Jo. Laurentii Berti fratris eremitae augustiniani theologi praeclarissimi Librorum 37. De theologicis disciplinis accurata synopsis quam ad usum seminarii auximatis concinnavit. Notis perpetuis, ac novis quibusdam dissertationibus auxit, & in lucem n

발행: 1769년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

ex Dei. 'ratia, malam Vero, qua daemones cecidere, ex arbitrio fuisse contra Pelagianos , & Manichaeos docent theologi omnes; at de tempore non conveniunt . Quidam inter eorum cxeationem , ac terminum duo initantia temporis, alii plura conitituunt. Scotus, Arim. , Uas questus & cenient, in primo instanti Angeloς mereri , & peccare potuisse: ac de merito convenit , de peccato Vero negat Thomas

Not. II. Ex Aug. doctrina e. 3, & huius diff. oster dimus, Angelos I a Deo creatos esse sicem ; nempe cum ingenitis ideis, cum bona voluntate , & actuali adjutorio , sine ovo stare non possent: a se se convertisse ad conten plandam sui, & aliarum rerum excellentiam in propria nam tura, quae Respertina cognitio: 3 sanctos Angelos in Dei laudem surrexisse, & factum in eis mane , malos in se dei statos, & tenebras evasisse: ac illis plenam beatitudinem, his accestisse supplicium ; sicque inter lucem , tenebrasque divisum est. Haec autem non fecundulo temporis moras ,

cui sunt dies bii , facta esse ait S. P. Aug. l. 4 de Gen. ad

l. 3a , sed secundum potentiam spiritalem mentis angelicae, qua sine temporis latervallo fit & dies, & vespera, & mane. Nol. III. Licet haec in puncto fiant , est tamen in iis ordo causaliuatis , quo una cognitio aliam praecedit : nam ut ait S. P. ibidem, etiamsi nulla hic sint interealia , prae' cessit tamen ratio condendae creaturae ita verbo Dot , qui cmndixit: fiat lux, fecuta est ipsa lux, qua angelica mens fammata eis. Et c. 34 explanat, quomodo unico instanti proeedat Angelus de vespertina in matutinam cognitionem, eXemplo solis, quem unico ictu oculus videt , Iicet illum adire nequeat, nisii immensum aeris spatium percurrat. Sit ergo ΡROPOSIT io I. Angeli peccavere , & meruere initio

temporis.

Prob. I. Angeli haud mora suere simul dies A lux,&smul habuere te peram & mane : atqui vespera est creat rarum contemplatio , mane est relatio amoris in Deum ; e po sine mora se se cognovere, et per arbitrium Angeli san-

et i in Deum ordinati sunt, mali se ipsis dele tali. Mai. est Aug. l. de Ceu. ad lit. 3 , Μin. est ejusdem i. hi de C, D. '

462쪽

442 . DE THEOLOGICIs DiscipL NIs7. Ι . Ut Angelus de una in aliam cogitationem , et inde in actum caritatis erumpat, non eget tempore, ut nOS hac mole gravati. Sed ut oculus solem videt, tametsi longe diΙ- situm , ita ille uno ictu a mentis contemplatioue ad Dei amorem transcendit; ergo eodem creationis punito mereri poterant Angeli ch demereri. III. Angeli in primo instanti habuere cognitionem, libertatem, & gratiam, & omnia ad meritum , aut demeritum requisita; erί-o in primo instanti potuerunt mereri , vel demereri . Ita Arim. , &

Prob. II. exemplo Christi. Is enim in primo suae conceptionis instanti meruit, licet prccare non posset, 'quia cum esset homo Deus, etiam Dei visione fruebatur: led Angeli in eo primo instanti Dei visione non seuebantur ; orgo &mereri, & peccare potuere. Nec dicas, Christum meruisse tantum post primum inflans ; nam haec rei pontio falla est , & ΡΡ. advertatur . Quod addunt I homiliae , non eodem modo de merito, ac de peccato loquendum , quia illud a Deo est, hoc autem a libero arbitrio, nihil probat. Nam, licet meritum a Deo sit, requiritur tamen indifferentia ad utrumlibet ; ergo si liberum arbitrium potest in primo instanti mereri , poterit etiam indifferenter se ad malum determinare, & peccare. Secundo, ad meritum , vel demeritum nulla requiritur temporis mora, sed iiissicit electio in- disterens; ergo Angelorum voluntas statim ac producta est, libere se se convertit in Deum , & libere meruit; sicuti daemonum voluntas in t e dei effata est, libere peccavit. PRO posta io II. Angeli in primo instanti angelico non potuerunt mereri, vel demereri Prob. ex Aug., qui l. 4 de Gen. ad lit. qi ait, quod si loquamur de ordine caussarum , non juerunt simul omuia, crdies, vespera , s mane ς fed si Viliatim per ordinem. Et c. 32 hunc ordinem exponens ait , quod I praecessit ratio condendae creaturae; 2 Angeli in sua natura creati sunt ό 31 e noverunt; 4 quidam in Dei laudem conversi, quidam in se delectati sunt; ergo si loquamur de tali caussarum ordine, in primo instanti Angeli nec mereri , nec operari potuere. Deinde, antequam bene aut male agerent, praecessit caussalitate, & ordine creatio eorum substantiae rerum noti

463쪽

Lrn. X. Dis S. II. CAP. IX. . instantibus Angelicis unico temporis puncto respond3ntibus illorum spirituum salutem, ac perditonem osse confectam. Ι-'Instans est creatio vis , quo lux facti sunt , id e t cum bona voluntate , justitia , & adjutorio sive quo . II. Inlians elim eriti , quo boni in Deo, mali in se ipsi; delectati lunt . III. Retributionis quo illi caritatis abundantiam , & plenitudinem beatitudinis recepere , iiii in gehennam detrusi sunt.' Admittit etiam haec inflantia D. Th. qu. 62 art. I , ScottiS,& omnes pene recentiores.

Ob. I. Ex Ι. prop. sequitur I, ang)lorum malitiam esse Deo tribuendam ; ergo falsa est . Prob. ant. Haec enim malitia incipit cum esse Angeli; ergo est illi a Deo, a quo habet esse . a Sequitur , eodem punsto in iis fuisse Vesper tinam cognitionem in creaturis, & matutinam, qua se comverterunt in Deum ergo i c. 3 Falsum esse primam voluntatem non esse, nisi a Deo. neg. ant. Ad prob. neg. ant. Angeli enim Omnes a Deo creati sunt recti, & cum gratia stare potuissent, si voluissent ; ergo malitia non incepit cum esse Anoeli , sed in ejus arbitrium refundi debet, quod sine mIra necti potuit ad utrumque ', licet ordine caussa litatis creatio illuminationem, laaec Voluntatis effectum praecedat. Hinc S. P. de hoc ordine loquens, ait: Et illud , quod ab initio diabolus peccat, non ab initio, ex quo creatus est, peccare putandus 6bsed ab initio peccati , quod ab ipsius superbia coeperit esse

peccatum . Nam ante peccatum praecedit natura , quam et

iam in infimis bestiolis constituit Deus ; ergo initium eius figmentum es Domini. Ad II. dist. ant. Eodem puncto temporis , cone. , ca salitatis, atque ordinis , neg. Solutio patet ex dictis. Ad ΙΙΙ. neg. ant. Priusquam enim Voluntas eligat bonum particulare , determinatur a Deo ad bonum in communi, & hoc prius est caussa, non tempore . Ob. II. contra ΙΙ prop. S. P. Aug. II de C. D. non sentire cum Manichaeis, qui dicit, diabolum ab initio peccare ergo potuit in primo operationis instanti demereri, nec tamen culpa esset Deo imputanda. a. Ad meritum non requiritur suspensio actus, sed lassicit potentia ad oppositum sed hare fuit in Angelis in prima operatione ; ergo &e. Instus primus per gratiam in nobis excitatus est meritorius erro & prima operatio angelica . . neg. cons. Jure enim ait S. P. , non sentire cum Μanichaeis , qui dicit , diabolum ab initio propria Voluntate peccalle; quod enim malum est , A voluntarium , non est

464쪽

MA DE ΥHEOLOGICIs DrscIptringnaturale, sed liberum, Sentiret tamen cum Μanichaeis, qsti diceret, incli Milonem , cum qua Deus naturam angelicam condidit, ejusque voluntatis deliberationem praecedit, fuisse

natura malam : hoc enim est facere diabolum natura malum, Non voluntate. Ad II. diis. maj. Non requiritur suspensio, sed praecedit praemotio ad honum in communi caul salitatis ordine, conc., secus, nego. Co nitio enim matutina, quae fertur. Angelus in Deum , vespertinam subsequitur, qua res in se ipsis agnovit Ad III. retorqueo argumentum . Nam actum a gratia excitatum , utpote meritorium es deliberatum, antecedit gratia actualis, quae est actus indeliberatus; erso actum dςliberatum angelorum praecessi; caussalitate in-ipiratio. C A P U T X. De Angelorum culpa.ANgelorurn sanctorum merita desertorum culpa subsequitur. Horum dux fuit Satanas ex hebraica voce Saran , quae hostem significat, Dicitur etiam graecediabolus , & Δαιμον daemon , idest calumniator , & sciens is Hunc autem esse aliis spiritibus nobiliorem , tum ejus culpam, & locum simplicii ostendemus. Sit ergo PRO postTio I. Uerisimile est Satanam fuisse aliis spiriatibus nobiliorem. Prob. I. Scripturis . Erech. 28 Satanas princeps Tyri appellatur, quod licet de Itobato, aut alio Tyriorum Rege fortissimo dici possit litteraliter , allegorice tamen Satanam designat , quia erat eminentisimus Angelorum, Archaugetas omnitim sapientissimus , ut ait Tertuli. t et contra Marc. ergo Satanas fuit aliis nobilior . Prob. II. ex PP. Greg. 4Mori ait : Apostata Angelus ita conditias , ut Angelorum l. ionibus emineret, Dperbiendo succubuit. Bern. serm. de Adv. Superbia , ait , Angelorum principem in diabolum commutaυit; ergo Satanas fuit omnium nobilior. Dices: Egech. 28 Diabolus dicitur Cherub t sed is est Seraphinis inferior; ergo &c. II. S. P. l. a de Gen. ad lita 37 duo Angelorum genera distinguit, unum supercoelestium, secundum aereorum , quibus Satan praee: t , ergo &c. dist. maj. Dicitur Chertib dignitate , consi. , Persona sneg. Nam Rex Tyri, qui Satanam designat , hebraice Ch νκb , unditus, dicitur, hoc est princeps illuseris i Saladas V

465쪽

xo e,m inentissimus Anyetorum . II. , in Scripturis , quae sunt de diabolo ac membris eius, non omnia c*piti congrue xe . Sic quae de Rege Babiloniae, & de Satana dicuntur ILT4 , non omnia conveniunt diabolo. Ad II. dist. ant. Et S. P. loquitur in propria lententia, neg., in aliena , -nc. Ait enim, asserant haec duo genera qui potuerint , mihi unde a eram, non occurrit.

PRO posITIo ΙΙ. Peccatum Angelorum malorum fuit superbia. Prob. I. Ex Script. Tob. 4: In ipsa, superbia initium sum sit omnis perditio. ΙΩ I4. Detrahita est ad inferos supe

hia tu . Ezech. IT. Elevatum es cor tuum in decore tuo .

I. ad Tim. 3 . Ne in6perbiam etatus , incidat in iudicium dia- foti . Prob. II. ex PP. Aug. l. II de Geni ad L a 3 ait: se a

luce veritatis Gertit superbia tumidus . Eadem habent sthanasius, Cyr. , aliique . Prob. III. ratione . I. Angelus peccando ad res corporeas, quibus non capitur , convessus non est; ergo ad seipsum . II. Ad superbiam pronior est spiritus, quia nullum sibi majorem patitur , aut aequalem , ut ait Damasc. ergo &c. P RoposiTio Ι. Non omnes daemones in abyssum deje-m sunt, sed plures in aere Versantur. Prob. I. Scripturis . Ap. ad Eph. 6 ait di nobis esse collust tionem ad emtis mundi pectores tenebrarum harum . Ad quae verba ait Hieron. Haec omnium doctorum opinio est , quod aer se plenus si contrariis fortitudinibus. Et ci 2 ait Ap., Daemonem esse principem potesatis aeris hujas. Luc. 8 Daris

mones Christum rogabant , ne imporaret illii , ut in absumirent. Prob. II. ex ΡP. Aug. 8 de C. D. et ait , eesse spiritus nocendi cupidi mos , qui in hoc aere habitant . Adde Tertullianum de Apol. 22, Laistantium 1 de Inst. 6, Chrysostomum de hom. 2, Fulgentium l. I de Trin. 8, aliosque. Prob. ΙΙΙ. Hebraeorum , ac Philosophorum consensu. II lorum vetustissima traditio est in libro Aboth , & in eo, qui dicitur Cedrus Libani , & alibi apud Grotium . Platonicidaemones in aere oberrantes , ω κίριον γἰιος , aerum Renus νdixere . Poetae denique in hoc aere totam illam inferiorum

deorum fabulam constituernnt , ait Vives in et et de C. αQuod ergo dicitur a Pet. a , Judae 6, Deum rebelles Angelos in tartarum tradidisse cruciandos , aut sub calugine reservasse, de aere accipi debet , qui relate ad coelum splendidissimum jure dicitur tartarum, abyssus , caligo &c. Ita Aug., Greg. M. Ob. I.

466쪽

4 DE T1igomo IcIs DrςCIpLIMIS Ob. I. contra II. Prop. Angelorum culpa fuit cum ma Ileribus concubitus; ergo non fuit 1uperbia. Prob. ant. ex ad Gen. Videntes Filii Dei filio, homintim sed Filii Dei sunt Angeli, ut ex m)nunt PP. Clem Alex. , Athenagoras, . Tertuli. N. c., & habet verso I xx. ; ergo &c. - ne'. ant. Ad prob. neg. min. Nam simi filii Patriarcharum , ut ostendimus c. et diff. I huius lib., i ed, da . to etiam daemones incubos cum mulieribuς iniisse connubia, ut sentire videtur S. P. Aug. I 3 de C. D. 23 certum est, peccatum Angelorum praecessisse Adar peccatum, quod invidia. diaboli introivit in mundum: led Adam non cognovit uxorem, niti post lapsum ; ergo &c. Ob. ΙΙ. Irenaems, Cyprianus, Nys . , & S. P. docent , Angelorum culpam fuisse invidiam ; ergo &c. dist. ant. Ut effectum, conc., ut caussam , neg. Filia enim superbiae: invidia est amando enim qtiisque excellentiam suam , Vel paribus invidet , quia ei coaequantur , vel superioribu ς, quod No et coaequantur et superbiendo ergo invidus , non iuυidendo quisque superbus est , ut ait S. P. II de C. D. I . Ob. III. Scotistae. Diaboli culpa fuit spiritualis luxuria; ergo Non fuit superbia. Prob. ant. Diligere enim te ipsum , aut alium inordinato amore, luxuria est, non superbia; at qui diabolus non super alios se extulit, sed de sua excellen-.tia delectatus est; ergo &c. R. neg. ant. Ad prob. disti mat. Diligere inordinato amore carnali , cone. , secus, neg. In Or-

.dinatus enim amor cuique peccato communis est,& ex Va-

rietate objedii varias nequitiae species constituit: si si amor cibi, gula est, s laudis, ambitio, si propriae excellentiae, su- perbia ergo solus amor carnalis voluptatis luxuria est. . Quaeres , in quo sita sit haec malorum Angelorum su- perbia pht. Scotus, & Vasqueet censent, in eo superbiam Diaboli sitam esse,quod concupierit esse De I similis conditionate, nempes fieri potiet: Valentia, noluisse diabolum Deo subiici in ministerio,nec aliorum Angelorum lege teneri, sed esse sui iuris.. Idem sentire Videntur P. in Ps. 7o, Greg. 74. Μorat. &Anselmus. Alii cum D. Thom. & igidio censent , voluisso diabolum beatitudinem supernaturalem naturae Viribus assequi t alii divinos honores affectasse. Ex quibuς constat, diabolum superbia tumidum propriae potestatis delectatione suisse corruptum, ut ait S. P. II de Gen. ad i. , neque ex .Propriae naturae contemplatione surrexisse in Dei laudem, ut

Angeli sancti, adeoque ultimum finem in se ipso statuisse.

467쪽

LIB. X. Dis s. II. CAP. XI. iqua sit stibi sus Meret ad bertam visam , ait S. P. l. 22 de c. c. Conihil etiam, diabolum peccare potuisse , licet es- 1 et particeps lucis . Nam in te delectatus non surrexit in Dei laudem ergo non errore mentis , sed depravata Voluntate

De poena peccati Angelorum . . 'Not. Peccato finitimam poenam esse, Vel ex eo constat, quod Deus o. M. Augelis peccautibus nou pepercit , fiar dentibus ιnferni d tractos, in tartarum tradiait cri ciandos ultricibus flammis. De hoc igne quaeri solet , an sit materialis, I corporens P an etiam aeternuς futuruq sit Ac prima quidem adlaphora qucellio est , quae , licet communiter . a catholicis, uno excepto Catharino, affirmative teneatur, imo R. ab aliquibus novatorum, non tamen de fide est. Altera vero catholicum do ma eit contra Origenem , qui ex

num et se aeternas . . .

Nol. II. Locum inferni , de quo veteres quidam dubitarunt , ob terra esse , nemo ram ambisit ait Hieron. in ep. ad Eph. I : &. S. P. Aug. de inferno 1pirituali sentenetiam revocat a Retr. 24 dicenq, de inferis m is docere debui se, quod ob terreis sui. Nam Matth. II dicitur: usque in insernum descendes . Apoc. 2 in abyssum detrudendus dicitur serpens antiquus, ad Philipp. a meminit Apost. caelestum, ter reli pium , ta infernorum , ubi triplex animarum locus de scribitur. PROPOSITIO I. Ignis, quo daemones & reprobi torquetia

tur, est aeternuῆ. . . .

Prob. I. Scripturis . Is. 66 : Ignis eorum non extitaueis .iEr. Dan. 122 Eυigilabunt , alii in vitam aeternam , alii uopprobrium , ut videaut fenaper . Ubi Hebraeus legit in omprobrium fempiternum , Graecus in convitium aetervum . Matth. 2 . Discedite male idii in i nem aeternum ... ω ibunt hi tu .fιnIicium aeternum . IL ad Thess. I : poenas dabunt aeternas. Apoc. 2: Crticiabuntur die ac nocte , in saecula DcAlorum;

. l . I. Origeniani , reproborum supplicium diu duraturum, 'nou semper . Nam hebraeum holam , dc grateum

468쪽

' 443 ΥΠ sotos1 1s DIIC1ΡLimsulio sumitur pro speculo , pro mundo , & diuturna durati ne . Verum licet κων aI quanda aeternum, estquando faeculum. Fgnificet , ut ait S. Ρ. contra Prisc. I , tamen quod ex hoς κοm me appellatur , nec ipse Graeci solent , intelligere , nisi id , quod non habet Mnem. ΙΙ. Ita ignis est aeternus , ut nunquam extinguatur ; ergo se non exsinguetur , poena snersne praedicta es , ait ibi S. P. q. Dan. 3, & Matth. 23 sicuti aeternum dicitur impiorum supplicium, ita & vita bonorum: . idui haec per ori enem interminabilis est ; ergo & illud ia

Laetari tranimeare; sed hoc Scripturae adversatur; erRo &CV. Ρhrasis Apoe. 2o, in saecula faeculorum , apud Hebra OS , Graecos, & Latinos omnem finem excludit, ut ait S. P. et L de C. D. 2 3 p ergo &c. f L, ignem aeternum fore, non supplicium . Sed con tra est. Ut enim ait S. P. de Fid. & op. I , DominΡs sententiam suam conclusit dicens : ibunt illi in combussionem. aeternam erit ergo combustio aerem sicut ignis . Et a I de C. D. 23 : Hinc jupplicium aeternum , inde vita aeterna ς di tere orerem Tita aeterna fine sine erit , opplicium aetermon finem habebit, multum a tirdum es . Prob. II. ex PP. Nam praeter Angustinum, Cyprianus, Epiphanius, Ambrosius, aliique apud Grotium docent, im-viorum animas non posse post mortem quidpiam emolamenti Percipere . Cyprianus tr. I ad Demetri 12 ait , nullum ubpoenitentiae iocum. Nari angenus in Carm. ait: tu hanc vi etam omnia esse vinculis adamantinis alliga a . Hieronymus in Matth. 23 ait , quod opplicia aeterna snt , vita perpetua. Fulgentius de Fid. 43 e Firm me tene, omnes iniquos ituros in combustionem aeteream: n symbolum Athan., qui mala esserunt in ignem aeterni ς erro &c. Prob. III. ratione. Uera klicitas absque aeternitate non foret; ergo nec esset impiorum plena miseria, sit aliqua eis superesset futuri boni expectatio . Ita S. Ρ. II de C. D. II.

Deinde in die iudicii haec pro iustis sententia feretur, perci

pite regnum e pro impiis vero: ite in ignem aeternum : atqui regnum electorum erit aeternum s ergo & damnatorum supplia. eium. Ita S. P. 2I de C. D. 23.

Db. I. Apost. 1 ad Cor. 3 ait, fideles fore salvando , se

tamen quasi per senem ; ergo &c. Marc. Iis., qui crediderie, in baptizatus fuerit , salvus erit. Io. 6, qui manducat meam.

camem, habet vitam aeternam. Matth. 23 et Possidete regnum:

uritat enim . ω dedisis mihi manducare se. : & c. Io: Da

469쪽

corpus Christi manducant, & eleemosynas faciunt, ab ins rarum suppliciis aliquando eruentur. ΙΙ. Impii cruciabuntur, Anec nomismum minutum reddant, ait Lucas I a. suantum glorificaetiit se , tantum date illis tormentum s luctum ex Apoc. I 8. Pro mensura peccati erit plastarum modus ex Deuta Σ3 ; ergo reddito quadrante , plagis Iuctuque soluta poena, debet cessare cruciatus . III. Ps. 75 habetur : Numquid in aeternum proiiciet Deus ' aut inutinebit ri ira Da misericor dias suas ' ΡL Io9 , non in perpetuum irascetur , neque ἰα eteruum comminabitur; ergo &c. dist. ant. Per ignem salvi sient, qui super fundamen. tum aedificant foenum &c., idest qui venialiter peccant, conta, qui fundamentum amittunt , aut graviter peccant , nego.

uid proderit , ait Iacobus , si fidem dicat se quis habere ,

opera autem nou habeat' numquid poterit fides Ahare eum Uuousque ergo falluntur, qui de fide mortua Mi vitam aetemnam polliceuturὶ Ita S. P. de Fid. & op. I 4. Eodem modo respondetur ad loc. Marci, Ioannis, & Μatth. Etenim qui crediderit cyc. , qui manducaυerit Oae. .' salvi fient .utrique si mandata servaverint, si manserint in .Christi corpore per caritatem , & eleemosinam prius facere incipiant a se ipsis, ait S. P. 23 de C. D. 27, conc. . secus, nego. . Ad II. dist. ant. Et loca illa de mali vicissitudine ac-eipienda sunt, conc., de duratione, neg. Non propter astu D temnoris spatium , ait ibidem S. D. c. II, sed apropter viaelistuainem mali, ut qui mala fecerit, mala patiatur , esse inter culpam , suppliciumque mensuram . Alias iniusta lex foret, quae servum damnat ad vincula, quia transeunte verbo Dominum lacessivit. Fatetur Origenes, Angelos pro unico: superbiae actu plurium saeculorum supplicio puniri . Est etiam in damnatis obstinata in malo Voluntas, qua pecca do praeoptant illicitae voluptatis perennitatem; ergo aeternum supplicium habet etiam aliquam menseram temporis . Addoelocum Luc. I a. de Purgatorio igne accipi posse, vel , sit dei inferno, To donec Valet nunquam, ut Gen. 8, & Matth. I.

Non co noυit eam donec peperit se.

Ad III. dist. ant. Non projiciet Deus eos , qui respuscunt, & vasa misericordiae , couc. , irae Umdicta , ne Omnium itaque, ait S. P. ibidem e. 24 , mi retur vasorum misericordiae, nou omnium hominum. ob. II. Hieronymus Comm. ad ea verba, senis eorum non extinguetur, ait : qui volunt supticia aliquando

470쪽

o DE THEOLOGicis Discin insueviri , his utuntur testimoniis: Cum intraυerit dilanitudotium, tunc omnis Israel salvus fet edic. Sed H:eron. non refellit , imo confirmat origenistarum op nionem , emo &c. Ubi nota , S. Doct. haec edidisse aetate provectum. Hinc elia ad Gai. ait, nullam rationab lium creaturarum eerire in 'em tuum. II. l. I 8 in If. post citi verba ait a Sot diaboli ,

rorum chriseianorum , quiorum opera laue probanda furat , auehitramur mixtam clementiae scientiam iudicis, & et Dial. contra Pel. ait e s Or genes diabolo tribuit paenitentiam , quid αδ nos i qui diabolum dicimus perire perpetuo , o Arsianos fulvandos esse post poenas P ergo &c. LII. In e. I. Nahum

ad illud, non consurget duplex tribuJatio, censet salvatos es.se etiam Sodomae habitatores, dicens: ideo ad praesens re didisse supplieium , ne in aetemum puniret ς ergo poenae damnatorum per Hieronvmum non erunt aeternat , si aut mdem servarunt, aut illi temporaliter puniti sint. dist. min. Non refellit ibi, cone. , nullibi , Reg. Hieronymus ergo Com. in Ic Origenis sententiam recitat, non refellit . Mos enim est eius aliorum placita etiam erronea catholieae sententiae permiscere. Reapse ea loca ad Verbum

in Origene rectant , ergo a Hieronymo recitantur, non pro hantur. Caeterim aeterna supplicia. non secus ac vitam, e

Ulla fatetur in Matth. 23 , & alibi passim . Idem dice

dum de Comm. ad Galati e nam post est. verba ait , hu Q ue orgenes. Hanc Vero germanam ecth Hieronumi men metem , constat ex ApoL I ad Rufinum , qui ei Origenianos errores obiecerat. Ait enim : ego in comm ad Oh. sic Or genem secutus fum , ut fidei meae non amitterem verrtatem is Addit, eum non esse culpa dum , qui in uno opere . quod edisserat, expositiones posuerit plurimorum. Idem ait de Commis,

in ep. ad Gah in epistori ad S. P. Aug. 73. Etiam in c. Jonae e . impugnat, qyui docebant , diabolum in die iudicii

Poenitentiam sa rurru , dicens: Sed hoc, quia Seripturα non e nitus timorem Dei , ae nostris mentibus a lesamus et O sc amus , peccatores mitti in ignem stemum,

eui paratus est, o de sis dicio ignis eorum non extingue rur m. Et .in ea r si tinflos post circuitus restitutio fiet, quid erentia e intὸν matrem Domini , ω Dieὶ mas libidinum I V tas Maater eon re si finis omnium similis est, praeterimm om is pro nihilo est , quia non quaerimus, quid fuerimus, quod Iemper futuri smus.

Ad II. diri cons Cenist. Christianos , qui

SEARCH

MENU NAVIGATION