Prolegomena ad Homerum, sive de operum Homericorum prisca et genuina forma variisque mutationibus et probabili ratione emendandi

발행: 1795년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

c An PRO LEGO MENA. plurimas variationes inferri oportuit, partim ex Mariis recitandi modis, partim ingeniosa libidine describentium 3 Quanquam enim nullo ten4pore

evanuit apud Graeeos persuasio de divina origine Homeri sui, tamen in eius oratione, sicut in interpretatione, nunquam desierunt summa levitate mutare quidlibet, corrigere, fingere ad libitum iit dignissima demum numinis assiatu profaretur Neque hoc profecto mirum est, quum multo graviorsin populum Iudaeorum satis diu eandena rationem tenuisse videamus. Iam si nova subinde exemplaria fierent ex illis, nisi indoctus librarius ProXimum quodvis arreptum fideliter describebat, ii qui illa curabant, collatis pluribus exemplis, rem vix aliter mredi potuerunt, quam ut iudicando eligendoque, quod cuique bos videretur aptissimum, formana textus multis partibus aliam facerent. Talis autem novus textus, ut tum erant tempora, neque perterri phtuit in publicam noti. tiam, quippe privatus labor erat, neque alios revocare ab simili instituto et opera scilicet emendanti. Sin aucto sensim numero odicum, tonside Pisistrateus, ii modo is unus fons fuit, init res diversi velut saporis rivulos diductus mox im-

ebat accuratae lectionis studium. Ergo si intinligentior aliquis, et qui idem esset Oeta, aut cerint non alienus a poetica facultate, Inec qui quam asus, quod constet, ante Aristophanem Bya talem curam suscepit, sed si quis intellimns et studiosus antiquae elegantiae sibi orisve am a patraturiis

182쪽

movum exemplar optimo sic ubi vari audisset, codices compar iveryt, perlaepe in maxima dissicultate iudic ndi, quid Myni esset et genuinum , nullum videtur habuisse praesidiunt Promptius meliu sque ingenio suo. Penitus hic nobis tollenda est opinio, qua Criticos illius aetatis ad hanc novae artis fornaum iam fingimus. Ne ipsum quidem Aristarctium ex hac forinula iudicandum esse, paullo Ino deilaonstrabo Nimirum primum artis ingressum vagum in primis et temerarium fuisse reperimus, sive materiem eius in antiquis διαψ-- αις bapsodorum codicuna, seu Graeci ingenii indolem,' seu' ho nixi tetraporuin conditionem , . sevi denique ipsas q* qi ius artis spectemus. Ut repraesentarent Hom runa fide integra et su habitu, laborabant forsan nonnulli, quantum poterant; at . debebant et magis laborare , ut iisquam non similis sui seque lignus appareret, detrahendis saepe multis versibus, alibi addendo nitore, ubi nitor nullus esset. Quemadmodum igitur hodie elegans homo et ing*niosus, sed abnormis Criticus, in prisco μειψο

'la- γεγραμμενον. i. e. privato sudio descriptum quale exemplar utriusque Carnainas Cassiander Mace do fecisse fertur p. Athen. XIV. p. 6eto. B. De hae regia cura tamen non dissent; a Fabrie. Bibl. Gr. p. χ6i. Non γραφει, dixisset Athenaeus, ex more ranam ilicorum Graeco um, sed iορρουν, metitatio accessisset

183쪽

monumento nostrae linguae versaretur, quod tace.

tum forte reperisse et a multis lectoribus in a gine variatum, ita serine primos illos emendatores in corrigendis et concinnandis vatibus suis operam navasse contendo. Adeo longe abfuerunt illi ab hac severitate, quae avet, ne quid aliud quam ipso auctore operis scriptum inducatur: ametsi ne nunc qui dein illum seopulum satis fugiunt, qui ingenio Valent. Denique omnis haec ars profecta est potius ab aesthetico, quod nostr . tes oeant, quam critico iudicio, vel, ut ita dicam , a poetica potius quam diplomatica fide. Praeter reliqua huius rei argumenta, quae e VII, ,erso libello nostro facile ad periectam inducti ne colligi poterunt, ipsa illuc ducit ratio quam vel optimos lexandrinorum in emendando lac tos esse' videbimus. Atque hoc, quidquid est, longe manifestius ostendere liceret, nisi antiquiora illa meditamines istice prope omnia obscurasset insequens aevum, obscuratum deinde et ipsum multis modis. Attamen ante Zenodotum octo diversae scripturae exempla, Graeci ο, σεις vocant, nominatim ad nos peri ta sunt Duae harum ορ σι- nomina gerunt celeberrimorum virorum, Antimachi, Colopliunii poetae, et Aristotelis, cuius ingenium ferax beatissima rerum maximarum copia nulliun venustiorum

Musarui opus dedignabatur. Et has demis

184쪽

censones putet aliquis prae ceteris, immerandas esse in iis, quae in Sci liis dicuntur αἰ κατ αν- Distinguuntur ab his M πάλι -- s αι

κατα Ioλεις, α ἐκ π λεων, ignotis auctoribus. a.

ruit . duas, quasi . cla6ssimae amae, iam dudum Eustathius ad iliadem una cum Aristotelea nominaverat , Massilioticam et Sinopicam nuPer ea a ipsi eis et Venetis scholiis quatuor aliae accesserunt quarum si, ut quaeque numero pluribus lectionibus innotuit, ita cuique honoratior locus debetur, nullum autem videinus certum ordinem, ita illae ordinantae sunt, Masotiso, Chia, Argiva, Sinopica Cypria, Cretiea. EX Massiliotica , quam propter originens huius ivitatis quodammodo Ionicam dixeris, lectiones ad xiginti, o Cua ad ὸuodecim, et ita deinc ' pau ciores, e Cretica X

MIe i notatione unam accepimus. Quo iii an vero de his recensionibus omnibus

praeter Scholiastas illos omnis stet antiquitas, non solum id incertum est, a quibus uratae, et utrum publica auctoritate an togatu privatorum actae sint, sed etiam cui ni a i assignandae. Sed eas huc a me reponi nemo mirabit , quum idem videantur iecisse et alii a quae emam ratio in conditio uerit, coniectuir magis in ambiguo est. Nam Vetustatem emim omnibus in locis, ubi

185쪽

eommentoriuitur, illud satis ostendit , ' quod Mi praeponuntur Zenodoto, Aristophani horuinque aequalibus. vel certe cum his componuntur ne de aliis indiciis dicam, quae passim vel in Grae lorum negligentissima oratione agnoscas ' λ3n Quia raro una quaedam hariani editionum seorsum

laudatur, ne eandem locuna Iecesse a heam ter et quater notare, omnes hic tu unam 1eriem conferam.

ii. Π, Κ 6 a 3 - 45 435. . i. 93 77.ao6. U7O. 879 'O'. 9a. 332. Leetoribus, adhue aegre carentibus indice Seholi uni illorum, hane operam nostram in iniquis quoque iratam is te speramus. Hic vero in primu eos numeros, qui

albisola signati sunt, dignos sua cura habe ni studio s. . sic 'im pos xvi eos, qui siquid promittunt in utriunque pM ος insignius . vel quod disputationem meatu de illis ιορθωσε τι illustret In ipsi coeod. hic nihil est, quod desiideremus in Venetis, nisi quod in illo ad , oi notatio odicis . legitur auctior nuntione Sinopicae et Cypriae et Ambmacheae, in quibus tribus editt. Selio narrat fuisse TPΩlΑ i. e. Τριγας , cum iota adscripto seu su scripto, quod tamen in exemplo suo non invenerat Lesbon, περ σχημάτων ed. Vale, en, p. 83. Neque vero hic Lesbona nisgis quam Eustitistiis in isto versu vidἰ vulgatam adhue scripturam, iid eam, cui in eodem Lipi Scholio unus Patronus an ortiar

186쪽

uisio mimia emisideranti in hi saepius venit in mentem, ut recensionibus his prunos statim Critiscos, qui Verius aphiluntur, is esse, atque ea 'Tum auctoritatem et iis utina in tabliothecis Ptole. maeo xvi quaerenda chni et rivi Notissimum est, quantum cupiditatis et curae hi reges inpenderint in ulum thesaurum iuuin eoemiendo libros iid cunque. 4 modo precibus, lita vi, nunc aliis modis conquirendo antiquis ina et rarissilia xei plaria seris abnuit Graecorunt. Ergo si forte nistimachi heres, qui Hon ierum circumferre in anibvio et nummos in loculis amaret, fidichni hi Ierat manu Colophonii poetae scriptum vel ingenio

eius elimatum, Ptolam inos haud labia eupidissi. nos emptores habuit ita si pluribus locis et ui hibus Alexandriam, etiam ad privatos, i,aullathithoi, fluxisse Montur odios nomerici , legitima

ino materiqs euriosoris emendationis. Minime

intem iniimul st, si de inultis muri nihil attulieonstabat, nisi unde quisque donio esset, non, a

sylla. posteriori τρώων ab Hia insim vetere superscriptum est Redimus ius veneta Getioli in quibus, si quis reputarat, per cribro ne unum si iidem Vestigium apparererim riuuialloruin In-- ut opoitebit id quod in his conlecturat; hus

quaestionibus magII nao mei iti est . quam fruinintegris tabulis uti nobis contigerit, neque inimisi nitu in iuui probabimαι. duci simili in

187쪽

iii esset exaratus. Qua in dubitatione praefecti bibliothecae id unum reserre tuerunt in catasO-gos suos, codicem hunc ex Chio, illum Massilia, alium aliunde allatum. odem plane modo tradit Galenus adeo ex navibus Graecorum, qui ad Aegyptum appulissent, ablatos esse regio iussu libros, qui coit festim apographis factis et ad dominos remissis, repositi essent in magna bibliotheca cum hae inscriptione 6Mummim ' Cui titu Io quid similius est qua in hic, quo editiones illae. notantur, A EX UUAEΩΝ, ΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛE 'Quodsi hae editiones tali modo discernebantur ab iis, quarum noti 'IM Vsuctores, facilior existi. niatio est de auct0ritate earum Publico iussu illa, factas esse vel servata publice, .cao cuiquam an

illustris locus est in historia Hippomtie III libri Epidemitarum p. salanum Commenti ad lum

ΣiaiTHN. Sed legendus est totus locus, in prinua ea quae sequuntur, quibus usi sunt viri docti pleru

188쪽

de Credas ), qua in probabili argumento demon si atum fuerit, eiusmodi instituta olim in civitati . tius Graeciae obtinuisse, quae res, me quidem iudicio, non cadit in illa tempor Quum autem. αntiquitus, ut praedixi, Vix quisquam alius quam sinera aut rhetor sese dederit ad haec critica studia,

eas fuerit, atque illa, quam in Antimache et ceteris tuus aevi amisimus Verum licet in variis scripturis illarum, tam fortuito ad nos transmissis,no'nullae sint satis bonae, duae tres etiam prae- scintiores vulgatis, multo tamen maior numerus confirmat id, quod ante suspicatu' sum, accuratiorem formam Homeri prodiis tandem in musei, Alexandrinis Atque nemo, re diligenter cogitata, dubitet, quin urbis huius Critici e linque discipuli antiquae scripturae fontes omnes adire stu- duerint, unde textus videretur purior hauriri posi se Iudicent igitur eruditi, qui gnari sunt liuis Vide Villoisoni eruditissima protegomena ad h.

suam p. XXVI. ' Iam huc pertinet locus Diog. Laert. IX, II 3.,

ubi quaerenti Arato, octam Correeturo, πῶς την 'oc: γρου mii σιν ἀσφα/- κτ οπιτο respondet Timo μγ το ἡδη διωρθα,μιλοις. ab Casaubonus Si verum est quod osephus ait, Ouietum sua poemata cripta non reliquisse, sed ιαμν'μονευομε, multo postsccipi fuistis; non video, quomodo satis emetidata possint in haberi, vel si antiquissimos habeami is eo

189쪽

ius divinationis, anno in iis quoque recensioni, bus , quae in scholiis vorantur αἱ re πι,

tate priores Alexandrinis ex quo simul antelligancur illarum mentio tam parum explicita sit etsi plerisque locis et illae et, ου στερουα χοιρώστομται inanifesto sunt Granimaticoruin . scholiastis nostris ex Tryphonis, Didymi aliorumque, ρον - - cognitae '' Istos enim omph. res nihil

d;ees; siquidem erisimile est, non paullo aliterfuisse scripta, ac essent ab ipso omposita.

Menagrus, mentem Casaubona, non verba spectans: Recte hoc loco observabat Casauh. ex Iosepho mo. merum sua poEtinata dripta non reliquisse, sed δια ει in μευ- . c. 'tio post eripis auisse. Ad . 33 sunt πολλα - ἀρχα- , ut sere. . ara ex ipsius Aristarchi coinnaentariis ad s. 83. semel ο αρκαῖοι Κριτικοi, in quibus alicui forsan ο αρχα- 'o wη ρικο Aristotelis in memoriam re idibunt. Ἀ- ,ας advocant scholla ad i. 17. ia .

Alibi sunt αἱ πλειους , et ali luoties iunctae illis αἱ χο ei'εροι. h. e. elegautiores, maiore doctrina et

190쪽

PRO LEGOMENA CLXXX1 tam antiquarum opum habuisse in manibus, infra planius et Quare mirandum non est, carere nos pleniore notitia illarum nanium quippe ad Plitres hapsodias vix ulla animadversio exstat ex hoc genereri ac, si decem quindecimve Scholiis Dauperiores essemus, ne bis quidem coniecturis lo-,cus esset relictus.

Ita nunc demum ex iisdem optimis Scholiis innotuit nobis recensio Antimachi. Etenim qui loci sex antea de eo legebantur apud Eustathium, ii non erant eiusmodi, ut inde certius aliquid M. Di posset, quam Eustathius ipse se scisse prodit. Quocirca facilem veniam apud eruditos habuit e xor olim indus, fidem negantis Eustathio sit Subdae, qui Antimachum simpliciter in Grammaticis immerant, aliumque putantis poetam sebaidos,

si constitu non potest, praesertim apud Eustath. sed nune tantum vide mihi Sch'll. ad J 3 3. 6. . 79 . . a . . o. 97. s. a 4. ICo. 376 r. S. 255. 384. p. 87. 468 . 478. . 344 etc. In quibus modo est instans tempus, modo praete itum , γραφουσιν, γοροπτα Praete ito autem fere semper utuntur Sehosiastae de Zenodoti et alitis editt., quarum dudum oblitterata erat memoria. Ceterum haud multum diversas ab his κα- ναῖς te esse puto ,- -υι εις, ει ηr. a.

SEARCH

MENU NAVIGATION