장음표시 사용
221쪽
Sequitur ex dictis: & pr. I. Quod Deum decet, & scripturae de illo atfirmant , de ipis eit astirmandum ; sed haee
voluntas Dei bonitatem decet; ergo&c. Voluntas est relate ad inititutione in mediorum, quibus omnes salvari possunt; sed hoc est vere bonum λ ergo &c. Uere enim Deus omnes ad agnitionem veritatis invitat, omnibus sacramenta dispensat, pro omnibus redemptionem dedit ; ergo haec vo- luntas est in Deo vere, & proprie. Assirmant quidem plures Theologi , voluntatem antecedentem non esse in Deo proprie, eo quod D.Thomas a) velleitatem appellet, ineruficacem , & Iuspensam, cum tamen semper impleatur, quod Deus vult simpliciter . Unde memorati Jansentani aiunt, se ab illis non dissentire. Verum ab iis toto coelo distant Sch lastici: distinguendus est enim duplex divinae voluntatis essectus. Primus est creaturam ordinare ad finem 1alutis, eique parare. & exhibere auxilia sufficientia: secundus est, eandem ad salutem perducere , & in termino collocare essicacibus auxiliis , ac perseverantiae dono b) . Dum ergo Theologi
aiunt , Voluntatem antecedentem esse in Deo metaphorice, id catholico sensu pronunciant. Primo enim , cum .nulla sit in Deo intrinseca distinfitio, negant , antecedentem Voluntatem , in Deo, a conjequenti elle di itinctam, totum quippedit crimen repetendum putant ex parte volitorum , ut ait Durandus scy . . Secundo relate ad actualem gloriae coniecutionem , quia non omnes electi sunt , neque omnibus vult
Deus talia media impertiri , quae certe ad salutem perducant et impletur tamen Dei voluntas in alio ordine, & semper eflectum proprium, & immediatum consequitur, qui est ordinare creaturam in suum finem , eamque in via salutila constituere. Quae dodtrina catholica est, & ab omnibus, si Molinianos excipias , admittitur. At novatores hanc Volu tatem generalem a statu naturae lapsae prorsus eliminant nullam sinceram voluntatem salvandi , nisi praedestinatos , agnoscunt; neminem, praeter electos, a Chrilto redemptum: Ec licet usurpent veterum verba, ab eorum sensu quam lon-
se absunt. Quare voluntatem antecedentem , quam Veteres Inculpate metaphoricam vocant, adversus Jansentanos caVillatores , sinceram, & propriam dicimus , sed eam exponen
222쪽
etoa DE THEOLOGICIs DIsCIPLINIsscrimen inter Voluntatem antecedentem, & consequentem. Ob. L S. P. Aug. Amitoli locum : Vult omnes homines salvos seri , quadrifariam exponit a primo , quod nullus fit salvus, nisi Deo vuente r ut de ludi magistro dicimus: omnes pueros literas docet, quia per illum omnes docentur , quotquot literis vacant la). Secundo, ut ova res accipiatur distributive pro Eneribus singuiomm , ita ut ex omni genere ,& conditione Deus velit aliquos salvos fieri, Judaeos, Grat-COS, pueros, adultos , divites , pauperes &c b) . Tertio , vult nos salvos fieri , quia nos facit velle : ita clamans spiritus dicitur ad Rom. 8, quia facit, ut clamemus c . Quarto, vult nos salvos fieri per auxilia externa, per legem omnium menti inscriptam, per passionem Chri iti, per prφdicationem Apostolorum, orationes ecclesiae, sanctorum merita
Atqui haec expositio omnem voluntatem autecedentem eX-
cludit , & solam consequentem pro electis admittit, pro aliis autem voluntatem signi ac metaphoricam ergo naec VO-luntas exploditur ab Augustino.
l . I. Vasquestus H, Auetustinum locum Apostoli non recte exposuisset sed aliter sentiunt D. Thomas ) , Estius g),
aliique. II neg cons Nam Augustini interpretationes cum Voluntate antecedenti non pugnant . Siquidem S. P. de voluntate consequenti absoluta & efficaci , quae est de rerum effectibus . non de antecedenti accipi debet ut monuit S. Thomas n) Deinde Vasquesius Semipelagianorum querim nias ingeminat, qui post obitum Auguilini spargebant, eum docuisse, quod Deus nolit omnes Disare , ut scribit S. Pr Dr ι). Praeterea S Ρ. propugnabat ibidi praedestinationem,
gratiam , contra Pelagianos, adeoque de voluntate abs luta loqui debuit . Denique hanc Voluntatem antecedentem
agnoscit S. P. l. de Sp. Alit. 23, ubi proposita sibi quaestione :cur non omnibus conferatur gratia efficax, cum omnes velit
salvis fieri R P. Vult omues Ialvos feri , non sc tamen, ut eis adimat liberum arbitrium, quo vel mala, vel bene uten- res iustissme judicentur. suod cum fit , infideles contra υoluntatem Dei faciunt , cum Evangelio non credunt, nec ideo eam vincunt, experturi in suppliciis potestatem, cujus in donis misericordiam contemnerunt . Ita voluntas Dei sempe-
223쪽
L I R. V. C A P. I. 2Oῖἰnvicta est. Vinceretur autem , s non inveniret quid de coxia
temptoribus faceret, ant ullo modo possent evadere , quod derisIibus ille conuituit ergo S. P. Aug. antecedentem voluntatem 1alvandi omnes , eatque interpretationes de V luntate essicaci, & absoluta accipiendas esse, quam Pelagi ni non agnothebant, nemo non. Videt Ob. II. Fulgentius i. de Incarnat. c. RI, ait, omnes, qu's
Deus tuli lareos fieri , sue dubitatione famantur . S. Prosperin Carm. At vero omnipotens hominem cum gratia salvat , non
causis anceps suspenditur ullis . ΡΡ. in Sardiniam exules in Ep. Synod, I . Omnes praedesinati ipsi sunt, ρα os Deus vult Laista fieri se. Auctor Hypogn. l. 6 c. ult. Omne quod Deus vult potes . nec pracpeditur humana voluntate , qhod vult sergo Augustini discipuli ham voluntatem salvandi omnes
ad solos praedestinatos extendunt dist. cons. Et PP.. laudati loquuntur de voluntate cons cliente, conc., de autecedente, neg. : de illa autem, non de Dac laudati P P. loqui, ex eorum scopo colligitur; toti enim sunt in vindicanda contra Pelagianos praeparatione ὁratiarum, quas Deus secundum propositum voluntatis suae impertitur
electis. Subdix quippe Fulgentius ; praedestinando praeparavit gratiae donum , qui eratiam donando implet praedestinationis ectum. S. Pros r loquitur de gratia , quae suum consumat opus. PP.Sardiniae consecutione fatalis. Auctor Hypogn. de voluntate sareandi finauiter o sed hi omnes sunt voluntatiqconse enita effectus ergo &c Ob. III FcIῖ4 habetur: omn a quaecumque voluit fecit. Is 3 , omuis voluntas mea fiet: sed voluntas antecedens non
impletur ; ergo non est in Deo. dist. min. Non impletur quoad effectum sibi proprium , qui est omnes in via salutis
constitueret auxilia parare &c., neg. , quoad effectum voluntatis conssequentis , . quae est perducere ad terminum , &specialissima dona largiri , quibus salius certissime comparatur, cone. Vide not. Inst. Si voluntas antecedens dicatur connotative ad creaturam rationalem, abstrahendo ab individuis aliqua circumstantia affectis , Deus di pendus erit voluntate antecedente velle etiam daemonum , & damnatorum salutem , nec minorem habebit curam reproborum , ac daemonum ergo &e. neg. 1e'uelam v cum enim Voluntatis antecedentis et- festus sit rationales creaturas in via salutis locare , eisque communia gratiarum dona parare , non potest ad hanc --
luntatem pertinere quisquis in termino constitutus , neque
224쪽
mereri potest, nec oratione juvatur, nec gratia eXeitatur . Ob. IV. Non est voluntas antecedens propria , & sincera, quae conjungitur cum voluntate consequente illi opposita 1 1ed voluntati salvandi omnes opponitur Voluntas consequens damnandi complures : ergo &c. Pr. mai. Si enim mercator post et fluctus componore , dc merces projiceret , non ostenderet sinceram voluntatem merces salvandi ergo, cum pollit Deus omnes salvare, sit plures damnat, non habet sit α- ceram voluntatem illo; salvandi. N. diit. maj. Si utraque voluntas connotet eundem finem , conc. , si di Versum, neg. Mercator ersto , ut peculiaris persona, unicum sibi finem, nempe lucrum, praefigit; & rela te ad hunc finem non datur duplex Voluntas: Deus Uero irini verialis rerum provisor , non solum locat omnes in via
salutis ; sed etiam illud definit, quod postulat impositi o
dinis executio. Respicit ergo voluntate antecedente creatu ram universe, eamque misericorditer amplectitur, consequente vero hanc vel illam, quam ex malorum praescientia justa damnat . Nil obstat ergo unam eandemque voluntatem , stad diversa connotata reteratur, dicere oppositionem , quae , cum sit ex parte terminorum, nullam in Deo discrepantiam
Ub. U. Si iudex civium flagitia praevideret , non esset de eorum salute sollicitus; ergo Deus , qui noVit omnia, nodpoteit habere voluntatem sinceram salvandi reprobos. neg. ant. Nam, etsi judex praevideret alicuius meditatum scelus, quo patrato reum morte multaret, non tamen civem illum delereret, ted monitis, aut minis a scelere deis terreret. Ita Deus, licet ob quorundam duritiem illos reprobet, & damnet , eos tamen generatinus auxiliis non dese
rit , nisi in poenxm oris inalis , vel attualis peccati , sed ,
quantum in te est , milericorditer monet, adjuvatque, ne
Ub. UΙ. Voluntaς antecedens fuit Semipelagianorum e fugium, quo Augustini de Sanctorum P edeliinatione dotirinam repudiabant; ergo &c. u. neg. cons. Differt enim voluntas antece8en; Semipelagianori m ab ea, quam nos propugnamuς. Illi enim in Deo Voluntatem an recedentem admittebant ex praescientia humani consensus,& impugnabant voluntatem conseq., qua Deuvquosdam e malsa perditionis liberare constituit. Nos a)tem dicimus, nunquam ab humana divinam Voluntatem praeU niri.& hasH esse notirorum meritortam caullam, atque prin
225쪽
L r n. V. C A p. II. ao et pium . Voluntatem etiam consequentem, & absolutam a divino proposito a non ab operum praescientia repetimus ;ergo &c. CAPUT II.
De amore , ac providentia Dei erga creaturas.
SUpponimus, in Deo esse actum amoris, quo creaturis mitaliquod bonum : licet proprie non sit in eo desiderium, neque odium inimicitiae . Nam desiderium est de bono absente , quod in bono incommutabili nequit excogitari. odium est velle alteri malum, quod Deo benefico adversatur. Unde odisse dicitur impios, translata ab hominum indignatione proprietate sermonis. ΡRoposITio I. Deus amat creaturas suas propter propriam sui ipsius honitatem. Pri L pars. Gen. I. 3I. Vidit Deus euncta, quae fecerat, erant valde bona. Sap. II. Diligis omnia , quae sunt , γ' nihil odissi eorum, quae seclyti ; ergo δα. Pr. II. ratione. Deus enim dat creaturis existentiam, conservationem, & quidquia ipsarum conditioni , & rerum ordini congruit ergo amat Creaturas. Pr. II. pars, nempe quod Deus omnia diligat propter seipsum . Prov. 36. Universa propter semet fum oper
tus es Dominus . Et ratio est , quia sola bonitas divina est divini amoris obiectum, ut aiunt, specificativum ς scut ergo operari non potest, nisi ex seipso, ita nequit, nisi propter se, aliquod velle, aut diligere. ob. I. Divinus amor est a Dei essentia indistinctus , aluui Deus est ens a se; ergo nil aliud amat, quam se. R distimat. Est indistinctus, si spectetur in se, cone. , relate ad terminum, Meg. Deo itaque idem est esse, ac velle, sed illud dicitur ad se, istud relative, ut de divinis attributis alibi di Etum est . Nil mirum ergo si scientiae , & voluntatis
divinae assignetur extrinsecum eonnotatum
Ob. II. Alicanem diligere propter se , est amor cone piscentiae; sed hic amor est Deo indignus ; ergo . dist. maj. Si aliqua amanti proveniat utilitas ,& delectatio, conc.,
b. III. Deus in ereaturis saepe vult mala ; ergo noueas diligit. '. dist. ant. Vult mala culpae, neg., pCenae, sub dist.: ut majora inde faciat bona, conc., ut gaudeat malo, nego.
Quaeres: quid dicendum de possibilibus i P. Censentalia
226쪽
2ω . DE THEOLOGIcrs DrςeIPLIms . aliqui , ea a Deo amari, primo, quia bona sunt possibiliter; seut enim possibilia iunt divine cognitionis objestum , sic' ella possunt divini amoris; qualem enim veritatem hab nt, talem habent bonitatem. Secundo, salus omnium est possit bilis, atqui Deus 1incere eam vult a hergo &c. alii negative, primo enim possibilia non habent existentiam ; ergo nullam participant 'rationem boni. Secundo , amor Dei
est effectivus , .& rebus impertitur quidquid amore dignum est; sed pol sibilibus nil bonitatis impertitur ; ergo &. Tertio, amoris astus iunt utι, frui atqui Deus nec utitur
pol sibilibus, nee fruitur ; ergo &c. Ex his constat, I. Deum non diligere creaturas possibiles amore emines b) . II. Quod, sicuti bonitas possibilium non est a pxrte rei sed tantum in mente; ita amor divinus erga possibilia non est in re , sed in noltra eogitatione ; non enim diligi possunt, nisi quomodo sunt, quae recte diliguntnr .PRopos ITro II. Deus providentia sua gubernat omnia,
vilia quoque, ac minima. . . Prob. I. Script. c) Sap. 8. I habetur .' attingit a foead finem , s disponit omnia fuaυiser . Et c. I 2. I R. Non es alius Deus , quam tu , cui cura est de omet bat Io. 29. Nonne stuae passeres veneunt, cir unus ex illis nou cadet D per terratis sne Patre vestro . Et c. 6. 26. Respicite volat ilia eli , quoniam pater vester Paeti tis pascit Hla . Pr. II. ex PP.
Damaicenus a) id probat ex Dei bonitate. Si enim homunes , ac belli se suorum faetuum providentiam habent, quanto magis Deus P Utitur hoc argumento. S. P. Aug. e ; &S. Ambrosius ) ex eo evincit , quod nullus operariuς n gligat operis sui curam . Egregia hac de re scripsere Theodoretus, Salvianus, Paulinus, aliique : idem sentiunt Phil
que I . Prob. ΙΙΙ. ratione. Deus enim sapientissimus est,
1; Merito ergo ab Antisio - 'vinam providentiam, ein sque anni-rensi Episcopo Pradesius reprehen- tionem , & eul um recen i ribu aeditur, qui in suis Thesbus asse- Philosophis Meeptam esse refere ruit, a veteribus Philosophis pro dam. tritam fuisse , & eoneuleatam di-iai Ex Prop. II. eap. praee. et Patet ex aemum. Maductis '' Vide e. a Icd Dod. σνtb. aq. DI Contra Adimantum. De osse .. r.
227쪽
Principium , ct finis omnium creaturarum ; sed nisi omnibus provideret non esset sapientissimus , neque in eo esset lumma potestas , & ultimi finis dignitas atque praestantia et ergo &c. Pr. IV. Ex rebus creatis. I. Certi cogorum motus, ratique altrorum ordineS, quibus anni tempora. & s cula imperturbato ordine prirtereunt , mira animantium ac latorum propapatio ', regnorum vicissitudines , hominum 'ar tes, commercia , consuetudines, quae omnia , ait Tullius-
non dubitamus , quin opera sint rationis . H. Ex iis quae casu evenire creduntur, sed mirabili dispositione continount Quis enim sommo non eVenil se existim ait et, ut Movies ii ficella exponeretur ad Nilum , Ioseph ad aegyptios ducer aer captivus, Saul deperditis asimis ad Samuelem accederet. David relicto pecore mi araret ad urbem λ Haec tarnen Deo clit ponente laeta esse probavit eventus Nam Moyses in du
cem populi , Ioseph in Κgypti principem , David & Saul
an reges maximos assumpti sunt, quae sane dubitari nequitquin suprema ratione moderante contingant. εψb. I. Monstra .& ostenta,& innumera insectilium &vermium genera, nullam afferunt universo pulchritudinem ergo haec saltem non curat, necue providet Deus. 'nes . anti licet enim monstra distent ab intentione ae fine particularium caussarum , non distant tamen a regula caussae primae . Illud enim sapientissime ordinatum est ' ut caussae secundae natura mutabiles in rerum efficientia commutentur , ut in ipsa contingentium Varietate , unius summae caussae immutata ratio persistat I i Minima quoque aevitia, licet insipientibus superflua videantur , non ita sunt tamen conditori, qui omnibus utitur ad gubernationem universitatis. Id probat S. P. l. I do Gen. contra Manichaeos e. in .elicuius opificis incinam imperitus intraυerit, υLdet ibi multa inserumenta , quorum faustias ignorat , super aptitat. Jam vero , si ferramento acuto si lim vulneraverit,etram perniciosa, noxia. βuorum tamen usum , quoniama, it artifex, mspientiam eius irridet, s tamen tam fiunii funt homines, ut apud artificem hominem non audeam υ
uJ Quidquid enim, praerer naturae cursum contingit , ostendit esse primam caussam, quae, prout Iubet, rerum naturalium ordinem mutat, ut nova, ae mira cernentes in sui admirationem cordvertat. Novit enim sapientissimus
artifex, quarum partium uniυπ-
statis pulchritudinem , GH similia
228쪽
ruperare, quae ignorant ; in hoc autem mundo , cuius condiator diraedicatur Deus , audent multa reprehendere , quorum caussam non vident.' Inst. Ap. 1 ad Cor. 9 ait: Numquid de bobus cura es Deo Et Hieronymus in I. Habac. indignum Deo putat curam huiusmodi ergo &c. R., Apostolum id unum velle, nempe illud Deuter. a , mu allig3bis os hoυi trituranti , specialiter caussa hominis dictum esse , ut alimenta , & mercedem , 'uam jumentis largimur, magis in homines exerceamus,& in ecclesiae miniitros, quibus, dum seminant spiritalia, licet carnalia metere, & de altari vivere , cui inserviunt , adeoque licitum sibi fuisse victum a Corinthiis accipere , tanquam librorum suorum iustum, debitumque stipendium . Hieronymus vero ait, non eandem esse curam de hominibus, ac de aliis r bus. Non ne at tamen, quin Deus omnia dirigat , & gubernet a . Ut enim recte ratiocinatur Ambrosius i. r da T. Ir . Cum aliquid non fecise nulla iniuria si , nou cu rare quod feceris, summa inclementia est. Dices. Congruum videtur, ut Deus, sicuti reges, ut tur aliorum ministerio, non per se regat creaturaes. N. ne ant. Quod enim reges longe dissitas provincias per alios regant , non tam auctoritatis est, quam infirmitatis argume tum e Deus autem, qui omnipotens est , & ubiqne praesens, omnia sua poteitate disponit. ob. II. Deus innumera mala permittit. Via impiorum prosperatur: florent iniquit boni vexantur ', eigo &c. . neg. cons. Permittit enim Deus mala, ut defaecatiora
sint bona : se umbra in picturis eminentiora. distinguit ) Permittit etiam mala , ut eveniant bona e) . Prosperatur via impiorum, ne bona haec cupidius appetantur, quae mali etiam habere cernuntur d) r tum ut Deus justus , si quid
boni fecerunt, praesentis vitae mercedem rependat. Praeterea, omnis malus, aut ideo vivit, ut corrigatur aut ideo vivit, tit per illum bonus exerceatur , ait S. P. in Ps. 63. Bonis a tem eveniunt adversa , ut terrena despiciant . Non enim seriiser in hac vita Deus coronat merita , ut spe melioria substantiae nutriantur studia virtutum.
Dices. Deus saltem non curat homines perditissimos, quos sinit in scelerum profunda demergi, emo &e.
229쪽
nem anti Licet enim non eandem de his curam habeat, ac de electis, non tamen a Deo deieruntur , alias abirent in nihilum . Et in domo maeni patris familias ad omnem usum vasa aurea , & fictilia sunt disposita . Utque piorum exempla nos ad imitarionem hortantur, ita impiorum flagiatia debent pavorem simul, & sollicitudinem excitare. Pec- .cata ergo providentiae subjiciuntur, non quod Deus ea curet, 'ac praedefiniat : non enim caussam habent, nisi defic sentem, sed quantum ad ordinem , quod nempe Dru consilio permit tantur, ut inde maiora bona proveniant. ob. III. Providentia haec , quae res singulas suis nectit ordinibus videtur idem ac Fatum Stoicorum ; ergo &c. R. neg. ant. Fatum enim Stoicorum , quod est anticipata necessitas proveniens ex certa siderum dispossitione , primus invexit Democritus; ex quo errorem hauserunt Hermogenes,& Marcion . De hoc Tertullianus l. 3. ait : collocast e cum
Deo creatore materiam de porticu 3toicorum. Cum ergo no
sent hanc malitiosam materiae vim Dei bonitati repugnare facile fuit etiam cum fato aeternum principium malorum inducere , & Manichaeorum haeres m ex Masorum cineribum suscitare. Hinc Priscillianus ex Μanichaeorum , & Gnos rum dogmate haeresim suam conflavit an. Christi 38I , aut 86 a . Qui Fatum sic acceptum admittit, ille se in ten mis paganitatis immergit Conatur enim asserere necessariam , ac sempiternam malitiae vim , Dei naturae contrariam cultum. sderum instaurati nec de bonis , aut malis actibus potest indicium ferri, si fatalis necessitas motum mentis impelliti & quidquid ab hominibus agitur, non est hominum, ed astrorum, ut arguit S. Leo , Gregorius , & Augustinus. Si vero Fatnm accipias cum Boetio pro dispositione rebus mobilibus inhaerente, per quam peουidentia fuis ρucque nectit ordinibus , iisdem argumentis a/struitur , quibus providentia comprobatur. Μ et tamen S. P. l. 3 de C. D. Io. , a Fati nomine esse abstinendum, quod sermonis usu videatur sanificare certam siderum positionem , ex qua casuq eveniant in evitabiles . Ceterum providentia Dei non tolli rerum con- . tingentiam, ex coconstat, quod incerta caussarum omnium 'dispositione etiam caussae contingentes, & liberae continea tur z & prima caussa , nedum enectus disponat , sed etiam rationem , & modum , adeoque ex Dei providentia nulla sequitur absoluta necessitas b). Immerito ergo de Deo que-
230쪽
rio DE TAEOLOGICIs DrsCIpLINIsruntur nonnulli ob molestias , & miserias , quibus plerum que in poenam suorum criminum afficiuntur.
De libertate dλ nae voluntatis.
Nin. Tertiam voluntatis conditionem , id est plenitudi- , nem libertatis, in Deo esse, facile intelligimus , sed
e3us rationem exponere est valde operosum . Caietanus libertatem constituit in perfectione divinae substantiae superaddita , ac pro lubito variabili. Quae varietas , si sit respectu terminorum , ut docent veteres Thomisse , a pluribus admittitur . Sunt tamen , qui putant libertatem divinam non addere divinae substantiae, nili res inim rationis, ut docent Legionensis, & Uasqueet . . Ahi eam constituunt in intrinse- ea quadam entitate variabili in se virtualiter , Nos autem , qui, ut lib. a dictum est, nihil in Deo mutabile , aut ad- Ventilium, nisi ratione connotatorum, admittimus, dicimus, Dei libertatem in ipsa Dei substantia intelligente , ac u lenae consistere, prout terminatur ad exteriora objecta , ut docent Ariminensiis, Scotus, Tournelius, Haberi, Juenin &c. Not. Π. Supponimus agi modo de libertate , quae est agendi, vel non agendi potestas . Quotquot enim de libertate scripsere , ad eam pertinere trad unt , ut sit plenissima
potesta; indisserens ad utrumlibet. Libertatem contrarietatis, sive ad bonum, & malum, a Deo removendam, constat ex ipsa idea perfectillimi entis, quod nequit a recta agendi ratione deflectere. Si vero hanc libertatem contrarietatis referas ad poenam, vel poenatum rependendum hominibus , ut unum eligat, alterum reprobet, potest cum Scotistis in Deo admittit sed in his, sicut diversa intervenit connotatio, ita nulla ostenditur contrarietas respectu Dei , de quo praesertim inquirimus, an in rebus a se productis libere se gerat ὶ ita ut unum sic oligat, ut alterum valeat eligere, sicque operetur , ut possit non operari , quam in scholis communiter vocant libertatem contradistionis. 'RoposiTro I. Est in Deo opposita necessitati libertas. Prob. Scripturis contra Vorstium , Witclesum, aliosque haereticos . omnia quaecumste voluit , ecit. I. ad Cor I 2. Haec omnia operaitir unus , or idem spiritus , dimidens sngulis, prout vult, ad Rom. 9. Cujus vult miseretur, edi quem