장음표시 사용
231쪽
munis vita inita ess, saepe dissoluta ; dor elandem Ecclesae patrimonium in viriles portiones divisum est, singulis clericis singulae portiones adsignatae. Hinc constituta beneficia , praebendae, praestimonia, & alia hujusce generis.
Ceterum in hac virili tributione inter clericos facta. moniti perpetuo clerici fuerunt, se non in re sua versari; id est bona immo-hilia privata auctoritate,& fine caussa alienare non posse; fructus, & obventiones omnes' eonferre de here non solum in suimet ipsorum alimenta , sed etiam in cultum sacrorum, ire refectionem sacrarum aedium, in subsidium egenorum, piarumque caussarum. Item investigium antiquae episcopalis administrationis eccles astici peculii universi , quaedam in peculio elericorum inferiorum reservata sunt Episcopis jura, quale est jus procurationis, quod exercetur ab Episcopis, dum Ecclesas vi fitant a clericis visitatis alendi ; jus cathedratici, seu synodatici, quod luitur singulis annis a clericis tempore synodi in honorem cathedrae episcopalis; jus subsidii cha ritativi Episcopo, cum indigeat, concedendi. Jus procurationis, & cathedratici Ppraesertim quod ad quantitatem altinet, plu-'rimum
232쪽
rimum pendet ex receptis dioeceseon consuetudinibus. Ius subsidii charitativi pendet quoque ex consuetudinibus, si de quantitate quaeratur. Hodie autem cautum est, nonnisi
semel a quocumque Episcopo peti, atque exigi posse. VIII.
L Dixi, ex hac tributione factum est, ut inde emergerent ecclesiastica beneficia , qua, lia hodie intuemur. Haec beneficiorum disciplina postulavit magnam sollicitudinem Ecclesiae in certis edendis regulis, ad quas administrationem suam beneficiarii exigerent; postulavit insuper non mediocria studia inter-Pretum , ac Pragmaticorum, ut disputationes identidem emergentes enuclearent, atque dirimerent . Opportunum propterea duco , singulari titulo nonnulla subjicere, quae sal iem prima rei beneficiariae principia , & ium' ma argumenta e Xhibeant .
233쪽
TITULUS X. DE BENEFICIIS ECCLESIASTICIS .: I.
RENavictu M hodie aptissime definiti po.
test militia quaedam ecclesiastica, cujus onere suscepto quis ecclesiasticis ossiciis adstringatur, cujus jure quaesito ecclesiastic
Militiam in primis dico, quia jus hahet Cum onere conjunctum . Onus consistit in implendo ecclesiastico munera pro Ordinis qualitater jus consistit in alimentis ex rebus beneficii hauriendis, item in administratione,& dispensatione . II. Qualitates heneficiorum hae sunt: I. ut beneficia sint perpetua: 1. ut sint individuat 3. ut sint singularia. Perpetna sunt duplici ex caussa: primum quod beneficium semel erectum perpetuo consistat; deinde quod clericus beneficium adeptus nec beneficio cedere , nec a beneficio removeri sine caussa legitima possit. Individua sunt, quia duo non admittuntur ad eundem beneficii titulumi semel ac enim in partitionem venerunt &officia, & bona Ecclesarum, nova partiri insupervacua est, nisi publica caussa postulet,
234쪽
ut ex uno beneficio plura fiant. Singularia sunt, quia singuli clerici singulis beneficiis debent esse contenti, nisi adpareat, redditus unius beneficii non esse alendo uni clerico
Sunt beneficia majora, sunt etiam minora. Illa episcopalia dicuntur, aut ad episcopalia prope accedentia: ista sunt, quae inferiore
loco collocantur. Sunt etiam, uti vocant secularia, quae clericis non in commune viventibus conferuntur, sunt regularia, quaesonceduntur aut clericis in communi viventibus, aut etiam monachis, praesertim post
quam monachi sactis Ordinibus initiari coeperunt, & in cleri adjutorium in urbes, δι oppida admitti . Quod monachi, & regulares voto obedientiae erga Praelatum adstringantur, perpetua non sunt beneficia mon4chis Praelati sui 'auctoritate concessa, sed possunt ab eisdem Praelatis lihere avocari. dunt praeterea beneficia , quae conferuntur in titulum, id est ita, ut elericus eorum caussa ordinetur, & officiis eccles asticis addicatur: sunt quae dantur in commendam, quando ni mirum jura , & hona beneficii alicujus custodiae commendantur. Commendationi huic casionem dederunt ruinae sacrarum aedium, ut
235쪽
aut monasteriorum . Finis commendationis est, ut quae diruta sunt, reparentur, & interea oneribus beneficii fiat satis . Si aut
frustra restauratio speratur, aut restaurationem legitimae caussae impediant, commendae perpetuae sunt, & propius ad naturam beneficiorum accedunt. Certe interest, Ecclesias omnes, & beneficia, cum vacant, alicujus curae commendari ad tempus, quouse sue scilicet vacant.
IV. Nullum ecclesiasticum beneficium aut esse, aut dici potest, nisi erigatur aut expressa, aut saltem tacita Episcopi dioece sani auctoritate. Neque enim alia ratione aut sacrRofficia in Ecclesia tribui, aut partiri ecclesiastici redditus, possunt. In erectione Consi derandum semper est, an utile sit sacrum officium, quod ordinatur in beneficio, & an redditus beneficii sint ferendis oneribus pares. Quoties de dividendis, aut uniendis beneficiis agatur, res etiam est, quae spectat Episcopi dioece sani auctoritatem . In unione, vel divisione & utilitas Ecclesiae semper spectanda est, semperque cavendum, ut reddi.tus beneficii sint serendis onuribus Pares .
236쪽
Collatio beneficii olim cohaerebat ordinationi sacrorum adminiitrorum , nemo enim ordinari poterat, nisi certis Ecclesiae ossiciis adstringeretur, & de Ecclesiae redditibus aleretur . Ergo eodem jure ad Episcopos pertinet collatio beneficiorum , quo pertinet ordinatio clericorum . Hinc collatio benefici rum olim propria videbatur functio ordinis Episcopalis, adeo ut nec Capitulis sede vacante , nec Praelatis inferioribus quacumque praeditis jurisdictione competeret . Separata collatione ordinis a collatione beneficii,
collatio beneficii coepit iurisdictionis potestati
ad censeri, totque adparere coeperunt collato.
res beneficiorum, quot fingulari titulo jurisdictionis Episcopalis potestatem nancisci potuerunt. Pro singulari titulo fuerunt, modo tabulae fundationum, modo praescriptio, modo consuetudo, modo privilegium. Capitula cathedralium sede vacante coeperunt inde ad eam facultatem anhelare. Sed Episeopos oh- silentes' invenerunt. Iure cautum est, ut Capitula conferrent ea beneficia, quae vel patronata essent, vel sngula ii titulo ad collationem
Capituli etiam vivo Episcopo,& de Episcopi conlilio pertinerent, vel pertinerent ad famulianeam Episcopi, & Capituli co flati Insiit. ParsII. P nem.
237쪽
nem . Multa in hac re immutaverunt singularia cathedralium statuta ab Episcopis confirmata . Separationem collationis Ordinis a collatione beneficii induxit. ordinatio titulo patrimonii facta , idest sine beneficio, quod
Primum a temporibus Alexandit III. obtinuit. Caveri tamen debuit, ut patrimonium sussiciens esse debeat ad clericum sustentandum ; item ut ordinatio mulo patrimonii habeatur tanquam extra Oidinem, id est tum demum fiat, cum utilitas Ecclesiae postulaverit, quemadmodum Tridentini Patres de
Ne Ecelesiae, vel beneficia diutius vacent, certa in jure designata sunt tempora ordinariis collatoribus, quicumque ii sint. Nimitum semestre tempus praestitutum, non quidem Continuum, sed utile, id est numerandum a die scientiae vacationis, & intra quod collator minime fuerit a collatione impeditus. Eo elapso tempore, ad proximum superio-Tem ea collatio pro ea vice devolvitur. VII. Iam diu consueverunt Pontifices Maximi beneficiorum quorundam collationem sibi reservare . Prima harum reservationum origo
238쪽
ex eo profecta est , quod quidam cletici pauperes essent, sine beneficio ab Episcopis
ordinati, confugerent ad Romanam Sedem , mandataque Romanae Sedis impetrarent ad Episcopos directa, quibus Episcopi monebantur primum , deinde jubebantur beneficium conferre . Haec dicebantur mandata de providendo, si beneficium vacaret ; si vero nullum beneficium vacaret, dicehantur gramtia expectativa, quia clericus mandato munitus tamdiu expectare debebat, quamdiu beneficium vacaret . Hujus generis mandata deinde data sunt gratia aliorum confugientium , qui scilicet bene de Ecclesia meriti erant. Tandem mandatis successere reservationes
Ante tempora Clementis IV. nullum
Sunt autem duplicis generis reservationes. Primum genus dicitur reservationum specialium, cum Papa sibi certum beneficium pro certa vice vel tacite, vel expresse reservat. Tacita reservatio vocatur assectio : dicitur autem assectio, cum Papa in collatione certi beneficii manum apposuit, & collatio certis de caussis effectum non habuit. Alterum genus dicitur reservationum generalium, quae conti P 1 nentur
239쪽
18 mur aut in pontificiis Constitutionibus, aui in Regulis Cancellariae Romanae . Ubi Ponti sciar hae Constitutiones, & Regul* Cancella briae receptae sunt, roservarianei generales ad summa haec capita reducuntur. Primo reservantur heneficia quaedam ratione loci, videlicet quae vacani apud Sedem Romanam , vel apud Curiam Romanam, quod contingit vel per obitum, vel per quamcumque dimissionem beneficiarii in Curia Romana. Secundo reservantur beneficia quaedam ratione temporis, quae scilicet aut vacant sede episcopali vacante, aut vacant certis anni mensibus , modo enim alternativa mensium Episcopis concessa est, modo tantum quatuor menses Epistopis conceduntur. Certe Praelatis in se xioribus quatuor menses tantum adsignantur. In alternativa primus anni mensis adsigna -
ur Papae, secundus Episcopo, & successi,ve alternarint . Ubi tantum quatuor menses Conceduntur, primi duo anni menses papales di euntur, tertius ordinatiorum, & scaequabiliter proceditur ad menses Celer s. Tertio reservantur beneficia quaedam ratione dignitatis eorundem beneficiorum, quali sunt Episcopatus , & primae dignitates in Pathedralibus, & collegiatis, item Abbatiae,& Prioratus quidam conventu ales. Quarto
240쪽
te rvantur bene fieta quae/am ratione digni, talis illorum, qui dudum eadem possidebant, veluti si beneficium post temo possessum fuisset a Cardinalibus, Legatis Apostolicae Sedis,
aue aliis Romanae Curiae officialibus. Denique reservantur beneficia quaedam ratione
delicti , veluti siquis beneficio spolietur, quod duo incompatibilia heneficia possedisset,
aut si beneficium collatum sit, non servatis eanonibus Tridentini Concilii. IX. Quaedam regulae sunt a collatoribus beaneficiorum in eollatione observandae, & s. beneficium debet esse vacans: 1. est graiis Conferendum: 3. conferendum est illi, qui legitimam aetatem nactus sit. olim cum be-aeficiorum collatici esset ordinationi coniuncta , ea requirebatur aetas ad beneficium 3 quae requirebatur ad ordinem. Sejunctis col, latio athus cautum est, nequis admittatur ad dignitates, vel ad beneficia curam animarum habentia, nisi an cum saltem vigesimumqui n- tum attigerit. Si dignitas, vel personatus
inullam auimarum curam adnexam habet, nemini concedi potest, qui minor sit annis duobus supra viginti. in canonicatibus Ecclesiae cathedralis ea aetas requiritur, quae