장음표시 사용
141쪽
I12 C A R o L 1 C t v s Idura &lignosa erat, imδ quasi cornea auisaxea. Confracta porth infima parte haec plantae v. sax6ne, an ostracea testat innata fuerit, nihil assirmare possem: plurimi etiam rami in inferiore fruticis parte abrupti erant.
MA R N v M hunc fruticem, quem non incommode Ericam marinam appellari posse arbitror, mittebat ad me anno a Christi nativitate millesimo quingentesimo nonagesimo septimo Doctissimus vir Henricus Hoterus, Bergensis in No Magia Medicus: cujus Ericae essigies in sequente tabella expressa. t. iraris. ER AT verdis frutex cubitalis aut amplioris altitudinis, statim ab insmo in frequentia ramos assurgens: atque illi denud in minores alios divisi erant, interdum simul coalest hant, ut in flerisque plantis in mari nascentibus evenire solet: tenui cortice tegebatur,ter restrisque coloris erat. Totus porro frutex plana forma excreverat, de in sesquicubi talem latitudinem expansius erat. Omnes autem rami tamquam quibusdam reherculis erant obsiti, sed minores longe frequentioribus de majoribus squod pictor per supinam qua dam negligentiam non observavit ut tamquam flosculorum gemmis ornati viderentur, quae trita in tenuissimum pollinem resolvebantur. Tota alioqui planta limosa & dura crat, atque lapidi aut scopulo in ta fuisse videbatur, salsi saporis, ut quae in Oceano natae plantae.
HA η c marinam plantam, quam fruticem sive sumticem appellare licet, nancis scebat Ams et tedami anno a Christi riativitate millesimo sexcentesimo primo; quem propter formam diversam ab aliis fruticibus marinis quos ante conspexeram, S: describendum, & ejus iconem in tabella exprimendam censebam, quae ad
142쪽
dalis altitudinis, non tamen integer, sed infima parte λ-ctus, in decem vel plures ramos inaequaliter de nullo ordi, ne nascentes diuisus, quorum aliqui abrupti: qui sepeterant, toti tecti erant exiguis quibusdam vasculis rugosis deorsum propendentibus, coloris ex albo cineraces, Rese-dae vastulis. quae semina tam matura continent, non valo dissimilibus, longe tamen minoribus,&infima parte, ut plurimum connexis ipsis ramulis, quae vacua & valde Κωgilia, ut quae digitis attrita, facili me in pulverem resolv bantur, salsi admodum saporis Quo in mari erutus fuisset hic frutex, intelligere non potui,quia nautas qui retulissent, convenire mihi non cor tigit: de qui redimunt, illa minime curant. deinde in frequentes alios minores sese sipa
Ibam, elegantissimo spectaculo, de illos quiem Abrotoni seminae la nonnullis Chama:-- cyparissias Plinii existimati) soliorum sormam γ-nὰ reserentes: nam brevibus tubulis instar minutissimotum soliorum constabant, quamdam serie, ut illa, dispositis, sed magis multi-- PG, plici, quia pauci quaternis, plerique quinis, 1 l, - , renis & septeni sonterdum etiam pluribus o ti
dinibus compacti erant: in crassioribus autem Tauriis, qui quodammodo candicabant, serὰ attrita erant illa folia, ut dumtaxat foramina relicta apparerent tamquam soliorum tubulatoriam vestigia: extremi vero ramuli, qui levitor Purpurastebant & quasi in mucronem de- . sinebant, tubulata illa conservabant integra:
ψsa plantae substantia dura & candida, sal rum
sa rem, utpote in mari nata, retinebat: e saxis enim in imo mari jacentibus abruptam fiat se arbitrur. In unam porro partem inclinabat; eaque parte qua procumbebat, candi Hior erat illa quae prona sursum spectabat: nonnulli autem ex procumbentibus ramis stricii coaluisse deprehendebanturi sursum 'eris erecti, minime, ut ex icone in tabellae ressa conspicere licet.
143쪽
Mi R r ostendebatur haec venusta
planta marina Amstetredami anno a Claristi nativitate primo supra millesimum & sexcentesimum, a perhuma no viro Ioanne Langhe Gaeirurgo Am redam si, qui etiam illius ramo pedalis seia longitudinis ab ipsa planta abrupto me donabat: quem in subjecta tabella exprimi curabam, Lectoris oculis proponendό. TOTA planta in unam partem inclinabat, ut pleraeque pelagicae plantae solent, de
prorsus saxea apparebat, in imo mari seopulo aliquo, ut videbatur, ad nata, cujus fragmentum infima parte adhuc retinebat. Exorientali Oceano allata serebatur, eratque viginti uncias longa, & in multos graciles ramos divisa, ac nequentibus nodis & articulis distincta. Candicabat porro tota, singulique articuli striati & veluti canaliculati erant, ad singula vero genicula sive nodos, graciliores & fusci, spicndentis tamen coloris, ut etiam singuli articuli squi interdum uncialis longitudinis, magna vero ex parte semunciales aut breviores erant: susto aliquo glutine connexi videremur. Interior autem plantae pars lignosa erat, quemadmo dum ex abruptis quibusdam articulis comspicere licebat. I
APIDE A haec plantula, in sex aut plures ramos divisa, Brassicae Cypriae cerebro nonem . /M formam habebat, tota solida, candida, & in varios ramulos cre ἀ-- berrimis foraminibus distinctos divisa, valde eleganti aspectu. Christianus Porr tus Amstet redami redimebat cum conchylus de aliis rebus exoticis, ut museum, quod habet in tructissimum,tanto locupletius redderet. Videbam postea apud alios simile vel etiam maJOres.
Vτ in terra, sic etiam in mari stingi nascuntur: at hi non molles, sed lapidea duritie
praediti, quorum tria genera, partim in Indico mari,partim in Nilo eruta,ut mihi reserebat civis quidam Ams et redamensis, apud quem eos anno a Christi nativitate millesimo sexcentesimo conspiciebam, in ipsius museo multis similibus rebus exotis eis instructa. E majoribus porrd qui e mari eruti, nullum exprimendum curabam, quia nulla appare hant pediculi, qui eos sustinuisset, vestigia. Sed quem dicebat in flumine Nilo natum, dismtaxat tamen majorem, quia integer, 3c alium praeterea minorem&magis contra Etum, in duabus tabellis, ipse permittente, exprimi curabam,& majoris quidem pronam& sepium partem in prima tabella, quae hic adposita, minorem, in altera.
144쪽
Iu Nilo natus, decem unciarum habebat circumserentiam, ejus diameter tres xnciae rorae μα- cum semisse : totus autem saxeus erat&candicans, superna palle, ab umbilico ad cireum- fetentiam, multis profundis striis, oblique quodammodo excurrentibus ornatus, inferna autem, mimis elatis striis, iisque asperis de quodammodo echinatis erat praeditus, quae a circumserentia ad pediculum producta desinebant, qua videlicet parte magis sustus erat: pediculus ejus brevis de crassiusculus, quia scopulo aut petra abruptus videbatur. Mi N o M S, qui compressus, floris firmam quodammodo exprimcbat, ircumferentia Si ambitus qui valde sinuosuc sex unciarum erat, diameter, in longitudine duarum cum semisse, in latitudine autem, unius aut paullo plus, & quia in floris quodammodo formam assurgebat,altitudo paene duarum unciarum erat, ab extremo orbe descendendo sensim gracilestens: pcdic tum habebat brevem de crassiuseulum: striae quae cxterna parte a pediculo ad circumferentiam excurrebant, non erant Valdὰ conspicuae; quae autem in parte interna, profundiores S magis conspicuae, simul etiam in medio coeuntes, quemadmodum exicone in tabella expressa conspicere licet.
Exto ηs Spongiae genus apud M.
ctissimum&humanissimum virum Davidem Sinapium Amstetredami conspiciebam anno reparatae Salutis h 0m,nae milicsimo de sexcentesimo: cujus etiam formam meo rogatu ipse delineari curabat, M ad me mittebat. Illius deinde iconem in tabella exprimi iubebam, in eorum qui exoticis rebus delectantur gratiam. INHAEREBAT porro spongia adhuestio saxo, eique durissimo & nigro, quod duodeeim libras pendebat. Ipsa autem spongiae sorma quasi infundibulu imitabatur, aut floris imaginem exprimebat i nam tota cava erat, 3c infima parte qua saxo inhaerebat, valde angusta; deinde sensim sese
attollens, expanilebatur , inaequaliter α- metri, quum uno latere ad novem unciaiarum altitudinem dumtaxat assurgeret, adversis autem,ad undecim uncias perting -t: ora inaequales erant desinuose, inint
xiorem pariem interdum adeo reflexae, ut
145쪽
soliorum formam quodammodo exprimerent: amplitudinis diametet superta parte it decim erat unciarum cum semisset exteriore parte lobum, quis seliolum adnatum habebat, interiore vero bina Iliola instar calycum semata: tota autem materia vulgares spongias referebat. Longe quidem majores videre memini, sed informes: unam tamen, quum Mompellit viverem, tempestatibus ejectam in maris littus sepra Peraci conspiciebam, quae amplissimi petati sermam extitissime imitaretur.
TR i A Alcyonii genera non vulgaria, dum hane Exoticorum Historiam scribere adgrediebat, consipiciebam: quibus Iocum ut darem in hoc Sexto libro, opera n tium esse iudicabam. Ptioris autem & Secundi dumtaxat i cones, quia ungulatis formae, in binis tabellis, quae hic adponerentur, exprimendas curabam. P Rr M v M, quod inter Alayonii genera reserendum arbitrur, mittebat ad me Simon Parduynus Conlul Medioburgensis iupra memoratus, anno a Christi nativitate nor Osimo septimo septa millesimum & quingentesimum, ex America, ut adscriptum erat, rotatum. Id autem erat monstrossim & valde admirabilis formae,quia cervina cornua cum cranii, cui adhailigent, parte, quodammodo reserebat, in varios ramos sparsa, inferna pa te denso corpore de crasso, spongiose tamen, de retinentescopuli, cui natum saerat, de inhaeserat, fragmenta: cornua ipsa sesqui cubitalis erant longitudinis, & palmaris aut amplioris crassitudinis, in varios ramos satis eratas sparsa, cavos tamen, εe spongiosa, rudia' crassaque materia constantes, ac veluti reticuli instar compositas, ut lumini oppositi, trans- parentes essent de pervii, color ad spadiceum tendens: Iamulorum nonnulli singulares erant, quidam etiam gemelli, de ex parte interdum coalescentes. Sapor valde salius eratinam illo ipse anno e mari erutum. Pictor in icone exprimenda, negligenter suo officio functus est. ALTER v M, quod a Iacobo Gareto anno a Christo nato nonagesimo quarto se a millesimum ac quingentesimum accipiebam, mirandae etiam erat sermae. Nam cheir thecam in quatuor lacinias digitalis longitudinis, easq. cavas de inanes,ac veluti tuberibita cinermes coloris exteriore parte obsitas, sectam, valde reserebat: interiorς vero parte lareviores.
146쪽
viores ,-multis exiguis foraminibus praeditas. Tota planta si hae appellatione eam d nare convenit, spongiose quodammodo naturae erat, & levis admodum: ejus sapor non valde falsus, ut diu adservatam esse,& temporis diuturnitate salsedinem exuisse credendum esset. Scopulo, aut faxo inhaesisse videbatur: nam sedes plana erat. Cum iecundo autem Alcyonii genere a Dioscoride descripto , nonnullam affinitatem habere vide
T E RTrv M. quod ad Quinti generis a Dioscoride descripti speciem aliquam referri
γω existimo nisi quis ad Tcrtium genus Spongiarum referre malit, cuius memiis C. v. Gulielmus Rondeletius libro de Insectis ocZoophytis cap. xxx. quodque densis Tum, spissum, validum, cinereum, Alcyonio rum simile, ut vix discrimen agnoscas. Hoc enim fistulosum non esse ait , sed saepius cavitatem unam 8c eam amplam habere) Illonum is videre non memini, mihique ostendebatur Amflciredami anno reparatae salutis humanae millesimo sexcentesimo, a Davide Sinapio supra dicto,qui illius etiam dimidiam partem per longitudinem sectam mihi liberaliter donabat. Crassitudine porro longitudinem valde superabat: nam quum octo dumtaxat uncias de semissem longum esset, crassitudo in medio corpore decem de sex uncias ambitu continebat, in extremis autem partibus paene duodecim: ipse enim forma prorsus inaequalis erat, modo in dorsum assurgens imosi in multas lacunas depressat totum autem Alcyonij corpus cineracei coloris crusta tectum erat: interna pars, fungosa, sive spongiosa quadam materia constabat, & secquem tibus lacunis erat praedita, saltiq. admodum saporis, acrimoniae etiam particeps: nam illius supra candens serrum resiccatae pulverem, si cuti a)fricaretur, non modo magnum pruritum excitare, sed etiam valde mordicare & urete experiebar, non secus quam aliorum Alcyonii generum, quae multis ante annis in Galliae Narbonensis maritimis collegeram, dum Mompellii vivebam, pulucrem obse averam. Doctissimus vir, &in sua arte peritissimus Ferdinandus Imperatus, in eo opere quod Italico sermone conscripsit, cuique Naturalis Historiae appellationem dedit, aliquot Fuci, Spongiae,& Alcyonii genera elegantia atque exotica, cum aliis plerisque rebus peregrinis exhibet : praesertim vero xxv II. liber ejus operis consulendus; continet enim plurima ad hane materiam pertinentia, ex suo dicissimo Promptuario desumpta.
1- gramen ripa centes, S quodammodo terra res.
IN deserta illa insula, ad quam Genetosus Franciscus Drahe cum suis comitibus, ridinate relicta, aquationis causa appellebat: quum densas silvas ingressi essent, plurimos majores cancros, tum praegrandes cammaros inveniebant gramen depascentes, & in arborum vento disiectarum cavis, aut sub ipss arboribus latitantcs, quibus coctis & elixis, famem eos jam prementem per multos dies, avide explebant. Illos autem, praeter alio. Tum cancrorum morem, in sicco perpetim versari existimabant: nam quum plurimos, eo tempore quo in insula versabantur, aliquoties ad mare deserrent de in aquam abiicerent, subito effugere, &ad Qtita pascua regredi observabant. Sita autem erat ea insula, ipsis reserentibus, sub ipso . quatore, inter Iavam & Molue-Cas, nomine quidem ipsis ignota, sed quam a cancrorum istic repertosum maxima abundaritia Cancrotum insulam appellarunt. An porro isti cancri, ex illorum sunt genere, quorum meminit Ioannes Lerius cap. XI.
Americanae suae Historiae r quosque terrestres esse, & Oasa ab indigenis appellari, marinis macilentiores, & mimis grati saporis, atque sua cubilia uve antra sub ar rum radicibus habere scribit
VALDE admiranda eius Caneri forma, quem, curante Q. V. D. Everhardo Vor stio. publico in Academia Lindunoetitava Artis Medicae Prosessore, te siccatum conspiciebam amo a nato taristo sexcentesimo tertio supra millesimum, de in adposita tabella exprimi curabam. L 4 - PERPO
147쪽
PERpo LITAM autem habebat is testam, eamque versicolorem,in qua lumini Opposita,o servarentur in fusco mixti colores flavescens Seruiastens. Constabat vero ea testa duabus patii bus, anteriore M posteriore, inter se quadam cartilagine connexis: anteriore quidem breviore Mangustiore, ut quae tres dumtaxat umias longa, quatuor lata esstet, ubi amplissima : posteriore autem longe majore, quatuor videlicet uncias cum semine longa, septem cum demisse lata. Utraque pars in dorsum instar fornicis assurge bat, posterior tamen magis quam anterior, veluti in eminentiores tres divisiones brevibus
quibusdam aculeis praeditas distincta: qua etiam
anteriori parti connexa erat, magis emi mi &brevibus quibusdam aculeis munita, deinde in lunata quaedam comua se spargens, ad longos usquinta circalis obsita: mcdia quasi parte testae, in dorsi lateriabus orbiculatae quaedam conspiciebantur emineruiae, oculorum paene sormam reserentes, durae tamen & testaceae. Anterior porro tellis pars, qua posteriori connectebatur tres uncias lata erat,
quatuor autem lut supra dicebam) ubi amplissi
ma, extuna binas solummodo, eaque in tres bre. Vesaculeos, aequali spatio inter se distantes, desinens: ad medium aculeum, adnexum habebat non exteriori testae adhaerens, sed quadam articulatione sub ipse testa triangulare cornu, septem uncias longum. angustum & mucronatumr supremus in prona aculei parte angulus, brevibus aculeis instar serrae erat oblatus: supina ejus pars laevis & carinata: anterioris partis testae latera sept aculcis, praetcrextimum erant munita,&sex firmis, planis, acutis spinis unciam longis, spadicet coloris & ltir suus inter extimum&septimum aculeum prodeuntibus donara: media prona parte sex angustarum lacunarum, quas cultri mucrone impressiarum, bini ordines apparebant, quibus interna testae parte totidem plana j ossicula, veluti abruptarum costarum fragmenta, respondcbant. Totum ipsius animalis corpus siccitate contractum & vetustate magna ex parte corru pium erat: dccem autem pedes liabuisse videbatur, quorum priores, an es clas habuerint, ignoro, nam nulli integri praeter postremos, qui sex articulis constabant. Omnes oriebantur ex majore live posteriore testat atquc adeo arcte coniuncti erant, ut cultelli mucronem non admitterent, sed statim ad primum articulum coaluisse viderentur: anteriores pedes,
qui an est elae, ut dicebam, fuerint, ignoro, statim a sede inferioris articuli, ex ipsa articulatione latam appendicem producebam, fraxini semini non valde dissimilem: Aque ante illos binae sere similes appendices exoriebantur: hirtae, breves, ad primi sive ins mi articuli summum vix pertingentes: octo reliquipedes, superiori infimi articuli parti v ndices etiam adnexas habebant, breves, crassas, aculeatas, utrimque in unum quoLmmodo coeuntes: secundi articuli aliquot similiter aculeis donati: postremos pedes subsequebantur exiguae chelae tribus articulis constantes, adeo breves, ux ad tertium posteriorum pG dum articulum vix pertingerent. Qita anterior testae pars posteriori connectebatur,ex ipsa connexione subhir tuta quaedam cartilago oriebatur, unciam cum semisse longa, binas cum semisse lata, deinde aliae paullo minores ad singula illa plana ossicula, veluti a ruptarum costarum fragmenta: sed omnes praeter primam commemorλtam, & huic proximam, adeo corruptae , ut ossicula dumtaxat consipicerentur, nullis vel capitis, vel caudae vestigiis apparentibus. Ea autem anterioris testae pars, in qua ortum habebat oblongum illuὸ trianguIare & mucronatum cornu, concava erat, & quasi se nicata, unciamque longa, hinis veluti denticulis planis & in extimo acutis introse
sum spectintibus donata, ad quam usque pertigisse videbantur cartilagines supra
Qui Cancrum istum Doctori Vorstio commodabat, ut mihi ostenderet, Ioannes a
utrimque Sc in firmam spinam desinentia,
148쪽
EXOTICORUM LIB. v I. I, 'Tolsi Winc et Canonicus tegularis, circa Molluccas insulas captum es c,&ante biota' nillae ab iis qui ex illa navigatione redierant se accepisse asserebat. Haec porro sunt quae de admirandi hu)us cancri torma observare mihi licuit, quae benexolum lectorem botii constiturum confido. Ad nullum autem genus eorum, quorum historiam Cl. V. Gulielmus Rondeletus lib. xviii. de Piscibus descripsit, referri posse videtur, nili quis notas aliquas communes habere censeat cum ejus Pagur O. veteribus ta-taea prorsus ignotum fuisse arbitror : alioqui propter tam insignes de non vulgarcs notas
quibus praeditus est, liaud neglexissent. ετ a Ru M illo ipso anno, apud Cl. V. Doctorem Petrum Pauwium, publicum in ea. coiri alie-dem Academia Artis Medicae& Anatomes professorem, admirabilis etiam formae Cancri testam videbam, eam quidem non integram, sed magna ex parte confractam, duram α' silidam, interna parte albam, externa dilute rubentem, & variis locis, albis quibusdam
maculis, rie quadam servata,conspersam. Quinque autem uncias longum crat fragmen tum,ab ipsis oculis ad exircinam usque partem: sex Iatum,& in f Ornicem clatum : utroque latere ternis firmis spinis live aculeis p ditum, quarum prima paullo songior: supra oculos emergebant aliae crassae spinae, bitias uncias longae, firmae, pcrinde ut testa versicolores. ex albo de rubro videlicet coloribus mixtis, nigricante mucrone, quemadmodum S reliquarum, antrorsum spectantes,*ad cornuum similitudinem anterius incurvae, quas quatuor aliae subsequebantur , ex utroque latere binae, quarum quae cornibus proximae, alias longitudinc superabant,deinde infra illas ex utraque parte quatuor tubercula verius quam spinae, inter quae, quemadmodum etiam inter spi iras, sparsa crant m ulla vestigia, pilorum, quae inhaesierant, ut verisimile est, sedes: ante cornua, de quasi sub ipsis. prominebant magni crassique&unciam longi oculi Testacei, versicolores,ad testae, cornuum similitudinem, in latera spectantes, extimes parte, in qua acies fuerat, nigri: a cornibus sive spinis illis incurvis supra oculos eminentibus, ortum sumebat planum, ternasque uncias longum ro' strum, unciam cum semisse latum, anteriore parte magis angustum, quodammodo carinatum, in quo quaternae eminebant spinae, utrimque geminae, ratuali spatio ab invicem discretae, quarum anteriores paullo longiores Min carum lateribus frequentcs consertimque nascentes breves pili candicantes: extimum vero rostrum , quod abruptum,
valde angustum curvumque fuisse videbatur. Et haec quidem de hujus teste fragmento; ouam si integram, & ipsum Cancri corpus videre licuisset, Mus accuratiorem historiam clare potuissem. Mnevolus autem lector boni consulat quae propono. i
OV A N D o Q vi DEM Cancrorum mentionem fecimus, praeter institutum non etit si Mytuli genus quoddam non vulgare illis subiiciam. Hanc autem Mytuli concham anno a Christi nativitate nonagesimo nono supra millesimum &quingentesimum, Amstetretamo ad me mittebat ornatissimus de humanissimus vir Theodotus Coornhari Clementis F. cujus aeonem in tabella expressim lectoris oculis propone
149쪽
mmiώς - Iax Tu Lus igitur, de quo mihi sermo, ni ea opinione conchiser non incommode dici ipoterit. Is porro leptem uncias longus,&tres iubi maximes latus,e Mytqlorum vulgo cognitorum, quos Graeci υωικες appellant, haud dubie generibus, nec sorma valdedissimilis Coiaeliae longae a Cl. V. Gulielmo Rondeletio meo olim hospite, apud quem ne triennium suaviter vixi 1 lib. I. de Testaceis cap. xx i. desicriptae: testa enim erat sipissa dc rugata, quam fuisse arbitror, hoc est,duabus patulam conchis, ut Ciceroniano verbo utar, vel, ut Gara vertit,hivalvam: nam internE cava erat & dortis elato, nigro; cui inhaerebam, qtiodd m balani genus, & vermiculorum tubuli, tum etiam veluti parvi frutices, sex vel septem uncias longi, nonnulli crassiusculi, alii graciliores, valde ramosi, a quibus dependebant parvae conchae, musculis non dissimiles, binis testis, iisque cavis, ut illi,praeditae, quae hirtis veluti capillis oblitae, proculdiibio incrementum sumente concha, etiam patu frutices generassent, conchas prolaturos.
EXOTICI QUIDAM PISCES.IAM ad exoticos seces venio, quos vel mihi videre contigit, aut e rum icones coloribus expressas,sta quibusdam amicis acceptas, quum hunc Sextum librum adornabam. uspicabor autem ab admirabili coracei generis 'sce, qui mihi quidem non in cofectus, sed nus esties a
Su o finem Novembgs superioris, ab omatissimo viro Iacobo Plateau diligente rerum
Exoticarum conquisitore, dc quibus muscum habet instructissimum, Cetacei piscisicoliem, quam ex F. Ludovici Granat ensis Catechisimo excepisse sicribebat, accipiebam: eam licet satis negligenter, & ab imperito forsitan pictore, expressam, quia tamen meo argumento serviebat, hoc locu insertam volui, addita etiam ex Latino Fratris Ludovici exemplari nus descriptione. Lu Do v I Cus isitur sui paullo altius repetam ejus verba) in suo Catechisero, ad Qnem cap. xxi. libri de Creatione mundi, haec scribit. Hoc autem capite declarato quam admirabilis sit in horum animalium fabrica, aequum est, ut quam admirabilis sit in majorum quoque animalium fabrica ostendamus. ut facile appareat, idem esse in omnibus operibus suis: utque intelligatur, jure optimo illum Angelum, cuidam interroganti, quod sibi nomen esset, respondisse, Iudic. xiii. Cur meum nomen interrogas, qu- admirabile est In hanc sententiam possem ego hue adducere duas feras, quarum magnitudinem describit idem Creator cap. XL.&xLi. Iobi sub his nominibus Behemotbde Leviathan: sic de cete, quae notissima sunt. Attamen his praetermissis, hic admirabilem cujusdam piscis magnitudinem referam, qui anno M. D. Lxxv.x. Kal. Maii ad Pemebejam mortuus in i latita,Emari fuit prolemustas inues radi simma Octa tem sectante, vici καHi GH piamus.Nova Lis naane irycimtersiqum aut octo
150쪽
admirabilius visium fuit umqtiam: erat enim ejus longitudo quadraginta cubitorum : ejus pisi. . . corium in dors, nigrum erat, in ventre album t caudae veris amplitudo ab extremitate fm . unius pinnae ad alteram quinque cubitorum crat, S: Hus latitudo quindecim palmorum. Corporis crassitudo tanta erat, ut duo homines satis grandes in utroque late se collocati vix se consipicerent: uterque oculus unius cubiti erat longitudine: caput in sublime elatum serebat ad quatuor cubitorum altitudinem. Os in capite non habebat ut alii pisces, sed in ventre: majores illius dentes singuli erant octo cubitorum: in ore praeterea sexdecim habebat dentes,&cujuslibet circuitus erat dimidii cubiti, interstitium vero inter singulos erat unius palmi. Cujus figuram luc addercvolui, quae ab Hcnrico, qui sempiterno fruitur aevo, allata suit.
In hujus piscis fabrica, Divinae Providentiae artificium animadvertendum eshqui altum
fert caput, ut pisces prospiciat, quibus nutriendus erat: sed cum distantia inter caput Maquam magna esset, ei os in ventre accommodavit, ut vicinius de accommodatius ad piscandum esset,quod oculis jam esset assequutus. Illud quoque audivi,hunc piscem in ventre axungiam ad medendum satis accommodatam & magni pretii habuisse. Hactenus Frater Ludovicus.
NON sine causa mihi suspecta esse debet admirabilis illius belluae marinae apud F.
Ludovicum descriptio: nam quum ea quam exhibet pictura, majores illos dentes, quos octo cubitorum longitudinem habuisse ait, expressos non habeat, per illos dentes mandibulas voluisse dicere verisimile est: nec enim ullius elephantis etiam maximi cornua tantae magnitudinis umquam conspecta fuisse arbitror: huc accedit, quod alios dentes sexdecim in ore illi tribuit, ut etiam taceam caput adeo tenue in tanta corporis mo
Ie, illudque in se blime elatum. Itaque mihi facile persuaserim,non valde absimilem fuisse ei beluae marinae qua anno a Christi nativitate nonagesimo octavo stupra millesimum quingentesimum, in littus occiduum Hollandiae tempessiitibus ejecta suit: senes Batavi maris acco PM-miam ob appellabant. quae quum suerit portentosae etiam sormae & ma'gnitudinis, abs re me non facturum mihimavi, si illius genuinam iconem hic adponerem, deinde brevem historiam adiicerem. CETERvM, ut ad peculiarem hujus Beluae descriptionem veniamus, quae illo quo dixi anno, i v. 'el l H. Non. Februarii,circiter quartam aut quintam pomeridianam in littus suit ejecta e regione Berchey vici quondam sui ferturi decem aut duodecim tuguri rem, inter Scevelingam S Catinicum maritimum, cum tanta tempestate &maris com motione,ut oui istic aderam se in fugam coniicerent,& sese abderent inter colles illos are nos mari obje hos: sedata tempeuate, decem plus minus horis adhuc spirans fuit con specta: de mortua istic jacuit septem aut octo dies; ut ad eam conspiciendam e vicinis urbis bus & locis ingens hominum multitudo conflueret, partim pedestri itinere, partim equis,
Rus porro longitudo quinquaginta duorum aut trium pedum fuit, crassitudinis ambutum licet nonnulli dicant triginta pedum de unius, fuisse, alij vero longe majorem faciant: exacta tamen mensura sumi non potuit, quia volutatione & agitatione, ante quam interi ret, corporis pars quaedam sabulo erat immersar superior rostri pars ab extimo ad oculos
usque, quindecim pedum reperta est: ipsum in ea parte palatum, quadraginta duobus soraminibus