장음표시 사용
171쪽
res, in doctrinam sua aetatis accommodare, em
que istorias et reliqua fere omnia ad involucra exqui latae sapientiae trahere coeperunti moe in genere laui circa OlImp. LXm , in qua Pisistratu dρeessit, elabisrabat Magenes Rheginus, mox
Anaxagoras Clazoinenius, Metrodorus Lampsace-nus Stesimbrotus Thasius aliique aevi eiusdem 3 Pauci contra alii, ut Pythagoras , Xenophanes, Hsraelitus ' in, non verebantur Homerum imiri tatis accusare propter tot ficta seu pulcherriinis versibus ornata mendacia. In quo bi quidem p
seriores magnum quiddam videntur mihi laetis et liberalis iae genus indole dignum, quod sanctita Da Plato Ione l. e. xeno symp. ii 4 6. Diox
ph vilics Vol. III. p. Οη. Ex quatuor illis Theagenes bis laudatur in Scholiis, item bis Anaxagoras, semel Metrodqrus adis asa. p. as i. stesimbrotus ter 6. q. . 93. 76. bis in Sesaol. Amnonii h et in Elymol. H. p. a 7. 6s. Additur a Platone Glau- eo massian ille eius p. Aristoti meti III, qui de tragica seu rhapsodica actione seripserat Nisi potius placuerit Sydenhami corr. λαύκος propter Schol. ado. 63s., ubi Glaucus subiungitur Stesimbroto innus etiam novimus Anaximandrini X vophontis. Nam, discipulus Thaletis ex ra. tione temporum non potuat esse Nicerati magister: eognominis filius illius potuit esse; at ne de hoe quidem tale quidqum legitur.
172쪽
vatis ab omnibus et quodamnando a ipsxeredita non sunt deterriti, ne palai reprelaende-xent, quae in eo abhorrere putarent a vora sapientia et ab optimis ioribus. Sed nec prioribus illis, sive allegorica et anagogica sola ilia sua ipsi erodiderunt, sue ab aliis duntaxat credi voluerunt, idonea deest excusatio. Ita enim ratio con parata. est, ut libris, quos a teneris statim annis cognoscimus, omnes prope nostras nostraeque aetatis
opiniones subiiciamus ae si illi pisularios iam pridem consecrati sunt, ipsa obstat 'eneratio, ubininus in iis absurda et ridicula inesse credamus.
Lenimus ergo atque adeo ornamus intfrpretando,
quidquid proprio eqsu non serendum videtur; id que quo doctius et subtilius facimus eo religio sus iacere videmur. Atque ita factum est i fiutempore in libris iis, qui pro sacris habiti sunt. Quod si sit eo consilio, ut cognitioni eorum sua utilitas constet in vulgus, nihil in eo video repre-
hendendum. Nam ad veram . e. historicam interpretationem paucis in locis revocari potest inaior numerus illiteratorum. Neque illam satis norant Graecorum doctissimi: alioquin Homerum suum et lenius vituperassent, Me tanto consensu ei omnium maximarum rerum scientiam tribui1 in
Hoc qui fecerint et quomodo, per omnia saecula perlequi . fontes lue et rivulos allegoriciae . interpretationis indagare , longae historiae materia est Socrates qui dem, sapiens in primis sobrius,
illam non nisi ludendo attigit quem Minde quo-
173쪽
dammodo secutus est Plato , ubi populariter philo sophatur ΑΓ idem in eo opere, in quo niciis him optimorum et civitatis omnibus partibus e sediae exempla deformavit, clare significat. bi ea non videri vere inest in 'mero, quae allegorica ista ratio ostentaret. Mam quum philosophus ille,
primus, ut nobi videtur, ex aliquot generibus, maxime scenico, poeticae arti natu 3 m tangeret μιαησιν, leves autem putaret et fluxas res esse, in qu bus illa μιμησις versaretur, stabilitatem enim es veritatem solis id eis suis tribuebat, hanc artem, utpote tertio gradu remotam a coelesti veritate, ipsam quoque vanam contemnendamque et pravam magistram vitae esse denio nitrabat q) Itaque et Homerum et Tragicos cum omni grege α ιδεῶν, nει, τοῦ et musicorum ex nova civita: eduxit. Primariam illius sententiain de arte poetica suscepit Aristoteles in celebratilino libello, correetam quiden passim a se, verum ne sic quidem explic tam ut cuique generi carminum satis conveniret: adeo illa lὰ alicum genus ab eo prorsus excluditur.
Neque post Aristotelem quisquam bilosophorum
De Socrate insim s locus est in Xenoph. Memo I. 3 7. a Platorie plures laudat Schowius ad
Heraesid. Alleg. p. a . quihus praeter alios. Inul- 'cis addendus est Aleib. I l. p. 47.
Praecipue egenti sunt studiosis tres bri de Rep. II. l. X. maxime a. p. o3. cum ii de res, p. 668.
174쪽
veram vim illius artis aut historicam inferpretationem recte assecutus videtur. Nam dum Epicurei omnem poesi et musicam reiiciebant, negaban, quo sub Homeri fabulis latere doctrinam, ceterae sectae magno studio ad veteres πινοια recurre
bant, Stoici in primis, Zeno, Cleanthes, Chrysippus, ex quoriam scripsis maximam partem ea sunt hausta, quae Heraclides s. Heraclitus, Cornutus Eustastius affer t. Illis autem se opposuit Aristar chus, verbis poetae ubique fideliter in hac renuum, et istam doctrinam meras ligas esse putans
Neque vero Aristarchi auctoritas a nugatorio studio deduxit pbilos bos, quorum etiam insequem tibus saeculis fere nullus fuit, qui non Homero. ὀρρητα quaedam vel certe decreta sectae suae obtruderet. Hinc facete senec ): Apparetis, horum esse in illo, cui omnia insunt ista enim inter se dissident. Eodemque pertinet quaestio, an philosophus tuerit poeta, tractata illa Favorino, Longino, Oenomao et aliis in qua quomodo e latus si Porphyrius , ex eius scholiis et seorsum editis opusculis apparet. Nempe ea hoc temps i xime relabuntur Graeci in illum morbum, ait ubique allegorias sive anagogicas sive historicas ca- ptent. Hisce armis Homerum Proclus defendebat contra Platonena ita Simplicius in fabulis παραπε- vexae sapientiae videbat; ita denique im Vide Eustath. p. 3. U. 5M. I
175쪽
sma aetare, ne plures appellem, invasellus, mas. mihi ainietus et Nicephorus Gregoras, ille utrumque Carmen, ic Ulyssa errores explicabat.
Sed de antiquis illis, redeundum enim nobis eo, unde digressi sumus, paruim constat, quom do reliquis interpretis functitant ossiciis. Quippe eos non in una ista re operam lusisse, sed etiam artem poetae et ait quaedam illustrare aggressos esse, ex Platonis Ione et haemorabili quodam loco Aristotelis oniicio, in quo οἰ ἀρχαλι o/ιηρικοῖ tantur, tanquam nobilis ordo doctorum hominum , in minutissim haerentium quas Mais ema-
Paullo melius aetate Periclis in interpretati ne Homeri elaborasse videntur sophistae, qui ouania, quae tum liberali studio digna ahebantur, ad diseiplinam suam redigere soliti, ne grammatica quidem praecepta et optimorum poetarum lection in sibi negligendam putavierunt. Ita Prodicum 1egimus de veris potestatibus vocabulorum et a sis earum subtiliter dispillasse φὶ itemque Proto
' metaphys XII p. 4so. . Duval. XIV. exu. pruto enim eum Symursio, locum hune de narrato ihus, non de imitatoribus Homeri intelligeridinia
176쪽
ram et Eleum Hippiam ea sane instituisse tr 'etate, ae propria stat doctae interpretationis 3 ). Quam feliciter illi, quaerere nihil atti . net. Nam primi onatus tales res ad praeceptio nem artis revocandi adeo sint dissiciles . t uininis ingeniis in iis labi liceat honeste quae uno lactulo post Ab tirones impune nesciant. Quo ex genere illud est quod de usu imperatis modi verborum praeeepit Protagoras, reprehendens Oetam, quod Musam immodestius invocarit. Hi iam ui , etiam in suis ἐπι εψεσι apud Platonem in ognomine dialogo ita disputantem idemus de Homero aliisque poetis, ut ad dubitationes et ouaestiones de illorum tenuis, virtutibus et vitus responderet Unde perspi cuum
alumni Alexandriae tantopere laborabanti philosophorum et Sophistarum scholis celebr xi eoepisse. Nec aliunde ducenda sunt initia erit a
movere potve G:- Duae huiusmodi emendatrones supersunt Hippia e Thasi, Urarum alterius ne lacum quidem
De Protagora v. Aristot Poet. 9. Contra In re risisse deinde Grainin tuos, arguunt Scholi et Euit p.
Ubi illi tribuitur omitio portarum, universemis de Sophistis Ιχerat Panathen p. 4ὴ6. q. T.
177쪽
inveniremus, ade mutatus est textus nostero nisi eum Aristoteles in tra cursa indicasset ). ille Il. 1 rs , ubi tum pro versis iniri δε ἐψῆπται, legebatur fere ut Q. 97. biδομεν δέοι ἀπ- αρωθα impium putabsur, ovem his verbis id plane proinittere, quod eventurum non esset i quasi in ceteris Iupiter secus ageret cum Agamemnone quam Iehova cum Achab I Regg. XXIL Sed Hippias, acumine artibus LoyOIae digno verbum Muis mutavit in διδομεν, inliniti-
Vum pro imperativo accipiendum, ut trun SpolItus
M ivtur ulinim raudis a nive reiiceret in Somnium. Alter loeus est xv. 08. ab illo ita correctas ut hodie legitur. Ubi si Hippias primus olim vulgatuu οὐ expulit, aequalesve eius alias tales sexipturas in exeuiplis suis propagarunt, qualisn ipe ex inmo cognita est in s . θηλ setis pro Aristarche τηλεδαπ-v, facile intelligitur ex bis speciminibus, qu in turpia vitia haeserint in exemplis huius aetatis. Sed de illis plura licet suspicari quam stire. Quum autem eos quoque loco Homeri, qui ab Herodoto et aliis antiquior' i scriptoribus laudantur, non raro a librariis ad vulgarem formam textu, mutatos esse ex ipso- oum codicum hodieque Astantibus lituris appareat, ML as praee. Elanin sophist. p. ag ubi,
178쪽
PRO LEGOMEN'. o Ixqiram diversum illum habituri essemus, si ex bbliotheca alicuius Sophistae vel pulchri Euthyd
Nam illis iam temporibus viget te libraria quadam inercatura, haud dubie copia exemplarium fuit apud litteratum qumque in primis apud in
gistros scholarum , qui antea memoriter omnia
praeierant discipulis. Hinc aes nota ira Alcibia dis in hominem illius ordinis, apud quem quum ne unam quidem rhapsodiam Iliados invenisset, colaphum ei inflixisse dicitur ' in Ergo postularitum poterat, ut in schola bene instituta exemplar Homeri esset, si minus universi poesis, at aliqua-Tum certe partium. Quocirca O alius magister
sese obtulit Alcibiadi dicens, habere se Homerum, et q aidem a se ipso emendatunia Tum ille It ne inquit: tu Homerum emendare scis, et tamen Pueros doces, ac non potius adolescentes l
Haec narratio nobis occasione in offert in uni-v'rsum dicendi nonnulla de ortu studii critici, ex
quibus existimare liceat de conditione earum recensionum, quae hoc saeculo feruntur factae esse
179쪽
Nunc enim nemo, puto, mirabitur, Graecos iam tum, quum prosperrima sorte si ingeniosores essent quam doctiores, et ab illa πολυ υα Θειφ, cui seges deinde otium praebuerunt, alienissimi, animum paullatim applicuisse ad eat artein, quae tota ollecta est ex multiplici doctrina litterarum
et antiquitatis. Etenim quae causae maxime perduxerunt veteres ad criticam artem, iam tum eaedem exstiterant omnes. In quibus primis loco posuerim modum illum conservandorum olim Camininum ope unius membriae, proximo errores et fraudes in prodendis auctoribus eorum, tertio Mrios larissimosque lapsus rudium manuum in priami exemplaribus parandis. Sed etsi haec οὐ strema eausa eiusmodi est, ut post aliquot saecula istius artis desiderium necemrio fuisset allatura, t me qui Graecos norit, facile intelliget, ad tam minutulas curas ingentium eorum nec tam mature nec tanto studio potuisse descendere, si sola omni scripturae communia menda libros corrupissent. Maneat igitur, singularem fortunam Homericorum et supparum monumentorum extudisse quodamm'-do philologam critice, idque etiam antea, quam nomen Critici aut Graiiimatio vulgo auditum G et γε
- Hac II aetate vocabuluin γροριματικου non profes
sonis erat, sed ciensiae. Di quium enim magnitu- dine arthim, ut Cicero ait, diminui coeperant a cum usuibutione , ἀγρα ματος dicebatur is i ta i
180쪽
Nam Q. quod ne aliter quidem singi peie Hstoriam licet, decem vel viginti exemplaria post primum illud scripturae tentamen a viris privatis, puta a rhapsodis, facta esse amion in ea statim
serihelidi et Iegendi acultate carebat, qui eam texebat, γραμματικος, ars ipsa τραι ρος κη, quae Pro Prie erat τραμματιοπου s. νειμια τοῖιεισο ίλου. idusiis est Platonis Phileb p. 8 D. xenophontis
M. S. IV, a Io. Aristotelis Top. VI, s. p. 247. B. . Atque illa qui deni postea a nonnullis τελε--ἐρο γραμμα-ν dicta est, quando latiores fines o , ops verat Graminatica τέλειος sis πιλής, es. Sextum Einpir. c. Math. I. g. 44. s. Em ad Cratetem Usque Critice tanquam pars subieeta erat. Sed inius fio partis sive propriae doctrinae nomen non legitii ante aevini Alexandri auiis nisi an dialogis Aes' sciiiiii et Cebetis, quos purios esse , nuper Me iners' optime docuit. aena igitur, non nomen et professionem spectavit Dio Chrysost . m. LIII dieens abi Aristotele i, κριτοι ii τε και προαπικεν μ' λαβεῖ, etsi ne hoe quidem in iactura tot exoreric rum librorum Aristotelis a nobis satis firmari potest. in minus etiam clarum est, quod de Apollodoro Cumano traditur a Clemente Alex. Str. F. P. 3 . seu de Modoto in Modosii Sehes. v. sum ad Vales Emendd. p. 46. et lilois Aneed. r. p. 73. Neutrius enim, si tamen diversi sunt, aetatem tenemus. Relinqvitur ergo, ut rei non nominis, Pri- .mordia exquiramus. Relῖquam historiam Grammatis eae et Criticae oet perseq-ntur praeter ales l. LΜaussaeus, oWerius, Fabrici ad Sessi ruin, alb