장음표시 사용
191쪽
Lis. IV. DIss. II. CAP. IV. I7I Prob. ex Augustino l. de corr. & gr. c. Io, II , Ia I Cum enim Adrumentini monasterii quidam monachi, lecta Augustini de gratia efficaci,& de gratuita electione lententia, contra illam insurῖerent, laudatum librum scripsit Augustinus, quem S. Prosper plenum vocat divinae auctoritatis , & Norisius , & Maurini Patres , auream clavem librorum contra hostes gratiae Dei. In eo libro solvit S. P. Ops Osi1-tionem Adrumentinorum dicentium, nullum esse corripiendum, si divinae legi non obtemperet; excusari enim possunt, quod destitutus sit illa gratia , sine qua opus non perficitur salutare. Ait ergo Aug., Deum ita hominem constituisse, ut naturam simul conderet , & gratiam conferret , qua posset in accepta stare justitia, si vellet: hac gratia stetisse angelos aliquos, alios vero libero arbitrio peccasse: hac etiam Adamum stare potuisse: recte corripi, qui gratia ad perseverandum necessaria destituuntur, quia illam receperunt in Adam, qui peccando se posterosque omnes infecit : subventum esse huic infirmitati uberiori gratia , quae dat etiam velle ; hanc tamen uni, non alteri, sullo Dei judicio , conferri . Qui ergo non habet perseverantiae donum , eo caret in poenam
peccati,& juste corripitur. Haec est summa Augustinianae doctrinae . Sed , si natura innocens indigeret gratia efficaci, non solviss*t S. P: Adrumentinorum objecta l. ideo enim per Th missa Deuς Adamo gratiam non contulit, quia est donorum suorum supremus dominus: atqui S. P. Aug. hanc obviam re-iponsionem non adhibuit ; ergo &c. Quia vero Thom istae ineptum putant hoc arFumentum ν - -
Prob. ex Augustino loc. cit., ubi ait: Deum sic ordina fe Angelorum , hominum vitam , ut prius t flenderet . quid
eorum posset arbitrium deinde quid pobet gratiae he 'e'cium Intellige arbitrium cum auxilio sne quo ; hoc enim si iis defuisset, non utique sua culpa cecidissent , ait ibidem S. D.
sed , si gratia essicaci indiguissent , nullum esset hujusmodi
discrimen; ergo &c. . re N. R. Thom istae , ex his non excludi gratiam emcacem . Tam
sanum, quam infirmum arbitrium stare,& cadere sua libertate, nee inde peti status utriusque discrimen: ostensum ense in Adae lapsu, quId possit arbitrium sibi relictum: in per-
si De Augustini loeis ex lib. de pratia primi hominis disputa
de corr. & gr. , quibus praesertim bitur: ibique recentissimi scripto fe premi sentiunt advelsarii, alibi tis animadversionibus occurrenius, sermo erit, nimirum I. Ia. , ubi Duiligoo by Corale
192쪽
--ψr a DE TAEOLOGICH DrsCn LINIsseverantia angelorum, quid valeat gratia suffultum. Verum, etsi in utroque statu libere quis peccet,& me reatur, si tamen utrobique necelsiria sit gratia efficax, quid valeant arbitrii vires non constabit. Si enim duo pari ope indigeant, ut idem pondus ferant, quinam ex iis vi praevaleat non coῖ nosces o cognosces autem, si alter majori, alterminori ope indigeat ; ergo &c. Deinde c. II ait S. Ρ. TaIfferat adiutoritim , quod desereret, cum Uellet , Gr in quo pe
maseret , si υeuet , non quo fieret , ni vellet. Et infra e dederat adiutorium, sue quo nem possiet permanere , s vellet , ut autem υellet , in ejus libero reliquit arbitrio ; ergo Adam habuit solum auxilium, sine quo sed hoc non est praedete minans; ergo &c. Thomiliae : Adamo utique collatum auxilium, quo, sed controversam institui , non de gratia Adamo necessaria, ut posset, ted , ut perseveraret reipsa; sed haec est gratia efficax ; ergo &c. Uerum S. P. ibidem1ta statuit discrimen inter hominem innocentem, & lapstim, ut illum dicat accepisse posse non peccare; autem, ad quos pertinet gratia liberationis , etiam ipsam perseVerantiam, ipsum velle, sive adiutorium, quod eo quia in malis
sunt, ex quibus clamant ad Deum : libera nos , e, non hahent tranquillitatem , in qua constituerat primum hominem ;ergo adjutorium quo non erat homini recto necelsarium .
Deinde ait S. P., potuisse Adam per liberum arbitrium ver satili gratia suffultum perseverare , sicut per ipsum angeli
boni steterunt; ergo gratia Adamo collata sat erat nedum, ut posset, sed etiam, ut actu perseveraret , sicuti per ea
dem gratiam angeli sancti reapse steterunt. Pergit S. ibidem: , Adam, in bonis erat, sancti vero in malis Λnt,
ex quibus Elamans e libera nos. Ille non opus habebat eo adjutorio, quod implorant si, cum dicunt: Video aliam Deem in membris. meis &c. Ille vero nulla tali rixa sua prece frushatur ; proinde potentiore gratia indisent isti . Quibus verbis demonstrat S. P., primum hominem, nulla riXa turbatum, potentiore gratia non indiguisse, quae in hoc infirmitatis st tu solummodo locum habet,' ergo &c. Reginaldus, potentiorem gratiam modo requiri , quia
Adamo ea opus erat ad opus tantum ; nunc autem etiam ad
concupiscentiam superandam , adeoque duplici titulo, dependentiae , & infirmitatis , esse necessariam . Utitur Serryus exemplo scalae, qua, ut ascendant, egent a rotus,& stinus; huic tamen sat virium habenti scala fert solum adminic tum ψ ut ascendat. Sed contra: nam per Augustinum Adam
193쪽
LIB. IV. D i s s. II. C A p. IV. IJnnocens neque auxilio sanante indiguit, cum non esset iu- firmus, neque praedeterminante, cum velle & nolle in ejus esset arbitrio : erso nullo titulo gratia efficax erat ei neces
saria. Haec es prima gratia, ait S. Ρ. ibidem , quae data. eis primo Adam, Ied haec potentior es in fecundo Adam . Prima
est , qua fit , ut habeat homo iustitiam velit ; fecunda plus
test , qua etiam fit, ut Nelit, tantum velit, ut camis voluptatem voluntate Diritus vincat. Constat ergo, Sratiam,
qua fit, ut velimus, in secundo Adamo, non in primo i cum habuisse. Deinde, vel egeat homo gratia unico titulo, aut duplici, dummodo emcax sit , id non reddit gratiam potentiorem , sed tantum indigentiam in subjecto majorem. Quid enim intereii discriminis, ex parte Baptismi, si in puero originalem culpam , in adulto etiam ait ualem abstergat Non recte ergo dicitur , auxilium secundi Adam potentius fuisse auxilio primi Adam, si u=rumque fuisset efficax. lino in sententia Thomistarum gratia illa fuisset proprie medici
natis , quia, licet actu non mederetur vulneribus , esset i men medicamentum, si vulnera adessent . Sicut herba medicinalis est, etsi virescat in horto, nec actu vulneribus adiplicetur , ergo a virtute efficaci . non ab actu dicitur gratia efficax. Exemplum Serryi est ad rem nostram . Eget namque scala , ut murum conscendat, tam sanus, quam aegr
tus, sed ille scalam muro aptat, hic vero ad hoc vires non habet. Ita homo innocens gratiam applicat arbitrio suo, infirmus vero gratia indiget validiori , qua determinetur ad opus . Adde ex Augustino, in solo Hatu naturae lapsae praedestinationem esse gratuitam; ergo in hoc tantum statu admittenda est gratia efficax . Nunc autem ait c. II, factumes donum gratiae , quae merces meriti futura erat ἰ ergo homini innocenti atque integro data est perseverantia potestam
Est ejus lapsum pertinet ad gratiam , ut quis accedat ad eum : subventum est per ipsam infirmitati eius , ut insuperabiliter ageretur. Nam s nunc etiam illaesus vigor ille m Meret , in quo insons natura fuit, Da quemque voluntas comciliare Deo , poenaque absitore posset, ait in Carm. S. Prosperi ΡRoposiTro II. Cohaeret Augustinianae sententiae etiam Doctor Angelicus. Prob. I. Nam S. D. nulli hi statuit, praemotionem necessariam esse ex capite dependentite : atqui hoc unico titulo gratia efficax in Hatu naturae innocentis dicitur necessaria ἱ erro &c. ΙΙ. Utriusque status diversitatem, non diffitentibus
Thomistis , non uno in loco tradit i ergo &c. Quod vero aiunt
194쪽
1 4 THEOLOGICIs DrsCimNIς aiunt, emcacem gratiam in eo statu a D. Thoma admitti titulo dependentiae , in hoc autem titulo etiam infirmitatis , id sane clarissimis tei limoniis non probant . Salvatur enimi erfectissima dependentia per solam praemotionem genera
ponit o Apo solus ad Rom. ait, plus restitutum est homini per donum Chrisi, quam amVeris per peccatum Aciae , sed Adam accepit, unde pqstet perfeUerare i ergo multo magis nobis r siluitur per ρratiam Chrisi, ut perseυerare possimus , cr ita somo non indiget gratia ad pers erandum . Ad haec autem non respondet S. D. , Adamum indiguisse gratia emcaci ad salvandam ejus dependentiam a cauli a prima; sed latam esse dii paritatem; fidamum nempe, utpote in bonis positum, accepit se donum , per quod perseverare pqsset, non ut actu perseveraret Nunc autem per gratiam Christi multi accipiunt donum gratiae , quo per Uerare possunt , s ulterius eis natur, quod perseverent. Et sic donum Chrisi est maius, quam Adae delictum. Clariora habet et. 2 q. I 37. Ad fecundum diacendum , quod sicut Augu sinus ait de Corri ta' gri, primo homini datum est, non ut perseveraret , sed ut perseverare po6fet per liberum arbitrium , quia ni lia corruptio tunc erat in 'humana natura, sed nunc praedestinatis pen gratiam Chrisi non solum datur , ut perseverare poli mi, sed ut perseverent. se. Thom istae, D. Thom. b gratiam efficacem requirere pro statu naturae integrae: & art. 3 & 9 eius verba luce clariora esse, ut ait Em. Gotti c) . Verum in priori loco ait
D. Th. . Indiget homo , ut ab ipso Deo moveatur ad bene agendum s ergo S. D. de gratia movente , non de praedeterminante verba facit. In secundo loco ait: Homo in statu naturae inteεrae non indigebat dono gratiae sup radditae, licet indueret nuxilio Dei ad hoc eum . Moventis ait, non emcaciter praemoventis. In tertio loco ait, nulla res creata potes in actum prodire, nis virtute notionis divinae: motionis, inquit, non phyficae praemotionis; ergo D. Thoma nobis non adversatur o. ' PRo-
ci Hae responsone facile oc- datus , sententiam nostram e na- curri potest singulis testimoniis ex tur everteie: in iis enim S. D. me-D. Thoma petitis , quibus recen- minit quidem dιυι nae motιonιs ira
195쪽
dius Romanus. I. enim Jgidius. dist. 4. in a. sent. a. q. ait : Adhaerere Deo amore casio in satu naturae corruptae non potest esse sne gratia , sed in statu naturae institutae potuit. ese per puritatem eir innocentiam. Ex quo sic arguitur. Per gidium non po- test homo in statu naturae corruptae adhaTere Deo sine gratia, at in statu innocentiae potuit per ibium amorem naturalem purum , & innocentem: sed hic amor purus , & innocens est inclinatio naturae superaddita, & ea per AEgidium eli gratia Angelis collata , quae non fuit praedeterminans , alias omnes stetissent ; ergo poterat ex aegidia creatura innocens Deo adhaerere 4bsque gratia efficaci cum sola dilectione singulis ex aequo collata. Major est Egidii, min. constat ex di Stis ; ergo &c. II. Agidius sa) docet , Adam per solam originalem justitiani stare potuisse , & peccata vita re : sed ex aegidio iustitia originalis non importat gratiam
prae determinantem ', ergo potuit Adam stare, & vitare peccata absque gratia praedeterminante. Confirmatur b). Si Adam, uti habuit originalem justitiam , ita etiam habitualem gratiam habuisset, nedum stare, sed etiam moveri, & proficere AEtuisset: ideo enim stare potuit, sed non mereri, quia habuit originalem justitiam, non gratiam habitualem; ergo, ut posset homo perleverare , ac mereri, non aliud requiritur per AEgidium, praeter iustitiam originalem, & gratiam gratum facientem. III. Ib. probat aegidius, non potuisse natu ram integram se se praservare a peccato sine originali justitia , vel sne ulteriori gratia ; ergo ubi est justitia originali, ut natura integra possit se se praeservare a peccato, non est necessaria ulterior gratia. Ubi nota, per ulteriorem gratiam non intelligere aegidium gratiam habitualem . Nam sine te poterat creatura innocens se se praeservare a peccato sola j stitia originali. Gavardus ,& Serryus laudant pro sua sententia locum p. I. Hexam. II , & p. a. c. 3 ; ubi aegidius docet:
Angelos prius fuisse productos, postea distinctos; sed nulli bi ait, distinctos suisse uberiori gratiae efficacis auxilio. Fuerunt
rtite graitiua ad operandum, oe vo- eaei praemotione , sue de gratialendtim loquitur : denique de di- praedeterminante, ne vorbum qui- ωma providentia dirigente, o ad- dem . iuvante ; de physica vero aut em-
196쪽
r 6 DE TAEOLOGICIs DisciΡL NIs autem por Egidium prius producti cum originali iustitia, postea diuincti per gratiam habitualem. Coeli m facti conditio-
Re naturae , lux per gratiam .' Lux autem a tenebris divita
est per confirmationem in gratia a).
CAPUT V. Iu quo argumenta opposta diluantur. OΡp. I. S.P.L. I a. de C.D.9. ait: Aut m norem Angeli mali acceperunt gratiam , quam qui persiterunt , aut , sti trique boni creati funi, sis mala voluntate cadentibus, ita It amplius adjuti ad eam beatitudiuis plenitudinem , undes nunquam casuros certissimi fierent, pervenerunt ἰ ergo Angeli , qai steterunt, majori gratiae adiutorio suffulti sunt.' Ι. aliqui b) , Augustinum sub vitae finem sc) hanc Tetra fasse sententiam, seὸ nulla ducti ratione . Alii , Angelos SS. adjutos e ensent validiori 'ratia , non essicaci , sed versatili in eodem gratiar genere. Verius, dist. con- seq. , Anheli , qui steterunt, sunt magis adjuti, & hoc est ad 3 utori uri perseverantiae , neg. , & est major abundantia caritatis, accepta postquam iteterunt, per liberum arbitrium, cone. ἰ Anpeli ergo , qui perseveraverimi, cum possent in ancipiti statione relinqui , in praemium perseverantiae tanta mentis illustratione , tantaque caritate donati sunt , ut certissime scirent , se nunquam ultra casuros . Qiod explicat S. P. l. de Corr. & gr. Io. dicens: Diabolus, s angeli eius, etsi beati erant, erat tamen , quod eorum adderetur heatitudini, donec sam leatitudinis plenitudinem, tamquam pra mium iuius permansionis acciperent a idest , ut magna per spiritum sanctum data abundantia caritatis , cadere ulterius non possent, oe de se hoc certistisne scirent. Illud ergo, amplius adiuti , & hoc .' Magna abundantia caritatis , unum& idem sunt . Hoc majus adjutorium vocant nostrates, adiutorium patriia, non viae. Sed instant Thomistae : quomodo auxilio patriae Angeli ad patriam ipsam pervenirent Ι ., Augustinum non dixisse , SS. Angelos magis adiutos , ut pervenirent ad beatitudinem simpliciter , sed ad beatitudinis plenitudinem. Iam erant beati, erat tamen quod eΟ-xum adderetur beatitudini: deerat quippe major abundantia caritatis, qua certissime scirent , se non amplius esse catu
197쪽
ros. En beatitudinis plenitudo, quae auxilium dicitur, ob in amissibilitatem beatitudinis , eaque SS. Angelis, postquam perseveraverunt, accessit. POSI ISTORUM RUINAM, ait S. P. II de C. D. 13, illis certa scieutia fice sempiter e felicitatis accessi. Haec ergo propositio : AIeli fansii fuerunt astiti auxilio patriae , ut pervenirent ad patriam , falsa eii, neque a nobis asseritur. Haec autem : postquam δε terunt, fuerunt adiuti pleniore caritate , quae praese rei patria beatitudHem, vera est, & traditur ab Augustino 1 . Possumuς etiam cum Scoto varia instantia in via Angelorum diffinguere. I. S. Angelos uberiorem gratiam postulas Ie: II. Confirmatos in gratia: III. Plena beatitudinis gloria fuisse coronatos : itaut major caritas fuerit adiutorium υiae , non ad perseverandum, sed in praemium perseverantiae, ut facilius ad beatitudinem pervenirent.
Ob. II. S. P. ibid. ait : Si Angeli boni fuerunt prius sine
bona voluntate , eamque Deo 'nou operante fec runt ergo m
Hores a seipsi fasti sunt P absim sed tales Iacti essent seipsis, si perseverassent sola gratia versatili ; ergo &c. re dist. min. Tales fadti essent se ipsis, id est solo naturali
arbitrio, neg., una cum gratia conditoris , conc. Non itaque
it 3 Cum s. P. Aug. non uno in Ioto lumen Eloriae gratiam appet Iet atque adytitorium , quo nimirum anima adiuta . videt quidquid
etiam se in reuisendo υidet, ut ipse ait l. Ia de Gen. ad lit. , facile intelligitur, cur S. D. Iumen illud indubiae certitudinis , & ina missibili ratis gloriae a Deo Sanctis Angelis revelatum , non' inconstrue amplius adjutorium appellet. Praeterea το amplius adiuti se. accipi potest extensυe, de extensione , seu continuatione adjutorii , quo sensu idem valet ae titteritis adiutioc. non vero intensυe de eius intentione , aut incremento . Malis quidem Angeli defertimunt, deferri sunt . Deus subri axit ipsis auxilium . fine auo , postquam illo abusi sunt ; sicque remanseriint
absque potestate et itertur resis Een
di, aeternisque fuerunt addicti surplieiis . Bonis autem confrmavit Deus gratiam suam , atque idem adiutorium, sue quo ulterius protraxit, eoque perseverantes Aristeli sancti ad terminum plenae, sempiternaeque felicitatis pervenere is Tandem illud amplius adiutorium non refertur ab Auaustino neque ad momentum, quod praecessit lapsum, neque aὸ ipsum lausus momentum ait enim ς ρον isto uim ruinam, illis eerta sesentia fiam sempiternae felicitatis aceessit J ergo ad
shbsequens momentum refertur οῦ adeoque illud amplis r adiutorium, quod a Thomistis censetur emeax, datum est Anselis bonis, postquam in primo , S iecundo momento perseveraverunt I ruit ergo recenistiorum Thom istarum ars umen Um, oui ad perseveris ni iam Angelo P εssicaeem a aliam necessariam fuisse contendunt.
198쪽
cio, quae an esticaX eliet, an indi I serens, non erat Ausu ii nil opus definire, quodci: iraque enim eliet, temper tiar. Prahia meliores factos elle. Non enim, ait ibid. S. D. , IOI os υι letores fecerti ut , quam a Deo facti JAut, yeu tu ria Latiar rate seret tint, in qua conuiti si ut . in
Ob. III. Spefiat etiam ad Angelo illud Apostoli. habes, quod non accrpui: a) Atqui S. P. ex eo demonstrat
R. clis L n n. Ex eo ostendit necessitatem gratiae vi Stricis, prout distin uitur a donis naturalibus, conc., prout secernitura gratia indifferenti, sine suppositione vulneratae naturae,negis Q iidquid ergo creatura habet, a Deo accepit, nec floriari
potest , nisi in Domino. Si ergo Angeli sola naturae vi juili etiam comparassent , ploriari potui sient , se habere , quod a
Domino non accepissent ,& si homo infirmus pollet sola pra- . tia versatili bene agere , gloriari pollet , te aegrum lectile , quod sanus non fecit ; ergo ex Apostoli loco prohatur tantum bratiae necellitas, prout est donum naturae I uperadditum,pra scindendo, an sit indit ferens, aut em caX. Si vero cir tim- stantia infirmitatis accedat , ostenditur validioris pratiae auxilium, quod non spectat naturae conditionem , sed lapsum. Aliunde enim repetitur cibi necesIitaq in sano, ac in aegrotor huic enim cibus convenit etiam, ut fradtie antea vires resti
tuantur. Utitur hoc exemplo S. P. 14 de C. D. 27 i ob.
centis elevatae eum adiutorio sine
quo , nec non statui natur e te paratae cum adiutorio quo, sive Er tia essit aci. in hoc autem postremo statu strictissime applicatur , ae iuxta illum intelligentiae gradum , in quo proprie accipitur ab Apostolo, & Augi istino . Ita loeust
JΟ. ro. Ego , o Patre tintim suismus de unitate voluntatis, S na- tutae accipitur: cum autem de creaturis ait Christus , rogo ut senetinum, de ibi a unitate amoris, Sconcordiae cum restrictione aecipi debet. Non ergo materialis , sed
formalis , S: pi oportionalis huius loci applicatio spectanda est. ca) Ex is de C. D. 19. ΓνJ Hete obiter nota, laudatum Apostoli testimonium , quid habes
die. etiam donis mere naturat; bus
ab Autustino , alii sque I'altibus applicari ' sicut ergo male quis argueret gieens : locus Apostoli ac-eipitur a sanctis Pati ibus de natutae donis ergo donum natulae est gratia essicax ; ita haud recte ar-puunt adversarii, dum aiunt: locus Ah stoli applicatur ab Augustino conis naturae innocentis ergo innocentis naturae donum est
pratia victrix . omnibus iraque statibus locus Apostoli potest apiari, satui nimirum naturae smplicis
non elevatae , statui naturae inno-
199쪽
ob.IU. Creatura innocem; debuit orare Deum, ut perseveraret; er o non habuit donu m perseverantiae. Frustra enim petis, quod in tua habeas potet a te. Prob. ant. ex libet.Gelas. contra Pelag., ubi ait: Illa. pri,na conditionis integritas , dum, ita de se fidit , tamquam ipso , qui se condiderat non egeret, nec de perceptis gratias agit, quod nusquam fecisse memoratur, in t et aricationem teacta , conditiovem mortis iuυenit; ergo &c. dist. ant. Debuit orare oratione gemitus, neg. , ratione laudis, conc. Illa auxilium petimus nondum collatum , hac de percepto gratia resertur . Sic pauper stipem petit, dum sa- me perit, sed ea accepta, laudat divitem misericordem, rogatque, ne se deserat posthac. Creatura ergo innocens, quae originalem iustitiam, & bonam voluntatem dono conditoris acceperat, debuit a'noscere, i e divini muneris conservatione indigere: illa vero de se fidit tamquam ipso, qai se condi-'derat , nsn egeret. Debuit gratias agere , quoa nusquam foeisse memoratur. Debuit tentatione pulsante Drare, ne divino de litueretur auxilio, quod, etsi praesto erat, subtrahi tamen poterat, sua culpa: illa vero nec ad eum pulsato tentatoris accessu devota concurrit; merito ergo deserta est. Quod autem creatura innocens teneretur petere gemebunda uberius
victricis gratiae adiutorium , ex Gelasii verbis non eruitur. Arguit ergo Gelasius de minori ad maius sic : si gratia necessaria fuit creaturae innocenti, quanto magis erit lapsae si illa superbiendo non stetit, quomodo haec stabit fractis viribus Ob. U. S. P. l. de Cant. num. 8. ait: quid valeat arbitν umhon ad utum , in ipso Adym monstratum est; ergo &c. I. eum doctissimis criticis , hu ne librum non esse Augustini, cum neque in libris Retr. neque in Indiculo Possidii memoretur. dist. ant. Monstratum est quid valeat arbitrium non acujutum , hoc est suis viribus confisum, & Dei munera abjiciens adeoque sibi relictum , conc., adiutum effficaci adiutorio, neg. Sicut enim in claudo, qui superbe sibi fidenq, projecto baculo cadit, satis liquet, sine eo non posse consistere . sc Adam , ait S. P. a) , voluit deserere eum , a quo factus es: permisit Deus , tamquam dicens. deferat me , o intentat se, miseria sua probet , quia nilii potes sine me. Hoc modo seniere voluit Deu ς, quid liberum arbitrium valeat Me Deo. Ob. Us. Et iam in statu innocentiae .gratuita prirdestin tio locum habet, exemplo Christi , qui, ex August. de Praed. SS. et prae citinasionis , O gratiae pulcherrimum lumen .er o &e M l
200쪽
r8o DE Turo LOGICIs DisCIPLINIs R. neg. aru Nam in eo statu praedestinatio fuit merce arbitrii., intellige Dei gratia suffulti,& de mercede reddenda meritis pratia Dei comparatis . Nam merita na: uralia , . etiam hominis integri, mi U & Greg. XIII iudicio proscripta sunt: jam vero praedestinatio est gratia liberationis . Exemplum Christi non est ad rem . Climistus enim eis caput praedestinatorum, & spectat id ecclesiam, quam acqui-syit sanguine suo, & in quovis c rpore eadem est Vita capitis , atque membrorum. Currique nos egeamus gratia emeaci , Redemtori collata est, non ob ejus necessitatem, sed ob ecclesiae tu ilitatem . Sicut ergo praedestinatus es ille unus. Mi caput esset, ita multi praedo inati sumtis, ut membra femus. Humana his merita conticescant , qui perierant ira Adam , ait 4b. .S. P. Aug., s reguet , Psiae regnat gratia
per Jesum Chrissum. Ob. VII. Fulgetitius i. t 1 a 3 Trasim. 2 a i r Eandem gratiam reparasse hominem lapium , & custodisse Angelum a ruina; II. Gregorius Magnus sa) refert ad occulta iudi-eia Dei, quod ex Angelis alios servavit, alios perdidit; iure ergo Vetat echlesia. ne quis dicat, gloriam in iis mercedem suturam. ldis . ant. Ait eandem e. quoad vim essectriccm , neg., quoad principium, & virtutem Dei, conc. ait enim ib., Mna est in utroque Erat a operata e in hoc ut surgeret , in illo ne caderet. Hunc autem , qu sapit , filium Dei e se non ambisit, qui virtus, oe sapient a Patrι p. Probat emgo ibi S. D. , Dei filium, nedum ut hominem ella humani eneris Salvatorem, sed etiam , ut virtus .est.& sapientia Patris, servatorem suisse Angelorum, adeoque immutabilem Deum, & Patri consubstantialem . Caeterum, si eadem pratia in utroque statu requiritur, quoad vim effectricem , qu modo potentior est, quae sanat vulnera & si validior est , quomodo est eademὶ Vide Fulgentium l. de Fide ubi d cet, sanctos angelo; non fuisse majori gratia donatos , nisi postquam, aliis eadentibuς, sua voluntate steterunt. Ad II. dist. ant. Gregoriuq ad judicia Dei refert, quod angeli steterint, Vel ceciderint, nego, quod istis noluerit ignoscere , neque ad resipiscendum pratiam elargiri, conci Idem docet etiam S. P. Aug. b) . Cur autem uni, non alteri donetur perseverantia, spectat ad Dei iudicia in hoc statu, in quo uni misericorditer datur , alteri iuste regatur , non autem