Jo. Laurentii Berti fratris eremitae augustiniani theologi praeclarissimi Librorum 37. De theologicis disciplinis accurata synopsis quam ad usum seminarii auximatis concinnavit. Notis perpetuis, ac novis quibusdam dissertationibus auxit, & in lucem n

발행: 1769년

분량: 591페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

TatIones sciant, et serpentes, et plantas , et aliassuis semuni biis lata produci intellioni, non iecus ac M Aricolae iactis feminibus segetes plantasque producunt . IA. Sue. haud mora , norunt 'nina opporIunitates unde citi asta nascantur. Sed E .Qgo inbuendum est , qui semina xias rationes rebius iniqr iit , et Angelisi eam contulit pol statem. Hoc payo facile,iis inst aquam cistere ignem do. i7cere sdera vertere cum si haec sola corporum motioire. K.iratur, quae Vim angelicam non excodit ' PRoposiTio II. Homines etiam impii. veta miracula patram possunt. I c.. .

. Pron. . I. Scripturis . Nam . Matth. I i quidam in Christo .aliepi .ejps: nominecdaemonia eiecere. Il. S. P. Aug. 79 ait: quaedam miracula scelerior facere . qualis facem no pos III. Paulus episcopus Novatianus mira Datravit ita commendationem baptismi. Id aute* Deus praeitat. t. , up etiam her ministros Natanae fidei virtutern extollat. II., n*quis existimet malom haec dona esse, quam, justitiae opera, quibus homines silvi. sum . .

PRopos in io III. Mirabilia daemonum a Dei mirabilibus pluribus signis' distinguuntur . . g.Prob. I. Deus enim mira non asit, nis yer pubilia gna iussit ae , vel ster μιHicam iustitiam idest invocatione sui hominis &c. , qu--fidei abrenuntIet i sacris abiistatur et mira' pra set; haec non Deus facit . sed Sata Nas . Nema est enim , ait Christus Mar 9, sui taciat vim

tutes in nomine meo, possit cito male loqu/ da mct. - . ..

II. Si distatuantur operab labuli verbis , Ux. ritibus: surpe=stiti ὀsisut s Energumeni per maleficia linentur , hinest. miraculum , sed daemon cessat a nocendo. corpori ut animam perdat. Nam Satanas non pugna contra Satanamt

ita non staret regnum Vias. - .

III S; quis futura praedicat, ut a sde avocet , vel aia turpia alliciat, licet eveniant, id non a Deo est, sed a da itione, ut dictum est c. 3 dissi .a. Nemo . enim. is Diritu Dei

siquens , dicit auathema Iesu ex I ad Cor. c. 12.

IV. Deo tribui debet prodigium, quod a daeHone s perari non potest . sic vera sunt Dei mira vita per Moysen testa, quae Μagi non vicerunt dicentes, dilittis Dei est si

V. Daemonum praestigia plurIbuς innotescunt . E. g. si mortuus excitetur, nec habeat corpus palpabile, phantasma. erit. Non ita Christus, et Lazarus. II. Si idem a plurium di-

482쪽

iveria inode, videatur . III. Transmutationes in volueres p. A. , daemonum fiant, vel sunt imaginationes, Hl illusionee detrionis aliis eo oribuq substitutis. IV. Quae

r n endum insontibus fiunt, satis liquet a daemone fieri.

t.' nstat, Vera miracula ea esse, quae facultatem ari- icam superant, quae vere , non sola imaginatione talia lunt, quiniue ad Del gloriam, et proximi salviem , & ad 1uerementa virtutum ordinantur. PROPORTio IV. Vera miracula sunt verae religionis notae, nee possunt a Deo fieri in argumentum erroris. Prob. I. contra Novatores ex scripturis. I 3 de prodigilet areae Domini ait: In Me scietis quod Deus in medi. - ἰ es. Lib. 3. Reg. 18 orans Deum Elias ait ostende die, quia tu es Deus. D. II Christus Laetarum suscitaturus Patrem orarier ut credanti quia tu me m sisti . Marcliati habetur, sermonem Apostolurum a Deo confimatum se ventibus Ilauis; ergo &e. - Prob. II. ex Angustino, qui de Util. cred. t 7 ait , haereticos et3am mιra Drum maiestate damnatos; ergo &c. Asiqnidem S. P. I Retr. I , mirmnia non tanta , nec O-nda modo , ut Donatistas refelleret, quos Mirabiliarios vocat, quia plurimx a se fieri iactitabant. Verum l. Io de C. D. IV ait, miraculis non ad Deum colendum excitari, & I. ro c. 8xesert miracula Abrahami, et Μovsis ad eorroborandam M dem morum. L. 22 e. 8 ait , necessaria fuse , ut crederet mundus. Addit, etiam nunc mirrcula fers in DeI nomine , sis per otarisnes sanctorum : narratissue miraculis Hyppone,

alibi gestis, eui , inquit , nis huic Mei attes-ntur tua

Prob. III. ratione. Nam verum maraculum solius Dei opus est , atqui summa veritas nec per se , nee per alium sellere potest ; ergo , licet per impios & infideles possint a Deo fieri miracula, ut Prop. 3 ostensum est, haee tamen ad

idolorum vanitatem adstruendam' parrata non sunt . Confirmatur a Gersonio exemplo principis , tui nullus eredere imiseretur , s fatorias literas Gillo suo consenari scienter per mitteret. Recte ergo, concludit S. P. , nos tenet in Eccle-sa auctoritas miraculis inchoata, De nutrita, caritate aucta. vetustate firmata. t ιob. I. contra IV. Prop. Μati Pharaonis , ut divinitatem impugnarent, virgas in colubros, aquam verterunt in sanguinem . Sed haec in Moyse erant vera miracula ; ergo haec sunt in argumentum erroris. II. Idem erit Antichristi mi-

483쪽

III. Infidelis di im-& virtutes 1 acere pes- LIB. X. I ss. ΙΙ. CAP. XIII. vi amulum A c. I 3. ac Eliae suit 3 Reg. 18: sed illud et tieducendas gentes; ergo & i ludrii ex Μatth. 7 daemones pellere ,

iunt; ergo M. :F . diu. maj. Et ea excedunt nativam vim daemonum, neg., & non eXeedunt , conc. Solutio patet ex Prop. I. Miracula vero Moysis Vera erant , quia Moses eontra idolat triam poetnans Satanae virtutem superavit , devorante virga Aaron virgas incantatorum . Tandem Moyses per publicum

iustitiae signum prodigia faciebat, & palam invocato Dei nomine ; Magi vero incantationibus suis , tacitoque susurro. Ad II. neg. ant. Nam Elias contra Baal certavit, eumque devicit 3 ergo non potuit ope daemonis uti adversus Haem nem . At praestigia Antichristi , quae ope daemonum fient. horum vires non excedunt , ut supra dictum est .. Ad III. neg. cons Virtutes enim lactae Christ; nomine eius potestatem demonstrant , qui diabolum invitum per ei ministros expellens, gloriose de eo triumphat. Ob. I 1. I. Rest 28 narratur , Samuelem a Pythonissa excitatum suisse , Ied mortuorum suscitatio est summum Sc

dist. mai. Et Samuel Dei virtute excitatus est , conca, virtute diaboli, neg. ciιid enim absurdum es , ait S. R Aug. q. 3. l. a ad Simpl. , ex dispensatione divina permi Am , tirnon dominante magica potentia , sed obtemperans disinae di

Densationi , consentiret oiritus prophetae se ostendi aspinthus

regis, divina eum sementia , in poenam immorum , percu farus P Nec hon' ei ophetae detrahitur , ex eo quod evincatus venerit ad p. landbm. Nam quod Samuel mali vit de terra Vocem s. prophetiam , iudicium De, est

punientis impium , & gloria Samuelis prophetantis post

mortem

R. II. dist. mai. Narratur excitatus vere, et realiter, negis apparenter, conc. Tradit hanc responsionem S P. Aug. ibidem, dicens, non Uere spiritum Samuelis excitatum , sed aliquod phantasma, quia Scriptura nomine Samuelis appellat, qua solent ima ines rerum eorum nominibus appellari; ergo &c. ob. II. Mirae sunt hominum conversones arte daemo

nnm saetae ; ut socii Diomedis in volucres conversi . Ap lejus in asnum, Iphigenia in cervam, Utvssis socii in pomcos, Arcades , Neurique in lupos, Lindorus Catantens; in varia anima Ita ; ut si eam Sagas ad congressi ς nocturnoe in

bruta conversas; atqui haec a daemone fiunt ad confirmanda m pietatem, aut erroremi erῖο ι ς.

484쪽

. neg. maj. Quamvis enim haec omnia vera essent, modi sunt tamen Vera miracula , cum daemonum vim non ex mdant. Facile est enim daemoni, sublato humano corpori s Tinum supponere . potuque venefico sic hominum phantasiam turbare, ut in belluas conversi videantur. Sic pro sociis Di medis a daemone occisis fulicas credimus eo aiportarus , quae hiande Graecis accessere , ut superstitiosa gens crederet, Di medem Deum esse factum. Apuleius narrat magico Veneficio delibutum iis asinum se esse conversum . Sociis Ulyssis

venena nocentια caseo, ac pani commixta sunt . Neuros lu-γ3s fieri cervisae poculo a Μagis propinato , quo illos invadit lupina rabies narrat olaus . Pro Lindoro animaliumphantasmata supposita sunt, sicut pro Iphigenia cervam. Sa- farum conventus perturbatae phantasitae α imaginationi tria uendi sun d; erso &c. ob. IV. Gigantes prodigiola staturae , es ementares h munculi divinationis virtute, donati , quos Nymphas, Gno-

mosque Vocat Paracelsus , a solo daemone sunt procreati, ton secus ac aurum et gemmae, quas suis cultoribus offe-xunt; ergo vera miracula facit spiritus nequam. neg. ant. Gigantes enim ex stirpe Cain genitos esse

tredibile est. Naturali enim concubitu gigantes gigni po*e, eosque non esse poetarum figmenta, ostendant ona hinc inde reperta I ut dens molaris permagnus in littore Uticensi repertus ex Aug. IK de C. D. Paracelsi homunculi daemones sint ad fingendas ludicras imUines aptissimi . Aurum autem , et gemmae a damone sunt aliunde asportatae e recte enim novit, ubi natura thesauros pro si aut condidit ava-atitia, uuaeres: suo sensu seripserit M . ,ng. de Unit. Ecel. ILmon ideo mamfestari Ecclesiam , gula in ea miracula fiant 'Quae verba nobis opponunt haeretici I . λ, hunc esse illorum verborum sensum .' nempe unitatem Ecclesiae canonicis Scripturis probatam mirabilibus, quae D

- ct Augustini Ieopum in hae nae sitae eontra Dona istas & Genis eontroversia nuper ia vestigavit do- tiles, qui miraculorum argumen Missimus Anonymus Maurinus in tum ea dexteritate tractavit , ut Iibro, quem inseripsi r is victoria semper effer ex parte ea- ne δε ι eritiare e dex prim sur Ire tholiαν Eeel esse : ex parte autenieuerisons mira Ieram , .P. a. in gentilium , aut haereditori in tur toto cap. 1s , ubi admiratur trium- pissima viaina . phos a S. P. relatos armis doctri

485쪽

L B. X. Drss. N. CAp. XIV. . 4 3 iactabant, labefactari non posse. Haec enim

rarenta eraut mendacium hominum , vel portenta fallacidim spirituum. Proinde quaecumque talia in cathel ea Ecclesia ) fu ut, ideo fiunt approbanda , quia in catholica fiunt e nou ideo ipsa manifestarur cath dica , quia haec tu ea fiunt. Qui blas probat

S. P., avertendum nullum esse a catholica fide maximis lam iraculis confirmata novorum occasione signorum , ut DQ-

naristae contendebant, qui Ecclesiam apud te esse iactitabant ob Donati et Pontii miracula. C A p U T XV. . Da licita, ac stipersiti a m ia , eius Orseine ,

Qvque execranas.

UIrabilibus daemonum amnis est Maaia , de qua plura Guillelmus Parisiens , det Rio, Castaldus, aliique.

ergo, Tullio teste, lapientes erant apud Persaς, eonque Μagoam incoluisse censet noster eruditiss. Schaechus

dyroth. I. c. 9. Nunc Vero in deteriorem sensum Μagi nomen accipitur, eumque significat, qui nova, et mira Viri te daemonis operatur. PRO post Tio Ι. Datur Magia, qua plura fiunt arte pro ter consuetum naturae ordinem. Prob. I. Inditae sunt enim a Deo singulis rebus viri tes non omnibus perviae, ut lapidum, herbarum &e. occul- . tre virtutes, ut Vis attrahendi in magnete . medendi venena in lapide serpentario , et dyctamno . Tanta est etiam quorundam in agendo dexteritas, ut ab ignaris malefici habeantur , qua nota Galenus , & Boetius ipse non caruit. Albertus Μ., Picus, et Ficinus omnes in admirationem sui rapuere. Aliis lanandi virtus a natura confertur , aliis anumalium , et avium voces imitandi; ergo &c. ΡRoposiTio ΙΙ. Datur Μagia . cuius effectus , non amatura , sed a spiritali separata substantia oriuntur. Prob. I. ex historiis . Nam per Hydromantiam , id est per imagines in aqua apparentes , accepit Numa Pompilius quid circa res sacras constitueret . Per Necromantiam e cari spiritus mortuorum , scribit S. P. Aug. de C. D. e. ult. In elementaribus corporibus daemones conspici , et homines 'olloqui, narrat Cardanus ἰ ergo &c. Prob. ΙΙ. rations. Haec enim idola loquuntur , et o culta revelant ἰ ergo a spiritali labstantia moventur, nec ea

solae imaginationi referri possunt . cum sepe ad homines fiant revelationes exterioribus sensibus libere utentes. m. I. G g P .-

486쪽

65 DE THEOLOGICIs DIsCIpLINIsPRoposiΤ1o III. Magica opera ab impuris spiritibus fiunt. Sequitur ex dictis , et prob. I. Non. pollunt a daemone

vera miracula fieri in argumentum erroris , aut impietatis, per Prop. IV. cap. praecedentis: Satanas enim Satanam non ejicito ergo nec possunt rtenta magica fieri auctore Deo; Ouia Dei Virtus non poteri oppugnare ieipsam , nec idolorum superstitionem promovere. ΡRoposiTio ΙU. Magia idololatriam continet et daemonis cultum , vel expressum , Vel tacitum ..

Prob. Dia holus enim Μagiam instituit , ut cultum uni Deo debitum sibi vindicaret, idque aut tacita , aut expressa pactione. Sed utroque modo sese Μagus obstringit crimine idololatriae; ergo &c. Prob. min. Nam expressa pastione se se diabolo vovet, aut fidem negando, vel Deo, aut Dei-

Darae maledicendo: tacita vero id praestat notis occultis, quinus, quasi secreto contractu, intentum opus exequitur . e po &c.. Dignoscitur autem haec tacita conventio ex lignis oti paratis, ut sunt inaudita Angelorum nomina, ignoti Elaa Taeteres, figuratae laminae , scripturae et sacrarum rerum abuso, novi ritus, certa corporis possitura, situs et horae luperstitiosa observatio, aliaque ab ethnicis derivata. PROPOSITIO V. Μagia una cum idololatria a Chami posteris derivata est.

Prob. I. Polytheismus a Chami posteris derivatus est, ut alibi ostendimus . Atqui Magia est Polytheismi comes individua; ergo &c. Pr. min. ex Apuleio, qui eam definitartem Diis acceptam colendi eos. Hinc Ρlato eam inventam

ait ad plurium Deorum cultum. II. Auctor Magiae suit Zoroaster; sed is est Cham , aut Nembrod ex Gregorio Turon. , aliisque ; ergo &c. III. Ψgyptii scriptores Saturnum

et Zoroastrum unum et eundem putant; sed illum esse Cham constat ex columna Semiramidis apud Xenophontem ἰ ergo &c. ΡRopos ITIO VI. Artes Magicas profiteri scelus est detestabile. - ΦProb. Levit. Io habetur: Vir, Me mulier , ἰn quibus 'thonicus 1nerit spiritus , morte moriamur . Anima , Uux declinaverit ad magos , s Ariolos ; interficiam illam; ergo &c. Ob. I. Magiam etiam Moyses exercuit; eryo &c.

Prob. ant. ex Virgae usu , ex gemina percussione petra et ex aeneo Serpente , quem Moy les erexit . II. Magiam exercent catholici Romani , qui martvrum ossibus , cereis, thure, et suffimentis utuntur , quae a Maaorum ritibus non

longe absunt; unde genus hominum superstitionis maleficae a

487쪽

L I B. XI. D i s s. I. 46 Suetonio dIcti sunt; ergo licita est . III. Μiracula Μagorum sunt gratiae gratis datae; ermo a Deo sunt. IV. Plures Magi suis carminibus daemones fugante ergo &c. neg. ant. Nam miracula Μoysis nabent veri miraculi notas supra relatas . Adde Μosaicam legem Μagos morte multare. Μoyseς etiam unius Dei cultum ubique commendat. Ad prob. neg. ant. Viiga enim, Serpens &c. erant typus crucis et mortis Christi. Ad ΙΙ. neg ant. Nam usus re-

Iiquiarum &c. eum dissolvant opera diaboli, signa sunt verae religionis. Suetonius autem, aliique ethnici Christianos m leficos & superstitiosos dixere ob reprobarum suorum De rum cultum , & ut illos redderent odiosos . Ad III. neg. ant. Nam gratiae gratis datae absque studio dantur a Deo , Magia vero libris, ac masistris comparatur . Ad IV. neg. cons. Non enim Maaica incantatione daemones compellu tur, aut fugantur inviti , ut fit Ecclesiae exorcismis . Μa i enim spiritus adjurant per nomina diabolica , quae saepe ivinis neciunt, quasi idem praestare possit Dei nomen , ac Beelzebub: cum Angelis etiam daemones invocant : Ecclesiae ministros habitu, incessu, & ritibus exprimunt ad ludi-hrium sunt ergo Sacrificuli idololatrat mancipia Satanae, atque sacrorum Ecclesiae iniquissimi contemptores . Verum de invisibilibus Angelis satis multa diximus ; reliquum est, ut de rebus aspectabilibus pauca dicamus.

LIBER XI.

Ubi de rebus aspectabilibus , eorum lie Productisne, oe AEtate.

MUGUM a Deo traditum disputationi eorum, qui eius

Opera non noverunt, auctor est Ecclesiastes c. Idcirco plura commenti sunt de eius anima, atque extensione, figura. mom &e. His tamen praetermissis, pauca de mundi Produetione, atque aetate breviter delibabimus.

De mundi productione. HIstoriam de Universi Productione, quam nedum Deo revolante, sed etiam ex majorum traditione didic xat , describit Moyses Genes. I: cujus narrationem ethnico- Tim sabulis praeferendam I. loco ostendemus. II. Quo se

488쪽

su accipi debeant sex dies ereariotiis mundi. III. De re m a Deo sex dierum spatio prodiistis ferino erit. III. De Ρa radiso . U. De anni tempore, quo mβndus productus est. '

Non instituitur hic quaestio : an libri Μoysis filii Deo

afflante conscripti sed quaeritur , an servatis criticae regulis ex variis AEgyptiorum, Chaldaeorum , & Graecorum historiis, ubi de rerum productione disseritur , historia Mosai Ta, an .rofana sequenda sit λειoposiTro . Mosaica narratio de rerum primordiis eit

omnibus praeferenda . . .

Prob. I. Ubi de rebus ab aetate nostra remotissimis se lino est, iis scriptoribus major habenda est fides , qui sunt caeteris vetusti ines , quique omnes Veritatis notas praeleferunt. Atqui talis est Noyses: ergo &c. Prob. min. queat primam partem. Haetermissa hebraicae gentis origine, cujus vetustis

Ux ipsa lingua omnium parente dignoscitur , Moysen hist ficos onmes praecessisse probat clemens sa , Cyrillus ru) ,

Huetius c). Nos vero his momentis ostendemus. I. Diodorus antiquitatum diligentissimus scriptor ait, Moy sen primum omnium populis persuasisse , ut legibus scriptis uterentur. Eupolemus, et Artabanus tradunt, Μoysen suis. seco Abbas Pradesus in Apolo- ereationis determinare usae dubitaρgia Thess celeberrimae , quae tot se . Ex his autem totam Moysis ouper turbas Lutetiae excitavit, naturalem historiam ut falsam , aut asserere mon est reveritus 3 par. p. incertam repudiari posse , perspi-4a r posse quempiam a Moriis PM- eue demonstrat auebar epistolarussea, terum exordia narrantis, abs Belgic. , pluraque in saeris literis ue νeligionis iniuria recederer memorata temporum experimento premissumque esse phil ophis in- falsi revinci posse , fictitiam esse mestigare , an priusquam terras Pentateuchi Chronotavim , eamarae homini habitabilis, iam a plu- que non a Moyse adornatam, sed νibus DeuIis materia errata esset y in eius libris intrusam. Quae quam Most ideijeo illustres philoissos bi- snt absurda , atque ab ipsa fidei Nosis narrationi directe nou veritate aliena, caecus sit oportet, mersori . Addit : Moysen eateris qui prima fronte non videat.' ιistoricis audentiorem hanc epocham

489쪽

LIR. XI. DIss I. CAP. L 46 se literarum inventorem, A Mercurium ipsum , qui aegyptos literas docui , eo nempe sensa , quo Cadmus apud 'hoenices dicitur institutor literarum , quia in iis clarait ;

ΙΙ. Appion Grammaticus ca) fatetur , Μoysen suilla

funchronum Inacho Argivo. Atqui ex rebus Graecis , teste Halicarnalfeci, Argolicae sunt Vetustiores, cum originem d cant b Inacho. Cadmus enim Graecorum institutor Thebas adventavit tempore Lyncati, septima generatione post Μoysen, ut demonstrat S. Clemens Alexandrinus ergo Μoyses vetustior est Graecis scriptoribus, floruitque , antequam ipsi

grammatices elementa cognoscerent.

ΙΙΙ. Graeci scriptorex omnes floruere post Moysen i elago is est omnium vetustior. Prob. ant. Herodotus vixit tu, Aerie, et uatus est anno olim 7a. Hunc secuti sunt Thu-cidi des, et Xencohon, qui floruit olymp. 94. Postea Anuximatitar, aliique; ergo &c. II. Inter aegyptios Berosus est antiquissimus; ted is biennio antε obitum Alexandri natus est, liberosque suos obtulit Antiocho Theo; ergo longe est Moyse posterior . III. Post Berosum aegyptiam historiam scripsit Manethos ; sed is scripsit sub Ptolomaeo Philadel-Pho s . ergo &c IV. Res Phoenicum scripsit Theodorysaetatis incertae; sed is meminit Judaeorum ergo est iis m-

sterior. V. Pootae onmes floruere post mysen ; ergo &.c. Proh. ant. Homerus vixit an. IR ante primam Gympiadem.

Orphaeus paulo ante Linum , Linus Herculem, hic unius hominis aetate bellum Tro anum praecessit Alii sunt juni Tes ; ergo &c. IV. Ex libris Moysis priscorum doctrina promanavit ἔergo &c. Ant, prob. Huetius . Ι. enim Sanchonialon Tr ia vetustior ex Taauto, idest Μoyse, de mundi origine laistoriam hausit. II. Homerus plura ex Μ se deprompsit . III. Thales, Pythagoras, Plato, aliique philosopni ex doctrina Iudaeorum sua dogmata derivarunt , us Aristobolus ostendit. IV. Μoysen esse Mercurium, Osiridem, Bacchum, Serapidem, ostendit Huetius; ergo &αΡrob. min. , quoad 2 part I. Enim in historia Mosaica occurrit styli simplicitas, una cum idiotismis primigeniat litiguae. II. Ingenuitas, & sinceritas, qua obscuram prosapiam suam, fugam ex aegypto, poenam sibi & sorori irrogatam,& fratris crimen non dissimulat. III. Dissicultas mentienci, G g 3 cumco M'. ID. ι. 4.

490쪽

47o . DE THEOLOGICIs Drs Iptrinscum res describeret majorum traditione firmatas, coram i genti multitudine peraetas , contra regem & optimates

gypti, qui fabulas in djecus pentis suae in vulgus edi non

permisiment. IV. Mosaicae legis sanctitas, nempe unius Dei cultus, virtutum officia &c. V. Μiraculorum auctoritas : nam libri Moysis inter tot Hebraeorum clades, captivitates, Exilia , servatis in orbe exemplaribus, omnium lingua transi ii , integri, & concordes ad nos usque pervenerunt ; ergo Moysis historia omnes veritatis notas havet, & vetuitate ,& veritate est omnibus praeferenda. Ob. I. aegyptii multis annorum millibus Hebraeos pra cessere; ergo Moyses non et antiquissimus. Prob. ant. I. Ex

eorum Dinastiis apud Eusebium . II. Ex libris Mercurii Trili egisti, quos Patres laudant , quorum auctor pluribus seculi; Moysen praecessit. III. Ex Act. Apost. , ubi ΜΟΡses eruditus dicitur omni sapientia AEnmiorum . Hinc Philo scribit, Graeciae doctissimo ad pueri institutionem accersitos. IV. Ex Mercurii columnis temporum historiis inscriptis , tuas Eusebius refert dicens, Moysen 3- am post Inachum

lacropis aetate vixisse; ergo &c. R. neg. ant. Falsa est enim AEgyptiorum supputatio , ut ex Varrone ostendit S. P. I 8 de C. D. V. Ad I probis nemant. Nam AEgyptiorum annos fuisse quatuor mentium , &Dynastias collaterales, et implicitas, infra ostendemus. Ad II. neg. ant. Nam Mercurii Trismegisti opera sunt supposititia. Fatres autem ea opera laudant, quae Μercurii nomine inscripta erant, cui scriptores aegImtii sua consecrabant inventa , ut refert Iamblycus de myit. AEgyptiorum . Ad III. dist. ant. Sapientia Agyptiorum ab Hebraeis accepta , conc., aliunde , nego Nulla enim apud fgyptios sapientia fuit hebraica vetustior . Fallitur etiam Philo, dum ait , ad Moysis institutionem magistros e Graecia accersitos; nam a te septem Sapientes,& primam Iudaicam captivitatem nulla fuit apud Graecos Philosophia . . Ad IV. neg. ant. Eas enim columnas vel Sethi nepotes inciderunt, ut ait Ios. et Anti , vel Ψgyptii posteriores Μosaicae legis cultores. C eropes autem plures extitisse, ex eo constat , quod quidam narrant a Cecroee primitus Bovem ella immolatum ; Pausanias vero scribit, Cecropem vi Elimas. abdicasse. Ob. II. plura extant in libris Mosaicis mendacia ; e go &c. Prob. anti Gen. 4 habetur, Cainum urbem Henoch aedificasse, cum vix quatuor homines viverent; c. 36 meminit regum Israel & Chananaeorum ut hominum vix mem ria

SEARCH

MENU NAVIGATION