Bartholomaei Romulei ... Compendium seu Tractatus, de testatorum praeceptis, bona extra familiam alienari ad nobilitatem conseruandam inhibentibus vnà cum commentarijs in §. Diui Seuerus & Antoninus, in l. filiusfamiliâs, de leg. 1

발행: 1567년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

rem publicum, ut mulieres essent dotatae, cun Reip. intersi illas esse dotatas,l. 3. Sol.mat.RMtio praeesIeg. in d. auth. Res quae,est seneralis, ideo non disci limitari di tum, per cons quens in quocunm casu bona prohibetur ali 33'. nari,possunt ex causa dotis alienari. Nam ' r tio generalis extendit,& non restringit dietirin, I. cum pater.*.dulcissimis, inse. titi l .facit dicitia Banin l.metum, animaduertendum, in primo nota. Quod me. cau. quod ratio indetermina in continet omnem determinationem, quar P test adaptari ad eam. Nam ratio legis est mens eius,Banin Lcum mulier inprin. vhi Alcmni gulariter no. svr. Sol. mata Bald. in l.maximuintium,vers. Sed Iacob.ab Are.C. de libe. praeteri & ista fuit sententia Bari& aliorudicet non ponderent illas Ieges in suis rationibus,& prinhatur hoc quom ind. I. a filia, ponderando Veseha ut supra ibi Loco &c. item in d.3. cum pro

Poneretur,dicitur testatoris voto congruere,

ruo apparet legem fundari in testatoris expresia volutate,& hse sentetia probatur:Nam si eGsemus in expressa testatoris voluntate, ut causa dotis non contineatur, tunc ecflaret dispositio

152쪽

emphi. ubi in sortiori dicitur, quod si donans

Piis causis expresse prohibeat dictarum rerum

alienationem etiam pro redemptione captiuorum, quod valeat pactum, & pro ista opinioneficit tex.in auth.de restitu.& ea &c. vers. Pobrem, ex quo extracta est d. Auth. Res quae, ubi Imp. post eandem rationem assignatam ind. auth. Res quar. Ea enim quae &c.dicit, quod ideo vult, ut semper de omnibus restitutionsebus bonorum intelligatur exceptus casus dineis , quia cum leges ante ipsum ex generalibus hypothecis plurima per praesumptionem exc Perint, ut dicitur in 1.obligationum,Ldeni , de Pign pro qua sentetia comuni ego ultra alios adduco texti ubi videtur esse casus istius qua stionis per quem text. omnia argumenta Ias. 8c Croti Me. cessare videtur,videlicet in 1. Lucius Titius, 3. maritus, inis. ad Trebel. ubi dicitur, quod in generali fideicomisso casus dotis non continetur, 3c sic probatur,quod lex omnino voluit causam dotis esse priuilegiatam, d c iusta

sententia comunis tenenda est,quae habet aequitatem propter rationem assignatam in d.I. cum Proponeretur, propter pudicitiam, ae etiam rogula est quod semper in dubi)s sauendu est d tibus , l. in ambiguis, de iiii doti. Non omittor tamen

153쪽

tamen unum quod Issip.male loqui videatur ind. vers. Quamobrem, dum dicit ante ipsum nofuisse induetum, ut bona subiecta restitutioni potuissent alienari.Nam ante ipsum in st9. cum Proponeretur,in d.I. a filia inductum erat,vi tuita bona possint alienari specialiter ex causa - . tis,t,omnium. C. de testa. e. ι .di constitu. in αCommunis Dd. sentcntia posita pro vera limitatur a Dd. hic nonnullis modis, Sc primo: ao. t Nisi testator manifeste prohibuerit bona non alienari etiam ex causa dotis. Nam in tali casu cum expresse constet de sententia 5c voluntate testatoris,luc bona prohibita alienari,Iicet alias ex causa dotis possint alienari, non possunt dis strahi. ita Alex. consulendo dixit in praealleg. cons. 36. I i. t.& cons. 23. lib. a.&in esse mi liscfilii sententia Baldi in I. nulla. C. de iii doti . pro hae comuni limitatione adducitur tex. per Dd. in d.3. sanctistimas inducendo, ut saepe dicitum est,iacit etia tex. ind.9. cu proponeretur, Prout

sup.dixi,ubi probatur, quod dispositio d. auth. Res quae, procedat ex quadam praesumpta Scuerissimili mente testatoris , quae videtur cessare cum expresse constet de contraria testat ris mente. Nam,ut dieiunu est, expressum facit cessave tacitu item videtur esse casus in t L Lin

154쪽

eius Titius. g. maritus, ibi, Nisi manifesta esset

de dote,&c. cum declaratione pl.ibi,qus deci mando dicit, videlicet si dictu esset per testatore expresse,volo bona non alienari extra familia, etia ex causa dotis.Necp obst Paulu Cast. comtrariudixisse in d.cons. 13.alias so.Prima parte,

ubi dicit, quod bona prohibita alienari possunt

alienari ex causa dotis hoc procedere ex desectu potestatis, non autem voluntatis. Nam sidos introducta sit iure publico,ut patet in d.l.I. Sol. matricum similibus,ideo testator non potest disponere quod li. non habeant locum intestamento suo, L nemo potest, cum similibus, inse. tit.nostro, S ius publicum priuatorup istis tolli non potest, i. ius publicum,depact. l. quod de bonis. 3. r. inis. adi. Falci.& hoc etiam accedente iuramento,c. si diligenti,ubi Dd.ext. lasericompe.quia respondetur dispositionem, d. aiuli.Res quAcu alηs supra adductis,no princedere ex desectu potestatis, imo restatorpotests expresse apparuerit de ipsius sentetiae Sed bo' mae in dubio lex cotrariu mssumit,ut apparet ex iuridisup.adductis, & maxime in d.9.cu proponeret in simili,dsianctistin as,d.f. maritus Nacausa dotis licet fauore publicu respiciat, tamenon dicitur continere fauore publicu principa- x a liter

155쪽

liter sed seetidario,vt patet ind.Let. Sol.mat. ὀcibi Dd.not. illu tex.probatur etiam in specie, in in c. licet mulieres, de iureiurilib. 6. ubi mulier potest renuntiare iureiurando suis priuilegqs, quod non posset si fauor publicus principat, ter consideraretur,d. c. si diligeti, 8c ista sentetia mihi semper placuit. Sed tame superuenit unuquod me dubium reddit.Nam in istis terminis, quod bona prohibita alienari extra familiam

non possuntalienari, tamen ex causa dotis pose sunt iuribus expressis, tame hoc non tantu PT Uenit ex praesumpta testatoris volutate,sed aliis rationibussupra adductis. Nam tex. in d. g.cum Proponerem duas tradidit,respectu pudicitiae 8c voti testatoris,& tex. in d.1. a filia, rationem tradit, quia loco aeris alieni, ideo non cura dum est de testatoris voluntate,quia lex fauore dotis statuit, non propter testatoris mente tam Him,sed propter alias rationes. Ideo licet cesset

una ratio,ex qua remanent alia debet remanere

legis dispolitio per regulam vulgarem, quod

quando plures rationes sunt, una cessante, non

tamen cessat legis dispositio ali js remanentibus. g.affinitatis. Inii.de nup. l. si ventri. 3. quod inhonis.& ibi not. de priui. cred. Bar. & Dd. I tissime in l. si costa QSol.mat.Necvideo quo

156쪽

modo possit desendi communis sententia, nisi dicamus quod suprad. rationes non sint aeque finales 3c principales, sed quod tantum principalis ratio sit, quae sundatur in testatoris vin

iuntate.

t Secundo limitatur. In contraetibus,ita gl. nota. vult in St.nulla.C.de iv. doli. qua ibi 1 quitu mar. 8c D d. omnes, Sc Alex .hle,col. &eandem sequitur Iasin Lauth.Res quae,& om nes scribentes hic indifferenter, 5c ratio huius communis limitationis est, quia dispositio d. auth.Res quae emanauit ex quadam prisumpta voluntate,ut dictum fuit,quae ratio ex prouinptione non militat ita in contractibus, sicut in ultimis voluntatibus,quia in contractibus MDcte agitur, & solum inspicitur id quod dictum est, 1. veteribus,ibi, Lare debebas &c. depact. i. quicquid astringendae, de verb. obL confidi

matur ista sententia per Crol. hic per dictu Bari in l. liberorum,col. 3. de verb. signia ubi voluit . quod appellatione filiorum non veniant nepotes in contractibus,arg. d. I. veteribus, quod socus est in ultimis voluntatibus, L in testametis, de reg. iv. c. cum dilecti, exi. de donatio. Istud dictum Ban intelligi debet in contractibus non fauorabilibus,alias secus, ut patet in l. quod sir 3 nepoteS,

157쪽

nepotes,de veriusigni. isumus in vitimis umsuptatibus,ω tamen appellatior filiorum non

venitu nepotes fide scinsiderari debet in contractibus: Naim in contradi donationisqui est sequorabilis latior fit interpretatio d. c. cu dilecti. . . Ir f Istaetamhac lanissentina Dd. pa videtur

tractibus. &ibi expresse constat, quod si non esset dictu,quod pro redemptione captiuorum bona donata non debent alienari, tamen valet alipiatio fauor credemptionis,da.sancimus . de SS. cccl. Secundo faciut supra adducta,ut sertior sit prohibitio per ultimas voluntates se Per cotractus,quod probatur, vidiximus. Naiis prohibitio alienationis per ultimas voluntates reddit ipso itircvenditione nulla, secus in pro hibitione per contractu,secundum Bar. 8c alios Ddaia d. l. fi ita quis β. ea lege,de vcrb.obi. Si er po in prohibitione per ultimas volutates casuvdotis semper intelligitur exceptus,secudun Ico munem sentetiam, quam late deduximus, ergora a. idem est dicendu in cotractibus. l Nam ubi est eade ratio,ibi debet esse eade iuris dispositio, Liliud ad s. Aquil c.translato,extide costitu. 'Scxa validuest argumentu de contractibus ad ulti-

158쪽

mas voluntates,& econtra,quado est eadem ra ratio,i. seruum fili3, g. eum qui chirographum. infra tit. t. Item facit quia considerando rati nem d.auth. Res quae, & d. versi Quamobrem cum sit generalis ratio fauore iuris publici, ut causa dotis intelligatur excepta, cur hoc no dolet habere secum in cotractibus,cum eadem sit Tatio facit etiam 1 Regula.quod lex generaliter 334. loquens . nunquam contineat causanidotis Iin odiosisa. B. in priαC.de tisr.doti. &ibi Sal. iio: quod si statuto caueretur,quod Notarioruiminumenta non probent mist in archiuio pubis co sint registrata, non continentur iisso casu do tis instrumentae; ad idem facit O nuntiatio generaliter faeta non continet dotem renuntian- . yatti debitam in casu quo dos surrogetur loco legitimae. Bari in in 1. 'Titio centum.1 3. Titio genero, infra de conditi. & demonstri Cast. iii

cons. ε 31. Licet Domina Lysa,in fine,& ltatonendo non obstant supra adductae Et ultra authoritate gl .est ratio comunis. Quod ideo cavisa dotis intelligatur excepta,cum proueniat eκpriesubnpta mente testatoris.Deo ista praesumin Ptio non est facieda in cotractibus shut in vith mis volutatibus. Respodetur talis praesumptio a lege introducta,ut apparet per Imp.in d. vers. Quam

159쪽

Quamobrem,& ante ipsum, ut dixi per IC. indictis iuridus. Ista praesumptio legis ita militare videtur in cotractibus, sicut in ultimis viniuntatibus. Dae ratio procederet quando esset hominis praesumptio, tunc facienda esset dissorentia inter contractus, ultimas Voluntates, ut id quod in contractibus non est appositum I censeatur omissum,nec fiat interpretatio per rationes quas I C. tradunt in d. l. veteribus, d.l. quicquid astringendSecus es in casu nostro, ubi sumus in prisumptione legis quae genera lis est,& omnes casus continet, & ista sententia fauet dotibus,ideo amplectenda est,arg. d. l. in ambiguis e reg.iu. 3c de iv.dotia a1. t tertio limitatur comunis conclusiodumtaxat in liberis 3c descendetibus,secus inter extraneos,ita Bandeelarado restringit in L audi. Res qua mouetur per illum tex. 8c in corpore,

unde sumitur in auth. de resti. & ea &c. vers. Quamobrem, ubi iura prsdicta loquuntur tantum in liberis & descendetibus, seq. Raph.C mensis ibi. 8c Alex. hic, dicens hanc tae magis communem sentetiam. Sequitur Ias in J.auth. Res quae, Are.in conL 37. Sequendo ordinem qui ad hoc specialiter adducit, i. 3. g. liberis deleg.praest. Soz.in suo compendio Fallentiam,

160쪽

in reguIa rata in penultima limitatione, ad hoe addo tex. in d. l. a filia, cum ratione ibi tradita per I C.ibi,Loco aeris alieni,quod tantum cor siderari videtur in parentibus & descedetibus, cum paternum officium sit dotare filias sitas, d. I.fin. C. de dotis promiss. da. qui liberos, de ii tu nupti. l Contrariam sentetiam tener gl .ina, verLQuamobrem,in verb.Sufficeret,in fine,&ibi Iacob.de Belutiseq.Si quis tamen saltem disputando defendere vellet sententiam gl. facile possit,ut dispositio d. auth.Res quae,habeat I

cum etiam inter extraneos,notado ibi rationem

μαsfundatur in fauore publico, ibi,Ea em etc. qui consideratur ut mulieres sint dotatae propter publicam utilitatem, l. a. SoLmatra. a. de iv. doli. 8c eadem ratio repetitur per Imp. in λvers. Quamobrem, ideo cum ratio si gener Iis,generaIis debet esse dispositio, l. r. S. gener liter , inse. de leg. praestan. l.in fraudem, in sine, supra de militari testamento, accedit ratio d. l. mulier . cum proponeretur , ibi,pudicitiae &Parentis voto, S c. quae rationes miIitant inter extraneos. Item facitpro hac sententia. Nam si veru esset, quod dispositio d. auth.Res quae, im distincte no procederet inter quascun Persinnas,sequeretur maximu absurdum,quod nulla a taet

ias.

SEARCH

MENU NAVIGATION