitia. Prob. I. ex Augustino de Praed. SS. Io. Pri sinatione Deus ea praesiυit, quae Merat ipse fasturus e praescire autem potest etiam, quae non facit, sicut quaecumque peccata . L. 3de Iib. Arb. q. Non omnium quae praescit , oueior est, quorum
185쪽
Lin. IV. Dis s. II. CAP. III. IssN. Τhomistae, Augultimum, aliosque PP. exponendos de
malitia, non de actione, seu materiali peccati. Verum nusquam agnovit S. P. Aug. actus mali indeclinabilem praem tionem . I. Enim negat , actum illum praesciri praedestin tione; sed hoc salsum esset, si praedestinaret actionem , cui malitia adnexa est , nec verum et set dari praeicientiam sine praedestinatione ; ergo &c. II. Augustinus ab lute pronunciat, Deum non praedestinare opera mala, nec ulli bi aetum a malitia seiungit ; ergo M. III. Deus permittit peccata, non facit, facit autem, qui est auctor actionis, cui necessa-Τio peccatum adnectitur ; ergo &c. ΙU. De nedum punit alitiam , & aversionem a Deo poena damni , sed etiam altionem physicam, & conyersionem ad creaturas poena sen-1us: sed, si auctor esset huius actionis, non esset ejus ultori, ergo&c. V. Augustinus, aliique exponunt scripturae loca, ubi Deus dicitur mala facere , per subtractionem fratiae , non per praemotionem actus ergo&c. Prob. II. ratione. I. Praemotio non requiritur ad bona opera naturalia a) ; ergo multo minus ad mala. ΙΙ. Deus non est auctor peccati; sed auctor esset, si peccati actum praemoveret; ergo&c. Prob. min. I. enim ex hac praemotione peccatum sequitur indeclinabiliter ; ergo &c. II. Diabolus peccatum suadens est auctorseccati; ergo a fortiori esset Deus, si illud praefiniret. III. 'osita lege de non occidendo , si Deus necem physice prinmoVeret, Deo obtemperaret qui fratrem occideret; ergo vel non peccaret, vel Deo volente peccaret.
Thom istae, Deum velle actionem peccati , non mali tiam , Diabolum vero malitiam ipsam ; adeoque hunc, non Deum auctorem esse peccati . Sed operam ludunt: qui enim Vult opus malum , vult etiam necessario malitiam , alias quis posset oculos effodere, hostem configere , nec caussa esse ca citatis, aut necis . Adde , quod malitia deccati , cum non sit entitas, non sit directe, & per se, sed ratione actus positivi : qui ergo hunc essicit, est saltem indirecte caussa malitiae . III. Nec voluntas creata vult malum, ut malum est, sed solum actum, cui malitia adnexa est, & tamen est caussa peccati. IV. Diabolus intendit quidem malitiam, sed ea Plerumque ab actione peccati, puta ab homicidio, furto&c. praescindi nequit; erit ergo qui existimet, Thom istarum d Etrinam cohaerere opinioni Chrysippi , qui te: te Tullio b docuit, indeclinabilem esse praemotionem caussarum secunda-L 3 rum,
186쪽
166 DE TAEOLOGICIs Drs CIPLINIS 'nim , malum tamen tribuendum caussiis proximis , non supernis, quia ab his est solus actus, ab illis vero deferius. Calvinus, & Democritus docent, causiam primam praedestinare actuq malos, & hos absoluta necessitate evenire : Thomis contra defendunt praedestinationem actus, non malitiae, quam in caussam proximam refundunt; distant ergo toto coelo ab haetesii Calviniana. Videri tamen poterit alicui Calvinus alter Democritus, tu physicae oraemotionis assertor alter Chrysippus PRopos T o H. D. Thomas certo non adstruit physicam
praemotionem ad materiale peccati. Prob. I. Q. So. I. 2. a. I. ait : Peccat&m actus quidam
unde potes aliquod directe caussa esse peccati , per quem m dum aliquis dire te eis caussa alicujus aflus , per hoc , quod
proprium principium illius aflus momet ad agendum d undae infert, voluntatem esse directe caussam peccati, quia se in terius movet ad actum , diabolum vero indirectam, quia exteriuς suadet. Si ergo Deus ad agendum moveat intrinsece emcaciter promovendo, erit per D. Thomam auctor peccati. II.q. Q. I. p. a. I. ait, quod agens producens aliquam formam, ast causta, 1 altem per accidens , corruptionis alterius , quia ex ea iequitur necessario alterius formae privatio ; ergo si Deus
physicam actionem praedefiniat , ex qua sequitur privatio de-. bitae rectitudinis , erit caussa , saltem per accidens, istius pri-Vationis . III. I. p. q. I9. a. IO. ait: Malum culpa Deus nullo modo vult , sed malum poenae vult volendo aliquod bonum , cui coniungitur tale malum : ergo non Vult Deus mala cui
pae praefiniendo physicam actionem. Iy. in c. 9. ep. ad Rom. ait, Deum caussare malitiam, quia aliquem permittit ruere in peccatum ob praecedentes iniquitates. Et q. 3 de Veritate docet, circa mala non aliam dari proVidentiam, quam pem missionis ; ergo &c. I l . Tho stae, S. D. negare praemotionem ad malitiam , non ad altionem ; 1aepe in ejus libris repeti, Deum esse primam caussam cujusvis actionis , ne dum permittendo , sed etiam movendo: ab eo memorari praedeterminationem in s. diit 6, & alibi o) . Verum nec ista ullius sunt momenti. Nam p. z. q. 8O. ait , esse caussam peccati , qui movet ada lum, ut Voluntas creata , quae tamen non intendit malitiam . Nec poterat D. Thoria. clarius loqui, 'uam dicendo, . Deum nullo modo velle peccata, & haec spectare ad solam providentiam concessionis. Reete autem dicitur, actus physi
187쪽
eos peccatorum esse a Deo, licet ab eo praemoveantur generali praemotione, & concursu. Meminit quidem S. D. determinationis rerum faciendarum juxta ideam Dei, & est decretum producendi tum res liberas, tum necessarias; meminit q. de Veritate praedeterminationiς essicientis substantias rerum , & haec praedeterminatio est ordo creaturae in 1 uum finem , sed praedeterminationis ad materiale peccati
nulli bi meminit. Ob. I. AR. a. et legitur , Iesum defuito consilio, o pr scientia Dei traditum. Et c. 4. 27, Pilatum , dc Herodem
convenisse facere , quae manus , s consilium Dei decreυerunt
fistri ; sed occisio Christi summum scelus fuit; ergo &c. dissi maj. Et Iesus traditus es conssio , praescientia
praedeterminante passionem Christi , ut maximum suae caritatis opus, conc., praedeterminante Judaeorum perfidiam , aut crucifixorum crudelitatem, neg. Decrevit itaque Deus mundi reparationem , cumque praescientia sua voluntatem Judaeorum videret , qui summo odio Christi dostrinam prosequebantur, la ac Veluti oblata occasione, redemptionem nominum
perfici Moluit: sicque ex parte Dei,& praedeterminatio passionis,& permissio culpae Judaeorum eodem momento statuta est; nostra autem cogitatione praefinitio pallionis permissionem peccati prae cedit. Hinc Aet. a. simul ponitur definitum consilium , & praescientia, eo quod non fuerit citra prae scientiam iudaicae perfidiae crucifixionis decretum . Recte ergo dicitur c. q. decreverunt sieri , non illos facere , ut constet, decretam a Deo passionem , non Iudae , aut Pilati scelera . Non enim furentium manus tu se immisit Dominus , Ied ammisit, nec praesciendo quod faciendtim esset, coegit, ut fieret: ita S. Leo post Origenem, Justinum &e. Mitto etiam Calvinum uti hoc argumento, ut probet, Deum auctorem esse peccati. Unde patet, quam praeter rem eo urantur Catholici. Ob. II. Ex Tnomistarum sententia non sequitur, Deum auctorem esse peccati ', ergo &c. Ρrob. ant. I. Ubi plures causis ad eumdem effectum concurrunt, vitium refunditur in caussam proximam ; unde ad terrena corpora refertur, non ad solem, quod monstra gignantur. Sic pedem claudicantem, non animam moventem, gytharam dissonantem, non expertum fidicinem , puerum scribillantem , non magistrum dirigentem culpamus: atqui Deus est caussa remota , non pro ima ; ergo &c. ΙΙ. Deus vitiato corpori animam infundens, non est caussa originalis peccati, quod ex ea inlusione con
188쪽
i63 Dp THEOLOGICII DIsCIPLINIs non Deo sacramentorum auctori. IV. Ex prirmotione generali, & simultaneo concursu non sequitur, Deum audioremelle malitiae; ergo neque ex physica praemotione neg. ant. Ad I. prob. dist. ant. Refunditur in caussam proximam, si haec ante determinationem causse remotae sit ad vitium determinata, ut in productis exemplis, conta, secus, neg. ,& retorq. arg. Si cytnara ex ligni vitio lonum reddat asymphonum, aut claudus sit fibrarum ligamento impeditus, non est lyristes caulla distanantiae, nec anima auctricinaequalis gressus. Si vero aut ille chordas nimium laxet, aut
tendat , vel hic sibi nervum abscindat , soni & gressus non recti isti auctores dicendi sunt: ita, s Deus concurrat cum
Uoluntate creata, quae non a Deo, sed a 1eipsa determinatur, non erit caussa malitiae: erit autem , s ipse actum determinet. Deinde vitium plius cum instrumento tribuitur, morale autem caussae determinanti. Ad Il. neg. cons. , & disparitagest, qnia animae productio non est per i e connexa cum peccato originali , ted ex corporis infectione consequitur Ad mi voluntate polluti: contra malitia peccati ex actione per se Vetita promanat : quare , si anima corpori non insecto
uniretur, ut Adae innocenti, macula non contraheretur: unde retorqueo argumentum : Deus author est et peccati originalis, si corpus pollueret, ex quo animae rearias traducitur:
ergo esset actualis caussa peccati, s altionem praefiniret, ex
qua peccatum consequitur . Ad III. neg. cons Sacrilegium enim non est consecrationi per se connexum, sed oritur ex indignitate ministri, quam Deus permittit, non praedeterminat a . Ad IU. nez. cons. Nam universalis motio est indifferens, & ab indifferenti , prout indisserenti , neque bonum determinate fit, neque malum. Qtrod si voluntas universali praemotione se se inclinet ad honum , id etiam a caulsa praemovente dependet, quia se se determinat virtuto agentis universalis, inclinatione sibi indita ad bonum: si vero flectatur ad malum , id non adicribitur prae moventi ,
quia malum non est a caussa movente, sed deficiente: concursus autem simultaneuς non praecedit determinationem Voluntatis , 1ed est ejus regimen, & contervatio, quam Deus nequit, ex lege providentiae, lubtrahere , quin creaturae in nihilum abeant. Ob. III. Etiam mala a Deo prvordinantur ergo praefiniun
189쪽
LIB. IV. Dis s. II. CAP. IV. Hφtur. R. dissiant. Ρraeordinantur a Deo permittente, cohibente , ulciicente &c., conc. ', praedesiniente, aut impellente, nego. Ob. IU. Deus est prima causta etiam peccatorum, prout actiones sunt , nam quidquid eit, in quantum eii , bonum est. Hinc S.P.ῖ de Trin.ait, Deum esse primam caullam Omnium motionum, & Anselmus a ait, Deum in malis p e- destinare, quod iunt ellentialiter, nen quod mala iunt. EDdem tradit D. Thomas bb; ergo &c.. neg. cons. Conliat enim ex capite praecedenti salvari rationem primae cauilla, sine praemotione ad altus liberos. Proloquium illud ; quidquid est &c. valet in altionibus liberis, quoad potestatem , non quoad voluntatem. Apostolus enimaicit, non es poteyttas, nisi a Deo. Nusquam segimus , Non est volu utas , nisi a Deo ς arioqmn etrum peccatorum arectorebi Deus , si non est et oluntas , nisi ab illo. His Augustinus c . Anselmus ibidem ait: Diabolum nec υelle aliquod, nec moυere potuisse voluntatem, nisi eo permittente , qui cit ιIlas naturas subsantialo , accide utales. Docet ergo , actioneς malas praedeterminari essentialiter, eo qfuvi a Deo pr finituni sit, essentiam creaturae rationalis esse sineram, ut
apib permittente, & subtrahente auxilium, si velit, peccet, D nolit, in justitia permaneat: non possit tamen honum abiaque gratia. D. Thomam a suis invitum trahi, scripsit olim Campanella, eiulque teli imonia facile explicantur. Nil vetat ergo , ait Duma mel d , qtic minus cum Amidio statuamus Deum futura omnia in Iuis ideis , in sua ustentia , ut in caus libera, cautinere . CADUT IV. An futura ordinis supernaturalis naturue nnocentis praeυideantur in deereto absoluto.
Nol. I. Tertium dissidium inter nos, & D. Thomae di
scipulos, est de operibus supernaturalibus naturae innincentis, in quibus illi esticacem , nos versatilem gratiam admittimus, adeoque sanctorum angelorum perseverantiam sine praedeterminante decreto dicimus fuisse praevisam . Stant
pro Thomistis Reginaldus , Est ius, Sylvius, Conten 1bnius, Se Tyus & c. Nobiscum sentiunt Lupus, Notisius, Bellelli, Pρο-
190쪽
I o Da THEOLOGICIς DIICIΡUinscius, La-Fosse, Vanroy, Piette &c. Essicacem gratiam, etiam in statu innocentiae, admittunt ex nostris Calatius, Coquaeus,GaVardi, Girhen, quos nobis Serryus opponit: sed neque hi omnes em cem gratiam praedeterminantem agnoscunt , &a Thomitiis quam longe abiunt . Argentinas vero , & Agidius, de quo infra . haud recte a Serryo laudantur. Nol. II. Augultiniani 1ystematis haec lumma esta Adamo& Angelis non opus fuit adiutorio gratiae essicacis. Ex illis, qui steterunt., 1e se ad perieverandum libero arbitrio inflexerunt . Supernaturalis gratiae auxilium in utroque statu requiritur, 1ed, ut sit per se efficax, & praedeterminans, exigit infirmitatis conditio, & vulnus naturae. Uno Verbo, Pem 1everantia creaturae innocentis adnexa est conditioni indisse renti, non inferenti, sub qua eam Deus ab aeterno praeviderat. Quoniam vero advertarii , suppresso nomine, nos Jansentanos appellant, eo quod Jan senius , Arnaldus, aliique Jan- sentimi nota traducti de hoc argumento scripsere , ac novitatis vocabulo opinionem nostram sugillant; eam nec novam esse, & a proscripto dogmate quam longe abesse ostendemus. Fuit ergo opinio veterum theologorum, quatuor esse gratiarum genera habitualem nempe, quae naturam perficit , conservationem ipsius habitus , cooperationem Dei, & praemotionem generalem in naturalibus operibus , & 1pecialem insupernaturalibus, & motionem ouandam per auxilium excitans , quod faciat hominem velle , & prioribus donis bene uti. Nos ergo, post Adae lapsum , omnibus hisce donis muniri r at creaturam innocentem , cum nullis concupiscentiae. fluctibus iactaretur , utpote conditam cum bona Voluntate,& amore casto, potuisse per solam praemotionem indifferentem , absque essicaci gratia perseverare . Ita docent Arimi
nus γ), aliique. Et haec nostra est de gratia naturae innocentis accepta ab antiquis opinio ; quam ex recentioribus tuentur Patres Maurini, Thomaminus, Vitasse, Macedo, Haberi, L'Hermenter, Juenin &c., eamque Hennus d Bellarminus cia communem appellant. His praenotatis sit PRΟΡos ITIO I. Innocens creatura non indiguit gratia enficaci , nec ejus perseverantiam novit Deus in decreto prae-
determinante. Probista adi'. Eo p. x Cones. Efr t. sbJ Ibidem, te De Coneord. c. 3.