장음표시 사용
281쪽
CAP. V. DE ENTE SINGiRARI iam habent in essentia dilii militudinem. Cons. Rechmanxi Log. Aristot. L. i. Cap. ll L p. 31. dc Stratemanni System. Log. p. l l 3. Hinc etiam ChauΦinus in Lex. Phil. sub. tit. species. Nu- vetero disserunt singularia, seu individua, in eadem quidem natura essentia convenientia 'sed accidemtibus inter se disincta. Sie Aristoteles N Plato ανι veniunt in natura humana, sed multa hunt in Aristotele accidentia, quae Plato non habetii ' Π3- . . l. Ascidentia Esst species eas universale. 9 nou ingredi i 3 7.) illam ergo non ingrediuntur accidentia.&extrinsecte determi
--k -- ferentiam numericam & ingressi,untur, & illam constituunt U52. . . 354. auae sit inter 11 dividua e iusdem Periei efindividua e- sentiali similitudine, eademque per
jusdem speci' fitan inter sie gaudent. Habent e eismihiμήρ, nim individua ejusdem speciei Omnes determinationes esse ut tales, quae ipsis conveniunt, inter se Oommunes s. 547. , in i mo etiam omnia, quae eis sid illatim competunt attributa, g. 348.). possident itaque o mnes qualitates essentiales inter se communes
f. ψ63. : Et per consequens perfecta eskn. tiali gaudent umilitudine s3. 5O8. .
LX. gr. Singula hominum individua , quatemis ad eandem pertinent speciem, emartiali similia tudine eademque periecta, inter se gaudent:
282쪽
ET UNIVERSALI. Habent enim non solum animam rationalem &corpus organicum, sed omnes facultates,hinc pendentes, , CaSdem.
3. US . . sem ad modum ergo inter Mentitas quan- individua ejusdem Decisi datur motum essen- identitas qualitatum essentialium φωβμm inter in-
locum babel identItus quantItatum essentialium. Constituuntur enim individua ejusdem speciei identitate plenaria omnium determinationum essentialium, quae illis conveniunt g. 7. . Continetur vero inter determinationes estentiales quantitas essentia
lis 77. . Hanc igitur eandem inter se possident individua ejusdem speciei.
Certum quidem est Enti Infinito non competere-Σ.qua titatem, 'uxta tamen constat omnia individua, quae sub aliqua habordinatitur specie, finita esse δέ limitata, & idcirco illa omnia possidere quantitatem essentialem , quae non potest Non eorum specificam ingredi identitatem. Sic numerus aequalium laterum ter'larius est quantitas discrem, triangulo aequi latero essentialis,l quae non potest non eadem esse, salva manente hqe figura, quae trilatera Vocatur. Patet hinc ratio, ut arbitror, sussiciens, cur cum ' plerisque rccentiorum non definiam speciem per simili iudinem individuorum Nam i. o) in hac definitione non determinatur an essentialis, an vero accidentalis intelligatur similitudo; illa
283쪽
Ha CAp. v. DE ENTE SINGULARItem, quia ex accidentibus pendet, speciem in
nem eXcluditur omnis identitas quantitatis essentialis, qua tamen, ut modo demonstitavimus, constare debent individua ejusdem speciei. Definitionem ergo speciei, apud Aristotelicos magis ustatam, huic recentiorum definitioni prae- . terendam esse judico.
g. 556. aut gradus Diversius essentialis gradus, ποπvariat spes vero accidentalis . obvius in ivivi-crem, qM duis, eorum variat speciem. Nam diversus in individuis essentialis gradus infert diversitatem quantitatis essentialis qualitatum earundem essentialium, quae
in illis dantur β. 488 ). Haec itaque diveriatas
si non mutaret speciem, identitas quantitatis essentialis illam non ingrederetur, quod tamen mox demonstratis repugnato 555.). Concedendum ergo qs; diversum essentialem gradum in individuis mutare eorum speciem. Alia autem est ratio gradus accidentalis, qui in eodem ente est inconstans g. ψ89. ,& consistit in quantitate accidentali earundem
qualitatum accidentalium g. ψ88.). Speciem ergo ingredi nequit 9. 333 3. Hac igitur sal- . va, ille alius & alius esse potest.
Ne te offendat adpellatio: diversus essentialis gra- .s, quasi ex . illa sequi putares, gradum est entialem esse inconstantem, quod tamen absurdum. antea evicimus g. 89. , stias precor me hac ad Pelis
284쪽
u6 pellatione non dicere velle uni eidemque individuo varium esse essentialem gradum, quod sane contradictorium foret, sed diversa individua, quibus diversus essentialis gradus competit, ad diversam pertinere speciem. Sic in Tobia v gr. homine, & Raphaele angelo, diversus est gradus intelligendi, in hoc longe excellentior, quam in illo, vi ergo praesentis propositionis: vere colligo, Tobiam Raphaelem non ejusdem, sed diverta esse speciei. Intelligis hinc, quod alibi dicetur plenius, entia simplicia, quae
gradibus repraesentationum, qui universam immutant repraesentationem, disserunt, ad diversas referri species. Longe vero aIta est ratio graduum accidentalium, qui notionem speciei non ingrediuntur, illamque proinde variare dc
'mutare nequeunt. Hoc modo quamvis Petrus
Remundus de Monmora, de quo Fontenellius in Hist. Acad. Paris pro anno ITI P. P. II . eum: a attentionis possederit gradum, quo potuit, in . eodem Conclavi, quo instrumenta musica pulsabantur, dc filiolus, hinc inde Cursitans, pa- trem interpellabat, problematum dissicilium solutionem ad finem perducere; non tamen ideo hic Gallorum Mathematicus alterius est speciei, quam is, qui eum attentionis gradum sibi, non comparavit, & vel mussitatione aliorum inattentionis gite exercitio turbatur. Pari modo licet rectissime judicet Tacquetius, paucissimorum attentionem fore tam diuturnam, & constantem, ut demonstrationibus Clavianis de Astro-
labio, admodum prolixis, rite perpendendis, &Schematibus de eodem, admodum implexis &; intescatis, distincte extricandis & perspiciendis,
285쪽
sussiciat; nemo tamen ideo dixerit alios, quos hoc attentionis gradu, qui solum accidentalis est, superat Clavrus, non esse ejusdem cum il- Τlo speciei humanae. Idem illustrant aliarum quo ue qualitatum accidentalium gradus, qui in iversis ejusdem speciei individuis multum dif
Explicuimus sic & legitime dsterminavimus tritam illam apud veteres Philosophos regulam: Gradus non variat oeotem, vel ut illam habet Zabarella L. I. de Math. pr. Cap. t X. Doerentia secundum magis bi minus non variat speciem, vel ut Nicol. Hunnius m Canon. Log. Cap. II. p. 99. Magis S minus non variat Speciem. Quilibet perspicit, distinctione facti inter gradum
essentialem & accidentalem, valere Canonem de hoc, non autem de illo. Quae sane caussa fuit, cur indeterminata, qua vereres utuntur, dictio. ne non Contenti, aliis illam exprimere verbis debuimus, ut determinatae & di itinctae, quam desideramus, cognitioni daretur locus, sine duplici graduum discrimine, distincte proposito, haud obtinendus. Habet de cetero hic veterum canon, ubi, omisso gradus vocabulo, cum Zaba rella vel Hunnio exprimitur, latiorem adhuc e X- tensionem, ipsius etiam quantitatis variationem, suo comprehendens ambitu, unde sequen4 e X-ι
Diversa quantitas accidentalis major scilicet vel minor, in indiυiduis obvia, eorum nou Tarrat speciem. Absolvitur enim quδntitas
acci- uantitas I accidentalis non variat speciem.
286쪽
accidentalis determinationibus accidentalibus, quae sine alio assumto intelligi nequeunt 477, . Nullum vero individui accidens notio nem in reditur speciei 3. 333. , hac igitur salva, illud varium esse potest. lntelligimus .e go diversiam quantitatem accidentalem in tua dividuis obviam, eorum non mutare speciem.
Hoc modo intelligimus quod Saurius in Syn. tagm. Log. L. I. Sect. I. Cap. III. p. 89. rein ' 'gulam: magis N minus non variant speciem, illustraturus, adducit, cultrum dc cultellum, pyg- 'maeum dc gigantem, specie non differre. Antea enim ad g. II. Observavimus omni quidem corpori essentialiter competere quantitatem,. hangtamen vel illam in singulari esse ejus accidens. Cultri ergo ut ec corporis humanae staturae
. Completam rei notionem in Logi. Notis com- S dicimus, quae notas continet ad psela quid' rem a Guavis alia dignoscendam immo &ag, noscenuam suffcientes.
Non est ut. multis heic explicemus vel notionem in genere, vel varias ejus species, inter quastiam locum invenit, quae Completa VocatUrsi.Totam enim hujus rei expositionem sibi attri. buit Logica . Sufficit nobis is sum sequentium huic indicasse quid nomine notionis completae intelligamu4.
287쪽
Notio indi- Νotio individui completa compο- vidui com- nitur ex notione speciei,sub qua con- ς φ, tinetur, em disserentia numerica. Habet quodvis individuum, sub aliqua comprehensum specie, eandem cum altero ejUS-dem speciei essentiam s3. s 7. , diversam ve- ro ab altero diversae speciei essentiam f. cit. rEt quae ejusdem speciei sunt individua, a se mutuo secernuntur per disterentiam numericam I. DO. . Distinguitur ergo individuum quodvis ab alio divers, speciei per es lentiae diversitatem h. e. per diversam speciei notionem
, . s 7. , & ab individuis ejusdem speciei per
differentiam numericym. Neque praeter individua vel ejusdem, vel diversae speciei, dari a- Iia permittit principium exclusi medii, quodlibet est vel non est. Notione ergp speciei &diiserentia numerica unum individuum ab alio quovis sufficienter dignoscitur. Est veroes lentia, qua notio speciei constituitur. deter minatio ejus intrinseca f. I7.). Dii erentia
autem numerica constituitur determinationi-hus externis & accidentalibus, quae internis
iunt adnumerandae 3. cit. . Exhibent itaque notio speciei & differentia numerica sussicientes notas dignostendi unum individuum ab altero . 471. Ex illis ergo constat cujusvis individui notio completa 558.).
gr. notionem Petri, ut individui, ingreditur
288쪽
omnimoda ejus determinatio, in qua quidem continetur identitas ementiae specificae, quam cum Paulo habet, dc qua ab animalibus brutis, immo ab alio quovis individuo alterius speciei, distinguitur; omnimodam tamen Petri determinationem non absolvit speciei humanae notio, quia per hanc a Paulo non discernitur; ac cedente vero differentia numerica, quae interutrumque intercedit, sufficienter dignoscitur Petrus, tam a Paulo, quam ab alio quovis individuo alterius speciei.
Abunde bino elucescit plures V. Maior m D se in individuo determinationes , duidetermis stram in Decie. Haec enim contia: ist fus spe
net tantum determinationeS eS- ,
sentiales, pluribus comestines individuis 547. . illud vero, praeter has, differentiam quoque possidet numericam g 59. .
Facit huc exemplum, modo allatum s. saliaque innumera, quae sine ulla dissicultate e
Quamvis individuum, qua tale, nihil superaddat speciei essentiale, sed sola accidentia cum ex trinsecis determinationibus .ssa. ss3.); inde tamen cum Zabarella L. I. Post. V. s. 38. non est colligendum, plus non esse in singulari quam in specie: Falsum enim est , plus illud semper involvere respectum ad ementiale. Potius, quia inter intrinsecas individui determinationes numerantur accidentia g. illudque quatenus sub specie continetyr, ideo finitum est,
289쪽
CAP. V. DE ENTE SINGULARI comprehendit delerminationes eXtrinsecas, potius, inquam. hae determinationes, Cum accidenta ibus junctae . notioni speciei luperadditae, semper aliquod plus, quam quod in notione speciei est, constituunt.
Modus conchι- Non igitur a determInato tu.
dendi ab indi- disiduo ad jeciem, sed ab hac ad viduo ad spe-- universialis valet. vclasio.
Ubi enim a determinato individuo colligitur, ratio concludendi ex disterentia nume ica, quae determinatum
efficit individuum s . Moo, delum stur. Quam
ob rem, quia notionem speciei differentia nurnerica non ingreditur g. 5 7. 55O. a determinato individuo ad speciem non Valet argu mentatio , semper tamen a speciei quae individuorum involvit essentialem convenientiam
9 5 7.), ad individuum, quod sipeciei notionem includit 3. 339.), universalis valet con
Vitiose ergo ex Newtoni v. gr. in Mathematicis notitia infertur, omnes homines esse Mathematicos. Vitio autem caret collectio, quae exinde, quod species humana intelligendi possideat facultatem, infert Newtono eandem competere facultatem. Ceterum has regulas pluribus CX-ronunt Logici, quorum praecipuum est ossicium, ratiocinandi tradere leges. Suffcit Metaphysico harum legum indicasse & demostrasse iundamentum s. s62.
290쪽
Prieter speciem, quae infimam De sitis constituit entium universalium clasα generas.sem f. 347.), dantur classes adhuc superiores r. 5 5 ); inter has, quae comprehendit plures infimas ψd icitur Genus , quod itaque amolvitur determinationibus; qu9e pluribus i pecie bus sunt communes, seu constituitur identi. tate, vel conVenientia determinationum, . quae pluribus insunt speciebus.' ΕΣ. gr. Spectes, qua hominum singissorum constitumir congenientia, in eo Convenit Cum speciebus equosum, bolim, canum, aliorumque a nimantium brutorum , quod vitam habeat dc sensus. Oritur hinc notio animalis; quae perens vivens & sentiens explicata, genus harum
Porphstrii Nag. Cap. li. prolixe Constat. Nam 1 o Sign*cat Genus familiam, seu hominum collectionem ex eodem gcilitore., Aeracii darum hinc geniis, quod ab Hercule originem traxit. 2:do) Notat epilectionem aliquoram, qui ad unum qiioddam inter se sunt affecti. Sic dicimus alia quem: esse genere Suecum, i. e. patria & naiatione . Genere nobilem. i. e. familia re stirpe . 3:o'Sumitur pHsce pro Juferrea materia, quam Aristoteles vocat-υποχ ιαων,6c de hoe genere valet illud L. I. Post. Analyt. ου με'αβαωνειν ως α Αλο γενος: Non licet transilire seu eis 3 - . vaga