장음표시 사용
441쪽
LIB. X. DIss. Π. C ΑΡ. I. ' 4a fruebantur , qua incommutabilis lucis participe , acti sunt
non ea plenitudine, quae tanta claritate sele manifestat, ut nequeat inde cognitio divelli, sed loto naturae lumine, vel sub aliqua mysteriorum caligine , prout est supernaturalis cognitionis principium. Itaque per Augustinum angelorum cognitio sic agitur . Divinae lucis participes statim effecti a Deo 1 e productos no verunt, ejusque exilientiam, & attributa rationis aut grais etiae lumine percepere. Hac ipsa ince & se,& creaturas alias noverunt: quia lux illa praedicata esse uialia , non accia dentalia exhibet ereaturarum , ut haec etiam Angeli agnoscant, opus est, ut lux illa universalis in angelo ab objecto
determinetur ex rerum praesentia, quia in idea, seu ratione intelligibili rerum ipsarum non relucent pi edicata accidenta-ιia. Hinc patet, cur, licet Deus creaturas in te ipsiis absque ullo medio percipiat, ejus tamen cognitio non vespera cit , quia nempe rerum praesentia non coarctaturr nec ideo videt Creaturas, quia factae liint , cum omnes videat, priusquam fierent, in tua aeternitate. Quaeres, quid sit matutina, aut vespertina cognitio . Prima eli rerum cognitio in propria natura existenistium i cujus praedicata accidentalia percipiuntur per ideam
ingenitam ad particularia determinatam ex eorum praesentia: nondum addito ordine relationis in Deum: thcnnda est, eum scientia angelorum non remanens in creatura , refertur ad Deum, in cujus luce stant aeternae rerum faciendarum rati
nes. Sed de his plura infra. '
arcunque intellectus angelicus cognoscere potest , spiritales nempe, & corporeae substantiae , secreta cordium suturorum eventuq &c. sunt angelicat cognitionis obj
ctum. Spiritales enim substantias , Deum nempe , quoad existentiam, & attributae, quae proxime ex idea Dei cons quuntur , te ipsos , & animam rationalem , sicut visibilia
omnia, ab Angelis cognosci posse, norunt omnes. An vero etiam occultas cogitationes,& secreta cordium introspiciant,
quaestio admodum perplexa est, sive legem dirigendae cognitionis angelicae statuas cum Augustino in participatione divinae luci; ,' sive in creata specie cum Scholae Theologis .
442쪽
22 DE THEOLOGICIs DIsCIPLINIsPRopos 1Τio . Angeli secreta cordium ignorant , cuius rei plures sunt conjecturae. Prima pars, quae Prope ad fidem accedit, contra Harmuteum &c. prob. I. Scripturis. III. Reg. 8 habetur , Tu n hi solus cor omnium; Hierem. U, Prabum es cor omnium, insitu tabile e quis cognostet illud λ FRo. Dominus scrtitans cor ; Ap. ad Hebr. q. Verbo Dei tribuit, quod sit discretor cogitatiouum cordis. Quae loca etiam de cogitatione praese ii, quam selus Deus novit, accipienda sunt , tum quia indiscriminatim scriptura loquitur, tum quia 3. Reg. de pra senti cogitatione eorum . qui Deum orant, fit sermo. Pros. II. ex ΡP. Cnrysostomus h . in Matth. ad ea verba, haec autem eo cogitante, ait ,selius Dei HI arcana comdium nosi e; atqui Iosephi cogitatio praesens fuit; ergo solus Deus costitationes etiam praesentes scrutatur . II. Quae Nathanael habebat in corde , erant praesentes : . atqui ex iis Christi divinitatem agnovisse Nathanaelem, ait Cyrillus Alex. l. I in Jo., quia nomerat jolum Deum esse . . scrutatorem eo ium, nec ulli alteri homiM1 mentem patere docent
intus velit, quid noιit homo , quis comprehendet P cc de S.
obo ait: quo corde febat eseemosyna nemo sciebat, nec ipsa diabolus, sed Deus sciebat atqui praesens erat Iobi intentio, cuin aeleemosenas faceret ergo &c. Hinc Fulgentius N aliique DP. - hoc argumento Christi divinitatem com-
ras cogitationes esse obtestum propὀrtionatum menti Angelorum , nec posse dignosci. , quia Deus subtrahit suum con cursum. Sic ignis Babilonicus , licet ad comburendum pro sortionalys, ob eam cauisam tres pueros non combussit. Sed a Scoto petimus cur Deus, prSter morem , hac in re deneget concursumὶ an miraculo id fiat λΙΙ. est D. Thomae, qui q. 73art. 4 ait , latere haec secreta , quia voluntas soli Deo subiacet, o stas in eam operaei pote i , cum sit ejus principale objeflum, oe ultimias
nis. Recte id quidem: sed cur non percipimus eas cogitationes , quae non in Deum, sed in alium, & quandoque etiam contrarium finem referunturi Vide auctorem. ΙΙΙ. est Ariminensis, qui in a dist. 9 q. I ait , occulta ignorari, quia deest modus, quo ad angelorum mentem pes
443쪽
Lin. X. Dis s. ΙΙ. CAP. II. 423 veniant: ad hoc enim opus est, ut intellecti vae facultati proxime innetereant, nec lassicit obiecti , ac potentiae propinquitas . Sed haec opinio solis Peripateticis probari potest . . Deinde nequit intelligi, cur sentibile tuae potentiae debitae proximum vicaria speci- illam vellicet, excitetque , nec id praestet objectum intelligibile cum intellehtu.
IV. est ala toris, qui docet , anaelos naturaliter nosse alios cogitare, non Vero quid cogitent . Cur aut ignorent, erit fortasse , quia objedii praesentia ideam innatam determinat ad percipiendam dumtaxat rei exiitentiam , non m dificationem , quae cum illa necessariam non habet connexionem , ut sunt liberi animi assevus. Sicut enim vox hominis , li sit indifferens ad plura significanda, audio loqueatem , sed quid loquatur, ignoro; ita angelus cogitantem intelligit; an hoc, vel illud cogitet, nescit. Verum cum pauci sint hum)nae voluntatis esectus, qui ex motu spirituum, notisque externis non prodantur ; & nos ipsi aliorum interiores motus, iram , moerorem, gaudium &c. ex Vultu agnoscamus ; multo magis cognoscent Angeli Socrate ipse perspicaciores, quem fissi. vomon nonnulli dixere. Ob. I. Ex Greg. Μori in beatitudine resurgentium tinus homo erit perspicabilis alteri, sicut ime sbi: atqui an-celus id potest , quod homo beatus ; ergo &c. u. diit. maj. Erit peroicabilis oec. si libere pandat cogitationes tuas , e c., secus, neg. Ait ergo Gregorius, in re Iurrectione corpus ipsum lucidum fore , neque ejus opacitatem ossicere , quin abscondita cordium videantur in patria , ubi cives li- here invicem tecreta pandent, α ex abundantia cordis i
Ob. II. Basilius de Uirg. ait, ait geloς vidore quod Vimgo cogitat ergo &c. dii l. ant. Si per signa te prodat exterius, yt lunt cogitationes impurae , quas carnis titillatio consequitur, conC., secus, nego. Ob. III. Diabolus Jo. 13 introivit in cor Iudae,& Ananiae ex Act. 7, ergo i crutati; corda . diii. ant. Introivit per sugῖestionem, conc. , ner cordis penetrationem , negis Misis Via , ait S. P. Trach. 33 in Jo. , spiritalis furaestio est , nec fit per aurem , jed per cohitationem , nc u corporaliter, sed otritot ter. Sed quomodo flat, u=uie Icit homo 'Probabile eii tamen fieri asseetiove lentuum , ac motu l pl- rituum animalium. Ob. IV. Homines callidi, ac Versuti aliorum cogitata
444쪽
Prodantur, conc., secus , neg. Vide ad II. Hine S. P de Div. Daem. 3 air, eos etiam cogitatione concepta , cum fgna exprimuntur in corpore , tota facι litate perducere. Ne et
obstat quod ait et Retr. 3o , ubi ea de re haec habet , rem dixi occultissimam audaciore aseeterautia , quam debui . Non enim dubitat S. P., quin Angeli secreta signis expressa cognolcant, sed an ea lenssibili, aut spiritali virtute percipiant, non detinit. Ob. V. Angelus penetrat hominis pia antasiam ; ergo Asecreta cordis. s. neg. cons. Phantasia enim amotione ne vorum sejuncta non est, unde imprestiones quaedam in utero praegnantium dilapsae maculas relinquunt. Ex iis ergo in
pressionibus percipitur quidquid in imaginatione vertatur. CAPUT III. An Angel; futura cognoscant, tibi de orsculis ,s diminatione.
Nol. I. Alterum Angelicae cognitionis objectum est suturorum cogaitio, quorum alia sunt necessaria , quae ex necessaria caulla proveniunt, ut planetarum e lipies &c.; alia sunt contingentia , ut pluviae, morbi, di fortuita omnia; quaedam lunt libera, quae ex libero pendent arbitrio. Nol. II. Angelos futura necessaria certo cognoscere, nisi a suprema caussa impediantur . Cum enim natura praediti sint persectillima, norunt omnia , ad quae caullarum Virtus
se te extendere potest . Sed quia Deus 1 Epe naturae leges immutat , sistit caeleltia corpora Jω . Io . & plura monstra operatur ; non possunt Angeli absolute Iobuendo ea futura
certo praenosse. PROPOSITIO . Futura contingentia ab Angelis certo nore praevidentur. Prob. I. Scripturis . IL4I; annumciate , 7πa Ueutura fune,
sciemus, quia Dii estis vos o & c. 46, nee est, uis mea annuntians , qua nondum facta sunt ; ergo &c. Prob. II. ex PP, Tertullianus ApoL m ait: Idoneum tesimonium diυinitatis es veritas dioinationis. Cyrillus a in Jo. , uni ae foli Deo futura nosse conυenit ῆ ergo &c. Prob. III. ratione. I Futura illa certo videri non missimi nec in suis caussis, cum non stat determinata, nec in se , cum praeientia non sint rnam solus Deus omnia habet in aeternitate praeuentia . II Haec sortuita saepe aut sanctorum precibus , aut impiorum
445쪽
Poenitentia avertuntur, ut Ninivae eversio, bella, fames Ergo non ea assequuntur angeli , nisi per conjecturas . ΙΙLFutura libera non habent definitam caussam, nec fato accudunt , ut probat Ambrosius 4 Hexam. , alias frustra a legibus PNemia, aut supplicia decernerentur . Et saepe eodem loco, tempore, ac femine sati impares vita , moribus , & exitu
fuere, ut Iacob & Esau: in quorum aetibus tan' fuit di Parilitas , ut etiam inimicos eos inter se faeeret ipsa divax ria ; ergo &c. Ob. I. Gregorius a , & S. P. Aug. b) docent, animae
si sensibus abstractae competere , ut futura praevideat; ergo Sc. Ant. probat Gregorius exemplo cujusdam, qui praenuntiavit certum sui tumuli locum. V. dist. ant. Ut praevideat coniecturaliteν , velut e nube pluviam, conc., insallibiliter . Meg. Animae enim, quae corpore solvitur, vis quaedam inest
percieiendi caelestium corporum impressionem , ex qua sciliacet ille a Gregorio laudatus , pluvia imminente praevisa, se ad D. X illi tumulandum praesensit. ob. II. Gen. I habetur, luminaria, oe snt in Hana , unde infert ori senes , in coelis descripta esse futura contingentia, & sortuita. Eadem habet liber, qni inscribi- . tur Narratio Ioseph; ergo &c.
dist. ant. In lima eventuum necessariorum , cone. ,
contingentium, neg. Falsa est etiam Origenis interpretatio,& liber ille est apocryphus ex Athanasio. Ob. III. Angeli boni , & mali saepe futura praenuntia
Tunt ergo &c. neg. cons. Quamvis enim futura nec Mei angeli, nec semones norint, ut ait Damascenus e), utrique tamen praedicunt : angeli Deo detegente , daemones , quia , sit a procu geruntur, cernunt interdum fota conjeflura, unde
saepe mentiuntur. Quod spectat ad idolorum oracula , & dia
Not. I. Daemones aemulatores divinitatis, ut homines ad sui cultum alliciant , futurorum scientiam assectant , α Fatu suo auctoritatem quas praesentis numinis consequuntur, sum inspirant vatibus, dum fanis immorantur, dum avium volctres gubernant, fortes regunt, oracula inciunt plura fa H involuta, ait Minucius in Octavio. II. Cum saeerdotes idolorum laudem & Iucrum ex or eulis auspiciisque captarent, plura ab iis conficta sunt, cum ea, non palam, sed in antris, & noctu haberentur, ut d
446쪽
416 DE THEOLOGICis DrςCIPLINIscent Origenes contra Celsum , Euiebius, Iamblicus , aliique a , unde ab Alexandro, Hectore, atque Annibale haeqoracula contempta sum
III. Plura etiam adeo fuerunt ambigua, & flexiloqua, ut interpres e eas interprete, ait Tuli. de div. 2 , ut illud: Aio te AEaci a Romanos vincere poste. IV. Qitaedam etiam inepta fuere , ut cum Atheniensi-Bus respondit oraculum , ut maenibus ligneis se mi irent , cum Medi in Graeciam irrumperent: ideli, ut in naves se,
V. Aliquando etiam daemones divinare videntur, & Occulta revelant. Cum enim celeritate volatum aυium vincant, ut ait S. P. de Divin. 3, itatim nunciant , quae in locis remotis eveniunt.
VI. Experientia etiam multa praedicunt , ut rustici &
VΙΙ. Accipiunt quandoque potestatem immittendi mo hos, aerem Vitiandi &.c., sicque aegritudines, pestes, ac bella praedicunt, & harum finem, .si Velint a nocendo cess/re. Eea tam falluntur :, cum dejuster aliouod jubetur , od eo--m consilia perturbat. Non ita Deus, qui in sui dilpositi ne non fallitur. VIII. Quaedam etiam in sui perniciem prauicunt ex prophetarum vaticiniis, ne Videantur ignari, ut templorum
tuorum eversiones, ex Soph. 2, attenuabit Ometes Deos terrae.
Observat proinde Aug. de Divin. c. 7. Ex elo sis propherarum δαιμονιωι, idest divinantes esse factos. Et Tertullianus Q. Zac Apol. ait, dispoitiones Dei prophetis concionantibus emcerpunt ... . ita fimantur divinationem. In oraculis autem ρυο ingenio ambiguitates temperent, si unt Croes, fiunt Pyrrhi. edunt primo, dehinc rem dia praecipiunt e Gesnunt laedere, curasse creduntur. Ex quibus occurritur argumentis, quae ux dae num divinationibus, aut idolorum oraculis proferuntur. . . CAPUT IU. . ' De locutione Angelorum
Cognitionem angelorum sequitur collocutio, qua ignotas cogitationes alter alteri manifestat. Irridet nos Beγa, quod de lingua angelorum disputemus sed non de lingua in ore sita, sed de ea disputamus, de qua Ap. I ad Cor. II
447쪽
LIB. X. Dis s. ΙΙ. C A p. IV. 427 ait: si linguis hominum loquar oe angelorum, quli isti intreme disserunt , cy Deum lauaeant, ait Chryibstomus. Sit itaquoΡRoposiTio I. Datur quaedam locutio inter Angelos. Prob. Scripturis. Nam praeter locum Apostoli, Is. 6 hahetur: Seraphim clamabant alter ad alterum, Ep. Iud. c. Cum Michael altercaretur cum diabolo ; ergo &c. Accedit Tatio . Postulat enim perfecta societaς aliquam inter cives caelei es collocutionem: hanc vero dicimus esse 1 piritalem di- rellionem unius cogitati ad alium , cum nequeat inter angelos haberi iermo ore prolatus, sed ei sit nilis , quo nos i quimur corde , , quae interior locutio ex Augustino l. 13 de Tr. Io a Vilione non dideri. Angeli ergo cum Deo loquumtur, cum te, vel alias creaturas contemplantes, in Dei laudem assurgunt: Deus vero eos alloquitur , cum voluntatem suam iis aperit. Nobis autem loquuntur vibratum aerem in meatus auditorios mittentes. Hinc ad locutionem angelicam non sat eis cogitatio; sed requiritur ejus direltior alias anguli loquerentur, cum cogitant, idque occultare non possent.. PRO siTio II. Quomodo fiat angelica locutio, ince tumelit forte id fit spiritalibus signis , at quibus, non constat. . Prob. prima pars . Nulla enim Scholarum sententia ea de re certiores nos facit; ergo &c. Prob. ant. I. Ex D. Th ma fit per angelicae voluntatis determinationom ; sed σx ea sequitur nullum voluntatis adium posse occultari ; ergo &e. Nec melius rem exponit Eslius dicens : quod sicut quis ad se loquitur per actualem rei considerationem , ita alterum alloquitur, dum mentis perceptio in alterum dirigitur . Sic enim non intelligitur , quomodo animus sola voluntate uia cogitata alteri imprimat. . . ΙΙ. Durandus angelos colloqui putat impressa in aethere voce, ut cum praeco clamat in foro ; 1ed hoc dici nequit, nisii de locutione angelorum in assumptis corporibus , & ex eo tequitur , angelos sic manifestare omnibus sua cogitata, nullumque inter eos latere secretum ; ergo &c. III. Ohamus & Nominales a junt , eos loquentes suas cogitationes imprimere : at quomodo illae cogitationes de una in aliam mentem migrent, cum ad id non iuniciat sola mentis direct aut voluntatis determinatio , percipi nequit; ergo haec quoque sententia falla est. Prob. secunda pars ex Anselmo in c. Iῖ ep. I ad Cor., ubi ait: linguae, quitas angeli loqu&ntur aliis , intelliguntur aliqui nutus , per quos intimant sibi vicis m quod luerens . Ab hac sententia ex Iasquesio non recedit D. Th. a
448쪽
18 DK Turotos cra RisCIpLIins dist. 2 a art. 3, ubi ait , locutionem augelorum seri Inteia Ddlualiδus signis . Ac pro ea flat Arimin. diis. 9 q.. Σ , Egidius, Argentinas, Canus, aliique. Prob. II. ratione. Quod est immedixte impercepti bile , nequit manitellari , nisi per signa lensibilia, si rebus corporeis, vel per spiritalia, si 1piritibus patefiant: atqui intimae angelorum affectiones immo. diate an aliis angelis non videntur; ergo &c. Ob. I. Haec signa nec naturalia sunt , neque ad placitum ; alias non libere, sed necessario angeli loquerentur : sic enim deberent aliorum linouam discere ; ergo &c. N. ne gnt. Ea enim signa naturalia fiant, nec inde sequitur, Angelos semper loqui invicem ; sunt enim linera , 6c possunt pro lubitu poni et omitti, sicuti clamores, ritus &c. , licet Maturales, pro lubitu ponimus, et omittimus. Ob. II. Si Angeli per signa loquerentur invicem , PCC sent nobis per ea loqui, sed hoc non fit; ergo &e. R. nem min. Angeli enim laepe in nobis bonas cogitationes excitant, quod, licet corporali linpres fione ut plurimum fiat, credibile est tamen interdum illabi menti nostrae per spiritalia stigna ; sed quia haec signa ignota sunt nobis in hac vita mo tali , si Angelus in corde aut pia hortatione bonum , aut suggestione malum in nobis excitat, illapsum dicemus , aut Potius illuminationem, cum veritas panditur, quam locuti
C Ap UT RDe Angelorum voluntate s a Itris. NOt. I. , spiritum tum intelligendi, tum amandi ae V lendi facultate pollere : eaque appellatur. Quae ii teratur in bonum in communi , aut in summum bonum stri edte cognitum in patria, spiritus necellario amat; obje-urn enim ei proponitur absque indifferentia judicii: at circa objestuna peculiare , sive imperfectum , ut est creatura, si Te perfectum, ut Deus ab Dahlive cognitus in via , habet veram indifferentiae libertatem . Quae iub gratia viruici remanet in viatoribus , non autem in Angelis comprehensoriabus circa ejus amorem. At in aliis omnibus liberi sunt, licet mereri non possint, quia sunt intermino. Daemones V ro peccant necessitate morali, quia propter obstinationem in malo, nusquam utentur arbitrio, quo possent ei absolute reluctari , unde vere peccant, sed poenam non merentur, cum sint in termino . Errant ergo Novatores qui eandem si
tuunt in Patria sub lumine gloriae libertatem, ac in via sub
449쪽
gratia Christi , tum eandem necessitatem ad malum in re- Probis. ac amandi Deum in electis r illa enim moralis est ex obstinatione , ista physica ex Dei visione. Nol. II. Ex hac doctrina I. constat , primum amoris actum ei citum a voluntate Angelorum , per quem adjut
Tio sne quo creatori adhaesere , fuisse liberum libertatis indifferentia , cum non habuerint Angeli, cum primitus facti
sunt, visionem intuitivam. II. Postquam merito suae permansionis eam visionem habuere, nullum amoris actum indifferentem elicere potuisse, sed necessarium, nec proinde meritorium. III. Peccatum Angelorum malorum a solo arbitrio esse. IV. Posse Angelum transgredi legem naturalem. Nam creata mens est tantum determinata ad bonum incommuni, et ad summum bonum clare visum ; ad hoc tamen vel iulud bonum est indifferens . Ita Angelus non fallitur circa veritates universales, sed circa hoc vel illud verum habet i differentiam judicii, unde falli potest , adeoque ex inadve
tentia circa legem naturae peccare. Fuit emo ante peccatum
in Angelis ignorantia , et inadvertentia , non invita , quae nune est poena peccati, sed Voluntaria , qua , cum possent facile nosse, solum Deum esse unice amandum, propria eX-cellentia delectati sunt, nec eam in Dei laudem retulere. V. Denique sequitur , Angelorum voluntatem esse immutabilem . Non quia ab eo quod elegerint , digredi non valeant, ut docent Thom istae: sed quia Deum intuitive videntes, circa ejus amorem carent indifferentia judicii. Di mones Vero ex pervicacia sic malo adhaerent , ut inde n
lint avelli . Sententia ergo D. Thomae , qui Q. M a. 2 ait, libertim arbitrium Angeli esse flexibile ad oppi sitim ante et citonem, sed nou pose, non probatur ab Ariminens , Pet Vio, du-Ηamel, Juen in , alitique . Cum iis itaque sit
PROPOSITIO . Angelorum voluntas etiam post electi Rem naturaliter mutabilis est . Ρrob. I. ex FP. , qui docent , Angelorum voluntatem non natura immutabilem esse, sed pratia ; ergo &c. Prob. am. Nam S. P. de Corr. io tribuit Blundant a caritatis D i, quod angeli saniti cadere iuremtis omnino non pusent . Fulgentius de Fid. 2q ait , quod ab illo flatu mutar; in deis r us nullatentis possu ut , nou est eis naturaliter insitim , t d
eri .e largitate cestetit m . Damascenus 2 e. Anneium desinit: naturam. ratioue piis j σm , sevientia mutabim
A rationem profert, quia ouuae crea cum mutabile est. Isid.
450쪽
43o DE THEOLOGICIs DrsCIpLINIs de S. B. I et ait, gratia non natura esse immutabiles , alias diabolus non cecidiset. Prob. II. ratione. Ideo Angeli peccare nequeunt. quia Deum vident sub omni ratione boni ; atqui hoc vel illo clpeculiare bonum non vident iub omni ratione boni; ergo de C. Prob. III. experientia. Nam angeli sancti in iis , ubi Dei voluntatem Paperte non vident , saepe propositu mUtant, & aliquando inter se dissident, ut constat ex Dan. IO. Daemones isi modo illos tentant, ut cadant, modo cesta Dr, ne iis meritum augeant , licet in malo sint pervicacesi ergo relate ad media sunt liberi . Ipsi Angeli sancti diversia esigere possunt , servato ordine finis , mali vero recedendo ab ordine finis, ratione cuius sunt immutabiles, ut n. q. dictum est.. Ob. Post electionem non est in Angelis indifferentia iudicii circa rem esectam ; ergo &c. Prob. ant. Nam Angelus perfectus est; ergo statim intelligit, an obiectum amore, vel odio proloquendum sit. Confirmatur ex D. Th. , qui q. 64 art. 2 ait : Angelus apprehendit immobilitersicut nos prima principia , homo vero mobiliter : tinde Doluntas hominis adhaeret alicui mobiIiter, Angeli autem fixe ει immobiliter pergo &c. neg. ant. Ad prob. dist. cons. Statim intelligit &c.,& illae rationes remanent in intellectu Angelorum etiam post
electionem, conc., & non remanent, ne . Nam, cum Angelus ob hanc rationem eligit aliquod obiectum , apprehendit etiam alias ratione , ob quas illud deserere potest , nisi rationem haheat ultimi sinis. Ad cqnfirm. .D. Th. dist. ant. Angelus immobiliter apprehendit obiectum , quod eit ultimus finis, aut cum eo necessario connexum, conc., secuS ,
in loco , vel ab eo moveantur.
EX libero Angelorum arbitrio repetendum est , cur ii
nonnunquam haec, vel illa corpor 1 pro lubitu assumant,
aut .m Hoc argumentum, quod le- Tyronum nostrorum pluribus seriis viter admodum , & perfunctorie prurarum testimoniis, Patrum au- tractavit. cl. auctor , in gratiam ctoritatibus, atque rationum mo