장음표시 사용
321쪽
alimenta varia, et . nostris Mimia corporibqs. At Pytthagoras omnium inte, omnia eos uolairin se di. cebat, et aliorem commercium in alias atque alius Or-rnas transeuntium. Nulla si illi credas anima interit,
ne netis quideri, nisi tempore eroguo, dum in Miud corpus troen indituri Videbimiis, per q- temporum 9 vices, et quando pererratis plaribus domiciliis, in hominem revertat interim sceleris hominibus ac parricidii metuita Dchi, quum possint in parentis ni uniusci incurrero, et erro morsuve violare: in quo e gnatus aliquis spiritus hospitareturi Haec quum expin osuisset Sotion, et implesset argumentis suis, Non credis, inquit, animas iij alia corpora atque alia describi, et migrasi emisse, quam dicimus esse mortem y Non credis in his pecudibiis teris ite aut aqua Hersis,
illum quondam hominis animum morari Non credis nihil perito in hoc mundo sed mutare regionem , nec tantum coelestia per ortos circuitus vers. sed animalia quoque per vices ire, et animos per orbem agi γ signi ista crediderunt viri. itaque iisdicium quLaidem tuum sustines ceteriam omnia tibi initura serva. Si vera sunt ista, abstinuisse animalibus innocentia est:
Praeclare de hac abitinentia PF gaus Griech land etsi Phith. i a rae et Pythagorooruni egit os Ophon p. to M. Laudae I iners Ge1ch de Wi T. I p. I. ipsi is Plutarchi oratione , lups419 sqq. . ubi docet Pythagoram . eiusque amicos antiqui Simos non omnibus animais libus, sed quibusdam tantulugenetibus abstinuisseo post ericiis ires tamen Pythagoreos severio
mersis i. e. piscibus; nam et iis .vel maxime abstinebant.
322쪽
sa EPISTOLA L. c . sella, frugalitas est. Quod istic crudelitatis tuis
dammini est istimonia tibi leonum et vultumini empto. His instinctus, abstinere animalibus coepi et anno oracto non tantum acilis erat mihi consuetudo, sed dulcia. Agiliorem nidi animum esse credebam: ne tibi hodie amitaverim an suerit. Quiniis, quo. modo deserim In TibHra Caesaris principsittam tu
ventae tempus inciderat: alienigena tum sacra move,
hantur: sed inter argumenta superstitionis ponebatur qui mi ilani animalium abstinentia Patre itaque meorijstanse, 'qui non calumniam im M. sed philo
pii iam aderat ad pristinam consu tudinem redii: nee disti culter mihi ut incipPrem melius coenare, perissiast. Laudare solebat Attalus culcitarum, quae res stere corpori tali utor etiam senex, in qua vestigium apparere non possiti ae retuli, ut probarem tibi, quam vehomentes haberent tirlinculi impetus primos ad optima quaeque, si quis exhortareid illos, si quis impellere Sed aliquid praecipientium vitio pereatur, qui nos docent disputare, non vivere aliquid disdemtium, qui propositum sierunt ad Praeceptores suos,
dii quod i 'δJ Saeva ptii, sub Tiberio. a. v. c. 72,
sunt et dura te indigna, quae urbe pulsi et aliquot millia in tuae crudelitati vhtraho Muru Sardiniam ablegata. Tacit. AtDta alia restant, in quae crude nal l I, 8s. Agebat tum Senecalis esse potes Moneo, me annum aetatis circiter . vigesi. hae cum ipso eu endatione mum qui non ealumnian indigere putes, quippe in oderat Lucem h iee aecipiunte era 't. Contolat ad Helv. c. I 6, 9 1. Alienigena tum sacra sqq. ubi patris sui antiquum ris m. Iudaei autem et οἶν. incin momorat. C
323쪽
EPISTOLAE cru alnon animuin excolendi, de ingenium. Itaque quae philosophia fuit, facta philologia est. multum autem ad rem pertinet, quo proposito ad quam rem accedas. Qui grammaticiis futurus, Virgilium utatur, non hoc animo leo illud egregium, --- Itari irreparabile empus. Vigilandum est: si properamus, relinquimur agit
nos, agiturque velox dies inscii rapimur. Omnia in futurum disponimus, et inter praecipitia lenti sumus.
Sed ut observet quoties Virgilius de celeritate tempo auerum dicit, hoc uti verbo inmi, Fugit.
a Iahor, et durae rapit incumentia mortis.
Illo qui ad philosbphiam perit, haec eadem quo debet, abducit unquam Virgilius, inquit, dies dicit ire, sed sugere quod currendi genus concitatissimum est et optimos quosque primos rapi. Quid ergo eos: simus nos ipsi concitarie ut velocitatem rapidissimas
rei possimus aequare Meliora praetervolant deteriora a6 succedunt 'emadmodum ex amphora primum quod
est sincerissimum emit, gravissimum quodque turbia
disi di . Philalogia J Inde ab de ecliteo intellexisse patet e f. Eratosthene trio ante Christ. o. xl. Versus Virgil. est Ge.
Alexandriae studium multi III, 2 84. III, 66 sq. plex variaque doctrina poetae, 6 QMmadmodum ex am- grammatici, critici, histori Fhora rel. Cf. Ep. I. Egre-c etc. denotari coepit hae vo gii versus Antiphanis hue face, Ateiusque Grammaticus ciunt ex Stob. .Flori leg rg. Romae primus hanc appellatio ap. Winterion p. 48 et trunk.nem assumst, auctarre Suetonio Oet gno m. p. 386λ Σφοδρ' de illustr. Gram. c. o. Senecam ἐστιν ηει- ο βίος οἴνω προσ-
324쪽
dumque labsidit se in aetate nostra, Fod optimium J in primo est. Id exhauriri in diu potius patimiu.
ut nobis faecem reservemus. Inhaereat istud animo, et
tanquam missum oraculo placeat: tima quaeque dies miseris mortalibus arvi Prima fugi 'optima quia restat quod incertum est. Quare optima quia iuvenes possumus distere, possum Ἀμcilem animum, et dilue tractabilem ad meliori comvertere quia hoc tempus idoneum est laboribus ido. neum agitandis per studia inopiis, et exercendis per opera corporirum. Quod superest, segnius et languidius est, et prispius a fine. . Itaque toto hoc agum animo, et omissis ad quae divertimus, in rem iam laboremus ne hanc temporis pernicissimi celeritatem, quam retinere non possumus, relicti demum intelliga a8mus. Primus quisque tanquam optimus dies placeat. et redigatur in nostrum. quod fugit, occupandum est. Hoc non cogitat ille, qui grammatici oculis carmen istud legit, ideo optimum quemque primum esse diem, quia subeunt morbi, quia senectus premit, et adhuc adolescentiam cogitantibus' supra caput est sed si Virgilium semper una ponere monos et senectutem non mehercule immoritor sellectus enim insanabilis a morbus , Praeterea, inquit, hoc senectuti cor me imposuit, tristem illam vocat: -jubeunt morbi, tristaque senectus.
i in primo est. Ne male in prima , inquit ipsius. Sed melius nihil inutar , ubi non est reus. Vide qua Liv. X, 1 . Grono
325쪽
, Non es quod mireris, ex eadem matertii suis quemque studiis apta colligere. In eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem, ciconia lacertum. Quum Cic ronis. librum de Republica prehendit hine philologus aliquis, hinc grammatieus hine philo hiae dedi e alius alio curam suam mittit. Philosophus admiratur, 3 ocontra iustitiam dici tam multa potuisse. Quum ad hanc eandem lactionem philologus accessit, hoc subito. tat, duos Romanos reges esse, quorum alter patrem non habet, alter matrem. Nam de Servii matre ubi
latur Anci pater nullus Numae nepos dicitur. Praeterea notat, eum quem nos dictatorem diqimus, et in
historiis ita nominari legimus, apud antiquos magisti umpopuli vocatum. modieque id exstat in Auguridibussi
libris et testimonium est. quod qui ab illo nominatur, magister equitum est Aeque notat, Romulum perissessilis desectione. Provocationem ad populum etiam a regibus suisse id ita in Pontifi*libus libris aliqui putant, o Fenestella. Eosdem libros quum grammaticus explicuit, primum rea e dici ab Cicerone id est , re- ipsa, in commentarium. resert nec minus Λwe, id est, seipse.
h. librum ita omnes eodes et edd. sed Muretus ex ingenio dedit libori , tet'. Ciceronis libros de '' in auguratu scripsi. Cie ad Periisse praeter fragmentum e Dii . I ii. in Pontificali-- libro VI, omnium Scipionis, bus libris, qui et ommentari
a Macrobio consera intum et ili pontificum, e Fasti vocantur: lustratum, notum est. Quae initium eorum iam sub Anco hic philologum norasse ait noster, Martio Detum esse iv l, a τ Cicero Tusc. Qu. IV, 1 quo narrat: cf. lv. 3. L. Fenesιltaque memorat L cf. Middieto sub Augusto vixit annalium M the roman senare Uol. IlI. auctor non incelebris Liber P. 396. Miscellaneous Works . qui sub eius nomine circum-3t in Auguralibus libris fertur de magistratibus sacerdo
PQ Ael ius, Ciceronis cyllega, iisque Rom. Plocci Flacchi
326쪽
32 pso. Deinde trans M a , quae consuetudo seculi
snutavit tanquam non quod ait Cicero, Quoniam a. nius ab ipsa calce eius interfialatione revocati: hanc quam nunc in circo cretam vocamus, calcem antiqui dicebant. Deinde Ennianos colligit versis, et . in ii.
nos illos de mean scriptos: Q. Mino cisis regu D sis , quiuit pro His reddere prae retium.
33 Ex eo se ait intelligere, apud antiquos non tantum auxilium significasse operam, sed opera ait enim mminem potuisse Scipioni neque civem, neque hostem
reddere operae pretim, Felicem deinde se putat. Mod invisiret, unde visum sit Virgilio dicere:
quem super ingens porta tonat coeli. - .
3q Ennitim hoc ait Homero surripuisse Ennio Virgilium. Est enim apud Ciceronem in his ipsis de Republica hoc Epigriunmar
i Si fas endo plagas me rum Uremsere cuiquam: Mi Du meu maxima porta patet. Sed
a Vult tam huius iit r. lectionem ex ingenio resuriti Petri. Pithoeus in Advertar l, ii in vir ohes criti T. a. os . fas endo quirin et hic t p. Lactant. I. svarient Iibri: Si facienda si fas caedendo - - ni a .ciendo, ne faciendo. s. An holog. Lati M. I. P. I 3. ineunte saec. XV seriptus est conspicii esset quo allusum ct G Is de Historic ut putant ab Horat. Ep. I sin.:I, 39 p. too Mors est ultima linea rerum. 3 . hanc dicebanti Pli de Scipione niatore Africano, Titus 3s, air creta cuius amicus et comes Ennius circum praeisucere solent ad vi fuit. istoriae notam, i. e. explicante 3. Virenio LGe. III, asio Lipsio, metam ea signare, ut sqq. ubi ci I vhius. Di iligo b Coo le
327쪽
EPl STOLAE ira 323 Sed ne et ipso duis aliud ago, in philologum auis
grammaticum dilabar, illud admoneo, auditionem philosophorum, laetionemque ad propositum beatae visae
trahendam: non ut verba prissia aut sieta captemus, et transbitiones improbas figurasque dicendi, sed ut
profutura praecepta et mastnificas voces, et animosis, quae mox in rem transscra iuur Sic ista discamus, ut 3 squae suerunt orba sint opera. ullos autem eius mereri de omnibus mortalibus iudico, quam qui philosophiam velut aliquod artificium venale didicemini: qui aliter vivunt, quam vivendum esse praecipiunt. Exempla enim seipsos inutilis disciplinae circumserunt, nulli non vitio, quod insequuntur, obnoxii. Non magis' mihi potest quisquam prodeste praeceptor, quam mbernator in tempestiste nauseabund Tenendum est. 36 rapiente fluctu, gubernaculum. tufit indum cum ipso mari, eripienda sunt ento vela quid me potest adim uar rector navigii attonitus et vomitans, Quanto maiore putas vitari tempestite iamiri . t am ullam ratem y non est loquendum, sed gubemandum. Omnia tuae dicunt, quae turba audiente iactant, aliena sunt:
dixit illa Plato, dixit Zeno, , dixit Chrysippus, et Posidonius, et litos agmen tot ac talium. Quomodo arprobare possint sita esse, monstrabo: saciant quae dixerint. Quoniam quae volueram ad te perferri. iam
dixi, nunc desiderio tuo satisfaciam, et in alteram epistolam ritegrum quod exegeras transferam: ne ad rem spinosam, et auribus erectis curiosisque audiem
'dam, assus accedas. 3 Nullos aut m rel. satiricis philosophorum, quos
Hoc reprehen iebat Socrates in . carpit, descrip tionibus Vei- Sophistis alii que philosophis an nostra tandem tempora ra- suae aetatis, hoe Olti niuiti libus philomithis carerent Aciali questi sunt, et Seneca, et Fratceptor rina mus p Lucilinus, cuius librι pleni sunt emi'. muf
328쪽
. An sapiens sapienti prosit, deiis desideras. Diesimis
plenum omni hono esse supientem et summa adeptum:
omodo in odesse aliquis possit summum bonum henti, quaerituri Prosunt inter se boni exercent enim virtutes, et sapientiam in suo statu continent. desderat uterque aliquem, eum quo conserat, cum a quo quaerat. Peritos luctandi usus exercet musi.
cum qui paria didicit, monet. Opus est et sapienti, agitatione virtutum. Ita quintadmodum ipse se movet, a sic movetur ab alio sapiente. Quid sapiens sapienti
proderit impetum illi dabit, occasiones actionum Onesiarum commonstrabit. Praeter haec, aliquas suas cogitationes exprimet, docebit quae invenerit. Sem
sur enim sapietati restabit quod inveniat, et quo ani
mus Pratur haee, inini me opere se, tum contempla- id sapientis est quidem di bitur vim uel proderitis vinorum et humanorrum sciem que communicando quae inve-tia, et quae e viri sunt caussae, nerit cogitaveraque cum a uicisse, quum sapiens semper in actu et sapicntibus.
329쪽
mis eiu excumit . . Malus nudo ii et facit peiorem, iram, metum incitando, tristitiae assentiendo, volupta . te laudando et tunc maxime laborant mali, ubi plurium vitia miscuero et in imum ollata nequitia est: ergo ex contriti io bonos bono pi oderit momodor inquis Gaudium illi ass-t, fiduciam eonfirmabit exsconspectu mutuae tranquillitatis crescet utriusque laetitia. Praeterea, quarundam illi rerum notitiam tradetino enim omnia sapiens scita etia iis sciret, breviores vias rerum aliquis exeogitare possit, et has inducare, per quas facilius totum opus circumfertur. Pro- .derit sapienti sapiens non scilicet tantum suis viribus, sed ipsius ouem adiuvat. Potest quidem illo etiam relictus sibi, explicare partes suas. Vtetur propria ve-6loeitate sed nihiloinus adiuvat etiam qui curre tem hortatur Non prodest tantum sapiens sapienti. sed sibi ipsi Hoc scias detrahe illi vim propriam,
et illo nihil agiti modo dicas licet, non es in messe dulcedinem illis, ipse illo qui est, esse debet
me feras. si omnes eodd. et edd. i licis a Mureto Mo Uno modo omnes quoque codd. et edd. tenent unde Pimianus, quem motus sequitur secit Isto modo. Tum Nam isto tu qui est, esse debet rel. recte restituit Muretus To in omissu in in omnibus codd. , at in aliqlio glossam rivimere debet invenies. astu es, i. edit, comedit, iueidum fraudi fuit viris doctis, e. e. Gronovi obis. I, I p. m.
in . A ,ii illo apud Nonium p. 486. o Q. Godost qui
ino est animi exercitus i. quae veritio animi me edit edaces autem curae occurrunt a P. Horat. d. II, II, 8 profuturo omnium codd. et Erasini lictio, Pro qua Pint restimonia profectu. o. -
s. re quo fatuius 6. Hoc scias. duhedinesn. I eumθνιων i. e. per quas to Hoc habeto, si sapientiam et tum opus suum facilius pera iuvandi vim detraxeris sapienti,gere possit, 'iae iaciliore, re eadem conditione utetur, quaviore et meliore modo ad sco me rel. uno eodemque ιο-pum ducam do. Vnua Depe occurrit, ut
330쪽
it aptatus lingit palatoque ad huius' i gustiini, ut illo tali sapore capiatur non essendatur. Sunt enim
quidam quibus morbi vitio ne amarum videatur. oportet utrumque talem esse, ut et ille prodesse possit. et liuic promtum idonea materia sit. In summum, inquit, producto calorem calefieri supervacuum est: et in summum producto bonum supervacuum est, quod prosit. Numquid instructus omnibus rebus agricola, ab alio instrui quaerit Numquid armatus miles quam tum in aciem exitum satis est, amplius arvin desiderat Ergo nec sapietis. satis enim vitae instructus. 8 satis armatus est. Ad laaec respondeo. Qui in summo est calore ei non pus est adiecto, ut summum teneati Ipse se, inquit calor contine; Primum muti tum interest inter ista, quae comparas. Calor enim unus est prodesse varium est. Deinde calor non adim vatur adiectione caloris, ut caleat sapiens non potest iu habitu suae mentis stare, nisi amicos aliquos similes sui admisit, eum quibus virtutes suas conina laeti 9 Adiice nunc, quod omibus inter se virtutibus amici. tia est. Itaque prodest, qui virtutes alicuius pares suis amat . amandasque invicem praestat. Similia delectant: ntique ubi honesta sunt, et probare ac probari sciunt. Etiamniine. Sapientis animum perite movere nemo alius
h. Ait hae res dea 2, rel. Si omnes Codd. et M. Sed
Mli retus transposuit et poli': en stinet collocavit Achaeereison tuo. Talso nain ex obiectione elisit Seneca quaedani, quibus respondere vult.
tisιo eiecto, Uo emendaret erat, et omnes virtutes inter. Et propter duo Muretus eiecit se pates, et omnes item sa- temere τα ' Hoc scias , et in pientes neminem sterum . vexit obiicier. tiamnuam hie excellere. Vide Manuduci. II,