장음표시 사용
201쪽
in illo, in quo stare , aut cadere in libero erat arbitrio ' Deus enim. ut ait Greg. 3 Moral. 28 , naturam spirittium. bonam , Ied mutabilem condidit , iit, stui permanere nollant ζmerem. , . qui persi erent , ex arbitrio flarent. Objicit Se ryus plura, sed ea ex mictis eadem fgcilitate exum ni . tur, 'sua proponuatur
An scientia futurirum coriiugentium si entia medi si appellanda 'ot. dii tum in c. I, suentiari Dei. ., rei te ad possibi ,
- 1 bili , Iimplicis appellari ,. relate ad res exiiIeρος in tempore, cientiam et sonis: Inter eas mediat scitassar cotidia lynatoriana, non sunt absoluto futura ; et 1ent lasrein , si a siqua poneretur conditio , v. g. , si Tyra Christi signa vidissent, conve si essent; si Petrus in tali cir, cumstantia vot hitur, resiplicet . Dicitur a Molina scientia media , eaque ejicitur a d hornistis, qui futura omnia a Deo, videri doceor per icientiam visionis in suo decreto physic, Praealotionis. 'Si vero quaeras , quomodo ex eo decreta res non sis bsolute sutura: λ res pondent, quia decreturba4est a solutum eX parte DeI, conditionatum ex parte objelti. Idemientiunt Semissar έ licet Ocretiam divinum a praemotione 'se - 1ungant. Nostrates . hes efficaciana gratiae ad opera naturali ii in quovis' statu inutilem existimant , in 'his on nibuq scieni 1 iam, quae certo quod ana sentu media 6 ci ci teli, admittunt, sed removent ab operibus iupernaturalibus latus naterae lapis. Quidam putant, fututa haec reserenda non esse neque. ad stientiani visionis, quod cultuis de iis ex tedi decretum , neqω ad mediam, eo quod a possibilibus non distet , esuper mentem , ted ad stientiam simplicis intςllige atiae, ade que de noniine, non dς te disputari. Sit itaque, PRoposiΤlo I. Si accipi Mur I i emia 'aedia pra certi praescienti turorum ordinis naturalis, 3 iupes' turalis in iti- . tu naturae innocentis sine ullo decreto, admitti poteit voca- btilum iclepti K Mediae , i ' .' Prob. Neque ad opera noturalia F , neque ad superna turalia cc) in Ratu natura ius estis, neque 4 peccata a)
202쪽
DE Tu ohosicis DiscipLrms ' .admitti debet decretum est cax ; erso non in decreto , sed per icientiam mediam a Deo Videntur. PROPOsi Tlo ll. Praeicientia peccatorum in hoc statu spectat ad scientiam visonis, non ad mediam. Negant id qui prirdeterminationem rejiciunt ad materiale peccati, dicentes: Deus non praedefinit materiale peccati ergo non praevidet peccata in decreto pra 'determinante, sed per scientiam mediam. Verum peccata non iunt ob e-Hum scientiae mediae , quia non pra definiuntur , ted quia necessaria est in hoc statu, ut vitari possint, gratia efficax, quam Deus aliquibus largitur, aliis negat. Hi vero, ob pr do minantem cupiditatem, libere in scelera prolabuntur: unde sic propositio prob. Peccata in hoc statu praevidentur iub conditione inferente, nam perduellis concupiscentia est conditio inferens peccatum, ut gratia vilfrix est conditio inferens mo- Titum, licet voluntas peccet, quia Vult, ct mereatur , quia ratia illi dat velle: 1ed in hoc statu praescientia meritorum spectat ad. scientiam visionis , quia praevidentur sub condietione gratiae pra determinantis ; ergo in hoc statu praescientia peccatorum spect at ad scientiam visonis , quia praevidentur sub c ditione voluntatis, qtur lihere, sed certis lime labitur. PRO post Tio ΙΙΙ. Scientia media, lumpta pro cognitione conditionatorum, a scientia visionis, simplicis intelligentiae distincta, neque in hoc statu, neque in statu inn centiae locum habet a .
Prob. Futura. quae reapse non erunt, forent tamen aliqua posta condit pone, nCn iunt futura, sed possibilia : omnia enim , vere furum mit, sine dubio sent, ait S. P. Aurat. I contra Faust. c. 4, s autem facta Bon fuerint , jutura nouerant; sed futura conditionata non erunti ergo non sunt V
re sutura, sed possibilia. u. Adversarii : ex hoc arpumento
sequi, ea non elle futura abstituta, non autem conditionata.
Sed contra. Futura zonditionata dependent a conditione; sed haec itura non est, sed postibilis ; ergo &c. Ρr. min. Vel enim ponetur ea conditio, vel non. Si primum, erit res futura absolute, si secundum, erit possibilis ; ergo &c. Tandem futura illa conditionata nunquam erunt; ergo non lunt futura. Thom istae, qui haec futura rei erunt ad scientiam visionis, aiunt. , haec latura evadere per decretum abiblutum ex parte Dei , conditionatum ex parte obsedit . Molin istae vero, qui ea sutura ad scientiam mediam relerunt, docent, ad
203쪽
Lin. ΙU. Dis S. II. C A P. VII. 183 ad statum futurorum transire per potestatem caussae liberae , cui praelio lunt omnia ad agendum requisita: ted gratis lita finguntur; ostendimus enim o) , decreta Dei dici tantum con notative, & comparate ad obiecta ; nullum ergo decretum fingi poteli ablolutum ex parte Dei , sed cum si con-
notativum, aut absolutum est, aut conditionatum undequaque . Adde, caussas liberas , nisi in ordine ad opera supernaturalia huius status, Deum non praedefinire , sed praemouere univeri aliter . Ex qua praemotione generali non infertur certa rerum suturitio, sed potentia perficitur , ut libere valeat in actum prodire. Nec verum est, ut ajunt Molinistae, conditionata fieri futura per possibilitatem caussae liberae, in qua nil aliud comprehenditur, nisi facultas agendi , vel non agendi; sed haec indifferens potentia non potest ei se medium cognoscendi, nili possibilitatem eventuum ; ergo decretum, quod potest esse, rem possibilem constituit , non futuram . Potuit ergo negari scientia media ab iis etiam ui praedeterminationem re)iciunt: nam futura absoluta poni in t a Deo videri per icientiam visionis in libera voluntatis determinatione , conditionata in comprehensione oriani uiri possibilium per simplicem intelligentiam . Si vero futura conditionata absolute pronuncientur, ut cum Davidi respondit Domi laus, tradent , tun ς , praeter proditionem possibilem , quae videtur per sinapiscem intelligentiam pravus Ceilarum animus designatur ; quem Deus vidit per scientiam
visionis . Idem dicendum de vaticinio Eliiei , s percussises pquinquies , avt Jexies , percussisses Syriam Myque ad conjtim-ptionem, o Reg, 13 ; ibi enim pravus affectus Regis Joas innuitur, qui parum fidebat in Dei virtute , idque spectat ad 1cientiam visionis, & Syriae eversio , utpote possibilis , ad simplicem intelligentiam b). CAPUT VII. Futura ordinis fostruasi ratis naturae lapsae videt Deus in abjιItita praefinitione. Not. Scientia media, missis vocabulorum ambagibus, est
praescientia furiirorum independenter a decre o pr. de-r rintname, cumque hoc de ruum ab hoc statu removeant plures Soc. I. Theologi , eo quod putent ii Oertatem e Vcriere, i, i 4 ΠΟ- v
204쪽
i84 D LOGICIs DrsCIDI s propurnant acerrime scientiam mediam contra Anzust Iniano , & Thom illas, qui inter 1e hac in parte conveniunt . Adeo autem de scientiae mediae inventione sibi placuit Molina, ut dixerit in tua Concordia , te omnium prim iam Ueram invenisse rationem conciliandi libertatem cum gratia , quae latuit Augustinum : quae s tradita 1ιι istem Aubit se natempore , ait cit. loc. Molina ti) ,irum fuisset 'bviam haereia sίtis Pelasse anortim, in Ltithera rum Principio Molinae ipsi hae destrina adeo suspedia vita est , ut cam timeret publici iuris facere. Sed Suaresus scribit, illam a vetustioribus traditam nomine icientiae simplicis, & visionis, &pro ea stare SS. PP. Constat tamen a), scientiam mediam ab Augustino damnatam, a Semipelagianis fuit se traditam ,
ttiros illos , se ad longior m servarentur aetatem , scientia De apri iderit. Chri thim etiam apparere voluisse , quando , tibi sciebat esse , qui in eum δει erant credituri. Quod ingenue fassi sunt Ρatres Soc. Jesu in Rescripto Romae evulgato, dum sc) ha c gravissima agitaretur controverita, & ipia P. Cobos id) an. I 6o1. Ceterum Pelagiani scientiam mediam, non ipsi invenere, ted accepere ab Arianis, qui, Theodoreto teste, dicebant, Christum fuit se ex omnibus prae lectuin, quod Deus eum praescientia praeuo isset , neut striam. om aDoruaturum. Quod etiam docet Molina in Concordia se) . Non tamen dicimus in Semipelagianis scientiam mediam suisse damnatam. Meminimus , suae ea de re ali-hi f scripsmus. Addimus, duplex esse inter Semipelagia-ncia, & Medii ias diicrimen, primo quod hi , non illi , veram Christi gratiam agnoicant ad initium fidei , secundo
quod Semipela'iani docerent , caussam praedestinationis algratiam et se illa opera parvulorum , quae nuiquam iutura erant, q)od Mediliae non docent. Licet autem de icientia
ci Hsee verba minus AugusΗ- Lusitania conquistis controversiaeno honor rfida in posterioribus edi- hujus finiendae platia , se is isse
tionibus non extant , sed in ve- testatur Praelect. Ia n. x recentis. iustioribus reperiri certissimum est, simus f Tiptor. que in duobus exemplaribus, eκ
205쪽
Lr n. IV. DIss. II. C Ap. VII. Idistinguenda est tamen in Semipelagianis duplex caussa, cur
hanc 1cientiam admittebant ; primo ne Deus videretur iniquus, si ex duobus parvulis eadem labe infectis unum, non alium eligeret, quod fieri dicebant intuitu meritorum , quae facturi estent, si vixissent; quod de praedestinatione saltem ad gratiam Moliniani non dicunt : secunda est , ne praed si inatione efficaci fatalis necestitas induceretur. Qua de re, nedum lcientiam mediam adoptarunt Medistae , sed etiam eteres, vietatque Semipelagianorum querimonias ingeminant. Qua hii autem in hac controversia Augustini auctoritas facienda sit, dicemus alibi. Illud non est praetereundun, in Congregatione de auxiliis a Clemente VIII. statutum esse, ut cauua illa ad mentem Aug. discuteretur : eo quod S. Ρ. 22 annorum spatio pro gratia Dei contra Pelagianos strenue certaverit, nihilque eorum omiserit , quae ad illamstediant, ut ipse Mejer a non diffitetur . Cumque Molinae sententia , ipso Molina teste , Augustino adversetur, d creto Claudii Aquavi Vae Soc.I. Generalis anno 16I3 suit improbata, eamque rejicit Azorius, Henriqueet, aliique. Sit itaquePROI OSI I Io. Deὼs videt sutura supernaturalia huius itatus in efficaci decreto, non per scientiam mediam. Pr. Deus homini lapso largitur gratiam victricem , sine qua nunquam opus emceret salutare ; ergo praevidet futura illa, non per scientiam mediam , sed in em caci decreto , quo gratiam illam conferre constituit . Probabitur ant. ub xius ubi de gratia effcaci sermo erit; nunc pauca subjiciam. Dicitur ergo Dei tralia supernaturalis quaedam vis, Dei liberalitate nobis collata, unde omnes motus bonae voluntatis Proveniunt, & definitur ab August. inspiratio dilectiι-nis , ut cognita fandio amore 1aciamus: elique in hoc statu efficax, quando vincit omnem cordis duritiem, Jacit, ut 1aciamus praebIndo vires e sicacissimas voluntati . Haec δratia per Aug. c nullo duro corde respuitur , ideo quippe tribuitur, ut cordis duritia primittis arderatur . Eaque dici tur efficax, quia tam valida delectatione trahit , ut voluntas, libere quidem, & cum potentia ad oppositum, sed in- fallibiliter sequatur vocantem, & huic gratiae quae ex n lentibus facit volentes, nunquam liberum resiliit arbitrium. Eit tamen aliud gratiae genus , quae allicit quidem, quantum in te est, tribui tque potet talem recte operandi, si obex
206쪽
18s DE Tu votos IcIs DisCIPL1NIs pravae affectionis removeatur, quam placet vocare essicacem relative, quia relate ad varias hominum affestione; & essicax, & sufficiens appellatur. Si enim carnalis delectatio prae-Valeat, frustratur 1uo ei te tu , & redditur inefficax, & haec it gratia tussiciens , cui voluntas laepe resilit . Quod si 1ancta delefitatio. concupiscentiam superet , emeatum sortitor, & vii rix dicitur ab Augultino. Adamo ergo , in pote integro, tale collatum eli adjutorium, Taod dabat posse non
peccare, 'Isse non mori, ut docet S. V. a). Nunc autem pratia determinatam quoque delectationem inspirat , quae si adeo vivida sit, ut coirilis duritia peuitus auferatur, eii gratia emcax absolute: si autem non tam sit intensa, pro varia assectione voluntatis, modo effectum consequitur, & eit
ossicax , modo frustratur , & est indicax , licet sit per se si assiciens ad producendum opus talutare. His positis, Prob. ant. Scripturis . ad Philipp. et habetur: Deus est , quiveratur in nobis velle, ta perficere pro bona et oluntate. Ezech. R F. Fariam , ut in praeceptis meis ambuletis , ese operemiui . Hinc S. P. de Gratia &arb. 16. ait: ille facit , ut faciamus, praeben o vir x e sicacissimas voluntati . Prob. II. ex Orationibus Ecclesiae: Fac nos amare , quod praecipis e Fac nos tuis obedire mandatis &c. Hinc S. P. l. de Don. Pers. 7 alti Attendat orationes se as. Orat, ut increduli credant , Deus e
go co mertit eos ad fidem . Prob. III. Ex Ep. ad Vit. Quae- Ilio , streae inier nos agitur , es, utrum haec gratia , quoad es festum , praecedat , au subsequatur hominis voluntate- . Et c. I 2 de Corr. & gr. Subυentum es infirmitati voluntatis humanae , ut intuperasiliter , indeclinabiliter ageretur ergo . uec. Plures Medisfar gratiae efficaciam repetunt, ex quo Deus illam conserat in iis circumstantiis, in quibus praevidet, U luntatem sibi Vocanti responturam . Uocant hanc gratiam cougruam ὴ eamque docent nunquam tuo effectu frustrari: sicque per scientiam mediam abique gratia victrici totius prindeliinationis negotium exponunt . Sed Auῆustinus hom. 23 gratiae essicaciam non a circumstantiis naturalibus repetit, sed
gratiae tribuit, quod improbis locus , tempus , & mali suasor dest. porro gratia , si lubet, congrua dici potest,
it aut haec, vel illa opportuna circumstantia, aut occatio non
.sit divinae praefinitionis caussa, sed effectus. Reapse in oppositis circumstantiis saepe Deum largiri gratiam, probat S. P. b exemplo Pauli: ille enim alienus
207쪽
Lrs. IV. DIss. II. CAP. VII. I 8 .a fide , quam vasabat, r pente est ad illam gratia potentiore ccuzer res , ut nou holum ex nolente fieret Tolens , verum et zm ex p ryecutore per cutionem pateretiar. Ex quo sic arguitur : eget homo lapsiis auxilio per se essicaci, quod a decreto absoluto in nos derivatur, sed quod pendet ab hoc decreto non est ob; ectum scientie mediae ; . ergo &c. Deinde S. P de Praed. lanhtorum Io ait : Praedestinatione ea praej vit , fuerat ime facturus e & de D. Pers. II. Sι nullaesi praedestiuatiε , quam defendimus , non praejciuntur a Deo Dei dona ς ergo Deus videt opera meritoria in suo decreto Deinde cum Semipelagiani ob)icerent , princientiam conditionatorum absque praedestinatione ab Augustino tradi in epistola ad Porphyrium, ubi ait : Tunc voluiste hominibus apparere Chrisum , s apud eos praedicari doctrinam suam, quando , ubi friebat esse , qui in eam fuerant credituri, quem locum pro icientia media protulerunt Patres Soc. I. indilp. coram Clemente VIII., & validissimum putat Suareet a ;rei ndet S. P. b) ς Cernitis me sine praejudicio latentis con siti Dei , aliarumque caussartim , hoc de praescientia Chrsi dicere volui fle , quod convincendi infidelitati Paganorum, It sicere victiebatur e Ied titruo tantummodo praescierit, an etiam praedestinaverit Deus , quaerere tunc nece sarium ton putaUi. Quae verba sunt scientiae mediae peremptoria . Nec obstat , quod ex Augustino addit Suareet : Nolui se Chrsum infideli-bu parere, quod nec verbis , nec miraculis suis credituros esse praescivit. Nam Augustinus e Urella docet, se ibi locutum abique praeiudicio latentis consilii Dei: debuit erῖo Sua- , ro notare quod sequitur : Tunc satis erat br iter esse dicM-dum , excepta altitudine sapient ae, eb scientiae Dei, oe sine
prae/rιdicto aliarum caussarum s adeoque ab Augustino Seml- pelagianorum obiecta rejici, non confirmari. Tandem cum Augustino Semipelagiani obiicerent , quaedam Veterum Patrum tenirnonia, rei pondet S. Ρ. de Don. PerL 18. Quid ergo nos prohib/t , quanao apud aliquos verbi Dei tractatores le gimus Uci pra, rientiam , s agitur de vocatione electorum , ea vilem pd ed sinationem intelligere ὶ atqui praeicientia prae- deiti nationi su nixa non est icientia media s ergo Augustinus re)icit icientiam mediam. M Lio. s de Gr. prol. a c. , bl Lb. de Praed. sanct. s.
208쪽
don is independenter ab omni conditione inferente ; i; go vidit per icientiam mediam . Prob. ant. Mati. II lemur: Vae tibi Goronaim &ce, utir se in Dro i s Sidrem factae es fen virtutey , qui 1octae Iunt in vobis , in cinere cilicio 'peruitentiam ex Uent V ex quibus sic arguitur . Deus vidit conversionem Tyriormn &c. sub gratia, quam habuere, C roetaitiae; sed haec non fuit efficax ; ergo non vidit conversionem Tyriorum dependenter ab efficaci decreto. , neg. cons. Nam mn Versio Turiorum', utpote conditi nata, spectat ad scientiam simplicis intelligentiae, qua Deus possibilem vidit eorum conversionem , si apud eos lahta eL 1ent virtutes Cormaim, quorum cives pervicacissimos metito increpat Dominus , eo quot Spiritui ianhio retiiterens , cui Tyrii, & Sidonii non ita obdurati obtemperassent Guarmve duritiem per scientiam visionis Christuu agi fidit. Illa er- o conversio possibilis erat, Hec obduratio existens . . Ad prob. ist. maj. Deus vidit in o. . & haec gratia in Tyrsiis non ita obduratis fuisser essicax , in Bethsaitis obduratip tiresiloare icon c., in utrisque vertatilis, neg. Habet ergo. gratia g adM, 1uos, ct in uno est emcax , in altero otiosa, ob pervic iam voluntatis. Credidi ilant erg Tyrii , si aequalia una vid in
. sent, quia non erant se excaecati oculi , aut cor Tyri rum &c.i' sicut erant exc .ecati Corogat a . ' Dices. Non erit ergo prostia efficax ab intrinseco , sest, ex arbitrii affectione, . ut docent Molinistae . R. neg. csans. Aliud est unim obicem ponere , ne gratia sortiatur effeEtum , aliud emcacem reddere. Illud, praeliat a bitrium per peccata, ut etiam Cororaitae faciebant, id irco increpatione digni, quod gratiae jumini clausos sponte oculos oblisiebant. Cur autem ηraua si essicax, trahatque Oellem Volantatem, non ex nobis , sed ex Dei munere Venit . Interdum tamen talem gratiam Deus elargitur , quae agh de omni mala cupiditate. triumphum , sed haec non omnibus
datur. Communior est gratia illa , quae in se quidem valida est, sed ei, 'nisTum arbitrium
culpabili voluntate resistit. Ira
209쪽
het in se Virtutem sanitatis ', si vero infirimus comedat uti dis quid appetit , aeri maligno se se eXponat &c. , nunqLiam medicinae beneficium poterit raperiri. Inst. Si gratia ellet efficax ah intrinseco, potuissent respondere Bethsaitae , se non credere , quia ipsis deerat et
cax adjutorium , quod Tyriis praesto esset : hoc daret , &nisi, crederent, tunc objurgaret; ergo &c. s. retorqueo argumentum. Potuissent enim etJam dieere,
sibi deesse gratiam. con8ruam . Sunt ergo. istae veteres Semi- . pelagianorum querimoniae, quibus ipsi etiam Congruistae urgentur; merito ergo, ait Augustinus , corripiuntur, quia e rum obduratio ex Deo non erat, sed ex ipsis . Cur autem adjutorium , quo fit in nobis bona voluntas , non omnibus
ex aequo concedatnr, id est inscrutabile Dei iudicium ; qui, cuius vult, miseretur, & quem olt, indurat , negat benefi-eium indebitum , & debitum iudicium exercet. Uno verbo culpanda est in homine mala voluntas, laudanda in fide credentium misericordia liberatoris : discernendum es ergo quid leniat de xxiisericordia eius, quid 2e iudicio a . Lx dictiq constat, quid sit respondendum ad loca scripturarum i Reg. 28. Si viri Ceila tradent. Ier. a 8. Si ex GVis ad principes Ba sinis , vivet anima tua . Matth. 24. I shcloidii fuissent dies illi . non fieret salva omnis caro stailla. enim omnia ad scientiam pertinent sinplicis intellig6ntiae quia nempe possit,ilis noscitur proditiori Davidis . vita Sedeciae . praevaricatio justorum , & ad scientiam visionis, prout videtur, conspiratio Celeitarum, justorum i infirmitas indoles Babylonis principum b) . ' Ob. II. S. P. I 2. de C. D. 6 ait: Si duo aequot ter
Hi corpore. ω animo eadem tentatione ambo ientemur, So.
tinus ei ceuat, alter perse eret, uuid aliud apparet, nis tintim luisse , alterum mi isse a caseitote deficere Ubi non ad ratiam victricem , sed ad solam voluntatem refert S. P. tam impudicitiam , quam continentiam . II. De Don. Pers 1 ait: 'Labere quosdam in ipso ingenio d Uinum naturaliter munus intelligentiae , quo moveantur ad fidem , se conspuo et e audiant versa, vel Ana conspiciant. III. De spiritu . lita
ait : Non omnem voluntatem n seram ex Deo esse . IV. De
Praed. ro. Potest esse fine praedestinatione 'raes entia . V Iu
Expos. Ep. ad Rom. Prop. 33. Non omnes , qui vocati sint ca: Aug. de Praed. θη t. e. o. Vide auctorem . D Vide Pro.III.
210쪽
1oo DE THEOLOGICys . secumlum propi si um verati funt , nec praedes uavis at Fudim nis quem proc. Vis crediturum. VI. Cujus meteretur , sic en νfocat , quomodo scit ei congruere , ut Vocantem non respuat sed his verbis traditur scientia media in terminis; eryot c. neg. min. Ad primum autem etiam Congr istae respondere debent; non enim lunt aequaliter affect i animo, & compore, qui in diversis circumstantiis positi Eint. Deinde quaerit ibi S. P. caussam mali , non boni . suid putamus , ait, causae est , ut in illo Far, in tuo non sat volantas mala illa promenit a solo homine , sed bona voluntas exe latur a Deo sa) . Ad secundum , naturaleς cuiusque affectiones non disponere ad gratiam, hoc enim dicere Semipelagianum est, sed removere tantum gratiae obicem , nec per Augustinum, bene operari, qui hoc munus. habent, si altiori iudicio a per ἰt onis massa non sui gratiae praede stinatione differeri. Ad tertium, & quartum respondeo : veram esse propositionem , si de operibus naturalibus , & peccatis loquamur, ut cap. 2 di istum est. Ad quintum i haec, aliaque istinia modi protulisse Augustinum sine praejudicio latentis consilii Dei. Sicubi autem , ut ante episcopatum , scientiam mediam propugnare aliquibus visus est, excusatione dignus est , quia tnnc temporis nondum diligenter quaesierat. , qualis sit eleὲhio pratia: ij . Deinde eum S. P. hunc locum retractaverit , debent etiam Medistae suam retractare sententiam. Ad sex- tum S. P. l. a Retr. , in libris ad Simplicianum, satum e se pro libero arbitrio voluntatis Atimanae , sed υ cie Dei gratia . Non sc autem appellat S. P. gratiam congruam, ut ejus emcacia sita sit in rerum circumstantii ς &c., sed quod Deus omnia tali congruentia disponat, ut ubi , &quando sibi videbitur , trahat hominum Voluntatem, Quia, ruti sit industria sudii , ut si nutus voluntatis , ille tribuit , ille laeti tur. Quid plura recurrit etiam hoc loco S. P. ad
inscrutabilia iudicia Dei ; ergo &c.
Ob. III. ratione . Scientia media , quasi igne probata, in Congregatione de auxiliis ab errore immunis emersit; er- o &c. II. Per eam facile dissidia componuntur , nec non liberum arbitrium contra Jansenium, & Calvinum defendi
ci) Cur S. P. id non qumserit, dulo pertractandi , quam tamen est , qu a nulla se se exhibuerat ad optatum finem perduxit , ubi occasio ccnti vel sam issius modi se- cum Pelagianis manus conseruit .