Jo. Laurentii Berti fratris eremitae augustiniani theologi praeclarissimi Librorum 37. De theologicis disciplinis accurata synopsis quam ad usum seminarii auximatis concinnavit. Notis perpetuis, ac novis quibusdam dissertationibus auxit, & in lucem n

발행: 1769년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

LIB. VII. Di s. II. CAp. I. 3or Prob. IV. ex traditione PP. Anteni caenorum nam de aliis dubium non est qui docent , in veteri Testamenta Filium Dei sub variis 1peciebus apparuisse Abrahamo , I

cobo, Moysi , ut docent justinus Q , Irenaeus b , Clemens Alex. c), Tertullianus id) , Origenes Q, quae opinio fuit

Graecorum omnium ex Eusebio ). Haec autem argumenta , praesertim secundum , tam validum Socino visum est, ut eius solutionem a Deo accepisse impudenter effutiat O . Unde opp. I. Sensus verborum Io. 8. 16 is est i Antequa- Abraham fiat pater multarnm gentium in sutura conve sone, iam ego sum Salvator, & pater vester e nam ibi graecae habetur γεέςΘαι, sieri , aoristus verbi γ νομαρ, fio, qui su ctus praesenti habet significatum praesentis, ut Io. 13,& 14, ubi Vulgata legit priusquam fiat, graeca lesit

ubique aoristus a verbo praecedenti temporis significationem mutuatur . l . neg. ant. Ad prob. dico , an aoristi sint pro teriti , aut futuri temporis , ex contextu esse evincendum, sed ibi tum ex scopo , tum ex propositione constat γε esse praeteritum ; ergo &c. Ad prob. retorqueo argumentum . Nam Jo. I γε ἐΘαι est futurae significationis , &tamen iungitur cum praeterito a. Nego in orationis complexu nulla praeterita reperiri, habetur enim '. Dixerunt

Itidaei , Abraham Didisti. 3. Vult Socinus , inristum hio

habere significationem futuri, & tamen λεγου, dico, &ε bfum, praesentis temporis sunt. Inst. Woletogenius t si Christuς praeexistentiam suam significavit, cur non ait in erumsvel fui i Respondetur, per praeiens melius exprimi aetemit tem, ut Ps. 89, antequam montes ferent , tu es , non eras δsed L Syrus habet, ego eram, Inst. Wolgog. Gen. II. Abram dictus est Abrah- , idest, pater multarum gentium, quod impletum est ex Rom. 9, cum gentes in Christum credidere ', sensus ergo est e gni suam gentes fiant per fidem Abrahae filii, ego sum Μessias in lege promissus ergo &c. R. neg. ant. Nam ex Orationis complexu , & ex respo sone Christi in prob. et satis constat sumi hoc loco Abraham , non iuxta etymon , sed , prout personam significat. Deinde ibi non dicitur . antequam Abram fiat Asraham,

322쪽

or TAEOLOGICII DIs CIPLINI' sed autequam Abraham fieret , quod a Socini sensu longoeabest . Ubi nota sacris literis exprimi Abrahami dotes per propositionem de adjacente , ut Abraham es pater

mi Iraruiu geutrum . Cum ergo Io. 8 Occurrat prop. de Zad ac. Antequam Abraham seret , non dos exprimitur , ted .

b. II. Wolr. contra Prob. 1. Scopus Ioanniς est novae creationis historiam defcribere, quam orditur , ut JHoyses et In ir uc pio Orc. Et sicut MoyIeς ait, Deum Verbo omnia , lectile, ira Ioannes ait, omnem l piritalem 1fructuram facta melle per Christum . Meminit etiam , ut Μοyles, vitae, lucis , tenebrarum Unde sic arguitur : τὸ Dι principio TCenet. significat , ante res omnes factas creasse Deum C tum , & terram er'o cum ait Ioannes ta principio , significat, ante omnia, quae ad evangelium 1 pediant , Deus erat Verbum. Confirmatur 1. Nam Marc. I. Evantelium inchoatur a praedicatione Jo. Baptitiae, & Io. , postquam ait per ternaonem totum opuς novae crea 3onis esse productum , lubdit, Ftiit homo mibtis a Deo tari ΙΙ. in principio initium de signat, non rerum omnium, sed illarum, de quibus ei er-mo , ut IO. I S. Vos a principio mecum estis . III. Potuit Deus Christum creare in principio, idest ante mundum , Ut angelos; ergo non e it aeternus. Confirmatur II. Verbum caro oec. legi debet, o sermo fuit caro , eX graeco λενετε, ut V. 6. Fuit homo . II.

Si legas factum eji , tequitur Verbum desiisse esse, quod fuerat: sicut aqua est e desit, cum vinum facta est ad nuptias. III. Ibi significatur, Christum fuisse natura , ut alii homines, infirma & mortali. R. neg. an r. Ioannes enim , Hieronvmo teste de Scripta eccl. , evangelium scripsit adversum Ehionitas, qui aiebant, Chri sum ante A Iariam non fuime. Addit Irenaeus, scripsisset adversum Nicolaitas, & Gnosticos, qui inter aeones censebant verbum, vitam, edi linige vittim a) . Ioannes ergo ostendit , Verbum esse Deum , dicenq ; In principio Sc. Cum autem Gnosiici dicerent, alium esse Deum creatorem , alium Verbum, alium Christum, addit Ioanneς, unum ei e , qui omnia fecit per Verbum: o=nnia per lasim O c. Nec aliam este emanationem Verbum, vitam , sed in ipso Verbo vitam fuiste , quae erat lux hominum , ne quis putet , altricles sci

ad Vide Fab. Valent. t. a. c. s.

323쪽

L r a. VII. DI s s. II. C A P. I. esse vitam , aliud Disatorem . Profert deinde missionem B:-ptiliae, qui venit , ut testimonium perhiberet , nedum eum esse Verbum , vitam, salvatorem etiam a Verbo indistin-htum esse unigenitum , id est Christum . Subdit enim , Et . Verbum caro 1 actum est. Constat ergo scopus Joannis ex P tribus, ex verbis, & ex erroribus Gnosii corum. Sed etsi daremus, scopum Joannis esse historiam novae creationis delcribere, nihil tamen evincerent ad Versarii, sic enim arguitur.' demonstrat Joannes novae creationis audiorem esse Verbum sed Verbum non lecernitur a creatore rerum omnium ; er go is est idem ac alidior novat creationis.

Prob. min. I. Joannes ait , per hoc Verbum omnia sacta esse; ergo & nova & vetera per eum fasta s urit . II.

ait: sue ἐρ- atti m est nihil; ergo nulla creatura eli ad a, Dis per Verbum . III. ait : Mu3idus per ipsum fodius es ;ergo Verbum, a quo nova creatura fasta est, est idein, per quod falsiis et munduς. Factus, inquam , non refectus, ut Exponit Socinus , qui ait , Joannem ex hebraico idiotii moverbo simplici pro composito uium tale. Constat enim, Joan nem praece 1cripsisse, quae lingua abundat compositis. Adde EX Hebr. I, Cor. 8, Frov. 8. &c. per Verbum omnia fuisse creata . L ergo Holrotenti argumentum sic in illum reio quetur: το in 'rincipio Gen. I significat, ante omnia coelum A terram D;sse creatam ; ergo το in principio Jo. I designat. ante Uerbum nihil suisse. II. Aliud est creaυit, aliud erat. Si Deuς in principio creavit coelum & terram ; ergo ante non erat, sed si Verbum in principio jam erat ; ergo creatum non est . III. Non ait Joannes : Verbum erat, sed erat apud Deum, id est aeternum, ut habet Arabicus.

Ad I. confir. retorqueo argumentum . Praedicatio Evangelii initium habuit a baptismo Joannis, sed το in principio

cc. non refertur ad Joannis baptismum ; ergo nec refertur ad initium Evangelii. Non enim scriptum est; in principio fuit homo missus S c., sed, erat Verbum. Ad II. neg. ant Nam το in principio iungitur verbis apud DNun, quae aete nitatem significant, at in ep. I J' iungitur verbis atidiυimus, quae, non aeternitatem, sed initium significant auditae raedicationis. Ad III. neg. pnt. Qui enim docent , ange-Οs ante coelum esse creatos, sumunt το in principἰo de initio rerum corporearum; at Joannes ait, omnia per Uerbum,& sine ipso nihil esse iactum; ideit ne anum quidem eorum, quae facta sunt; ergo &c. Ad II. coistin. neg. ant. Nam εγενετο redditur faestim

324쪽

3ο4 DE ΤΗΕOLOGICIs DrscIptrinses V. Io, & I , ubi ponitur simpliciter. At v. 6 addit Participium , adeoque ex regula Erasmi significat fuit

Ad ΙΙ. neg. anti. Nam Verbum caro factum es , non con versione divinitatis in carnem, sed assumptione humanitatis in Deum, ex Chrysostomo hom. 2 in Jo. , unde retorqueo

argumentum. Antequam aqua vinum fieret, erat aqua , e go antequam Verbum caro fieret, erat Verbum.

Ob. III. Quod aiunt Patreς , Filium Dei Patriarchis apparuisse, falsum est, nam ex Act. 7 constat, iis angelum apparuisse ; & et ad Hebri r legitur, Deum novissime locutum .n Filio; ergo non per filium , sed per angelos loquebatur

olim Deus patribus, ac pro'hetis. R. neg. ant. Qilidam enim ex Anienicaenis docent , Filium apparuisse visibilem speciem assumendo . & angelum dictum, quia missus est a Patre, ut Is. 9. Alii putant, a gelos apparuisse, sed in iis adfuisse Dei Filium. Ita Hier nymus, Augustinus, Gregorius &c. Apparuit anserus , ait S. Ρ., in angelo autem Deum ftiisse , quis dubitat Ubi enim legitur, Hebraeos tentasse Dominum , cui eos eduxit de *gypto, I ad Cor. Io habetur tentaste Cnristum ; ergo Christus erat angelus, qui Hebraeos eduxit de aegypto, de Exod. 23. ait Deus Pater: Ecce ego mitto angelum meum te. Verum, quidquid sit de hac sententia, certum est, d

euisse Patres, Filium Dei tunc extitisse. CAPUT II. An Deo PatH si Filius veras, proprius, s naturalis PARiani, ut verbi divinitatem impugnarent , illud non natura, sed adoptione & gratia Dei Filium esse dix

re, nec Veram, & propriam in Patre generationem agno-Vere. Sit ergo

PRoposiTro. Est Deo Patri Filius, non adoptivus, sed

naturalis. Prob. I. ex veteri Testamento . Ps. a. Deus dixit ad me : filius meus es tu e ero hodie genui te ς sed haec ad Christum refert Apostolus ad nebr. I ; ergo&c. Nana hodie ex A gastino est nota aeternitatis , in qua omnia praeientia sunt. genuit veram generationem fi nificat , ut Ps. Io6. Ante Acherum genui te, & Prov. 8. Nondum erant abris , in ego fam concepta eram ct c., quae de divina sapientia, nem

pe Filio, dicta esse constat ; ergo &c. Nequeunt haec dici de

325쪽

de sapientia, prout est attributum, ut putant haeretici. nam concipi, & parturiri ad Filium proprie spectat i ergo αc. Prob. II. ex novo Testamento. Jo. habetur: Ung nitula qui es in finu Patris, ipse enarravit. Ubi etiam de hoc vilio dicitur, fuisse ante Ioannem , omnes de plenit dine ejus accipere , peccata mundi tollere &c. II. Narrat ibidem Ioannes , Judaeos Christum interficere voluisse , quia i Patrem suum dicebat Deum , aequalem se faciens Deo ; sed , si Christus non fuisset vetus Deus , excusabile fuisset scelus Judaeorum; ergo &c. III. Ait Christus ibidem : .sierat P ter fuscitat mortuos , se Filium vivificare quos vult ; ergo&c. IV. Mati. 3 Petrus ait: Tu es Christis Filius Dei vi- Ui', sed hoc non caro, aut sanguis, sed Pater ei revelavit: ergo &c. Accedit locus Ap. ad Hebr. I. Novi me locutus es no is in Filio, ubi ait f., per Filium condita esse Deeula, ubi

cum senitivo effectricem caussam exprimit. Hinc v. Io habetur: Tu in principio rerram fundas . II. Vocatur splendor aeter me seriae, cum a Patre, ut lux a Sole , processerit . III. Dicitur portans omnia verbo virtutis suae , ubi infinita eius potentia. designatur. IV. ait, sedere eum ad dexteram majestatis in excessis I . V. Excelsiorem angelis Vocat, quanto differentius prae illis nomen haereditaVit: do dixit angelarum ; Filius meus es tu Sed angeli voca

tur adoptione filii Dei Ps. 87 & Iob. r ; ergo Christus, qui ab iis differt, est vere, & proprie Filius Dei &c.

Prob. III. ex Patribus Anienicaenis. Hermas, Me quo supra , similitudine ' ait , Filius quidem Dei omni creatura liquiσr es. Ignatius martyr epist. ad Magnesie ante aecula apud Patrem erat, in ne apparuit. Justinus ma Tom. I. U tyr

elise, eaυod, throni maiestatis . Porro in saeris literis thronus ma-enifieentiae & mriestatis summam Dei eloriam saniscat, ut , praeter Grotium a cl. auctore laudatum , evincitur etiam ex ipss n minibus d enim a μἐπ , magnus, in sacris literis proprie Deo tiibuitur, qui vere inamgnus est , ct magnitudinis esus

non est numemr. , cavod autem gloriam , excellentiam , Te verentiam , praestantiam , maiestatem, dignitatem, opesque senilia eat , quae omnia vero Deo specialiter conveniunt . Est a radieali

326쪽

Verbum svitii cum illo , pee eum cunfla condidit . Tatianus eum vocat Verbum cari se a Patre geuitum, Athenagoras in apol. Primogenitam Patris progeniem, Iraeneus l. 4 c. 7 .Fi-

Iium Verbum Dei; ergo &c. . Prob. IV. ratione. Generatio enim es origo υἰυentis iis sim littidinem naturis ed talis est Verbi processio ; ergo &c. Prob. min. Jo. I 6 Christus ait: exivi a Patre , & Ps. 2 ait Pater: hodie genui te ; en origo a Patre. Jo. I in ipsa Tita erat ; en filius vivens; ad Hebr. I. dicitur figura substantiae Passis; en perfecta cum Patre similitudo ; ergo generatio

Christi est vera, & propria . .

Ob. I. Ariani. Jo. 1 Christus dicitur quas Mn genitus; ergo &c. II. Ibidem c. Io. 36 Christus se dixit Fidium Dei, ex quo eum Pater ianctificaverit ; ergo Filius Dei est gratia, non natura. III. ad Coloss. I,& 18 dicitur Primogenitus ; supponit ergo alios filios ei uidem naturae , sed ii iunt

adoptivi; ergo & Christuς. IV. 1 ad Cor. 13 : Cum suberia fuerint illi omnia , tunc in ipse Filius subiecitus erit ei ; ergo Christus est Filius Dei sola administratione Ecclesiae, quam illi Pater subjecit.

I t. ad Ι. neg. cons. Nam Graeaeum πιο , quasi , ut plurimum est οριστικώ, , sive , ut ait Charysostomus hom a in Jo. , confirmationis , & inuti bitatae determinationis. Ita

Matth. I 3. Sicut Prophetam eum habebant , Graece προῖό-το. Nec obstat illud Luc. 3 . Erat imipiens quasi annorum 3O, το quas esse diminutivum ; habetur enim ibi ι ει , indeterm natum , non ύς φ ιςιχον. Adde το incipiens sisnificare annum nondum completum. Ad II. respondet aestius ,

ne . cons. Ibi enim probat Christus, se reEte dixisse , quod Filius Dei et se . Si enim homines, ad quos serino Dei factivi est, recte vocantur filii Dei, quanto magis verus Dei filiuρὶ Nec obstat, Christum dici landit scatum , nam sanctificavit eum Pater, quando genuit, ait S. . P. Etificavit esus humanitatem , quando eum misit in mundum, ait Hilarius i. 7 de Trin. Ad III. neg. conlἰ Chri ilus enim jure dicitur primogenitus , quia fuit major in donis , O prior in imperio. II. Quia prior est genitus, quam ulla creatura. III. Quia est princeps fratrum suorum , & princeps regum

terrae , ex I Apoc. IV. uia est haeres uu versorum per quernomnes haereditatem capiunt salutis ; ergo &c. Ad IV. neg. conccaa comm. in Io.

327쪽

eons Christus enim subjicietur Patri, ut docet Hieronum us,& Augustinus, iuxta dii pensationem carnis assumptae: Apo- stolus enim loquitur de Christo , ut homine . Ait vero ita fine sub)iciendum, ne quis putaret, ait S. P. l. contra Serm. asi 87., spiritum, corpus humanum ali ι a con Dersione meo periturum, quod Ariani opinati sunt. Ob. II. Wolrogenius . Christus dicitur Dei filius in sacris literis , I. Quod Spiritus S virtute conceptus ei l . ILQuod sit a Patre stan tificatus, & missuq. LII. 4md Deus eum suscitans a mortuis, ad Vitam immortalem quali gonuit, ex Ap. AEL 3. IV. data ad dexteram tuam posuit, donavit illi nomen &.c. Sed ex iis non habetur propria generatio ; ergo &c.

neg. min. Nam Luc. I ait an eius : ideoque quod nascetur ex te sanctum, vocabitur filius Dei, ubi eo ideo hanc sensum reddit: quia spiritus Sim ἱκs superυeviet tu te , moirtus Altissimi obumbrabit tibi , qκod net cetur ex te, voca

hitur , edi erit filius Dei . H. Cum lupernaturalis Christi conceptio exprimatur iis verbi ς: spiritui Sanctus ope eniet in te , tequentia aliquid praestantius sirnificant ,i unionem Mempe divinae huina neque nature. Ad II. Uide ad ΙΙ. obj. praec. Ad III. , illud Ps. I. Ego hodie genui te, etiam de resurrestione dictum, ut docent Origenes , Chrysostomus &c. led non inde excludi aeternam 'enerationem , de qua illud exponunt Nyssenu , Cyrillus Alexandrinus, &Athanasius . Imo de temporali explicat idem 'Athanasius , Fulgentius, Euthvmiuς, aliique e nec tamen discrepant inter se. Statuendum est enim, Ι. ex loco citato probari divinam gen 'rationem : illud enim , Filius m us es tu , demonstrat Christum filium Dei esse, non adscitum , sed genitum, nec gratia, sed natura , unde Apostoluq ad Hebr. r. de propria generatione hunc locum accipit. Poteit etiam exponi de temporali concepitone, qua factuin est , ut filius ho-' mini; fieret Filius Dei naturalis ob unionem hypostati Pm . Ad resurre lionem vero 1pectat illud : Ego hodie senui te , quia Chri lius resurgens se verum manifeitavit Dei filium a Ad IV. illas Christi praerogativas ab aeterna ejuS generatione, veluti a primo fonte, manare. Ob. III. Zwikerus. Hermas Fili tun Dei antiquiorem s

eit omni creatura, non generatione , sed praedellinatione , quo sensu Ecclesiam vocat anum, quia omn. tim prior creata

est. II. Spiritum lan tum cum Filio confundit, dicens; Filim Dei Spiritus sanctus est erao &e. -

328쪽

Dg Tugoinor Is DIseIPUNIs . Ecclesia1n antim dici posse,& omnium primam ratione angelorum sanctorum , qui ad triumphantem Eccleuam Dectant . Ad II. neg. ant. Cum enim spiritus nomen IIt Deo, & angelis commune, recte Fili ' Dei tribuitur etiama Ρrudentio in Apoth. , ubi ait: Spiritus ille Deι Deus, δε corpore matris induit

C A p M T II LI Hoemii Iophismata diluuntur. OB. I. Si Pater aliam personam ex sua essentia genuinset, alium Deum genuisset , scut Pater in humanis filium gignens ex sua essentia, alium hominem gignit ; ergo sicuti hic ex uno duo homines fiunt, sic ibi ex Deo uno duo fient, & sicuti ibi, ita etiam hie riter , & Filim dj-stinctam habent essentiam, unde in Nicaeno symbolo Christi dicitur Deus de Deo

neg. ant. Deo enim tribui debent perfectiones creaturarum, )etractis imperfectionibus. Quod ergo gignens , α genitus snt res subsistentes, & ille huic naturam communIcet , est generationis persectio, quae recte de Deo enunci tur. At quod genitor sit prior tempore, quod generatio fiat seminis decisione &e., non est essentia , sed defectus creaturarum . In humanis ergo filius est a patre diversus , quia generatio fit seminis decisione ; Deus autem , qui simplex est, essentiam non dividit. In Symbolo Nycaeno Filius Dei dicitur Deus de Deo , idest persona ex periona divina , ut

Eccl. ulti Invocavi Dominum Patrem Domini mei: ergo haec propositio: Deus Deum genuit vera est , non item alia , deitas genuit deitatem. Dices. Deus non genuit se, neque alium Deum, cum sit unus ; ergo &c. dist. ant. Deus non genuit alium Deum, idest aliam personam, quae Deus est, neg. , aliam naturam divinam, concedo. Inst. Deus Pater Deum non Patrem genuit ; sed Deus non Pater non est verus Deus; ergo &c. dist. maj. C nuit Deum non Patrem, si nomen Dei inmatur pro perscyna, eone. , s. pro divinitate accipiatur, neg. 1uppositum ', Divinitas enim nec gignit, nec gignitur, & neg. minorem. Ob. II. Pater, & Filius eandem essentiam habent; er-

p filius est genitus ex sua, & Patris essentia. dis .cons. . ilius est genitus de Patris inratia, hoc est de Patre , qui ι s

329쪽

est sua essentia, conc., de essentia a Patris propcletate sejuncta, n . Nam divina essentia neque gignit , nec gigni Tur , unde filius dicitur genitus a Patre , n φ ab ejus e

sentia .

Ob. III. Deus est ab aeterno ; ergo, si Filius Dei proprie genitim est , Deus summus non est. Nam generatio est mutatio de non ente in ens. II. Pater est semper tempore

prior Filio, alias generari posset , quod jam existit , illudque in dies iterum generari, quod est ablurdum ; ergo &c. R. neg. cons. Non enim necesse est , ut ab aeterno existens si quippe in divinis non requiritiar praeexistentia Patris, sed Iunicyt conditio originis, quod PΡ. explicant exemplo caloris, & lucis. Sol enim, & iEnis, calorem, aut lucem, quam gignit, non praecedit, sed statim ac sol, aut ignis productus est, lux & calor ab illis manavit. Ita Pater ab aeterno genuit Uerbum, ut si sol ab aeterno fuisset, semper lucem emisisset. Unde Ecclesia Filium vocat lumen de Iumine e non opus est ergo, ut generatio sit transitus de non esse ad esse, sed sufficit ut Filius accipiat naturam a Patre,

quod potest, licet sit illi coaetemus. Ad ΙΙ. dist. ant. Pater est prior, si ejus operatio sit accidentalis , cone. , si sit essentialis, ut est in Deo, neg. Ideo autem quotidie gener ri non potest, quod jam extitit, quia generatio creaturae fit tempore, in quo praeteritum nequit esso futurum ; at in aete nitate , ubi non est ante, neque post, Verbum gignitur,& semper est. Ob. IV. Si Deus Filium genuit ab aeterno , nunc autem non gignit, factus est ex generante non Senerans. Sed haec mutatio , utpote intrinseca , in Deum non cadit; erso&c. II. Vel Filius libere est a P3tre genitus, vel necessario. Si primum, ergo potuit non gigni, adsoque nec esse: si secundum ; ergo perpetuo gignit, cum Dei voluntas sit tem ,

per eadem.

I neg. ant. Cum enim Dei generatio sit artema , nunquam cessavit Pater a generando. Nec sequitur, quod Ari ni opponebant, Filium nondum esse perseite genitum e n que enim lux dicitur imperfecta; quod sol non cesset illam producere. Melius tamen dicitur : Filius semper natus, quam qui semper nascitur , ut ait S. P. q. 37. Vere enim tempernatus, quia semper Filius . . . Inst. Vel Pater genuit Filium existentem , & frustra genuit, vel non existentem, & ita Filius semper non fuit, Cenerationem aeternarn tribuero Filio, ut temper habeat

330쪽

diro DE THEOLOGICIs DisCrvLIN s resis a Patre; ataui ad id non requiritur praeexistentia , sed sufficit, si quod habet Filius, habeat a Patre , licet ambo

sint coaetanei, ut lol & lux ergo Pater Filium genuit exi stentem , prout est principium existentia: Filii, quam is semper recipit a Patre. . Ad II. dii L ant. Filius genitus est necessitate , prout naturalis est, & ex Patris subitantia, cqnc. , silc enim ne- cellario e t produbias , non ex deliberatione natus , ut ait Eunomius: iumpta necessitate pro indigentia , quae in Deo nulla eii, neg. item si Voluntarium sumas pro non coaeto , Filius voluntarie natus est, cum Deuῖ a nullo cogerIur, ut Filium gi neret. Si cum Atio accipiaῖ, pro it est indifferens, ne 'o Filium Dei ita gigni, cum nulla ex Fulgentio praeceia init in gignente delio eratio. Tandem si necessarium ,& deliberatum imul accipias, nec voluntate , nec necessitate Glius genitus eis, sed Π tur . ri . ra oob. V. Wolet. Si estentia Patris Filius eli , intelleetus Patris erit etiam intellectus Filii; si ergo Pater intellectum Filii piqnit, etiam Filius gignit seipsum, & Spiritus S. erit

Pater Filii, & origo suae originis . neg. ant. Nam I qtelesio, quae Filium producit , non eit essentialis intellectio , sed relativa, & notionalis. Nego itaque operationem , qua Pater Filium gignit, communem essis , licet communis sit intellectio essentialis, cum Pater omnia Filio communicet , excepta proprietate personae. Vide ad I c. 6 diu. I.

cum non possit esse Filius naturalis, & coaeternus, 'uin eandem habeat cum Patre subitantiam , cum tamen plura alia ab Haereticis opponantur , aliis etiam momentis eam firmare conabimur. Sit itaque . . PRO 'Os1Τ1o I. Ex Dei nominibus Verbi divinitas cle-

monstratur .

Prob. I. Etenim Filio tribuitur nomen ri n) , Iehου quod soli Deo vero tribuitur ; ergo &c. Prob. Isaias enim: 6 ait Vidi Dominum, Nin' , .Iehουa , fedentem super filium &c., quae de vero Deo dici constat ex &ex trisagio Sanuus &c. ; sed IIaias vidit gloriam Christi ex

SEARCH

MENU NAVIGATION