장음표시 사용
341쪽
tantum hanc vocem displicere , qui filium Patri eonsubstantialeni fateri nolunt. Ita Hilarius, Basilius, Athanasius, A sustinus, Fulgentius , aliique apud Petavium l. 4 de Trin. , oc Lupum in append. ad Synodum Chalced.
Ob. I. Hoc vocabulum non extat in lacris literis; ergo non recte Synodo insertum est. neg. cons. Neque enim in sacris literis extat, Verbum esse ex non extantistis , Juli e aliquamdo , quando non erat , non esse e Patris obstantia Oc. Si ergo licuit Arianis nova superjfruere vocabula ad fidei excidium, licuit etiam Nica nis Patribus ad fidei confirmationem ea voce uti, qua Vesebi aeternitas significatur , & eadem cum Patre subitantia. II. Non reiiciunt Ariani voces istas ἀγε-ον, ομοιο-.o , idest
ἐnnascibilem, oe similem substantia, licet non extent in sacris literis ; ergo nec μοουγιον debent reiicere . III. si ita credendum es, ait Basilius or. 4o , cur nou ita profitend /m ΙΙ. dist. ant. Non extat &c. expresse , conc. , illative,
neg. enim est, id quod est , nempe Deus est lumen, vita, veritas, suum esse ; sed haec Pdem de Filio leo imus
in erangelio; ergo extat saltem illative in evangelio ου Gomo , ut ait S. P. ad Pascent. Etsi nomen istud non inmeniretur iis Scr pluris , res tamen ipsa inveniretur. Vuid est enim contemriosus , q*am , ubi de re constat certare de nomine Rob. I. Ante Nicaenam Synodum nullus ex Parribtis rotulit se; ergo &c. I. neg. cons. Singulae eri mhaereses novaq voces invexere , quibus contra Impios fideqcustoditur . R. II. neg. ant. Μeminit enim huius vocabuli
auctor qq. ad Orth. a , illudque Dei Filio rei buunt Dionv-sus Alexandrinuq b), Pamphilus martyr o, Tertullianuq cd
ἐκ auctor ad Apostolorum tempora scriptus . Hinc Eusebius se fatetur, antiquissimum esse. Inst. Sandiu . Haec vox a Gnosticis invecta, ut onum fabulam conflarent ; ergo &c. R. neg. anti Gnostici enim
Aones suoq omouseos non putabant, ut constat ex Irteneo D.
. Inst. Clericus. Eadem numero is ta dici nequit sibimet ea voce fgnificant , quod est eiusdem speciei; led Dei essentia rationem speciei non habet; eroo 8te. R. ne'. ant. Non enim essentia Filii , sed persona diei tur consubstantialis ; licet ergo usia in creaturis habeat ra
342쪽
3ra Dp Turo LOGICIs DiscipLrins ''tionem speciei, & in individuis multiplicetur et in Deo tamen est in tribus perlinis indit incta . Quare per nae divinae ejusdem speciei dici nequeunt, licet lint omooriniae. . Insi. Ο οούσον in creaturis partionem substantiae significat ergo rejiciendum . R. ne . cons. . Non enim per se
omouenson hanc naturae partitionem signiscat , nec nomina Deo, cu creaturis communia comparationem admittunt: alias
male diceretur, Deus Pater, aut Deus Filius , quod Pater in creaturis natura dividatur a Filjo , aut Filius a Patre; sicut ergo utrumque recte dicitur, ita omo usiou . Ob. III. Synoduq Antiochena proscripsit Omoor hora, quo Pauluq Samosa tenus abutebatur I) ; ergo &c. R. cum Basilio ep. 3 dit . ant. Proscripsit in sensu Samosatent, prout decison sem substantiae significar , conc. , prout plures pers onas designat , quibus eadem ei sentia communis est sine partitione natutae, nego . Haec enim partitio non infertur ex voce omsoasou , sed eX conditione creati ine . Hinc Nicaeni
Patres , cum Pauli calliditatem animadυertissent qui hostvocabulum urgebat, quasi a Catholicis admitteretur eo sensu, quo sumitur a Philosophis, apud quos partitionem importat, adeoque negarent, Filium peridnam esse a Patre dii inctam )neque hoc modo in Deo omoousio et accipiendum esse considera fen , merito indusii frent , ut Filitum Omoousion dicerent , ut ait Athanasius L. de Syn. Arim. & Seleuc. Inil. Omonusion sensum patitur Sabellianum ergo de-huit reticeri . neg. colas. Quamvis enim hoc etiam in Nicaena Synodo discussum sit, unde Basilius illos excusat, qui Omontision initio respuebant; subinde vero jure receptum est, Ι. ita partitionem naturae eer se non significat : nec ullus veterum hoc sensu usurpavit. II. Ariani fatebantur, hoc vocabulo reapse siqnificari communionem naturae , ut postea in sua Antiochen a Synodo testati sunt apud Socrat. l. 3 H. E. 2.3, & Sorom. l. 6 c. q. ΙΙΙ. Nicaeni Patres praVum sensum ab hac voce expunxere , definientes , filium esse ex Patre
negat doctissimus Maurinus P. Me- nos Pa res hanc vocem omoon ra
ran. l. et de divinitate D N IC. e. ro, f/-stulisse , proindeque Athanasii ,
ubi ostendit. auctores . N promul , arque Hilarii ea de te sarores huiusce proscriptionis l.- testimonia taiss iu moribus Semi los fuisse Semiarianos , atque ex rianorum , non veritati hujus fa
torum relatione , vel potius oppo- esse subnixa.
343쪽
Lr . VII. Drss. II. C A'. VII. 22 unigenitum, id est ex substantia Patris e Drum de Dro , Diam is de lumine , Deum Uerum de Deo Vero , genitum , non
fu Tum , ta Patri consubstantialem , quibus verbis aditum
omnrm haereticorum fallaciae praecluserunt. Ouaeres : cur Patres Nicaeni non probarint ομο α ων,
id est similemὶ N. Crim mila creatura simili Deo esse possit , hoc etiam nomine Verbi divinitatem exprimi, sed quia hac voce Semiaria ui abutebantur , ut o moοusiou excluderent , latet in ea haereticorum perfidia ; Multa enim saepe fallunt, quia smilia sunt: timeo aurum bracteae , quia
me fallere potest , oe tamen auro simile es , ait Hil. 4. I de Syn.C A p υ T VII. De DURentia , sue personalitate Spiritus sancti . Not. , circa Spiritum Sanctum errasse Sadducaeos , qui& angelos , & Spiritum S. negabant et Montanistas, qui Montanum esse Paracletum a Christo promissum somniarunt: Sabellianos, qui Spiritum S. Patris personam esse aia firma nt . Sed omnium impudentissime Macedoniani , &Sociniani. Illi a Macedonio Constantinopolitano dicti sunt, qui circa an. ' χ errorem suum spargere coepit, Spiritum Sanctum cum Anom eis, & Semiarianis creaturam esse blasphemans . Damnatus est Athanasii opera in Alexandrina Synodo an. 862. Sociniani Spiritum S. putant esse virtutem, per quam Deus fideles sanctificat, non tamen ipsum Deum summum . Sicque cum Macedonianis Spiritum sanctum a Deo uno distinguunt , & cum Sadducaeis negant esse pers
nam. Nos errorem utrumque impu'nabimus.
Nol. II. , Spiritus nomine in sacris literin saepe charin mala des nari , ut Ps. I a. Spiritum re flum innoυα , idest pium cordis affactum, & Io. ep. I. Nolite omni spiritui eredere , id est omni doctrinae. Ex his tamen non sequitur, Spiritum S. nil aliud esse , praeter participationem divinorum donorum, cum effestus pro caussiS sepe exprimantur. PRopost Tio. Spiritus S. Vera es & subsilens persona. Prob. arqumentis validissimis c. I. lib. huius , quorum summa est. I. De Spiritu S. legimus, descendisse de coelo, missum esse, sedisse super Apostolos &c.; sed haec opera sunt Personarum et ergo &c. II. Confertur baptisma in nomine
Patris, & Filii, & Seiritus S.; sed Pater, & Filius personae sunt; ergo & Spiritus S. III. Tres sunt qui testirmnium X a dant
344쪽
Ob. I. Probant catholici Spiriturn S. esse personam , T. ex forma baptismi, & ex Mati. ipse vos baptizabit Spiritu S. igni, , sed persona nequit esse id, quo quis baptizatur, alias persona esset aqua & ignis; ergo Spiritus S. non est peribna . Nec obstat c. 28 poni Spiritum S. cum personis Patris, & Filii. Saepe enim personis res etiam in animatae iunguntur, ut ad Eph. 6 in Domino , ωωρο- tentia virititis eius t ergo &c. II. id probant ex operibus Dersonalibus ; Ι. quia Spiritui S. tribuitur loqui Marc. ; sed ad Rom. Lex loquitur, & ad Hebr. D. sanguis Abel, quae duo personae non sunt ; ergo nec Spiritus S. II. Luc. I 2 de Spiritu S. dici tuis docebkeos omnia, & I ad Cor. II & Io. Zhabetur: Natura, s unElio docet vos ; sed neutra ex ais persena est; ergo tic. III. Luc. B. habetur viritus s. erat fu- per eum. Sed Jα 3. idipsum dicitur de ira Dei, & ad Gal. 6 do pace: ergo&e. IV. Neqne id evincitur ex quo dicatur Spiritus S. Venire, mitti , procedere, testificari; haec enim omnia tribuuntur legi ia regnoDei, fidei, irae &c. ut ex script
ris ostendit Socinus L i contra Miritum S. V. Nec id prob
Iur . ex quo dicatur Coniolaver , etiam Ps. 22 id etiam virgae,& naculo tribuitur. VI. Neque ex quo simul aliquando jungantur virtus ti Spiritus S., nam ad Rom. legitur, in vi tute signorum , ω in virente Spiritus S. Haec Socinus. ad Ι. dist. min. Persona non est gratia vel aqua, qua quis baptizatur, conc., persona non est Spiritus S., per quem gratia regenerationis diffunditur, neg. Si enim remissio peccatorum est effectus a Spiritu S. distinctus , sequitur praeter
Spiritum S., qui est donum Dei , dari Spiritum S., qui est
persona hos effectus producens . Licet ergo bapti Zari Spiritu S. significet sanctificationem, & gratiam , ex noc tamen non evincitur, Spiritum S. non esse personam, sed potius oppositum . Nam remissio peccatorum , quae met5nymice dicitur Spiritus S., diffunditur in cordibus una cum caritate per Spiritum S., ex Rom. 3. Ad i I. , nedum ex sola unione verborum , sed e iam ex 'ro in nomine evinci, Spiritum S. esse personam ; ba pDetari enim in nomine alicujus , est sese ei devovere , utc. distum est. Non negamus , in sacris literis res inanimatas ne di cum verbis , quae significant operationes personarum, sed certi sunt characteres, quibus personae ab iis ii
345쪽
L r n. VII. Id i s s. II. C A P. VII. 32
cernantur. I. Regula est Enallages pronominis , quod , ubi non respondet proximo vocabulo , & iungitur verbo significanti opus personae , veram per uam designat. Ita Mati. 29. docete omues gentes , ubi neutro respmdet in graeco α', eos, quia de hominibus sermo est. Ita ad Rom. 9.a . ad Coloss. 2. I9.& alibi. II. est attendere antecedentia ,& subsequentia, unde facile Prinopopeia dignoscitur . Si quiadem nulli bi Jegimus , coulum enarrare. , quae audit , audire,
quae intelligit . III. Ubi Spiritus pro energia , & perlisnaaccipitur, s illam non poteti, hanc debet innuere ut locus
Io. 7. Nondum Spiritus S. erat datus c. , non de energia,
quae ante Christum prophetis data erat, iea de ipla Spiritus
perlona accipi debet. 1U. Licet πνεύμα , spiritus , plura significet, cum articulo tamen rem certam, ac determinatarnsignificat M . Nec oppositum evincit Glassius ex Thess. 3, Ephes. 4, & I Jo. 4 , nam ibi metonymice tarsena ponitur pro ei ctu, ut docet Glassivis ipse. Ad I. ergo Socini argumentum desiti maj. Lex, A sanguis loquitur proprie, neg., figurate, cono. Non enim dicitur lex & languis loqui, quae auisit , ut de Splai tu S. dicitur Jo. 16 ; dicitur etiam ib. venire , n tti, docere &c., ubi Enallages pronominis , qua ad neturum το additur malculinum demonstrat esse perihnam : habetur etiam ibi articulus, qui est nota singularitatis ex Reg. 4. Eodem modo respondetur aliis metaphoris utque ad num. 4. Ad UI., ibi no 'rra1ύλα esse cum articulo; ergo vel de persena accipi debet, vel de ejus effectibus, ut ad Rom. i 3; sua effectus caulsam supponit; ergo thc. ob. II. Ex quo I ad Cor. I 3 caritati tribuautur actiones personarum, non tequitur, eam et se persenam; ergo a pari. R. neg. cons. Tropi enim ex verborum complegu facile dignoscuntur, ut pum dicitur : Montes exuhaat, sium inapi rudunt, quia haec non 1 uni ncanina peririnarum ; atqui Spiriettis olt nomen perlonae , & illi charactereς peririnae trinuuntur, de quibus iupra ; ergo &c. De homine habente don 1 piratus recte dicitur, Spirituς lo uitur , que suur Dei , sicut de homine caritate praedito dicitur, non aem' latur , sed , sicuti alia est caritas, qu e diffunditur, alia, que subhtit, de qua Jo. I. Deus caritas est, ita alius est Spiritus, ut chari Lma, alius, ut persena, de qua j o. 4, Spiritus edi Deus. Aliud
346쪽
316 DE THEOLOG1CIs DisCIPLINisereto caussa, aliud essestus. Deinde per Socinum, quia ex. Tad Cor. I. DNιs revela Dit per Diritum S. , eli perlbna, acPiones ebrim sunt suppositorum: sed non minus eis actio annuntiare ventura, operari , Velle &c., quae Spiritui S. tribuuntur ergo &c.
Ob. III. Spiritus S. est spiritus Dei ; ergo non est persona dillincta a Deo. R. I. cone. totum argumentum. Nam
Spiritu S. non est a Dei substantia di itin tus , sed persona est , ut Filius , qui eandem habet cum Patre substantiam . R. II. dist. cons. Non est persona, si spiritum intelligas par tem ei sentiae, ut anima hominis, conc., si rem subsistentem, ut an leti, & Spiritus S., nego. Inil. Socinus. Apostolus I ad Cor. a. comparat spiritum Dei cum spiritu hominis , sed spiritus hominis non est persona ab eo distincta; ergo nec spiritus Dei a Deo . R. retorqueo argumentum . Spiritus hominis spectat ad substantiam homini; ; ergo spiritus Dei spectat ad substantiam Dei ; sea haec est impartibilis ; ereo spiritus Dei Deus est: atqui non est Deus Pater, uti vult Socinus , cum ex Ap. ibi ex Deo sit, idest a Patre ; ergo est Spiritus S. , qui non est Pater, sed tamen est veruq Deus. Inst. Nequit una persona esse in alia; sed Spiritus S. in Deo est y ergo persona non est . N. Reg. mai. Nam Jo. I 4 habetur F. im esse in Patre, & vicissim. Quo vero pacto id fiat, dietum est supra c. 6. ad ob. 8.OL IV. Socinus. Ιs. 4o. Spiritui tribuitur herbam are facere &c., cum inius flaverit in eam ; sed hoc Dei virtutem, non peribnam significat; ergo &c- R. neg. min: Ibi enim exprimitur Spiritus S. energia ,
non exclusa persona. Porro nomine spiritus nedum ejus ener iam significari concedimus, sed etiam ventum, Vocem, afleetum &c. Sed ubi personarum notae reperiuntur , personam designari dubium non est.
Ob. U. Spiritus Dei malus, de quo I Reg. 18 , est e ficacia divina, qua homines traduntur in reprobum sensum; ergo spiritus Dei bonus est eius virtus , qua sanctificantur . N. Spiritum malum, quo Saul abreptus est , ex Patribus fuisse spiritum nequam: malum enim non est , nisi a Deo
permittente, nec Deus efficaciter aliquem tradit in reprobum sensum , ut Socinus blasphemat . Unde retorqv. arra Spiritus malus, nedum est atra bilis agitans energumenum ,
sed etiam diabolus , qui spiritus Dei dicitur , qui iustitiae Dei minister est; ergo Spiritus S., nedum est virtus,& eia
347쪽
Lrs. VII. DIss. II. CAP. yII. 327ficacia bonorum, sed etiam spiritus Dei, qui est persona gratiarum effeεtrix. Ob. VI. Wolrogenius a . I. Spiritns sanctus Luc. Irdicitur : Digitus Dei. II. Act. et . Donum Dei . III. ad Cor. Iarrhabo. IV. ad Tit. 3 effundi dicitur. V. AE . adi Vidi &partiri. VI. ad Rom. 8 ejus primitiae memorantur. VII. ad Thess. I dicitur, extingui pone. VIII. Io. 7 absolute dicitur, iquod Spiritus lanctus non erat ; ergo &c. In iis locis exprimi varia munera Spiritus S. , quae personam supponunt. I. enim digitus Dei ejus omnipotentiam significat, quae a natura ejus non distinguitur; si ergo Spiritus S. est digitus Dei, est Deus summus . Ad II. dist. ant. Est donum Dei personale, seu peribna , quae aut seipsam donat, ut Filius, qui Io. 8 donum dicitur , vel dono datur, ut Spiritus S., quem ad nos misit Pater, conc., est donum accidentale, ut gratia &c., nego. Ad III. dist. ant. Est arrhabo , id est vita aeterna nobis repromissa , & Deus ipse, conc., est aliquid accidentale superadditum, neg. Amrhabo ergo a haraυ , fideiussionem significat, & est portio rei, quae promittitur ; cum ergo nobis promissa sit Vita aeterna, Spiritus S. una cum Patre , & Filio est vita aeterna, & iple Deus. Adde, arrhabona hoc loco esse veluti obsidem datum pro pace cum Deo firmanda; ergo Spiritus S., non secus ac obies , vera est persona . Ad IV. & V. dist. ant. spirituq S. ei funditur & dividitur, quoad effectus,& dona gratiarum , conc., quoad substantiam, neg. Ibi enim spiritus sine articulo ponitur; ergo effusio illa personam non excludit: ita Christus Ps. 2I usus dicitur , scut aqua. Ad VI. neg. cons. Nam primitiae Christi, & Spiritus S. dicuntur electi ; sed Christus est persona ; ergo & Spiritus S. . Ad
VII. dist. ant. Extingui dicitur Spiritus S., proprie, neg. , figurate, & sumpta persona pro effectu ex aptusima ignis comparatione, in cuJus forma olim descendit , conc. Ad III. neg. ant. Nam in Graeco habetur: nondum erat Spi-νitus S. si per ipsos. Suriaca , & Vulgata addunt, datus, qui ex antecedentibus de spiritu , quem accepturi eraut credentes in eum, subintelligitur: accipere enim, & dare sunt relati-Va ; ergo &c.
Os. VII. Si Spiritus S. persona est , duo erunt Filii ,
ca Lib. de tribus in vina Deitate personis e. s s a 3.
348쪽
418 DE TAsot rers DrscrpLINIs& duo Patres, quod Scripturis repugnat; ergo &e. neg. ant. Nam Filius est ab uno Patre i si ergo spi-xitus S. est a Patre & Filio, non erit filius Filii, quia procedit etiam a Patre, nec erit filius Patris, quia procedit a Filio. Si enim Spiritus S. ipse filius diceretur, ait S. P. Aug. l. I 3 de Trin. c. 27 , amborum utique Filius diceretur , quois absurdi Umum es . Filius quippe nullus est duorum , nis Patris e r Matris . Ab sit autem , ut inter Deum Patrem, Deum Filium ali alti tale juspicemur. Ex quibus colligitur potior ratio differentiae inter generationem Ue bi , Sc processionem Spiritus S., quam probat etiam Pelavius i. T. c. I 3.
Ob. VIII. Wol gog. si Spiritus S. esset persona, poti ri iure esset Pater Christi, quam Deus Pater, nam Spiritus S. Mariam obumbravit, & in ea produxit Dei Filium ; ergo &c. R. neg. ant. Christus enim non est genituet a Patre ratione humanitatis, qua non est Patri comitu bltantialis , nec Filiu , sed ratione Verbi aliumentis humanitatem, quia tem -s ratis generatio terminata est ad peribnam , quae est filius di naturalis . Christus ergo, speltata sola humana natara , est et nitus a sola Virgine, non a Deo Patre: neque natura divina in eo prodasta e t per Spiritus S. obumbrationem, sed erat in principio apud Deum, qui ante luciferum genuit Filium. Itaque Spiritus S. Christi Hater dici nequit , nec ratione divinae naturae, qua Filius est Patris, nec humanae, qua Filius est Matris . Christus enim secundunt carnem , que Spiritus S. virtute formata est, non est ei similis, adeoque nec Filius.
Spiritus S. dioinitas adversis Macedonianos demonstratur . ae pro Spiritus s. divinitate proferuntur , sere omnia collegit Didumus duobus libris. Exquisitioria illustran- tur a Cyrillo a , Athanasio b), Basilio o, Ambrosio, Augustino Chi' lostorno e), alitique. Sit itam PROPOSITIO I. Ex Scripturis Spiritus S. divinitas com-
Prob. I. ex divinis nominibus , quae Spriitui S. tribui so
349쪽
Lrs. VII. DI s s. II. C A P. VIII. 329 solent. Appellatur enim J ova Is. 6, & Ps. ς4 , quae de
Spiritu S. accipiuntur Aet. 28 , & ad Hebr.3 ; ergo &c. Dicitur etiam Dominus et ad Thesia a . Item Arrha, digitus Dei, virtus altissimi ; ergo &c. Prob. II. ex ejus proprietatibus. I. est a Deo procedere; sed nequit a Dis procedere, quod est ab eo diverium , alias Rei lubstantia esset origo accidentium ; ergo &e. ILeit animam lanctificare, quo fit, ut Deus in ea habitet ex a Jo. 2; sed habens Spiritum S. habet in se Deum inhabitantem; ergo &c. ΙΙΙ. est per Spiritum S. hominem regenerari , & renovari ad Tit. 3 ; sed hoc non praestat creat Ta ; ergo &c. IV. est per gratiam corpus fieri templum Spiritus Sancti ; sed hoc soli Deo erigitur; ergo &c. V. Spiritui Retribuitur nedum Christi, sed etiam nostrorum corporum vivificatio; sed Filius, qui vivificat , est verus Deus ex Io. 3 ergo & Spiritus S. VI. Christus alium paraclitum vocat Spiritum S.; ergo, ut Christus, ita Spiritus S. Deus est. Prob. III. Ex divinis attributis, ad Cor. a de eo dicitur, scrutari profunda Dei. Job. 33, & Ps. 32 , esse creatorem
universorum. Ps. Io', ab eo fieri naturae, & gratiae opera. I. ad Cor. 6, habere immelisitatem . Π 48, redemptorem mi-sille. Luc. 3, Christi corpus procreasse. Adt. 13 , Ecclesiae praeesse; ergo &c. Prob. IV. Ex perfecta SS. Triadis communione . I. Quia tres simul personae dux suerunt Israelis in deserto. Ρ ter Jerem. 2. 6, Filius Ps. 79. Io, Spiritus S. Ιs, 63. Spiriatus Domini ductor ejus fuit. ΙΙ. Quia tres locuti sunt in Prophetis. Pater Zach. I. 6,. Filius Ιs. 32. 6, Spiritus S.
Aff. I. 16. Oportet implDri scripturam , quam praedixit Spiritus S. ΙΙΙ. Quia tres simul Hierarchiam ecclesiasticam constituerunt. Pater I ad Cor. ia , Filius ad Eph. Ii, Spiritus S. Act. 2o. Spiritus S. posuit epit pos regere Ecclesram Dei . IV. Tres orbem implent . Pater Hierem. 2ῖ. 2 , Filius ad Eph. 4. Io, Spirituq S. Sap. I. 7. Replevit orbem terrarum. V. Tres de Christi divinitate testantur I Jo. 3. 7, & uno nomine invocantur in baptismo Mati. 28. I9. VI. Tres eadem potastate omnia operantur: Pater 2 ad Cor. 3. I 8, Filius
ad Eph. I. Io , Spiritus S. I ad Cor. I 2. Haec omnia operatur tiuus
atque idem Diritus. Constat ergo ex Dei nominibuῖ , proprietatibus, attributiς, & communione Spiritum S. , Deum
Ob. I. Μacedoniani, & Sociniani. Spiritus S. nomine in sacris lit eris virtus , energia designatur S ergo &c. N.
350쪽
33o DE THEOLOGICis D fCiptrinsneg. cons. Ibi enim persona non excluditur , maxime in I: eco, ubi cum emphasi & articulo effertur: cur autem Fi ius, qui a Patre missus eli, & Patrem glorificat , sit persona, non si autem Spiritus S. , qui a Filio mittitur , &Filium glorificat
Ob. II. I. ad Cor. 8 de Patre habetur: Ex quo omnia; de Christo autem, & Spiritu S.: per quem omnia enunciatur ; ergo neuter est Deus suminus. R. ΡΡ. neg. cons. Sive enim dicas ex , aut per perinde est. Nam de summo Deo habetur, Gen. 4: Possedi hominem p r Deum, & I ad Cor. I. Fidelis Deus, per fuem vocari ob is eo. Item de Spiritu S. effertur aliquando ex , ut
Jo. 7, quod natum est ex o tritu aliquando etiam per , ut ad Rom. caritas Dei di uio est per Spiritum S. Non tamen negamus, ex potiori jure Patri tribui, quia sons est, & origo deitatis. ob. III. Hebr. n I , Ruah, graecum θύμα , & latitanum Spiritus saepe ventum, & rem creatam significat , ut si Amos ; ergo &c. neg. cons. Nam Spiritus Sanctus nusquam dicitur Spiritus simpliciter , & stoe addito Dei , Patris , Chη si, Filii , aut Veritatis : vel ei ad ditur articuluς ; vel dicitur Sanctus se. Dignoscitur etiam ex orationis complexu , de quo Spiritu loquatur . Sic Amos 4, ubi flagella Dei memorantur, Spiritus dicitur ve
tas comprobatur. Prob. Habetur enim ibidem e cur tentaῬit Satanas cor tuum mentiri te Spiritu ν S. Et v. q. Non es mentitus mihi,
fed Deo. Unde se arguitur: ille cui mentitus est Ananias, Deus est, sed Ananias mentitus est Spiritui S.; ergo Spiritus S. est Deu q. '. I. Crellius in graeco haberi σε τὸ mentiri te, &. fallere Spiritum S. Sed inepta responsio Ι. enim
observat Grotius, cΘ modo cum dativo, modo cum
accusativo iungi Glassius vero pluribus exemplis ostendit, ad , & in reticeri, & idem esse mentiri Spiritum S., ac iaSpiritum S. Particulam vero εις , in , extare in aliquibus mis, & in versione Syriaca testatur Bega, & UolZogonius. Falluntur ergo qui aiunt , Ananiam esse mentitum Spiritum S., quia se hypocritam simulavit, fraudando de pretio agri: mentiri enim Spiritum S. est, quantum in se eit,ial