장음표시 사용
41쪽
ΣΩ. DE THEOLOGICIs Drstaphrins. Prob. Propositio per se nota ea eli, cui, perceptis te minis, statim assentimur: atqui talis est laudata propositio: ergo est per se nota. Prob. min. Illi enim propositioni statim assentimur, ita qua attributum immediate cum subjecto connectitur , sive cum in idea clara subjecti attributum includitur ; atqui iri id ea Dei includitur existentia, cum sit persectio , qua care re non test enς perseEtissimum ; ergo huic propositioni , Deus est , statim assentimur.
ob. I. Haec propositio a quibusdam , Augustino teste ,
lat. Dist. ant. Negatur perceptis terminis, nego , non in tellectis, cone. Omne totum es maius sua parte , est propo-stio per se nota , & tamen ab aliquibus negatur , ut scri-hit Floreet , quia non dum verborum significationem perceperant et ergo si qui rudiores negarunt hanc propositionem, Deus es , id factum est, quia terminos non perceperunt . Dices. Si requiritur terminorum perceptio, erit ergo n ea sapientibus tantum , ut docet aegidius . Hinc Psal. II habetur, Dixit insipiens in corde suo non est Deus. N. Neg. sequelam . . Nam solo naturali lumine absquaenientia haec propositio intelligitur, ut dictum est. psalmista vero , & Plato ipse non indoctos , & rudes , sed impios ,
quantumvis doctos , insipientes appellat. ob. II. eum Thomistis. Propositio per se nota impo eat e nitionem terminorum immediatam, & quid litativam: atqui terminus huius propositionis , Deus est , non cognosciatur immediate, sed mediate ex effectibus; in se enim vid xi nequit Deus nisi in patria: ergo non est per se nota.
P. Dist. min. Deus cognoscitur per creaturas tantum, ne ,
per eas, & indefectibile lumen intime praesens, conc. Solutio patet vix ad 2 ob. prop. I c. I. Qiuod aiunt, propositionem per se notam per effectus demonstrari non posse, v
xum est , tibi labiectum propostionis nullos effectus habet, secus f habeat essectus, ut Deus qui secit omnia. b. Quamvis in id ea Dei reluceat providentia, & smplicitas , haec tamen propositio, Deus est smplex, es prουἰ-dus &c, non est per se nota; ergo a pari. Neg. ant. Illae enim propostiones sunt per se notae , non secus ac ista, Deus es. Nec obstat quosdam eas nega set id enim factum est , quod ad corporis sensum, non almentis rationem , summi boni notionem attendere maluerunt, ut docet S. P. l. I Do tr. C. T.
42쪽
LI s. I. C A p. IV. et rPstore1sITro II. Nemo est ita agrestis,ae barbarus, qui Deum possit invincibiliter ignorare. Not. Ignorantia duplex est, invincibilis nempe, & vi ei bilis. Prima ea est, quae humanis quibusvis mediis adhibitis nullo modo dispelli potest. Secunda vero es , quae nat rae viribus vinci potest . Illa a peccato excusat , non ii a . Cum autom quaerimus , an Dei existentia possit invincibiliter ignorari, status quaestiqnis non est, an quis possit invium ei biliter demonstrativa Dei cognitione carere: sed an carererismit cognitione Dei ita probabili, ut oppossitum, prudentis viri judicio , non sit probabile'. Nam ad operansum non requiritur mel hysca certitudo. sed sussicit moralis, ut notum est . Censet Molina posse nomines hac postrema Dei eo nitione carere toto suae , Vitae decursu. Oppositum docent noli rates , & prob. I. scripturis. Nam Ps. 78 habetur : E,
Juniae iram tuam in gentes, qua te non noverunt. Rom.
Revelatur ira Dei super impietatem eorum , 'ui veritatem Dei in in uisit a detinent. Ex quibus sc arguitur, Supplicii rei sunt quicunime ad idola conversi, Deum ignorant; atqui rei non essent, si ignorantia invincibili laborarent: haec enim a peccato excusat, ut supra notavimus; ergo extilentia Dei nequit invincibiliter ignorari. Prob. II. ex ΡP. Greg. II mori ci : Eo ipso, quod timo rationalis es conditks , debet ex ratione collistere , eum ,
qui se condidit , Deum esse . Tertullianus de sectaculis e
a, Nemo ignorat , quod ultro natura fuggerit . Deum ti inniver litatis conditorem : & apol. II , Haec est summa d lieli nolentium recognoscere, quem ignorare nou possunt. Hinlarius II. Trin. Deus mundo ignorabilis fieri nou potes . S. P. q. ω, Apud Deum etiam tui sunt inexcusabiles quibus
lex data non est . quia per creaturam poterant caenoqcere crea-
rorem . Lait, I inst. Gam sebi veniam Derare possunt, qui
non agnoucunt cultum ejus , quem ignorari ab homine Jas non es Sed quod ratione colligitur , quod ultro natura sugge frit, quod nefas est ignorare, invincibiliter non iῖnoratur er 'go & c. Prob. III. ratione. Supposita hac ignorantia nemo vel scelestissimus peccaret contra Deum, quem ipnorat, sed tantum contra rationem, adeoque peccatum philosophicum admitteret , non theologicum e sed hoc ab Alexandro VIII
an. I 69o. proscriptum est ; ergo &c. II. De primo Deeal gi praecepto non dattir ignorantia invincibilis ; εrgo neque de existentia Dei. III. Quivis etiam rudis rationem habet,
43쪽
dia DE THromos re Drscrylavrs qua vel per ideam ingenitam, vel per creaturas potest Deum Aequi; ergo &c. Ob. I. Existentia Dei spectat ad solam fidem; ergo p . est in vincibiliter ignorari. .
Nese ant. Dei namque existentia ad fidem non sp rectat , nisi credatur ex Dei revelantis auctoritate . Deum enim, ut ait S. P. Aus. , non solum fide retinemus , sed etiam certa Iorma cognitionis attingimus . ob. II. Puer educatus in silvis , aut penes Atheoς ρο- gentes , Deum esse nunquam audivit; ergo hic saltem Deum ignorat invincibiliter D. Neg. cons. Is enim puer , si ad se ipsum, aut ad cre turas alias attendat , solo naturae lumine Dei existentiam agnoscet , quidquid parentes obganniant , quibus lane non crederet , si prima principia negarent ; ergo nec fidem praestare debet , cum Deum negant. Inst. I. Fieri potest, ut nulla Dei cogitatio stibeat an anum husus pueri; ergo saltem eo tempore laborat ignora
tia invincibili. I t. Neῖ. cons. Non enim praevia cogitatio necessaria. esta4 vincibilem ignorantiam : alioquin ubi est incogitantia , esset Invincibilis ignorantia , quod falsum est . Sullicit ergo si ea coaltatio facile haberi possit, alias de primis principiis
daretur ignorantia invincibilis, dum quis aliud cogitat; neque ad operandum requiritur perfecta cognitio , aut meta
Physica certitudo, sed sufficit moralis , ut dictum est. Inst. II. Saltem in primo instanti, quo ad usum rati nis accedit , poterit puer a Deo tantisper averti, adeoque ignorantia illa laborabit; ergo &c. . Dist. ant. In primo instanti morali , nego , physco ,
.conc. Non diffitemur ergo ante deliberatum Voluntatis motum necessariam esse advertentiam, quae in initanti physico non reperitur ; at in instanti morali , in quo puer ille incipit agere deliberate tenetur puer se se convertere ad Deum quae tamen convertio sine caritatis actu haberi non potest 1ub rarione honi in communi . At sub illa quoque ratione potuit puer ille auctoris sui existentiam percipere , Vel ex idea ingenita, vel ex rerum aspectabilium contemplatione ia Ob. II uidam sunt adeo rudes , aut excaecati , ut nequeant in Dei notitiam assurgere ; ergo illi saltem laborant. ignorantia invincibiliri Pr anta ex pluribus historiae monumentis. Constat enim
44쪽
L 3 3. I. C A p. IV. Africa, Sinenses, Si amentes i), & Tibellanos in Asia Dei
existentiam, aut perira die negasse aut penitus ignorasse. Neg. ant. Ad prob. neg. ant. Nemo enim est adeo bardus, aut plumbeus, ut omni aut naturali, aut supernaturali lumine deliituatur. Quippe luper omnes homines Dei it men signatum est . Neque ulla est gens adeo barbara , aut sera, quae non aliquid extare numen agnoscat, quamvis gloriam incorruptibilis Dei in imaginem corruptibilem damna bili impietate transtulerint. Ex quo enim quisque rationalis olf conditus, facile potest ratione assequi, eum, qui se condidit , non alium eis e , nisi Deum , ut ex Gregorio 1 upra obiervatum eii, Ceterum literati Sinenses sunt ex caecis iis, falsi ite sapientibus, qui evanuerunt in cogitationibus suis . De his autem, non secus ac de Si amitis, erudite pertractavit Augullinus Antonius Gioreti vir nostri aevi doctissimus, &Augustinensis Instituti Proc. Gen. in suo alphabeto Tibellano, ubi originem expendens matςrialismi, qnem Tibet tani adoptarunt , istos Μanichaeorum labς infestos esse demonstrat Ad excaecatos vero quod attinet , si iisti supernaturali lumine penitus destituuntur, id evenit eorum culpa , qua sit ut rebelles divino lumini, ipso lumine privari mereantuy Ob. I U.Locum ad Rom. I. est in illis oeci exponit Crotius de philosophis , qui Atheos profligarunt non de omnibus ; ergo non omnes Deum norunt. Idem eli sensus SS. ΡΕ Crimina item ignorantium Deum rationi humanae, non legi divinae advertantur; ergo ex iis non probatur nostra asserti a. ad Ι. neg. cons. Scriptnrpe enim , & PP. de omnibus loquuntur, omnes enim ratione praediti sunt. Et si soli philolophi Atheos impugnarunt, poterant tamen omnes Atheos de tollari. Ad II nego ant. Nil enim absurdius , quam opus
rationi dii num , nec Dei legi repugnans . Vide prob. III
cx3 Petrus Bailaeus, qui in suo res autem catholici , subinde ve-Dict. hist. erit. refert opiniones ro es heleiodoxi , ut Fabricius ineruditorum Sinensium, ac Si amen- Apol. c. callimn. Athei simi ; Lasum tanquam Spinorae placitis non Croete in libro , quem inseriis absimiles, falsis relationibus dece- psit: Enintians fur diυres stitetsptus est , non secus ac Lolatus , d' histoire ), aliique illarum tela- qui easdem relationes in prima tibnum falsitatem tam perspicue editione Specimin. phil. adopta- gemonstrarunt , ut qui iis fidem verat : quamvis iste supposititias praebeat , is plane mentem euineas postea deprehenderit. Scripto- consilio amisisse putandus sit.
45쪽
De unitate, atque essent a Dei.
DEi existentiam contra Atheos hucusque vindicavimus ;iuperest ut ejus unitatem contra Polytheos demonstr inius. Ac I. quidem polytheilmi originem & caussam inwelti sabimus. II. Arma suppeditabimus, quibus confoditur. III. 'olytheorum philmata diluemus . IV. De duobus Manichaeorum principiis bono, & malo sermo erit. V. Denique, veluti coronidis loco, de ostentia, ac natura Dei disputabimus.
omnes : constat enim Deorum pluralitatem propugnas I. Ethnicos scriptores, Homerum, Hesiodum, CNylippum , & Orphaeum , qui 26a commentus est Deos ; II. Marcionitas , oc Manichaeos , qui duo agnovere principia , bonum , ἐκ malum; III. Tritheitas, qui tres Deos in Trinitate afferebant. Mitto AEgyptios, queis etiam in hortis Dii nasce bantur. Quaenam vero statuenda sint hujus in laniae primo dia, quoique habuerit auξtqres, non conveniunt scriptores ἀPrimum namque polytheismi auctorem Enos fuisse censet Maimonides i . Alii a Moyse intrusum , aut initauratum comminiscuntur . Et quidem a Moysis historia theologiam Pentium promanasse opinatur Huetius . Alii ad Chamum Noe filium, ejuique polieros acceptum referunt. Sit itaque PROPOsITIO I. Enos non fuit audior polytheismi. Prob. Maimonidis opinio nititur 1hlo Genes. c. ., quoades, Ante diluvium statui non ad a, iis prima aetate non fitiise posse polytheismi pii mordia , pro- se idololatriam propter recentem me-hat S. Th. 2 a q. 94 art. 3 ex moriam ereationis mundi , ex quas filentio 1 scripturae , quae Iuxu- adhue vigebat cognitio unius Deἀriam ct alia eramina tanquam di- in mente baminum . Quam ratio- Iuvii caussas commemorat , non nem ab animadversionibus Corne- item idololatriam , omnium grais lii a Lapide , qui eam carpit Devistimam , neque ex humana tra- minus aptam , perspicue vindicae Militate exculandam . Cuius . rei Nicol. Chignotiua Praelin. Ο hanc ratiouem proteri S. D. ait. Dest uno n. O. Diuitigoti by Corali
46쪽
de Enos habet, se coepit invocare nomen Domini , ubi legrini : Tunc coepit profanari nomen Dom init atqui haec lectio vulgatae advertatur, in qua nihil Amama repre ndit, pra ter pronomen se pro tunc e Chaldaicae item Complutensi, quae legit : tunc coeperunt homines orare ; ergo Μaimonidis opinio Ialso innititur fundamento . Hinc Burgensis, & C statio ec loco cita evincunt , ab Enos Dei cultum certis ritibus fuisse instauratum, quod ille de patre generationum δε-
pernae civitatis primus commemoratur exortus, ait S. P. l. Is
C. D. . Reapse ab Enos coepit generatio justorum , qius eialiter filii Dei nominantur. ob. I. Maimonides, & Κimhi ex textu hebraico idololatriam ad Enos referunt, ergo Enos est auctor polytheismil . Neg. con. Illi enim a voce huchald decepti
sunt, quae modo pro incipere , modo pro υ olari usurpatur , & quidem primo sensu vocem illam esse accipiendam, ebi citur ex contextu, & eX R. Aben-Eara, qui legit tunc coeperunt ad orandum.
Ob. ΙL Ex Aquilae versione, a qua non recedit Cyrillus, & Irenaeus, evincitur Enos coepille Dei nomine appellari ; ergo ab eo idololatria orta est. Neg. cons. Gratis enim admissa Aquilae versione, quae
est subobicura , eo sensu Dei nomine appellatus est EnOS , quo iussi , qui arant ox femine Seth , filii Dei υocabantur , ait Emissenus. .Dictus est ergo Deus. ides Flius Dei , nam quicumque spiritu Dei aguntur , hi sunt fili Dei, ait Apo-itulus Rom. 8 I4PRoposiTIO II. Neque ab Hebraeis , neque a Moyse
ortus est polythei simus. Prob. I. Scripturis. Exo. aci habetur: Non habebis Deos alienos e nou facies tibi sculptiis , neque omnem similitudinem , non adorabis ea , neque coles I ergo idololatria a I daris, & Moyse non exorta, sed proscripta est. Si quae tamen erant apud illos imagines i eae ad ornatum templi, non
ad religionis eultum speciali Dei iussu praesciriptae sunt. Deinde Exod. Ra Moyses vitulum contrivit dicens fratri r auid' tibi fecit hic populus, ut i duceres super evn' peccatum maximum ' Atque eo jubente viginti tria millia gladio percussa sunt; ereo &c. Prob. II. ex testimon ip thnicorum . Tacitus enim rhist. scribit i Iudire mente sola, unumque numen intelligunt ,
nihil quidquam prius imbuuntur, quam contemuere Deos:
ereto &c. II. ait ab iis immolari arietem in contumeliam
47쪽
ας DR THEOLOGICIs msCIPLINIs Hammonis , bovem in Apidis contemptum . III. ait uu simulacra urbsbus fiais , nedum templis esse . IV. Id ipsum doeJudeis affirmant Dio. l. 37, aliique, qui Judaeos Sabaiarios . recutitos occ. pastim aprillant, non idololatras ; ergo &c ob. I. Aaron conflato Vitiato , ait Exod. 3a Cras timuitas Je Oa es: ergo Aaron censuit .vitulum esse verum Deum.
I. Wolfiun, Hebraeos sub Vitulo verum Deum coluisse , Ic in eo peccat se , quod iub emgie Deorum 2Egupti verum Denm adoramunt , ted haec responsio adversanir Patribus, ScAugultino, qui in Pi. 73. ait, Vitutis iIle , quem adoraυie
l . II. Ad molius , neg. cons. Hic enim est illorum Ver borum 1entus : Cras solemnitas Iehova est , ncmpe vitu Ii , quem Vobis pro vero Dso constituistis. - b. II. Moy ies ierpetriem aeneum erexit in deserto ;sed hoc est Esculapii sitani lacrum , ab Epidauro Romam ad vestum; ergo Moyies polythei senum invexit,
D. dist. maj. Erexit ad cultum, neg., ad salutem, conC. Ille enim 1 erpens non AEsculapii, sed Christi typus fuit, neque ad cultum, sed ad sanandum ab anguium morsibuq ere-htus est, ut docent Tertullianus a), & S. Ρ, Auet. b), live ad designandum sonitum Christiante doct rinae, ut scribit 1 erm.
Io de temp, Serpens aeneus e citur, ut doctrina Christi clarius praedicetur .
Ob. III. Tacitus loco cit: scribit, Iudeos animalis eGAiem , idest caput asini , penetrali jaceasse Q idque omnes veteres tradidisse, ait Iustus Lapsus ; ergo &c. a).
. Nep. cons. Hanc enim fabellam elie, ait Tertullianus apolo'. I 6. I. enim Tacitus ibidem scribit, a Pompeio nullum in templo smnlacrum repertum esse, II. Idem se Antiocho ex Polybio, & Strabone Iosephus refert contra Appionem ΙΙΙ. Cum gentes monstra colerent horribiliora , id Judaeis non ob;ecinent . IV. Nee Tacitus sibi constat , qui suprarra Ai- a Quamvis ultro daremus , 'fuisse ad idololatriam pronos, at- Hebraeos in eam insaniam fuisse que ea de te tapius a Deo per- prolapibs , quam iis exprobrat cussios , sed eos in viares genti&Tacitus; non inde fiexet ab He- abiisse , non novam sibi parassehraeis ortum fuisse polythei mum. scriptura testatur. 'Non enim dissimulamus, Habraeosca L. 3 e. Mare. b L. Ici c. D. e. 1.
48쪽
L I R. I. D I s. II. CAP. I. 2 tradiderat , -Judaeis nulla esse simulacra. Vide auctorem . Ob. IV. Narrat Iosephus lib. 7 de bell. Jud. c. I 2 antSerersionem templi vocem auditam , dicentem : Emigremus hinc . Et Tacitus, major humana vox , excedere Deos; eras habebant Iudaei numina tutelaria. R. Neg. cons. Hanc enim vocem Custodes Angeli emisere , ut ostenderent , urbem , ac templum a se deieri in poenam patrati Deicidii . Vel Deus iple , aut per se , aut per A ngelos ait: emigremus hinc.
est, lon e ante Moysen . Prob. I. Ex auctoritate scriptorum . Ita enim docent Aben-Eetras , Lact. l. 2 Inst. I4 , Hieronymus 2. In Os. S.
Prob. II. ratione . Ι. Enim longe ante Moysen sidera & ignem gentes coluere in Ur Chaldaeorum e quem cultum Abrahamum supisse Hebraeorum traditio est, scripturae subnixa. ΙΙ. Antiquissimus eli cultus regibus, ac restinis eX-hibitus , ut docet Chryso stomus in a ad Cor. Ia , & Diodorus
lib. t. Biblioth. Sic Agyptii Isidem,& Osyridem reges suos
ut Deos coluere , illum in Luna, hunc vero in Sole. Ρhenices Kronon regem suum in sidere adoravere, quem latini Saturnum Graeci Καο,ου, vocant . Astarte in Veneris stella,
steros in vertiee Babilonitae turis ris erigere tentasse , vel simulacrum , vel templum, ubi idolum statuerent, vero Deo oppositum , quod illos posset ab interminata per Noemum dispersione tueri , summa eluditione prDbavit v. cl. Symmaeus Maetochius in suo Spi
cit. Bibl. t. I annos. in Gen. c. 1 v. q. Faciamus nobis civItatem , aerurrim , ct eclebremtis nomeu no-
srum, antequam dic. Ubi eelebreismus nomen , ex vi hebraici textus
men , ne forte dioergamu βρωfaciem univerIa terrae , significat Chamidas sibi Deum statuere deis signasse . Shem enim exeeotim si gnificat, synonimum divini nominis Elion . Quam lenient am i pse confirmat Chaldaica paraphras , quae habet, faciamur nobis Sigduadorationem, hoc est idolum '. necnon Hierosolymitana , faciamus nobis in medio eius turris diem
plum Segida, idest idoli . Totam ergo hane impietatem filii. Cham
refert acceptam cl. aucto . V tiec coneludit a primias ad idololaiarriam gradus fuit , n in .rtim νυν-
49쪽
Hammon in ariete latrati limi r quos reges fuisse vetustin lsimos , longe ante Movisen , certum est . Neptunuet etiam l
est Iaphet , sicut Vulcanus, & Apollo sunt Tubalcain , M
Iubal, consecrantibus Chami posteris patrum suorum memoriam. Idololatriam ergo a Chananaens ad Hgyptios , hiri ut ad Phoenices, tum ad Graecos, inde ad Romanos derivasse,
nitat historieorum consensu I . CAPUT II. Unitas Dεἰ ἰnυἰctissimis argumentis ostenditur. amvis momenta omnia, quibus Dei existentia probatur, etiam unitatem ejus demonstrent, ut docet Tho massinus l. a Theol. dogm.; Deus enim se unus non es, non est, ut ait Tertuli. l. I contra Marc. .' addam tamen peculiaria quaedam argumenta quibus hoc dogma firmatur . I. Μomentum ex sacris literis.
Deuteron. 32 habetur: Videte Pod ego fim solus , mmon fit alius Deus praeter me. IV. Reg. 3 e Scio, quod noust alius Dei s in unive a terra . P1 II. suis Deus prae rer Deum nostrum ὶ Is 37 r Tu es Dominus solus. I. Cor. 8. Nullus es Deus, nis unus . Exod. 3a jubente Domino via cinti tria millia hominum ob vituli cultum caesa sunt . Iudicum 3 sociati idololatris Israelitae in servitutem redat hi sunt. Periit Achaet, & ochosias ob idolorum cultum, ut Regum narrat historia . Hoc etiam profana confirmat, Neronis, Di cletiani, Maximini, Licinii , Iuliani, aliorumque miserrii mum cl) De caussa polytheismi, quod reumentum elar. auctor quasi intactum reliquit , in gratiam Tironum sequentia subiecimus . Duplicem assignat S. Thomas, aliam nempe ex parte hominum , aliam ex parte daemonum . Ex parte hominum idololatriae caussam praebuit s. amori, intemperantia , qua tactum est , ut aeerbo ιuctu dolens
pater,eito sibi rapti filii feeit Ima-ainem , s illud tamquam Deum
colere elepit, ut habetur Sap. c. I 4. II. Ex naturali voluptate , quam
ex artificiosa rorum reprnsentatio- me homines capiunt ,. qua sit, ut fi quis aνtifex lignum assimilerimVini hominis , desubstantia fus , ω siis vorum faeiens inquirit L iti. e. I 3 . III. Ex veri Dei ignoratione ibo : Negiae operibus ae
rendenter agnoυerunt quis arristae
tum Re. Deor putaverunt. Ex parte daemonis idololatria inducta est , ut homines , quota hae arte deceperat , in errore confirmaret , eum viderent apud se ,& divina edi oracula , A plura miraeula fieri.
50쪽
L r n. I. D I s s. II. C A P. II. a nium satum describens, qui idolorum cultum instaurariant. atqui , si Dii gentium aliquid possent, salvare eos debuissent
qui eorum cultum promovebant, nec sinere unius Dei cultum longe, latesue diffundi; ergo unus est verus Deus. Ita arguunt Lactantius ir , Tertullianus b),& S. P. Aug. c)Gentiles, vel haec falla esse , vel similia a Diis fulgesse patiata. Utuntur ergo Patres , a; t Phereponus , armis iisdem , quae Ethnici contra Christianos uretere. poterant Verum ad primum quod attinet, si neges historias , nullis libris habenda est fides ; multo minus: Ethnicis , qui a sui getiam despiciuntur. Alterum vero mera Phere ni calumnia est. Ethnici namque testantur, idololatrarum urbes Diis jnvitis corruisse, ut Ilium invito Neptuno ; ergo hos Deos i firmos esse re te Augustinus ostendit. Si vero Christiana religio ab hostibus turbata est , id a Deo comminatum , ita poenam criminum accidit: hinc vera religio inter magna diis scrimina propagata est. Idololatria vero numquam post fata
revixit. Momentum II. ex innumeris a Deo patratiς miracullia
Innumera a Movse eesta narrantur in libro Exodi. Coe, labrum in virgam, aqua in languinem. versa est. Israelitae str maris undas sicco vestigio transvecti, Aquae e silice eduis ae manna e coelo pluit. Ut sileam x. AEgypti plagas . novimus promgatos exercitus sola Moysis manuum elevatione&e. Res etiam a Iosue, Gedeone, Davide, Daniele, aliis. que gestae , ob un us Dei cultum , simi cuique notissimae . Christi miracula innumera in Evangeliis narrantur , Petri, Pauli, ac stephan; in Actibus Ap., Sia martirum, & co
festarum in eccl. monumentis. Ex quibus sic a itur. Solus verus Deus vera miracula patrare potest; atqui Uii gentium nusquam Patrarunt vera miracula, ut infra ostendemus in ad cΘiecta r ergo Dii gentium non sunt vere Dii : ergo unus est verus. Deus. Ita S. P. 21. de C. D. 8, Grotius d), clericus e &c. , . . ' a Momeninm III. ex ipsa naturali rationae. i. Deus est summe magnus I ergo summe unus . Ita s. P. Aug. l. x de Trin. 7, aliique. Prob. cons. Summum enim est, quod par non habet , sed hoc uni tantum convenit , duo namque fumma magua quomodo consissentὶ ait Tertullianus i ergo unus est Deus .