장음표시 사용
521쪽
A Nimam rationalem cum re simplicissima & immutabis' li comparatam, qualis est Deus, absolute incorpoream cici non posse, observat Augustinus, idque ad intelligendas
veterum 1ententias plurimum confert . Nunc autem corpus
dicimus, quod extensum est, & partes habet: quo sensu s li Athei, aut Epicuraei autumant, animam esse corpoream: Manichaei autem illam divinae substantiae portionem esse pu
PROPOsITIO I. Anima incorporea est et spiritalis. Prob. I. scripturis. in quibus spiritus saepe pro re subsistente usurpatur. Apost. I. ad Cor. 2 ait Luis scit quae finithominis , misi spiritus hominis Ubi Apostolus spiritum hominis rem subsistentem, & incorpoream significat. Nam in graeco tam spiritus Dei, quam hominis ponitur cum articulo το πνιώια : atqu; spiritus Dei est res subsistens ; ergo& spiritus hominis . II. Plura sunt scripturae loca , quibus ostenditur subsistentia animae seiunctae a corpore : led quod Vi Vit extra corpus, corpus esse non potest ; ergo &c. Prob. ΙΙ. ex Patribus . S. P. ep. 28 ad Hieron. ait : incorpoream ei se animam fateor : & in Ps. I43 : res spiritalis est , res .ncorporea est , v tina substantiae Dei. Hinc Concilium Lar. IV. hanc propositionem aperte definiit. Prob. ΙΙΙ. ratione. I. Si mens humana esset corporea. non posset percipere Veritatem , sapientiam, unitatem , aliaque Dei attributa, quae absque sensuum subsidio apprehendi possunt sensus enim& corpus sola corporalia attingit ergo &c. Si corporea ,
ait S. P., corporeis oculis cernuntur , oportet an mum , Ut o
videmus incorporalia, corporeum non esse. II. Mens hominis est substantia cogitans ; atqui in idea substantiae cogitantis nulla occurrit materiae perceptio; ergo mens est spiritalis. Ob. I. Licet in id ea iustitiae non reluceat misericordia, sunt tamen unum & idems ergo a pari. R. neg. cons. Nam idea iustitiae non exhibet rem in se, sed objectum extrinsecum, at idea mentis exhibet rem cogitantem , sicut idea corporis rem extensam e ideoque diversa corporis ac mentis
perceptio infert inter illa discrimen. Ob. II. Monq adolescit in pueris, viget in iuvenibu&c; ergo &c.R. dist. ant. Adolescit &c. per se& natura sua
522쪽
soa DE THEOLOGICIs DISCIPLINIS . nego , per sensuq , quorum tendines aetate durescunt , aut
laxantur, conc. Vide audiorem c. l. I.
PRO post Tio II. Anima non est portio divinae substantiae Prob. ex Augustino 7 de Gen. ad i. et . Nos credimur
Dei naturam incommutabilem ; atqui anima naturam commu-
rari posse nemo ambigit; facrilega opinio es . eam Deum tinitis es e stiluantiae. Et ep. 28: Deum nefas es, uis vere incommutabilem credere ; non est igitur auima parrDei. Uide Au . l. a de An. 3. . Ob. I. Alt. 7. nos dicimur genus De; p ergo ex eius substantia. neg. cons. Nam ex Ap. genus Dei sumus ,
quia in ipso vivimus, movemur, s sumus: & sensus est , sise homines ad Deum accedere se ipsos contempland O ,& charitate filii Dei nuncupari. Deinde Apostolus his verbis Idololatriam insectatur dicens : nos genus Dei sumus non debemus eryo adorare sculptilia, quae cum snt hominum. sunt ipso homine ignobiliora, qui genus Dei est. Ob. II. Deus creavit animam Adar inlpirando spiraculum vitae; sed hoe spiraculum sive halitus Dei ex ejus su b- stantia est ; ergo &e. II. Substantia Dei non discerpitur inspirando, lacuti nec lumen lucernae , cum ex illo aliud accenditur, vel cum Eliseuq flando puerum suscitavit; ergo &c. R. Ad I. dist. maj. Et hoc spiraculum est ex nihilo, cori c., est halitus naturae Dei, neg. maj. Similiter dist. min. Hoc spiraculum ex Dei substantia est , si sit spiritus creatus , neg., si sit spiritus datus a Deo, conta min. , & ne, cons. suid est, ait Aug. 3 de Orig. An. , quod dicis. eam particulam esse quandam halitus naturae Dei Numquid nam ipsum halitum noeas ejusdem , cujus Deus es . esse flaturae Si negas ; ergo de nihilo sum halitum secit Deus , cuius h litus animam vis se particulam ; s de se ipso ; ergo ipse est, quod alsi, materies corporis fui. Solus ergo spiritus datus, hoc est Spirituq sanctu , ex Dei substantia est, nam anima
ex ipso Dei halitu ex nihilo producta est , alioquin, nedum portio Dei esstit, sed Deus ipse sicut Spiritu; sanctus Deus
est. Ad II. neg. ant. Ad exemplum igniq respondetur, hunc alterius naturae saltem numero et se a lucernae lumine, erunt
ergo Deus & anima plures Dii . Ad III. respondet Aug. Ita=ie fatum Elisei fulse putas animam' pueri ὶ Haec enim
523쪽
List. XII. Dis s. I. CAP. IV. IOICAPUT IV.
DUO inquiremus hoc loco: I. An anima fuerit ante corispus, et in ipsum ob patrata crimina ex altissimo domicilio depressa, ut ait ori aenes II. An sit ex corporali semine propa ata, aut saltem per traducem fiat , ur plures ex PP. dubitarunt
Psto post Tio s. Animae creatae non sunt extra corpora, neque in ea ob crimina detrusae. Prob. Iescripturis. Ap. ad Rom. I ait: per unum hominem peccatum in hunc mundum intraυit; ergo animae extra Adam non peccaverunt, nec in Adam , idest in carnem, quae ex Adam propagata est, ut in carcerem fuerunt intrusae . Ita S. P. ep. 28 ad Hier. II. Genet. I. Vidit Deus cunfla, quae fecerat erant valde boua et atqtai valde bona non fuit Tent, si corporibus allictatae fuissent animae sceleribus inquinatae pergo Ne. Ita S. P. II de C. D. 2 '. Prob. II. ex Can. 6 Conc. Bracharensis, et ex Uienn. sub Clem. V., ubi definitur, .animam esse suapte natura formam corporis i ergo non propter crimina in corpus detruditur. Prob. III. rationibus Augustini. Daemones gravius pec-
earunt, qnam anime: atqui daemones, in corpus aereum ,
anime vero in terrenum per Origenem detrulla sunt ; ergo graviori culpae levior poena injuste rependeretur. ob. I. Sap. 8 habetur : Puer eram,'fortitus fum ani-mrm bonam, S cum essem magis sontis, veni ad corpus in- eo πρα natum ἰ ergo &c. ix. I. neg. cons. Si cnim bona erat anima, cur in corpus detrusa est, quod ex Origene ob crimina tantum velut carcer animae destinatur Sensus ergo citato loco est, Salomonem adhuc puerum optimae indolis Disse, eumque esset magis bonus, gratiae auxiliis diu munditiam ita servasse, ut in mortali corpore calte viveret. l . II., ea verba accipienda esse de Filio Dei , cuius Salomon typum gerebat , ut ait Aug. IO de Gen. ad lit. II. Ob. II. S. P. 7 de Gen. ad lit. 24 ait, animam latuisse iis operibus De , donec eam corpori infereret ἰ ergo &c. I. neg. cons. Non enim cum Origene ait S. . P., Adar animam ob parrata crimina venisse ad corpus invitam , sed eo fine
R. I s. dist. ant. Ait S. P., animam latuisse in aliorum sententia, quam tolerabiliorem vocat, cone. , in Propria, ne
524쪽
, ' - DE THEOLOGICIs DisCrptrinsDil putat ergo ibi S. P. , an simul cum rebus aliis anima produlta se Cumque ollendisset , animam hon fuisse conditam secundum causalem rationem, cum sit spiritalis , nec latuisse in angelorum natura, cum non sit filia angeli, ait, xolerabilius videtur, si dicatur, animam latuisse in operibus: Dei, donec eam cstrpori insereret: quam opinionem ieciorum arbitrio relinquit . At l. Ia de C. D. 23 in eam propendet 1ententiam, quae docet , animam creatam esse homine jam formato: ait enim : cum virum formasset ex pulvere , eique
animam , sive quam iam fecerat , indidiss et , με sufflando
fecisset c. Neque hoc adversatur simultaneae creationi Nam creatio animae ad alteram spectat creationem hominis, nexipo in sua specie, ut alibi dictum est. Ob. III. Origenis sententia traditur ab Ethnicis . Nam in Panest. Theodosii Imp. legimus : divinus auimus venturus .n corpus dignum priκs metatur hospitium . Ib. A Iudaeis , qui Io. 9 Chrilium rogarunt : quis peccaυit , hic aut pare u- res ejus , ut caecus nasceretur ' III. A PP. Nam Hieron . hanc sententiam recitat, non improbat in ep. ad Eph. &c. rAug. vero dubitavit , an Sol , & sidera sint animata ; ergo Origeni omnes consentiunt. R.neg. ant. Falsum est enim intelligibilia corporalibus pra cessisse ut archetvpa. Quid enim opus erat sapientissimo avtifici exemplari & archetypo , ut mundum condefet Falia est ergo Ethnicorum opinio de pra existentia animarum . Ad II. neg. ant. Judaeis enim impossibile videbatur, posse hominem linte nativitarem peccare , rogabant ergo cuiusnam peccati poena ellat caecitas illa nativa uibus respondit Iesus: neque is p ccavit, neque parentes ejus, actuali quidem peccato, cujus suspicabantur poenam suasse caecitatem ς ergo anima caeci nati non fuit ob aliquod crimen detrusa in corpus. Ad III. respondetur, Hieronymum ibi satis ostendere, se recede e ab ea Oriaenis sententia r Augustinus vero dubitavit tantum , an astra a suis rectoribus 1 piritibuq vitaliter inspirentur, quod retractavit in c. 7. Vide Noris. Uind. c. q.
Ob. IV. Anima non moritur moriente corpore, ergo nec producitur cum corpore. R. neg.cons. Anima enim, cinia sit incorporea, non potest distolvi cum corpore, cum eo tamen
producitur, quia est ejus forma. P RoposiTio ΙΙ. An anima creetur ex nihilo, dissicillima quaestio est , de qua iure dubitavit Augustinus , sed de
fide est, eam ex corporali sem me non propagari.
Prob. I. pars . Haec enim quaestio neque ex scripturis ,
525쪽
rieque ex Patribus , neque rationibus theologicis resolvi potaest ; ergo &c. Prob. min. Nam ex scripturis producitur illod Ps. 32. Qui finxit sv Ilatim corda eorum . Is 42. Uuiuensit spiritum hominis in eo . Eccl. Ia . Spiritus reaeat adriam, ui fecit illum , Jo. 3. Pater meus ut 'ue modo operatur: d naec loca dubia sunt ἰ ergo &c. Pr. min. ex Bellarmino,
ni ex Augustino ait, nullum inveniri scripturae locum , iaruo per icue doceatur . animum non feri ex propagine ,ed creari. Deinde ad 1. , & ΙΙ. N. Augustinus: Sed tinde
eum fingat , hoc quaeritur: nam oe corporalem oculum , quis
His Deαι fine it 8 Ad III. I t. Augustinus , de anima , cum
constat ab His fieri , unde ea faciat , an ex propagine , arasn sufflando, adhuc requirendum est. Ad IV., R., Io. locuta de orbis conservatione , vel de Christi miraculis accipi posse . Nec obstat ad Hebr. ia dici Deum Pa rem spirituum, nam Deus etiam ibi ritus est opifex, & Pater spirituum dicitur , quia solus dat spiritus dona : quod ergo spectat ad Ioca scripturarum , dicam cum Augustino , an anima sit ex propagine sui generis, elo nec deseudo , nec refello, sed per picuis, non ambiguis testimoniis id agendum es. Ex PP. plurima proferri solent. pro creatione animarum. Verum Eucherius Lugd., ΡΡ. Africani, Fulgentius , Greg. Μ. . Prudentius , Husto a S. Victore &c. scribunt , hanc quaestionem esse insolubilem , dubiam &c. ; ergo &c. Vide
Nori si Vindic. 4 f. 3 , ubi observat , in ipsa ad Optatum epistola adhuc dubitise Augustinum ; Tertulliani vero se'-tentiam ab co damnari , quia cum crederet , animam esse corpoream , 'igni putabat ex semine corporeo.
Dices : S. Leo in ep. ad Thur. ait: Catholica fides pra- dieat , quod animae hominum , priusquam fuis inspirarentus
corporibus, nou fuere . R. haec contra Origenis & Eutichetigperversa dogmata dicta esse, ut demonstrat ibidem Norisius. Ex ratione plura proferuntur de animi incorporea natura ; non desunt tamen, qui materiam spiritalem defendunt deinde in sententia de creatione animarum dissicilius exponitur peccati originalis transfusio . Uerum est , D. Thcrnet mopinionem de propagine animarum ha resim appellare , sed
S. Thomas eorDm sententiam notat, qui putant, animam pr pagari per semen corporeum . Ex quibus sic arguitur : controversa de animarum origine nec scripturis , nec traditione, nec rationibus definiri potest ; ergo recte de ea dubitavit Augustinus. Quaeres: in sententia, quae docet , singulas animas Mi
526쪽
quod probat I. Auctoritate Angultini, Gregorii, atque aliorum Patrum , qui sane de fidei dogmate non dubitassent . II. od neque 1cripturis, neque traditione, neque ecclesia decreto fuerit definita. III. Addit Uictorini, a Cailro, &D. Thomae sententiam , quibus noς quoque labscribitatus . Nec tamen , nisi temere , defendi potest opinio de animaraum traduce adversuq communem Theologorum consensum,
praelertim cum objectio de transfusione peccati originalis , etiam non admissa animorum propagine , ex doctrina Augustiniana diluatur. Ut enim ait Augustinus l. 3 contra Julianum , aut utrumque ideli anima, & caro vi arum ex
hombis trahitur, aut alterum in altero , tamquam tu vitiato vase i corrumpitur.
Prob. secunda parq . Anima spiritalis est; sed spiritale nequit decisione seminis propagari 3 ergo &c. II. Aug. b)ait: Do autem inter utro ue ambigo, yalυo eo, tit vel corpus esse animam Uel aliquam corpor am qualitatem, seu coaptationem non credam . III. Spiritalis substantia contineri nequit in re corporea, tanquam in ratione caussali, sed contineretur , si anima fieret ex semine ; ergo &c. Simile est D. Thomae argumentum γ ; qui erro corporali semine animam traduci affirmaret , esset ex D. Thoma haereticis
Ob. I. Anima non fit ex nihilo; ergo non creatur, sed propagatur. Prob. ant. Si anima fieret ex nihilo , a coryore non penderet atqui anima pendet a corporis temperie, alias quaevis anima in quodlibet corpus ingredi posset; ergo&c. II. Si esset a corpore independens, nec doleret eX ejus passionibus, nec eo dilsoluto invita recederet . Diruta enim domo, vel navi, natura, & hospes recedunt, quoniam corporei corporibus indigent: at spiritalia non sic; ergo &c. neg. ant. Ad prob. dist. mai. Non penderet quoad se, conc., quoad corpus , cujus est forma , neg. maj. Similiter dist. min. , & neg. cons. Anima ergo non pendet a coryore, quoad se , id est ut si , neque ut res spiritales percipiat :adeoque liberum non est ei quodlibet corpus ingredi , quia ex lege conditoris hujus est forma. Ad II. retorqueo argumentum . Saepe enim mens dolet absque passione corporea,
527쪽
ex. gr. , ex contritione cordis ; ergo non semper pendet a Corpore : saepe tamen ab eo pendet ex lege conditoris , eoque anima utitur veluti instrumento in vitae functionibus quo vitiato, aut male affecto, etiam anima se male habet.' ut male scribimus, vitiato calamo . Exemplum nautae est ad rem nostram. Is enim , ut homo eli , non indiget cora
re , ted eo indiget ut forma, nam illud regit, & dirigit.
Frasto navigio , cogitur nauta aut mi feram vitam agere in littore, aut feliciorem in portuo sic dissoluto corpore anima pro meritis vitam agit, sive miseram in gehenna, sive hea tam in caelis . Quod vero a corpore anima recedat invita , est poena peccati. Ob. II. Anima est forma corporis; ergo educitur de po tentia materiar. II. Haec forma inducitur ab agente naturali ex diipositione materiae; ergo non creatur. 0.dis .ant. Est forma corporea , neg. ant. , forma spiritali g, conc. ant. , &neg. cons. Nam sola forma corporea educitur de potentia materie. Ad II. dii l. ant. Educitur ex dispositione materiae, ut subsistat, neg. , ut peragat vitae corporalis Oificia , conc.
Corporis itaque dispositio non confert ad animae subsistentiam, sed ad corporalia officia, nam sejuncta a corpore cogitat , vult , amat &c. Deinde anima Adae producta est , formato prius corpore de limo terrae; ergo materiae dispositio non importat per se corporalem generationem. Ob. III. Roccus. Aug. ep. .ad Hieron. 28 ait, parvulogoriginali peccato non obstringi in nostra sententia ; ergo salsa est . Prob.. ant. Nullum accidens absque subiecto potest existere; atqui subjectum peccati originalis est anima; ergo,
si anima non propagatur, peccatum non diffunditur. R. neg. ant. Nam S. P. non de propagatione animae per semen corporale , sed solum de seiritali anceps est immo cit. lib. ait, se nolle discutere illam opinionem , quod ex una fiunt omnes animae. Unde l. 3 contra Jul. R ait : aut utrumque vitiatum. ex homine trahitur propagine nempe spiritali , quam unice agnoscit aut alterum in altero tamquam in vitiato vase corrumpitur . Salvatur ergo in utraque sententia peccatum originale . Ad Irob. neg. mai. Transeunt enim , ait Eslius , de uno in alterum absque subjecto err res , morbi &c.: & concessa min. , neg. consob. IV. Haec sententia Deum facit iniustum, qui purum spiritum corruptae carni permiscet ; ergo &c. N. ne ant. Nam peccatum ex vi creationis non traducitur , sed
ex Adami malitia , per quem corporeo vase polluto, quod
528쪽
mus absque sorde Drmavit: non debet Deus risiturae ordinem immutare, ut ait D. Urosp. ad IV. Obj. Vinc. Ob. U. Foecunditas humani seminis attingit terminum formalem generationis ; sed is est anima ; ergo &c. Ρrob.
min. . Nam semen canis canem producit i ergo a pari . II. Si eduota anima sentitiva de potentia mater ae, non Crearetur anima rationalis, quidnam ex homine nasceretur P III
omne animal generat sui simile ; ergo & homo. t t. neg. min. Homo enim hominem gignit , non quod eius semen productionem animae attingat, led quia disponit materiam , cui Deus ex naturae lege inserit animam ue sicut beata Virgo Verbi personam genuit subministrando materiam , cui substantialiter unitus est Filius Dei . Ad prob.
neg. cons. & parit. Nam canis canem gignit, quia ejus anima est sensitiva : ast anima hominis est spiritalis : nec sequitur, hominem inseriorem esse ipso cane ; cum enim sit mente praeditus , praestat viventibus ceteris , & ejus generatio generationibus brutorum . Ad II. R. Disposito corpore teneri Deum, in hac providentia, ei animam conjun Sere , unde si animam non crearet , irrationale animal nasceretur ,
non homo. Ad III. Hominem gignere sui similem , quatenus materiam disponit, cui Deus animam infundit. ob. VI. In homine eadem est anima rationalis , ac sensitivat, & vegetativa; sed hae gignuntur; ergo di illa. Transmissa maj. , quae a pluribus negatur , dist. min. Gignuntur, quoad corporea membra, ad quorum concus4ionem
anima sensibilia percipit , conc., quoad substantiam a CODpore, eiusque modificatione sejunctam, nego. Ob. VII. De ratione animae est insermare materiam, eique aptari adaequate; sed anima materiam informat; ergo rei pondet partibus sermae , & partibuς consilit , & corporaliter propagatur. II. Anima tota est in quavis corporis parte; ergo abscisso brachio tota divellitur , & tota remanet. I t. dist. maj. De ratione animae &c., quae est forma materialis corporis, conc., de ratione animae, quae lit forma miritalis, neg. mai. Similiter dist. min. & neg. cons. Duplex
in homine est serma, materi aliq , idest humani corporis figuratio , & spiritalis, quae ope sensuum sensibiles functiones
exercet . Ad II. neg. cons. Scista enim brachio non anima divellitur, sed nervi, venae, aliaque filamenta, per quae ab
ob. VIII. Gen. a non legitur, Deum in faciem EVae inspirasse spiraculum vitae; ergo eius anima ex Adae anima facta
529쪽
facta est, unde dicitur virago, quia de viro iumpta est. II. Gen. I 2 memorat animas , quas Atraham fecerat in Haran ses c. 46 recensentur cuncta ammae, quae egressae sunt de foe- more Iacob; ergo per traducem corporalem. III Apost. ad He-tir. 7 ait quod Levi adhuc in lumbis patris erat , quando obviavit ei Μelchisedech : sed Levi erat in lumbis Abrahae
Tatione etiam animae , non ibi ius carnis, alia ς etiam Christus decimatus esset, cum natus sit ex Abraham secundum Carnem ergo &c. . ad Ι. neg. cons. Ibi enim corporalis Evae productio describitur, non spiritalis ; hinc ergo non probatur nec creatio, nec pr agatio animorum . Dicitur autem virago, quia est os de olfe viri, non anima de anima. Vide Augu uinum Ep. 27 ad Hieronymum. Ad II. neg. cons. Filii Iacob an mae vocantur figurate, sumpta re contenta pro continente. Ad III. neg. min. Christus enim cum Levi decimatuς non
si in scemore Abrahae , quia absque semine corporali de Virgine conceptus est. C A P U T V.
ΡRaecipua animae dos est immortalitas , quam a Catholiucis nonnullis negari, calumniantur Osander , &. Clantentus. Negant utique, qui animam in quadam materiae dispositione constituunt, quamvis non desint, qui materialem animam putant, & immortalem. Sit itaque PROPOSITIO. . Anima perpetuo vivit. Prob. I. Scripturis . Sap. 3 de justorum animabus habe tur: Non tanget suos tormentum mortis. Visi sunt oculis in- spientium mori, illi autem funt n pace . lo. I 2. Qui odit animam suam in hoc muniso , in υitam aeternam custodit eam . Matth. Iussi autem iu υitam aeternam . Prob. II. ex
Patribus apud Coccium in Thes. , & Suareet l. a de op, sdierum : unde Origenes ait l. 7 contra Celsum , quod tam Graeci , quam Barbari persuasum habent , quod vivat anima humova post disce sum a corpore. Nam, praeter Pythagoram,&'Platonem; idem sentiunt Thraces ex Mela , Chaldaei ,& Indi ex Pausania; ergo &c. Prob. III. ratione. Ι. Anima incorporea est , ut alibi probatum est; ergo est immo talis: quomodo enim di solvi potest , ait Nyss, quia non est compto tum Τ II. Nisi anima sit immortalis, nec bonis merces , nec improbis poterit rependi supplicium; sed hoc De
530쪽
sio DK ΤΠvotoercrs Discipimuprovidentiae, ac sapientiae repugn*t; ergo &c. Hoc argumentum, quod extat Iob. 2I, & Pial 72, urget Chrysithomus hom. 4 de Provid. , & Tuli. de Senest. Hine Epicuraei, atque impii, ut suis 'cupiditatibus indulserent . animae immortalitatem negarunt. III. Insitus cu que est amor beatitudinis, & lbiliςittido de iis, quae post mortem futura sunt; sed hic naturae instinctus frustrari nequit , alias melior essethrutorum, pecudumque conditio i ergo &c. ob. I. Eccles 3 ait: Unus interitus est hominis iu-- neutorum, aequa ιι triusque contiuio scut moritur homo. . se ει illa moriuntur,s nιhil habet homo jumrnto amplius, ergo &c. dilf. ant. Unus 'est interitus &c. quoad vitare Corpoream utriique communζm , conc., quoad spiritalem Ieg. ant. Nam quoad corpus & vitam animalem nihil habet homo iumento amplius , & cuncta ad eandem terra conditionem redeunt , si didem peccanti Adamo ait Dominus, puisis es, s in pu Aerem reverteris. Aesima ergo, qua pulvis non est, in pulverem reverti non potest. Verum no alteram manere vitam, in qua pro ratione meritorum merces aequa rependitur, docet Eccl. ibid v. i7: in dixi ii corde meo, iussum O impium iudicabit Derus. Ob. II. Ex I ad Tim.6: Deus solus habet immortal talem
ergo anima non habet. Levit. II omnis carnis, Idolhominum , in savguine edii ; ergo &c. R. ad Ι. dist. conNon habet natura , & immutabiliter, conc., nullo modo neg. cons Solus ergo Detis, ait auελ q. ad Orth. , immortalitatem dicitur fabere , quod non ex alterius voluntate ea νhabet, sicut caeteri immortales, sed de suapte natura, & et sentia . Vide l. io. c. Ad II. cum Aug. , animar- in sanguine esse , qnatenus in hac vita vivitur , dum Iarguis per venas corporis diffluit e vel cum aliis respondetur animam omnis carnis, id est brutorum, qui super altare irrmolantur , esse subtiliores languinis partes, non vero an
mam hominis, quae est spiritalis. CAPUT VI. . De Pythagorica mete Dein iac de Platonica animorum
Nol. I. Animarum de uno' in aliud rpus transmigrtionem, seu μετεμ ιυ χωσιν, ut Graeci vocant , Pr In νύ icitur tradidisse Pythagoras. sed eam ab Egyptiis ad Uythroram promanasse, lcribit Photius in Biblioth. p. I 6O l