Prolegomena ad Homerum, sive de operum Homericorum prisca et genuina forma variisque mutationibus et probabili ratione emendandi

131쪽

tam longus tamque disiunctis in locis tuerat quam 'Uh sis, nullius tam mirabiles terra marique castis, et ludibria fortunae fama divulgaverat, ut iure li--at suspinari tantam copi- huius generis a minum de alio nullo suppetiisse. Iam et hie et inmade eo fere onviis redit dubitatio, an, toto quatuor vel quinque maiore rhapsodias exere. ris, manuamque trium pluriumve librorum, in iis seorsum positis erus imitae, Mui iuui γ' omnes admiramur, vestigia vel tantummodo vii eula magnae eo agis primitus designatae depreMndas Solo quam dimile sit, Aristotelem elis talos scriptores artium oblivisci, qui mulio γλquam partes hae firmiter maluerant, inde praeopta sua duxerimi a quidni iucundum sit, semel et citoruin o illarum contemplatione antiquissimae poetis specimen capere quam inter omnes convenit is Homeritio usque nullum migius et huius, formae opus protuEsse Mihi quidem, fateor, quoties in illud pristum aevum, quantum' possvin animo redeo inlisime displicent isto, do lecta haec Carmina, neque in ingeniosissimi, '

a lesedati senilem sarientiam desidero. Quam

paeII haeres sum, quam nuper Professus est auctor

elegantis libelli Parastrien p. 4 sqq. Deinde quod conveni, dixi deis si ante Homerum, id c mori coniectiu nititur, sed ipsorum veterum

suctoritate, qui illorum ut rum argumenta et

P . . . .. . a

132쪽

quam 'non tam sapientiam et praestantiam. u ris,.quain tantae et tam mirio ei, diis distinctaei petu Petuitatis cogitationem ab Homeri loco et indole alienam esse contendo . Nam neque ars et itinetur, illa, et lammas laudes meruit, ita callida est et, subtilis, ut eam ingens ingenium, necessariis sub, Mus instructum , vel iis exemplo assequi nompotuisse neque ex eadem, ut opinor, in minimo olim numero rivi diarum, ita dissicilis repertur fuit, ut posterioris aetatis studiis et eleg ntia non tribuenda. videatu Α-: haec ratio eo proin babilion fiet, si ab ipso primo auctore filum ab . laesio aliquatenus deductum egelarinu ebit. Sed illud forsa ludere in non rati imit L praemium in tanta auctoritate vulgaris persuasi inis . Quid ergo, si Aristotelis lem epicas, quat tu illa peri, siqne Ritiuuiui, btur aura uel abus Grammaticorum veterum omnium, quorum nullus superest, qui novis acuminibus de primaria

astium Ili dos proludat consentino enim omne in Iliade contineri ges Θως -- Troiano

nomina sitis multa prosem . In civis est praeter

Velleium et tot similes laudatores, Aristoteles c. 24. 4

qui aliquot virtutibus pie porinatis enumerati ap--- Ita plerisque ille est et primus et Gu sini

133쪽

ad Ilium, et, si quid addunt, fortia faeta Miaras. Iulia in primis Mare auctor libri de Homeri poesi, qui sub Plutarchi nomine editur ita Eustathius ubique Hid tamen illud prius solum ccinmisit summam Carminis insuper absurde docens, Achilles in eo prae ceteris heroibus tantopere o natum esse , quia Homerus trunc prae ceteris dialexeriti Absurde, inquam line, et e vetusto e .mre, qui poetam omnis fere materiae rerum viserum inventorem faciebati Verum quis, qui Gram- misticorum fontes uit, non imo demire , ne Alexandrinos quidem Criticos veram vim argumenti Homerio perspectam habuisse, quam nostra aetas, quanquam non eodem modo, iam dudum

assecuta sit Inepti sunt Alexandrim isti, inquit, Mi in vocabulis et syllabis, videlicet nati ante inventam philosophiam , quam dicimus, artium. At ne inito quidem ipse fuit philosophus, quem tantam artem summae actionis per inbues epis- ita pronem. p. ι . t. ος Ἀκιλλέ-

eiun aliis, quae ibidem disputaritur, ad Ole.

. 4rem mestionem, eur narrationein demuin a ita Aehillis exorsus sit Homerus. Diversa seruae super.

stitionis via est io 'it eu splendidis uno operi duin e infaustum nomen mi, o tefixeriti Ahin auram aut potius hanc, quam Me Seholiis di-

134쪽

PRO LEGO MENA. cxxv

Odiorum volvendae abscondisse narranti mam abso conditam illam esse oportet, quandoqui lena rite . ter Aristotelem et ante eum paucissimis veterum suboluit

Gravis hie in primis haberi debet auctoritas Cyclicorum poetarum aliorumque , qui Homero aetate proquii fuerunt. Pauca sim quis d illis

tio latis refutare posse. Quod quemadmodum sint, Taeturi, ipsi viderint. Nos nune de eommun opi si cant lactis tu erimus, quae ognostenda est ex antiquisonipp. Illados ex rhetortini et smnium scriptorum ocis, Haec unani conserant illi ne-eesse est, antequam Miquid gravius in meam , -- .eiam statuant. Omino ver utilissimum esset, μ' deeunque colleeta unum in locum habere, quae in libris veteruna vel praecepta de arte poetica, vel imdiei de poetis suis sparsim leguntur. Docerent ea, ni Allor, cum optimis, quae mi inti Carminibus eoinparata, quam sera Graeci in jes vitierim 1ο- tum ponere, ac ne Horatium quidem, qui Illud praecipit, eius praecepti eosdem a nostros

disquirenda, id ramata ramorum ad aptiquae artis leges ex ere volet. Quodsi in his saepius ab his orae ratione deflexit Aristotis ea tanto magis as

135쪽

eo et IIU LEGO MENAE nstent et eos magnam partem adhue Nom

- eum vim antiquitatis ahidiosi gnaviter tractavit. In illis paucis, quae scimus, hoc est maxime memorabile, quod Cyclici omnes haec Home-- ariis ei ves non antina trierint, te ab aequalibus ani adversa imitari aut noluerunt uenon potuerunt. Etenim lem mesus aliquia es , .inas illas Cypriorum et aliorum quinque Carnainum nuper editas i , et experi tur, an in ullo

eorum primarius herotem, aut primariarn actiouem,

aut repetitam ex inediis rebus narrationem, 'ualis in Odyssea est reperiat Pereense item reliqua illius aevi pica Carmina sive Carminu misseeumenta Genealogias deorum et heroum, Diony-ilaea, Thebaidas, Epigonos, Naupactic , alia; umim quidem tremem in non nullis, nam .iuexunt plura perbrevia, in nullo unam vel primariani aeminem, epifodiis ad modulii Iliados intertextana, deprelaendes. Magno auctore id assiiuno, non coniectura ductus. Ita enim Aristoteles ubique praedicat de Homero, ita eum propter istam ipsamo' ceteri in ' in genere Mnibus ante sui,

Colleeta haee, vel, ubi viri docti ollegerint, Imo inarum in visne T. I, cuius praec. vi4. - 379 sqq. nov. d. et emi copii,sissimvin Exe.

136쪽

ut 'ssus eorum taetria re dum et pytiaci in suum rutila tus in videatini, ne, Pisander quitari aut myasis aut Antimachus, qui secundum Hinnieram omitii nuiperati sunt, ne lium, antiquiores, et Cyclic De quibus novum argumentuIn O , eenduin 'st ex is, ratione Cycli qualem eum ex Meo Lycii Procli aptidi Photium cognovimus. Quippe ivit ille minorum ἐπων , ab initiis rusque ad mortem .Ulysiis deduetorum; ollis omnem pro fabularem iii r an F eti- ρε- hi si si, complectens. Ex quo uris lautiis appa, atqt, Cyelicos poetas res suas eodem otain', quo deinceps consecutam etant, avis sus form- Od

sine nostrae, narravita

Quo quum tinuunt; quis putet illos omnes mun putem , quae tam .mcimiae persectionis ausa: est, iii ab Homero adhibitam vidissent, aut num

ne non potuerint, ne ingenium tali praestantiae impar attuleripi qmnes, xereri myo iure potest. Ac ne Hesiodus qui dena quem anaen Critici praecipi o 'eo in nume 'tua eryn , . qJ-dq- ad illum modum cecinis putandus isti Arguunt troe te cum Alexandrinis, nec eum Lucretio

. Di mediuin ursinii rerum, atque ut is in ecte Iar thapsodiis plerisque v. c. in 'Αριστειαις. in uitius': . illud quoque notabile est, quod herori plane sie-.. producimior, qu β:antea --- Fid. in L ,

137쪽

aut Milio comparandum opus, neque mesto ab 'sibilius quam Theognitam sententiae 'εὶ arguunt Hii, eidem olini dubio rumore tributa. Denique Miam postremoriis temporim poetae quodanimo do ostendunt, se de artificioso contextu Iliados a Grammaticu non dissensisse Num inepto enim oonsilio is, quem villa Quintum Calabrum meant, hapsodias suas velut maturius abruptae Ili vi sunt nentum attearumi, nisi exenipla prioriim temporiim avi oculos habuisset upamus quidem euin,' inquam rudem praeceptorum, quae mine pueri ex Balteusio distant num minus culparemus , si doris imada in redit Achillis in tam, atque inde ad Hectoris funus ab illo suin Metam via emus oecommodare et subiungeres rebus stat philosophia artis, non raro etiam for niuis Catalogum copiarum si non legeremus

na. illa nihil puto omissilii quem etur fori

Legium Carminis didastasset, id est eius iustio una ars sive doctina sive aliquod argumentuni .nvin eontinenti aetatione parsum Molvitiatiamina iecimii reperimus in enophanis , Parmenidis, inpedoclis opp. 'u' ιν σεως quor u uitiani agmenta edant, qui ollecta eryanti moxn laetum id genuca Atticis, qui prose ad do

tritiarum et ii molendae utillus Hidetant perseee- init AlexaIuirini, a quibus venit ad Romanos, et . . ab horum ingenio nova m nanienti accepit. Huic

138쪽

stan adeo eam partem histori ei, non poetae esse docuisset ridendumque esse, qui heroinii notitiani absque ea anancam eristimariet M .

XXX.

At licet veterum plerique artificium strueti xae et compositiqvis carminum Homeridorum dias secuti non sint, vel inanu aeeurate, quam hodie solemus, existimarisit, tamen quin iniit in iis b quod dubitari nullo pacto potest. Sui autem d*hilami , Homeri ne is si, an ab aliis ingenii , invitante ipso argumento eorum et ordine fabulae, adscitiuia, quaestio haec est eiusmodi, in qua non quid poeticis legibus consentaneum aut podiae ho noriticula putemus, spectani una sit, sed quid aihistoricis et eriti eis rationibus verisimile esse vi deatur. Etiam hanc quaestion 'in pono tantum. non pertracto est enim immensae materiae, nec necessaria proposto nostro. Interim dua res hie paucis attingendae sunt, quae vel solae suspicio,. item compagis manibus alienis factae in utroque

Carnune coimmoVeanti . . '' mi nobis in mentem venit argumentorum ridicu- .lorum, seu ut Gell. III, l. ait admudum livium . per quae Attius ostendit Hesiodum Homero latia . priorem. suo Homerus, inquit, quum in princ . pio carminis Achiluis isse filium his dicerer, uis esset Peleus, non didιt quam rem procul dubio di

xisso, ni ab H sod iam dictis videret est. Haec Pontodo illuc pertineant, umisquisque vitae

139쪽

PRO LEGO MENA.

Merius generis sim eminentes aliquot et tuantes cinxi ussume, quas per vices si epi eis petuae lectionis reperire nubi visus sum, et ea dem et iisdem in locis, tales, ut eas non cuin priani opere fusas sed posterioribus curis illatas esse, ubi uno aut altero exemplo demonstrat ero, vis statim concessurum, seu potius ipsum plane sensurum arbitrer. Qua in re per tot saecula nemo offendi eruditissimorum laetorimi, qu et Meminem uindiocri sollertia in ea offender non posse putem, haec fortasse una causa luit, quod perpetua serie Carminum, tum praeconiis multorum eripi in tuis Ma specie fallens, eius rei cogitationem longe amovebat, et quia omne proinpe natura sis comparati sumus, ut dissoluta com iungere libentius quam incla dissolvere stude

Quo tempore igitur haec primum eum amisisquibusdam communicabam, probe memini, qua tum illi dissiderent suspiuionibus meis , totque saeculorum praescriptionem et silentium opponerent.

Paullo post in uno locorum illorum, in quo sui ram adventitiae artis latere suspicatus eram, ex insperato qualisqunque auctoritas veteris Gramis anatici conisuturae meae succurrit. Est is lotas IL 35 - 368. utriqnissime dicam, frigide et imepte taeens inter res Troianorum Graecorumque et inter Thetidis adventum in Olympum. De istis versibus in accuratioribus Scholiis laim di putatio excerpta est Zenodori cuiusdam, inde

140쪽

praecipuum quod tollam, hoc est, eos versus non ex vulgari interpolatione , nec a Grammatico disquo, sed a pinnis εα μαντα duabus rhapsodita nectendis adiectos esse ' . Atque eiusdem modi emblemata in dyssea videre mihi video plura. et unum adeo manifestum, ut ex iis, quorum iu diei hoc specimen spectandum subiicio, adversa. rios mihi perpaueos fore sperem. Odysi. . 6ao ubi citius, quam velis et ea, speetes, a ditiei colloquio Menelai abstrahimur, reis ditur ad illud libro vo qui Telemachi reditum deseribit, quatuor sequavitur versus ipsa orationis insolentia et anabiguitate durissimi , nihilque Homerici oloris habentes. Cuius Inlpae quidem ii, omni reliqua parte IV libri aliqi Iammulta est, gia notavi, quibus non absurde leviore hoc perisculo praeludatur. Nam de illius loci ambiguit te, culpa minime Homerica, praesertim in rebus tritissmis, nemo doctus dubitabit, et iam olim hie laborasse et dissensisse putarim interpretes, quorum opus in Odyssea nunc saepissime aremus.

nis ita inius Scholion, unde illud didierinus. Porphyrii est prlinunt nobis e Cod. Leld oblatum

a Valekenario, Diss cum Ill Ilo edita p. 37., nam Barnes Excerpta SS. nihl eerti attuleiant,

milie hi ordiu vulgatum a Ven. . sed hic in mi dinderanius antiquiorem