장음표시 사용
261쪽
L I R. VI. D I s s. I. C A P. VIII. 24
dum vitatur in opposita sententia ; ergo &e. neg. mai. Licet enim Deus gratis eligat, non confert tamen gloriam adultis , nisi ut mercedem ; eligit enim ad gloriam per merita obtinendam , ita ut merita connotent praedestinationis objectum , non motivum . Quare praedestinationis actus est gratuitus , sed objectum onerosum . Hoc dilemma a Semipelagianis cons tum sic in eos retorquet S. P. Au'. de Don. Perc.I3. ,s Deus illos bonos futuros esse praestivit , boni erunt , in quantalibet nunc malunitate versentur s autem malos , mali erunt in quantalibet bonitais cernantur Numquid ergo propter huiusmodi caussas , quae depraesicientia Dei dicuntur , vel neganda sunt , vel tacenda Urget ergo hoc dilemma etiam adversarios , cum per eos tam certa sit praescientia, quam praedestinatio . Vulgo dicitur argumentum rustici, eique redibus argumentis respohdetur di vel morieris hoc morbo, vel non cur er o uteris medicinis p certa est futuri anni messis; cur ereo seris , & occas λ Recte ergo tentanti diabolo respondit S. Eremita : Uelsum electus , vel reprobus si primum , certe salvabor ; si secundum, plane damnabor; frustra ergo me ad malum sol licitas . Bonis itaque operibus est insudandum ; Deus enim misericors est simul, & justus, & licet nos praeveniat, ut pater, reddet tamen coronam, ut judex.
Ob. III. Dei voluntas rationalis est ; erro aliqua eius caussa astigari debet . R. dist. cons. Ex meritis creaturae,ne'. , ex Ueo , ut ostendat diυitias gloriae fuae in vasa misericordiae conc. Si quaeras, cur eX eadem massa unum , non alium, clipati R. D. Thom. q. χχ. Non habet rationem , nisi diυinam τοIuntatem . An non potes figulus, ad Rom. 9 , ex eadem massa facere aliud vas in honorem , aliud in contum
esset acceptator personarum ; aequalibus enim inaequalia di-
istensaret , illi saerseverantiam , huic gratiam lassicientem, illi gloriam, huic supplicium ; erao &c.
R. neg. sequelam . Ad prob. dist. ant. Inaequalia dispensaret indebita , conc. , debita, neg. Si ergo Deus nulli debitum fraudet, & uni det ex misericordia , quod ei non debetur , & alteri reddat ex iustitia , quod debetur , non se
quitur, quod sit acceptator personarum . Ubi enim est commune delictum. eir nullum meritum, acceptio personarum ne
quit esse, ait S. P. l. a ad Bon. 7. Ubi etiam exemplum aufert duorum debitorum , quorum uni creditor remittit debi- m. I. Q tum,
262쪽
Don. Peri . expositionem parabolae Mati. 2O , Mune ex denario conυmni ii mecum Denique, per adversarios , non est Deus acceptator perionariam, si mi det gratiam congruam, quam alieri neetat; ergo &C. . Jh. U. Praedostinatio 1 uvatur orationIbus ; ergo habetolio Iam caussam . dii L ant.. Juvatur, quoad consecutionem Cilectus, conc., quoad intentionem finis, neg. Oh. V 1. Gratuita praedestinatio antecedit actum voluntatis , eamque sc pDedeteriri inat, ut nequeat Voluntas obsistere, alia ς frustraretur Dei decretum; ergo tollit libertatem. n. di Lant. Decretum Dei antecedit, A praedeterminat, inspirando dilectionem , conc. , imponendo neces litatem , neg. Decretum Dei, aliquem , e. p., ad poenitentiam praemoVens, nullam necestitatem ei imponit , cum Eoenitentiam ei non proponat ibi, omni ratione boni, ita ut in ea nil mali, aut molei lite valeat apprehendere: vide Reg. l. . c. ult. Sicut ergo privicientia Dei, licet antecedens , libertatem non tollit, quia non tollit indifferentiam, ita nec tollit Dei decretum, quia, licet antecedens, telinquit tamen potentiam Moppositum.
De Peravit rHeberrima retractatione
PFlavium l. io. Theol. Dogm. Augustinianam retractasse
lententiam, quam lib. praec. propugnaverat, dictum est iupra r id vero an iure , an in uria factum sit, sequens ostendit PRO post Tro . Petavii momenta levissima sunt , & a Petavio ipso solvuntur. Opp. I. Etenim l. Io c. I ait , Verbum ον ζειν significare aliquando pra destinationem citra merita , & usum voluntatis, quo sensu ad Rom. I. ait Apostolus, Christum prie festinarum vise silium Dei ; atqui verbum non absc)utam
voluntatem designat, sed eam , quae merita supponit ; nam Aes. q. de Judaeorum scelere dicitur, mantis tua o constitim decreveri ut feri , graece προώρ/σε ἱ ergo ex Apostoli verbis non constat, qualis sit lanctorum praedestinatio. IV. Petaviuς l. 9. c. I ait, quod οριζειν I ad Rom. latinus Vertit, quasi esset , ut est in c. V: quos prie citit, praedo ivavit oeci ; atqui cap. I significatur praedestinatio citra praeicientiam meritorum ; ergo προοριζω non significat de cretum ab arbitrio pendens. Nec obstant verba Act. 4 ; eaeninas
263쪽
L r s. UI. D i s s. I. C A P. VIII. 24
enim, non ad redemptionem hominum referuntur , sed ad facinus Judaeomam at . opp. II. Ibid. n. 3. observat Petavius, Apostolum in Ep. ad Rom. exemplo Jacob, & Esau vocationem ad legem, &Evangelium offendere; sed ex quo solo Dei proposito homines eligantur ad gratiam , non sequitur , gratis ad gloriam praedellinari, sit cui ex quo Judas ad Apostolatum electus est , non sequitur ad regnum fuisse praedestinatum; ergo &c. Petavius , p aede: tinationem, de qua loquitur Ap stolus, perinde gratiam, & gloriam importare, utraque nos Deo similes 1acit, utraque sim& I a massa damnata liberat, ait Petavius. Loquitur erro Apostolus de praedestinatione ad legem & gratiam evangelicam, & simul ad gloriam, & ex una alia insertur, non in singulis, qui vocantur, sed in hi ς, qui sunt conformes fieri imaginis filii Dei . Inoua praedestinatione Iudas non fu i ,& ideo non sequitur: electrahit ad Apostolatum; ergo ad regnum. opp. III. Petavius Isid. n. 7 ait: ex scriptura odium Esau minorem dilectionem praeseserre; nec Dei propositum absolutum decretum importare ex Augustino c , sed praevisionem meritorum; e*o &e. Petavius 1bid. Uti Iacob nullis suis meritis Palesti e e aionem est adep:us s*Iudaeoris in eopulus , nullis suis osset shanc gratiam emeruit , ut regni Der haeres edet. Transit ergo
Apostolus a literati sensu ad mysticum , ut ostendat, nulla praevisone meritorum electos ad regnum praedestinari, enius typum perebat terra Chanaan, A ugustinum vero loqui de sola elemone consequente, ostendit PetaVius i 9. I : non recte ergo scribit, Augustinum a sua descivisse sententia. Opp. IV. Petavius ibid. n. ' & seq. ait: Auguilinum mansam luti accipere pro multitudine peccato vitiata , non ita Chrysostomum, Hieronymum, Origenem, totum Inter vasa discrimen ex hominum Voluntate repetentes; ergo &c. . Petavius γ), ubi de gratia sermo est,masorem haberi rationem latinorum ΡP. , & praecipuo Augustini , alaam Graecorum: cur ergo Augiastino illos praefert Dixerat, Hieronymum in ep. ad Hedib. Apostoli verba, minus commode rerpretatum ; Ambrosium Augustini sententiae non refragari, nec ejus esse citatos commentarios; Chrysostomum sententiam reiicere conditionatam: quomodo ergo PP. illos nobis opponi tr
264쪽
2M DE TAEOLOGICIs DiscipLIurgopp. V. Petavius ibid. n. I 4 ait, Augustinum ad praede stinationem retulisse illud ad Ephes. I. nos, ut ei musjau-Eii ; sed Paulus de Electione ad fidem accipiendus est , non, de absoluto decreto dandi gratiam, & ploriam i ergo &c. l . Petavius a , ex Apostolo Demn suos etesid. , ut Gncti sint, tum ut adoptivi snt per Christum flii, ut p Uectam in Ie Dei smilitudinem referant. Joannes vero perfectam cum Deo similitudinem in futura vita pollicetur . Itaque elestio est ad perfectam Dei similitudinem in altera vita I ergo electio illa est gratuita. Opp. VI. Petaviuq notat , Apostolum electionem referre ad incomprehens bilia iudicia Dei; ted talis non est ele-Etio ad gloriam : constat enim , quod referet quisque prout gessit; ergo Apostolus loquitur de electione ad fidem, cujus
I . Petauius h) : Sit verior illa sententia , quae definit ,
sufficientem omnibus υim in auxilium sufficere: postea , ut quiisue concess adjumentis uti voluerit , aut noluerit ita eligi, aut reprobari: tum , s quis iniquum id eis Dei apb trium causari vellet , non exceptione illa summovendus esset adversarius, qua usus es Apostolus, nec arcanorum Deἱ altia
ludo commmenda : sed facilis esset illa defensio, ideo iussam eme Dei in utramque partem sententiam . quod illos , qui
inυitati paruer ni, ad coeleste conυivium admiserit , s eos , qui vocati renuerint, excludendos censuerit. Salvatur ergo in Auetustini sententia ex Petavio arcanorum judiciorum al
opp. VII. Petavius ibid. c. et ait: mae Dona ni , Ps. 24, ni misericordia veritas . In illa locum non habent merita , idque ex sacris literis spectat ad vocationem, & gr 3 iam , sed ex his etiam docemur, gloriam meritis sanctorum ex iustitia deberi, ut docet Ap. 2. ad Cor. 9 ergo &c. R. Potavius d , Deum eleclis illis , quos liberavit , aeternam salutem haud absolute desinasse : non enim gratis hanc illis decremit dare, sed ut bravium . Docet ergo per Augustinum, gloriam esse coronam iustitiae , & tamen pr destinationem ad gloriam esse ex beneplacito. Quare ambae viae Domini late patent in Augustini systemate misericordia , quod gratis aliquos eligat , & adiuvet , iussitia vero, quod
meritis Vitam aeternam rependat. Nota, Augustini discrepantiam
265쪽
L r R. VI. I S. I. C A P. X. 24stiam a veteribuq PP. obiecisse primo Semipelagianos, deinde Grotium , Vossium ,& Launo; um , sed omnium jacula retudit S. P. l. de Praed. sanEtor. I , & cuique respondet S. Prosper in vulgato Epigrammater Te Ibias iste Conjicit , υembis perderis ipse tuis. CAPUT X.
An merita Chrisi sint viserae iustificationis ea D. OΜnes praedestinatos Christi morte salvari, catholici faia
tentur ; sed quaeritur, an Christi merita caussa fuerint electionis sanctorum , an illam sint subsecuta Ut diximus
de complexu auxiliorum, quibus pervenitur ad gloriam , &quae caussa iunt meritorum , sed propositum consequuntur. Sit ergo 'PROPosITiΟ.Praedestinatorum olectio fit ex Christi meritis. Prob. Ex Ap. ad Ephes. I r praedo in it nos in adoptio u msi orum perJesum Christim &c. Prob. II. ratione. Christus enim nobis promeruit omnes praedestinationis effectus, idest gratiam, jultificationem, perseverantiam ; ait enim Apostollas: creati fumus in Chri, o in operibus bonis ; ergo &e. ob. I. Christus est praedestinationis nostrae exemplar sed
Christi praedestinatio est gratuita ; ergo & nostra. N. diff. maj.
Ita ut Christus sit caput Ecclesiae praedestinatorum prim genitus , nos Vero filii, ae membra. conc. , ita ut pares simus dignitate, neque ab illo spiritalem vitam participemus, neg. Vide cap. 6 Prob. ult. Ob. II. Mors Christi est medium, quo salutem consequimur: sed Deus prius vult finem, quam media ; voluit ergo prius salutem hominum, quam mortem Christi; ergo nequitnaec esse praedestinationis nostrae caussa.dist. maj. Medium est relate ad redemptionem hominum, conc., relate ad absolutam elenionem aliquorum ex numero redemptorum , neg. Nam horum respectu Christi mors habet rationem causta : Deus enim voluit redempti
n6m hominum, & ob hanc decrevit incarnationem Uerbi. Deinde Vero ex redemptis aliquos praedestinavit , & intuitu passionis Christi eis auxilui emcacia praeparavit.
266쪽
ΙNquiritur a Theologis, an praedestinati iuvari possint san
ctorum precibus, non quidem relate ad divinum proe litum , quod est immutabile, sed relate ad finis conlecutionem. Sit ergo , - ' c o P RoposiTIo.Utiles sunt praedestinatis orationes ianitorum. Prob. I. Scripturis. Ep. Jac. 3 : Orate pro mUicem .ut1alvemini. Prob. II. exemplis. Nam orationibus Stephani, MMonicae , Saulus , & Augustinus ad Christi tidem convertii
Ob. I. oratio sanctorum, vel est pro aliquo particulari, vel in communi , vel indeterminate ; ted si primum , inutilis e cur enim Deus hunc , non illum trahat , nullam habet caussam, nisi voluntatem suam; sit secundum , est fru-hranea, cum plurimi reprobentur: si tertium, nullam requis rit efficacem intentionem conferendi gloriamῆ ergo &c. neg. min. Quamvis enim per orationes sanctorum a mutari nequeat Dei decretum , 3uVatur tamen, velut mediis, quibus comparatur praedellinationis effectus , nempe detestatio peccatorum , justificatio hil finalis perseverantia ; ergo&cob. II. Praedestinatio sortitur infallibiliter effectum ; e go inutiles sunt orationes sanctorum . dist. ant. Sortitur erufectum eo modo, quo Deus disposuit , & mediis caussis secundis, idest sanctorum intercessionibus, ac bonis operibus, conta, seclusis operibus, & intercessionibus sanctorum, neg. Ub. III. Elinio Augustini praecessit praevisionem orati num S. Matris, alias non fui iset gratuita; ergo , licet Monica non orasset, AugΗstinus salutem consecutus fuisset dissi ant. Praecessit ordine intentionis, conc. , eXecuti nis, neg aliqui nondum sunt vocati , pro eis oremus , ut vocentur. Fortas lis pia praedestinati sunt , ut nutris orationitus gratiam accipiant , oe essiciantur elodes , ait S. Ρ. de Don.Pers. 2. Erat ergo ita praedestinatus Augultinus, ut ora te matre gratiam consequeretur.
CAPUT XII. De mariis praedestinationis eis libus P Raedestinationis effectus sunt beneficia , quae Deus conis fert electis ex efficaci intentione illos salvandi. Ad hoc
267쪽
. autem tria requiruntur: priiTo, ut bona sint, Si Deo nulli re nant ; peccatum enim cu ri sit aver: io a Deo, nequit prete ad vitam aeternam ordinari r secundo, ut conferati mr QT intentione dandi gloriam ; qua de re gratiarum munera reprobis collata, noti sunt es' truς praedeltinationis ad gloriam: tertio , ut re apte ad glori Ana perducant : eil enitar pri de tinatio e praepariri:o m d iorum , qu1bus certibi ne tib/ra itur qui
PROIU ITro I. Effectuq pnedeminationis primarii sunt vocatio, justificatio , & glorificatio Frob. ex Ap ad Rom. 8. Duos prid se ratat, hos ει voca vit .... suffiisciret it glorificaυit : sed haec a praedestinatio actoriuntur, tanquam a caulla ; ergo i c. Pr. nain. Nam prefle
stinatio est pi paratio auxiliorum liberationem importans atqui glor scatio a miseriis perpetuo liberat , vocatio aufera& finiscatio ipsam glorificationem praecedum p ergo &c. Ub. i. Vocatio, & jultificatio etiam reprobi ς conseruntur Calui ui enim dogm/ eit, non dari reprobos vere jultos.
di ad gloriam, nep., ad gratiam, conc. Diximus lupra, ad pr destinationis Hieesuin requiri , ut descend hi ex elia caci proposito danda: beatituditiis , quod sane ad nulluaa attined
Ob. II. Praedestinati sepe deserunt votationem , iustitiaim,& fidem ipsam ; ergo vocatio , & iustificatio non sunt me
di a praedestinationis. neg. cons. Nam ex recordatione prioris vocationis magis elestus trahitur ad alsentiendum privsenti : 6c ex praeterito lapsu timorem concipit , clamans cum Davide i Prius quam humiliarer , ego deliqui ; propterea mau dat a ri a custodi . i' ob. III. Glorificatio non est medium , sed finis ; ergo:
non est praedestinationis est e tu; . neg. cons. Nam quodlibet beneficium , quo et elli a perditioni et massa liberantur, per modum retarii ni, aut medii est elisexus pr edestinationis, adeoque glorificatio eli praecipuu: ejusdein effectus. PRO Dosmo II. Substantia pra destinati, aliaque naturae dona sunt aliquo modo praede itinationis effectuς. Not. Licet tunstantia praedestinati abiblute foectata, prout pondet a solo creationis decreto, non sit praedeliinationis erufectus ; illud enim praecedit ratione praescientiatri originalis Peccati; est tamen ejus enectus, quia servara misericorditer Post colῖam. Praeordia tur ad 9loriam. Prob. Suodantia prae-
268쪽
Prob. ant. Nam propter originale peccatum genus humanum promeruit etiam in nihilum redigi ; ergo ob Christi merita servatum fuit. Hinc S. P. 1 eri 2 de U. Ap. ait: Electos per Iesum Chrsum esse creatos. Ob. I. Uoluit Deus homines redimi; ergo substantia prae destinati pra supponitur ad Christi merita. s. dist. cons. Praesupponitur, idest voluntas redemptionis antecedit ratione incarnationis decretum , conc., Voluntas implendi praedestinatorum numerum praesupponitur ad Christi merita, neg. Substantiam enim praedeliinati Christi merito iervata miserior est incarnatione , prout praeordinatur ad hunc numerum in
Ob. II. Praedestinatio facta est post praevisionem originalis peccati; sed hoc supponit subitantiam praedestinati ; ergo &c. dist. min. Si spectetur abiolute, ut creata, conc., ut praetervata ad instaurandum electorum numerum, nego.
Inst. Etiam substantia reproborum meritis Christi tervata est ; ergo & ipsa erit praedestinationis ei lectus. negia cons. Non enim omne beneficium per Christum collatum est praedestinationis est ectus, sed quod habet conjundium prq situm conferendi gloriam . Idem dicendum est de ingenio , arbitrio, aliisque naturae donis , quae quidem non te solis possunt ad gloriam perducere , sed gratia: iupernaturalis auxilio PRoposiTro III. Etiam permisisto peccati est aliquo sensu praedestinationis essestus. Not. Non loquimur de peccato finali, quod perditionem secum trahit, hoc enim nullum est in praedestinatis, quibus donatur perseverantia ; neque de eiseetu elicito , qui per se ad gloriam confert, nam haec permissio per se est magis na , quam donum ', sed loquimur de effectu imperato , qui remote , & mediate ad gloriam perducit. Pr. I. ex Ap. ad Rom.
8. Dilige=; ibus Deum omnia cooperantur m bonum . Pr. II.
ex Aug.de Correp. & gr. 9. Etiamsi qm eorum praedeliinatoruar, demiant etiam hoc imum eis faciat proficere in bonum , quia humiliores redeunt , atqAe koctiores. Et l. Iq. de C. D. I 8. Audeo dicere superbis esse titile cadere in aliquod apertum peccatum unde sibi displiceant , qui sbi placendo ceciderant . Salubritis en m Petrus Hi displicuit quando sevit, quam s-hi placuit quando praesumpsi . Idem docet Gregorius M. l.
2 morat. Σα Pr. III. ratione. Nam peccati permi isto ex Dei
ordinatione conducit ad spirituale bonum praedestinati, ideit ad humilitatem M.; ergo ceci Vide Prop. I. Ob. II. Ob. I.
269쪽
Lrs. VI. Drss. I. CAp. XIII. et Ob. I. Permissio peccati non est Dei beneficium meritis Christi collatum, non opus mitericordiae, sed justitiae, non dii tributio, sed negatio gratiae; emo &c. R. dist. ant. Per missio in ie , conc., ut Iubest Dei proposito , neg., Perminsio ergo, prout est in se , est poena praesumptionis ; sed prout subest Dei proposito , est aliquale beneficium , nam excitat in praede stinato humilitatem, sollicitudinem &c.
Ob. II. Sapiens provisor non debet summum malum permittere, ut bonum conferat; sicut ne D medicus morbum, ut reddat sanitatem ; erῖο &c. J . neg. ant. Deus enim sapientissime peccata permittit , in finem assequatur, in quo iustitia & misericordia reluceti sicut enim per adversarios vult Deus reprobationem negativam aliquorum, ut iustitiam ostendat in reprobos , miserueordiam in eleξtos, ita peccatum permittit, ut ostendat Sr tiae necessitatem , infirmitatem arbitrii &c. Nec medicus morbum permittit, ut conferat sanitatem, sed ut reddat robustiorem, sic Deus non sinit peccatum , ut iustificet , sed ut fanξtificet. Cooperatur enim ea ius ille in bonum, unde humiliores incimur, o cautiores, ait D. Bernardus in Ps. 9.C Ap UT XIII. De certitudine, atque immutabilitate praedestinationis
TOt. Cum praedestinatio spectari possit in intentione, 'l in exectitione, quaeritur an utroque modo sit infallibia Iis i id est relate ad Deum eligentem , & hominem libere
praecepta servantem. Sit itaquePRopos ITIO. Praedestinatio tam ex parte Dei, quam h minis, est immutabilis, sed illa certa est, haec incerta. Prob. I. pars. Decreta Dei efficacia , & abibluta sunt immutabilia, non est Deus, ut filius hominis, ut mutetur ex num. χῖ , nec volenti essicaciter salvum facere humanum resistit arbitrium; ergo ex parte Dei praedestinatio est immutabilis . Est etiam ex parte hominis ; posito enim Dei d creto, praedestinatus infallibiliter gloriam consequitur ; e go &c. Prob. II. pars ex Ap. ad Tim. 2. Cognovit Dominus, qui funt eius. S. P. Aug. de Corr. & gr. 7. Nemo eorum peris, quia non falsitAr Deus o ergo praedeliinatio respectu Dei cemia est nise hoeniat incertam docet Eccl. 9. Nescit homo ,
270쪽
de priedesinationis myser o pr.esumere debet, ut certo saluat, D ese in numero praedesinatorum . Accedit ratio . Decebat homines talis spes , qua cum tremore talutem tuam operarentur, & dona Dei non superbiendo fastidirent, i ed timendo custod irent; ercto &ta Ob. I. Auguli in i proloquium : s mu er praedestinatus ,
fac tit praedestineris. Idem 1erm. Ioa. de Temp. ait : yelis Deum mutare fententiam , s homo reis Gai ad paruitentiam . Ecclesia etiam orat , ut liber υitae praedeVtinatorum nomina adscripta retineat , ergo praedestinatio eit mutabilis.
l . I. dist. cons. Est mutabilis, quoad ei se itum medium , idest iustificationem, & opera , cone. , quoad propositum,&gloriae coronam, neg. Proloquium illud , & sermo Ioa de rem p. non est Aua ustini, nec prae destinatio ibi sumitur in adaequale pro justificatione, aut signis praedestinationis. Vide
c. 7. ad 4. Hoc sen Iu Ambrotius ait: Nouit Deus mutare fententiam , si tu noυeris mutare delictum , A Ecclesia orat: ust liber vitae &c. R. II. Loca laudata accipienda esse , non de praedestina tione relate ad efficacem Dei voluntatem, sed relate ad legem Dei, quae statuit peccatoribus i inpoenitentibus aeternum 1 upplicium, poenitentibus delet mortis chirographum , quaeretponsio facilior eit, tu germλnior. Om II. Exod. 33, ait Moy ies ; aut dimitte eis hanc noxam , aut dele me de libro tuo; ergo &c. I. dist. ant. Et loquitur Moy ies de libro vitae temporalis, conc., de libro vitae aeterme, neg. Senius est ergo, si non dimittis, obsecro , ut interlicias me , ut ait num. II. R. II. Π2g. cons.
Moy les enim rem petendo impollibilem, vehementissimum desiderium expressit de Hebraeorum salute , quam propriae
Ob. III. Apostolus I. ad Cor. 9. ait: corpres meum, ne forte cum aliis praedicaυerina, ipse reprobus efficiar; ergo&c. R. dist. ant. Reprobas efficiar, idest e gratia excidam , TOnc., de praedestinatorum numero, neg. Loquitur enim Apostolus de gratiae privatione , ac de reprobationis effectu .
non de proposito Dei. ob. IV. Si praedestinatio immutabilis esset, posset quis dicere: Vel fum praedesinatus , vel non. Si primum , q&c vis crimen admigero , Ialυus ero; s fecundum , quidquid ιμε ni egero , nihil mihi prodes ς ergo &c. Neg. ant. Licet enim