Jo. Laurentii Berti fratris eremitae augustiniani theologi praeclarissimi Librorum 37. De theologicis disciplinis accurata synopsis quam ad usum seminarii auximatis concinnavit. Notis perpetuis, ac novis quibusdam dissertationibus auxit, & in lucem n

발행: 1769년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

ant Ioeo consistant, vel ab eo moveantur . Qiuamius enim Μaignanus, te Grand , aliique recenti 'res existim' i , eos abique assumotis corporibus 1 ub quavis forma hominibu ap-Parere potuisse, conitat tamen , ab iis Vera corpora , saepe etiam humana fuisse assumpta , iiique indutos cum hominibus fuisse versatos. Sit itaque Ρκo post Tio I. Angeli sive boni , sive malὶ vera co pora aliquando assumpiere. Prob. I. pars ex iacris literis . Genes. I 8 sparuerunt, Abrahae, tres viri nempe tres Angeli, ut exponit S. P. Aug. ),

nos cum vidisset, occurrit in occursum eorum edi adoraυ t Tulit quoque Vitulum, quem coxerat , pinuit coram eis reumque comedissent dixerunt ad eum oec. ΙΙ. c. I9 et Ven

runt duo Angeli Sodomam quos cum vidi et Lot, adoravit, dixit, laυate pedes vestros o ingredique domum coxit azima , com derunt . III. Tqb. c. I 2 Archangeluq Raphael Tobiae se comitem dedit in itinere , eum duxit s reduxit fanum, pecuniam a Gahelo recepit , daemonium ab uxore compescuit, o patrem eius videre fecit Iumen raeli. IV. Luc. I. Detrusus Angelus , Gabriel , ad VirgiMem dixit , ave gratia plena , quae cum audi set turbata es tu sermone eius m. Io.ao. Μaria vidit duos Angelos in albis sedentes , unum ad caput, s unum ad pedes monumenti . Act. I 2. : Aselus Domini asitit, percussoque latere Petri excitavit eum dicens, iurge, ει ceciaerunt catenae de manibus ejus oec. Atqui per August. ep. 9 8 explitari non potest, quemadmodum corpora non habentes, Angeli, sterere illa omnia potuerint ; ergo vel ii habent corpora, vel haec gessemni in assumptis corporibus: sed Angelos non habere propria corpora cap. 2 diss. Ihujus lib. monstratum est; ergo &c. Prob. ΙΙ. ex definitione VII. Synodi Generalis , qua in fidei professione haec habet : Veneramur imagines incorporeorum Angelorum, qui tamquam homines figura humana apparuere. Et Actione 3 statuit, Angelos pingi posse, quoniam circumscripti sunt, o hominum oerie multis apparuere: a qui non apparuere in propria forma , cum sint incorporei, ut alibi dictum est; ergo in aliena, & assumpta. Ptob. III. ex ΡP. Aug. l. 2 contra Maxim. c. 26 seriabili

mentis communire visum est , ut sub humana forma exprimere eo- pateat , quam immerito Christi nati fuerint , sub qua saepissimo fideles reprehendant Ieon lassae, eas apparuisse certissimum ea.

eo quod spiritales intelligenti M

452쪽

4 a . DE THEOLOGICIs DIscipi insbit , tres viros Abrahae visos totidem fuisse Angelos hominum figuram referentes, sub quorum exuviis Abraham Deum unum adoravit. Accedit Juitinus, Clemens Alexandr , CV-rillus, quorum loca de assumptis corporibus a viris doctissimis eXponuntur, quamvis nou desint, . qui eos putent ad Pi tonicorum placita descendisse. Prob. IV. ratione . Nam recensitae apparitiones imagi natrici potentiae tribui non possunt, tum quia tactu aliouando huiusmodi corpora deprehenduntur, tum quia Angeli ho minibus exteriori etiam sentu utentibus apparuere , & res occultiissimas manifestarunt; ergo &c. Prob. II. pars. Genes Angelus malus sub sorma fer

penti Evam decepit . II. Job. a Satan percussit Iob ulcere pessimo. III. Μatth. 4. Christo lapides obtulit, ut in panes

verteret, assumpsit eum saper pinnaculum templi, & in montem excelsum ostendit ei omnia regna mundi: sed haec fieris,ltem absque iniimpto aliquo corpore non possunt; ergo &c. Prob. II. ex Cyrili. , qui l. 3 contra Iul. demonstrat, daemonem anguis exuviis asiumptis eum muliere familiarius misse, nec debuisse Iulianum hanc historiam ad fabulas amania dare irrisorie rogando , quonam daemon sermone uteretur cum Evam est allocutus cum ipse Graecorum fabulas ad plesset , ubi passim loquentia animantia inducuntur. Oppones multa delusionum genera, quibus daemones , ac

si monstra essent , aut volucres , aut sarmosae mulieres in hominum conspectum venere . Cuius rei singulare exemplum

profhri Guillelmus Parisiensis de quodam milite , qui, cum crederet elegantem complecti puellam, deprehendit se jaeuisse cum belluino cadavere tabe macieque soluto ; ergo &c neg. cons. Quamvis enim spiritales intelligentiae perspectivae artis peritae materiam miscere possint, ut pro varia luminis reflexione, aut refractione diversae appareant figurae, diversi colores, Daeque egregiam habent formam, foeda via dean rur, & vicistim, pluraque unius objecti possint effingere simulacra; ast ubi sensu vivido , perpetuo , & constantire; ab hominibus etiam diversis semper eodem modo percipiuntur, ubi effectus sunt permanentes, & perseverant, fieri

non potest . quin res eo modo contingant, ut percipiuntur ralia; dicendum esset, Deum sanξtis hominibus, quibus Angeli.apparuere sub humana specie , perpetuo illusisse , quoa est absurdum . Deinde, cum Christus Dominus non alia via resurrectionem suam Apostolis manifestaverit, quam praebendo seipsum vivum in multis ataumentis per di appa

rens

453쪽

vens eis, loquens de re: no Dei , conυ cens oec. , tenderetur, Chri iti resurrectionem non satis perspicue fuit se a Christo Domino manifesta tam ,' ergo &c.

iod spectat ad modum , quo Angeli sunt in loco, non una est ea de re Philosophorum & Scholasticorum seniatentia. aidam putant, spiritalem substantiam nullo modo esse in loco: existimant enim, locum sine spatio percipi non posse , neq. spatium sine extensione. Alii docent , Angelos esse in loco, non quod ab eo ambiri illos putent & circumscribi, quod corporibus convenit , sed quod ab eo definiantur , hoc est certo & definito loco praesentes fiant . Quod dupliciter fieri potest ex du-Hamelio : I per indistantiam,

quomodo una res est, ubi est altera . a. per applicationem Leu contactum , quo pacto una res alteri applicatur , eamque tangit. Sit ergo P Ropos IΤio . Angeli non lunt an loco per extemonem,

Ut corpora. ε

Prob. I. ex PP. Aug. l. 8 de Genes. ad lit. 18 ait 'Necesse es esse partes iis, quae in locis sunt. Nyllenus in rcontra Eun. , Dydimus de Sp. S., Nemesius, aliique negant, Angelos esse in loco, cum id sit affect io rei corporeae . Et Boetius ait, incorporalia in loco non esse . Prob. II rati ne . Corpora enim ita sunt in loco , ut eoriam partes spatium repleant, & dimensionibus loci respondeant.; sed hoc repugnat spiritali substantiae; ergo &c. PLoposiTio II. Angeli sunt definito loco praesentes.

Prob. I. II. Petr. 2. habetur, Deum Angelos peccantes .n tartarum tradidisse cruciandos. Apoc. I 2. 82 Neque loci sinυentus est eorum amplius in coelo i ergo &c. Prob. II. ex

PP. August. de Agon. Chr. 3 ait , non in summo caelo habitare diabolum , unde Iaphum credimus . Damasci et de Fid, Orth. ῖ ait, Angeii , quando funt in coelo , non funt in terra, & vicissim, Prob. III. ratione Theodoreti q. 3 in Genes. : Divinitas ubique est, quia est infinita; ergo Angelus, quia finitus, est in loco. P Ropoqirio III. Angeli sant in loco per indistantiam, ratione substantiar, non operationis & virtutis. Prob. I. argumento Theodoreti q. in Genes. Quae caeperunt, sulta sunt , oe habeut circumscriptam substantiam, ideo loco opus habent : quia ideo divinitas non est in lo- co, qVia nou est circumscripta ς ergo &c. . Aliqui , substantiam angelicam finitam esse , idest in Ha specie coarctatam, non loco determinatam. Sed contra. Tomo I. E e Suh-

454쪽

THro LOGICIs Drs Ct PLINIs Stibilantia angelica , curia non sit infinita , est limitata iupli qua specie ς er o cum non sit immenta , cli aliquo loco terminata : sicut Deus , ex quo sit immensus , omnia loca transcendit. ΙΙ. Quaevis operatio praesentiam supponit; ergo prius percipitur, e. g., Angelum accestis l. ad Christum, quam ei ministras le . III. Daemones desiliunt aliquando a consueti S corporum vexationibus , nec tamen inde recedunt patiuntur ab igne, non ignem ipsi movent, aut percellunt, &tamen ibi commorantur; ergo &c.

PRO'o m io ΙU. Angeli sunt in loco per contamina , non ibi a ratione subitantiae, i ed etiam operatione , & vi tute , ut docent Thomiliae. Prob. I. Substantia angelica non tangit seipsa corpora, sed potius penetrat; ergo est in loco per cqntactum virtute& operatione , non per se . II. Sub stantia angelica cit indifferens ad occupandum majorem aut minorem locum, cumque determinari non possit nisi applicatione virtutis , haec .ratio est, cur Angelus hoc vel illud loci spatium tangat, &impleat. Ita oppositae Schol allic'rum opiniones lacile conciliantur . Quare ut solvantur objedta , nota cum Arimin. , quod ad hoc , ut aliquid si in loco definitive tantum , nouFequiritur aliquis contastus , sed filum quod ipsum sit illi

praesens, x, ab eo contineattir.

. b. I. Corpora non circumscribuntur, nisi per extensioni na, es ignis non comburit, nisi per qualitatem; ergo &c. R., neque Angelum tan pere, aut movere corpora, nisi per applicationem virtutis, sed hac praecisa esse in loco per indillantiam, quomodo sunt dii' corpora, quae invicem pene-

Irantur . - .

Ob II. August'. de Immori. An. c. 6 ait: Tota, anima,

singulis partibus Antii ades , quae tota simul sentit in sin

gulis. Et Damasc. Natura incorporea circumscribitur , Ebr

R. nep. cons. Neque enim Aug. , aut Damascentis docent, spiritales subiitantias operari, ubi sunt, sed quod ubi Operau-Aur, ibi sunt; possunt ergo esse, licet non operentur in loco. Plio ost Tio U. Angesi localiter moventur, diversis lucis se praetentes siliendo. - Prob. I. Scripturis , ex suibus constat , illos ad homines, variasque regiones appulisse, discedere, egredi, perambulare, ejici, detrudi ἰ ergo &c.. Pr. II. ex ChryIbst. laom. y in ep. ad Hebr. , ubi habetur e Angeli loca mutant , uacita persu ut , in stisibus non eranti ergo Sc.

455쪽

LIB. X. DIss. I s. C A P. VII. 4ῖ3 opp. Bernardus; Serm. 3 in Cant. ait, de loco in locumjra,spe non e s , uis corporum ergo &c. fr. dist. ant Trans .re proprie, cone. , improprie , neg. Duplex est ergo species motu; localis : prior , dum mobile variis partibus locorum propria extensione respondet, secunda, dum diversis locis se praesentem siliit spiritus, & illa quidem rerum corporearum est propria, ut ait Bem ardus, haec etiam spirituum. Nam, ut idem Bem. ait serm. 78 in Cant. , Angelus non absque

Quaeres : num idem Angelus possit esse in pluribus locis, aut in uno loco plures Angelii N. negative quoad priu mam partem i nam ex Damasc. l. I c. 8: Nou potes Angeluae fecundum idem in diversis locis operari. Quoad alteram vero , si quaestio est: de existentia in loco per indistantiam, ac praesentiam. constat, plures Angelos posse in eodem 1 patio etiam minimo contineri, ut docent Richardus, Ariminensis &c. Si vero loquamur de exilientia in loco per con-tafium , c anplicationem Virtutis , dicimus , multos Angelo posse uno loco consistere, si aliqua ex parte agant, non vero si sint adaequati perfectique motores.

De gratia Angelorum.

GRatia Dei duplex est , actualis nempe , et habitualis r

hane Angelis et Adar fuisse negatam docuere gi diu , Alensis, Bonaventura, aliique . Falluntur tamen , qui putant etiam actualem gratiam , sive adjutorium sue quo Angelis et Adae denegasse Κgidium Romanum. . Nam dist. Nart. a docet , hominem non esse conditum in ptiris natur libus , habusi ergo aliquod. Eonum gratuitum operadditi, mnaturae ; sed per aegidium originalis justitia gratia eri ; ergo &c. . PROPOSITlo I. Angelus in prima sui conditione habuit actualem gratiam, sive adjutorium sine quo i). E e et Prob.

r Praedeterminantis aratim ad- herrimus Aue. loeus in illud P Lausorio Anaelos sanctos non indi- gar Verbo Domini oc. , ubi. ait Ruisse ad nerseverandum l. 4 mon- S. D. , A eIOr . non a se sibi fir- stratum est . Ubi etiam adversa- mitatem tribuisse et non enim hs-riorum obiecta di Iuimus . Unum buerunt aIiquid a se , tamqNom restat , quod el. Chianolius deere- supplementum , qt sis. ποπ Do rorium appellat . Est autem Hle- mino pe eeperim ; spiritu enim oris M.

456쪽

Prob. ex Aug. l. de Corr. & Gr. II , ubi ait : si hostad ιtorti m Angelo , vel homini defuit et , non utiquo sua cuia pa e cidiset. Et l. fi de C. D. Simul ut fas j sunt , inaesa H funt, non tantum creati , sed etiam illuminati. L. I 2 C. 9 ait: oluntatem bonam in solo desiderio remansuram , ni iex se ipso faceret implendo meliorem . Ex quibus sic ar ut tur . Adjutorium , sue quo Angeli sua culpa non cecidissent, quo lux fasti s uni, quo fieri poterant meliores, est supernaturaliς stratia , saltem actualis : atqui Angeli primitus hoc ad tutorio, hac luce, & bona voluntate ex Augustino donati sunt; ergo &c. Ex quibus infertur, Angelos naturae viribus non potu ille ad primam actualem gratiam sese disponere, potuisse tamen per actualem ad habitualem, per quam A geli ianisti ad plenitudinem beatitudinis pervenere. PRO posmio II. Angeloq in sui conditione habituali gratia donatos fuisse probabile est, non tamen de fide . Prob. prima pars ex Augustino l. Ia de C. D. 9 , ubi

ait: eos cum bona voluntate , ides cum amore caseo creaυit , smul eis rondens naturam, oe largiens Erri etm . Unde sue hona voluntate nunquam sanctos Augelos fuisse credendtim s.

Addit Anaelos, qui in ea steterunt , pervenisse ad beatitudinis plenitudinem, quam l. de Corr. II debitam mercede mhui us mansionis appellat; sed haec merces non aftuali , sed habituali gratiae rependitur; ergo, si Angeli sancti nunquam fuerunt sine bona voluntate . nunquam habitu caritatis ca

eius non part , sed omnἰς virtus eorum : sed si Anoeli sancti solo adiutorio versa ili stetissent , a se sibi O,oy iam fνmitatem tribuissent

per liberum arhi rium , si que con

nientum ha issent , pars denique, Dran omnis oeranι virtus a Deo es.set ; eruo &e. M. nea. min. Anis poli enim a Deo receperunt cum esse . tum bene esse , proindeque sanum arbitrium , bonam votur

tatem , atque adiutorium , sue quo in accepra .iumria stare omnino non potuissent . Rectae erao ait S. D. , nee sbi firmitatem tribuisse quam, Dei adiutorio habuere , F- me quo purmanere non postent,

nee aliquod ex se supplementum

habuisse, quod non a Domino perceperint , eum ipsum inreprum arbitrium per quod eos stetisse ait S. D. , non a se, sed a Domino una eum gratia obtinuerint , nee partem , ted omnem eo um vir utem De referendam, cum nihil in iis boni esse , quod dJu, sum non es

457쪽

mere. Deinde haec bona voluntaς dicitur ibidem ab Augustino caritas Dei difffusa per Spiritum fansitim ; sed haec eligratia habitualis ; ergo ςastus amor non est re9itudo merenaturalis , sed vera ac propria gratia sanctificans . Redie ergo vives in hunc locum ait, S. P. Augustinum aperte do-Cere , Angelos creatos e se tu gratia gratum Iaciente , quod .dem ait L de Corri ει gr. Prob. II. ex aliis Patribus , & Scripturis . Basliuq in Ps. qa ait: angelis fanctificationem impenait Spiritus lausetis. Damast. 2 de Fid. Orth. eos per Spiritus fancti sanctificationem omnis pi Uect onis numeros accepisse. Hier. in Ol. ait , ipsos in magna pinguedine Spiritus sancΠ ereatos esse de daemone ait, tu signaculum similitudinis perseesses hec ore. Minc Gregorius I agnus 32 Μor. I 8 inquit : quid doni non

habuit, si signaculum Dei fuit

Prob. I ΙΙ. ratione. Angeli creati sunt propter beatitudinem; aluui gratia sanctificans est veluti semen bootitudinis; ergo α.c.

Prob. secunda pars. Nam oppositum docent , salva fide, Magister, Scotus , Richardus, Fgidius &c. Et Ellisis ait, nihil esse in hac quaesione periculi, Deinde, qui praeter

naturae dona admittunt etiam gratiani actualem , & amorem castum , ut JEgidiani, ad Augustini loca respondere Diassent, bonam voluntatem, & casti amoris actum esse a gratia actuali, non habituali, quam promereri debebant itando in bona voluntate. Hinc Agidius caritatem habitualem ad sanctos angelos, ncei ad maIos extendit , quae a Stualis gratia in eis fuit semen vitae aeternae , Anacu/um smilitudinis&c. ob rationis recti hucinem , itistitia fanes tas non perfecta, sed inchoata, quae sita est in perfod iona gratiae adlualis. Haec digidiani , quorum sententia , salva fide , teneri potest. Ob. I. Job. 4, ubi vulgata legit, angelis fiι is reperit pravitatem , hebraeus habet, non posuit lucem ; ergo angeli non habuere primitus gratiae lucem . II. S. P. l. 2 de Gen. ad i. ait, naturam angelicam primo informiter creatam, inde formatam esse , lucemque appellatam ; ergo &c. III. Greg.

32 Mor. IS ait , daemonem creatum esse cum capacitate , Non autem cum ornamento caritatis. IV. Joannes Papa ait, dolet diabolas caritatem, quam nequiυit habere ergo &c. U. Gratia est medium inter naturam, & gloriam, sicut ergo angeli non habuere primitus cum natura gloriam , ita nec gratiam.

458쪽

ast r. neg. cons. Nam admissa etiam hebraica Iectio A

ne licsso Πn , Tabaiah , lucem pariter stultitiamque

significet in ita potest exponi: angelis non revelaυit abscondiato consilii fui. Nam Cnaldaeus vertit, prophetis non credet arcana. Ad II. dist. ant. Et Augustinus loquitur de prurietate naturae, Conc., temporis, neg. Nam l. D de C. D. Irali, simul. ni facti fimi , lux fasti sunt, & l. I 2.9, smutin eis conilens naturam, largiens gratiam , Vel injormes dixit Angelos relate ad plenitudinem beatitatis , quam postea habuere . Ad III. dii l. ant. Cum capacitate caritatis consummatae, conc., gratiae sanctificantis, neg. Comparat enim Angelos lapidi pretioso, qui potest repleri auro, id est perfici in caritate. Ad IV. dii . cons. Nequivit habere , hoc est obtinere. neg. obtinuit enim , sed eam deseruit. Ad U. neg. cons. Gloria enim finis est , & consertur ut merces ergo

UIII.

De Angelorum beatitudine. CEnsent nonnulli, Augustini locum de Corr. IO, tibi sit, diabolum beatum fuisse antequam caderet, de naturali beatitudine esse accipiendum, quae ex D. Th. qu. 62 art. 1 eli ultima perfestio , quam rationalis creatura virtute uaturae es qui potes cum supernaturalis beatitudo sit omnitim honorum aggregatio , quibus creatura rationalis persicitur , plenisma expletur felicitate. In ea ergo, tres dotes sunt : Tquod beati sint recti per gratiam . a quod absque molet iapraesenti bono fruantur. 3 quod summo hono tanta chari tatis plenitudine adhaerent, ut sciant se non amplius esse Casuros. De his tribus agit S. P. l. II de C. D. Ia, & de Corri, C. IO. His notatis, sit P RoposiTio I. S. P. Aug. nusquam asseruit, Angelos conditos esse beatos plenitudine beatitatis. Prob. S. P. loco citato ait: hanc plenitudinem beatitudinis non habebant , fed quia nesciebant suam futuram miseriam , mi re, sed tamen beatitudine fruebantur . De Corrie. IO. Erat quod eorum adderetur beatitudini, s in veritate et Aent , donec summae beariittidmis plenitudinem tamquam praemium permansonis accisterent , i est ut magVet per Spi-νitum sandium data abunda 'tia caritatis , cakere ulterius Non possent , hoc certissime nolleret. Ex his ita str: ueς . Plena beatitudo eae igit, ut quis cadere ulterius non possit , idque

459쪽

LI B. X. DIs s. II. C A p. VIII. 4 9 certissime sciat; atqui S. P. hanc beatitudinem nusquana

angelis tribuit, cum primitus creati sunt; ergo &c. Dices. S. P. Aug. distinguit vespere , cdi mane ad Ge- . Def. I juxta di 'ersam cognitionem angelorum, ubi maue est cognitio reriim in Verbo; sed ham cognitio habetur in patria ; ergo h c. R. neg. inita. Nam cognitio matutina est contemplatio creaturae relata in Deum; ergo praecedit ordine caulla litatis plenitudinem beatitudinis, qua angeli in Deo creaturas i pias absque peccandi periculo percepere . I. enim creavit Deus angelum lucrna, id est 1apientia ornati im, qua res omneς ut infra te os itaq in se ipso respiceret, & haec cognitio est Ue- pertina , quia decoloratior est , quam cum in Dei sapientiaco q=ioscitur, et elisi in arte , qua falla est, ait S. P. II. de C. D. 7 . II. Angeli creaturam, cuam in se fact/m vident , referunt in Deum , & in eo delectantur , & ita illucescit , & habetur cognitio matutina, qua Deo adhaerent ; ergo incognitione Angelorum malorum, qui ad Dei laudem con- Versi non sunt, locum non habet matutina cognitio. In Ianis angelis autem, qui Deo sunt delectati , continuo fatius Ost mane ob relium ordinem caritatis , cui ut merces datac t lcientiae plenitudo, & plena felicitas. PROPOSITIO II. S. P. Aug. Angelis tribuit etiam supernaturalem beatitudinem inchoatam , prout gratiam , &fantiam detestationem ccmprehendit. Prob. I. S. P. Aug. de Corr. Io ait, malos Angelos nai seros este factos, quia rejugientes bonitatem qua beati Jueraret, nora potuerunt ejus efffugere 'Adicitim e lim bonitas est ipsa originalis iustitia, sive ea sit pratia aflualis, ii ve habitualis; ergo &c. II. Vocet ibi S. P., Angelos in ea

perseyerantes plenitudinem beatitudinis irraeruisse ; atqui naturalis perfectio hanc planitudinem mereri nequit; ergo &c. III. Ea beatitudo erat vita , qua innocens creatura Deo fruebatur caritate ex corde puro, edi fide non ficta , cuin spe 1 liturae commutationis , ut ait S. P. I de C. D. 26 ; ergo 192US, praeter naturam restam , supernaturalia beneficia iis contulit, condeus nat tiram, largieus gratiam ; atqui bea- Iitudo, quae gratiae dona complectitur, est superta auralis inchoata; ergo e cc. Hinc S. P. ii de C. D. 9 ait, Angrioa nunquam fuit id peregrinatos , & Basilius , & Gregorius in accepta beatitudine pella verasse, quia lucem , & caritatem initi O receptam merito permansionia lervarunt . Qtio lentuait V lves Comm. in c. 9 de C. D. , Avarios Iauctos semper

460쪽

stius in patria, o faciem Patris 'Misse , idest inchoata .

non completa beatitudine. Ait enim ibi , angelos fuisse quodammodo beatos ; erso non complete. P oposiTio III. Angeli etiam naturalem beatitudinem

accepere . .

Prob. ratione D. Thomae. Naturalis beatitudo est ultima persectio, quam quis potest habere: sed Angelus condi tus est perferiis limus ; ergo &c. Prob. min. Haec naturalis perseistio est perfecta Dei contemplatio ut auctoris naturae,& rectitudo naturalis dilectionis ; sed haec omnia Angeli ab

initio habuere ; ergo &c. Inst. Rectus amoris ordo in angelis fuit ex grvia, non ex natura ; ergo &c. χχ. dist. ant. Prout est restit o specialis, qua Angeli ad plenitudinem gloriae ex merito pervenere, conta, prout est non inclinatio perversa,& natura a Deo condita une vitio, ne& Haec enim ad naturae ordinem spectat. Ob. I. cum Vasquesio. Angeli primitus non erant de sua beatitudine securi; ergo nec beati. I. dist. ant. Non erant securi, & tamen contenti eo quod eorum sors in manu sua esset, conc., secus , neg. II. cum Salmantic. dist. ant. Et haec plena securitas spectat

ad consumatam beatitudinem, quae merces fuit perseVerantiae angelorum, conc., ad beatitudinem naturalem , neg. Ρ

rennitas enim , & incommutabilis boni possessio summum beneficium gratiae est, non desectibilis naturae proprietas et nec inde sequitur, etiam diabolum , in quo naturae dona adhuc perseverant, beatum esse: nam diabolo ex mala V luntate vitium accessit, & inclinatio ad malum, tum etiam deiperatio, horrendumque supplicium. Ob. II. Beatitudo est terminus perfectionis emo , si angeli fuissent beati, fuissent in termino . dist. ant. Est terminus smpliciter , quo tollitur libertas ad meritum , neg., Iecuudi in quid, itaui, praeter eam beatitatem, possint A geli aliam ex gratia nancisci, concedo. Ob. III. Major perfestio est, posse per se beatitudinem consequi, quam gratis a Deo habere; ergo Angeli , utpote perfectissimi, cum ea creati sunt. neg. ant. Maior enim persedito est beatitudinem sine merito compararet nam Pe

se tusima Dei beatitudo sine merito est.

SEARCH

MENU NAVIGATION