L. Annaei Senecae philosophi Opera omnia quae supersunt recognovit et illustravit Fridericus Ernestus Ruhkopf director gymnasii bielefeldensis. Volumen primum quintum Vol. 3

발행: 1805년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

E PIS voL A E. m. mi ab di. quae mihi adhortatio videtur emacissiliis. D tenet enim, inui imitamsi cupiditatem modo iacit,

spem abstulit. Ceterum verbis abundabat, sine com- . mendatione partium singularum, ii uiua usuit ma

Omnis dies, omnis hora, quam nihil simus ostendit, et aliquo argumento recenti admonet fragilitatis oblitos, quum aeterna meditantes respicere cogit ad moratem. Qiud sibi istud pri pium velit, quieris Senem cionem comesium ' equitem is num si lendidum et ossiciosum, noveras: ex tenui principio se Ipso pro ' moverat, et iam illi declivis erat cursus ad cetera. . Facilius enim erescit dignita, quam incipiti Pecunia, quoque ima paupertatem plurimam moram habet, dum ex illa ereptat. vii etiam Senecio divitiis imminebat ad quas illimi vi e re ducebant em cullinae..i.

a. Ixrimam moram . ita editio rona. at Erasmus et mes collae plurimum amorem uno sensu. i. Senecionρm Cornelium que paupertati ai adhaeresere, ex hoc uno loco novimus halen dum crescat et deinceps ex ididus epithetii ordinis eque velut e nido angustiore ereptet, stris offitiosus salutationibus, Muretus laudat Plutarch. deducti anthus etc. Seni . sit gerenda el l . . .

272쪽

πο PISTOLAE. Ici. et quaerendi, et custodiendi scientia quarum E alte. ra iocupletem sicere potuisset Hic homo unimae sem

galitatis non minus patrinioni quam corporis dili. gons, quum me ex consuetudin mane vidisset quum per totum diem amico graviter allecto, ct sine spalacenti, usque in noctem assedisset, quum hilaris comnasset, genere valetudinis raecipiti abreptus, angina, vix comprostiam arctatis faucibus spiritum traxit in hi, coni. Intra paucissimas ergo horas, postquam omni

bus erat sani ac valentis ossiciis sinctus, decessit. Ille qui et terra et mari peeuniam agitabat, qui ad publi-

ea quoque, nullum relinquens' inexpertum genus quam stus accest rat; in ipso actu bene cedentium rerum,

in ipso procurrentis pecuniae impetu raptus est. Iissere nunc, Melibo e piros, pone 3 dine vites. Quana stultum in aetatem disponere is crastino qui ue dem dominamur. O quant dementia est, 'e longas inchoantium P imo, aedifica , credum, exu imhono ii , terea et mari ita Grai quinque. Ainis vini et . clero ditissimo, lii interroga Graeν. ad Cicer Verri Ili lib.

parasset' responditri arvas qui Φ. tersus est Virgil. Ecl. I. dem magno, magnas parvo la 74 ironice dictum et i quid bore iuvat nunc tot tantisque labori-3. uram me ex eo uetudine bus dilis ictum anhelasse et di-- inane fississe H Mutandi ita iaci vitias captasset quam stultum summo en in loco constitutus est omhoantium Similia erat Seneea, qui Senecioni di habes Ep. I extro 3 n. f. vitiis inhianti utilissimus esse Milichuilich. ad Horat. l. 4, poterat. multus aurem hic is quom locum tortasse in ania

at in augenda pecunia ne o mo habuit noster tiis, mercatura, praediis emem s. Emam θ indani modis, vende dis etc. o publi tuum dabo, usuras exigam, intimi conducenda. ut Alphius foenerator apio

273쪽

honores Mani, tum di miim lassiim et pleriam Undctui

te in otirim reseram. Omnia, mihi credo, oti Alicibus dubia sunt Nihil sibi quisquam de suturo debet promittere id quoquo limo tenetur, uer manus exit, et ipsim quam premimus horam, casus incidit. Volvitur tempus, rata quidem lege, sed per obseu rum quid autem ad me, an naturae certum sit, quod mihi incertum est Navigationes longas, et pereriratisin litoribus alienis, seros in patriam reditus proponimus. militiam, et castrensium a mih tarda manupretia, procurationes, issicioruinque per officia processus: quum interim ad latus mors est quae quonium num quam cogitatur, nisi aliena, nobis subino inger turmortalitatis exempla , non diutius quain uni mira mur, haesura. Quid autem est stultius , quam mimui id ullo die factum, quod omni potest fieri Stat qui dem terminus nobis, hi illum inexorabilis sitorum necessitas xit sed nemo scit nostroin, iis prope versetist Sic itaque sormemus animum, tanquan ad extrema ventum sis nihil diiseramus, quotidie cum vita paria faciamus. 'Maximum vitae vitium quod 8; --

c. Maximam vitae vitium est, quὸd imperseem fempe est, quod etiam aliquid ex illa differtur. Sic Erat in al. Nonnulli codd..tiniit, alii in aliquid, ex quo imis in quia in iliada atio. Lipsit code in margine meam aliquid, explicat fruar tota ratianum iniiciam, nihil incerto tempori reserveni. Fortasse e re N. femer est, quod utc..tat Epod. Similis est Ho ciuisenses gradatim sebint, neerat. I. Serm. 3, 28 et egregia magiis, nisi in extremis prae- abola p. Evangel Luc. XlI mia. Iuvenal. XIV, s iω- a ubi cf. Paulum. Ni locupletem aquilam tibi sexa-hi sibi inordit Horat Carm. resimus annus Adferat L pro . I, i, Dum loquimur, tu . curatione provinciarum.

terit invida aetas quotidie cum ita paria 6. arda manupretia Lχει Deianius J c. nomina taminρMο- N in promotiones quam nihil si residu non illa

274쪽

imperseeta semper est, quod etiam aliquid ex illa dis sertur qui quotidie vitae suae sumn ni manum impinsuit, non indiget tempo e. Ex hae intem illi uentia timor nascitin , et muliditas suturi, exedens anti iii Nihil est miserius dubitatione venientium quorsum evadan: Quantum si illud quod restat, aut quale, non collecta mens ne micabili formidine agitatur. 9 Quomodo effugiemus innovolutationem uno, si vit1 nostra non prominebit, si in se colligetur. Ille enim ex futuro si speiaditur, cui irritum est praesens ubi vero quidquid mihi debui, redditum est ubi stabilitamen scit, nihil interesso inter diem et semitum: quidquid deinceps dierum rerumque venturum est, ex alto prospicit, et cum multo risu seriem temporum cogi

tat. Quid enim varietas mobilitasque casuum pertur.

robabit, si certus sit adversus incerta laeo, mi Lucili, propera vivere et singulos dies, sugilla, vita pudic hoc modo aptavit, cui vita sua quotidie fuit

tota, securus est. In spe viventibus, proximum quodque tempus eles itur subitque aviditas, et nuserrimum atque

ter irruentia . illo coni. Pint. OIdentium c volutantiam propter sequens quomodo effugiemiis hari volutationem ex noe fur coni sive verentium sive vehementer aere lium. o non cinere mens inexplieabili formidine rota dire Pint coni reposui, quinii codd. negatione careant. puduit: -- olleetu mens inexpi Cronovio aut Misconiectantes inexpL f. a. o scripsi aptavit loco: qm i, blephnnum piis ad Dalechamp. a sequutus.

nubis, non vis illi illige rum laudata epistola con imur. CL h. 9, 9 meretur.

i. . extremam, ultimam vi si se rtinent huc Horatia. tae operam praestitit. sic a illa Carm. III, 9 4 sq, M. et i potatio extrem , ubi Mitscheriisti. quae es,rietati summam nia amicissi Senecae memores s-mun imponit, i. finiri cete re, quos vicias.

275쪽

M- miserrima omnia incienti, metus mortis. Me illud Maecenatis turpissimum votum tio ot debilita tem non recusat, et deformitatem, et vovissime acutam crucem, dummodo inter vino mala ψiritus pro, rogetur.

Dinum facito mam robilim pede coxa:

Tuber ad Irue gibberum, Lubricos quate dentes.

Vita iam superes, bene est. Hum iuri, et acusa Si sedeam crure su sive.

Quod miserrimum erat, si indidicit, optatur: st tan-Ia quam vita petitur supplicii mora. Contemtissimum putarem, si vivere vellet usque ad erucem. Tu vero, ixiquit, . me debilites licet, dum spiritus in corpore stacto

e. Hos versus pro thyphallicis habitos Bern Brisson formul. I in aliquem Glyconio ruta versuum hunt ordinem redegit. Ultimus vo sus Si sedeam eruce , fustine ex ntiq. Odd. restitutus est a Pindi Pronuncies: si fedam. recte enim io Gurlittus amicis in human MaoaE V p. 3s syllabas monet eo, ea, mi etc. contrahi silere: f. Poetica maior Gi essent. p. sy. Salinari M. coniectura aster Mesboni Maecenas P. 1i1 sqq.

oo. Maecenatis D Parum esse videntur, in quos s. aceris amici, animo inmaec fuisse Nissime invehitur. Me ibomius Senecam constar saepius enim tamen p. Is excusat Maece- eum carpsit cum propter lasci- natem scholae . pleuri, quam viam vitae, tum propter luxu Maecenas sectabatur, dogmariam hyli Vide de Provid. tibus, cin quibus et illud lati-3. 9. d. a. t q. acaeter dat ast Diog. Laert. X, Ii 9 Moibomii librumr Maecenas. οὐ σοφον καὶ πηρωθεντα Lugd. Bat. 63 3. 4. laudantur τα o ψεις ιαθέξειν τοῖ βιου.

quoque es recherches sur a nimvero nullo iustior do n-vie de Mecen p. r. Sciuchay so-Maece itis contra Senecarri In scriptis eius uere etiam car a natura poeseos utique lyricaeniina , unde hi versus desumti et imisux quam tamen angu-

276쪽

fracto et inutili maneat depraves licet, dum monstroso et distorto temporis aliquid accedat sussigas licet, et acutam sessuro crucem subdas Est tanti,

vulnus stati premere, et patibulo pendere destrietium dum disserat id quod est in malis optimum, supplicii 13 1inem P Est tanti habere animam. ut Iram Quid huic optes, nisi deos faciles quid sibi vult ista cananim esseminati turpitudo quid timoris dementissimi pactio quid tam foeda vitae mendicatio Huic putas quam recitasse Virgilium, .

optat ultima malorum et quae pati gravissimum est. extendi ac sustineri cupit qua mercede: scilicet vitae aqlongioris Quid autem huius vivere est diu mori. Invenitur aliquis, qui malit inter supplicia tabes met

s distorio nonnulli Mat. at editio vetus e fis margo M.

stia huius loci non capit Ver ei T. in tale et humanae. fus 6 et 7 disquisitionibus Ge. agati p. 3 3 de poena sese Calixti Theologi olim helm vorum a Mώλοψ dicta. palo ad doctissimi lucem accepe per corpus adacto, explicanti unt, probatis Salmasio al. et aismriri possim, impediunt sobuper Paulo ad arct. XXVII, uentia verba et acutam se 3a. Vol ΙΙΙ p. et Lim M. i. ruro rure in sub i. 'D-Deui instravi auten , praeterar u -- sum num line imbrectarium stipitem ipsus crucis tam aestimatimini merent λet eius antennam, cui manus agam se animam. Deos fa -- insigerentur, fuisse in medio tis in eius vota di meruit exam stipitis palum quendam instar diri Ceturum similia laudat sedilis, acutum, cui suspen Lipsius ex Hom. OdysLλ, dendiis insideret et velut ne Eurip. Iphig. A. lqil. Moxquitaret ac defunetus putresce Viigilii versus est mn XIL ret. f. Me ibom. e. 4 p. is S 6. . sq. Quoaunus Ιo. G litto uni- Disitir bycia rate

277쪽

ΕPISTOLAE Ioi. oz. 7set perire membratim, et t0ties per stillicidia amittore animam, quam semes exhalare Invenitur qui velit

adactus ad illud infelix lignum, iam debilis, iam pravus, et in foedum scapularum ac pectoris tuber elisus, cui multae moriendi caussae etiam citra erucem suerant, trahere animam se tormenta tracturam INega trunc magnum beneficium esse naturae, oluod in ecesse est mori L multi peiora pacisci adlauc parati sunt etiam amicum prodere, at diutius vivant et liberos ad stuprum manu sua tradere, ut contingat lucem videre, tot consciam scelerum. Excutienda vi-3tae cupido est: discendumque, nihil interesse quando patiaris quod quandoque patiendum est quam bene vivas referre, non quamdiu saepe autem in hoc esse bene, ne diu.

meum in euitatione de aeternitate animarum Mi superzen enarrat epistolam uellii, in qua obiicit Senecae , quod non δεμ xerit obiectionem aduersariorum , elaritatem ideire bo num iis .

dotis quae vocem exigit. - im indicii ontinetur, atque ertur ad animum, non ad Misa elumita itaque laui est ο- - , quae in ore eontingere rotest, quin soria et os τος--Meseni et mustorum iudiciis eos itur. - et laudati et istudantis. Sed sistia es, in vinein mentem Ioi extendere, quam his dissiora innibus vero dare Mago. autem et generosa ver humanus nivius , sitis pati is est ' -- --πcogitationi omni eviras alet ad risina nati et aliquando sui

278쪽

Quomodo molestus est luciindum somnium villaniti, qui excitat aufert enim voluptateui, etiamsi salsam. offectuin tamen verae habentem: sic epistola tua mihi fecit iniuriam revocavit enim me costationi aptae

traditum, et itiirum, si liuiisset, ult rius. Iuxabat de aeternitate .snimarum quaerere, immo mehercule credere credebam enim me facile opinionibus magii rum virorum, rem gratissimam promittentium magis. a quam probantium. Dabam me pol tantae iam cram saltidio mihi iam reliquias aetatis infractae contem. nobam, in immensam illud tempus et in Gessionem omnis aevi transiturus quum subito experrectus sum, epistola tua accedita, et tam bellui si,mnium perdidi. 3 quod repetam si te dimisero, et redimam. 'Nogas me epistola prima totam quaestioncm explicuisse in qua probare conabar id quod Rostris placet cita itatem quae

a. aptae i. invicem nexae Lia,sius enti altae. Mox credebam etim in facile. Si omnes fere codd. et mistae edd. A in sine: M. x b. Negas nae epistola prima cin qua probare cenabar. Ita codd. plura mi et edd. vetustae Die onmes 'li aurei nuut

conabaris.

. Iuvabat de a terniια-- probantium. J Saepe iam vi

dimus, nutare nostrum super hac re, et clis magis quam credure. Egit de hoe Lipsvis in Physiol stoic. I H, I . Cf.

Conai Abhandi hin len supra laud. p. 9 sqq. i. terum idem pii illis ei iluod Cicero Tusc. Gu. I, nesciis lilomodo, dum lego assentior quun sui librui et mecum ipse de immorralitate animarum coepicos itare, assentio omnis illa elabitur.

s. ego me epictola pri-on conabard ipsus de epi liola Seneca intelligit quam

ipse observavit non exstare. Fortasse epistola prima est prior tuae epistolae pars, in qua Lucilius explicare voluit etc. Ita reseras ad negas α' id enim me non solui γε sed vide' ar. Leci ex distantibus i. quorum partes separatae uni quos interroga - alte ius i. e. ad eandem quaestionem pertinet, sed in altera discipli ni. c. in Logica tractatur.

279쪽

EPISTOLAE. Iquae post mortem contingit, bonum esse. Id erum me ioncitavisse, quod opponitur nobis: Nullum, ii

qui tint, bonum ex distantibus: hoc autom ex distantiis

bus onstat. Quod interrogas, mi Lucili, eiusdem quaestionis est, loci estorius et ideo non hoc tantum, sed alia quoqim eodem pertinentia, distuleram. Quae-ψdam enim, ut scis, moralibus rationalia immixta sunt. Itaque illam partem rectam et ad mores pertinentem tractavi: Numquid stultum sit ac supervacpum, limextremum diem curas trahisittere A cadant bon nostra nobiscum, nihilque si eius qui nullus est Anex eo, quod quum erit, tensuri non sumus, antequam sit, aliquis fructus percipi aut peti possit maec au-s' te omnia ad mores ipectant: itaque suo loco posita sunt qui a dialecticis contra hanc opinionem ducunt segreganda fuerunt, ct ido seposita sunt. Nunc quia omnia existis, omnia tine dicunt persequar, deindo singilli, occurram. At, nisi aliquid praedi ero, intelligi non poterim quae refellentur. Quid est, quod praedicere velim q. Quaedam continua esse corpora, ut 6

c. meam et e codd. at et edit veteri recepi. Anteareeta M. io An ex eo, quod nun erit, fensuri non fumur antequam sit, aliouis. uiti Gronovi trium Mil . lectionem

an ex fama post unia, quam divisionem torptirum adumbra

quum habebimus, sensuri nil tam . sed non plene ex filici; sumus, quippe mortui , ante iam. Attigit post ipsi Phy- quam it et eκistat postumaria sol. II, 4. I te deman Systein ma sive antequam mortuis II init. Etsi res non usquequanoris sit superstes, nunc sta que clara sit, quoniam sontestim aliquis fructus percipiatur primarii,xaruerunt, tamen pactonori ' et primum voci σωμα, cor rur

280쪽

unum sunt coactier quaedam ex distantibus, quonimadhuc membra separata sunt , tanquam exercitus, mpulus, senatus. Illi enim, per quos ista corpora ossi- Ciuntur, iure aut officio cohaerent, natura diducti et snguli sunt Quid est, quod etiam nunc praedicere 7 velim Nullum bonum putamus esse, quod ex dulam tibus constat uno enim spiritu unum bonum contineri ac regi debet unum esse unius boni principale. Hoc si quando desideraveris, per se probatur: interim po-8nendum sit, quia inde nostra tela mittuntur. Dicitis, inquit, nullum bonum ex distantibus esse Claritas amtem ista bonorum viromam secunda opinio est. Nam quomodo tam non est unius sermo, nec infamia unius mala existimatio sic nec claritas, uni bono placuisse. Consentire in hoc plures insignes et praestantiu viri debent, ut claritas sit. Haec autem ex iudiciis pliritim efficitur, id est, distantium. ergo non est O-9num. Claritas, inquit, laus est a bonis bono reddita: laus

d. interim ν--ἡam nit, quia inde nostra tela mittantur. φυ ita erat : quia in nostra tela m. tande secit ipsius quod recepi quo nesνa ι nitatur coni. Erasin. recepit M

Fu noum vim tribui a Stoicis, ' tia, alia, adeoque bonum in cluippo qui cum omne id, quod orporuin numero esse, statue- quid sicit, tum actiones ita hanc Stoici cf. ledem annappellant deinde omnes res,o l. l. p. sqq. uno enim 'carunt corporalia, Ixquae quin principali quae una vi, sola vir- vere exstent nemo dubitat u tute reguntur, corpora contiquae sensuum praesidio cogno nua, τα etro φῶς ὀδως κρα- scuntur 3 omnia solida. Iu τουμενα ait Sext. mp. adv. reconlatio rom etiam hane PhyLI. c. a. nu spiritur est doctrinam de corporibus eorum principium dirigens princique partibus recepisse notum est pauci e primarium principium, cf. Gatacher ad M. Antonin respectu utique practico. VII, 3. p. 264. M- II. Obiectiones d. 7. Nexus sentantiarum eo versariorum, bonum non esse continetur,. quod virtute , vi claritatem. .

SEARCH

MENU NAVIGATION