장음표시 사용
261쪽
tius vero nihil est, quam sanaam captare tristitiae, et lacrimas approbare quas iudico sapienti viro alias permissas cadere alias vi sua latas. Dicam quid intersti
Quum primum nos nuntius acerbi sun eris perculit. Dum tenemus corpua. mplexu Oitro in ignem
transiturum lacrimas naturalis necessito exprimit et spiritus ictu doloris impulsus.. inmodum totum
corpus quatit, ita oculos, quibus adiaciditatem hum rem perpremit et expellit. Hao Hrrimae per elisionem rcadunt, nolentibus nobi t. Aliae sunt, quitus exitum damus, quum memini eorum quos amismus e GH tur: et in 'quiddam dulce tristitiae quum occurrunt
sermn aes eorum iuculi di con erfatio liliaris. Ossiciosa pietas, tune euli. Yst ut in gaudio relaxantur. His indulgenius, illis vincimur. . Non est itaque, quod erinins propter circumstantes. assidentesque . aut contineas, aut exprimas nec cessant, nec suunt uoquam tam turpiter, quali finguntur. Eant sua sonte iri tautem possunt placidis atque compositis , Saepe selva. sapientis auetoritate finxerunt, tanto temperamento. ut illis nec humanitas ne dignitas deesset iee , imquam naturae obsequi, gravitate servata. Vidi hi
'nere suorum verendos in quorum ore amor eminebat.
remonae omni lugentium cena. Nihil erat, nisi quod veris dabatur Mibctibus. Est aliquis et dolendi decor. hie sapienti servandus est et quemadmodum in cet
ris rebus ita et in lacrimis aliquid sat est. Impruden-atium ut gaudia, sic dolores exutida vere Aeqti animo
excipe necessaria. Did incredibila, quid novum evenit squam multis . cum maxime funus locatur I a quam. ih - δε- - eum is luetinumsonq; appara.
M J omnium turpissima ha tu etsi ecie, nullo meo adhibito. bendae sun lacrime, quae iue cena ex pompa coniun- scoetu . runtur . c. cis orati V s.
262쪽
quam multis vilesia muntur qivini musti post luctum tuis lugent Quoties eminueris puerum vim . c. git et hominem. eui nihil creti promittatur, quem
fortuna non utique Ilerduis ad senectutem unde vias sum est, dimittit. Ceterum de illo frequenter loquere, et memoriam eius, ii Mitum potes, celebra quae in te inpius revertetur, ' erit sine acerbitate e m. Nemo enim libenter trisu converiatist, neduin tristutiae. Si quos sermones eius, si quos quamvis parvuli iocos cum voluptate audieras, saepius repete potuis istillum implere spes tuas, quas parem mente concep ras, audacter a nis oblivise quidem horum in
me moriam cum corporibus est erro, et effusissime flere,aa meminisse pareissime, inhumani animi est. Sic aves,
se seras oetus suos diligunt quarum concitatiis est amor, et paene modus, sed cum Messas totus exstim guitur. Hoc prudentem virum non deret meminita perseveret, lugere desinat. Illud nullo modo probo, quod ait Metrodorus, esse aliquam cognatam tristitiae
d. quam multis italia emuntur si plurimi codd. Alii, q.
mtati . .mttant. Erat mus conlecit eruuntur, quod ron
vius ea plicat latis contorte de aegrotis, qui a medicis curaritur ac confert Conses ad Marc. c. a I Adiice invendia rei. ernsdore ad Poet. in Lat. Vol. III p. II 6'' --tur prolst, a quo Schefferi codd. teste ei nilo in Ad-
vei sariis p. sp, quam multi italia uiunt praeliantes haud inultum abludunt Sed ra' quam multas enm maxime I mu
lacata glosseuratis loco habeo, et uncinis inclusi. .αο. . quam inustis vi alia dentia quam mulit eum in niuntur i. e. Mus s. lectus xime funus locatur se libitina-nralis et funebria, quibus ea- riis, quae tamen explicationis
davera efferrentur. Vitalis loco mugini appicta deinceps rariore hoc sit niscatu oecurrit a librario ignaro in textum M etiam p. or . . c. 77 ubi missa videntur sensum recin verba sunt Interim stiche pro perspexis, Hors ad servitalia, in quibus volo me min. a. l. Vt p. t 3, efferri. Paene idem alent autulosum neglexit. haec, quae signiscant praeco
263쪽
voluptatem hanc ipsam captandam in ei modi tempore. 'apsa Metrodori verba subscripsi: ιχθοιγα aliavi
inlini de quibus non iubito, quid iis sensuriis. Quid a3
. enim turpius, quani captare in ipso luctu inluptatem, . immo per luctum et inter lacrimas quoque, quod iuvet, quaerere Hi sunt qui nobis obaiciunt nimium rigorem, et insainant praecepta nostra duritia, quod dicamus dolorem in animum aut admittendum non
esse, aut cito expellendum. Vtrum tandem est aut in. credibilius, aut inhumanius, non sentire amisso amico
e omnes sere eodd. v. lacunam . I. ut in graecis fit, habuete, vel tam corrupte et obscure praestiterunt verba graeca, ut viri doctissimi Sylburg Gruter at se inde expedire . non possent. Dubito an si or Metrodori verba teneamus. Quae enim ex iis arguanentatur Seneca, cogunt nos collige- re, et luctus et lac imarum meministe in iis Metrodorum. Quoruns tamen in codd. neque vola. neque vestigiuauet et h)sa ιιν -- vir, Sed hae seeta eonsuerant siei substri J Verba haec: nam se invicem invehi, ut quaque voluptas quaedam mixta est tri occasione data vel levissimastitiae, quae hoc tempore tibi abuterentur. Ita una της ri Arquieunda est laesumta sunt ex se voluptatis propr. felici Metrodori stola ad sororem, talis mentio eandem iram co quam de morte filii consolaba etiam stoicis rigidis solebat, turi s. D. 38, 9 Nisi salior, quam et nostra memoria felicia nam quum vertamen'dori titiss. Ludaemonismi, quem --
sincera non habere videamur, canti mentionem interdum iusto nec certo definire possumus rigidioribus Criticae philoso- Seneca non satis iustus in Me phiae asseclis iisdemque virtu-trodorum fuerit, quippe quem is propugnatoribus fortissimis non diversam sententiam ab ea excitare memini protulisse putem, quam nosterg. 8 ipse attulit: et inest a 3. . Hi sunt te. P cf. de quiddam dulce tristitia res. Constanti Sap. cap. 3, 3. not.
264쪽
spumaverit, non esse tradendiim animum dolori. Quid dicis miscendam ipsi dolori voluptatem Sic consolamur crustulo pueros . si infantium notum insulatam compescimiis me illo quidem tempore, quo sitae . ardet aut amicum exspirat, cocire uteris voluptatem, as sed ii sum vis titillare moerorem Utrum honestius Olor ab animo submovetur an voluptas ad dolorem quoque admittitur admittitur, dico capratur et
quidem isso si ali liui, inquit, voluptas cognata
tristitias illud nobis licet idem vobis quidem non ileet 'ium bonum Ollis volu tatem P unum Mium dolorem Qua potest inter bonum, et malum, esse ognatio Sed puta esse. nunc potissimum missito, et Apsum dolorem serutamur an aliquid habeat si iucundum circa se, et voluptarium Qualdam remedia aliis partibus corporis salutaria, velut foeda et inde. cor adhiberi aliis nequeunt et quod alibi prod et Me damno verecundiae, id fit inhonestum vulneris. Non te vile luctum voluptate. sanare sev rius ista plaga curanda est illud potius admone, ut. Quin mali senium ad eum qui perit, pervenire nam per enit; non periit. Nulla, inquam, eum res iam ardit, qui nullus est: vivit, si laeditur. Vtrum putas illi mala esse, quod nullus est, an quod est adhuc albquis Atqui nec ex eo potest ei tormentum esse, quod non est quis enim nullius sensus est nec ex eo quod est eoo enim maximum mortis incommm
dino, non eges illud quoque dic iam ei, qui deflet,
trodorus o sitiae. I ivi ho luctus tempore eam pare-dius consentit: a quaedam facimus et in dolorem inquiri. Aure voluptas. Expletur Hri mus, an trabeat voluptatem ei mis, egeriturque dolor. Mure eesuo moneo, ne quis putetitus. Sed puta esse iso Iusta nostrum . l. disquisitionem pro , ium 3 Sed fac vel maxiuio mittere non praesti au
265쪽
EPISTOLAE. V. coe anae destarii in aedito primi raptum: Omnes quantitam 8
ad brevitatem aevi, si universo compares, et Iuvones
et senes in aequo sumus. Minus enim ad ex Omni aetate en i, quam quod minimum esse quis dixerit quoniam quidem minimum aliqua pars est hoc quia vivimus, proximum nihil est et tamen o dementiam nostrami late disponitur. Haec tibi scripsi, 9 non qnquam exspectaturus esses remedium i me tam serum liquet enim mihi' locutum tecum, quidlud lectinis es sed ut castigarem illam exiguam moram,
qua a te recessisti et in reliquum exhortarer, contra sortunam tollere animos, et omnia eius tela, non
tanquam possent enim, sed ini P0m in ' An ve tura prospiceres
Fabiani Papirii libros, pii inseriburitur civilium, imgisse te cupidisti me, scribis sed non respondisse exspectationi tuae. deinde, oblitus de philosopho agi,
. r. Fabiani Papirii I CL ap. Ir, 3. Ο, I sa, O fg, 4. eonis t. ad Marc. 3, 3. nota Nati m. III, 7 ubi Magna huius
266쪽
compossionem eius accusas. Puta esse quod dicis otessundi verba, non fingi. Primum, habet ista ressuum gratium, et est decor proprius orationis leniter lapsae. Multum enim interesse existimo, utrum ML derit, an fluxerit. Nunc in hoc quoque, quod dictu rus sum, ingens disserentia est. Fabianus mihi non essundere videtur orationem, sed fundere adeo laro est, et sit perturbatione, non ει cursu tamen, mniens. Illud plane fatetur et praesese, non esse se
tractatam, nec diu tortam. Sed ita, ut vis, esse reis damus mores ille, non verba composuit; et animis
seripsit ista, non auribu . Praeterea, im dicente non vacaset tibi partes intuerit adeo se sinum a.
Lipsius aut remotiorein et gras . vocem subodorabatur spicatus est: at m, Bia, . Scripsit certe Pap. , et euatur eo timio a Charisior a farum naturalium. Civilia tamen Nat. Quaest. l. l. in ci quoque laudantur. Mox fandi et arbἰι non fui Erasmus et unus pal. alii e pint. F. v. n.
Di probante Pintiano Sed nil praestar est enim sollenne de rura, ex o itur negligentiae in compositione is re
miro opponitur si ur rii. o. a. Mius via laus olebratur seri qu m inopia very suluistit,rta eius omnia perierivit. Se sed velocissimo eursu ae facilli. Mea quoque pater totuin virum in omnes res beata ci lino deseribi et genus eloquii, de ireumfluebat oratio. AMA.,quo hie censura octurrit imo verba velut iniussa fluxisse, requisis in eo, quae sitiis exin ideoque Mn truciati ne si sat et tuetur vide se Controv. orta, nulla arte adhibita vilis 1 praef. civilia interpretor verba transferendi, πολιτικὰ, in quibus de Rem di, inflectendi rel. -- Hio egisse videtur piatonis Ari terra iselaio Spectanti estotelis, Zenonis res more. Patris senecae Ferba: quotiens
Dinwi re orsa , . -- p. set ix ineidebat aliqua, ateris, quae
inollensem a molliter lapsam convicium saeculi remini, vocat alias uelis. cf. I. Chr. inspirabat mago magis quam Th. Ernesti Lexieon Teinnot acri animo. σι ninarii' isse lata rhet. -p. 376sq. a. in manum stim ας i
et Fabianu - veniens. I laeta. Idem Pater Seneca l. l. Num
267쪽
puisset et sero quae impeti placent, minus praestant ad manum relata. Sed illud quoque mutuni est, ruam adspectu oculos oecupasset etiamsi contemplatio
diligens inventura est, quod arguat Si me interrogas, maior ille est qui iudicium abstulit . quam qui meririt. Et sero hunc tutiorem esse solo audacius sibi do su-
tum p mi rem . Oratio sesidit, philosophum non de esi Vbi tandem erit sesiis et constans, ubi periculum sui faciet, qui timet verba Fabianus non erat negligens in oratione sed securus itaque nihil invenies sordidum. Elaeti verba sunt, non captata nec ε iutius seein mori contra naturam suam posita et in . verse; splendida tamen, quamvis sumantur e medior sensus honestos et magnificos habent, nor coactos in
sententiam 'sed altius lictos. si debimus, qui pa rum recisim sit, qui panini structum, qui nonauius recentis politurae quum circumsyexeris omnii , L
3. Si me interroga, aba Plus illi ingenii et Ignis hic
in dicendo rapuit vel curae et intentionis Oratro uti invitum traxit inventorum sollicit i. anxie timens. ca et excogitatorum pia expos plans, intis Polle . Cf. Et
tion adeoque tractationς. mi Lexicon h. v. ' quo in qui inmiti, quod curadietionis et sngendi studio, nu Dii a Muci mora saepe etiam opprimendo, ix . inverso ef. Em ι . et Imrtiendo, oppugnando seri si is Filii si de imininente lae let. utor Erminii verbis hi ing. senectute minurgi 736. .
t eo laud. p. i, qui hoc . . Via biviii -ma ier. eleg ns senecae acu eom rasse i espexit senec patris sui paravit sui. is Quintil. X, i, iudicium is aepe mimis quam ii Ciceronem laudantis eui audien i su est, et tuitur et tanta umquam iucundit assuit, in summa eius ae implicissi ue ipsi illa, quae extorquet, comitte isendi antiquo. impetrare eum credas, et tum rum ramo vitiorum remanem transversiim vi sua iudicem se vestigia. Quaedam tam subirae, ranio inestion rapi idem to desuritire, ut non, ista tur sed sequi Lipsius addit: sed a re.
268쪽
scias videbis angustias inane Desit sane variotas madimorum, et concisura aquariani cubiculis interfluentiunt, et pauperis elui . et quidquid aliud luxuria, non contenta decore sinplici, miseet quod dici solet, domus recta est. Ac lice nunc, quod de compositione non constat. Quidam is ni volunt esse ex horrido comtam quidam usque eo sileri gaudent, ut etiam quae mollius casus explicuit ex industria dissipent et clausulas abriam pant, ne ad exspectatum respondeant. 6 Lege Ciceronem compositio eius una est pedem servat, curata, lanis, et sine infamia mollis. At contra, pollionis si ii sales,rus et exsiliens , et viminime exspintus relictura. Denique apud Cicer ne omnia desinunt apud Pollionem cadunt exceptis paucissimis. quae ad certiam modum, et ad unum et exemplar, adstricta sunt. Humilis praetere tibi videridicis omnia, et parum ' erem, quis vitio carer eum iudi eo. Non sunt humilia illa, sed placida ad animi tenorem quietum Omyositumque formata, nec de pressa,
b pauperis et a. Erasoriis at eis supposititiis ham habuere Sed bene habet. f. not.
s. ori, O J diviso aqua Sueton. Iul. 47 ibi vide Gram. rum perininutos canales hi coe ou dori et Ernesti. nationibus praefurtim instivis. . is νι ferini DL mens cf. de Tranq. an. Provid. ram et umerum. Finionis 3 9 not. ipso assentior de finii idem iudicant de Odistinera coenatione aut ubis vim. Mo, ιι aliique Cese l. quod pauperis cenam do rerum notissimus esse debet hiecerent, ubi ortis diebui velut amicus Virgilii , Horatii, Aut tenuem ex pauperem victum sti, cuius scripta diversi rene imitarentur vitiores. 'CL p. ris omnia periere, ex Horatira noti domi tua est L ca in ii, i . VirgiL Eel irisne vitio ac mendo. Me recta et Vili. Vide Memium ad , coena, recte vivere, recte com elog. iis, ε. post Maiiurium vivari, rectiora servitia vin ad Cic. Erist. Hui. Mai.
269쪽
pres, sed plana. Deest illis oratorius vigor, stimulique quos quaeris, et subiti ictus sententiurum sed totum, urnis vide quamvis in se comtum hon stum est. Non habet oratio eius, sed ehet dignitatem Asse quem Fabiano possis praepodere. Dic Ci-8ceronem, cuius libri ad bilosophiam pertinentes, paene totidem sint, quot Fabiani Ced m. sed non .itatim pusillum est, si quid maximo minus est. Die
Asinium Pollionem. Cedam et responuealNuμ in re tanta eminere est et post duos esse. Nomina adhuc
ravium Seripsit enim ' diclogos, quos non magis phil'sophitin annumera' possis, quam historio et
ex professo . philosophiam continentes libros. Huic qquoque dabo locum vide tamen, quam multos anteis cedat, qui a tribus v ncitur, et tribus eloquentissimis. Sed non praestat onuum non est fortis oratio eius. quamvis elata sit non est violenta, nec torrens, quamvis enus sit; non est persilicua, sed iura. Desidere ,
.udis saviii ieet Oxhibitur est sius egi vulti et Prest illis etc. In eam ti acriter expugnante persuasiodem sententiam M. Ann. s. nem atque assensui . . s. seneca Lar Moeerat illi orato nem exie sat s. v. aculeus rium robur et ille pugnatorius et rici sti ius o mucro splendor vero velut vo νέατρον. iuntarius non elaborat, ora. s. vomitu --li, J Di
tionis aderari inliq--u logos et libros phil sophicos ιι sententiatam sunt Clam Livii periisseeonstat. s. scholaroni aculei κέντρον comico tum ad Aurei. Victor epiton. Eupolidi de Perici M. Plin. i. 434 s98 H. I, o de vi orationis ab . 3 seu sis , 'cua', seseius in animos auditorum de 'ira o h. e. non nimis ornatescendente, pummis, et vetuo uanslucida st sed nativati
270쪽
deres, ii quies contra vitia aliquid aspere dici, coli, tot pericula animose, contra sortiinam superbe . conio tra ambitionem eontumeliose Volo. hiat iam obiur-mri, libidinem traduci, impotentiam frangi sit aliquid Gratorie acre, tragice grande, pomice exile. Vis illum assidere pusillo rei, verbis Ille rerum se magotitudini addixit eloquentiam, velut umbram, non hoc agens, trami. Non erunt sine dubio singula eis. cumspecta, nec in se collem nec omne verbum ex- citabit ac punget lateor exibunt multa, nec serient, et interdum otiosa praeterlabetur oratio sed mult*nerit in omnibus haeis et ingens sine Medio sum Deniquo illud praestabit, ut liqueat tibi, illum sens quae scripsit. Intelliges actum hoc, ut tu scires quia illi placeret; non ut illo placeret tibi. Ad sir ectum otinnia tendimi et ac nam mentem non quiterireria plausus Talia esse scripta eius, non dubito, etianisi' imagis reminiscor quam teneo: haeretque mihi color eorum, non ex recenti conversatione familiariter, sed
summatim, ut solet ex vetere notitia. Quum audiremeerte illum talia mihi videbantur: non solida. sed plena, quae adolescentem indolis bona attollerent, et ad imit tionem sui vocarent, sine desperatione vincendi.
simpsestatemhaberi CL est perlegem potes militia laetae s. v. puriis Lipsus' nes per diis, quod ex obseuritate em Isima de obseuri Me intellime oriri solari ipsis, intelli,ema uir, parum attentiis, vi ruci de pleniue e 'digni.'nor, a oppositionem, quam Me. se ora exhibeti et haeretque missi σου rarum i generalis orationisti. Ses vlium eri in om notio et species alio modo nil tutiuis histium. J lal G ωur usi sunt rhemretita tu adest, omina cito e vide mini exta M. h.