장음표시 사용
241쪽
L R. VI. DIss. I. Cap. III. rarnon errasse Catharinum , eo quod aliquos eximiae sanctitatis viros evicacissime electos dixerit : id enim de Paulo asserit S. P. Aug. a) ; led quia erga salvandos inferioris ordinis nullam electionem , aut propositum agnovit. CAp UT III. De sausis praedeshaataonis . Not. I. Non quaerimus de caus, emciente; constat enim.
praedestinationis nullam esse caussam emcientem , nita Deum , a quo beneficia praeparantur electis : loquimur ergo de caussa meritoriar an scilicet in creaturis aliqua merita praeviderit Deus, quae eum moverint ad eas praedestinandas Nol. II. Origenes b) docuit, animas , priusquam compori unirentur, propriam sortem bonam, aut malam eX naturalibus meritis sibi comparasse , & ex iis quamlibet praeelemonem habuisse. Pelapius vero, qui a Rufino Origenisti venenum hausit, alios ad gloriam, alios ad iupplicium pra destinari docuit, quia Deus praevidit illos pie, sancteque victuros arbitrii viribus i istos in scelera prolapsuros. Semipelagiani admittebant Dei gratiam ad boni operis complementum , sed putabant praecedere ex nobis initium fidei, & primum sanctae cogitationis exordium . Molinae discipuli ajunt, praedestinationem ad primam gratiam esse aliquando ex prae-Visione operum, quae sunt moraliter bona , itaut ex viribus naturae facienti, quod in se est , Deus primam gratiam nora deneget: non quod haec opera cie condiguo , sive ex rigoroso debito Deum ad larpiendam gratiam obstringant , sed quia de congruo , & condecentia quadam Dei liberalitatem alliciunt .
Psto postrio I. Fictitia est animarum praeexistentia , &meritum comparatiam ante earum unionem ad corpus.
Prob. I. ex historia Genes , ubi legitur , Deum antea formasse corpus Adae de limo terrae, & postea inspirasse spiraci tum vitae , & tunc factum esse in animam viventem; ergo antea non erat anima Vivens. II. Ap. ad Rom. 3 ait: Pernnum sominem peccatum introit in mundum s ergo Mate compus Ad te non erat peccatum . III. c. 9 ait Ap. Cum nondi mnati essent, aut aliquid honi egissent , aut malis ergo ante corpus nil boni fuit, aut mali. IV. a ad Cor. 3 ait Apostolus,
242쪽
zaa . . DE THEOLOGICIs Drscrptivis homines iudicando; secuet tum ea , quae gesserunt tu corpore, non in anima; ergo &c. U. Can. I Synodi U. Origenis sententia proicripta eii his verbis r si quis dicit praeexissere hominum animas , demissasque in corpora supplicii cauufa, anathema st; ergo &c. PRO Post Tio ΙΙ. Non praedestinantur electi ex prae vi sigmeritis sola facultate arbitrii comparatis.
Prob. I. ex Ap. ad Rom. 2. Si autem gratia , iam non ex operibus oec. II. S. P. Aug. Ep. ad Vit. Scimus gratiam , Nec parvulis , nec mυoribus fecundum merita stra dari. Prob. ΙΙΙ. ratione. Gratia est supernaturale beneficium; ergo nequit naturali opere comparari.
PRO post Tro III. Neque pr.edestinabuntue elesti ob pra scientiam fidei, aut bonae voluntatis ex libero arbitrio Prob. I. ex Ap. a ad Cor. a. Non quod jusscientes simus eogitare aliquid ex nobis , quas ex nobis . Prob. II. ex D. P. Aug. de praed. lanctorum 2. Attenda ut hic qui putant, ex
nobis e se fidei coeptum , cir ex Deo fidei supplementum et quis
non Videt prius esse cogitare , quam credere ρ Prob. III. ratione . Gratia est donum gratis collatum; ergo non retributitur fidei, aut operi naturali
PROPosiTro IV. Libera acceptat;o , ik bonus arbitrii usus non sunt causta praedestinationis. Sequitur ex dictis, & prob. I.; quia plures praedestina tur infantes , qui neque gratiam accepturi sunt, neque ea dem usuri ; ergo &c. ΙΙ. Quod arbitrium Deo vocanti re spondeat, & bene utatur acceptis donis, per Augustinum ostgratiae donum; ergo fictilia est praescientia boni usus arbitrii
ΡRoposITIO U. Opera moralium virtutum neque de con
eruo sunt pra destinationis caussa I). Prob. I. Scripturis. ad Eph. a. Gratia D ati estis per μdem , edi hoc non ex vobis, Dei enim donum'; sed si opera moralium virtutum, saltem de congruo, essent caussa pra destinationis, salus nostra ab operibus naturae initium duceret; in Non desunt Theoloeti praeela- danda gratia Deienti quia in sorissimi , qui ex ineoneussis Augu- est naturae viribus nullibi , nisistini, ae D. Thomae prinei pii per- forte in Fausti, & Casiani operi-
spicue demonstrant, opera natura- bus deprehendi vestistium . Meritoelia, ne simplex quidem mori 'um, meo pactum illud in celeberminae nec remotam esse praedestinationis Conetreaatione de Alix liis veluti
caussam . jactitatae proinde testis, futile. Eh eommentietum fuit de- atque initi cum Christo pam de claratum.
243쪽
dem iussi carii, quia fides es humanae fatalis initidim ; orgo
excludit quaecumque merita etiam de congruo e ait enim an solute, nullis eorum meritis praecedentibus vocantur. Deindo
fides, initium salutis per Tridentinum, justi Mationem meretur de congruo , non de condiguo : atqui per Augustinum a morale; virtutes non habent meritum fidei; ergo&c. Prob. II. ex Augustino l. I de pecc. merit. Unde si , ut homo ab in eunte pueritia tennyerantior, in eo loco si , ubi ei praedicari aeraria Chri ii non possit , alius autem sagitiis coopertus ita gubernetur , ut aucitat , credat , rapiatur P ergo &c. aliqui, opera moralium virtutum non ex vi sua , sed
ex patio, quod pater iniit cum Chri ito, quo facienti, quod in te est, gratiam, & gloriam spopondit, id promereri. Uerum pastum huiusmodi ut temerarium , erroneum , nec non
scripturis, Patribus, & traditioni oppositum proscripsit Clerus Gallicanus an . I7 ergo &c. Ob. I. Matth. 23 dicitur, Venite benedictἰ ς esurivi enim, dedi iis mihi manducare sci; ergo eleemosina , aliaque opera moralia sunt caussa salutis. Prob. cons. Eleemosina iliala non est a fide, dicitur enim ibidem, Domine , quando te
Didimus estitientem P erto &c. neg. cons. Eleemosna enim , aliaque opera meritoria . sine fide, & caritate non sunt alias veram rationem meriti non haberent. Iusti ergo mercedem referent eleemosinae, quam ob Christi amorem pauperibus erogaverint. Ad prob Deg. ant. Ideo enim dicent , quando te vidimus oeci, quia Christum non viderunt in came pauperem i & mendicum rJudex autem respondebit : suod uni ex minimis meis fecι-
ob. II. Act. io Cornelius eleeinosinis fidem promeruit. Luc. 19 Zachaeus ob studium videndi Christum vocatus est , & c. at Latro impium socium objurgans audivit: hodie mecum eris in Paradiso; ergo &c. N. neg. cons. Cornelius enim non sine aliqua fide , aἰt S. P. Aug. h), eleemosinas erogavit. In Zachaeo autem, &latrone praecedit aliqua praeparatis ex supernaturali fide , ut ait S. Prosper adv. Coll. II. Fuit ergo maximum gratiae opus latronis fides, qui credidit in hominem crucifixum, plenum opprobriis &c. ; sed haec exempla nos movere non debent, iis enim etiam Semipelagiani adusi sunt. ob.
244쪽
De Turoto iCrs DISCIPLINis . i. m. III. Gen. 18, & Iob. I 3. habetur, Deum Invenire bonos, ideoque gratiam largiri . Zachari Convert in aame . s conUertar ad Nos . Prori Hominis es praeparare animam ἰ ergo &c. R. neg. cons. Ait enim S. P. l. 2 contra et Ep Pelae. Detim inmenire ιn bonis hom1nibus ιuua tantum , quod i se facit . Hortationibus autem scripturarum commendatur arbitrium, non excluditur gratia, sicuti cum dicitur : Couυerte uos, Deus, aut, praeparattir mluntas a Domι-no, arbitrium non excluditur.
ob. IV. S. P. de don. Pers. I4 ait: Uabere quo dam ναῆ o ingenio diminum naturaliter munus intelligentiae , gusmoveantur ad fidem ; ergo &c. u. dist. ant. Ita ut qui 1ic stat aflecti, r inorem praeseserant obicem , & obdurationem, quae a gratia Vincatur, & facilius moveantur, conc., ut sesedi1ponant ad gratiam , neg. - hoc enim dicere Semipelagi num est, nec recte agunt per Augustinianos, qui habent hocinaturae munus , nis snt a perditisuis massa gratiae praedes
ob. V. Chrys. hom. 43 in Gen. aure, Abraham se prius disposuisse, quam a Deo eam magna gratia acciperet beneficia ; ergo &c. neg. cons. Ibi enJm S. D. Q grassantem Μanichaeorum haeresim , qui liberum arbitrium negabant , in homilia alpopulum amitrium commendat . Quod constat ex hom. IE ad Hebri , ubi ait r. in Dei potestate funt omnia , sed non .ia, ut nostrum laedatur arbitrium . ob. VI. Martyrologium Romanum narrat , Basilidem mercedem recepisse, quod Polamiente virginitatem curasset; ergo &c. neg. cons. Vel enim fides aliqua in Basilido praecessit, vel ejus merces fuit oratio a virgine pro eo iacta-ob. VII. Facienti quod in se es, Deus non denegat gra-
xibus gratiae, Deus non dene8at 8ratiam uberiorem , concis, viribus naturae , neg. Hoc enim lenia Semipelagianam in-
245쪽
C AFUT IV. An praedestinatio ad gloriam prior si , quam praedesinatio ad gratiam. CVm in Deo sint omnia simul, sola ratione unum praecedit alterum: de sola itaque prioritate rationis , non temporis sermo. est. Sit itaque ΡRoposiTio. Praedestinatio ad gloriam praecedit ratione praedelfinationem ad gratiam. Ρr. I. Act. legitur : Et crediderunt quotquot erant praeordinati ad Gitam aeternam ς ergo fides , & gratia subsequitur pr ordinationem, idest praedestinationem , ut caussam effectus. II. Fulgentius.. I. ad Μon. I 3 ait: quia tales prindestinando praeparavit, ut regno digni est .nt , ρ paravit δε- cundum propositum vocandos, vi aediant , jui sicandos, ut accepta gratia bene vivant f ergo praedestinatio praecedit Vocationem, iustificationem, & gratiam. Pr. II. ex PP. Aug. de Praed. SS. Io ait: Gratia est praedestinationis essectus; e go &α Ρr. ΙΙΙ. ratione . Finis est caussarum prima, cujus
gratia media parantur i sed gloria est finis; ergo &c. ob. I. Res habent in Dei praedestinatione ordinem , quem . habent in se ; sed in re gratia praecedit gloriam ; ergo &c.
neg. maj. Nam in executione media finem praecedunt, in intentione autem contra . Ita aeprotus prius intendit s
nitatem, cujus gratia suscipit medicinam. Ob. II. Vocans operarios prius intendit vineae culturam, postea denarii solutionem ; ergo Deus, qui Ros , quasi Oper xios , conduxit in vineam suam, prius intendit opera, postea mercedem, & gloriam. . R. neg. cons. Nam homines in Nerariis spectant propriam
ntilitatem : atqui Deus bonorum nororum non eget; ergo 'l
xiam suam,& nostram spectat utilitatem. Ac primo quidem vult nostram beatitudinem, in qua maxime glorificatur : &cuia haec sine gratia haberi nequit , ideo gratiam secundo Ioco intendit conferre. CAPUT U. An conset ex sacris literis , praedestinationem ad gloriam esse in hoc satu gratuitam.
Nol. I. Non loquimur de meritis naturalibus , sed per
gratiam comparatis , nec de praedestinatione ad gra- Tom.L P tiam
246쪽
DE THEOLOGICIs DrsCIpLINIs tiam , quam non esse ex operibus de fide est: sed loquimur de gloria, cuius intuitu Deus gratiam, & perseverantiam la aitur. Nec dubium eii de Christi meritis, sed de meritis electorum ; idque in hoc statu, in quo peccatum originale supinnitur: nam de praedestinatione angelorum adversariis assenti
Nol. II. Duas esse ea de re Scholarum opiniones. I. est Henrici, Ockami, Vasquest, qui aiunt, Deum velle omnes aequaliter salvos fieri,& ssingulis me)ia conferre ad salutem, illosque ad gloriam eligere, quos previdet in bono perseve raturos usque in finem. II. est D. Thomae, Ψgidii, Arimi-n qnlis, Estii, Bellarmini &c., qui docent, Deum e massa perditionis, ante praevisionem Ορerum futurorum, alios praedellinare, alios relinquere: & illis, praeter communia gratiarum dona , talia beneficia parare, quibus a perditione certissime liberantur. Hanc sententiam excessum ab Augustino traditam Adamus effutiit. Ast Bellarminus cui nuper accessit Edm. Simonet l. et de Gr. Christi ait: Haec , non quorumbis Doctorum opinio , sed fides Ereissae catholicae dici debet reamque Scripturarum interpretes nobilissimos , & Scholasticos se
me omnes tenere affirmat P.Rhodes Soc. . Addit, oppositam
ideo fuisse exceptam a plerisque , quoniam ignari citius illi
Not. III. Duplex ordo distingui debet, exe-etitionis . Ille dicitur relate ad malsam perditionis, ex qua non ex meritis, sed ex sola Dei miseratione nonnulli praedestinantur. ordo executionis dicitur relate ad opera meritoria, qui
bus ex vi divinae promissionis gloria non tam beneficium est, quam retributio mercedis, adeoque corona justitiae , denarium, in iussa retributio dicitur in scripturi q. Sit ergo PROPOsITio . Ex Scripturis ostenditur, praedestinationem ad gloriam esse in hoc statu gratuitam. Ρr. I. Ex Io. II. vos me elissis , sed ego elegi vos, ut fructus vester maneat. II. ad Ephes. i. Elegit nos Deus in Chriso ante mundi constitutiouem , ut essemussansit se. III.ad Coloss. I. Qui dignos nos facit in partem fortis sanctorum. Ubi sortem appellat praedestinationem sanctorum , eo 'quod contingat praeter hominum intentionem. IV. ad Tit. 3. Non ex operibus iussitiae, quae fecimus nos sed fecundum fuam muIer cordiam famos nos fecit. V. r. ad Cor . su s te discernit
quid habes, quod nou accepissi is autem accepissi , quid gloriaris VI. Ps. 17. Salυκm me fecit , quoniam voluit me. EZech. 38. Non propter vos egρ sat iam , sed propter nomensa
247쪽
LIR. VI. DIss. I. CAP. V. 227 sanctum meum . Denique a iusti implorant salutem, gratiam, ac beatam aeternitatem propter gloriam divini nominis ; ergo &ς . . Adversarii, ex iis locis evinci, electionem ad fidem, ad evangelium , ad gratiam ς vel ea intelligi de praedestinatione ad gloriam complete , prout etiam auxiliorum dona complectitur. Sed plane decipiuntur: fructus enim, qui manet , est finalis perseverantia, & aeterna beatitudo. Neque
eligi dicuntur satasti ad sanctitatem , & gratiam, sed sanitifiunt. quia sunt electi, ut docet Hieronymus b) . Sors quoque sanctorum nequit esse sola fides, aut gratia, atria hanc reprobi complures participant : μ Ep. ad Tit. ex Dei milericordia salus repetitur. Disce nit quidem fides gratia inter incredulos , & fideles; impios , & sanctos; sed haec discretio temporalis est , non aetetna e qui enim praedestinati non sunt , partem habebunt cum infidelibus . Lucas etiam 22. regnRm coplorum complacita Dei benignitate promissum testatur, dicens : Nolite timere, quia complacuit Patri vestro dare vobis regnum. Et de ovibus suis ait Christus Io. io : Ego vitam aeternam do eis, s non peribunt in aeternum, o non rapit eas qui suam Sc. t atqui oves non sunt, ni u praedestinati ad gloriam ; ergo &c. Pr. VII. ex Rom. 9. II , ubi, ut ostendat Apostolus, adoptionem filiorum Dei non ex carnali generatione pendere , sed unicam habere caussam in Dei beneplacito, affert exemplum Jacob , & Esau , dicens : Cum nondum nati fuissent , aut aliquid boni egissent, aut mali, ut fecundum elefctionem proposit m Dei maneret , non ex operibus , sed ex Docante dictum es et , quἰa maior ferviet minori . Ubi Apostolus ait, illos pares fuisse quoad parentes , quia ex uno concubitu, &quoad merita, ouia ex fblo Dei proposito . Et ne quis Deum ut injustum traduceret, addit: numquid iniquitas apud Deum Absit. Mosi enim dicit: Miserebor cujus mi rebor ... igitur non volentis, neque currentis , sed miserentis est Dei. Et exemplo figuli ita coercet hominum querimonias : Oiamo,
es, qui respondeas Deo ρ Numquid dicit figmentum et , qui se finxit , quid me feci si sc Z Au non habet potestatem figulus
ex eadem mas facere aliud vas in holmrem , aliud tu comtumeliam Denique odium Esau ex iustitia fuisse , & amorem Jacob ex misericordia docet his verbis o Sustinuit vasa
248쪽
. H. Interitum, ut ostenderet divitias gloriae fuae inissam fericordiae . quae praeparavit in gloriam. Ex quibus sie arguitur. Apol lus in Jacob praedestinatos praefiguravit; atqui Jacob nullo meritorum intuitu electus est; ergo &c. R. I. Adversarii. Apostolum loqui de praedestinatione ad gratiam, non ad gloriam: sed perperam. I. enim vocati δε- cundum propositum , sunt ex Apostolo praedestinati etiam ad gloriam ; ait enim, quos praedesinavit, hos s vocavit ... Alorificavit oeci; ergo qui non glorifixantur, non sunt de ele-etorum numero, de quibus loquitur Apostolas e licet emci l quatur de praedestinatione ad gratiam, non negat electionem ad gloriam , sed contra ex hac elemone ostendit , conserria Deo electis fidem , gratiam & finalem perseverantiam.
II. alii , loqui Apostolum de praedestinatione ad gloriam
ex praevisione meritorum, quae per gratiam comparantur. Sed hoc est merum effugium. Apostolus enim c. II. asserit, Pra
destinationis mysterium esse inscrutabile ; sed si praedestinatio
fiat ex praevisione meritorum per gratiam, quilibet etiam rodis intelligit, cur Iacob diligatur, Esau autem odio habeatur; eigo &c. 1ta ratiocinatur S. P. Aug. Epist. I . Cum enim rem supeηdam, Apostolus. proposuit et quomodo da nondum n iis dici ροtuerit, quoa unum Deus allexerit, alium odio haltierit Z ipse sibi objeEcta quaestione e quid ego dicemus , inquit , numquid iniquitas apud Deum t Absit Hic ego opus erat, ut diceret, suod isti sentiunt: futura enim Deus opera
praevidebat, quanao maiorem minori ferviturum esse dicebat. Quae respontio valet tam de praescientia operum naturalium, quam supernaturalium per gratiam. Iacob enim, & Esau, cum nondum nati fuissent, nec naturalia. nec supernaturalia ope Ta perpetrarunt; ergo utrurnque excludit Apostolus.
V. II. Becanus, hinc sequi etiam Esau absque praescientia meritorum fuisse reprobatum, quod est Calvini dogma. Sed fallitur . Reprobatio enim fit ob originale in Iarbulis , ob actuale in adultis baptigatis. Calvinus contra ait, Deum Mne culpa homines perdere.
III. alii , Apostolum loqui de serte populi Iudaeorum,& Gentilium, quorum typum gerebant Iacob ,& Esau: adeoque designare praedestinationem Iudaeorum ad possessionem te rat Canaan, Gentium ad haereditatem in solitudine. Addunt, non recte araui a lensu literati ad mysticun . Sed dato etiam, Jacobum &Esau fuisse typum, ut supra dictum est, Paulus certe non loquitur de electione ad bona temporalia , sed do praedestinatique ad gloriam. Oolet enim vehementer, IsraelitaSs
249쪽
LIB. VI. DIss. I. CAP. V. 22 litaς , quomm erat adoptio filiorum, a caritate christi, &sanctorum sorte excidisse. Ait tamen, non excidisse verbum Dei, quia veri Israelitae sunt filii Dei. Sicque a literati sensu ad mysticum transit Apostolus, quasi dicat : sicut nullis praevissis meritis Iacob praedelli natus luit ad terram promissi nis, ita sine hac praevisione ad gloriam praeordinantur electi. Ceterum a sensu literati ad mysticum recte arguitur, si prior
in veteri, alter in novo Testamento eX primatur . . Ob. I. Matth. 23 habetur .Posdete paratum vobis regnum,
esuriit enim, oe dedi is mihi mandueare Ῥας ergo ex intuitu bonorum Operum regnum paratum est . dii L ant. iast. esurivi exprimit caussam possessionis regni , conc., caussam p parationis, neg. Esurivi enim refertur ad e, postid te, non ad m, paratum . Sicuti ubi infra de reprobis sermo est, refertur ad το discedite , non ad m, paratus es diabolo He. Non enim diabolo paratus est ignis , eo quod fideles non fuerint misericordes. Instat Frallanius. Ex eo loco infertur, reprobos damnari ob demerita; ergo infertur etiam, electos salvari ob praevi-
fa merita . . neg. cons. , & retorqueo argumentum . Non i
fertur inde , paratum esse ignem diabolo defectu eleemosinae; ergo nec infertur , paratum regnum electis ob eleem
smam. I,. II., non agi ibid. de praedestinatione, sed de judicio, adeoque ob demerita reprobos damnari,& propter m xita electos regnum possidere. Ob. II. Vita aeterna dicitur in Scripturis merere, corona justitiae; ergo ob merita rependitur. R. dist. ant. Et hae appellationes spectant ordinem executionis, conc., i
tentionis, neqO. Dices. Nemo mercedem dat sine meritis; ergo nec Deus. D. dist. ant. Ita ut merita sint motivum voluntatis dandi mercedem, neg., ita ut, qui dat mercedem ex meritis, praeret etiam ipsa merita, quibus merces comparatur , concisDeus ergo vult dare gloriam, ut mercedem meritorum, sed merita non sunt motivum divinae voluntatis, qua primo intendit alicui gloriam . Res exemplo illustratur . Si Rex servum impense diligens . in lucem vix editum ad supremam
dignitatem destinaverit, quae strenuis confertur; media prae- Dei, queis eam assequi valeat: disciplinis exornat, arma rni nistrat, rebusque feliciter gestis, ad paratum gradum assumidi Suem rex confert quidem ex meritis , sed haec non sunt cauiasa regii beneplaciti, sed dispensationis mercedis: Rex enim Prius dilectionem , quam praemium impendit . Idam de di-
250쪽
eX quo detur meritum respectu gloriae , quae est praedestin tionis enectus, non sequitur, dari meritum respectu praedestinationis , quae est caussa gloriae . Sic praedicatio Ambrosii fuit caussa conversionis Augustini , & haec effestus praedestinationis Augustini, sed praedicatio Ambrosii non est caussa praedestinationiq Augustini, sed effectus, aut medium. Ob. III. ad Rom.8 legitur, quos praescivit , ω ' destin
vit ; ergo praeicientia est caussa praedestinationis, dist. anta Et nomine praescientiae intelligitur actus cognitionis bonorum operum, neg., dilectionis, conc.: ispe enim praeicien tia in Scripturis pro dilectione usurpatur, ut Rom. II , nourepulit plebem suam , quam praesciviis , cognovit D minus qui sunt eius. Hoc etiam sensu usurpat ibid. Apost ' lus. Non enim aure, praescivit bene victuros absolute, prae fcioit ρraedestinaυit unum sit alterius explicativum. Ob. IV. Apostolus ad Tim. 2 ait : si quis emundaverit se, erit vas in honorem ; ergo a munditie pendee praedestinatio dist. cons. Pendet in ordine executionis , conc. , in ordine intentionis, neg. Non enim emundatio, sed Dei propositum in caussa est per Apostolum . cur quis constituatur vas
Ob. U. Ita 16 dicituri amat vos , quia vos me amaeo sis ergo amor creaturae est divini amoris caussa. dist. antis Pater amat etiws,ideli majoribus cumulat benefjciis, Uos me amastis, conc., id est Pater ab aeterno amavit vos, qui aevos me amaturi eratis in tempore, neg. Hae ergo Scripturarum phrates id unum signifieant, ut observant Beda sa), ct Estius b), quod gratia gratiam meretur.
Ob. VI. Ps. I 8. Non misereari r ometibusa quἰ operantur iniquitatem ; ergo Deuς non miseretur , nisi prius videat . qui operantur iniquitatem. N. dist. ant. Et loquitur Ps. do sustitia infligente poenas, conc., de misericordia praedestina
De vera Augusini mente circa gratuitam fanctorum praedestinationem ad gloriam.
FAtentur nonnulli, hanc sententiam esse revera Augustini , sed novam, & adeo asperam, ut plures ipsa commotica 3 Hom. Do Ευang. Dam. anre ascens. Dis. I g. 7 ad pco Vide au larem.