장음표시 사용
351쪽
tributa; sed aut abse lute aut hypothetice
396.). Si hypothetice, contingens esset attri-hutorum ex essentia determinatio s9. 6oo J. quod modo demonstratis repuginat. Ab Elute ergo necessaria est attributorum ex essentia determinatio, seu, quod idem est, attributa rerum sunt ab inlute necessaria. Aliud pro ea. dem veritate argumentum: Attributa re ipsa identificantur cum essentia rei s*. 43 2. . Reipsa igitur Dbi mutuo convenientem habent indolem attributa & essentiae 3. 389.). Sed sunt essentiae rerum ab se lute necessariae G. 6o9. . Non ergo possunt non attributa rerum de eadem hac abseluta necessitate participare.
EX. gr. Sub dupla trium angulorum ad quatuor rectos ratio est trianguli rechilinei attributum necessarium. Absolute enim est impossibile triangulum esse triangulum, dc tamen hanc rationem posse aut majorem aut minorem constitui,
prout propositione XXXII. El. l. demonstrat Euclides. Est igitur hoc trianguli rectilinei attributum absolute necessarium. Pari ratione intellectus Jc voluntas sunt absolute necessaria spiritus attributa, nam essentiae spiritus eorum rein Pugnant opposita.
β. 6 l . Possibilita- Sunt accidentium possibilitates tum G cris proximae attributa s. 379 ). Illistium neces' ergo absoluta quoque competit ne - ιβέ. cessitas 3. 613
352쪽
ET CONTINGENTE. ' g3IExempli loco sit figurae quadrilaterae, cujus anguli oppositi sunt aequales duobus rectis, inciris . culo inlcriptibilitas, quae ex ipsis hujus figurae. essentialibus facile demonstratur, & ita quidem,
ut si illa dictae figura: non Competere poneretur, manifesta eX surgeret absurditas. Quamobrem non plateit non haec in Circulo inscriptibilitas esse ablolute nece flaria. Eodem modo te habet inflammabilitas pulveris nitrati, quae CX e sen- tialibus hujus pulveris partibus, sulphure nimi- . Tum, carbonibus & nitro immediate deducitur, ut adeo, posita hac essentia pulveris, non possit non ei competere, etsi actus ejus, ut e X perimenta phy sica docent, possit in vacuo Boyleano suspendi, ubi non major sed minor ejus copia in ferrum candens demittitur, ut observat cum Hau sbbo Mus heiaroe ius, remanente nihilose incius ipsa inflammabilitate, ut essentiae pulveris
dentium possibilitatibus proximis νβbilitas. g. 614.), absolutam competere immutabili- ratem I. I48. . . ..
Illustrari' hoc potest exemplis modo allatis, , 616I4.); Vel etiam ejusdum generis aliis. g. 616. r in Accidentia enti contingenter in- Accide sisnt. Accidentia enim enti, cui com rium com
Petunt, inconstanter insunt g. 366.), et ' i , seu,.quod idem est, quando inlunt, possunt
353쪽
non inesse, salvo manente eodem ente s9.cit.). Oppositum ergo inexistentiae accidentium est
possibile. & proinde ipsa contingenter enti insunt f. F90. .
Quot accidentium dantur exempla, tot mantis stissima sunt hu jus veritatis specimina: Est enim communis accidentium natura, quod rationem sufficientem, cur actu in sint, in est entia rei minime habeant, sed rationes , inexistentiam determinantes, adhuc requirant alias g. 37o. , atque ideo, posita essentia, non statim ponan-
. tur s3. 36s. , sed sint in se a suis subjectis se arabilia f. 366. . Ex. gr. Calor & frigus sunt
apidis accidentia, quae pro Circumstantiarum, in quibus collocatur lapis, varietate, Variant, eique proinde non ni si contingenter insunt.
S. 6IA Contingentium suicquid enti contingenter in- accidentalis est, accidens ejus es. Quicquid e- natura. nim enti inest , id vel inter essentialia, vel attributa, vel accidentia est referendum 3. 3 a. ; Sed tum essentialia, tum attributa absolute sunt necessaria g. 6O9.613. aceidentibus autem competit contingentia s*.6l6. . Quicquid ergo enti contingenter inest, accidens ejus est. Idem alio ostenditur modo: Quod inconstans est, esse potest & non esse,& ideo contingentem habet naturam 3 390.); sed quod inconstanter enti inest, ejus accidens est s. 373.). Quodcunque ergo enti contingenter inest, ejus est accidens. . g. 6IR
354쪽
Quia omne contingens mutabile Aecidem est, & omne mutabile contingens β. Dum caeS9 .), omnia accidentia enti mutabiia entium
ti mutabiliter inest, ejus est accidens μέ I. 6I7. . Proinde ens, quod accidentibus de stituitur, expers est Omnis mutabilitatis,&vi cissim, quod mutabilitatis est expers, accidentibus destituitur.
Insignem pollicentur haec consectaria usum Theologiae Naturalis tractationi, ad removenda a Deo tum accidentia, rum Omnem mutabilitatem, En i absolute persecto di necessario prorsus inis
f. 6 I9. Aeridentia enti insunt non ab- Accidentium soluta, sed bypothetis a necessitate. hypothetica Habent accidentia in existendo minias. contingentiam s*. 616.), quae absolutae necessitati repugnat fg. 399. . Nequeunt ergo accidentia ablolutam possidere in inexistendo necessitatem. Ratio sufficiens, cur accidentia actu in sint, non continetur in esientialibus entis, sed in aliis rebus, ah essentia ejus diversis β. 36 Impossibile autem est, ut his rebus Positis, in quibus continetur ratio sufficiens accidentium, accidentia ipsa simul non ponantur s3. I99. , etiamsi remotis illis conditionitius extraestentialibus in se non sit impossibi-
355쪽
le, Ut posito ente, ejusque essentia, nondum ponantur accidentia 9 363.). Quod ergo inexistentim accidentium' opponitur, non est nisi hypothetice impossibile g. i 28.). Ipse idcirco accidentia non nisi hypothetica necessitate en
EX. gr. Hyporhetice necessarium est, ut lapidi insiit calor, qui rius est accidσns. Nam posito lapidem aliquandiu calori folis fuisse expositum,
ponitur ejus calor, non ergo nili conditionate. Neque putandum cit hypotheticam accidentium necessitatem eorum tollere mutabilitatem, Ο-ptime enim consititit illa necessitatas species cum Contin entia i g. 6oO. , & per consequens, cum mutabilitate g. s94. 62Oa
esius euis δε- butum unius entis, nequis esse ait generare μ' rius iaccidens. Sint duo entia A &ς B. Habeat A essentiale vel attributum C, contendo hoc idem V non posse esse accidens entis B. Sed ponamus contrarium. Idem ergo C, quod quoad Aestim-
mutabile 3. 613.), quia est ejus vel essentiale, vel attributum sper hypoth. 3, esset quoad B mutabile 3. 6i8.), quia ejus accidens per hy
poth.). Consequenter immutabilitas, attributo vel essentiali C attribuenda, non esset ah Qtute, sed sub certa conditione talis g. 597. . Hoc autem per ante demonstrata ig. 6 lue. . est
356쪽
est ablurdum. Fieri ergo neqUit, Ut essentiale vel attributum unius entis sit accidens alteri US. Ex. gr. Extensio est attributum corporis, nequit ergo illa fieri accidens animae. Facultas in- telligendi, quae Angelo, prout attributum, in est, 'nequit Competere animae, ut accidens, quia inde sequeretur, qRod, quoad Angelum est absolute immutabile, esset quoad animam mutam bile, adeoque, quod sine ulla conditione est mutabile , esset sub certa conditione mutabile. Quod, ut nemo non intelligit, in ipsis terminis Contradictionem involvit.
Objicis: Durities lapidi, ut attributum, ines, sed
competit aquae, dum in glaciem abit, ut accidens. aeuod igitur est attributum unius, potes fieri acci- . dens alterius. Putas ergo eandem duritiem, quae lapidi, ut attributum, inest, aquae in glaciem con- Cretae competere; sed Contrarium docet penitior naturae consideratio. His accedit multos' dari lapides, qui in igne suam duritiem amitin' tunt, in liquidam mutati massam. Horum lapi- dum atque ac aquae concretae accidens est durities, non attributum. Neque praesenti posi- tione negatur, posse duo plurave entia habere aliquod vel accidens, vel attributum Commune, quorum utrumque conceditur, sed id solum re- . movendum esse demonstravimus, posse essentiale, et attributum unius entis, salva sua indole, abire in accidens alterius.
sicquid enti absoluta ines ne- aeuid . in
357쪽
ente ab L. M- cessitate, id vel inter essentialia, vel cessarium. attributa ejus es referendum. Qu ie- quid enti inest , id vel inter essentialia, vel attributa. Vel accidentia est numerandum g. 372. . Sed accidentia non insunt entia bibluta necessitate g. 6 I9. , quae tamen essentialibus & attributis convenit. 6O9. 6i3. . Quicquid ergo enti absistula inest necestitate. id vel inter essentialia vel attributa locum habet.
Accurate itaque scimus, quae sint absolutae necessitatis proedicata, essentialia scilicet δc attributa, quae omni competunt enti g. 329. 342. , adcoque etiam potentionali l. 29s. dc mere
possibili ἔ. 29 .). Unde statim patesc it, quod
mox demonstrarinum est plenius, extra intrinsecam rerum possibilitatem, cui iundamentum praebet essentia g. 344. , non quaerendam esse ullam, ut rebus competentem, absolutam necessitatem. Ceterum, vel me tacente, liquet contra disjun-- etivam praedicati, quod praeiens ingredit ud e- nunciatum, peccare naturam, qui ita colligit: Hoc vel illud ab Pluta inest necessitate huic vel isti enti, ergo ejus constituit essentiam, Quum potius concludere debeat: ergo ejus constituit vel essentiale vel attributum. In hanc impingit Cautelam Cartesus. P. II. Princ. g. 4. eX eX- tensionis absoluta necessitate dc immutabilitate, quam ex relatione illius cum mutabili duritiei, ponderis dc coloris natura, ostendere Conatur, ad essentiam corporis, in sola extensione col
358쪽
dicere debuisset, extensionem esse vel essentiam vel attributum. Nihil maSis eX propositis se quitur praemissis.
A Olm necessitatis undamev- AMolutae παtum est fla essentia entis; quae vero cessitatissu necessitas aliunde originem trabit, omentum.
ta inest necessitare, id vel inter essentialia, vel attributa, est numerandum s9. 62i.). Essentis-lia neque a se invicem neque ab alio priori in ipsa re determinantur 3. 32O. ; Attributa autem ex essentialibus unice determinantur . . 3 o. . & positis essentialibus, statim ponuntur g. 343.). Sola ergo essentit absolutae ne cessitatis est fundamentum. Quicquid vero aliunde quam ex essentia determinatur, accidens est: 3. 36 quod nonnisi livpotheucam habet necessitatem fg. 62O. . omnis ergo necessitas, aliunde quam ex essentia proveniens, non est nisi hypothetica.
Maxime est momenti sundamentale, quod inter nec Jtatem absolutam & hypotheticam intercedit, discrimen, sine quo viX ac ne vix quidem contra f.aallitas, absolutam rebus omnibus asia fingerites neccssitatem, digne disputabitur, nec sine eo quicquam praestabitur Contra Platonicos, Creationem mundi per emanationem ex essentia Divicia explicantes. Taceo alias plures dc admodum intricatas, quae in Theologia Naturali . . CCurriant, quaestiones, quaς ex notitia huius
359쪽
' CAp. VI. DE NECESSARIO discriminis, qua maximam partem, solvi possunt,& lvuntur.
g. 623, ' .Entis necessa- Ens , cujus existentia funda
rii de sini io. tur in ejus estentia, est absolute necessarium 3. 622. . Ut adeo Ens Necessarium siti, cujus existentia est absolute neces lam, seu, quod rationem sussicientem. suae existentiae in propria sua essentia habet g. 622. .
Est hoc Necessarium, quod alii dicunt Necessaν um in essendo, h. e. secundum mentem eorum , in existendo, dc quod Chauvinus in Lex. Phil. sub hoc tit. explicat per id, quod habet essentiam
. semper exercita me, i, e . semper e X istentem, vel,
ut alii loqui amant, quod a siemet ipso semper, se
nulla habita ratione aut cause, aut efecti, aut euis uslibet alterius adjuncti, existit. Non ergo nisi, verbis a nostra entis necessarii explicatione differt Chamrinus cum alus, quos citat. Solent. quidem alii cum Donato in Metaph. Usuali Cab. XX. g. I 3. seq. sub entis necessarii adpellatione comprehcndere omnz id, quod ita exi .stit, ut non possit non existere, sive absolute,
sive hypothetice. Longe vero est accurasus, & ad varias evitandas confusiones melius, entis neccssarii notionem extra ab lolutam in existendo necessitatem non e X tendere. Immo Certus sum non aliunde magis, quam eX latioti istaenistis necessarii acceptione, originem traxisse quae ἀ 1tionem illam inter Scholasticos Vehementer a-
sitatam: an praeter Derem aliquid si necessarium simpliciter' quam quaestionem, quantum nobis visium lan satis, ain ea dilucidavimus g. 6O9. / Ens
360쪽
Ens necessarium, quod heic explico, & existere. & lum Deum esse demonstrat Theologia N . turalis, consentiente Sacra Scriptura, quae no-- men rari', ut Deo proprium & essentiale proponit Exod. XV. 3. EX. VI. a. 3. Es XLVIII. 2. Ll V. s. XLII. 8. & seli Deo vindicat ELXXXVII. eto. Ps. LXXXIII. 19. Descendit
haec vox ex radice Chaldaica rari, Cui respondet radix Hebraeari nou. Ratione igitur Etymologiae denotat existens, dc quidem non contingenter, quod Creaturarum proprium est, sed . necessario. Ut adeo, teste S. Scriptura, non nisi Deo competat esse ens necessarium.
g. 624. Ens contingens est, cujus eXi- Εntis contis stentia non est ab lolute necessaria, gentis desoL1eu,cujus existentiae ratio sufficiens νήρ. non continetur in ejus essentia.
usmodi entia sunt, quae in hac existunt uni-VErsitate, mundus quoque ipse, verbo omnia creata finita.. 625.
Quoniam quodlibet est vel non Excisditur est 3. 6 ), omne existens habet medium m- existentiam ves absolute necestariam, necessu vel non; si prius, Necessarium enS .
est q. 623.), si posterius, Contingens '' g. 624. . Omne ergo miseus es vel necessa
Ratione igitur evistentiae recte dispescimus ensin necessarium dc contingens, nec praeter haec Y a duo